V. ŚWIATŁO W BUDYNKU. 28 Sformułowanie problemu

Podobne dokumenty
WYKŁAD 10 MODELOWANIE OŚWIETLENIA SCEN 3-D3. Plan wykładu: 1. Sformułowanie problemu

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

Model matematyczny strat objętościowych ściskania oleju hydraulicznego w pompie wyporowej o zmiennej wydajności

Zagadnienie brachistochrony jako przyk lad zastosowania rachunku wariacyjnego

RÓWNOWAGA CHEMICZNA. Reakcje chemiczne: nieodwracalne ( praktycznie nieodwracalne???) reakcje wybuchowe, np. wybuch nitrogliceryny: 2 C H 2

1Coulomb 1Volt. Rys. 1. Schemat kondensatora płaskiego. Jednostką pojemności w układzie SI, jest Farad (F):

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

TORY PLANET (Rozważania na temat kształtów torów ruchu planety wokół stacjonarnej gwiazdy)

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

W wielu przypadkach zadanie teorii sprężystości daje się zredukować do dwóch

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

3.2 Model PANDORA Podstawowe parametry

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

Elementy sterowania wiązką światła

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

ELEMENTÓW PRĘTOWYCH. Rys.D3.1

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

3. Równanie Bernoulliego dla przepływu płynów doskonałych

5. Zadania tekstowe.

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

= (10.1) gdzie: σ - odchylenie standardowe m - wartość średnia (10.2) (10.3) gdzie: p i prawdopodobieństwo wystąpienia wyniku x i

SYSTEM WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCY POTENCJALNĄ I ODDZIELONĄ CZĄSTKĘ ZUŻYCIA TRIBOLOGICZNEGO

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Scenariusz lekcji matematyki w klasie II LO

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Wykład 8: Całka oznanczona

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

Macierzy rzadkie symetryczne

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Rozwiązanie. Metoda I Stosujemy twierdzenie, mówiące że rzuty prędkości dwóch punktów ciała sztywnego na prostą łączącą te punkty są sobie równe.

Wykład 24 Optyka geometryczna Widmo i natura światła

Struna nieograniczona

Regionalne Koło Matematyczne

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

PROJEKTOWANIE I BUDOWA

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

Analiza Matematyczna

Analiza kinematyczna mechanizm III klasy

1. Model procesu krzepnięcia odlewu w formie metalowej. Przyjęty model badanego procesu wymiany ciepła składa się z następujących założeń

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

UŻYWANIE SUBSTANCJI PSYCHOAKTYWNYCH PRZEZ MŁODZIEŻ 2005

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

Przetworniki Elektromaszynowe st. n. st. sem. V (zima) 2018/2019

Granica cigu punktów. ), jest zbieny do punktu P 0 = ( x0. n n. ) n. Zadania. Przykłady funkcji dwu zmiennych

1 LWM. Defektoskopia ultradźwiękowa. Sprawozdanie powinno zawierać:

Struktura energetyczna ciał stałych-cd. Fizyka II dla Elektroniki, lato

- macierz o n wierszach i k kolumnach. Macierz jest diagonalna jeśli jest kwadratowa i po za główną przekątną (diagonala) są

Podstawy fizyki kwantowej

Optyka 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

LISTA ZADAŃ Z MECHANIKI OGÓLNEJ

Analiza obwodów elektrycznych z przebiegami stochastycznymi. Dariusz Grabowski

elektryczna. Elektryczność

Analityczne metody kinematyki mechanizmów

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

Wykład Indukcja elektromagnetyczna, energia pola magnetycznego

Collegium Novum Akademia Maturalna

= arc tg - eliptyczność. Polaryzacja światła. Prawo Snelliusa daje kąt. Co z amplitudą i polaryzacją? Drgania i fale II rok Fizyka BC

Wykład 9. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności

Katedra Fizyki SGGW 158. Ćwiczenie 158. Rząd maksimum, n = 1 Rząd maksimum, n = 2

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

KO OF Szczecin:

RELACJE WARTOŚCI DŁUGOŚCI DROGI HAMOWANIA I DROGI ZATRZYMANIA DLA RÓŻNYCH WARUNKÓW RUCHU SAMOCHODU

POLITECHNIKA GDAŃSKA Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych M O D E L O W A N I E I S Y M U L A C J A

4. RACHUNEK WEKTOROWY

OKREŚLENIE CHARAKTERYSTYK POMPY WIROWEJ I WYZNACZENIE PAGÓRKA SPRAWNOŚCI

Równanie van der Waalsa - stanu gazu rzeczywistego. Gazy rzeczywiste

dr inż. Zbigniew Szklarski

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

Macierze w MS Excel 2007

Badanie efektu Halla w półprzewodniku typu n

DARIUSZ KULMA. Jak zdać maturę. z matematyki. na poziomie rozszerzonym DLA BYSTRZAKÓW I NIE TYLKO! WYDAWNICTWO ELITMAT Mińsk Mazowiecki 2013

Wykład 6 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

Wykład Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LIX Egzamin dla Aktuariuszy z 12 marca 2012 r. Część I Matematyka finansowa

mgh. Praca ta jest zmagazynowana w postaci energii potencjalnej,

Oscylator harmoniczny tłumiony drgania wymuszone

Zależność współczynnika piezoelektrycznego d33 od ciśnienia dla niejednorodnych polimerowych struktur warstwowych

R + v 10 R0, 9 k v k. a k v k + v 10 a 10. k=1. Z pierwszego równania otrzymuję R 32475, Dalej mam: (R 9P + (k 1)P )v k + v 10 a 10

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

1. Cel ćwiczenia. 2. Aparatura pomiarowa

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

a a a b M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO-SYMETRYCZNYCH

E x. n c v. E B k. Wytwarzanie fal elektromagnetycznych. Elektromagnetyczna (EM) fala p³aska. Monochromatyczna p³aska fala EM. v X

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

Transkrypt:

8 V. ŚWATŁO W BUDYKU 8 Sformułowie roblemu Zgiei sorcji, czyli ochłii orz obici romieiowi świetlego ie leżą o klsyczego rogrmu fizyki buowli. Jek ich zczeie l jkości zmieszki i rcy jest corz istotiejsze. Fkt te sowoowł oie elemetrych rw, którym oleg oświetleie w buykch. Mmy tu o czyiei z zimi elemetrymi, kiey romieiowie łszczyzę. Alizowć bęziemy roblemy oświetlei wystęujące w buowictwie, czyli moelowi zń rzejmowi, sorcji i obici romieiowi świetlego rzez owierzchie buowli. Brziej złożoe są zi oświetlei brył buyków. Promieiowie świetle zwsze zwier wływ świtł rozroszoego i ukierukowego. Rozkły te są oobe jk rzy lizie cielej części romieiowi słoeczego. Poobie wystęuje rówież roblem bsorcji romieiowi, obici it. Promieiowie słoecze ził owierzchię mteriłu wywołując ogólie rekcje fotochemicze - ostwowe w cłej rzyrozie. Zchozące rekcje wływją też wzrost kruchości mteriłu wrstw owierzchiowych lkierów, mlowieł czy tyków. Promieiowie świetle rzestwimy jczęściej w ostci rozkłu tężei romieiowi świetlego w fukcji ługości fli [m]. Wielkość tę określ irricj słoecz [ Wm µ m ]. Rys. 8.. rricj słoecz

8 Rys. 8.. Wimo romieiowi cił oskole czrego W zkresie s iteresującym mmy rzeził ultrfioletu (UV), romieiowi wizilego i oczerwiei. y źróło świtł buowl z iksel x, y ) ( ( x, y, z) owierzchi buowli rost rzutowi x Rys. 8.. Schemt oświetlei ściy Postwowy roblem oświetlei, (or. rys.8.) moż sformułowć: O czego zleży stoień jsości lub kolor uktu (iksel) ( x, y ), bęącego rzutem uktu ( x y, z), S, gy sceie wystęuje źróło świtł? Stoień jsości lub kolor uktu (iksel) ( ) x, ekrie S zleży o y wielu czyików, wśró których jistotiejsze to: geometri ukłu (wzjemego usytuowi ściy buowli i źrół świtł, ksztłtu obiektu, sosobu rzutowi), chrkterystyki źrół świtł (itesywości świecei, koloru, tłumiei świtł w rzestrzei, kierukowości),

chrkterystyki owierzchi obiektu (obiji, rozrszi, ochłii, rzeuszczi, koloru owierzchi), chrkterystyki rozchozei się świtł obitego, chrkterystyki świtł rozroszoego, oświetli obiektu świtłem obitym (. o iych obiektów zjujących się sceie). Jkie rzyjąć złożei? Jk l rzyjętych złożeń obliczyć stoień jsości lub kolor uktu x,? (iksel) ( ) y 8 9 Postwowe moele oświetlei W szych rozwżich wyróżimy stęujące moele oświetlei: moel oświetli świtłem otoczei, moel l obiektów o obiciu yfuzyjym, moel l obiektów o obiciu zwiercilym, moel obiektów rzezroczystych, Moel oświetli świtłem otoczei Złożei: sceie wystęuje jeyie świtło rozroszoe (bezkierukowe). Powierzchie obiektów obijją świtło. Moel oświetlei rozroszoego = k < k < π x i Rys. 9.. Świtło rozroszoe

84 = k, (9.) gzie: - itesywość oświetlei uktu owierzchi, - itesywość l świtł rozroszoego, k - wsółczyik obici świtł rozroszoego rzez owierzchię, wsółczyik te zleży o mteriłu z jkiego wykoy jest obiekt, k, ; [ ] Moel oświetli l owierzchi rozrszjących (yfuzyjych): Złożei: sceie wystęuje uktowe źróło świtł emitujące świtło tk smo we wszystkich kierukch. Powierzchie obiektów rozrszją świtło (są mtowe). Moel oświetlei: Moel oier się rwie cosiusów Lmbert. = k cosθ l π = k f α + ( ) x i źróło świtł r r l θ k Rys. 9.. Świtło ukierukowe k cosθ, (9.) = gzie: - itesywość oświetlei uktu owierzchi, - itesywość świecei uktowego źrół świtł,

k - wsółczyik obici rzez owierzchię, wsółczyik zleży o mteriłu z jkiego wykoy jest obiekt, Θ - kąt mięzy kierukiem i świtł rostołą o oświetlej owierzchi w bym ukcie, [ 9 ] o, 9 o Θ ; Jeśli oowieie kieruki oisć zormlizowymi wektormi, to moel moż zisć też jko ( l) 85 = k, (9.) gzie: - jeostkowy wektor ormly o owierzchi w bym ukcie, l - jeostkowy wektor oisujący kieruek i świtł. Złożoe oisy oświetlei + L π x i Rys... Świtło rozroszoe i ukierukowe Moel te oleg ołączeiu oisu ortego rwie cosiusów z oisem l świtł rozroszoego = k + k ( l). (.)

86 Z oświczei wiomo, że obiekty ołożoe lej o źrół świtł, są oświetle słbiej. Zmoyfikujemy więc moel uwzglęijąc zjwisk tłumiei rzez wrowzeiu wsółczyik tłumiei f tt. ( l) = k + f tt k. (.) Jk uzleżić wsółczyik f tt o oległości mięzy źrółem świtł bym uktem owierzchi? Z fizyki wiomo, że f tt =, (.) gzie L jest oległością omięzy źrółem świtł uktem oświetlej owierzchi. L W rktyce owyższy wzór ie je zbyt obrych wyików, bowiem: jeśli L jest uże, f tt zmiei się iezczie wet l leko ołożoych o siebie owierzchi, jeśli L jest młe, f tt zmiei się brzo zczie wet l blisko ołożoych o siebie owierzchi, W rktyczych zstosowich stosuje się więc brziej ogólą zleżość ostci: f tt = mi,, (.4) c + c L + c L gzie c, c, c są stłymi obierymi emiryczie. Wiomo tkże, że obiekty ołożoe lej o obserwtor, są ostrzege jko oświetle słbiej. Zjwisko to uwzglęi się w rosty sosób, moyfikując wyzczoą rzy omocy orzeio omówioych moeli itesywość stęująco: gzie: ( ) ' = α, (.5) v jest oległością oświetlego uktu owierzchi o obserwtor, α to rzykłow fukcj o rzebiegu okzym rysuku.. ( ) v v

87 α ( v ) v Rys... Przebieg fukcji α ( v ) Oświetleie owierzchi obijjących świtło Omówioe orzeio roblemy otyczą ogólej teorii rozrzestrzeii się i sorcji świtł. Obecie omówimy zgiei świetlei owierzchi w wóch krńcowych rzykch: - owierzchi obijjącej i sorbującej świtło; - owierzchi rzeuszczjącej romieie świetle. Złożei: sceie wystęuje uktowe źróło świtł emitujące świtło tk smo we wszystkich kierukch. Powierzchie obiektów obijją świtło (różie w różych kierukch). Przykłem relizcji tego moelu jest iele zwierciło źróło świtł r r l θ θ α r r v r kieruek obserwcji Rys... ele zwierciło Oświetly ukt owierzchi, bęzie wioczy l obserwtor tylko wtey, gy kieruek wektor R bęzie się okrywł z kierukiem wektor V. Wyje się sesowe oszukiwie moelu owierzchi, który łączy włsości rozrszi i obiji świtł. Moelem tkim jest moel zwy moelem Phog (zrooowł go Phog Bui Tuog).

88 W tym moelu oświetlei strumień świtł oisuje rówie: tt ( k cosθ + W ( Θ ) cos α ) = k + f, (.) gzie: W ( Θ) - ew fukcj kąt Θ (zleży o włsości mteriłu), często fukcję tą zstęuje się stłą k s, czyli rmetr ie zleży wtey o kąt o jkim świtło lizowy ukt owierzchi, - stł; Moel Phog moż wtey zisć w ostci tt ( k ( ) ( ) ) + k V R = k + f l. (.) W moelu ostwową rolę ogryw skłik cos α, uzleżijący itesywość oświetlei uktu owierzchi o kąt obserwcji α. Wyjśić moż to bjąc rzebieg fukcji cos. α Rys... Przebieg fukcji cos Oświetleie obiektów, które rzeuszczją świtło Omieą sytucję mmy rzy rzejściu z jeego ośrok rzezroczystego o rugiego, kiey romień świetly uleg złmiu. α

89 v θ θ v η Rys... Moel złmi świtł Zjwisko jest oise rzez rwo Sell si Θ ν siη =, (.) ν gzie ν i ν są oowieio rękościmi rozchozei się świtł w ierwszym i rugim ośroku. Rys..4. Powóje złmie świtł Przy rzejściu rzez rzezroczystą łytkę stęuje owóje złmie, które owouje rówoległe rzesuięcie romiei. Przesuięcie romiei zleży o orzeio wymieioych rmetrów i grubości łytki. Omówioe ostwy fizycze stosuje się o buowy moeli rzechozei świtł rzez obiekty. Dl rzykłu, ze są moele oisujące rzechozeie świtł rzez szyby, są oe wykorzystywe w symultorch lotu. Powierzchie sorbujące romieiowie Cieme owierzchie wystwioe słońce ogrzewją się siliej iż jse. Czr owierzchi w cłości ochłi romieiowie świetle, bił

9 obij je. Eergi zsorbow ciemiej owierzchi zmiei się w cieło i rowzi o owyższei temertury ściy. W szych wrukch w zimie trzeb by elewcję omlowć kolor ciemy i wykorzystywć o ogrzewi mieszkń w zimie, le iestety ogrzewć bęzie się rówież mierie i w lecie. Byłoby więc wskze mieć frby zmieijące włściwości sorcyje romieiowi owierzchiowego w zleżości o temertury. Tego tyu zjwisko zmiy brwy o wływem temertury zywmy termochromizmem. Jest to ogół roces wielokrotie owrcly, który w rzyszłości może służyć o ozyskiwi eergii romieiowi słoeczego cele grzewcze. Zmi brwy zchozi m.i. w wyiku rzemiy fzowej, zmiy struktury krystliczej i i. W rktyczych zstosowich iteresują s otki o frb igmety termochromowe, które zewią większą bsorcję romieiowi świetlego w iższych temerturch w okresie grzewczym, tomist miejszą w wyższych ltem. W efekcie moż uzyskć owyższeie temertury o -4 C zimą, co zczie orwi bils ciely buyku, szczególie zś może skrócić okres grzewczy. Powstje tu jek owy roblem: rzekzie zsorbowej eergii o ściy, ie o otoczei. Wyik stą, że sorbując romieiowie owłok mlrsk musi być o otoczei ozielo rzezroczystą izolcją cielą. Zuełie ie wymgi leży stwić owłokom kryjącym owierzchie skłów i mgzyów. W tym rzyku owłok owi mksymlie obijć romieiowie ie sorbowć. Sek ięci owierzchiowego wywoły rzez ricję Przemiotem obecych rozwżń bęą zmiy włsości wrstw owierzchiowych buowli okrytych wrstwmi tyku i frb w wyiku ziłi romiei słoeczych. Mmy wówczs o czyiei z rekcjmi fotochemiczymi, których efektem jest sek ięci owierzchiowego orz zmi włsości wrstw kryjących. Alizujemy tu rocesy sorcji eergii romieiowi rzez owierzchię buowli okrytej cieką wrstwą hyrofobowego mteriłu,. frby olejej.

9 H O φ () hyrofob wrstw ochro Rys..5. Oziływi kroli z hyrofobizową owierzchią W kotkcie kroli owierzchi wystęują: siły ięci owierzchiowego mięzy owłoką i cieczą, owłoką i gzem orz cieczą i gzem, siły te ziłją owierzchię A φ () Rys..6. Siły owierzchiowe (t = + ) Wruki rówowgi oczątku rocesu rowzą o rówi + ) + cosφ =, = (.) ( t + Z uływem czsu krol rozlew się o owierzchi, czyli mleje kąt zwilżei φ. φ ( t > ( ) t Rys..7. Zmi sił owierzchiowych w wyiku rekcji fotochemiczych Wruki rówowgi w chwili t> mją formę + + cosφ (. (.) ( =

9 Z rzyrówi obu rówń uzyskujemy Stą rzyrost siły wyosi stą lub ) + cosφ = ( + cosφ ( ). (.) ( t ( cosφ cosφ ( )) = ( () = = t, (.4) cosφ () ( = cosφ( ( ) (.5) cosφ( cosφ( ( () = cosφ ( ), (.6) cosφ cosφ cosφ( cosφ( gzie < <, = cosφ ( ), < <. (.7) cosφ( cosφ cosφ Zuwżmy, iż zmi kąt zwilżei wyik z owierzchiowej rekcji fotochemiczej wywołej rzez ricję słoeczą o itesywości φ φ( = ( ), stą φ ( = φ ( ). (.8) cosφ( Wrowzjąc rmetr ω = gzie < ω < uzyskmy cosφ cosφ = cosφ ( ω). (.9) Prmetr ω określjący sek ięci owierzchiowego wyosi ω = cos[ φ ( )]. (.) cosφ Sek ięci owierzchiowego rzestwioo rysuku.4.

9 φ φ () ( ) t Rys..8. Zmiy ięci owierzchiowego w wyiku romieiowi Prmetr ω określ m jk zmiei się ięcie owierzchiowe mięzy owierzchią hyrofobizową cieczą. smym oczątku ięcie owierzchiowe wyosi () A -, o ewym czsie mmy (A -. Rówie określjące uszkozei owierzchi zmiy kąt zwilżei φ ( zleży o wektor ricji świetlej i m ostć φ( φ φ ( ) βt φ( t ) φ + ( φ φ ) e, φ = φ ( ), β = β ( ). (.) t = = > t owłok hyrofobow Rys..9. Zmiy kąt zwilżei owierzchiowego φ ( w wyiku ricji słoeczej W bich lbortoryjych określ się sek w czsie kąt zwilżei cieczy φ owłoce zhyrofobizowej w zleżości o itesywości oświetlei owłoki. Alityczy ois tych zmi fukcji ostci (.) ozwl szcowie ouszczlego okresu ekslotcji owłoki.

94 Zie V. leży oszcowć żywotość owłoki hyrofobizującej oej ziłiu stłego oświetlei o itesywości, jącego rostole o owierzchi owłoki. Pomierzoo oczątkowy kąt zwilżei φ orz zmiy w czsie tego kąt l różych oziomów itesywości oświetlei,, K, (or. rys..5). Ze są oczątkowe wrtości ięci owierzchiowego mięzy cieczą owłoką () orz gzem cieczą (H). Griczy sek ięci wyosi mksimum 4 % (), czyli ięcie (,6 (). Oowieź: Wykorzystując wzór sek ięci owierzchiowego (.4) otrzymmy kolejo: () ( ),6 () = (cosφ( cosφ ) orz,4 = cosφ( cosφ, stą ( ) cos{cos,4 () φ t gr = rc φ + } Zjąc z kolei krzywą φ ( l itesywości, tj. zjąc ϕ ( ) i β ( ) wyzczymy czs krytyczy t ur i rówie: () rc cos{cos φ ) = βt +,4 } = φ + ( φ φ e t tur.