Mechanika kwantowa I. Opracowanie: Barbara Pac, Piotr Petelenz

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Mechanika kwantowa I. Opracowanie: Barbara Pac, Piotr Petelenz"

Transkrypt

1 Mchanka kwantowa I Opracowan: Barbara Pac, Potr Ptln

2 Zwycajowo, podstawy mchank kwantowj formułowan są w postac klku postulatów, których numracja konkrtna postać są różn w różnych ujęcach. W nnjsym bor a punkt wyjśca pryjmujmy następując sformułowan: Postulat Stan układu kwantowo-mchancngo opsany jst pr funkcję Ψ,,..., współrędnych n fn t cąstk awartych w układ pry cym każda cąstka ma f stopn swobody ora casu, lub funkcję Φ p, p,... p, pędów wsystkch cąstk awartych w układ ora casu. Funkcja ta nos nawę fn t funkcj falowj w rprntacj, odpowdno, współrędnych lub pędów, jst dfnowana pr tę właścwość, ż kwadrat jj modułu adaj gęstość prawdopodobństwa w lub w p nalna układu w danym punkc prstrn konfguracyjnj lub pędowj: n n n t Ψ,,..., t Ψ,,..., t Ψ w,,..., [W..a] n n p n t Φ p, p,... p, t Φ p, p,... p, t Φ w p, p,... p, [W..b] Postulat adaj rlację pomędy funkcjam falowym w rprntacj współrędnoścowj w rprntacj pędowj, manowc Ψ h nf... Φ nf p h dτ p [W..] Postulat Wartość spodwana wlkośc mchancnj F wyraża sę worm F Ψ Fˆ Ψdτ [W..] gd Fˆ onaca oprator tj wlkośc mchancnj, skonstruowany wdług rguł Jordana, manowc a w klasycnym wor okrślającym wlkość F, p jako funkcję współrędnych pędów astępujmy wsęd współrędną pr oprator ˆ mnożna pr tę współrędną: ˆ [W..] b w klasycnym wor okrślającym wlkość F, p jako funkcję współrędnych pędów astępujmy wsęd pęd p pr oprator h, gd onaca odpowdną współrędną. p h [W..5] Postulat żąda, aby funkcja falowa układu spłnała następując równan Schrödngra awrając cas Ĥ Ψ h Ψ [W..6] t gd Ĥ jst opratorm nrg układu opratorm Hamltona, hamltonanm, skonstruowanym wdług podanych wyżj rguł Jordana.

3 Konskwncj komntar:. Funkcja falowa w płn charaktryuj stan kwantowo-mchancny układu, tj. awra maksmum nformacj o układ, dostępnj na grunc opsu kwantowo-mchancngo.. Prawdopodobństwo nalna układu w pwnj objętośc prstrn konfguracyjnj lub pędowj dan jst całką po tj objętośc WV Ψ,,... N, t Ψ,,... N, t dτ Ψ dτ w,,... N, t dτ [W..7a] W Vp V Φ p, p,... pn, t Φ p, p,... pn, t d p Φ dτ p Vp wp p, p Vp Vp V τ,... p, t dτ [W..7b] W prypadku, gdy jst to całkowta objętość dostępna układow np. w skrajnym prypadku cała prstrń, powyżs całk musa być równa jdnośc układ na pwno najduj sę gdś ma jakś pęd, co naywamy warunkm normalacj. Ψ τ dτ [W..8a] Φ dτ p [W..8b] τp W dalsym cągu skoncntrujmy sę na funkcjach falowych Ψ w rprntacj współrędnoścowj. Są on rguły uyskwan pr rowąan równań różnckowych, co powoduj pojawn sę odpowdnch stałych całkowana. Jdna nch nawjmy ją N wynacana jst warunku normalacj. Prypuśćmy, ż rowąan odpowdngo równana prowad do funkcj Ψ ; wówcas unormowana funkcja falowa ma postać Ψ N Ψ' [W..9] / N [W..] Ψ' dτ τ gwarantuj spłnn wymagana normalacj. Uwaga: Warunk normalacj dla tw. stanów nwąanych ma nco nną postać n będ tu omawany.. Z ocywstych prycyn fycnych, funkcj falow musą być tw. funkcjam porądnym, nacj funkcjam klasy. Z dfncj onaca to, ż musą być skońcon, cągł jdnonacn.. Istnj odpowdnk wyrażna [W..] dla funkcj falowych adanych w prstrn pędów, al n będ on tu używany. Podobn, równan Schrödngra analogcn do [W..6] można równż apsać dla funkcj falowj Φ w rprntacj pędowj. 5. Opratory odpowadając mralnym wlkoścom mchancnym obsrwablom musą być lnow hrmtowsk. Oprator naywamy lnowym, jśl dla każdj pary funkcj u u F ˆ au + bu afu ˆ + bfˆ u [W..] Oprator naywamy hrmtowskm, jśl spłna on warunk u Fu ˆ dτ u Fu ˆ dτ [W..] V N p

4 6. Dla każdj pary opratorów F, G dfnujmy ch komutator [ Fˆ, Gˆ ] FG ˆ ˆ GF ˆ ˆ [W..] Mnożn opratorów jst na ogół nprmnn, wyjątkm prypadku, gdy komutator tych opratorów jst równy ru. 7. Z powyżsgo powodu, jśl w klasycnym wor okrślającym wlkość F,p jako funkcję współrędnych pędów pojawa sę locyn pędu odpowadającj mu współrędnj, to konstruując odpowdn oprator wdług rguł Jordana wyrażn to symtryujmy, tj. astępujmy locyn śrdną dwóch locynów, w których pęd współrędna apsan są w prcwnj koljnośc. 8. Oprator hrmtowsk posada pwn układ funkcj własnych, tj. takch, ż F φ F φ [W..] W powyżsym wyrażnu φ jst wana funkcją własną, a lcba F wartoścą własną. Funkcj własn opratora hrmtowskgo tworą bór a ortonormalny, tj. φ φ jdτ δj [W..5] dla j gd δ j [W..6] dla j b upłny, co onaca w praktyc ścsła dfncja n jst tu koncna, ż dowolna dostatcn rgularna funkcja g daj sę prdstawć jako srg funkcj własnych φ opratora F g c φ [W..7] gd c gφ dτ [W..8] l l 9. Pojdyncy pomar wlkośc mchancnj F moż dać jako wynk jdyn jdną wartośc własnych F opratora F. W długj sr takch pomarów poscgóln wartośc własn F pojawają sę prawdopodobństwm równym c.. Wartość wlkość mchancnj F jst ostro adana tj. każdy koljny jj pomar daj tn sam wynk F wtdy tylko wtdy, gdy układ najduj sę w stan własnym opratora F, tj. gdy opsująca go funkcja falowa g jst jdną funkcj falowych φ spłnających równan Fˆφ φ.. Dw wlkośc mchancn są równocśn ostro mraln wtdy tylko wtdy, gdy ch opratory kwantowo-mchancn sobą komutują, gdyż tylko w tym prypadku opratory t mają wspólny układ funkcj własnych. Z tgo powodu wartośc komutatorów są bardo stotn, gdyż dtrmnują fykę rowąywango problmu kwantowomchancngo. Pry ch wyprowadanu prydatn są następując alżnośc: [ Fˆ, Gˆ ] [ Gˆ, Fˆ ] [W..9] [ F ˆ, Gˆ + Hˆ ] [ Fˆ, Gˆ ] + [ Fˆ, Hˆ ] [W..] [ F ˆ, GH ˆ ˆ ] [ Fˆ, Gˆ ] Hˆ + Gˆ[ Fˆ, Hˆ ] [W..]. Równan [W..6] jst podstawowym równanm ruchu mchank kwantowj. Jgo rowąan powala wynacyć funkcję falową, tj. dobyć o układ wslk możlw nformacj, jst głównym problmm tortycngo opsu układów mkroskopowych. F

5 . Gdy hamltonan układu n alży od casu, równan [W..6] posada rowąana w postac Et h Ψ ψ [W..] pry cym funkcja ψ jst nalżna od casu spłna równan Schrödngra n awrając casu nalżn od casu H ˆ ψ Eψ [W..] Rowąana postac [W..] odpowadają tw. stanom stacjonarnym nawa wynka faktu, ż wlkośc mraln są w takch stanach stał w cas. 5

6 Prykład Dany jst bór unormowanych funkcj własnych jdnowymarowgo oscylatora harmoncngo χ π χ π χ π gd R. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcja χ jst unormowana.. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcj χ χ są ortogonaln.. Sprawdź, cy funkcja χ jst funkcją własną opratora Fˆ. Dla stanu opsango funkcją χ najdź wartość, dla którj gęstość prawdopodobństwa nalna cąstk jst maksymalna. 5. Dana jst kombnacja lnowa funkcj własnych oscylatora harmoncngo Χ a χ + χ + χ a Okrśl, cy funkcja X a jst unormowana. Jżl n - unormuj ją. b Oblc wartość śrdną w stan X a. c Zakładając, ż stanom własnym χ, χ, χ odpowadają wartośc nrg E, E, E okrśl: Jak wartośc nrg jakm prawdopodobństwm otryma sę w wynku długj sr pomarów, jżl układ najduj sę w stan opsanym funkcją: χ, χ, χ, X a. Jak są wartośc śrdn nrg w stanach: χ, χ, χ, X a. d d Ad. Funkcja unormowana mus spłnać warunk dany worm [W..8a]. W takm ra: χ χ d [..] Wstawając jawną postać funkcj χ mamy: χ χ d π d π d π π Funkcja χ spłna warunk [..] a atm jst funkcją unormowaną. Ad. Warunk ortogonalnośc funkcj falowych opsany jst woram [W..5] [W..6]. W nasym prypadku chod o funkcj χ χ - musą on spłnać warunk: [..] χ χ d [..] + + χ χ d π π d π d [..] Zrowa wartość całk potwrdająca ortogonalność funkcj χ χ jst tu konskwncją nparystośc funkcj podcałkowych. 6

7 Ad. d Funkcja χ jst funkcją własną opratora Fˆ, jżl spłnony jst warunk [W..], który d w nasym prypadku apsmy w postac: Fˆ χ Fχ [..5] ˆ d Fχ π π π χ [..6] d Dałając opratorm d Fˆ na funkcję χ uyskalśmy funkcję χ pomnożoną pr -. d d Funkcja ta jst atm funkcją własną opratora Fˆ a odpowadającą jj wartoścą własną jst d -. Ad. Gęstość prawdopodobństwa nalna cąstk dana jst pr kwadrat modułu funkcj falowj postulat, wór [W..a]. Kwadrat modułu funkcj χ to funkcja: χ π [..7] Maksymalna wartość gęstośc prawdopodobństwa nalna cąstk odpowada takj wartośc, dla którj powyżsa funkcja osąga maksmum. d π π [..8] d Warunk tn jst spłnony jdyn dla właśn dla tj wartośc gęstość prawdopodobństwa nalna cąstk jst maksymalna. Ad. 5a Aby funkcja X a była funkcją unormowaną mus być spłnony warunk [W..8a]. Mamy atm: N a a X X d Oblcmy wartość powyżsj całk: a a X X d χ + χ + χ χ + χ + χ χ χ d + χ χ d + χ χ d + χ + χ χ d + χ χ d + χ χ d + χ d χ d + χ d [..9] χ χ d + Nrow równ jdnośc wkłady do powyżsj sumy całk dały godn warunkam [W..5] [W..6] jdyn try cłony. W takm ra nas warunk [..9] ma postać: N a wartość stałj normującj N wynos Funkcja unormowana X A ma postać: X A NX a X a. χ + χ + χ [..] Zwróćmy uwagę, ż, po uwględnnu stałj normującj, suma kwadratów modułu współcynnków stających pry funkcjach własnych daj wartość. Jst to konskwncją ch fycngo nacna 7

8 opsango w komntaru 9 a równocśn powala od rau ocnć, cy dana kombnacja lnowa jst funkcją unormowaną cy n. Ad.5b Wartość śrdną spodwaną oblcymy korystając woru [W..], który w nasym prypadku będ mał postać: A A [..] X X d W takm ra: + χ + χ χ + χ + d χ χ [..] Podstawając jawn postac funkcj χ, χ χ mamy: π + π + π π + π + π d Uwględnając dalj tylko paryst funkcj podcałkow otrymujmy: [..] π + d π d [..] Ad. 5c Jżl układ najduj sę w stan własnym hamltonanu, to wartość nrg w tym stan jst ostro adana- każdy koljny pomar nrg da tę samą jj wartość równą wartośc własnj hamltonanu w tym stan porównaj: komntar. W prypadku stanów własnych opsanych funkcjam χ, χ, χ będą to odpowdno wartośc E, E, E : H ˆ χ χ [..5] n E n n Wartość śrdna mronj nrg w danym stan własnym będ ocywśc równa wartośc własnj hamltonanu. Układ opsany funkcją X a n najduj sę w stan własnym hamltonanu. Wartość śrdną nrg w tym stan możmy atm oblcyć korystając woru [W..], który w nasym prypadku ma postać: A A E X Hˆ X d [..6] Mamy atm: E + χ + + ˆ χ χ H χ + χ + χ d χ ˆ + ˆ + ˆ + ˆ Hχ d χ Hχ d χ Hχ d χ Hχ d + ˆ χ + ˆ + ˆ + ˆ Hχ d χ Hχ χ d χ Hχ d χ Hχ d χ Hˆ χ d + Wykorystując równan Schrödngra nalżn od casu [W..], [..5] ora warunk ortonormalnośc funkcj własnych [W..5] [W..6] mamy: E E + E + E [..7] Wynk tn był łatwy do prwdna. Zgodn nformacją awartą w komntaru 9 pojdyncy pomar nrg moż dać jako wynk jdyn jdną wartośc własnych E hamltonanu. Skoro funkcja falowa układu ma postać [..] to w długj sr pomarów poscgóln wartośc własn E pojawają sę prawdopodobństwm równym. 8

9 Prykład Oprator składowj towj momntu pędu ma postać: Mˆ h [..] Oblc wartość komutatora ˆ [, ϕ ] a następn sprawdź, cy jst on a lnowy b hrmtowsk. M Korystając woru [W..] nas komutator apsmy w postac następującj sumy: ˆ [ M, ϕ ] ϕ[ Mˆ, ϕ] + [ Mˆ, ϕ] ϕ [..] Wartość opratora [ Mˆ, ϕ] będ łatwj oblcyć, jżl będmy nm dałać na pwną funkcję próbną ζ. Korystając ponadto dfncj [W..] mamy: [ Mˆ, ϕ] ζ [ h, ϕ] ζ h ϕ ϕ h ζ h ϕζ ϕ ζ h ζ + ϕ ζ ϕ ζ hζ [..] W takm ra: [ Mˆ, ϕ] h Wstawając powyżsą wartość do sumy [..] otrymujmy ostatcn: [..] Mˆ [, ϕ ] ϕ h hϕ hϕ [..5] Oprator jst lnowy, jżl jst spłnony warunk [W..]. Dla opratora [ M, ϕ ] apsmy go w następujący sposób:? + bu a hϕ u + b hϕ hϕ au u [..6] ˆ ˆ Równość prawj lwj strony n bud wątplwośc; oprator [ M, ϕ ] jst atm opratorm lnowym. Oprator jst hrmtowsk, jśl spłna on warunk [W..]. W nasym prypadku:? h ϕ udτ u u h ϕu dτ [..7] Ponważ: u hϕu dτ u hϕ u dτ ϕ u dτ u oprator n spłna warunku [..7] a węc n jst hrmtowsk. h [..8] 9

10 Zadana do samodlngo rowąana Zadan Dany jst bór unormowanych funkcj własnych jdnowymarowgo oscylatora harmoncngo χ π χ π χ π gd R. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcj χ χ są unormowan.. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcj. Sprawdź, cy funkcj χ χ χ są ortogonaln. χ są funkcjam własnym opratora Fˆ. Dla stanów opsanych funkcjam χ χ najdź wartość, dla którj gęstość prawdopodobństwa nalna cąstk jst maksymalna. 6. Dan są dw kombnacj lnow funkcj własnych oscylatora harmoncngo Χ Χ b c 6 χ + χ + χ χ + χ + χ d Która funkcj X b cy X c jst unormowana? Unormuj funkcję nnormowaną. Oblc wartość śrdną, w stanach: X b, X c. f Zakładając, ż stanom własnym χ, χ, χ odpowadają wartośc nrg E, E, E okrśl: Jak wartośc nrg jakm prawdopodobństwm otryma sę w wynku długj sr pomarów, jżl układ najduj sę w stan opsanym funkcją:, X b, X c. Jak są wartośc śrdn nrg w stanach: X b, X c. d d Zadan Dany jst bór unormowanych funkcj własnych a składowj towj momntu pędu M Φ ϕ π Φ ϕ π b hamltonanu rotatora stywngo ϕ Φ ϕ gd φ,π ϕ π Y ϑ, ϕ cos π ϑ gd φ,π, ϑ, π Y ϑ ϕ snϑ, π ϕ Y ϑ ϕ snϑ, π ϕ Oprator składowj towj momntu pędu ma postać: Mˆ h a hamltonan rotatora stywngo apsany w współrędnych sfrycnych ma postać: ˆ h H ϑ, ϕ snϑ + I snϑ ϑ ϑ sn ϑ. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcj:, Φ ora Y ϑ, są unormowan. φ ϕ. Wykaż bpośrdnm rachunkm, ż funkcj Φ Φ są ortogonaln. φ φ

11 . Sprawdź, cy funkcj Φ Y ϑ, są funkcjam własnym ϕ ϕ a hamltonanu rotatora stywngo b składowj towj momntu pędu. Jśl tak, okrśl wartośc własn poscgólnych opratorów w obu stanach.. Korystając podanj wyżj postac opratora Hˆ ϑ, ϕ aps postać opratora kwadratu momntu pędu ˆM w współrędnych sfrycnych. 5. Opratory Mˆ, ˆM Hˆ ϑ, ϕ mają tn sam bór funkcj własnych. Korystając gd jst to możlw tj nformacj oblc wartośc komutatorów: [ Mˆ, Hˆ ] [ Mˆ, Hˆ ] [ Mˆ, Hˆ 5 ] [ Mˆ, ϕ] [ M ˆ, ϕ + 5] [ Mˆ, ˆ ϕ H ] [ Mˆ, Hˆ ] ˆ ˆ [ M, Hˆ ] 6. Sprawdź bpośrdnm rachunkm cy podan nżj opratory są: a lnow, b hrmtowsk Mˆ ; [ Mˆ, ˆ H ]; [ ˆ, ϕ] M M

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera San sacjonarny cząsk San sacjonarny - San, w kórym ( r, ) ( r ), gęsość prawdopodobńswa znalzna cząsk cząsk w danym obszarz przsrzn n zalży od czasu. San sacjonarny js charakrysyczny dla sacjonarngo pola

Bardziej szczegółowo

1 n 0,1, exp n

1 n 0,1, exp n 8. Właścwośc trmczn cał stałych W trakc zajęć będzmy omawać podstawow własnośc trmczn cał stałych, a szczgóln skupmy sę na cpl właścwym. Klasyczna dfncja cpła właścwgo wygląda następująco: C w Q (8.) m

Bardziej szczegółowo

Algebra WYKŁAD 1 ALGEBRA 1

Algebra WYKŁAD 1 ALGEBRA 1 Algebra WYKŁAD ALGEBRA Realacja predmotu Wykład 30 god. Ćwcena 5 god. Regulamn alceń: www.mn.pw.edu.pl/~fgurny ALGEBRA Program ajęć Lcby espolone Algebra macery Układy równań lnowych Geometra analtycna

Bardziej szczegółowo

Tomasz Grębski. Liczby zespolone

Tomasz Grębski. Liczby zespolone Tomas Grębsk Lcby espolone Kraśnk 00 Sps Treśc: Lcby espolone Tomas Grębsk- Wstęp. Podstawowe wadomośc o lcbe espolonej.. Interpretacja geometrycna lcby espolonej... Moduł lcby espolonej. Lcby sprężone..

Bardziej szczegółowo

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji. Zad. 1.1. Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji. Zad. 1.1.a. Funkcja: ϕ = sin2x Zad. 1.1.b. Funkcja: ϕ = e x 2 2 Operator: f = d2 dx

Bardziej szczegółowo

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli Grupa obrotów - grupa smetr kul R - wsstke możlwe obrot o dowolne kąt wokół os prechodącch pre środek kul nacej O 3 grupa obrotów właścwch - grupa cągła - każd obrót określa sę pre podane os l kąta obrotu

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA rok akademicki

ALGEBRA rok akademicki ALGEBRA rok akademck -8 Tdeń Tematka wkładu Tematka ćwceń ajęć Struktur algebracne (grupa cało; be Dałana na macerach perścen Defncja macer Dałana na macerach Oblcane wnacnków Wnacnk jego własnośc Oblcane

Bardziej szczegółowo

Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru

Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru Wyk lad 5 Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru Model Separacja ruchu środka masy R = m 1r 1 + m 2 r 2 m 1 + m 2 Ĥ = Ĥ tr (R) + Ĥ rot (r) Ĥ tr 2 (R) = 2(m 1 + m 2 ) R [ Ψ E tr (R; t) = exp i (k R

Bardziej szczegółowo

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU Janusz Adamowski 1 1 Przestrzeń Hilberta Do opisu stanów kwantowych używamy przestrzeni Hilberta. Przestrzenią Hilberta H nazywamy przestrzeń wektorową

Bardziej szczegółowo

Podstawowe definicje

Podstawowe definicje W-8 (Jarswc na ba J. Rukwsk) 5 slajów Ruch rgający Psaww fncj Swbn rgana harmncn Drgana łumn Drgana wymusn Skłaan rgań 3/8 L.R. Jarswc Psaww fncj rgana prcsy, w kórych ana wlkść fycna na prman rśn malj

Bardziej szczegółowo

Mechanika Kwantowa. Maciej J. Mrowiński. 24 grudnia Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki ma następującą postać: 2 x 2 )

Mechanika Kwantowa. Maciej J. Mrowiński. 24 grudnia Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki ma następującą postać: 2 x 2 ) Mechanika Kwantowa Maciej J. Mrowiński 4 grudnia 11 Zadanie MK1 Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki w chwili t = ma następującą postać: A(a Ψ(x,) = x ) gdy x [ a,a] gdy x / [ a,a] gdzie a +. Wyznacz

Bardziej szczegółowo

Algebra WYKŁAD 2 ALGEBRA 1

Algebra WYKŁAD 2 ALGEBRA 1 Algebra WYKŁAD ALGEBRA Lcbę espoloną możemy predstawć w postac gde a b ab ( ) rcos sn r moduł lcby espolonej, argument lcby espolonej. Defncja Predstawene Lcby espolone r cos sn naywamy postacą trygonometrycną

Bardziej szczegółowo

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX.1. OPERACJE OBSERWACJI. a) klasycznie nie ważna kolejność, w jakiej wykonujemy pomiary. AB = BA A pomiar wielkości A B pomiar wielkości B b) kwantowo wartość obserwacji

Bardziej szczegółowo

Normalizacja funkcji falowej

Normalizacja funkcji falowej Normalizacja funkcji falowej Postulaty mechaniki kwantowej Zadanie. Wyznacz stałą normalizacyjną i podaj postać funkcji unormowanej: Ψ = Ncosαx) dla x [, a] Opis sposobu rozwiązania zadania krok po kroku:.

Bardziej szczegółowo

Służą opisowi oraz przewidywaniu przyszłego kształtowania się zależności gospodarczych.

Służą opisowi oraz przewidywaniu przyszłego kształtowania się zależności gospodarczych. MODEL EOOMERYCZY MODEL EOOMERYCZY DEFIICJA Modl konomtrczn jst równanm matmatcznm (lub układm równao), któr przdstawa zasadncz powązana loścow pomędz rozpatrwanm zjawskam konomcznm., uwzględnającm tlko

Bardziej szczegółowo

Równanie Schrödingera

Równanie Schrödingera Równanie Schrödingera Maciej J. Mrowiński 29 lutego 2012 Zadanie RS1 Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki w chwili t = 0 ma następującą postać: A(a Ψ(x,0) = 2 x 2 ) gdy x [ a,a] 0 gdy x / [ a,a]

Bardziej szczegółowo

Rozwiązania zadań z podstaw fizyki kwantowej

Rozwiązania zadań z podstaw fizyki kwantowej Rozwiązania zadań z podstaw fizyki kwantowej Jacek Izdebski 5 stycznia roku Zadanie 1 Funkcja falowa Ψ(x) = A n sin( πn x) jest zdefiniowana jedynie w obszarze

Bardziej szczegółowo

Oddziaływanie elektronu z materią

Oddziaływanie elektronu z materią Oddiaływani lktronu matrią p p X-ray p wt wt A wt p - lktron pirwotny, 0-3000V. wt - lktron wtórny, 0-0 V. A- lktron Augr a, 0-000V. X-ray- proiowani X, 000-000V. - plamon, 0-80 V. - fonon, 0,0-0,5V. Zdrni

Bardziej szczegółowo

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6 achunek prawdopodobieństwa MP6 Wydiał Elektroniki, rok akad. 8/9, sem. letni Wykładowca: dr hab.. Jurlewic Prykłady do listy : Prestreń probabilistycna. Prawdopodobieństwo klasycne. Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie 3. Zapas stabilności układów regulacji 3.. Wprowadenie Dla scharakteryowania apasu stabilności roważymy stabilny układ regulacji o nanym schemacie blokowym: Ws () Gs () Ys () Hs () Rys. 3.. Schemat blokowy

Bardziej szczegółowo

OKRES ZWROTU JAKO JEDNA Z METOD OCENY OPŁACALNOŚCI PRZEDSIĘWZIĘĆ INWESTYCYJNYCH

OKRES ZWROTU JAKO JEDNA Z METOD OCENY OPŁACALNOŚCI PRZEDSIĘWZIĘĆ INWESTYCYJNYCH Magdalena Dynus Katedra Fnansów Bankowośc Wyżsa Skoła Bankowa w Torunu OKRES ZWROTU JAKO JEDNA Z METOD OCENY OPŁACALNOŚCI PRZEDSIĘWZIĘĆ INWESTYCYJNYCH Wprowadene Okres wrotu należy do podstawowych metod

Bardziej szczegółowo

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd. Funkcje pola we współrędnych krywoliniowych cd. Marius Adamski 1. spółrędne walcowe. Definicja. Jeżeli M jest rutem punktu P na płascynę xy, a r i ϕ są współrędnymi biegunowymi M, to mienne u = r, v =

Bardziej szczegółowo

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Diagonalizacja macierzy kwadratowej Dagonalzacja macerzy kwadratowej Dana jest macerz A nân. Jej wartośc własne wektory własne spełnają równane Ax x dla,..., n Każde z równań własnych osobno można zapsać w postac: a a an x x a a an x x an

Bardziej szczegółowo

POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ cd i formalizm matematyczny

POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ cd i formalizm matematyczny POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ cd i formalizm matematyczny Funkcja Falowa Postulat 1 Dla każdego układu istnieje funkcja falowa (funkcja współrzędnych i czasu), która jest ciągła, całkowalna w kwadracie,

Bardziej szczegółowo

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A Uogólnion wktory własnw Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A m do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

E2. BADANIE OBWODÓW PRĄDU PRZEMIENNEGO

E2. BADANIE OBWODÓW PRĄDU PRZEMIENNEGO E. BADANE OBWODÓW PĄDU PZEMENNEGO ks opracowały: Jadwga Szydłowska Bożna Janowska-Dmoch Badać będzmy charakrysyk obwodów zawrających różn układy lmnów akch jak: opornk, cwka kondnsaor, połączonych z sobą

Bardziej szczegółowo

Uogólnione wektory własne

Uogólnione wektory własne Uogólnion wktory własn m Dfinicja: Wktor nazywamy uogólnionym wktorm własnym rzędu m macirzy A do wartości własnj λ jśli ( A - I) m m- λ al ( A - λ I) Przykład: Znajdź uogólniony wktor własny rzędu do

Bardziej szczegółowo

Wykład 2: Atom wodoru

Wykład 2: Atom wodoru Wykład : Ato wodou Równani Schödinga Kwantowani ngii Wida atoow wodou Kwantowani ontu pędu Liczby kwantow Część adialna i kątowa funkcji falowj Radialny ozkład gęstości pawdopodobiństwa Kontuy obitali

Bardziej szczegółowo

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie 3. Zapas stabilności układów regulacji 3.. Wprowadenie Dla scharakteryowania apasu stabilności roważymy stabilny układ regulacji o nanym schemacie blokowym: Ws () Gs () Ys () Hs () Rys. 3.. Schemat blokowy

Bardziej szczegółowo

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania optyki półklasycznej Posłużymy się teraz równaniem (2.4), i Ψ t = ĤΨ ażeby wyprowadzić

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią 2012/2013

Algebra z geometrią 2012/2013 Algebra geometrą 22/2 Egamn psemn, 24 VI 2 r. Instrukcje: Każde adane jest a punktów. Praca nad rowąanam mus bć absolutne samodelna. Jakakolwek forma komunkacj kmkolwek poa plnującm egamn jest całkowce

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α ora Sygałów rok Gozyk rok ormatyk Stosowaj Wykład 4 Własośc przkształca ourra własość. Przkształc ourra jst low [ β g ] βg dowód: rywaly całkowa jst opracją lową. własość. wrdz o podobństw [ ] dowód :

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy

Bardziej szczegółowo

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013 Egzamn poprawkowy z nalzy II 11 wrześna 13 Uwag organzacyjne: każde zadane rozwązujemy na osobnej kartce Każde zadane należy podpsać menem nazwskem własnym oraz prowadzącego ćwczena Na wszelk wypadek prosmy

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Różniczkowanie. Wykład nr 6. dr hab. Piotr Fronczak

Metody numeryczne. Różniczkowanie. Wykład nr 6. dr hab. Piotr Fronczak Mtod numrczn Wład nr 6 Różnczowan dr ab. Potr Froncza Różnczowan numrczn Wzor różnczowana numrczngo znajdują zastosowan wtd, gd trzba wznaczć pocodn odpowdngo rzędu uncj, tóra orślona jst tablcą lub ma

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII WYKŁAD 8 OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII E E0 sn( ωt kx) ; k π ; ω πν ; λ T ν E (m c 4 p c ) / E +, dla fotonu m 0 p c p hk Rozkład energ w stane równowag: ROZKŁAD BOLTZMANA!!!!! P(E) e E / kt N E N E/

Bardziej szczegółowo

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej ezonanse w deekscytacj moekuł monowych ozpaszane eastyczne atomów monowych heu Whem Czapńsk Kateda Zastosowań Fzyk Jądowej . ezonanse w deekscytacj moekuł monowych µ He ++ h ++ Heµ h J ν h p d t otacyjna

Bardziej szczegółowo

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej. 1 Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 21/211: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej. 2. Efekt fotoelektryczny - interpretacja Einsteina. 3. Efekt fotoelektryczny: jak skorelowana jest licza

Bardziej szczegółowo

Równanie Schrödingera

Równanie Schrödingera Fizyka 2 Wykład 3 1 Równanie Schrödingera Chcemy znaleźć dopuszczalne wartości energii układu fizycznego, dla którego znamy energię potencjalną. Z zasady odpowiedniości znamy postać hamiltonianu. Wybieramy

Bardziej szczegółowo

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu Prybliżona teoria żyroskopu Żyroskopem naywamy ciało materialne o postaci bryły obrotowej (wirnika), osadone na osi pokrywającej się osią geometrycną tego ciała wanej osią żyroskopową. ζ K θ ω η ω ζ y

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu.

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu. TEMATYKA: Optymaliacja nakładania wyników pomiarów Ćwicenia nr 6 DEFINICJE: Optymaliacja: metoda wynacania najlepsego (sukamy wartości ekstremalnej) rowiąania punktu widenia określonego kryterium (musimy

Bardziej szczegółowo

Półprzewodniki (ang. semiconductors).

Półprzewodniki (ang. semiconductors). Półprzwodn an. smondutors. Ja.Szzyto@fuw.du.pl ttp://www.fuw.du.pl/~szzyto/ Unwrsytt Warszaws ora pasmowa ał stały. pasmo pust RGIA LKROÓW pasmo pust pasmo płn pasmo pust pasmo płn pasmo płn mtal półprzwodn

Bardziej szczegółowo

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6

Bardziej szczegółowo

Instrukcja dodawania reklamy

Instrukcja dodawania reklamy Istrukja dodawaa rklam b s tu P w r st la m uj m C S ku t r k www.p.om www.sawa.om www.orst.om fabook.om/p a h Krok 1 Rjstraja owgo użtkowka la m uj m 1. Whodm a jd trh portal, klkam a lk dodaj rklamę

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 5 BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

ĆWICZENIE 5 BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH ĆWICZEIE 5 BADAIE WYBAYCH STUKTU IEZAWODOŚCIOWYCH Cl ćwczna: lustracja praktyczngo sposobu wyznaczana wybranych wskaźnków opsujących nzawodność typowych struktur nzawodnoścowych. Przdmot ćwczna: wrtualn

Bardziej szczegółowo

gdzie: L( G ++ )- współczynnik złożoności struktury , -i-ty węzeł, = - stopień rozgałęzienia i-tego węzła,

gdzie: L( G ++ )- współczynnik złożoności struktury , -i-ty węzeł, = - stopień rozgałęzienia i-tego węzła, Struktury drewaste rogrywające parametrycne od każdego werchołka pocątkowego różną sę medy sobą kstałtem własnoścam. Stopeń łożonośc struktury może być okreśony pre współcynnk łożonośc L G ++ ) ++ L G

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkow Hamiltona energia funkcja falowa h d d d + + m d d dz

Bardziej szczegółowo

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, 0003. (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)!

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, 0003. (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)! Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycnej MAP037 wykład dr hab. A. Jurlewic WPPT Fiyka, Fiyka Technicna, I rok, II semestr Prykłady - Lista nr : Prestreń probabilistycna. Prawdopodobieństwo

Bardziej szczegółowo

-Macierz gęstości: stany czyste i mieszane (przykłady) -równanie ruchu dla macierzy gęstości -granica klasyczna rozkładów kwantowych

-Macierz gęstości: stany czyste i mieszane (przykłady) -równanie ruchu dla macierzy gęstości -granica klasyczna rozkładów kwantowych WYKŁAD 4 dla zanteresowanych -Macerz gęstośc: stany czyste meszane (przykłady) -równane ruchu dla macerzy gęstośc -granca klasyczna rozkładów kwantowych Macerz gęstośc (przypomnene z poprzednch wykładów)

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II

Mechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II 1 Dane są następujące operatory: ˆD = x, ˆQ = π 0 x, ŝin = sin( ), ĉos = cos( ), ˆπ = π, ˆ0 = 0, przy czym operatory ˆπ oraz ˆ0 są operatorami mnożenia przez opowienie liczby (a) Wyznacz kwarat oraz owrotność

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa Schrödingera

Mechanika kwantowa Schrödingera Fizyka 2 Wykład 2 1 Mechanika kwantowa Schrödingera Hipoteza de Broglie a wydawała się nie zgadzać z dynamiką Newtona. Mechanika kwantowa Schrödingera zawiera mechanikę kwantową jako przypadek graniczny

Bardziej szczegółowo

Mechanika klasyczna zasada zachowania energii. W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, Cząstka przechodzi z obszaru I do II.

Mechanika klasyczna zasada zachowania energii. W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, Cząstka przechodzi z obszaru I do II. Próg potencjału Mecanika klasyczna zasada zacowania energii mvi mv E + V W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, E > V w obszarze cząstka biegnie z prędkością v Cząstka przecodzi z obszaru I do.

Bardziej szczegółowo

MONIKA MUSIAŁ POSTULATY

MONIKA MUSIAŁ POSTULATY CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIAŁ POSTULATY Ćwiczenia Literatura Lucjan Piela, Idee chemii kwantowej, PWN, Warszawa 2003. Włodzimierz Kołos, Chemia kwantowa, PWN, Warszawa 1978. Alojzy Gołębiewski, Elementy

Bardziej szczegółowo

R w U R + R R V = U1. grr2 = V U U. P pobiera energię + R. R 1 g V s U 2 U 1. I z

R w U R + R R V = U1. grr2 = V U U. P pobiera energię + R. R 1 g V s U 2 U 1. I z adane W obwode, o schemace pokaanym na rysnk, oblcyć moc reystora. Dane: 4,5,,. ( ) K: [] G [W] adane Wynacyć stosnek napęć k / w obwode o schemace pokaanym na rysnk. Dane: k, 4 k, 5 k, g,5. g s s g s

Bardziej szczegółowo

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej Przewidywania teorii kwantowej Chemia kwantowa - podsumowanie Cząstka w pudle Atom wodoru Równanie Schroedingera H ˆ = ˆ T e Hˆ = Tˆ e + Vˆ e j Chemia kwantowa - podsumowanie rozwiązanie Cząstka w pudle

Bardziej szczegółowo

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k Różnczkowalność, pochodne, ekstremum funkcj Ćwczene 1 Polczyć pochodn a kerunkow a funkcj: 1 1 1 x 1 x 2 x k ϕ(x 1,, x k ) x 2 1 x 2 2 x 2 k x k 1 1 x k 1 2 x k 1 w dowolnym punkce p [x 1, x 2,, x k T

Bardziej szczegółowo

Funkcja nieciągła. Typy nieciągłości funkcji. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Funkcja nieciągła. Typy nieciągłości funkcji. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska Funkcja niciągła. Typy niciągłości funkcji Autorzy: Anna Barbaszwska-Wiśniowska 2018 Funkcja niciągła. Typy niciągłości funkcji Autor: Anna Barbaszwska-Wiśniowska DEFINICJA Dfinicja 1: Funkcja niciągła

Bardziej szczegółowo

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej Wyiał Matematyki Stosowanej Zestaw adań nr 8 Akademia Górnico-Hutnica w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, II rok Elżbieta Adamus grudnia 206r. Funkcje espolone Ciągi i seregi licb espolonych Zadanie.

Bardziej szczegółowo

MOMENT PĘDU, ROTATOR SZTYWNY. c.us.edu.pl/ mm

MOMENT PĘDU, ROTATOR SZTYWNY.   c.us.edu.pl/ mm MOMENT PĘDU, ROTATOR SZTYWNY http://zcht.mf c.us.edu.pl/ mm dygresja(materiał dodatkowy) układy współrzędnych w dwóch wymiarach: biegunowy x=rcosϕ y=rsinϕ 0 r 0 ϕ 2π r= x 2 +y 2 x ϕ=arccos x2 +y2 w trzech

Bardziej szczegółowo

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego. Transformator Φ r Φ M Φ r i i u u Φ i strumień magnetycny prenikający pre i-ty wój pierwsego uwojenia; siła elektromotorycna indukowana w i-tym woju: dφ ei, licba wojów uwojenia pierwotnego i wtórnego.

Bardziej szczegółowo

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że FAL MATRII De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie a Cząstce materialnej

Bardziej szczegółowo

Podstawy mechaniki kwantowej

Podstawy mechaniki kwantowej Podstawy mechaniki kwantowej Jak opisać świat w małej skali? Czy świat jest realny? 1 Promieniowanie elektromagnetyczne gamma X ultrafiolet podczerwień mikrofale radiowe widzialne Wavelength in meters

Bardziej szczegółowo

przegrody (W ) Łukasz Nowak, Instytut Budownictwa, Politechnika Wrocławska, e-mail:lukasz.nowak@pwr.wroc.pl 1

przegrody (W ) Łukasz Nowak, Instytut Budownictwa, Politechnika Wrocławska, e-mail:lukasz.nowak@pwr.wroc.pl 1 1.4. Srawdzn moŝlwośc kondnsacj ary wodnj wwnątrz ścany zwnętrznj dla orawngo oraz dla odwrócongo układu warstw. Oblczn zawlgocna wysychana wlgoc. Srawdzn wykonujmy na odstaw skrytu Matrały do ćwczń z

Bardziej szczegółowo

ANALIZA OBWODÓW DLA PRZEBIEGÓW SINUSOIDALNYCH METODĄ LICZB ZESPOLONYCH

ANALIZA OBWODÓW DLA PRZEBIEGÓW SINUSOIDALNYCH METODĄ LICZB ZESPOLONYCH ANAZA OBWODÓW DA PZBGÓW SNUSODANYH MTODĄ ZB ZSPOONYH. Wprowadzn. Wprowadź fnkcję zspoloną znnj rzczwstj (czas) o następjącj postac: F( t) F F j t j jt t+ Fnkcj tj przporządkj na płaszczźn zspolonj wktor

Bardziej szczegółowo

Metody symulacji w nanostrukturach (III - IS)

Metody symulacji w nanostrukturach (III - IS) Metody symulacj w nanostrukturach (III - IS) W. Jaskólsk - modelowane nanostruktur węglowych Cz.I wprowadzene do mechank kwantowej Nektóre przyczyny konecznośc pojawena sę kwantowej teor fzycznej (fzyka

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa III

Mechanika kwantowa III Mecaika kwatowa III Opracowaie: Barbara Pac, Piotr Petele Powtóreie Moet pędu jest wielkością pojęciowo bardo istotą, gdż dla wsstkic pól o setrii sfercej operator jego kwadratu ( ˆM koutuje ailtoiae (

Bardziej szczegółowo

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I 5. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I Fukcj pirwot fukcji f w pwym przdzial (właciwym lub iwłaciwym) azywamy tak fukcj F, którj pochoda rówa si fukcji f w tym przdzial. Zbiór wszystkich fukcji pirwotych fukcji f

Bardziej szczegółowo

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA) PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA) Def. 1 (X, K,, ) X, K - ciało : X X X ( to diałanie wewnętrne w biore X) : K X X ( to diałanie ewnętrne w biore X) Strukturę (X, K,, ) naywamy prestrenią wektorową : 1) Struktura

Bardziej szczegółowo

H P1 H L1 A 1 N L A 5 A 6 H P 2 H L 2. Pojedynczy rekord obserwacyjny: Schemat opracowania jednej serii obserwacyjnej:

H P1 H L1 A 1 N L A 5 A 6 H P 2 H L 2. Pojedynczy rekord obserwacyjny: Schemat opracowania jednej serii obserwacyjnej: Pojedyncy rekord obserwacyjny: SS,PG,.,,3.746,357.774,9:39:8, OZNCZENIE REKORDU NZW ODLEGŁOŚĆ KĄ POZIOY KĄ PIONOWY CZS Schema opracowana jednej ser obserwacyjnej: Ką poomy H L H P H P H P H P3 H L H L

Bardziej szczegółowo

1 Postulaty mechaniki kwantowej

1 Postulaty mechaniki kwantowej 1 1.1 Postulat Pierwszy Stan ukłau kwantowomechanicznego opisuje funkcja falowa Ψ(r 1, r 2,..., r N, t) zwana także funkcją stanu taka, że kwarat jej moułu: Ψ 2 = Ψ Ψ pomnożony przez element objętości

Bardziej szczegółowo

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x. Równanie falowe Schrödingera h Ψ( x, t) + V( x, t) Ψ( x, t) W jednym wymiarze ( ) ( ) gdy V x, t = V x x Ψ = ih t Gdy V(x,t)=V =const cząstka swobodna, na którą nie działa siła Fala biegnąca Ψ s ( x, t)

Bardziej szczegółowo

Postulaty mechaniki kwantowej

Postulaty mechaniki kwantowej Wyk lad 2 Postulaty mechaniki kwantowej 1 wymiar Postulat Stan czastki określa funkcja falowa Ψ = Ψ(x, t) zależna od po lożenia czastki x oraz czasu t. Interpretacje fizyczna ma jedynie kwadrat modu lu

Bardziej szczegółowo

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

GAL 80 zadań z liczb zespolonych GAL 80 zadań z liczb zespolonych Postać algebraiczna liczby zespolonej 1 Sprowadź wyrażenia do postaci algebraicznej: (a) ( + i)(3 i) + ( + 31)(3 + 41), (b) (4 + 3i)(5 i) ( 6i), (5 + i)(7 6i) (c), 3 +

Bardziej szczegółowo

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie nieależne od casu w trech wymiarach współrędne prostokątne ψ ψ ψ h V m + + x y + ( x, y, ) ψ = E ψ funkcja falowa ψ( x, y, ) Energia potencjalna

Bardziej szczegółowo

I. Elementy analizy matematycznej

I. Elementy analizy matematycznej WSTAWKA MATEMATYCZNA I. Elementy analzy matematycznej Pochodna funkcj f(x) Pochodna funkcj podaje nam prędkość zman funkcj: df f (x + x) f (x) f '(x) = = lm x 0 (1) dx x Pochodna funkcj podaje nam zarazem

Bardziej szczegółowo

Podstawy mechaniki kwantowej

Podstawy mechaniki kwantowej Podstawy mechaniki kwantowej Jak opisać świat w małej skali? Czy świat jest realny? Promieniowanie elektromagnetyczne gamma X ultrafiolet podczerwień mikrofale radiowe widzialne Wavelength in meters 0-0

Bardziej szczegółowo

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE . Oblicyć: ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH a) ( 7i) ( 9i); b) (5 i)( + i); c) 4+3i ; LICZBY ZESPOLONE d) 3i 3i ; e) pierwiastki kwadratowe 8 + i.. Narysować biór tych licb espolonych, które spełniają warunek:

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa - zadania 1 (2007/2008)

Mechanika kwantowa - zadania 1 (2007/2008) Wojciech Broniowski Instytut Fizyki, Akademia Świetokrzyska Mechanika kwantowa - zadania (007/008) Elementy algebry (powtórka). Ortoganalizacja Gramma-Schmidta. Rozważ wektory w przestrzeni R 3 v = 0,

Bardziej szczegółowo

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 Problem Dirichleta, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 28 maja, 2012 Funkcje harmoniczne Niech będzie operatorem Laplace a w

Bardziej szczegółowo

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 3 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA 3.1 Wstęp Metoda ta umożliwia opis układu złożonego z wielu jonów i elektronów w stanie podstawowym. Hamiltonian układu

Bardziej szczegółowo

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader Notatki do wyk ladu VII Struktura elektronowa czasteczek przybliżenie Borna-Oppenheimera rozwiazanie równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader przybliżenie jednoelektronowe metoda

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Krytera ocenana odpowedz Arkusz A II Strona 1 z 5 Odpowedz Pytane 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Odpowedź D C C A B 153 135 232 333 Zad. 10. (0-3) Dana jest funkcja postac. Korzystając

Bardziej szczegółowo

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW Stefan WÓJTOWICZ, Katarzyna BIERNAT ZAKŁAD METROLOGII I BADAŃ NIENISZCZĄCYCH INSTYTUT ELEKTROTECHNIKI ul. Pożaryskego 8, 04-703 Warszawa tel.

Bardziej szczegółowo

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41? TEST. Ortogonalne i znormalizowane funkcje f i f są funkcjami własnymi operatora αˆ, przy czym: α ˆ f =. 05 f i α ˆ f =. 4f. Stan pewnej cząstki opisuje 3 znormalizowana funkcja falowa Ψ = f + f. Jakie

Bardziej szczegółowo

(U.14) Oddziaływanie z polem elektromagnetycznym

(U.14) Oddziaływanie z polem elektromagnetycznym 3.10.2004 35. U.14 Oddziaływanie z polem elektromagnetycznym 131 Rozdział 35 U.14 Oddziaływanie z polem elektromagnetycznym 35.1 Niezmienniczość ze względu na W rozdziale 16 wspominaliśmy jedynie o podstawowych

Bardziej szczegółowo

IV. WPROWADZENIE DO MES

IV. WPROWADZENIE DO MES Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 7 IV. WPROWADZNI DO MS Poszuwan rozwązań rzybżonych bazuących na modach rsduanych waracynych naoya na rudnośc w doborz func bazowych orśonych na całym obszarz.

Bardziej szczegółowo

wartość oczekiwana choinki

wartość oczekiwana choinki wartość oczekiwana choinki Plan seminarium cośo równaniu Schrödingera analityczne metody rozwiązywania algorytm & obliczenia Schrödinger w studni koniec choinka ortogonalna Coś o równaniu Schrödingera

Bardziej szczegółowo

Sprawozdanie powinno zawierać:

Sprawozdanie powinno zawierać: Sprawozdane pownno zawerać: 1. wypełnoną stronę tytułową (gotowa do ćw. nr 0 na strone drugej, do pozostałych ćwczeń zameszczona na strone 3), 2. krótk ops celu dośwadczena, 3. krótk ops metody pomaru,

Bardziej szczegółowo

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym ĆWCZENE 3 Analza obwodów C przy wymszenach snsodalnych w stane stalonym 1. CE ĆWCZENA Celem ćwczena jest praktyczno-analtyczna ocena obwodów elektrycznych przy wymszenach snsodalne zmennych.. PODSAWY EOEYCZNE

Bardziej szczegółowo

Algorytm projektowania dolnoprzepustowych cyfrowych filtrów Buttlewortha i Czebyszewa

Algorytm projektowania dolnoprzepustowych cyfrowych filtrów Buttlewortha i Czebyszewa Zadanie: Algorytm projektowania dolnopreputowych cyfrowych filtrów Buttlewortha i Cebyewa Zaprojektować cyfrowe filtry Buttlewortha i Cebyewa o natępujących parametrach: A p = 1,0 db makymalne tłumienie

Bardziej szczegółowo

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia. mm

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia.   mm CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L Ćwiczenia METODY PRZYBLIŻONE ROZWIA ZYWANIA RÓWNANIA SCHRÖDINGERA METODA WARIACYJNA metoda wariacyjna ĤΨ n = E n Ψ n Ψ n ortonormalne Szukamy rozwi azań dla stanu podstawowego,

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 5 ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Transformacja Hilberta. sgn( + = + = + lim.

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 5 ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Transformacja Hilberta. sgn( + = + = + lim. Tora Synałów II rok Gozyk III rok Inormatyk Stosowanj Wykład 5 ) sn( d d d F Najprw nzbędny rzltat. Transormacja Forra (w sns rancznym) nkcj sn() F lm π sn Z twrdzna o dalnośc wynka, ż π sn Transormacja

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,

Bardziej szczegółowo

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona. Wykład - LICZBY ZESPOLONE Algebra licb espolonych, repreentacja algebraicna i geometrycna, geometria licb espolonych. Moduł, argument, postać trygonometrycna, wór de Moivre a.' Zbiór Licb Zespolonych Niech

Bardziej szczegółowo

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ. L.Kowls - Uwg o rozłdz uc zm losow UWAI O ROZKŁADZIE UNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ. - d zm losow cągł o gęstośc. Y g g - borlows tz. g - B BR dl B BR Wzczć gęstość g zm losow Y. Jśl g - ścśl mootocz różczowl

Bardziej szczegółowo

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego Efekt Comptona. Kwantowa natura promenowana elektromagnetycznego Zadane 1. Foton jest rozpraszany na swobodnym elektrone. Wyznaczyć zmanę długośc fal fotonu w wynku rozproszena. Poneważ układ foton swobodny

Bardziej szczegółowo

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim 5. Pocodna funkcj Defncja 5.1 Nec f: (a, b) R nec c (a, b). Jeśl stneje granca lm x c x c to nazywamy ją pocodną funkcj f w punkce c oznaczamy symbolem f (c) Twerdzene 5.1 Jeśl funkcja f: (a, b) R ma pocodną

Bardziej szczegółowo

4. Podzielnica uniwersalna 4.1. Budowa podzielnicy

4. Podzielnica uniwersalna 4.1. Budowa podzielnicy 4. Podelnca unwersalna 4.. Budowa podelncy Podelnca jest pryrądem podałowym, który stanow specjalne wyposażene frearek unwersalnych. Podstawowym astosowanem podelncy jest dokonywane podału kątowego. Jest

Bardziej szczegółowo

Podstawy mechaniki kwantowej. Jak opisać świat w małej skali?

Podstawy mechaniki kwantowej. Jak opisać świat w małej skali? Podstawy mechaniki kwantowej Jak opisać świat w małej skali? 1 Promieniowanie elektromagnetyczne gamma X ultrafiolet podczerwień mikrofale radiowe widzialne Wavelength in meters 10-1 10-10 10-8 4 x 10-7

Bardziej szczegółowo