GENERACJA PRZEBIEGU SINUSOIDALNEGO.

Podobne dokumenty
FFT i dyskretny splot. Aplikacje w DSP

ZASTOSOWANIA PRZEKSZTAŁCENIA ZET

CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera)

9. Dyskretna transformata Fouriera algorytm FFT

ĆWICZENIE III ANALIZA WIDMOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH. ver.3

SPRZĘTOWA REALIZACJA FILTRÓW CYFROWYCH TYPU SOI

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Transformata Laplace a to przekształcenie całkowe funkcji f(t) opisane następującym wzorem:

8. Realizacja projektowanie i pomiary filtrów IIR

Generowanie sygnałów na DSP

Wymiana i składowanie danych multimodalnych

INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

ANALIZA SYGNAŁÓ W JEDNÓWYMIARÓWYCH

13. Wybrane algorytmy cyfrowego przetwarzania sygnałów

Przetwarzanie sygnałów

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Wykład FIZYKA I. 10. Ruch drgający tłumiony i wymuszony. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA I. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak. Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Procedura modelowania matematycznego

Zastosowania sieci neuronowych - automatyka identyfikacja sterowanie

Politechnika Wrocławska Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Przetwarzanie sygnałów laboratorium ETD5067L

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Zadania zaliczeniowe z Automatyki i Robotyki dla studentów III roku Inżynierii Biomedycznej Politechniki Lubelskiej

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

DYSKRETNA TRANSFORMACJA FOURIERA

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZENIE 7. Splot liniowy i kołowy sygnałów

Ćwiczenie 4. Filtry o skończonej odpowiedzi impulsowej (SOI)

Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej. Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu:

Interpolacja funkcji

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Wykłady z matematyki Liczby zespolone

4.2 Analiza fourierowska(f1)

uzyskany w wyniku próbkowania okresowego przebiegu czasowego x(t) ze stałym czasem próbkowania t takim, że T = t N 1 t

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 6 1/8 ĆWICZENIE 6. Dyskretne przekształcenie Fouriera DFT

Przetwarzanie sygnałów

Transmitancje układów ciągłych

PL B1. Sposób i układ pomiaru całkowitego współczynnika odkształcenia THD sygnałów elektrycznych w systemach zasilających

Transformata Fouriera

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Transformaty. Kodowanie transformujace

Projekt z Układów Elektronicznych 1

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Politechnika Wrocławska Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Przetwarzanie sygnałów laboratorium ETD5067L

Przetwarzanie sygnałów

Filtry aktywne filtr środkowoprzepustowy

Symulacja sygnału czujnika z wyjściem częstotliwościowym w stanach dynamicznych

TERAZ O SYGNAŁACH. Przebieg i widmo Zniekształcenia sygnałów okresowych Miary sygnałów Zasady cyfryzacji sygnałów analogowych

Ćwiczenie - 7. Filtry

Systemy. Krzysztof Patan

Podstawy Automatyki. wykład 1 ( ) mgr inż. Łukasz Dworzak. Politechnika Wrocławska. Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji (I-24)

jako analizatory częstotliwości

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH - Metody dokładne

Wykład 2. Transformata Fouriera

Modelowanie systemów empirycznych - analiza modelu amortyzacji samochodu o dwóch stopniach swobody

Dyskretne układy liniowe. Funkcja splotu. Równania różnicowe. Transform

Instrukcja do laboratorium z cyfrowego przetwarzania sygnałów. Wybrane właściwości Dyskretnej Transformacji Fouriera

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

DRGANIA MECHANICZNE. Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia. Zakaz rozpowszechniania i powielania bez zgody autora.

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

Modelowanie Systemów Dynamicznych Studia zaoczne, Automatyka i Robotyka, rok II. Podstawy MATLABA, cz2.

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Wykład Drgania elektromagnetyczne Wstęp Przypomnienie: masa M na sprężynie, bez oporów. Równanie ruchu

Filtry aktywne filtr górnoprzepustowy

Macierz A nazywamy macierzą systemu, a B macierzą wejścia.

LABORATORIUM CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁÓW. Ćwiczenie 3

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna

Filtrowanie a sploty. W powyższym przykładzie proszę zwrócić uwagę na efekty brzegowe. Wprowadzenie Projektowanie filtru Zadania

Przekształcenie Fouriera i splot

Informatyka I. Wykład 3. Sterowanie wykonaniem programu. Instrukcje warunkowe Instrukcje pętli. Dr inż. Andrzej Czerepicki

Ćwiczenie 3. Właściwości przekształcenia Fouriera

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Politechnika Wrocławska Wydział Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Przetwarzanie sygnałów laboratorium ETD5067L

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

PROTOKÓŁ POMIAROWY - SPRAWOZDANIE

STUDIA MAGISTERSKIE DZIENNE LABORATORIUM SYGNAŁÓW, SYSTEMÓW I MODULACJI. Filtracja cyfrowa. v.1.0

Identyfikacja obiektów dynamicznych za pomocą sieci neuronowych

1. Modulacja analogowa, 2. Modulacja cyfrowa

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 1 1/13 ĆWICZENIE 1. Sygnały i systemy dyskretne

LINIOWE UKŁADY DYSKRETNE

Przetwarzanie sygnałów

Ćwiczenie 6 Projektowanie filtrów cyfrowych o skończonej i nieskończonej odpowiedzi impulsowej

Przykładowe pytania 1/11

Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki. Mateusz Saków

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Właściwości sygnałów i splot. Krzysztof Patan

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI

Metody Optymalizacji Laboratorium nr 4 Metoda najmniejszych kwadratów

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

1.3. Proste przykłady wykorzystania Scicosa

ANALIZA HARMONICZNA DŹWIĘKU SKŁADANIE DRGAŃ AKUSTYCZNYCH DUDNIENIA.

Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

Transkrypt:

GENERACJA PRZEBIEGU SINUSOIDALNEGO. Podstawą generacji sygnału sinusoidalnego jest równanie różnicowe wyprowadzone w sposób następujący. Transmitancja układu generującego jest równa: Na wyjściu spodziewany jest sygnał sinusoidalny. Jego transformata jest równa: gdzie: H( z) Y Y( z) X ( z) Z[sin( ω n)] Z[ δ ( n)] ( z) 2 1 + C * z A* z + z A 2 * cos ( 2 * π / N ) C sin ( 2 * π / N ) N liczba próbek na okres sinusoidy. Na wejście podawany jest sygnał jednostkowy i jego transformata jest równa 1 X(z) 1 Z powyższego wynika: Y( z) C * z X ( z) 1+ A* z Stąd po wymnożeniu stronami i zastosowaniu odwrotnej transformaty Z otrzymujemy y(n) C * x(n 1) + A * y(n 1) y(n 2) Załóżmy, że układ zostaje pobudzony impulsem jednostkowym x(0) 1. Rozważmy równanie różnicowe: gdy n 0 to y(0) C * x( 1) + A * y( 1) y( 2) 0 gdy n 1 to y(1) C * x(0) + A * y(0) y( 1) C gdy n 2 to y(2) C * x(1) + A * y(1) y(0) A * y(1) gdy n 3 to y(3) C * x(2) + A * y(2) y(1) A * y(2) y(1)... gdy n k to y(k) C * x(k-1) + A * y(k-1) y(k-2) A * y(k-1) y(k-2) + z 2 Stąd równanie różnicowe przybiera postać: y(0) 0 y(1) C y(k) A * y(k-1) y(k-2) Aby wyznaczyć kolejny wyraz tego ciągu wystarczy mieć dwa poprzednie i można to zapisać w postaci programu ( : oznacza instrukcję podstawienia): y[1] : C; y[0] : y[2] : 0; y[2] : y[1]; y[1] : y[0]; y[0] : A * y[1] y[2]; <<<warunki początkowe <<<warunki początkowe <<<blok operacji powtarzanych DSP wykład 5 04-03-11 1

y(k) y(0) A y(k-1) y(1) -1 y(k-2) y(2) % singen.m: Matlab sinus generator % n1:10000; N10; % liczba próbek na okres sinusoidy a0.9; A2*cos(2*pi/N); Csin(2*pi/N); rzeros(1,100); % tablica próbek y[0,c,0]; for jn, y(3)y(2); % procedura generacji y(2)y(1); y(1)a*y(2)-y(3); r(j)y(1); grid on; subplot(1,1,1);stem(n,r) axis([0,100,-2,2]) title('sinus');xlabel('n');ylabel('y(n)') sound(r); DSP wykład 5 04-03-11 2

% sintry.m : Sinus try - z równania rożniczkowego % diff eqn: y(n)- A y(n-1)+ y(n-2) C x(n-1) N20; b [0,sin(2*pi/N)]; a [1,-2*cos(2*pi/N),1]; n0:100; x [(n4)]; %delta y filter(b,a,x); subplot(2,1,1); stem(n,x); title('input sequence') xlabel('n'); ylabel('x(n)'); axis([0,100,-1.5,1.5]) subplot(2,1,2); plot(n,y); title('output sequence') xlabel('n'); ylabel('y(n)'); axis([0,100,-2,2]) %xicfiltic(b,a,[0],[sin(2*pi/n)]) %filt and initial condition: y(-1) x(-1) %xicfiltic(b,a,[0],[10]) %filt and initial condition: y(-1) x(-1) xicfiltic(b,a,[1]) %filt and initial condition: y(-1) xzeros(1,101); %brak sygnału wejściowego y filter(b,a,x,xic); subplot(2,1,1); stem(n,x); title('input sequence') xlabel('n'); ylabel('x(n)'); axis([0,100,-1.5,1.5]) subplot(2,1,2); plot(n,y); title('output with initial cond.') xlabel('n'); ylabel('y(n)'); axis([0,100,-1.2*abs(max(y)),1.2*abs(max(y))]) zplane(b,a); DSP wykład 5 04-03-11 3

% sin2gen.m : Generacja 2 funkcji sinus. Wybieranie tonowe DTMF % % Column % 1 2 3 4 % 1209Hz 1336Hz 1477Hz 1633Hz % +-----------------------+ % 1 1 2 3 A 697Hz % % +-------+-------+-------+ % 2 4 5 6 B 770Hz % R % O +-------+-------+-------+ % W 3 7 8 9 C 852Hz % % +-------+-------+-------+ % 4 * 0 # D 941Hz % % +-----------------------+ % n1:10000; N15; A12*cos(2*pi/N1); C1sin(2*pi/N1); y1[0,c1,0]; N230; A22*cos(2*pi/N2); C2sin(2*pi/N2); y2[0,c2,0]; for jn, y1(3)y1(2); y1(2)y1(1); y1(1)a1*y1(2)-y1(3); y2(3)y2(2); y2(2)y2(1); y2(1)a2*y2(2)-y2(3); r(j)y1(1)+ y2(1); grid on; subplot(2,1,1);plot(n,r) axis([0,100,-2,2]) title('sin & sin');xlabel('n');ylabel('out(n)') sound(r); DSP wykład 5 04-03-11 4

% GOERTZEL.m - badanie algorytmu clc; echo on; % ALGORYTM GOERTZEL'A % Prezentacja algorytmu Goertzel'a % Implementacja algorytmu znajduje się w funkcji amp2 zgoer(x, N, k) N200; %liczba próbek sygnału x fp8000; echo off; %f 350.7; %t [1:N]; % N próbek %x sin(2*pi*(f/fp) * t)+0.2*randn(size(t)); % sinus_szum f1 1335; f2 851.2; t [1:N]; % N próbek x sin(2*pi*(f1/fp) * t) + sin(2*pi*(f2/fp) * t); % sinus+sinus %t [1:N]; % N próbek %x sin(2*pi*(t/fp).* t); % chirp subplot(3,1,1); plot(x); amp2 zeros(1, N); for i 0:N-1, amp2(i+1) zgoer(x, N, i); subplot(3,1,2); plot(sqrt(amp2)); % algorytm Goertzel'a subplot(3,1,3); plot(abs(fft(x,n)),'r') % dla porównania DFT % ALGORYTM GOERTZEL'A % Obliczanie kwadratu amplitudy dla k-tej harmonicznej % N-elementowego zbioru danych x. function amp2 zgoer(x,n,k) % zerowanie 2-elementowej historii w stanie początkowym hist zeros(1,2); % wstępne obliczenie współczynnika fact factor2*cos(2*pi*k/n); % główna pętla filtru dla N-elementowego zbioru x for i1:n, hist[x(i)+factor*hist(1)-hist(2),hist(1)]; % obliczenie kwadratu amplitudy po N obrotach filtru % korzystając z zawartości historii amp2hist(1)*hist(1)+hist(2)*hist(2)-factor*hist(1)*hist(2); DSP wykład 5 04-03-11 5

x(n) y(n) 2πkn 2cos( ) N k ω N 1 j ( 2 π / N ω e ) N times k 0,1,2,...,N-1 N H 1 ω z 1 2 cos( 2πk / N ) z k N k ( z) 2 + z sin + sin Goertzel DFT DSP wykład 5 04-03-11 6