Wyznaczenie modułu Younga na podstawie wydłużenia drutu

Podobne dokumenty
= (10.1) gdzie: σ - odchylenie standardowe m - wartość średnia (10.2) (10.3) gdzie: p i prawdopodobieństwo wystąpienia wyniku x i

P=2kN. ød=4cm. E= MPa, ν=0.3. l=1m

Wytrzymałość materiałów II

Rozwiązywanie zadań z dynamicznego ruchu płaskiego część I 9

5. Zadania tekstowe.

2. Tensometria mechaniczna

POMIAR MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI STALI PRZEZ POMIAR WYDŁUŻENIA DRUTU

Identyfikacja parametrów modelu maszyny synchronicznej jawnobiegunowej

Tydzień 1. Linie ugięcia belek cz.1. Zadanie 1. Wyznaczyć linię ugięcia metodą bezpośrednią wykorzystując równanie: EJy = -M g.

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Trapez. w trapezie przynamniej jedna para boków jest równoległa δ γ a, b podstawy trapezu. c h d c, d - ramiona trapezu α β h wysokość trapezu

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

2.Wytrzymałość materiałów

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Izba Rozliczeniowa. Fundusz Rozliczeniowy. projekt wersja 2.c r.

Katalog produktów. Kuźnia Batory

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 2 Działania na ułamkach, krotki i rekordy

ĆWICZENIE ANALIZA SITOWA I PODSTAWY OCENY GRANULOMETRYCZNEJ SUROWCÓW I PRODUKTÓW

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( )

Oscylator harmoniczny tłumiony drgania wymuszone

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

WPŁYW WILGOTNOŚCI NA SZTYWNOŚCIOWE TŁUMIENIE DRGAŃ KONSTRUKCJI DREWNIANYCH

Ćw. 4. Wyznaczanie modułu Younga z ugięcia

Wytrzymałość Materiałów I

Zastosowanie multimetrów cyfrowych do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

WYZANCZANIE STAŁEJ DIELEKTRYCZNEJ RÓŻNYCH MATERIAŁÓW. Instrukcja wykonawcza

1.1. Cel i przedmiot mechaniki

Równania różniczkowe cząstkowe - metoda Fouriera. Przykładowe rozwiązania i wskazówki

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

UŻYWANIE SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH PRZEZ MŁODZIEŻ 2005

Ćw. 3. Wyznaczanie modułu Younga metodą jednostronnego rozciągania

Elektroniczna aparatura w Laboratorium Metrologii, cz. I

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

TORY PLANET (Rozważania na temat kształtów torów ruchu planety wokół stacjonarnej gwiazdy)

3. Równanie Bernoulliego dla przepływu płynów doskonałych

Materiały pomocnicze do ćwiczeń z przedmiotu: Ogrzewnictwo, wentylacja i klimatyzacja II. Klimatyzacja

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZANIA

Grafy hamiltonowskie, problem komiwojażera algorytm optymalny

TENSOR W ZAPISIE LAGRANGE A I EULERA

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Różniczkowanie i całkowanie numeryczne

Metrologia Techniczna

DARIUSZ KULMA. Jak zdać maturę. z matematyki. na poziomie rozszerzonym DLA BYSTRZAKÓW I NIE TYLKO! WYDAWNICTWO ELITMAT Mińsk Mazowiecki 2013

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

OWAcoustic premium. OWAconstruct. EN Europejska Norma. Sufity podwieszane OWAcoustic: Odporność ogniowa i Reakcja na ogień

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Ćwiczenie 11. Moduł Younga

Analiza obciążeń kratownicy obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Projektas Standartizuotų mokinių pasiekimų vertinimo ir įsivertinimo įrankių bendrojo lavinimo mokykloms kūrimas, II etapas

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Ćwiczenie 42 Wyznaczanie ogniskowych soczewek

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

1Coulomb 1Volt. Rys. 1. Schemat kondensatora płaskiego. Jednostką pojemności w układzie SI, jest Farad (F):

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

1. LINIE WPŁYWOWE W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne. Matematyka. Poznać, zrozumieć


Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. best in training PRE TEST

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

Integralność konstrukcji

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Energia aktywacji jodowania acetonu. opracowała dr B. Nowicka, aktualizacja D.

R + v 10 R0, 9 k v k. a k v k + v 10 a 10. k=1. Z pierwszego równania otrzymuję R 32475, Dalej mam: (R 9P + (k 1)P )v k + v 10 a 10

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

Instrukcja do laboratorium Materiały budowlane Ćwiczenie 12 IIBZ ĆWICZENIE 12 METALE POMIAR TWARDOŚCI METALI SPOSOBEM BRINELLA

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 3 19.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

5. PLANY WIELOPOZIOMOWE - KOMPOZYCYJNE

Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E

KINEMATYKA. 7. Ruch punktu we współrzędnych kartezjańskich

2. Obliczyć natężenie pola grawitacyjnego w punkcie A, jeżeli jest ono wytwarzane przez bryłę o masie M, która powstała przez wydrążenie kuli o

Temat 1 (2 godziny): Próba statyczna rozciągania metali

MECHANIKA BUDOWLI 5 UWZGLĘDNIENIE WPŁYWU TEMPERATURY, OSIADANIA PODPÓR I BŁĘDÓW MONTAŻOWYCH W RÓWNANIU PRACY WIRTUALNEJ.

WYTRZYMAŁOŚĆ ZMĘCZENIOWA STALI KONSTRUKCYJNEJ W WARUNKACH OBCIĄŻEŃ NIESYMETRYCZNYCH

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Laboratorium Dynamiki Maszyn

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia


III. Zasada zachowania momentu pędu

Korpusy tłoczników z prowadzeniami. Elementy transportowe i mocujące

Od lewej: piramida Chefrena, Wielki Sfinks, piramida Cheopsa.

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Transkrypt:

Poitechnik Łózk FTIMS Kierunek: IFORMATYKA rok keicki:/ se. grup 7 Terin: wtorek, 5 - r ćwiczeni: Tet ćwiczeni: Wyznczenie oułu Young n postwie wyłużeni rutu r stuent: r buu: zwisko i iię Kowski Jn Ocen z kookwiu:... Ocen z rportu:... Dt wykonywni ćw.: Dt oni rportu:... j r.......9 j r.... Uwgi: Rport usi być zoptrzony w stronę tytułową opowienio wypełnioną przez stuent (ptrz powyżej). Oprcownie rportu neży rozpocząć n nstępnej stronie, pozostwijąc po tbeą wone iejsce n ewentune uwgi nuczycie.

. Wstęp Wstęp zwier opisne w ścisły sposób postwy fizyczne bnego zjwisk. Jego objętość nie powinn przekrczć kiku zń. Wstęp powinien zwierć ce wykonni ćwiczeni, jk i njwżniejsze wzory okreśjące obserwowne w oświczeniu zeżności. Cee ćwiczeni jest zpoznnie się ze skutki ziłni sił n cił o włściwościch sprężystych, oświczne sprwzenie prw Hooke' i w oprciu o to prwo wyznczenie oułu Young sti. Po wpływe ziłni siły cił sprężyste oksztłcją się. W zkresie ziłni niewiekich nprężeń n ciło sprężyste nstępuje oksztłcenie, które jest proporcjonne o ziłjącego nprężeni. Zeżność tą opisuje prwo Hooke' []: ~, () gzie współczynnikie proporcjonności wyłużeni jest owrotność oułu Young. Zpisując nprężenie, jko stosunek siły F o po powierzchni S, n które ził sił orz wzgęne oksztłcenie, jko stosunek wyłużeni o ługości początkowej, ożey zpisć zeżność () w postci: F F. () S S Możn zuwżyć, że przyrost ługości cił po wpływe siły rozciągjącej w grnicch sprężystości jest wprost proporcjonny o tej siły i o ługości początkowej, owrotnie proporcjonny o po powierzchni przekroju poprzecznego. Przy złożeniu, że poe powierzchni przekroju rutu S i ługość początkow rutu nie zieniją się orz ziłjąc n rut niewiekii siłi, ożn zrejestrowć ziny wyłużeni w zeżności o wrtości przyłożonej siły.. Ukł poirowy i przebieg wykonni ćwiczeni Schet ukłu poirowego powinien być czyteny i przejrzysty, przy kży z użytych przyrząów powinn zneźć się inforcj o typie i nuerze ientyfikcyjny przyrząu orz o jego błęch poirowych (n przykł ks przyrząu, szcowny błą oczytu). eży unikć wyienini koejności czynności (ponych w instrukcji) i opisć czynności njistotniejsze zrozuieni sposobu poiru wiekości fizycznych. W ceu wyznczeni oułu Young ożn kiku wrtości siły zierzyć wyłużenie rutu. Zebrne ne pozwoą wykreśić zeżność poięzy wyłużenie i ziłjącą siłą, nstępnie wyznczyć współczynnik kierunkowy prostej F. Znjoość wrtości orz ługości początkowej rutu i jego śrenicy () uożiwi wyznczenie poszukiwnej wrtości oułu Young z zeżności:, () S S gzie po postwieniu S wzór () ożn zpisć w postci:. () S

Ścin 5 F Rys.. Schet ukłu poirowego. Zsnicze części ukłu: - rut stowy, - wspornik ocujący rut, - ruchoy pręt, - ony wspornik, 5 - czujnik zegrowy []. Śrenicę rutu stowego () zierzono wieokrotnie w wieu różnych iejscch ługości rutu zwieszonego pionowo i wstępnie obciążonego owżnikie o sie kg (F ). Poiru okonno przy użyciu suwirki (nr ient. A57) o okłności poiru,.. Długość początkową zwieszonego rutu zierzono przyire o njniejszej poziłce równej. Wrunki poiru i truności w precyzyjny okreśeniu iejsc zocowni obu końców rutu pozwją n oszcownie błęu poiru, który wynosi.. Do końc rutu zwieszno owżniki o ciężrze F i n czujniku zegrowy (5) o njniejszej ziłce,, zocowny jk pokzuje Rys., oczytywno wrtości wyłużeni rutu (przyrost ługości). uer ientyfikcyjny przyrząu 75875.. Tbe (tbee) z wrtościi wiekości zierzonych w trkcie eksperyentu Wyniki poirów neży zieścić w opowienio zpnownej tbei (ub tbech); neży zwrócić uwgę n jenostki; pretry przyrząów poirowych, opisć wszekie spostrzeżeni okonne poczs poirów. Jeżei jest kik tbe neży je ponuerowć. Kżą tbeę neży ztytułowć, syboe występujące w tbei i cły rporcie neży wyjśnić ub sporzązić spis syboi z ich opise. Tbe zwier wyniki poiru śrenicy rutu () i wynik poiru ługości początkowej rutu ( ) orz błęu poiru ługości rutu ( ). Tbe. Wrtości wiekości zierzonych w eksperyencie nuer 5 6 7 8 9 poiru [],76,77,77,77,77,76,75,77,76,76 [],76,77,77,77,77,76,75,77,76,76 [],58 błą poiru ługości początkowej rutu = = - W poirch wykorzystno zestw obciążników, których sy i opowienio ciężry pono w Tbei. Przy obiczniu ciężru obciążników skorzystno ze wzoru: F i = i g, gzie g = 9,8 s jest przyspieszenie zieski.

Tbe. Wrtości sy poszczegónych obciążników nuer obciążnik i 5 6 7 8 s i [kg],999,999,,66,,6,6,97 ciężr F i [] 9,8 9,8 9,8 6,5 9,8 6, 6, 9,9 Tbe. Wrtości wyłużeni rutu stowego po wpływe przyłożonej siły nuer poiru 5 6 7 8 9 nuery,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, obciążników,5,5,6,5,6,,5.6, 5,8,6 7 7,8 ciężr F [] 9,8 9,6 9, 5, 5, 5,6 57,8 67, 8,5,8 przyrost ługości [],7,,5,6,8,9,,,89,77 przyrost ługości [],7,,5,6,8,9,,,89,77 Tbe zwier inforcje jkie sy zwieszno koejno i jki opowi to wrtościo siły przykłnej o końc rutu. W Tbei zpisno również wrtości wyłużeni rutu w iietrch i w etrch.. Oprcownie wyników Oprcownie wyników powinno zwierć wyiczeni prowzące (w sposób chronoogiczny) o otrzyni szuknej wrtości. Obiczeni powinny być optrzone krótki koentrze. Wykresy powinny ieć fort obrny opowienio o prezentownych n nich nych, opis osi usi zwierć jenostki. Linie ciągłe n wykresie są zrezerwowne opsowni funkcji opisującej bne zeżności.. postwie poirów zieszczonych w Tbei obiczono śrenią wrtość śrenicy rutu, korzystjąc z wzoru: i i,, 76.. postwie poirów zieszczonych w Tbei wykreśono wykres zeżności przyrostu ługości o siły przyłożonej o rutu.. Jk wić n Rys. zeżność przyrostu ługości rutu o siły jest w bny zkresie ziłni siły funkcją iniową. D siły równej zeru przyrost ługości jest równy zeru. Korzystjąc z etoy njniejszych kwrtów funkcji iniowej typu y = x [], ożn wyznczyć współczynnik kierunkowy prostej. Dokonując przeksztłceń ożn wyznczyć wzór uożiwijący wyznczenie : F S i F i S i Fi i Fi Fi. F i

przyrost ługości,. [],,,8,6,, =,8. F R =,999 6 8 sił, F [] Rys.. Wykres zeżności przyrostu ługości o siły przyłożonej o końc rutu Korzystjąc z wzoru (5) wyznczono wrtość =,8 -.. Korzystjąc z wzoru () ożn wyznczyć wrtość oułu Young sti.,8,58,,76 9,9 9 9,9 GP. 5. Rchunek błęu W sposób jsny powinny zostć pone źrół błęu poszczegónych wrtości orz eto ich szcowni. eży poć sposób wyznczeni błęu wiekości ierzonej.. Błą poiru ługości początkowej rutu oszcowno n = -.. Śreni błą śreniej rytetycznej śrenicy rutu obiczono korzystjąc ze wzoru zieszczonego w instrukcji []: i i S, gzie = jest iczbą poirów. Po postwieniu o powyższego wzoru nych z Tbei i obiczonej śreniej wrtości 9 śrenicy, 76, otrzyno wynik S,. Korzystjąc z etoy Stuent (przyjując pozio ufności,95) błą poiru śrenicy rutu zostł obiczony n postwie wzoru:, 8 S 9 6., 5

. Współczynnik eterincji regresji iniowej zeżności przyrostu ługości rutu o siły jest równy R =,999. Ochyenie stnrowe współczynnik kierunkowego wyznczono korzystjąc z nrzęzi nizy nych w Arkuszu MS XCL: 7, 8.. Mksyny błą bezwzgęny oułu Young zostł obiczony z poocą etoy różniczki zupełnej: 8. Wstwijąc o powyższego wzoru opowienie wrtości otrzyy wrtość błęu : 7 9,8 9 6, 9,9.,58,76,8 9 5 9 9,9,5,6,6,6GP. 5. Obiczenie błęu wzgęnego pośrenich wiekości i błęu oułu Young:,6GP,. 9,9GP Błęy wzgęne w procentch ierzonych wiekości %,% % % %,5%,8,% % 6. Zpis końcowy Stosując się o reguł zpisu wrtości wyzncznych w stuenckich prcownich fizycznych [], neży zpisć wyznczoną wrtość i jej błą. Możn w ty iejscu porównć wynik z wrtością oczytną w tbech fizycznych, pojąc źróło iterturowe. Wyznczon w oświczeniu wrtość oułu Young sti wynosi: 9 GP (zpis z jeną cyfrą znczącą) ub 6

9,9, GP (zpis z wie cyfri znczącyi, gy pierwsz cyfr jest ) Wrtość oułu Young żez oczytn z tbic fizycznych [] wynosi GP. 7. Wnioski Wnioski powinny zwierć krótką yskusję zrówno wyników, jk i wykonnego rchunku błęów. Propozycję wykonni bń zniejszjących błą, jeżei błą poiru jest znczny. Wykres zeżności przyrostu ługości o ziłjącej siły w cły bny zkresie zin siły jest zeżnością iniową, co świczy o ty, że poczs poirów nie zostł przekroczon grnic sprężystości. Błą wzgęny poiru jest brzo ły (około %), również współczynnik regresji jest biski, co świczy o obrej iniowej zeżności przyrostu ługości o siły w bny zkresie obciążeni rutu orz o strnności wykonywni poirów i uniknięciu błęów przypkowych w trkcie poirów. W porównniu z oułe Young żez oczytny z tbei fizycznych, wyznczon w eksperyencie wiekość jest nieco niejsz. Mouł Young zeży o rozju teriłu, sti zeży o skłu sti (in. procentowej zwrtości żez w sti). Skł sti, z której wykonno bny w ćwiczeniu rut nie jest znny. Poziękowni: Jeśi ktoś poógł Autorowi w wykonniu eksperyentu, nizie nych, wykonniu rportu to neży tej osobie poziękowć. Litertur. Dvi Hiy, Robert Resnick: Fizyk to i, PW Wrszw 98, str. 9.. Instrukcj o ćwiczeń I Prcowni Fizycznej, po re. G. Derfe, Wywnictwo PŁ, Łóź 998, str. 6,6.. B. Żółtowski, Wprowzenie o zjęć bortoryjnych z fizyki, Mteriły yktyczne Wyziłu FTIMS, Łóź,, str. 9.. Tbice tetyczne, fizyczne, cheiczne i stronoiczne, po re. S. Rbiej, A. Pieesz, Biesko Bił, 999, str. 6. 7