Ilościowa analiza skuteczności realizacji programu wsparcia bezrobotnych

Transkrypt

1 Zarządzane Fnanse Journal of Management and Fnance Vol. 13, No. 4/2/2015 Beata Beszk-Stolorz* Iwona Markowcz** Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu wsparca bezrobotnych Wstęp Celem nnejszego artykułu jest analza skutecznośc realzacj programu wsparca bezrobotnych z punktu wdzena długośc czasu pozostawana bez pracy 1. W II półroczu 2011 roku Powatowy Urząd Pracy w Koszalne realzował program Plus, nakerowany na poprawę aktywnośc zawodowej wybranej grupy bezrobotnych. Programem tym objęto łączne 208 osób. Jego realzacja mała sę przyczynć do podnesena aktywnośc zawodowej osób pozostających bez zatrudnena, zarejestrowanych w urzędze pracy. Założenem projektu było wyrównane szans na rynku pracy osób od 45 roku życa poprzez dostosowane ch kwalfkacj zawodowych do wymogów rynku pracy. Pobudzano aktywność zawodową poprzez organzowane staży (96 osób), robót publcznych (95 osób), szkoleń ndywdualnych (7 osób) szkoleń grupowych (telemarketer, 10 osób). Kwota przeznaczona na realzację programu wynosła 824,7 tys. zł (środk Funduszu Pracy). Według nformacj PUP w Koszalne efektywność zatrudnenowa programu wynosła 84,6%. Badane przeprowadzono w dwóch etapach. W perwszym dokonano oceny prawdopodobeństwa nepodjęca pracy przez osoby bezrobotne przed w trakce realzacj projektu (estymator Kaplana-Meera). Drug etap polegał na ocene skutecznośc realzowanego programu (model regresj necągłej). Tego typu badana mogą być wykorzystane przez decydentów w celu skutecznejszego zarządzana środkam na wsparce bezrobotnych. * Dr hab., Instytut Ekonometr Statystyk, Wydzał Nauk Ekonomcznych Zarządzana, Unwersytet Szczecńsk, Szczecn, ul. Mckewcza 64, beatus@wnez.pl ** Dr hab., Instytut Ekonometr Statystyk, Wydzał Nauk Ekonomcznych Zarządzana, Unwersytet Szczecńsk, Szczecn, ul. Mckewcza 64, wona.markowcz@wnez.pl 1 Artykuł stanow kontynuację weloletnch badań autorek zjawska bezroboca, np. [Beszk-Stolorz, Markowcz, 2012; Beszk-Stolorz, 2013].

2 114 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz 1. Przegląd lteratury Nnejszy artykuł wpsuje sę w aktualny nurt w lteraturze: pomar skutków potencjalnego czasu trwana śwadczena na czas trwana bezroboca [Mofftt, 1985; Katz, Meyer, 1990; Hunt, 1995; Card, Levne, 2000; Hahn nn, 2001; Lalve, 2007]. Zjawsko bezroboca ma negatywny wpływ zarówno na gospodarkę kraju, jak na funkcjonowane gospodarstw domowych. Dlatego też rządy państw mogą pownny stosować odpowedne narzędza w celu łagodzena skutków bezroboca, a w szczególnośc ogranczać czas trwana bezroboca. Gotowych recept jednak ne ma. Stopa bezroboca średn czas jego trwana różną sę nawet dla państw o tym samym stopnu rozwoju. Stosowane są też różnorodne formy wsparca aktywzacj osób pozostających bez pracy w ogóle w stosunku do konkretnych grup. Rezultaty wprowadzana konkretnych programów ne zawsze da sę przewdzeć. Ważne zatem jest prowadzene badań wskazywane stopna skutecznośc stosowanych narzędz. Cekawe badana przeprowadzł Lalve [2007], który analzował wpływ rozszerzena potencjalnego czasu trwana zasłku dla bezrobotnych z 30 aż do 209 tygodn. Rozszerzene to wprowadzł rząd austrack w 1988 roku w stosunku do bezrobotnych w weku 50 lat węcej, meszkających w wybranych rejonach Austr od co najmnej 6 mesęcy wcześnej pracujących. Tak duże wydłużene czasu poberana zasłku oczywśce wpłynęło na wydłużene czasu trwana bezroboca, szczególne dla kobet, ze względu na blskość okresu emerytalnego. W lteraturze od dawna podkreśla sę, że potencjalny czas zasłków dla bezrobotnych jest slne skorelowany z bezrobocem strukturalnym [Nckell, Layard, 1999]. Przedłużony czas trwana śwadczena przeważne znechęca do poszukwana pracy, a tym samym prowadz do wydłużonego czasu trwana bezroboca. Ważne jest zatem, aby pomoc kerować do odpowedno wyselekcjonowanej grupy odborców. Lalve w swoch badanach wykorzystuje model regresj necągłej w postac ostrej z progem kwalfkowalnośc dla weku oraz odległośc od grancy regonów zagrożonych. Modele regresj necągłej, ale z weloma progam weku zastosowal Schmeder, von Wachter Bender [2012] do badana wpływu potencjalnego czasu trwana śwadczena na czas bezroboca w cągu cyklu konunkturalnego w Nemczech w latach Autorzy podkreślają, że swoje badana operają na modelu poszukwana pracy z ogranczenam płynnośc oraz że nemeck system śwadczeń dla

3 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 115 bezrobotnych jest dealny do tego typu badań. Za prog necągłośc przyjmuje sę prog weku określające potencjalną długość okresu poberana zasłku (42, lat). Bardzo cekawe podejśce (przestrzenne) do badana bezroboca z wykorzystanem regresj necągłej zaproponowal Brügger, Lalve Zwemüller [2008]. Analzowal on wpływ kultury na czas trwana bezroboca w Szwajcar w latach Wykorzystane dane Dane ndywdualne do badana pozyskano z PUP w Koszalne (powaty: Koszaln koszalńsk). Analze poddano dwe grupy osób (badaną kontrolną) wyrejestrowanych z urzędu. Grupę badaną stanowły osoby wyrejestrowane w II półroczu 2011 roku (okres realzacj programu Plus), a grupę kontrolną osoby wyrejestrowane w I półroczu 2011 roku (osoby neobjęte programem). Bezrobotn zarówno w grupe badanej, jak kontrolnej poddan byl obserwacj przez maksymalne 30 mesęcy. Do grupy badanej zakwalfkowano osoby zarejestrowane od lpca 2009 roku, a do grupy kontrolnej od styczna 2009 roku. Ze względu na zastosowaną metodykę w obu analzowanych okresach wyodrębnono dwe podgrupy weku: lat lat. Lczebność poszczególnych grup przedstawono w tablcy 1. Tylko część osób bezrobotnych została wyrejestrowana z powodu podjęca pracy. W I półroczu 2011 roku stanowły one 69%, a w II półroczu 2011 roku 58%. Tablca 1. Lczebność badanych podgrup Wyrejestrowan w weku I półr II półr Lczba osób (w tym do pracy) lat 367 (249) 396 (226) lat 382 (268) 464 (273) lat długotrwale bezrobotn 58 (41) 65 (37) lat długotrwale bezrobotn 64 (37) 77 (51) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne. Dane pozyskane z systemu nformatycznego urzędów pracy Syrusz (przede wszystkm daty: rejestracj w urzędze, wyrejestrowana urodzena oraz przyczyna wyrejestrowana) pozwolły na analzę czasu trwana bezroboca w analzowanych grupach. Skuteczność realzo-

4 116 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz wanego programu w nnejszym badanu rozumana jest jako skrócene czasu pozostawana bez pracy. 3. Metodyka badana W perwszym etape badana do wyznaczena prawdopodobeństwa nepodjęca pracy wykorzystano estymator Kaplana-Meera wyznaczony ze wzoru [Kaplan, Meer, 1958]: Ŝ ( t ) = j = 1 d j 1 dla = 1,..., k (1) n j gdze: t moment, w którym nastąpło co najmnej jedno zdarzene, d lczba zdarzeń w czase t, n lczba jednostek obserwowanych w czase Za zdarzene w badanu przyjęto wyrejestrowane osoby bezrobotnej z powodu podjęca pracy. Krzywe trwana wyznaczono w celu porównana prawdopodobeństwa opuszczana rejestru w analzowanych podgrupach weku. Zbadane stotnośc różnc w przebegu tych krzywych dokonano, wykorzystując test Wlcoxona według Gehana (dla danych cenzurowanych) 2. Weryfkacj podlega hpoteza zerowa, mówąca o braku stotnośc różnc dla dwóch grup H S ( t) = S ( ) wobec t. 0 : 1 2 t hpotezy alternatywnej H1 : S1( t ) S2( t ). Do wyznaczena zarówno estymatora Kaplana-Meera, jak testu Wlcoxona według Gehana wykorzystano paket STATISTICA. Drug etap badań polegał na ocene wpływu realzacj projektu na średn czas trwana bezroboca. Wykorzystano w tym celu model regresj necągłej (regresson dscontnuty desgn RDD). W lteraturze wymena sę dwa typy tego modelu: postać ostrą (sharp desgn) postać rozmytą (fuzzy desgn) [Trochm, 1984; Hahn nn, 2001]. W badanu został zastosowany perwszy z nch, który ma postać [Lalve, 2007]: Ŷ gdze: Y zmenna zależna, X zmenna nezależna, ( X X ) + D ( X ) = α + + β (2) 0 α1d β0 0 1 X 0 2 Szerzej na temat testów w analze trwana w pracy [Sokołowsk nn, 2013, s ].

5 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 117 α 1 średn efekt wpływu w progu X 0, D sztuczna zmenna dychotomczna postac: 0 dla X < X 0 D = (3) 1 dla X X 0 Po raz perwszy konstrukcję regresj necągłej w badanach naukowych zaproponowal Thstlethwate Campbell [1960], a Lee Lemeux [2010] stwerdzl, że jedną z głównych zalet tego podejśca jest możlwość przedstawena wynków za pomocą prostych wykresów, co znaczne zwększa przejrzystość tej metody. 4. Ocena skutecznośc programu realzowanego przez urząd pracy 4.1. Prawdopodobeństwo nepodjęca pracy W perwszym etape badana do wyznaczena prawdopodobeństwa nepodjęca pracy wykorzystano estymator Kaplana-Meera (1). Za obserwację pełną przyjęto obserwację zakończoną podjęcem zatrudnena. Jeżel wyrejestrowane nastąpło z nnej przyczyny, to taką obserwację uznano za cenzurowaną. Krzywe trwana dla badanych bezrobotnych w każdym z analzowanych okresów, podzelonych na dwe podgrupy weku, przedstawono na rysunkach 1 2. Analza obu wykresów sugeruje podobeństwo przebegu krzywych dla osób w weku lat lat. Potwerdzły to równeż wynk testu Wlcoxona-Gehana (tablca 2). Zatem tempo wychodzena z bezroboca dla obu podgrup ne różn sę w sposób stotny. Na rysunkach 1 2 krzywe trwana dla obu podgrup ne pokrywają sę jednak w całym badanym okrese. Jest to wdoczne szczególne w momence wchodzena w bezroboce długotrwałe (po 12 mesącu od zarejestrowana). Dlatego też wyznaczono estymatory Kaplana-Meera dla czasu trwana bezroboca powyżej 12 mesęcy (rysunk 3 4).

6 118 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz Rysunek 1. Estymatory Kaplana-Meera dla bezrobotnych wyrejestrowanych w I półroczu 2011 roku według podgrup weku Prawdopodobeństwo nepodjęca pracy 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 0, Czas (mesące) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne. Rysunek 2. Estymatory Kaplana-Meera dla bezrobotnych wyrejestrowanych w II półroczu 2011 roku według podgrup weku Prawdopodobeństwo nepodjęca pracy 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0, , Czas (mesące) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne.

7 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 119 Rysunek 3. Estymatory Kaplana-Meera dla długotrwale bezrobotnych wyrejestrowanych w I półroczu 2011 roku według podgrup weku Prawdopodobeństwo nepodjęca pracy 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0, , Czas (mesące) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne. Rysunek 4. Estymatory Kaplana-Meera dla długotrwale bezrobotnych wyrejestrowanych w II półroczu 2011 roku według podgrup weku Prawdopodobeństwo nepodjęca pracy 1,0 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0, , Czas (mesące) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne.

8 120 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz Okazuje sę, że w okrese przed realzacją programu krzywa trwana dla osób w weku lat położona jest powyżej krzywej dla osób w weku lat (rysunek 3). Zatem osoby starsze wolnej wychodzły z bezroboca. Natomast w okrese realzacj programu skerowanego do tych osób sytuacja uległa odwrócenu, co śwadczy o wększych szansach na podjęce pracy w porównanu z młodszą grupą (rysunek 4). Co prawda test Wlcoxona według Gehana ne wykazał stotnych różnc w przebegu krzywych trwana w perwszym analzowanym okrese, ale w drugm wykazał je na pozome 0,03. Tablca 2. Wynk testu Wlcoxona według Gehana Okres Bezrobotn Wynk testu Wartośc p I półrocze 2011 roku ogółem 0,4069 0,6841 II półrocze 2011 roku ogółem 0,4339 0,6644 I półrocze 2011 roku długotrwale 1,4709 0,1413 II półrocze 2011 roku długotrwale 2,1659 0,0303 Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne. Ten etap badana mał na celu porównane prawdopodobeństw nepodjęca pracy w zależnośc od czasu trwana bezroboca. W kolejnym etape uwaga zostane zwrócona na różncę w średnm czase bezroboca w progu weku kwalfkowalnośc do programu wsparca bezrobotnych Wpływ realzowanego przez PUP programu na średn czas trwana bezroboca Drug etap badań polegał na ocene wpływu realzacj projektu na średn czas trwana bezroboca w progu weku W 45 lat. Wykorzystano w tym celu postać ostrą modelu regresj necągłej (2): Yˆ 0 = ( W 45) + β D ( W 45) = 0 + α1d + β 0 1 α (4) gdze: Y średn czas oczekwana na pracę w tygodnach, W wek w latach (40 W < 50), α 1 średn efekt wpływu śwadczena na czas bezroboca w progu 0 W, 0 dla W < 45 D = (5) 1 dla W 45

9 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 121 Na rysunkach 5 6 przedstawono wzualną prezentację necągłośc w progu kwalfkowalnośc W 0= 45 dla okresów przed w trakce realzacj programu. Rysunek 5. Wzualna prezentacja necągłośc w progu kwalfkowalnośc dla bezrobotnych wyrejestrowanych w I półroczu 2011 roku według podgrup weku Średn czas bezroboca (tygodne) Wek (lata) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne. Rysunek 6. Wzualna prezentacja necągłośc w progu kwalfkowalnośc dla bezrobotnych wyrejestrowanych w II półroczu 2011 roku według podgrup weku Średn czas bezroboca (tygodne) Wek (lata) Źródło: Opracowane własne na podstawe danych PUP w Koszalne.

10 122 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz Model (4) oszacowano dla I II półrocza 2011 roku. Otrzymano odpowedno następujące wynk (w nawasach kwadratowych podano wartośc błędów parametrów; * oznaczono stotne parametry): Ŷ Ŷ [1,9128]* [2,7052]* [0,6628] ( W 45) 1, 0737D ( W 45) 24, , 6963D 0, 6964 = [2,5343]* [3,5841] [0,8782] [0,9374] ( W 45) 0, 3610D ( W 45) = 27, , 0737D 0, 2024 [1,2420] W I półroczu 2011 roku (model 6) w progu W 0= 45 nastąpł wzrost średnego czasu trwana bezroboca o 7,7 tygodna (stotny parametr α 1). Parametry β 0 β 1 są nestotne statystyczne, co oznacza, że wraz ze wzrostem weku zmany średnego czasu trwana bezroboca były nestotne w obu podgrupach weku. W zwązku z brakem stotnośc parametrów model (6) oszacowano ponowne bez ostatnej zmennej: ( W 45) Yˆ = 22, ,6963D 1,2333 [1,5183]* [2,7166]* [0,4707]* W tym modelu wszystke parametry są stotne statystyczne. Wzrost średnego czasu trwana bezroboca w badanym progu pozostał na tym samym pozome. Natomast w II półroczu 2011 roku parametr α 1 ne jest stotny, czyl ne można mówć o stotnej różncy średnego czasu trwana bezroboca w progu kwalfkowalnośc. Jedynym stotnym parametrem w modelu (7) jest wyraz wolny, co można znterpretować jako wyrównane szans na rynku pracy osób w weku lat lat oraz zrównane średnego czasu wychodzena z bezroboca na pozome 27,6 tygodna. Wynk badana śwadczą o poprawe sytuacj osób starszych w procese poszukwanu pracy, a tym samym skutecznośc realzowanego programu. Zakończene Celem nnejszego artykułu była analza skutecznośc realzacj programu wsparca bezrobotnych z punktu wdzena długośc czasu pozostawana bez pracy. Analza dotyczyła programu Plus, realzowanego w II półroczu 2011 roku przez Powatowy Urząd Pracy w Koszalne. Programem objęto łączne 208 osób w celu poprawy ch aktywnośc zawodowej. (6) (7) (8)

11 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 123 Wynk przeprowadzonych badań pozwolły na wycągnęce następujących wnosków: zastosowane estymatora Kaplana-Meera pozwolło na wstępną ocenę wpływu projektu realzowanego w PUP w Koszalne na poprawę sytuacj na rynku pracy osób w weku lat, ale po przekroczenu 12 mesęcy od zarejestrowana w urzędze pracy, zastosowane modelu necągłej regresj (RDD) pozwolło na dentyfkację wpływu programu zwększającego efektywność zawodową, skerowanego do wybranej grupy bezrobotnych na czas trwana bezroboca, czyl na ocenę skutecznośc programu, parametr α 1 w I półroczu 2011 roku, czyl przed wprowadzenem programu, wynosł 7,7 tygodna, a w II półroczu 2011 roku (realzacja wsparca) obnżył sę był nestotny, co oznacza, że efekt wpływu realzowanego projektu jest wdoczny. Lczne badana, których wynk są prezentowane w lteraturze, wskazują jednoznaczne na ujemną korelację mędzy czasem lub welkoścą zasłków dla bezrobotnych a czasem trwana bezroboca. Zatem zwększane kwot zasłków lub czasu ch wypłacana poprawa sytuację materalną osób bezrobotnych, ale ne ch sytuację na rynku pracy. Natomast stosowane programów tego typu jak omawany w nnejszym artykule (staże, roboty publczne, szkolena) jest efektywnejsze w pobudzanu aktywnośc zawodowej wyselekcjonowanych grup benefcjentów. Lteratura 1. Beszk-Stolorz B. (2013), Analza hstor zdarzeń w badanu bezroboca, Volumna.pl Danel Krzanowsk, Szczecn. 2. Beszk-Stolorz B., Markowcz I. (2012), Modele regresj Coxa w analze bezroboca, CeDeWu, Warszawa. 3. Brügger B., Lalve R., Zwemüller J. (2008), Does Culture Affect Unemployment? Evdence from the Barrère des Roests, edu/fs/docs/cb.topc fles/zwemuller_brugger_lalve_ pdf, dostęp dna Card D., E., Levne P. B. (2000), Extended Benefts and the Duraton of UI Spells: Evdence from the New Jersey Extended Beneft Program, Journal of Publc Economcs Vol. 78, No. 1.

12 124 Beata Beszk-Stolorz, Iwona Markowcz 5. Hahn J., Todd P., Van der Klaauw W. (2001), Identfcaton and Estmaton of Treatment Effects wth a Regresson-Dscontnuty Desgn, Econometrca, Vol. 69, No Hunt J. (1995), The Effect of Unemployment Compensaton on Unemployment Duraton n Germany, Journal of Labor Economcs, Vol. 13, No Kaplan E. L., Meer P. (1958), Nonparametrc estmaton from ncomplete observatons, Journal of the Amercan Statstcal Assocaton, Vol Katz L., Meyer B. (1990), The Impact of the Potental Duraton of Unemployment Benefts on the Duraton of Unemployment, Journal of Publc Economcs nr 41(1). 9. Lalve R. (2007), Unemployment Benefts, Unemployment Duraton, and Post-Unemployment Jobs: A Regresson Dscontnuty Approach, The Amercan Economc Revew, Vol. 97, No Lee D. S., Lemeux T. (2010), Regresson Dscontnuty Desgns n Economcs Journal of Economc Lterature, Vol Mofftt R. A. (1985), Unemployment Insurance and Dstrbuton of Unemployment Spells, Journal of Econometrcs, Vol. 28, No Nckell S., Layard R. (1999), Labor Market Insttutons and Economc Performance, w: Handbook of Labor Economcs, Ashenfelter, O., Card O. (red.), Amsterdam. 13. Schmeder J. F., von Wachter T, Bender S. (2012), The Effects of Extended Unemployment Insurance Over the Busness Cycle: Evdence from Regresson Dscontnuty Estmates Over 20 Years, The Quarterly Journal of Economcs, Vol. 127, No Sokołowsk A., Denkowska S., Fjorek K., Salamaga M. (2013), Analza mocy wybranych testów jednorodnośc czasów trwana dla populacj o rozkładze Webulla, Przegląd Statystyczny z Thstlethwate D. L., Campbell D. T. (1960), Regresson-Dscontnuty Analyss: An Alternatve to the Ex Post Facto Experment, Journal of Educatonal Psychology, Vol. 51, No Trochm W. (1984), Research Desgn for Program Evaluaton: the Regresson-Dscontnuty Approach, Sage Publcatons, Beverly Hlls. Streszczene Celem artykułu jest analza skutecznośc realzacj programu wsparca bezrobotnych. Obserwacj poddano czas trwana bezroboca osób wyrejestrowanych z Powatowego Urzędu Pracy w Koszalne w drugm półroczu 2011 roku. W okrese tym w powatach Koszaln koszalńskm realzowany był

13 Iloścowa analza skutecznośc realzacj programu 125 program Plus, fnansowany ze środków Funduszu Pracy, nakerowany na poprawę aktywnośc zawodowej wybranej grupy bezrobotnych. Grupę kontrolną stanową osoby wyrejestrowane w perwszym półroczu 2011 roku, w okrese poprzedzającym wprowadzene programu. Głównym narzędzem badawczym jest postać ostra modelu regresj necągłej (sharp regresson dscontnuty desgn RDD). Model ten pozwolł na oszacowane różncy w średnm czase trwana bezroboca w progu kwalfkowalnośc 45 lat, dzelącym zborowość na dwe podgrupy: objętą neobjętą programem. Przy zastosowanu omówonej metody wykazano stotny wpływ realzowanego projektu na poprawę sytuacj osób bezrobotnych w weku 45 lat węcej. Słowa kluczowe analza trwana, regresja necągła, bezroboce The Quanttatve Analyss of the Effectveness of the Support Programme for the Unemployed (Summary) The paper analyses the effectveness of the programme ntroduced to support unemployed people. The authors observe the duraton of unemployment spells of the unemployed ndvduals who were de-regstered from the Povat Labour Offce n Koszaln n the second half of In that perod of tme the Povat Koszaln and the Povat Koszalnsk were mplementng the Plus Programme whch was fnanced over the Labour Fund and amed at mprovng labour market partcpaton of the selected group of the unemployed. The control group conssts of ndvduals de-regstered from the Povat Labour Offce n the frst half of 2011,.e. before the programme was launched. The man research tool s a sharp regresson dscontnuty desgn RDD. Ths partcular model has enabled the authors to estmate the dfference n the mean duraton of unemployment spells at the elgblty threshold of 45 years whch dvdes the group nto two sub-groups of those who partcpated n the programme and those who dd not. The above method has helped the authors confrm that the mplemented programme sgnfcantly mproved the employment odds of the job seekers aged 45 plus. Keywords duraton analyss, dscontnuty regresson, unemployment