Analiza Matematyczna część 5

Podobne dokumenty
Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

1 Równania różniczkowe zwyczajne

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Analiza matematyczna i algebra liniowa Elementy równań różniczkowych

Układy równań i równania wyższych rzędów

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

1 Równanie różniczkowe pierwszego rzędu

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Wiele obiektywnych prawidłowości przyrodniczych udaje się zapisać w postaci równości formalnej

1. Równanie różniczkowe pierwszego rzędu

Kinematyka: opis ruchu

Równania różniczkowe

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska

Równania różniczkowe. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu pierwszego. Małgorzata Wyrwas

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Wstęp do równań różniczkowych

Równania różniczkowe. Analiza Matematyczna. Aleksander Denisiuk

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera

Wstęp do równań różniczkowych

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne. P. F. Góra

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Równania różniczkowe zwyczajne podstawy teoretyczne. P. F. Góra

Równania różniczkowe. Równania różniczkowe zwyczajne rzędun,n 2. Małgorzata Wyrwas. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka

Równania różniczkowe zwyczajne

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

[wersja z 5 X 2010] Wojciech Broniowski

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Równania różniczkowe wyższych rzędów

Równania różniczkowe zwyczajne analityczne metody rozwiazywania

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice.

Rozwiązanie równania oscylatora harmonicznego

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Równania różniczkowe

Wstęp do równań różniczkowych, studia I stopnia. 1. Znaleźć (i narysować przykładowe) rozwiązania ogólne równania y = 2x.

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Wykład FIZYKA I. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska

Temat wykładu: Równania różniczkowe. Anna Rajfura, Matematyka na kierunku Biologia w SGGW 1

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 5

2 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

Równania różniczkowe wyższych rzędów

Matematyczne Metody Fizyki II

Wykład FIZYKA I. 10. Ruch drgający tłumiony i wymuszony. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

opracował Maciej Grzesiak Całki krzywoliniowe

Równania różniczkowe zwyczajne

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

dr inż. Paweł Szeptyński materiały pomocnicze do przedmiotu MECHANIKA TEORETYCZNA DYNAMIKA - ZADANIA

Proste równania skalarne

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

g(x,y) + D, gdzie C, D są stałymi dowolnymi. Oczywiście jedną z nich można pominąć, czyli rozwiązania są postaci y(x) = x3

Analiza Matematyczna 3

Analiza Matematyczna część 4

Laboratorium Mechaniki Technicznej

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

Legalna ±ci ga z RRI 2015/2016

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 2. O tym, co można rozwiazać analitycznie. P. F. Góra

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

2. Kombinacja liniowa rozwiązań zeruje się w pewnym punkcie wtedy i tylko wtedy, gdy zeruje się w każdym punkcie.

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

1 Wiadomości wstępne z równań różniczkowych Podstawowe definicje Interpretacja geometryczna równania rzędu pierwszego...

Równania różniczkowe cząstkowe B1 Streszczenia wykładów

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE zadania z odpowiedziami

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Definicje i przykłady

26. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE DRUGIEGO RZĘDU

MECHANIKA II. Drgania wymuszone

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

y + p(t)y + q(t)y = 0. (1) Z rozwiązywaniem równań przez szeregi potęgowe związane są pewne definicje.

Operatory samosprzężone

Metoda rozdzielania zmiennych

11 Równania różniczkowe cząstkowe. Równania różniczkowe cząstkowe pierwszego rzędu.

Rozwiązania wybranych zadań z równań różniczkowych. mgr inż. Piotr Kowalski

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

x y = 2z. + 2y, z 2y df

Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

1 Relacje i odwzorowania

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4

Transkrypt:

[wersja z 14 V 6] Analiza Matematyczna część 5 Konspekt wykładu dla studentów fizyki/informatyki Akademia Świętokrzyska 5/6 Wojciech Broniowski 1

Równania różniczkowe

Definicje, klasyfikacja Równanie różniczkowe zwyczajne ma ogólną postać F( x, y( x), y'( x),...) =, gdzie... oznaczają możliwosć wystąpienia wyższych pochodnych. Zmienna x jest zmienną niezależną, a y( x)jest szukaną funkcją. Rząd równania to najwyższy rząd pochodnej. W szczególnosci, równanie różniczkowe rzędu pierwszego ma postać F( x, y, y') =. Równanie różniczkowe cząstkowe ma ogólną postać yx ( 1,..., xn) yx ( 1,..., xn) F( x1, x,..., xn, y( x1,..., xn),,...,,...) = x x (równaniami cząstkowymi nie bedziemy się zajmować) 1 n Uklad równań różniczkowych zwyczajnych na n funkcji y ( x) ma postać F( x, y ( x),..., y ( x), y '( x),..., y '( x),...) i 1 n 1 n =, i = 1,..., n i Model fizyczny/ekonomiczny/... r. różniczkowe 3

Przykład: oscylator harmoniczny Ftxt (, ( ), xt ( ), xt ( )) = r. mechaniki f = ma prawo Newtona k kx t = mx t k m > = ω m x () t = ω x() t r. różniczkowe do rozwiązania ( ) ( ),,, oscylator harmoniczny xt ( ) = Acos( ωt) + Bsin( ωt) ogólna postać rozwiązania = ω ω + ω ω = ω Sprawdzenie: xt ( ) A sin( t) B cos( t), xt ( ) xt ( ) Warunki początkowe: xt () = x, xt () = v A= x, Bω = v v xt () = x cos( ωt) + sin( ωt) rozwiązanie spelniające war. początkowe ω 4

Przykład: rozpad promieniotwórczy / wzrost populacji dn() t = λnt (), λ > dt (ubytek na jedn. czasu proporcjonalny do liczby atomów) Rozw.: Nt ( ) = Nexp( λt) liczba nierozpadlych atomów po czasie t λ λ Nt ( ) = Nexp( λt) populacja w czasie t, prawo wzrostu Malthusa Bardziej realistyczne równanie: dn() t = λnt Nt N dt x = N N x = λx x) * ()[1 ()/ ], * / (1 (nieliniowosć!) 5

Ogólne uwagi i twierdzenia Rozwiązanie yx ( ) r.r. nazywamy calką r.r., a wykres ( xyx, ( )) krzywą calkową. Calka ogólna równania rzę du pierwszego jest postaci yx ( ) = f( x, C), gdzie C jest stalą. Stalą tę wyznacza się z warunku poczatkowego y = f( x, C). Rozwiązanie osobliwe to rozwiązanie, którego nie można uzyskać z postaci f( x, C) dla żadnej wartosci C. y ' Przyklad: y' = y = 1 ( y) ' = 1 y = x+ C, x+ C y ( x+ C), x C yx ( ) =, x < C y( x ) = rozw. osobliwe 6

Jednoznaczność rozwiązań Tw. (o jednoznacznosci rozwiązań) R. postaci y' = f( x, y), f( x, y) i f ( x, y) ciagle w pewnym otoczeniu ( x, y ) y otoczenie ( x a, x + a), w którym jest okreslona dokladnie jedna funkcja φ( x) o wlasnociach: φ'( x) = f ( x, φ( x)), φ( x ) = y. 7

Równanie o zmiennych rozdzielonych dy p( y) y '( x) = q( x) p( y) = q( x) p( y) dy = q( x) dx p( y) dy = q( x) dx dx P( y) = p( y) dy, Q( x) = q( xd ) x, Rozwiązanie jest dane w postaci uwiklanej! 3 ' 3, ' P( y) = Q( x) + C, C pewna stala d dy d d D: ( P( y( x)) Q( x) C) = P( y) Q( x) = y' p( y) q( x) = dx dx dy dx Przyklad: 3 dy() t y t 3 3 y = t y dy = tdt = + C y = t + 3C dt 3 3 C = C y = t + C 3 y t C ' 3 3 3 Warunek początkowy: y( t ) = y = + y = ( t t ) + y 3 3 Z nieskończonej liczby rozwiązań z parametrem C warunek początkowy wybiera jedno! 8

Rozwiązanie równania populacji ( λ = 1): dx dx x x = x(1 x) dt ln t C exp( t C) dt = = + = + x(1 x) x 1 x 1 1 1 1 1 = exp( C)exp( t) 1 = C' exp( t) x( t) = x x 1 C' exp( t) 1 war. początkowy: xt ( = ) = x 1 = C' x xt () = 1 1 x + x 1 exp( 1 x x x 1 + exp( t) exp( t) t ln, x (,) ( 1, ) x x 1 x 1 x = x( t) = x :lim x( t) = 1 t t) 9

Jednoparametrowe rodziny krzywych R. populacji x = x(1 x) xt () = 1 1 x + t x 1 exp( ) Inne równanie y y = t yt () 3t = 3 + y 3 1

Równania sprowadzalne do równania o zmiennych rozdzielonych y' = f( ax + by + c) u = ax+ by + c u' = a+ by ' = a+ bf ( u) u ' = 1 a+ bf( u) R. jednorodne w x i y: y y'( x) = f x y ux ( ) =, y= ux, y' = ux ' + u x u' x+ u = f( u) u ' 1 =, f( u) u, x f( u) u x 11

Równanie zupełne dy P Q Pxy (, ) + Qxy (, ) =, = dx y x F F Wówczas istnieje F( x, y) : = P, = Q x y df( x, y) F F dy = + = P+ Qy' = F( x, y) = C dx x y dx F = P F( x, y) = P( x, y) dx+ φ( y) = χ( x, y) + φ( y) x F( x, y) χ( x, y) φ( y) = + = Q daje się rozwiązać dla φ( y) y y y 1

Przyklad: 3 3 (4x 6 xy ) dx (9x y 3) dy P Q F F = = = = + = = + y x x y 3 3 18 xy, P 4x 6 xy, Q 9x y 3 3 3 4 3 (, ) (, ) (4 6 ) 3 ( ) F x y = P x y dx = x + xy dx = x + x y + φ y F y F x + + + = = 9x y + '( y) = = 9x y + 3 '( ) = 3 ( ) = 3 + φ 4 3 (, y) C = x + 3x y + 3 y + C' = 4 3 Rozwiązanie: x + 3x y + 3 y + C' = Q φ y φ y y c 13

Czynnik całkujący dy Czynnik calkujący to funkcja μ( x, y) : μ( x, y) P( x, y) + μ( x, y) Q( x, y) = jest dx r. zupelnym, czyli ( μp) = ( μq). Funkcja taka istnieje zawsze, ale tylko w niektórych y x przypadkach można ją znaleźć w prosty sposób, np. gdy jest postaci μ( x), μ( y), lub f ( x) g( y) Przyklad: (1 ) + ( ) = x y dx x y x dy P Q = x = y 3 x. Szukamy μ( x) : ( μ( x)(1 x y)) = ( μ( x) x ( y x)) y x y x x μ( x) μ'( x) x ( y x) μ( x)(x 3 x ) μ '( x) μ( x) x μ ( x) = = + y = - (przyjmujemy c = 1). Mnożymy r.: ( x y) dx+ ( y x) dy =, co jest r. zupelnym. c x 14

Równanie liniowe dy Jednorodne: y' = p( x) y = p( x) ln y = p( x) dx C y + x y = Cexp ( p( x) dx) lub y = y exp p() t dt x Niejednorodne: y' = p( x) y + qx ( ). Różnica dwóch rozwiązań r. niejednorodnego spelnia r. jednorodne: y' = y ' y ' = ( pxy ( ) 1 + qx ( )) ( pxy ( ) + qx ( )) = px ( )( y y ) = pxy ( ) 1 1 rozw. ogólne r. niejednorodnego jest suma rozw. szczególnego r. niejednorodnego i rozw. ogólnego r. jednorodnego Metoda I: odgadniecie rozw. szczególnego r. Metoda II: uzmiennianie stalej. niejednorodnego. 15

Uzmiennianie stałej y' = p( x) y + q( x), P( x) = p( x) dx, y( x) = C( x)exp( P( x)) C'( x)exp( Px ( )) + Cxpx ( ) ( )exp( Px ( )) = pxcx ( ) ( )exp( Px ( )) + qx ( ) C'( x) = qx ( )exp( Px ( )) Cx ( ) = qx ( )exp( Px ( )) dx yx ( ) = qx ( ) exp( Px ( )) dx exp( P( x)) rozw. szczególne Dodajemy rozw. ogólne r. jednorodnego Przyklad: ( c ) yx ( ) = + qx ( )exp( Px ( )) dx exp( Px ( )) szukane rozw. ogólne ( ) y' = xy xexp x x R. jedn. : y' = xy, y = Cexp( xdx), y = C( x) exp x x x x yx ( ) = c xexp dx exp = c exp exp 16

Równanie Bernouilliego y' = p( x) y + q( x) y α 1 α z y z x α p x z x α q x = '( ) = (1 ) ( ) ( ) + (1 ) ( ) Równanie typu F(x,y,y )= Podstawienie z = y',co daje ukad równan z = y', F( x, z, z') 17

Układy równań różniczkowych x1' = f1( t, x1,..., xn ) x' = f( t, x1,..., xn ) x' = f( t, x) (*)... xn ' = fn( t, x1,..., xn) 1. Jednoznacznosć rozwiązania. Zależnosć od warunku początkowego 3. Stabilnosć ("mala zmiana warunku poczatkowego powoduje male zmiany rozwiazania dla duzych t") n Tw. f :[ t α, t + α] K( x, r) R ciągla ( α >, r > ), oraz spelnia warunek Lipschitza, tzn. L > t [ t α, t + α] x, y K( x, r) : f( t, x) f( t, y) L x y δ > oraz dokladnie jedno rozwiazanie ukladu (*) x : ( t δ, t + δ) K( x, r) spelniające warunek poczatkowy xt ( ) = x ( lokalna jednoznacznosć). (rozwiązanie zależy od n parametrów - calkowity rząd ukladu równań) 18

Jeżeli f ma ciągle pochodne cząstkowe, to spelnia war. Lipschitza, więc uklad z taką funkcją f ma jednoznaczne rozwiązanie z danym warunkiem początkowym. Jesli f nie spelnia war. Lipschitza, to równanie może mieć więcej niż 3 1/3 jedno rozwiązanie, np. x' = x ma dwa rozwiązania: x1 ( t) = (osobliwe) x t = t x ) =. n n Przedlużanie rozwiązania: x1 :( ab, ) R, x :( c, d) R, ( a, b) ( cd, ), wtedy x jest przedlużeniem x. Rozwiązanie (*) jest wysycone wzbiorze A, 3/ i ( ). Obydwa spelniają war. początkowy ( 1 jeżeli jedynym jego przedlużeniem w zbiorze A jest ono samo. n Tw. f : A= ( ab, ) U R ciągla i spelniająca warunek Lipschitza w pewnym otoczeniu każdego punktu A. Wtedy dla dowolnego punktu ( t, x) A istnieje dokladnie jedno rozwiązanie wysycone spelniajace xt ( ) = x. 19

R. r. liniowe rzędu drugiego ay '' + by ' + c = f( x), a, a, b, c stale R. jednorodne: ay '' + by ' + cy =. y = rx ar + br + c = Δ = b ac Podstawiamy exp( ) (r. charakterystyczne), 4 b ± Δ 1) Δ>, r1/ =, y = C1 exp( rx 1 ) + C exp( r x) a b ) Δ=, r =, y = ( C1 + xc ) exp( rx) a b Δ 3) Δ<, α =, β =, y = exp( αx) C1cos( βx) + Csin( x) a a [ β ] b± i Δ (lub y = C1exp( rx 1 ) + C exp( rx), gdzie r1/ = a Przyklad: uklad RLC, Q ladunek na kondensatorze dq dq Q L 1 L + R + =, Δ = R 4, ω = dt dt C C LC R = Qt () = Ccos( ωt) + C sin( ωt) 1

R. niejednorodne - uzmiennianie C i C lub odgadnięcie Przyklad: wymuszony obwód RLC, f ( t) = U cos( ω t), ω = 1 Odgadujemy rozw. szczególne ukladu jednorodnego: Qt ( ) = Acos( ω t) + B sin( ω t), podstawienie A B LAω + RBω + cos( ωt) + LBω RAω + = Ucos( ωt) C C ( U ω ω ) A = A ( ) LAω + RBω + = U L R C ω ω + ω L B LBω RAω + = U Rω B = C L ( ) R ω ω + ω L To rozwiązanie dodajemy do rozw. ogólnego równania jednorodnego. 1 LC 1

Układ równań liniowych a11() t a1 n () t x '( t) = A( t) x() t + b(), t A() t = (*) an1( t) ann( t) n Tw: t ( a, b), x R, aij ( t) ciągle jedyne rozwiązanie (*) spelniajace xt () = x. Rozwiązanie jest okreslone w calym przedziale ( ab, ).

R. Różniczkowe cząstkowe 3

Szereg Fouriera 4

Transformata Fouriera 5