ŁĄCZENIA CIERNE POŁĄ. Klasyfikacja połączeń maszynowych POŁĄCZENIA. rozłączne. nierozłączne. siły przyczepności siły tarcia.

Podobne dokumenty
ŁĄCZENIA KSZTAŁTOWE POŁĄ TOWE. Klasyfikacja połączeń maszynowych POŁĄCZENIA. rozłączne. nierozłączne. siły przyczepności siły tarcia.

Rys.1 Do obliczeń przyjąć następujące dane:

WAŁY PROFILOWE INKOMA - GROUP

ĆWICZENIE BADANIE BEZPIECZEŃSTWA UŻYTKOWEGO SILOSÓW WIEŻOWYCH

PROFILOWE WAŁY NAPĘDOWE

Podstawy Konstrukcji Maszyn

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

PROFILOWE WAŁY NAPĘDOWE

Połą. łączenia elementów w maszyn

PŁYN Y RZECZYWISTE Przepływy rzeczywiste różnią się od przepływów idealnych obecnością tarcia (lepkości): przepływy laminarne/warstwowe - różnią się

Zespół Szkół Nr 1 im. Jana Kilińskiego w Pabianicach Przedmiot: Proces projektowania części maszyn

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] Zawory bezpieczeństwa

J. Szantyr Wykład nr 16 Przepływy w przewodach zamkniętych

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

INTERPRETACJA WYNIKÓW BADANIA WSPÓŁCZYNNIKA PARCIA BOCZNEGO W GRUNTACH METODĄ OPARTĄ NA POMIARZE MOMENTÓW OD SIŁ TARCIA

Obliczanie pali obciążonych siłami poziomymi

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

1. Zasady konstruowania elementów maszyn

Copyright 2012 Daniel Szydłowski

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Pierwsze prawo Kirchhoffa

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli. Ćwiczenie: Pomiar i ocena hałasu w pomieszczeniu

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Rozróżnia proste przypadki obciążeń elementów konstrukcyjnych

WZORCOWANIE PRZETWORNIKÓW SIŁY I CIŚNIENIA

DOBÓR ZESTAWU HYDROFOROWEGO

Analiza nośności pionowej pojedynczego pala

LABORATORIUM ĆWICZENIE LABORATORYJNE NR 7. Temat: Określenie sztywności ścianki korpusu polimerowego - metody analityczne i doświadczalne

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Porównanie nacisków obudowy Glinik 14/35-POz na spąg obliczonych metodą analityczną i metodą Jacksona

MECHANIKA PŁYNÓW. Materiały pomocnicze do wykładów. opracował: prof. nzw. dr hab. inż. Wiesław Grzesikiewicz

Elastyczność popytu. Rodzaje elastyczności popytu. e p = - Pamiętajmy, że rozpatrujemy wielkości względne!!! Wzory na elastyczność cenową popytu D

1. Model procesu krzepnięcia odlewu w formie metalowej. Przyjęty model badanego procesu wymiany ciepła składa się z następujących założeń

Opis techniczny. Strona 1

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KYTERIA OCENIANIA E3. KOMPUTEROWE PROJEKTOWANIE CZĘŚCI MASZYN

Projekt 9 Obciążenia płata nośnego i usterzenia poziomego

=... rys.1 (problem 1) rys. 2 (problem 1)

I. Wstępne obliczenia

9.1 Wstęp Analiza konstrukcji pomp i sprężarek odśrodkowych pozwala stwierdzić, że: Ciśnienie (wysokość) podnoszenia pomp wynosi zwykle ( ) stopnia

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

Ćwiczenie 33. Kondensatory

Ćw. 1 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

J. Szantyr Wykład nr 25 Przepływy w przewodach zamkniętych I

Defi f nicja n aprę r żeń

PIERŚCIENIE ZACISKOWE

Dobór zestawu hydroforowego Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne 2. Wrocław 2014

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

SPIS TREŚCI WIADOMOŚCI OGÓLNE 2. ĆWICZENIA

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Mechanika i wytrzymałość materiałów instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

Płytowe wymienniki ciepła. 1. Wstęp

Projekt mechanizmu obrotu żurawia

ężyste) Połą łączenia podatne (spręż Charakterystyka elementów podatnych Charakterystyka sprężyn Klasyfikacja sprężyn Elementy gumowe

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Spis treści. Przedmowa 11

WYKŁAD 1 WPROWADZENIE DO STATYKI PŁYNÓW 1/23

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

prawa gazowe Model gazu doskonałego Temperatura bezwzględna tościowa i entalpia owy Standardowe entalpie tworzenia i spalania 4. Stechiometria 1 tość

Zadanie 1: śruba rozciągana i skręcana

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

BeStCAD - Moduł INŻYNIER 1

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

WYMAGANIA TECHNICZNE DLA PŁYTOWYCH WYMIENNIKÓW CIEPŁA DLA CIEPŁOWNICTWA

Projektowanie Systemów Elektromechanicznych. Przekładnie dr inż. G. Kostro

W technice często interesuje nas szybkość wykonywania pracy przez dane urządzenie. W tym celu wprowadzamy pojęcie mocy.

Pracownia elektryczna i elektroniczna

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 4

Analityczne Modele Tarcia. Tadeusz Stolarski Katedra Podstaw Konstrukcji I Eksploatacji Maszyn

Dr inż. Janusz Dębiński

Ćwiczenie 3 KUCIE 1. WSTĘP

Koła stożkowe o zębach skośnych i krzywoliniowych oraz odpowiadające im zastępcze koła walcowe wytrzymałościowo równoważne

5.2 Połączenia kształtowe

Obciążenia zmienne. Zdeterminowane. Sinusoidalne. Okresowe. Rys Rodzaje obciążeń elementów konstrukcyjnych

DŁAWIENIE IZENTALPOWE

TERMODYNAMIKA OGNIWA GALWANICZNEGO

Tolerancje i pomiary

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

OBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

Ćwiczenie 11. Moduł Younga

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Wytrzymałość materiałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Kod przedmiotu:

Obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn materiały pomocnicze. oprac. dr inż. Ludomir J.Jankowski

UOGÓLNIONE PRAWO HOOKE A

( ) ( ) ( ) ( ) 0,

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

Politechnika Białostocka

Michał Maj WPŁYW KIERUNKU WSTĘPNEGO ODKSZTAŁCENIA NA PROCES MAGAZYNOWANIA ENERGII W POLIKRYSZTAŁACH

3. Wstępny dobór parametrów przekładni stałej

Transkrypt:

POŁĄ ŁĄCZENIA CIERNE Klasyfikacja ołączeń maszynowych POŁĄCZENIA nierozłączne rozłączne siły sójności siły tarcia siły rzyczeności siły tarcia siły kształtu sawane zgrzewane lutowane zawalcowane nitowane zagniatane unktowe skurczowe łakowe klejone wulkanizowane śrubowe (z luzem) klinowe cierne śrubowe (asowane) wustowe wyustowe kołkowe wieloboczne

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

ołączenie cierne orawa czo 80 H7/s6

Połączenie cierne ołączenie soczynkowe o srężyście odkształconych, gładkich owierzchniach styku czoa i orawy. czo ołączenie cierne orawa 80 H7/s6

W budowie maszyn i okrętownictwie takie ołączenia są szeroko stosowane n. do osadzania kół zębatych na wałach lub kołnierzy na wałach w sztywnych srzęgłach kołnierzowych linii wałów okrętowych. osadzanie koła zębatego na wale osadzanie kołnierza na wale

wcisk wcisk

Suma odkształceń czoa i orawy stanowi tzw. wcisk skuteczny w, który wywołuje docisk (naciski owierzchniowe) w olu styku. odkształcenie czoa odkształcenie orawy złącze rzed montażem złącze o montażu naciski owierzchniowe

Docisk ten ozwala rzenieść obciążenie (siłę P lub moment skręcający M) za omocą sił tarcia T ojawiającego się na owierzchni styku F. P/ P M P/ M złącze o montażu złącze o montażu

Zalety: rostota konstrukcji, zwartość złącza, łatwość wykonania, dokładne osiowanie elementów łączonych, duża obciążalność złącza statyczna i dynamiczna. Wady: duże narężenia montażowe (niebezieczne dla materiałów kruchych), utrudniony montaż, możliwość zmiany wcisku odczas racy (temeratura lub siła odśrodkowa).

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Sosoby montażu W zależności od sosobu montażu rozróżnia się ołączenia: wtłaczane (n. rasa hydrauliczna), skurczowe (nagrzewanie orawy do ma. 300 400 C). rozrężne (oziębianie czoa), kombinowane.

wtłaczanie

rasa hydrauliczna

W budowie maszyn najczęstszym sosobem montażu jest wtłaczanie stąd inna nazwa tych ołączeń POŁĄ ŁĄCZENIA WTŁACZANE

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Obciążalność ołączeń ciernych I. Obciążenie siłą styczną P T do owierzchni styku. P T / Obciążenie to rzenoszone będzie za omocą sił tarcia T wywołanych dociskiem. W związku z tym: (docisk) d P T T Wiemy jednak, że: l P T / T = μ N ()

W naszym rzyadku siła nacisku N będzie wyadkową z nacisków na owierzchni styku: gdzie: = N F N = F () P T / (docisk) d F = π d l (3) l P T / F ole owierzchni styku

Wykorzystując zależności (), () i (3) uzyskujemy obciążalność złącza: l d F N T P T = = = π μ μ μ (4*) l d P T π μ N T = μ F N = l d F = π

Po rzekształceniu otrzymujemy zależność na wymagany nacisk wym na owierzchni styku zaewniający obciążalność złącza siła P T : wym μ π P T d l (5*) Siła otrzebna do rozłączenia złącza jest zwykle o 30% do 50% większa od siły P T.

l II. Obciążenie momentem skręcającym M Obciążenie to rzenoszone będzie za omocą sił tarcia. M d W związku z tym: M M T =T d/

Wykorzystując urzednio wyznaczone zależności (), () i (3) otrzymamy zależność na obciążalność złącza: d l d d F d N d T M = = = π μ μ μ (6*) l d M π μ N T = μ F N = l d F = π

Po rzekształceniu otrzymujemy zależność na wymagany nacisk wym na owierzchni styku zaewniający obciążalność złącza momentem M: wym M μ π d l (7*)

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Rozkłady narężeń w elementach łączonych Δ / Δ / d z d w złącze rzed montażem złącze o montażu Δ odkształcenie czoa Δ odkształcenie orawy

W ołączeniach ciernych wcisk skuteczny w w = Δ + Δ, zależy od wcisku omiarowego w om w om = d z -d w, stanowiącego różnicę średnic czoa d z i orawy d w rzed zamontowaniem złącza. Δ / Δ / d z d w

Rozkłady narężeń w elementach łączonych σ T σ R σ T σ R W wyniku odkształcenia elementów łączonych w czoie i orawie ojawią się narężenia: σ T narężenia obwodowe, σ R narężenia romieniowe.

σ R σ R (-) (-) Narężenia romieniowe σ R ojawiające się w czoie i orawie na ich owierzchni styku są równe naciskom owierzchniowym: σ R = σ T (-) (+) σ T

σ R =0 σ R σ T σ R = σ T wizualizacja rozkładu narężeń w wycinku orawy

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku W celu wyznaczenia zależności miedzy wciskiem skutecznym w a naciskiem na owierzchni styku wykorzystuje się: ojęcie wsółczynnika wydrążenia, twierdzenie Lame go (zagadnienie związane z wytrzymałością materiałów).

Wsółczynnik wydrążenia d d d d w d z d w d z d = d z d w d wsółczynnik wydrążenia czoa, = d d w z d d wsółczynnik wydrążenia orawy.

Twierdzenie Lame go Twierdzenie Lame go mówi o tym, że suma narężeń obwodowego σ T i romieniowego σ R w każdym unkcie rzekroju danego ierścienia ma wartość stałą. σ R σ T σ T σ R σ T + σ R = const

Wiemy jednak, że na owierzchni styku narężenia romieniowe σ R zarówno w czoie jak i orawie są równe naciskom owierzchniowym. σ R = σ R = Dla uroszczenia oznaczmy narężenia obwodowe σ T na owierzchni styku odowiednio jako: σ T = σ σ T = σ

Wykorzystując twierdzenie Lame go można wykazać, że na owierzchni styku czoa i orawy stosunek narężeń obwodowych σ (σ T = σ ) do narężeń romieniowych (σ R = ) można wyrazić za omocą wsółczynników wydrążenia i. σ + = dla czoa () σ + = dla orawy ()

Dla jednoosiowego stanu narężenia, odkształcenie względne ε części można wyrazić za omocą rawa Hooke a: ε = σ E gdzie: ε odkształcenie względne, σ narężenia wystęujące w odkształcanej części, E moduł srężystości wzdłużnej materiału odkształcanej części (moduł Younga).

W celu wyznaczenia zależności na odkształcenie względne ε, rozatruje się dwa stany ciała: oczątkowy l 0 i końcowy l 0 +Δl. Na odstawie różnic w ołożeniach unktów w tych dwóch stanach można wyznaczać liczbowe wartości odkształcenia.

Zależność omiędzy stanem odkształcenia a narężeniem dla jednoosiowego stanu obciążenia określa rawo Hooke'a: wydłużenie Δl ręta jest wrost roorcjonalne do siły rozciągającej P i do długości oczątkowej l ręta, a odwrotnie roorcjonalne do ola F rzekroju orzecznego ręta. P l Δl = 0 E F E moduł srężystości odłużnej (wsółczynnik roorcjonalności) rzy rozciąganiu (moduł Younga, 807)

P l Δl = 0 E F P F = E Δl l 0 σ = P F ε = Δl l uzyskujemy: σ =ε E σ narężenia normalne, ε odkształcenie względne, E moduł srężystości odłużnej.

Prawo Hooke a dla dwuosiowego stanu narężenia materiału izotroowego wyraża się nastęującymi zależnościami między składowymi stanu narężenia σ, σ y : P y P y P P P P P y = [ σ ] vσ y E = [ σ vσ ] ε + ε y y + E ε = E P y [ σ vσ ] y [ σ vσ ] ε y = y + E

σ R =0 σ R σ T σ R = σ T wizualizacja rozkładu narężeń w wycinku orawy

Wyznaczmy odkształcenia względne ε elementów łączonych: ε = σ E ( σ ) T ν σ R σ ε = R E σ T σ T σ R σ T σ R Wiemy jednak, że na owierzchni styku: σ T = σ oraz σ R = dla czoa: dla orawy: ε = ( σ ν ) E ε = ( σ + ν ) (3) (4) E

Całkowity wcisk względny ε będzie sumą odkształceń względnych czoa ε i orawy ε : ε ε ε + = Podstawiając zależności na odkształcenia względne czoa (3) i orawy (4) uzyskuje się: E E + + = ν σ ν σ ε (5) (6) ( ) E = ν σ ε ( ) E + = ν σ ε

Podzielmy obie strony równania (5) rzez : Jeżeli jednak ostawimy zależności () i () odowiednio dla czoa i orawy uzyskane z zadania Lame go to otrzymamy: + + = v E v E σ σ ε (7) (8) + + + + = v E v E ε + = σ + = σ + = σ + = σ

wyrażającego stosunek miedzy odkształceniem względnym ε a naciskiem okazuje, że skuteczność ołączenia ciernego zależy od: cech geometrycznych (wsółczynniki wydrążenia i ) oraz cech materiałowych (E i E oraz ν i ν ). Analiza równania + + + + = v E v E ε

Zależność między wciskiem ε a naciskiem na owierzchni styku wyraża się nastęującą zależnością: lub zależność między naciskiem na owierzchni styku a wciskiem ε : (9) (0) + + + + = v E v E ε + + + + = v E v E ε

Jeżeli czo i orawa zostaną wykonane z tego samego materiału (E = E = E oraz ν =ν = ν ) to zależności 9 i 0 rzyjmą ostać odowiednio: () + + + = E ε + + + = E ε ()

Zależności (9), (0), () i () ozwalają obliczyć dwa odstawowe zadania związane z ołączeniem ciernym:. dane jest asowanie należy obliczyć douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcającym M);. dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) należy dobrać odowiednie asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego.

START dane jest asowanie, n. 0 H7/s6 obliczamy wcisk bezwzględny w obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym. dane jest asowanie należy obliczyć douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcającym M) obliczamy douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcający M) KONIEC

START dane jest asowanie ciasne, n. 0 H7/s6 obliczamy wcisk bezwzględny w obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcający M) N KONIEC

START dane jest asowanie, n. 0 H7/s6 ES O EI W ma W min ei es O obliczamy wcisk bezwzględny w B o A o N A w B w obliczamy wcisk względny ε =w/d Otwór Wałek obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcający M) W asowaniu ciasnym rozróżnia się nastęujące wciski graniczne: najmniejszy (W min ): W min = B o -A w lub W min = ES - ei największy (W ma ): W ma = A o B w lub W ma = EI - es KONIEC

START dane jest asowanie, n. 0 H7/s6 obliczamy wcisk bezwzględny w d obliczamy wcisk względny ε =w/d w obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcający M) ε = w d KONIEC

START dane jest asowanie, n. 0 H7/s6 obliczamy wcisk bezwzględny w obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym = E + ε + + obliczamy douszczalną obciążalność złącza (lub momentem skręcający M) KONIEC

START P T / dane jest asowanie, n. 0 H7/s6 (docisk) d obliczamy wcisk bezwzględny w l P T / P T μ wym π d l obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym d obliczamy douszczalną obciążalność złącza (siłą P lub momentem skręcający M) KONIEC M M μ wym π d l

START dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wcisk bezwzględny w. dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) należy dobrać odowiednie asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego KONIEC

START P T / dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) (docisk) d obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy wcisk względny ε =w/d l P T / obliczamy wcisk bezwzględny w dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego M d KONIEC

START P T / dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy wcisk względny ε =w/d (docisk) P T / l d wym PT μ π d l obliczamy wcisk bezwzględny w dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego M d wym M μ π d l KONIEC

START dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy wcisk względny ε obliczamy wcisk bezwzględny w ε + + = + E dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego KONIEC

START dane jest obciążenie złącza (siła P lub moment skręcający M) obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wcisk bezwzględny w w = ε d dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego KONIEC

START ES EI W ma W min ei es dane jest obciążenie złącza (siła O O P lub moment skręcający M) obliczamy wymagany nacisk na owierzchni styku wym B o A o Otwór N Wałek A w B w obliczamy wcisk względny ε =w/d obliczamy wcisk bezwzględny w dobieramy asowanie zaewniające orawną racę ołączenia ciernego KONIEC

Wrowadzenie Sosoby montażu Obciążalność ołączeń ciernych Rozkłady narężeń w elementach łączonych Zależność miedzy wciskiem skutecznym a naciskiem na owierzchni styku Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego

Obciążalność elementów złącza ołączenia ciernego Warunek wytrzymałościowy dla elementów złącza wykonanych z materiałów ciągliwych raktycznie nie istnieje. Wynika to z faktu, że odkształcenia wywołane największym wciskiem nie mogą wywołać ęknięcia elementu. A zatem należy srawdzić warunek stosowalności wzoru: gdzie: o e e nacisk odowiadający oczątkowi wystęowania odkształceń lastycznych w najbardziej obciążonym obszarze elementu słabszego, o obliczeniowy nacisk w olu styku.

Wartość e wyznacza się zgodnie z hiotezą największej energii odkształcenia ostaciowego: dla czoa drążonego: R e =, 58 e dla orawy: ( ) 0 gdzie: R e e R e =, 58 e ( ) 0 - wsółczynnik obciążalności elementu wykonanego z materiału ciągliwego.

,0 0,8 0,6 0,4 0, 0 0, 0,4 0,6 0,8,0 wsółczynniki wydrążenia czoa lub orawy dla materiału ciągliwego wsółczynniki obciążalności czoa e /R e lub orawy e /R e

Analiza wykresu okazuje, że w rzyadku czoa drążonego jego obciążalność jest dużo mniejsza w orównaniu z czoem ełnym. Nawet niewielki otwór w czoie owoduje sadek obciążalności czoa aż o wsółczynniki obciążalności czoa e /R e lub orawy e /R e 4%. 0 0, 0,4 0,6 0,8,0,0 0,8 0,6 0,4 0, wsółczynniki wydrążenia czoa lub orawy dla materiału ciągliwego