DZIEŃ: 23.10.2014r. KRĄG TEMATYCZNY: Przygotowania do zimy TEMAT DNIA: ZWIERZĘTA TEŻ MYŚLĄ O ZIMIE. PROWADZĄCA: Agnieszka Wręczycka GRUPA: 4 latki CELE OGÓLNE: Utrwalanie wiadomości dotyczących jesiennych zwyczajów zwierząt leśnych (np. jeża, wiewiórki, niedźwiedzia,): gromadzenie zapasów, zapadanie w sen zimowy. Rozwijanie zainteresowań przyrodniczych, poszanowania dla zwierząt. Rozwijanie umiejętności uważnego słuchania. Doskonalenie umiejętności wypowiadania się na dany temat. Wzbogacanie wiadomości i słownictwa. Kształtowanie umiejętności segregowania elementów, porównywania liczebności zbiorów, stosowanie pojęć: najwięcej, najmniej. Doskonalenie umiejętności przeliczania i liczenia w zakresie 5 na materiale konkretnym. Rozwijanie umiejętności sensownego łączenia 2 obrazków w pary - przyporządkowanie danego jedzenia do zwierzęcia oraz zwierzęcia do jego zimowego domku. Doskonalenie umiejętności dzielenia wyrazów na sylaby. Rozwijanie umiejętności odróżniania sformułowania prawdziwego od fałszywego. Skracanie czasu reakcji na sygnały i polecenia. Doskonalenie sprawności ruchowej. CELE OPERACYJNE (dziecko): Zna i prawidłowo nazywa leśne zwierzęta. Wie, w jaki sposób wybrane leśne zwierzęta przygotowują się do zimy. Wypowiada się na dany temat. Potrafi przyporządkować ilustracje pokarmów do odpowiedniego zwierzęcia. Potrafi przyporządkować ilustracje zimowych mieszkań zwierząt do odpowiednich zwierząt. Potrafi podzielić na sylaby nazwy zwierząt i ich zimowych domów. Prawidłowo segreguje elementy, porównuje liczebność zbiorów, stosuje pojęcia: najwięcej, najmniej. Potrafi przeliczać i liczyć przedmioty w zakresie 5. Potrafi odróżnić sformułowanie prawdziwe od fałszywego. Rozumie polecenia proste i złożone. 1
Czynnie bierze udział w zabawach ruchowych; przestrzega zasad bezpieczeństwa podczas zabawy. Podporządkowuje się przyjętym umowom; zna i przestrzega zasady zgodnego współdziałania w grupie Okazuje pozytywne emocje; stosuje formy grzecznościowe. PLAN PRACY: ORGANIZACJA ZAJĘĆ: 1. METODY: słowne: rozmowa, teatrzyk, pogadanka, wyjaśnienie, objaśnienia, czynne (zadaniowe): zadań stawianych do wykonania, ćwiczenia praktyczne, kierowanie aktywnością dzieci, metoda ćwiczeń utrwalających wcześniej nabyte umiejętności, oglądowe: pokaz, demonstracja, obserwacja. 2. FORMY: indywidualna, grupowa, zespołowa. 3. ŚRODKI DYDAKTYCZNE: sylwety do teatrzyku: wiewiórka, wróbel, dwoje dzieci, orzechy, tło, drzewa, ławka, liście, kostka do gry, koszyk, orzechy, żołędzie, szyszki, obręcze, pluszowa wiewiórka, kartoniki z kropkami, obrazki do wiersza obrazki zwierząt np.: sikorka, gil, wróbel, zając, sarna, dzik, obrazki odpowiednich pokarmów np.: jarzębina, słonina, siano, marchewki, kapusta oraz obrazki mieszkań zwierząt na zimę, szarfy, karta pracy K1., 12, tamburyn, magnetofon, płyta z muzyką relaksacyjną. SCENARIUSZ ZAJĘĆ: 1. Zajączki zabawa paluszkowa wg Małgorzaty Barańskiej. N. czyta wiersz, demonstruje dzieciom ruchy (zginanie kolejnych palców), wszyscy wspólnie przeliczają palce, ustalają wynik odejmowania. Gdy się jeden schowa, ile tu zostanie? Gdy się dwa schowają, ile tu zostanie? 2
Gdy się trzy schowają, ile tu zostanie? Gdy odejdą cztery, ile tu zostanie? Kiedy pięć się schowa, ile tu zostanie? Pięć zajączków małych już do mamy kica Kocha je ogromnie mama zajęczyca. 2. Wiewiórka teatrzyk kukiełkowy do wiersza Doroty Gellner. Wiewiórka: Jestem wiewióreczka! Ruda wiewióreczka! Skaczę po drzewach, biegam po górkach. Po liściastych chodzę ścieżkach. Kto mi, kto mi da orzeszka? Wróbel: Dzieci: Chłopczyk: Ćwirrr ćwirrr Orzeszka? Bardzo chętnie bym ci dał, gdybym choć jednego miał. Ale my orzeszki mamy! Zaraz ci wiewiórko damy! Mam dla ciebie tu, w kieszeni podarunek od jesieni. (Wyjmuje z kieszeni orzeszek i podaje wiewiórce. Wiewiórka odbiega dalej.) Dziewczynka: Popatrz! Pobiegła sobie dalej, lecz orzeszka nie je wcale. Chłopczyk: Przykucnęła koło ławki, wzięła go w puszyste łapki. Dziewczynka: Co się dzieje? Co się dzieje? Trzyma go i wcale nie je! Chłopczyk: Dzieci: Wiewiórka: Już go nie ma! Gdzieś schowała! O! Pod liściem zakopała! Bo ja na zimowe czasy muszę przecież mieć zapasy! 3. Rozmowa kierowana pytaniami N.: O co prosiła wiewiórka?; Kto jej dał orzeszek?; Co z nim zrobiła? Rozmowa na temat gromadzenia zapasów przez wiewiórki (w kilku dziuplach, zakopane w ziemi w kilku miejscach. Z orzechów i nasion, o których wiewiórka zapomni, wiosną wyrastają młode drzewka). 3
4. Zapasy wiewiórki zabawy matematyczne z Tupem. W koszyku oglądanie, jakie zapasy zgromadziła wiewiórka. N. wysypuje zawartość koszyka (żołędzie i orzechy), dzieci segregują elementy, określają, czego jest najwięcej, a czego najmniej, przeliczają w każdej grupie. Ustawiają elementy w szeregu, przeliczają je z pomocą N. od lewej do prawej strony i odwrotnie. Orzeszki nauczyciel proponuje aby dzieci pomogły wiewiórce uporządkować zapasy na zimę. Każde dziecko ma przed sobą dziuplę w postaci obręczy i układa w niej orzechy ustalając wynik dodawania i odejmowania. Wiewiórka zbierała zapasy na zimę. Najpierw przyniosła do dziupli 3 orzeszki a później jeszcze 2. Ile razem miała orzeszków? Wiewiórka była już bardzo zmęczona i głodna miała 5 orzeszków ale zjadła 4. Ile orzeszków jej zostało? Orzechów miało mało i jeszcze raz wybrała się na poszukiwanie zapasów ale już nic nie znalazła, bo wszystkie orzeszki wyzbierały dzieci. Podarujcie wiewiórce swoje orzeszki. Dla wiewiórki na środku sali stoi pluszowa wiewiórka, obok niej koszyczek. Dzieci kolejno rzucają kostką z WM, z worka do koszyka przekładają tyle orzechów (żołędzi), ile jest oczek na kostce. Trzy dziuple N. prezentuje sylwety 3 dziupli i owoców drzew: szyszek, orzechów i żołędzi. N. czyta krótkie opowiadanie, a zadaniem dzieci jest umieszczenie w odpowiednich dziuplach, danej liczby poszczególnych owoców. Ruda wiewiórka udała się na poszukiwanie zapasów. Pierwszego dnia udało jej się zebrać 2 szyszki i 1 orzech. Zdobycze umieściła w pierwszej dziupli. Drugiego dnia, znalazła w lesie 3 żołędzie i 2 szyszki i zaniosła je do drugiej dziupli. Kolejnego dnia, pod drzewem znalazła 3 szyszki, 2 żołędzie i 1 orzecha. Zebrany pokarm schowała w trzeciej dziupli. Ile zapasów zgromadziła wiewiórka w poszczególnych dziuplach? Dz. maja za zadanie przeliczenie owoców w poszczególnych dziuplach i umieszczenie pod nimi kartoników z liczbą kropek, odpowiadającą zebranym zapasom. 5. Zapasy na zimę słuchanie wiersza Wandy Grodzieńskiej. Biegnie myszka po ściernisku, Trzyma ziarnko zboża w pyszczku. Trzeba zbierać okruszyny, By nie zginąć pośród zimy. 4
Skacze, skacze wiewióreczka Po szumiącym lesie. Zrywa orzech na leszczynie I do dziupli niesie. Trzeba zbierać już zapasy Na zimowe, ciężkie czasy! Pije pszczółka miód na kwiatku, Długą trąbkę stula, Wnet zabrzęczy, wnet poleci Z powrotem do ula. Trzeba zbierać dużo miodu, By nie było w zimie głodu! Wyjrzał zając spod jałowca. Cóż to za krzątanie? To już jesień brzęczy pszczółka Jesień, miły panie. Zbierz korzonki, zbierz kapustę I brzozową korę, Byś, zajączku, nie marł z głodu W tę zimową porę! Rozmowa o tym, w jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy (gromadzenie zapasów, zapadanie w sen zimowy, bogatsze upierzenie ptaków itd.). 6. Kto, co lubi segregowanie obrazków. Dopasowywanie obrazków z pożywieniem do obrazków zwierząt. Na tablicy znajdują się obrazki zwierząt a dzieci kładą obok zwierzęcia prawidłowy pokarm: Myszka zboże Wiewiórka orzeszki Pszczoła miód Zając korzonki, kapusta i brzozowa kora (marchewki) Gil jarzębina Sikorka słoninka Wróbelek ziarno zboża Sarna siano, marchewki czy kapusta Dzik żołędzie Niedźwiedź miód Jeż - owady 7. Mieszkanie na zimę. Dzieci wspólnie z nauczycielem dopasowują odpowiednie mieszkanie dla poszczególnych zwierząt z poprzedniej zabawy. Każdą nazwę zwierzęcia i jego zimowego domku, dzielimy na sylaby i umieszczamy pod ilustracjami białe kartoniki, które odpowiadają liczbie sylab w wyrazie. 5
8. Zabawa ruchowa: Zwierzęta i ich mieszkania. Rodzice wraz z dziećmi podzieleni są na trzy grupy: niedźwiedzie kolor niebieski wiewiórki kolor czerwony jeże kolor żółty. Dzieci otrzymują odpowiedni kolor szarfy i są zwierzątkami, rodzice natomiast tworzą dla tych zwierząt odpowiednie mieszkanie, trzymając przy wejściu do mieszkania prawidłowy obrazek (gawra, dziupla i stos liści). Dzieci poruszają się swobodnie po sali w rytm muzyki. Na sygnał N. np. niedźwiedzie dzieci, które mają szarfy koloru niebieskiego idą do gawry ułożyć się do snu zimowego, pozostałe kucają. Powtarzamy zabawę wywołując inne zwierzęta. 9. Droga do domu zabawa ruchowa z elementem równoważnym. Dzieci są oznaczone szarfami w 3 kolorach. Na jednym końcu sali umieszczone są 3 obręcze z sylwetami zwierząt. Do każdej prowadzi ścieżka ułożona z szarf (w takim samym kolorze, jak szarfy dzieci). Zadaniem dzieci jest dojść do domów po ścieżce w takim samym kolorze, jak kolor szarfy. 10. Wiewiórki do dziupli Rodzice - drzewa zakładają szarfy zielone, dzieci-wiewiórki żółte. Rodzice - drzewa stoją w rozkroku, poruszają rękoma, naśladując szum gałęzi: sz, sz, sz. Dzieci-wiewiórki swobodnie biegają między drzewami. Na hasło N.: Wiewiórki do dziupli!, dzieci-wiewiórki biegną do swojego rodzica-drzewa, stają do niego przodem, a rodzic-drzewo opuszcza ręce (zamyka dziuplę). Potem następuje zmiana ról. 11. Droga do domu praca z K1., 12. Doprowadzanie zwierząt do ich domów. Nazywanie miejsc, w których zwierzęta spędzą zimę. 12. Zabawa odprężająca Niedźwiadek. Dzieci wyobrażają sobie, że są niedźwiadkami, które mają pełne brzuszki. Są leniwe, ociężałe, ich łapy nie chcą się poruszać. Każde dziecko niedźwiedź kładzie się wygodnie w ramionach mamy niedźwiedzicy na dywanie i zwija w kulkę, żeby było mu ciepło i miło. Ziewa, zamyka oczy, zasypia i przez chwilę leży nieruchomo. W tle słychać relaksacyjną muzykę. 13. Prawda, fałsz - zabawa słowna. Rodzice wymyślają, pytania dotyczące poznanych zwierząt, a dzieci udzielają odpowiedzi przy użyciu zwrotów: prawda/ fałsz. Np.: - Niedźwiedź zapada w sen zimowy. - Wiewiórka mieszka w gawrze. - Jeż zbiera liście, by zbudować z nich zimowy domek. - Niedźwiedź mieszka w dziupli. - Wiewiórki gromadzą zapasy na zimę. 14. Podziękowanie za przybycie i wspólne zajęcia. 6