Paradoksalny rozkład kuli

Podobne dokumenty
Twierdzenie Banacha-Tarskiego z punktu widzenia algebraika

Grupa klas odwzorowań powierzchni

Rozkład figury symetrycznej na dwie przystające

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

Projekt matematyczny

Zad.3. Jakub Trojgo i Jakub Wieczorek. 14 grudnia 2013

Topologia I Wykład 4.

Topologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski

GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

Zadania do Rozdziału X

Zbiory liczbowe widziane oczami topologa

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

Liczba obrotu i twierdzenie Poincare go o klasyfikacji homeomorfizmów okręgu.

Działanie grupy na zbiorze

Ćwiczenia 1 - Pojęcie grupy i rzędu elementu

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

O objętościach brył. Tomasz Tkocz

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

1. Elementy (abstrakcyjnej) teorii grup

KARTA KURSU DLA STUDIÓW PODYPLOMOWYCH

Działanie grupy na zbiorze

Pytania do spr / Własności figur (płaskich i przestrzennych) (waga: 0,5 lub 0,3)

TwierdzeniePoincaré 1 Bendixsona 2

Weronika Siwek, Metryki i topologie 1. (ρ(x, y) = 0 x = y) (ρ(x, y) = ρ(y, x))

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

Robert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki

XXV Rozkosze Łamania Głowy konkurs matematyczny dla klas I i III szkół ponadgimnazjalnych. zestaw A klasa I

Teoria ciała stałego Cz. I

Planimetria 1 12 godz.

Algebra abstrakcyjna

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

BOGDAN ZARĘBSKI ZASTOSOWANIE ZASADY ABSTRAKCJI DO KONSTRUKCJI LICZB CAŁKOWITYCH

Metody probabilistyczne

MATEMATYKA WYDZIAŁ MATEMATYKI - TEST 1

PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 1

Izoperymetria gaussowska

Matematyka II - Organizacja zajęć. Egzamin w sesji letniej

TEST A. A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

Statystyka Astronomiczna

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

Teoria miary i całki

1.1. Rachunek zdań: alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność zdań oraz ich zaprzeczenia.

Zabawa z odległościami

Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

LWOWSKA SZKOŁA MATEMATYCZNA

Ośrodkowość procesów, proces Wienera. Ośrodkowość procesów, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład, T. Byczkowski,

Teoria węzłów matematycznych - warkocze. Karolina Krzysztoń 10B2

Relacje binarne. Def. Relację ϱ w zbiorze X nazywamy. antysymetryczną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y) spójną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y)

1. Określenie pierścienia

1 Określenie pierścienia

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego

Biostatystyka, # 3 /Weterynaria I/

Ilustracja S1 S2. S3 ściana zewnętrzna

Uzupełnienia dotyczące zbiorów uporządkowanych (3 lutego 2011).

Analiza Funkcjonalna - Zadania

GEOMETRIA ELEMENTARNA

Sumy kwadratów. Twierdzenie Fermata-Eulera. Lemat Minkowskiego

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA III KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna: LICZBY I WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

Paradoksy log o i g czne czn i inne 4 marca 2010

Symetria w fizyce materii

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Prawdopodobieństwo. Prawdopodobieństwo. Jacek Kłopotowski. Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH. 16 października 2018

ϕ(t k ; p) dla pewnego cigu t k }.

Krzywe na płaszczyźnie i w przestrzeni

Wykład 10. Stwierdzenie 1. X spełnia warunek Borela wtedy i tylko wtedy, gdy każda scentrowana rodzina zbiorów domkniętych ma niepusty przekrój.

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

1 Grupy. 1.1 Grupy. 1.2 Podgrupy. 1.3 Dzielniki normalne. 1.4 Homomorfizmy

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI DLA KLASY III A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ w Publicznym Gimnazjum Integracyjnym nr 47 w Łodzi

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.

Geometria. Rodzaje i własności figur geometrycznych:

Wymagania edukacyjne klasa trzecia.

Rekurencyjna przeliczalność

Zmienne losowe i ich rozkłady

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

Matematyka dyskretna

Lista zadania nr 4 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Dekompozycje prostej rzeczywistej

WYMAGANIA EGZAMINACYJNE DLA KLASY III GIMNAZJUM

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Rachunek prawdopodobieństwa (Elektronika, studia niestacjonarne) Wykład 2

Spis treści. Definicje prawdopodobieństwa. Częstościowa definicja prawdopodobieństwa. Wnioskowanie_Statystyczne_-_wykład

KARTA PRACY NAUCZYCIELA

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.

Wykład 1: Przestrzeń probabilistyczna. Prawdopodobieństwo klasyczne. Prawdopodobieństwo geometryczne.

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

1,5 1,5. WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Analiza matematyczna M1 2. Wstęp do logiki i teorii mnogości

Ćwiczenia z Geometrii I, czerwiec 2006 r.

Opracowanie tablic: Adam Konstantynowicz, Anna Konstantynowicz, Kaja Mikoszewska

Twierdzenie spektralne

REALIZACJA TREŚCI PODSTAWY PROGRAMOWEJ PRZEZ PROGRAM MATEMATYKA Z PLUSEM

Wielomiany dodatnie na zwartych zbiorach semialgebraicznych

Topologia I*, jesień 2012 Zadania omawiane na ćwiczeniach lub zadanych jako prace domowe, grupa 1 (prowadzący H. Toruńczyk).

Transkrypt:

Wydział Fizyki UW Katedra Metod Matematycznych Fizyki Paradoksalny rozkład kuli Joanna Jaszuńska Centrum Studiów Zaawansowanych Politechniki Warszawskiej Warszawa, 9 grudnia 2010 Paradoksalny rozkład kuli 1 Joanna Jaszuńska

Rozkłady I cięcie nożyczkami brzeg nieistotny, części przyzwoite, ograniczone krzywymi Jordana R 2 : zachowane pole równoważność wielokątów przez rozkład skończony (Wallace-Bolyai-Gerwien) R 3 : III problem Hilberta Paradoksalny rozkład kuli 2 Joanna Jaszuńska

Rozkłady I cięcie nożyczkami brzeg nieistotny, części przyzwoite, ograniczone krzywymi Jordana R 2 : zachowane pole równoważność wielokątów przez rozkład skończony (Wallace-Bolyai-Gerwien) R 3 : III problem Hilberta paradoksy-oszustwa Paradoksalny rozkład kuli 2 Joanna Jaszuńska

Rozkłady II równoważność przez rozkład A G B części dowolne, mogą być dziwne (jednopunktowe, niemierzalne etc) nie musi się być zachowana miara paradoksy relacja równoważności (w szczególności przechodnia), rozkłady skończone Paradoksalny rozkład kuli 3 Joanna Jaszuńska

Rozkłady II równoważność przez rozkład A G B części dowolne, mogą być dziwne (jednopunktowe, niemierzalne etc) nie musi się być zachowana miara paradoksy relacja równoważności (w szczególności przechodnia), rozkłady skończone Kwadratura koła Tarskiego Paradoksalny rozkład kuli 3 Joanna Jaszuńska

Rozkłady II równoważność przez rozkład A G B części dowolne, mogą być dziwne (jednopunktowe, niemierzalne etc) nie musi się być zachowana miara paradoksy relacja równoważności (w szczególności przechodnia), rozkłady skończone Kwadratura koła Tarskiego nożyczkami niemożliwa przez rozkład możliwa Paradoksalny rozkład kuli 3 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład okręgu Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład okręgu zbiór niemierzalny Vitaliego na S 1 każda klasa równoważności przeliczalna Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład okręgu zbiór niemierzalny Vitaliego na S 1 każda klasa równoważności przeliczalna z aksjomatu wyboru zbiór reprezentantów M przeliczalnie wiele jego obrotów daje cały S 1 Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład okręgu zbiór niemierzalny Vitaliego na S 1 każda klasa równoważności przeliczalna z aksjomatu wyboru zbiór reprezentantów M przeliczalnie wiele jego obrotów daje cały S 1 S 1 S 1 S 1, S 1 S 1 S 1 S 1, S 1 S 1 S 1... Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Paradoksy nieintuicyjne rozkłady Zbiór E nazwiemy G-paradoksalnym, jeśli zawiera rozłączne podzbiory A, B takie, że A G E oraz B G E. N N N, N N N N, N N N... Paradoksalny rozkład okręgu zbiór niemierzalny Vitaliego na S 1 każda klasa równoważności przeliczalna z aksjomatu wyboru zbiór reprezentantów M przeliczalnie wiele jego obrotów daje cały S 1 S 1 S 1 S 1, S 1 S 1 S 1 S 1, S 1 S 1 S 1... Wkręcanie S 1 2 S 1 \ {punkt} Paradoksalny rozkład kuli 4 Joanna Jaszuńska

Grupa wolna F 2 dwa generatory: a i b bez relacji element neutralny e alfabet a, b, a 1, b 1 elementami grupy są słowa zredukowane działanie konkatenacja, czyli dopisanie Paradoksalny rozkład kuli 5 Joanna Jaszuńska

Paradoksalny rozkład F 2 F 2 = {e} S(a) S(b) S(a 1 ) S(b 1 ) F 2 = S(a) as(a 1 ) F 2 = S(b) bs(b 1 ) Paradoksalny rozkład kuli 6 Joanna Jaszuńska

Grupa F 2 jako podgrupa grupy izometrii R 3 Niech ϕ = arccos ( ) 1 3. a, b antyzegarowe obroty o kąt ϕ odpowiednio wokół osi x oraz z a ±1 = 1 0 0 1 0 3 2 2 3 0 ± 2 2 3 1 3, b±1 = 1 3 2 2 3 0 ± 2 2 1 3 3 0 0 0 1. Można sprawdzić, że a i b generują grupę wolną F 2. Paradoksalny rozkład kuli 7 Joanna Jaszuńska

Wąż Sierpińskiego Czy istnieje w R 3 zamknięty pierścień przystających czworościanów foremnych? Paradoksalny rozkład kuli 8 Joanna Jaszuńska

Wąż Sierpińskiego Czy istnieje w R 3 zamknięty pierścień przystających czworościanów foremnych? Nie istnieje = nie istnieje parkietaż przestrzeni R 3 takimi czworościanami. Paradoksalny rozkład kuli 8 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Na przykład grupa G 3 izometrii przestrzeni R 3 działa na zbiorze X = R 3 Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Na przykład grupa G 3 izometrii przestrzeni R 3 działa na zbiorze X = R 3 dla dowolnej izometrii g G 3 oraz punktu x R 3 możemy zdefiniować g(x) jako obraz punktu x przy izometrii g Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Na przykład grupa G 3 izometrii przestrzeni R 3 działa na zbiorze X = R 3 dla dowolnej izometrii g G 3 oraz punktu x R 3 możemy zdefiniować g(x) jako obraz punktu x przy izometrii g składanie izometrii Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Na przykład grupa G 3 izometrii przestrzeni R 3 działa na zbiorze X = R 3 dla dowolnej izometrii g G 3 oraz punktu x R 3 możemy zdefiniować g(x) jako obraz punktu x przy izometrii g składanie izometrii id(x) = x Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Działanie grupy G na zbiorze X dla dowolnych g G, x X mamy zdefiniowane g(x) X g 2 (g 1 (x)) = (g 2 g 1 )(x) id(x) = x Na przykład grupa G 3 izometrii przestrzeni R 3 działa na zbiorze X = R 3 dla dowolnej izometrii g G 3 oraz punktu x R 3 możemy zdefiniować g(x) jako obraz punktu x przy izometrii g składanie izometrii id(x) = x Orbita elementu x to zbiór {g(x): g G}. Paradoksalny rozkład kuli 9 Joanna Jaszuńska

Grupa paradoksalna zbiór paradoksalny Stwierdzenie: Jeśli grupa paradoksalna G działa, bez nietrywialnych punktów stałych, na pewnym zbiorze, to ten zbiór jest G-paradoksalny. zbiór X rozpada się na orbity przy działaniu elementów grupy aksjomat wyboru M to zbiór reprezentantów orbit {g(m): g G} podział zbioru X paradoksalny rozkład G przenosi się na paradoksalny rozkład X Paradoksalny rozkład kuli 10 Joanna Jaszuńska

Grupa paradoksalna zbiór paradoksalny Stwierdzenie: Jeśli grupa paradoksalna G działa, bez nietrywialnych punktów stałych, na pewnym zbiorze, to ten zbiór jest G-paradoksalny. zbiór X rozpada się na orbity przy działaniu elementów grupy aksjomat wyboru M to zbiór reprezentantów orbit {g(m): g G} podział zbioru X paradoksalny rozkład G przenosi się na paradoksalny rozkład X Wniosek 1: To samo dla F 2 (wiemy, że jest paradoksalna). Wniosek 2: To samo dla naszej F 2 G 3. Problem (mały): Ma nie być punktów stałych. Paradoksalny rozkład kuli 10 Joanna Jaszuńska

Paradoks Hausdorffa Niech D S 2 oznacza zbiór końców osi obrotów z F 2. Można sprawdzić, że F 2 działa na S 2 \ D bez punktów stałych. Paradoksalny rozkład kuli 11 Joanna Jaszuńska

Paradoks Hausdorffa Niech D S 2 oznacza zbiór końców osi obrotów z F 2. Można sprawdzić, że F 2 działa na S 2 \ D bez punktów stałych. Stąd Paradoks Hausdorffa: Istnieje taki przeliczalny podzbiór D sfery S 2, że zbiór S 2 \ D jest paradoksalny. Paradoksalny rozkład kuli 11 Joanna Jaszuńska

Paradoks Hausdorffa Niech D S 2 oznacza zbiór końców osi obrotów z F 2. Można sprawdzić, że F 2 działa na S 2 \ D bez punktów stałych. Stąd Paradoks Hausdorffa: Istnieje taki przeliczalny podzbiór D sfery S 2, że zbiór S 2 \ D jest paradoksalny. Zbiór D przeliczalny można się go pozbyć ( wkręcając ): S 2 \ D S 2 Paradoksalny rozkład kuli 11 Joanna Jaszuńska

Paradoks Banacha-Tarskiego (1924 r.) Wiemy już, że dla odpowiedniego D zbiór S 2 \ D jest paradoksalny oraz S 2 \ D S 2. Zbiór równoważny ze zbiorem paradoksalnym też jest paradoksalny. Paradoksalny rozkład kuli 12 Joanna Jaszuńska

Paradoks Banacha-Tarskiego (1924 r.) Wiemy już, że dla odpowiedniego D zbiór S 2 \ D jest paradoksalny oraz S 2 \ D S 2. Zbiór równoważny ze zbiorem paradoksalnym też jest paradoksalny. Stąd paradoks B-T dla sfer: Sfera S 2 jest paradoksalna. Paradoksalny rozkład kuli 12 Joanna Jaszuńska

Paradoks Banacha-Tarskiego (1924 r.) Wiemy już, że dla odpowiedniego D zbiór S 2 \ D jest paradoksalny oraz S 2 \ D S 2. Zbiór równoważny ze zbiorem paradoksalnym też jest paradoksalny. Stąd paradoks B-T dla sfer: Sfera S 2 jest paradoksalna. Kula bez środka jest paradoksalna. Paradoksalny rozkład kuli 12 Joanna Jaszuńska

Paradoks Banacha-Tarskiego (1924 r.) Wiemy już, że dla odpowiedniego D zbiór S 2 \ D jest paradoksalny oraz S 2 \ D S 2. Zbiór równoważny ze zbiorem paradoksalnym też jest paradoksalny. Stąd paradoks B-T dla sfer: Sfera S 2 jest paradoksalna. Kula bez środka jest paradoksalna. Wiemy, że S 1 S 1 \ {punkt}, zatem B \ {0} B. Stąd paradoks B-T: Kula jest paradoksalna. Przestrzeń R 3 jest paradoksalna. Paradoksalny rozkład kuli 12 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Części można przenosić bezkolizyjnie. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Części można przenosić bezkolizyjnie. Aksjomat wyboru nie jest konieczny do konstrukcji paradoksów. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Części można przenosić bezkolizyjnie. Aksjomat wyboru nie jest konieczny do konstrukcji paradoksów. Tak samo dla R n, n > 3. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Części można przenosić bezkolizyjnie. Aksjomat wyboru nie jest konieczny do konstrukcji paradoksów. Tak samo dla R n, n > 3. Uogólnienie P.B-T: Dla dowolnych ograniczonych podzbiorów A, B R 3 o niepustym wnętrzu zachodzi A B. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Uwagi i komentarze G 3, nie tylko SO 3. Tu były podzbiory, można zrobić rzeczywisty rozkład. Można ograniczyć liczbę części do 5. Części można przenosić bezkolizyjnie. Aksjomat wyboru nie jest konieczny do konstrukcji paradoksów. Tak samo dla R n, n > 3. Uogólnienie P.B-T: Dla dowolnych ograniczonych podzbiorów A, B R 3 o niepustym wnętrzu zachodzi A B. Inna wersja P.B-T: Ziarnko grochu można rozłożyć na kawałki i na nowo złożyć tak, aby otrzymać kulę wielkości Słońca. Paradoksalny rozkład kuli 13 Joanna Jaszuńska

Miara Nie istnieje miara skończenie addytywna, określona na wszystkich podzbiorach R 3, G 3 -niezmiennicza, przyjmująca wartość 1 na kostce jednostkowej. Paradoksalny rozkład kuli 14 Joanna Jaszuńska

Miara Nie istnieje miara skończenie addytywna, określona na wszystkich podzbiorach R 3, G 3 -niezmiennicza, przyjmująca wartość 1 na kostce jednostkowej. Tw. Banacha Na R 2 istnieje analogiczna miara (rozszerzająca miarę Jordana). Paradoksalny rozkład kuli 14 Joanna Jaszuńska

Prosta i płaszczyzna Analogiczne paradoksalne rozkłady nie istnieją, bo w G 1 i G 2 nie ma podgrup F 2. Paradoksalny rozkład kuli 15 Joanna Jaszuńska

Prosta i płaszczyzna Analogiczne paradoksalne rozkłady nie istnieją, bo w G 1 i G 2 nie ma podgrup F 2. Dla dowolnych dwóch izometrii x, y na prostej zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 = 1, Paradoksalny rozkład kuli 15 Joanna Jaszuńska

Prosta i płaszczyzna Analogiczne paradoksalne rozkłady nie istnieją, bo w G 1 i G 2 nie ma podgrup F 2. Dla dowolnych dwóch izometrii x, y na prostej zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 = 1, na płaszczyźnie zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 4 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 = 1. Paradoksalny rozkład kuli 15 Joanna Jaszuńska

Prosta i płaszczyzna Analogiczne paradoksalne rozkłady nie istnieją, bo w G 1 i G 2 nie ma podgrup F 2. Dla dowolnych dwóch izometrii x, y na prostej zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 = 1, na płaszczyźnie zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 4 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 = 1. Komutatory, rozwiązalność grup izometrii G 1 i G 2. Paradoksalny rozkład kuli 15 Joanna Jaszuńska

Prosta R 1 Izometrie prostej R 1 to przesunięcia i symetrie względem punktu. Kwadrat każdej izometrii jest przesunięciem. Przesunięcia są przemienne. Paradoksalny rozkład kuli 16 Joanna Jaszuńska

Prosta R 1 Izometrie prostej R 1 to przesunięcia i symetrie względem punktu. Kwadrat każdej izometrii jest przesunięciem. Przesunięcia są przemienne. Stąd dla dowolnych dwóch izometrii x, y zachodzi relacja x 2 y 2 x 2 y 2 = 1, czyli nie ma podgrupy wolnej rzędu 2. Paradoksalny rozkład kuli 16 Joanna Jaszuńska

Płaszczyzna R 2 Izometrie R 2 to przesunięcia, obroty i symetrie z poślizgiem. Kwadrat każdej izometrii jest przesunięciem lub obrotem. Dla dowolnych dwóch izometrii x, y wyrażenia x 2 y 2 x 2 y 2 oraz x 2 y 2 x 2 y 2 są przesunięciami. Paradoksalny rozkład kuli 17 Joanna Jaszuńska

Płaszczyzna R 2 Izometrie R 2 to przesunięcia, obroty i symetrie z poślizgiem. Kwadrat każdej izometrii jest przesunięciem lub obrotem. Dla dowolnych dwóch izometrii x, y wyrażenia x 2 y 2 x 2 y 2 oraz x 2 y 2 x 2 y 2 są przesunięciami. Przesunięcia są przemienne, zatem x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 (x 2 y 2 x 2 y 2 ) 1 (x 2 y 2 x 2 y 2 ) 1 = 1. To po uproszczeniu daje relację x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 4 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 y 2 x 2 = 1, czyli też nie ma podgrupy wolnej rzędu 2. Paradoksalny rozkład kuli 17 Joanna Jaszuńska

Literatura [1] Martin Aigner, Günter M. Ziegler, Dowody z Księgi, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002 [2] Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski, Paradoksalny rozkład kuli, Delta nr 5 (161) 1987 [3] Joanna Jaszuńska, Paradoksalny rozkład, Matematyka-Społeczeństwo-Nauczanie nr 39 (VII 2007) [4] Marek Kordos, Zwykłe izometrie zwykłej płaszczyzny, Delta nr 12 (180) 1988 [5] Miklos Laczkovich, Equidecomposability and discrepancy: a solution to Tarski s circle squaring problem, Journal für die Reine und Angewandte Mathematik 404 (1990) str. 77-117 [6] Stan Wagon, The Banach-Tarski Paradox, Cambridge University Press, 1985 [7] Leonard M. Wapner, The Pea and the Sun, A. K. Peters, 2005 http://www.xkcd.com Paradoksalny rozkład kuli 18 Joanna Jaszuńska