Wykład 8. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

Podobne dokumenty
Wykład 9. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

Podstawy termodynamiki

Dr inż. Andrzej Tatarek. Siłownie cieplne

Zmiana entropii w przemianach odwracalnych

Wykład 13. Rozkład kanoniczny Boltzmanna Rozkład Maxwella-Boltzmanna III Zasada Termodynamiki. Rozkład Boltzmanna!!!

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Termochemia Prawo Hessa Równania termochemiczne Obliczanie efektów cieplnych Prawo Kirchoffa

2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie

TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA

Termodynamika Techniczna dla MWT, Rozdział 14. AJ Wojtowicz IF UMK Generacja entropii; transfer ciepła przy skończonej róŝnicy temperatur

1. PIERWSZA I DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI TERMOCHEMIA

ZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Hessa

Wykład Mikroskopowa interpretacja ciepła i pracy Entropia

termodynamika fenomenologiczna p, VT V, teoria kinetyczno-molekularna <v 2 > termodynamika statystyczna n(v) to jest długi czas, zachodzi

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

TERMOCHEMIA SPALANIA

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

TERMODYNAMIKA. Andrzej Syrwid. Kraków 2011 r.

Wykład 10 Teoria kinetyczna i termodynamika

Tadeusz Hofman, WYKŁADY Z CHEMII FIZYCZNEJ I dla chemików

GAZY DOSKONAŁE I PÓŁDOSKONAŁE

WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami

Ćwiczenia audytoryjne z Chemii fizycznej 1 Zalecane zadania kolokwium 1. (2018/19)

Układ termodynamiczny Parametry układu termodynamicznego Proces termodynamiczny Układ izolowany Układ zamknięty Stan równowagi termodynamicznej

TERMOCHEMIA SPALANIA

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7

Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.

Jednostki podstawowe. Tuż po Wielkim Wybuchu temperatura K Teraz ok. 3K. Długość metr m

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

3. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. Ile jest równy ten przyrost w kelwinach?

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

I. Elementy analizy matematycznej

TERMODYNAMIKA. przykłady zastosowań. I.Mańkowski I LO w Lęborku

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Wykład 7. Podstawy termodynamiki i kinetyki procesowej - wykład 7. Anna Ptaszek. 21 maja Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego

3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie

Wykład 10 Równowaga chemiczna

DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI

Termochemia elementy termodynamiki

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a

Rys. 1. Temperatura punktu rosy na wykresie p-t dla wody.

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Część III: Termodynamika układów biologicznych

Zadania domowe z termodynamiki I dla wszystkich kierunków A R C H I W A L N E

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI

Zadania pochodzą ze zbioru zadań P.W. Atkins, C.A. Trapp, M.P. Cady, C. Giunta, CHEMIA FIZYCZNA Zbiór zadań z rozwiązaniami, PWN, Warszawa 2001

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Materiały pomocnicze do laboratorium z przedmiotu Metody i Narzędzia Symulacji Komputerowej

Inżynieria procesów przetwórstwa węgla, zima 15/16

Wykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

WYKŁAD 3 TERMOCHEMIA

Procentowa zawartość sodu (w molu tej soli są dwa mole sodu) wynosi:

Jak mierzyć i jak liczyć efekty cieplne reakcji?

Modele wzrostu kryształów stałych

TERMOCHEMIA. TERMOCHEMIA: dział chemii, który bada efekty cieplne towarzyszące reakcjom chemicznym w oparciu o zasady termodynamiki.

Termodynamiczne modelowanie procesów spalania, wybuchu i detonacji nieidealnych układów wysokoenergetycznych

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

Praca objętościowa - pv (wymiana energii na sposób pracy) Ciepło reakcji Q (wymiana energii na sposób ciepła) Energia wewnętrzna

1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej

4. 1 bar jest dokładnie równy a) Pa b) 100 Tr c) 1 at d) 1 Atm e) 1000 niutonów na metr kwadratowy f) 0,1 MPa

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

TERMODYNAMIKA Zajęcia wyrównawcze, Częstochowa, 2009/2010 Ewa Mandowska

TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Temperatura jest wspólną własnością dwóch ciał, które pozostają ze sobą w równowadze termicznej.

Zasady termodynamiki

2. Podczas spalania 2 objętości pewnego gazu z 4 objętościami H 2 otrzymano 1 objętość N 2 i 4 objętości H 2O. Jaki gaz uległ spalaniu?

Wykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Kinetyczna teoria gazów Termodynamika. dr Mikołaj Szopa Wykład

I piętro p. 131 A, 138

Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej

Inżynieria Biomedyczna. Wykład IV Elementy termochemii czyli o efektach cieplnych reakcji

Wykład 4. Przypomnienie z poprzedniego wykładu

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

PODSTAWY TERMODYNAMIKI

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne

Podstawy termodynamiki

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

CIEPŁO (Q) jedna z form przekazu energii między układami termodynamicznymi. Proces przekazu energii za pośrednictwem oddziaływania termicznego

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

CIEPŁO (Q) jedna z form przekazu energii między układami termodynamicznymi. Proces przekazu energii za pośrednictwem oddziaływania termicznego

relacje ilościowe ( masowe,objętościowe i molowe ) dotyczące połączeń 1. pierwiastków w związkach chemicznych 2. związków chemicznych w reakcjach

Teoria kinetyczna gazów

Wykład Efekt Joule a Thomsona

MPEC wydaje warunki techniczne KONIEC

Przemiany substancji

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów

Transkrypt:

Wykład 8 Maszyny ceplne c.d. Rozkład Maxwella -wstęp Entalpa Entalpa reakcj chemcznych Entalpa przeman azowych Procesy odwracalne neodwracalne Entropa W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 1/6 Slnk Strlnga (R. Strlng, 1816) slnk ceplny, który przetwarza energę ceplną w energę mechanczną bez procesu wewnętrznego spalana palwa, a na skutek dostarczana cepła z zewnątrz. Substancja robocza: gaz o dobrym przewodnctwe ceplnym w zbornku zamknętym ruchomym tłokam 1. rozprężane zotermczne. chłodzene zochoryczne 3. sprężane zotermczne 4. grzane zochoryczne V RT b H TL ln V a S V RT b H ln CV T H T V L a Zbudowane prototypy slnka osągały moc do 500 KM dobre współczynnk sprawnośc 35-40% Gaz roboczy o dużej przewodnośc ceplnej (wodór, hel) Układy kogeneracj produkcj cepła energ elektrycznej małej mocy (do 34 kw) Copyrght 005 John Wley and Sons, Inc W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 /7 1

p 1 p 0 p 1 Idealna maszyna parowa tłokowa 5 3 V 0 V 1 V 4 V Cykl maszyny parowej: 1. Tłok spoczywa, para dostaje sę z kotła do cylndra, wzrasta cśnene.. Tłok porusza sę, para dopływa, cśnene stałe, objętość rośne. 3. Dostęp pary zamknęty, adabatyczne rozprężane 4. Otwarce cylndra do chłodncy, szybk spadek cśnena, stała objętość. 5. Usuwane resztek pary, stałe cśnene, objętość maleje. pl.wkpeda.org/wk/maszyna_parowa W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 3/7 Knetyczno-molekularna teora gazów Prędkość cząsteczek energa knetyczna Średna energa knetyczna ruchu postępowego cząsteczk: Perwastek średnej prędkośc kwadratowej cząsteczk: Wnosek: dla danej temperatury T średna energa knetyczna cząsteczk <E k > ne zależy od masy m, ale średna wartość prędkośc zależy od masy m; m lżejsze cząsteczk tym wększa prędkośc z jaką sę poruszają w gaze. m : masa cząsteczk M : masa molowa Przykład: W powetrzu o ustalonej temperaturze najszybsze są cząsteczk wodoru. Znaczne jest prawdopodobeństwo osągnęca przez cząsteczkę wodoru prędkośc wększej nż druga prędkość kosmczna E k 1 m 3 kbt v II =11. km/s Wodór uceka z atmosery Zem, a pozostają cęższe składnk gazowe. rms 3k B T m 3RT M Rozkład Maxwella-Boltzmanna W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 4/30

Entalpa Rozważmy proces (przemana zobaryczna): proces zachodz pod stałym cśnenem p prowadz od stanu początkowego do stanu końcowego p=const Q stan stan I zasada termodynamk: Praca objętoścowa: Q W Q = U U + W pdv p dv p V V U U pv V U pv U pv H H W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 5/6 Entalpa Adabatyczne dławene przepływu gazu dla przepływu ustalonego p 1, V 1, U 1 p, V, U Adabatyczny przepływ przez zawór, Dławene przepływu p < p 1 Opór stawany przez zawór powoduje spadek cśnena DU = -W poneważ przemana adabatyczna W = p V p 1 V 1 U + p V = U 1 + p 1 V 1 Przepchnęce porcj gazu przez zawór odbywa sę kosztem otoczena wymuszającego ruch gazu. W procese tym zachowana jest welkość : H = U + pv W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 6/6 3

ENTALPIA cepła reakcj chemcznych Wprowadzamy unkcję stanu H zwaną entalpą Entalpa: H U + pv [ H] J W procesach zachodzących pod stałym cśnenem p od stanu do stanu dostarczone do układu cepło można zapsać : Q = H Badane eektów ceplnych reakcj chemcznych (G.H. Hess - 1840) : cepło wymenane podczas reakcj zależy jedyne od stanu początkowego końcowego, a ne zależy od rodzaju lczby kroków pośrednch (czyl drog łączącej stan początkowy końcowy). W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 7/6 Entalpa Wele procesów, w naturze w laboratorum, zachodz przy stałym cśnenu. W blanse energetycznym musmy wtedy brać pod uwagę pracę zwązaną ze zmaną objętośc. Wprowadzene entalp upraszcza analzę takch procesów H U + pv H entalpa układu U energa wewnętrzna układu p cśnene V - objętość Z powyższego wzoru wynka sens zyczny entalp. Entalpa jest równa sume: energ wewnętrznej, czyl energ U, jaka jest potrzebna do utworzena układu, gdy jest on tworzony w otoczenu próżn oraz loczynu pv, który jest równy pracy, jaką należy wykonać nad otoczenem, by w danych warunkach uzyskać mejsce na układ W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 8/6 4

Entalpa Entalpa (zawartość cepła) w termodynamce welkość zyczna będąca unkcją stanu mającą wymar energ, będąca też potencjałem termodynamcznym, Wszystke welkośc denujące entalpę (U, p, V) są parametram stanu, dlatego entalpa też jest unkcją stanu. Gdy układ wykonuje wyłączne pracę objętoścową oraz cśnene jest stałe, to zmana entalp jest równa cepłu dostarczonemu do układu: H = Q p DH Q p Zmana entalp układu w warunkach stałego cśnena jest równa energ dostarczonej jako cepło W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 9/6 Entalpa, cepło molowe przemany zobarycznej Rozważmy różnczkową zmanę entalp: dh d U pv du pdv V dp, ale (I zasada termodynamk): Q du W du pdv, (jeśl ne ma nnej pracy nż objętoścowa) czyl dh = δq + V dp Dla procesów zachodzących pod stałym cśnenem mamy węc: dh = du + p dv dh = δq (p = const.) δq = nc p dt Zachodz węc : C p = 1 n H T p W termodynamce techncznej stosuje sę welkośc termodynamczne właścwe (odnesone do jednostk masy rozpatrywanego czynnka termodynamcznego). J Wprowadza sę węc entalpę właścwą: kg h = H m W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 10/6 5

Entalpa reakcj chemcznych Przemany przebegające przy stałym cśnenu są bardzo często spotykane w praktyce (np. kocoł parowy, przemany azowe, reakcje chemczne), stąd entalpa jest unkcją stanu bardzo często wykorzystywaną w oblczenach. Reakcje chemczne przebegają na ogół przy stałym cśnenu Możemy wyobrażać sobe, że entalpa jest całkowtą energą potrzebną do tego, aby wytworzyć układ o energ U objętośc V umeścć go w otoczenu o cśnenu p. Czyl rozepchnąć otoczene przy p=const, aby zrobć mejsce dla układu. W tablcach chemcznych zycznych można znaleźć tzw. entalpę tworzena dla welu procesów (przeman azowych, reakcj chemcznych, jonzacj, rozpuszczana td.), określone zazwyczaj dla cśnena normalnego temperatury 5ºC (98 K). Punktem odnesena są substraty w ch najtrwalszej postac, dla których przyjmuje sę entalpę tworzena równą zeru. Typowe równane termochemczne obejmujące eekt ceplny reakcj chemcznej: Przykład: C (gr) + O (g) = CO (g) DH = -393.5 kj W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 11/6 Entalpa standardowa Entalpa standardowa to entalpa tworzena 1 mola danej substancj w jej czystej postac w warunkach standardowych, to jest przy cśnenu 1 bar temperaturze 98 K. Nazwa substancj Standardowa entalpa tworzena ΔH 0 [kj/mol] azot N (gaz) 0,00 tlen O (gaz) 0,00 węgel/grat C gr 0,00 wodór H (gaz) 0,00 dwutlenek węgla CO (gaz) -393,5 tlenek węgla CO (g) -110,53 woda H O (gaz) -41,8 woda H O (cecz) -85,8 metan CH 4(gaz) -74,6 dwutlenek azotu NO (g) 33,8 benzen C 6 H 6(g) 8,85 Perwastk Wartość entalp tworzena perwastków równa zero DH < 0 proces egzotermczny DH > 0 proces endotermczny W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 1/6 6

Przykład: synteza wody Reakcja syntezy wody w temperaturze 5ºC (98 K) pod cśnenem normalnym: H g + 1 O (g) H O(c) Z tablc: entalpa tworzena w tych warunkach jednego mola wody w stane cekłym z substratów w najbardzej trwałej postac (a takm są wodór tlen cząsteczkowy) wynos: H o = 85.84 kj Take cepło wydzel sę podczas reakcj syntezy 1 mola wody. Wększość tej energ pochodz z energ wewnętrznej (wązana chemczne), ale pewna część pochodz z pracy jaką wykona atmosera zajmująca mejsce substratów. H = U + p dv Jeśl pomnemy objętość wody (ceczy) w porównanu z objętoścą gazów, które z kole potraktujemy jako gazy doskonałe, to: p V = p 0 V O + V H = pv O + pv H = 1 RT + RT = 3 RT = 3 8.314 J 98 K = 3716 J K W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 017/0178 13/6 Reakcja spalana 1 mola metanu w temperaturze 5ºC (98 K) pod cśnenem normalnym: Przykład: spalane metanu CH 4 (g) + O (g) CO (g) + H O(g) W tablcach znajdujemy wartośc entalp tworzena substratów produktów: H o CH 4 = 74.6 kj H o CO = 393.5 kj H o O g = 0 kj H o H O g = 41.8 kj Zmana entalp w rozważanej reakcj (woda w postac pary): H = H o CH 4 H o O + H o CO + H o H O = 74.6 393.5 41.8 = 80.5 kj Zmana energ układu (jeśl woda powstaje w postac pary): U = H p V = H poneważ DV=0 w tym przypadku Gdyby woda powstawała w stane cekłym, to: H = 890.5 kj U = H p V = H p RT n = H + RT = 885.6 kj p W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 14/6 7

Cśnene [bar] Porównane energ wewnętrznej entalp Energa wewnętrzna, U w ogólnośc du = δq p dv Entalpa, H w ogólnośc dh = δq + V dp C V = 1 n U T V C p = 1 n H T p przemana zochoryczna U = U U = Q U U = n C V dt gaz doskonały U = n C V T przemana zobaryczna H = H H = Q H H = n gaz doskonały H = n C p T C V = R C p = + C p dt W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 15/6 R Cepła przeman azowych Przemana azowa (zmana stanu skupena) skokowa zmana własnośc substancj np. gęstośc, energ wewnętrznej, entalp cała. Równowaga mędzy azam występuje przy ścśle określonej temperaturze zależnej od cśnena Przejśce azowe następuje w stałej temperaturze. Podczas przejśca azowego cało oddaje cepło do otoczena lub pobera cepło od otoczena. Energę koneczną do całkowtej przemany 1 mola substancj przy stałym cśnenu nazywamy molowym cepłem (entalpą) przemany azowej: 1 H x Qx n J mol gdze x określa rodzaj przemany Temperatura [ºC] W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 16/6 cało stałe cecz topnene krzepnęce sublmacja resublmacja Entalpę można też odneść do parowane skraplane gaz całkowtej przemany jednostkowej masy substancj: 1 hx Q m x J kg 8

Cepła przeman azowych c.d Na przykład: W tablcach znajdujemy cepła przemany wody: Cepło parowana: h p =57 kj/kg (H p =40.63 kj/mol) Cepło topnena (lodu): h t =333.7 kj/kg (H t =6.008 kj/mol) DH 40630 J wrz mol Pamętamy, że : DH DU pdv VDp Przemana przy stałym cśnenu Jeśl pomnemy objętość wody (ceczy) w porównanu z objętoścą pary, którą potraktujemy jak gaz doskonały, to: pdv p V pv RT para 0 para J 8.3 1 4 3 7 3 K K 3 1 0 1 J (na 1 mol) Ogromna wększość cepła parowana dze na zwększene energ wewnętrznej! Jaka część cepła topnena wody zwązana jest ze zmaną objętośc? Uwaga: objętość wody maleje podczas topnena (w temperaturze 0 C gęstość wody: 0,9998 g/cm³, a lodu: 0,9167 g/cm³) W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 17/6 Cepło parowana zależy od temperatury Cepło parowana zmnejsza sę wraz ze wzrostem temperatury znka w temperaturze krytycznej (poneważ w punkce krytycznym znka różnca mędzy ceczą a parą). D H par kj mol 60 50 40 sublmacja Molowe cepło parowana wody parowane Przemana azowa krzepnęce/topnene 30 0 10 Temperatura krytyczna T C 0 0 100 00 300 400 T [ºC] Molowe cepło parowana ceczy: H parowane = DH = H gaz H cecz W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 18/6 9

Energa skraplana pary wodnej Kocoł grzewczy kondensacyjny z zamknętą komorą spalana Ogrzewane spalnam powetrza do komory spalana, w tym cepłem skraplana pary wodnej w spalnach Ile można zyskać przez wykorzystane cepła kondensacj pary? Entalpa skraplana H O : H skraplana 44 kj mol Załóżmy, że spalamy 10 m 3 gazu (metanu) na dobę 10 m 3 450 mol metanu 1 mol CH 4 mole H O W cągu doby produkujemy ~900 mol pary H O H skraplana 44 kj 900 mol = 39.6 MJ mol Cepło właścwe wody : 4.18 kj/kg Odzyskując cepło skraplana można podgrzać ~950 kg wody o 10 o C W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 19/6 10