TÓW O PRZEKROJU KOŁOWO SYMETRYCZNYM I PROSTOK

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "TÓW O PRZEKROJU KOŁOWO SYMETRYCZNYM I PROSTOK"

Transkrypt

1 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym 5. SKRĘCNIE PRĘTÓW O PRZEKROJU KOŁOWO SYETRYCZNY I PROSTOKĄTNY 5.. Nprężen dkztłcen Ze kręcnem pręt pryzmtyczneg mmy d czynen wówcz, gdy ukłd ł zewnętrznych p jednej trne jeg przekrju pprzeczneg redukuje ę d mmentu, któreg płzczyzn dzłn jet tyczn d przekrju, wektr jet równległy d pręt. ment ten nzywmy mmentem kręcjącym. Nzym zdnem będze przede wzytkm wyznczene mcerzy nprężeń dkztłceń w dwlnym punkce pręt. Zgdnene kręcn prętów pryzmtycznych dje ę rzwązć prtym metdm wytrzymłśc mterłów tylk w przypdku prętów kłw ymetrycznym przekrju pprzecznym. Rzwżmy węc, pkzny n ry. 5. pręt pryzmtyczny kłwym przekrju pprzecznym, któreg ple jet równe, kreślny w ukłdze (, Y,Z) w którym ś jet ą pręt dwe pztłe ą m głównym centrlnym jeg przekrju pprzeczneg. terł pręt jet lnw prężyty tłych mterłwych E rz ν. Z Y v (,, ) Z Y τ z τ y σ I II I Ry. 5. Ptwne zdne rzwążemy ptępując według klkkrtne już twneg lgrytmu. P dknnu myślweg przekrju pręt n dwe częśc, drzucenu częśc II przyłżenu d częśc I ukłdu ł wewnętrznych rzwżymy trzy kmplety równń tzn. równn równwg, gemetryczne fzyczne. Równn równwg wynkjące z twerdzen równwżnśc dpwednch ukłdu ł wewnętrznych zewnętrznych w tym przypdku przyjmą ptć: d, ( τ y z + τ z y) d ( ) σ d, τ y, τ z d, σ z d, σ y d. (5.) Równn gemetryczne frmułujemy w prcu przypuzczny brz defrmcj pręt. Przyjęte złżen włnścch mterłu pręt, młych przemezczench zd 8

2 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym płkch przekrjów pzwlją przyjąć brz jeg defrmcj p bcążenu pkzny n ry. 5.. Nrywn n pwerzchn zewnętrznej pręt tk prtpdłych d ebe ln p ϕ( ) Z γ r ρ γ B r dϕ ( ) l d ϕ( l) () B τ r d τ Ry. 5. przyłżenu mmentu kręcjąceg defrmuje ę tk, że lne równległe d pręt przechdzą w lne śrubwe lne prtpdłe d pręt pztją d neg prtpdłe. żn węc pć mechnzm defrmcj jk brty wkół pręt płkch kłwych. ne defrmujących ę przekrjów przy ne zmenjących ę mędzy nm dległścch, ztem dkztłcen lnwe włóken równległych d ukłdu dneen ą równe zeru: ε ε ε, y z rz γ. yz Kąt jk brcją ę pzczególne przekrje nzywć będzemy kątem kręcen znczymy g ϕ ( ). Dl dlzej nlzy defrmcj pręt wytnjmy z neg element dwlne młej długśc d (ptrz ry. 5.). Przyrt kąt kręcen n tym dcnku znczmy przez dϕ ( ). Z ry.5. dczytujemy, że n pbczncy zchdzą zleżnśc: ' BB d γ r BB ' dϕ dϕ( ) ( ) r ztem γ r r, d gdze: γ r - dkztłcene kątwe n pbczncy pręt. Jeśl dlej przyjmemy, że zleżnśc zuwżne n pbczncy pełnne ą równeż wewnątrz pręt t mżemy npć: ( ) dϕ γ ρ (5.) d gdze: γ - dkztłcene kątwe w punkce prmenu wdzącym ρ dwóch prtpdłych d ebe włóken, z których jedn jet równległe d pręt druge prtpdłe d prmen wdząceg. P wprwdzenu pjęc jedntkweg kąt kręcen kreślneg wzrem: dϕ ( ) ( ) θ, (5.) d

3 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym w mejce zleżnśc (5.) dtjemy: ( ) γ ρ θ. (5.) Z równń fzycznych Hke trzymujemy: σ σ σ E ν ε + + ν ν ( ε + ε + ε ) σ y z E ν ε y + + ν ν ( ε + ε + ε ) σ y y z y E ν ε z + + ν ν ( ε + ε + ε ) σ z y z z τ yz Gγ yz τ yz rz ( ) τ G γ Gρθ (5.5) Z Kerunek wektr tych ttnch nprężeń tycznychτ, jet prtpdły d prmen τ wdząceg punktu ρ jeg zwrt jet tk, τ y τ z że kręc względem śrdk tk m jk z ρ Y bcążjący przekrój mment kręcjący. α Jk wdć z ry. 5. nprężen tyczne w y rzwżnym punkce, równległe d ukłdu dneen, mżn wyrzć pprzez nprężene tyczne τ wzrm: Ry.5. τ y τ nα τ z τ cα (5.6) p pdtwenu (5.) przyjmują ptć: τ y Gθ ( )z τ Gθ ( )y. (5.7) z Wrcmy d równń równwżnśc (5.). Perwze, pąte zóte z uwg n zerwn ę nprężeń nrmlnych ą pełnne tżmścw. Równne druge ( ) z d Gθ ( ) z d τ y d Gθ, jet pełnne, b cłk t mment ttyczny względem centrlnej Y. Z nlgczneg pwdu pełnne jet trzece równne równwżnśc: z ( ) y d Gθ ( ) y d Gθ τ d. Przejdźmy d równn czwrteg: ( τ y z + τ z y) d ( )

4 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Pdtwene pd cłkę zleżnśc (5.7) klejne przekztłcen dją [ G ( ) z + Gθ ( ) y ] d ( ) θ Gθ ( ) ( z + y ) d ( ) ( ) θ ( ) (5.8) G J + ρ t begunwy mment bezwłdnśc przekrju gdze: J ( y z ) d d pprzeczneg względem jeg śrdk cężkśc, lczyn nzywny jet ztywnścą n kręcne. Wtwjąc (5.8) d (5.5) trzymujemy wzór kreśljący rzkłd nprężeń tycznych w przekrju pprzecznym kręcneg pręt przekrju kłw-ymetrycznym: τ J ( ) ρ. (5.).. nlz tnu nprężen dkztłcen W rzwżnym przypdku n płzczyznch prtpdłych d ukłdu dneen ne m nprężeń nrmlnych wytępujące w płzczyźne przekrju pprzeczneg nprężen tyczne kreślne wzrem (5.) ą lnw zleżne d dległśc d jeg śrdk cężkśc. Ztem wą njwękzą wrtść ągją ne w punktch leżących n bwdze: ( ) ( ) mτ r (5.) J W J gdze: W - wkźnk wytrzymłśc przy kręcnu (lub begunwy wkźnk r wytrzymłśc) Rzkłd tych nprężeń tycznych pkzny jet n ry.5. jk już pwedzn wyżej ch kerunek jet prtpdły d wektr wdząceg punktu zwrt tk, że kręcą ne względem śrdk cężkśc tk m jk bcążjący przekrój mment kręcjący. Kłw ymetr przekrju pwduje, że tk lnwy rzkłd wytępuje n kżdym dcnku przechdzącym przez śrdek przekrju pprzeczneg. mτ Ry. 5. mτ Pkzuje t wyrźnej ry..5, który mże równeż ułtwć zrzumene, że w mwnym przypdku w kżdym punkce pręt mmy d czynen z płkm tnem nprężen (dkłdnej z czytym ścnnem) że płzczyzną teg tnu jet płzczyzn prtpdł d przekrju pprzeczneg prtpdł d wektr wdząceg punktu. Nprężen główne, z których jedn jet rzcągjące druge śckjące wrtścch równych nprężenm tycznym, nchylne ą pd kątem 5 d pręt (ry.5.5).

5 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym m τ τ σ τ σ τ τ 5 m τ σ τ 5 σ τ Ry..5 cerz dkztłceń dpwdjącą wyzncznym nprężenm blczmy krzytjąc ze zwązków fzycznych Hke. Z zleżnśc (5.) (8.8) wynk, że kąt kręcen dwóch przekrjów dległych jet równy: ( ) ϕ ( ) θ ( ) d d. (5.) G J Stąd, cłkwty kąt kręcen pręt długśc l, bcążneg tłym mmentem kręcjącym, wyn: ( ) l ϕ. (5.) G J W tym mejcu wrt zwrócć uwgę n zleżnść (5.), pkzuje n, że funkcj mmentów kręcjących pdzeln przez ztywnść n kręcne jet pchdną kąt kręcen. 5.. Energ prężyt kręcneg pręt kłw ymetrycznym przekrju Pdtwene wyrżeń kreśljących elementy mcerzy nprężeń d wzrów (8.8) pzwl n wyznczene gętśc energ prężytej energ prężytej dl kręcneg pręt kłw ymetrycznym przekrju pprzecznym: τ ( ) ( ) τ + τ + ν Φ y z ρ, E G G J tąd energ prężyt tkeg pręt długśc l wyn: l l ( ) ( ) ( ) dv d d d U Φ dv ρ G J ρ G J V V G J W przypdku pręt, któreg przekrój pprzeczny zmen ę n jeg długśc, energ prężyt jet równ:.

6 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym U n l ( ) d, (5.) gdze umwne nleży wyknć p wzytkch przedzłch chrkterytycznych. 5.. Wymrwne kręcnych prętów kłw ymetrycznym przekrju Stn grnczny nśnśc wymg by njwękze nprężen tyczne w kntrukcj były mnejze d nprężeń blczenwych przy ścnnu R t : m τ R t W przypdku pręt tłym przekrju pprzecznym n cłej jeg długśc njwękze nprężen tyczne wytąpą w przekrju mkymlneg mmentu kręcjąceg we wzytkch punktch n bwdze wrunek tnu grnczneg nśnśc przyjme frmę: m m τ Rt (5.) W Stn grnczny użytkwn ne dpuzcz zbyt dużeg kąt kręcen w kntrukcj zwązny z nm wrunek tw wymóg, by njwękzy jedntkwy kąt kręcen był mnejzy d dpuzczlneg: m θ θ dp. W przypdku pręt pryzmtyczneg wyknneg z jedneg mterłu njwękzy jedntkwy kąt kręcen wytąp w przekrju mkymlneg mmentu kręcjąceg wrunek tnu grnczneg użytkwn przyjmuje ptć: m G J θ dp 5.5. Przykłdy. (5.5) Przykłd Wyznczyć begunwy mment bezwłdnśc begunwy wkźnk wytrzymłśc dl przekrju kłweg rurweg. Z Z O Y O Y J W J y J r r d + J z π r π r π d 6 π d r w r z π r z π rw π rz rw J rz J π rz rw W rz rz

7 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Przykłd 5.5..Wyznczyć ptrzebną średncę pręt kręcneg bcążneg jk n ryunku ze względu n tn grnczny nśnśc użytkwn jeśl R P, G 8 GP, θ dp. /m. P przyjęcu średncy wyznczyć wykre kątów kręcen pzczególnych przekrjów względem przekrju. S 6 knm knm knm t B C D.5 m. m. m Rzwązne Wykre mmentów kręcjących pzwl kreślć mkymlny mment kręcjący w kntrukcj. by g wyznczyć wperw wylczymy mment kręcjący w utwerdzenu. P przyjęcu jeg zwrtu jk n ryunku wrunek równwg ł dzłjących n pręt m ptć: lub nczej, c pkzuje fzyczną nterpretcję teg wrunku: knm. S S by prządzć wykre mmentów kręcjących wygdne jet przyjąć lklną umwę znkwn tych ł przekrjwych, któr uwlnłby n d ukłdu glblneg nfrmcj p której trne przekrju dknywn jet redukcj. Z pdbnym umwm melśmy już d czynen - był t ukłd włny przekrju pprzeczneg pręt przy znkwnu ł pprzecznych pdłużnych czy też pdy przy mmentch zgnjących. Umwę znkwn mmentów kręcjących pkzuje pnżzy ryunek ddtne mmenty kręcjące ujemne mmenty kręcjące Przy tej umwe wykre mmentów kręcjących w rzwżnym pręce pkzuje ryunek pnżej: knm 6 knm knm knm B C D. m.5 m. m.. () Nm. ϕ

8 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym kymlny mment kręcjący m. knm. Wyznczene średncy pręt. Ptrzebny wymr ze względu n tn grnczny nśnśc: m m π d * mτ Rt W d 7. * m. 6 W R 6 * Ptrzebny wymr ze względu n tn grnczny użytkwn: t m mθ θ dp J m Gθ dp π d * * 8 8* * π *. d. * m. W wrunku tnu grnczneg użytkwn θ dp pdne w /m nleżł wyrzć w /m pnewż 8 π - tąd frm zpu teg wrunku. Przyjęt d wyknn d.5 cm. Begunwy mment bezwłdnśc pręt przy tkej średncy wyn: *. 5 J π 6. 8 cm. Kąty kręcen względem przekrju utwerdzen wyznczymy umując kąty kręcen pzczególnych przekrjów chrkterytycznych względem ebe. Pnewż we wzytkch przedzłch chrkterytycznych mmenty kręcjące ą tłe, t kąty kręcen mżemy lczyć według wzru: l ϕ. G J Ztem: ϕ B. * *. 8. rd. * 8 8* * 6. 8* π., ϕ BC. * * rd. 78* 8 8* * 6. 8* π. 7, ϕ. * *. 8 CD. 6 rd. 6* 8 8* * 6. 8* ϕ ϕ + ϕ + ϕ D B BC CD π. Oblczne kąty pzwlją nrywć wykre kątów kręcen, który ztł pkzny n ryunku wyżej., Przykłd Wyznczyć mkymlne nprężene tyczne w przekrju pprzecznym dwutrnne zmcwneg pręt kręcneg kkw zmennym przekrju kłwym jk n ryunku. Dne ą: d, l, G rz. 5

9 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym.5 d l d d E B C D l l.5 Pręt jet jednkrtne ttyczne newyznczlny gdyż d wyznczen dwóch rekcj w ptc mmentów kręcjących w utwerdzench E dypnujemy tylk jednym równnem równwg, tj.. Ddtkweg równn nleży, jk zwze w przypdku zdn ttyczne newyznczlneg, pzukwć w wrunkch gemetrycznych kntrukcj. W tym przypdku wrunek gemetryczny wynk z butrnneg zmcwn pręt, ztem kąt kręcen krjnych przekrjów jet równy zer c dje ddtkwe równne w ptc ϕ E. Przy złżnych jk n ryunku, zwrtch mmentów kręcjących w utwerdzench równn te mją ptć: równne równwg + + E, równne gemetryczne ϕ ϕ + ϕ + ϕ + ϕ, E B BC CD DE l E.55 l + B ( + ) l ( + ) l ( + ) BC + CD + DE l Begunwy mment bezwłdnśc n dcnku B jet równy: π d J B jeśl znczymy g przez J, t begunwe mmenty bezwłdnśc n pztłych dcnkch pręt wynzą: J BC J CD 6J, J DE 8J. Przy tych znczench równne gemetryczne przyjmuje ptć: l + ( + ) l ( + ) l ( + ) G* 6J z któreg wylczmy + G* 6J + G* 8J l,. 5, p wtwenu d równn równwg trzymujemy E. 55. Wykre mmentów kręcjących pkzny n ryunku gemetr przekrjów pprzecznych pręt pzwl ądzć, że njwękze nprężen tyczne wytąpą n dcnku CD w punktch n bwdze przekrju pprzeczneg będą mły wrtść:. 55 m τ. 88. π ( d ) d d 6

10 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Przykłd Wyznczyć ptrzebną średncę pręt kręcneg, bcążneg jk n ryunku ze względu n tn grnczny nśnśc użytkwn, jeśl R P, G 8 P, θ dp. /m. P przyjęcu średncy wyznczyć wykre kątów kręcen pzczególnych przekrjów względem przekrju. t d.8 d knm knm/m B C D m m m m E Rzwązne Pręt jet jednkrtne ttyczne newyznczlny. D wyznczen dwóch rekcj w ptc mmentów kręcjących w utwerdzench E dypnujemy jednym równnem równwg jednym równnem gemetrycznym. d.8 d knm knm/m E B C D m m m m E knm 7.6 m.768 ϕ - rd.8.6 Przy złżnych jk n ry. zwrtch mmentów kręcjących w utwerdzench równn te mją ptć: równne równwg + * + E równne gemetryczne 7

11 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym ϕ E ϕ + ϕ + ϕ + ϕ B BC CD DE * + C ( + ) * ( + ) * ( + * ) C + CE + CE * W pwyżzym równnu równwg bcążene, rzłżnym w pób cągły mmentem kręcjącym n dcnku DE ztł ztąpne równwżnym, kupnym w śrdku dcnk mmentem kręcjącym. π d Begunwy mment bezwłdnśc n dcnku C jet równy J C jeśl znczymy g przez J, t begunwy mment bezwłdnśc n pztłym dcnku pręt m wrtść (. 8d ) π d π J CE. 5 J. P wykrzytnu tej zleżnśc prtych rchunkch równne gemetryczne przyjmuje ptć: Z tych dwóch równń trzymujemy:. knm, E 6. knm. Równn mmentów kręcjących: < <. m ( ). knm,. < < 6. m ( ) knm 6. < <. m ( ) ( 6) ; ( 6) knm, ( 7. 6), ( ) 6. knm. W mejcu zerwn ę mmentu kręcjąceg, tj. dl 7.6 m wytąp ektremum kąt kręcen w tym przedzle. Wykre mmentów kręcjących pkzny jet wyżej. Wyznczene welkśc ptrzebnej średncy pręt. dcnek C m. knm tn grnczny nśnśc m W R t W m R tn grnczny użytkwn t π d. * 6 6 * d. 87 m, m θ dp J m G θ dp π d. * * 8 8* *. * π d. 6m. dcnek CE m 6. knm 8

12 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym (. 8d ) π d π d π J d J W. 5 d. d tn grnczny nśnśc, m m 6. * Rt W. 5 d 6 W Rt * d. 78 m, tn grnczny użytkwn m m 6. * * 8 θ dp J. 58 d G θ 8* *. * π d. 5 m. dp Przyjęt d wyknn d. m.. Begunwy mment bezwłdnśc n dcnku C wyn 77 cm n dcnku CE jet równy 7 cm Równn kątów kręcen względem przekrju : < <. m ϕ. ( ). * d d. 67* ; B. 8* 8 ϕ 8* * 77* rd. < < 5. m ϕ ( ) ϕ B + d ϕ B +. 8* +. 8* 8* 5. 88* * 77* d ( ) ; ϕ. 6* rd C 8 5. < < 6. m ϕ ( ) ϕ C + d ϕ C +. 6* * 8* 5. 88* * 7* d ( 5) ; ϕ. 6* rd D 8 6. < <. m ϕ ϕ D * ( ) [ ( 6) ] d ϕ D * 8* * 7*. 8* * 8 d ; ϕ E. 5* 6 rd

13 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Ektremlny kąt kręcen w tym przedzle: ( 7. 6). 768* rd ϕ. Wykre kątów kręcen względem przekrju jet wyżej pkzny. Przykłd W kręcnym pręce kłwym średncy d cm bcążnym jk n ry. wyznczyć: wykre mmentów kręcjących, wykre kątów kręcen pzczególnych przekrjów względem przekrju rz ektremlne nprężen główne dkztłcen główne jeżel tłe mterłwe wynzą E 5 GP, ν.. knm 5 knm/m m B knm/m m C Rzwązne knm 5 knm/m knm/m m B m C m.. knm ϕ - rd Równn mmentów kręcjących: < <. m ( ).. 5*.. 5, ( ). knm, ( ) 5. 5 knm, ( ).. < <. m ( ) + ( ) knm. ( ). knm, ( ). knm, (. ). knm. * Begunwy mment bezwłdnśc przekrju pręt wyn: J π 5. 75cm.

14 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym E 5* 8 Sztywnść n kręcne J 5. 75*. 65* + ν +. ( ) ( ) Równn kątów kręcen względem przekrju : < <. m 6 Nm. ϕ ( ) ( +. 5 )* d d ( )* rd 6. 65*. * rd, ϕ ϕ B ( ) ( ) 7. 6* rd ϕ.. < <. m ϕ ( ) ( ) * d ϕ + d (. +.. ) * rd ϕ B + B. 65* ϕ ( ) ϕ 7 6* rd, ϕ ( ). 55* rd, ϕ ( ) ϕ 5. 85* rd B. C ϕ.. 58*. Ektremlny kąt kręcen: ( ) rd Ektremlne nprężen główne dkztłcen główne wytąpą w przekrju njwękzeg mmentu kręcjąceg w dwlnym punkce n bwdze przekrju pprzeczneg pręt. Jeśl wyberzemy punkt K, t przy przyjętym ukłdze wpółrzędnych, wytąpą w nm jedyne nprężen tyczne: τ z τ z W. *. P. π *. 6 W wybrnym punkce wytępuje płk tn nprężen (czyte ścnne), który w płzczyźne tnu nprężen (tzn. płzczyźne (, Z)) jet reprezentwny przez mcerz :. T σ P.. Nprężen główne mją wrtśc: σ σ + σ z σ σ z + + τ m z. P, τ z K τ z Z Y. σ mn σ + σ z σ σ y + τ z. P. ch kerunk kreślją kąty :

15 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym tgα m τ z. α σ σ z m m 5, tgα τ z. α σ σ mn mn z mn 5. Z mn Wrtśc ektremlnych dkztłceń głównych wyznczymy, krzytjąc z równń Hke 6 ( +. ) *. ε m ( σ m νσ mn ). 6*, E 5* ε mn. Z.. σ m. σ mn. 6 ( +. ) *. * E 5* ( σ mn νσ m ). 6 Kerunk włóken, które mją ektremlne dkztłcen lnwe ( dkztłcen kątwe ą równe zer) pkrywją ę z kerunkm nprężeń głównych Nprężen tyczne w kręcnym pręce przekrju prtkątnym Przy kręcnu prętów przekrju pprzecznym kżdym nnym nż kłw ymetrycznym, ne jet prwdzwe złżene jkby przekrój płk przed przyłżenem bcążen pztł tk p bcążenu jeg przemezczen pległy jedyne n brce wkół pręt. Swbdnemu kręcnu tkch prętów twrzyzy deplncj (wypczne) ch przekrju pprzeczneg, tzn. punkty przekrju pprzeczneg mgą ę wbdne przemezczć w kerunku równległym d jeg nprężen nrmlne w przekrju pprzecznym ą równe zer. Otrzymne ścłych wynków dl tkch przypdków wymg użyc brdzej nż dtąd złżnych metd nlzy mtemtycznej nżej grnczymy ę jedyne d pdn kńcwych wynków ścłeg rzwązn zgdnen kręcn pręt przekrju prtkątnym uzyknych przez de Snt-Vennt w 855 r. Rzkłd nprężeń tycznych w kręcnym przekrju prtkątnym pkzny jet n ry.5.6. Nleży przede wzytkm zuwżyć, że nprężen te ą tyczne d knturu ągją njwękzą wrtść w płwe dłużzeg bku, zerują ę w nrżch. Zwrt nprężeń jet tk, że kręcą względem śrdk tk m jk bcążjący mment kręcjący. Wrtśc njwękzych nprężeń tycznych rz jedntkweg kąt pdją wzry:. 5 α mn 5 α m m

16 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Z h m τ Y m τ, (5.6) α hb b θ. (5.7) G β hb Ry. 5.6 Wpółczynnk α rz β wytępujące we wzrch (5.6) (5.7) zleżą ą d tunku bków h/b (b jet z umwy krótzym bkem) pdne ą w tbelce pnżej h/b α β Przyblżny pób wyznczn nprężeń tycznych w kręcnych prętch dwlnym przekrju Ten przyblżny pób tujemy njczęścej przy kręcnu prętów cenkścennych. Pręty tke chrkteryzują ę newelką grubścą ścnk w tunku d pztłych wymrów. Ze względu n kztłt przekrju mżemy je pdzelć n prfle twrte prfle zmknęte (ry.5.7). Zjmemy ę kżdym z tych rdzjów prętów ddzelne głównym nzym celem będze wyznczene njwękzych nprężeń tycznych w przekrju. prfle twrte prfle zmknęte Ry. 5.7 Zcznemy d prfl twrtych. Perwzym krkem, który mumy dknć w tym pdejścu jet pdzł prkymcj cłkwteg przekrju n częśc kłdwe, kżd przekrju prtkątnym (ry. 5.8). Dlej ten prkymwny przekrój trktwny jet jk zbór prtkątów, kżdy bcążny jkmś wm mmentem kręcjącym. Dl tkeg przyblżneg przekrju przyjmemy ntępne złżen uprzczjące: um mmentów kręcjących pzczególne prtkątne częśc kłdwe jet równ mmentw kręcjącemu przyłżnemu d cłeg prflu jednkwy jet jedntkwy kąt kręcn wzytkch pzczególnych elementów kłdwych.

17 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym b Rzwżmy pkzny n ry.5.8 przekrój pdzelmy g trzy prtkątne elementy (ztem w dlzych wzrch n ) wymrch b h, gdze zerkść b jet mnejzym wymrem dneg prtkąt. Pdzł n elementy kłdwe w zdze jet dwlny le wkzne jet zdrwrządkwe pdejśce w tym zkree. h b b h Ry. 5.8 Dl kżdeg kłdweg -teg elementu bwązują zleżnśc rzkłd nprężeń tycznych jk w prtkące: m τ, α h b θ Gβ hb Perwze złżene uprzczjące dje równne (mżemy je nzwć równnem równwg): n, (5.8) τ m druge złżene uprzczjące pzwl npć zleżnśc (mżemy je nzwć gemetrycznym): θ θ. (5.) Ze wzrów dl prtkąt zleżnśc gemetrycznych trzymujemy zwązk : h b θ Gβ h b θ Gβ h b, które p wtwenu d równn (5.8) dją zleżnść: n n θ G β h b, z której mżemy wyznczyć jedntkwy kąt kręcen przekrju: θ (5.) gdze: J β h b (5.) Wtwjąc wyrżene n jedntkwy kąt kręcen (5.) d wzru n mment kręcjący w -tym prtkące: θ Gβ hb Gβ hb G J J β h b dlej d wzru n nprężen tyczne, trzymujemy wzór kreśljący welkść mkymlnych nprężeń tycznych w nm wytępujących:

18 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym β mτ b. (5.) J α Z mkymlne nprężene tyczne w przekrju uznjemy njwękze nprężene ze wzytkch kłdwych prtkątów. Tblc wrtśc wpółczynnków α rz β pkzuje, że dl prtkątów, których wykść h jet znczne wękz d zerkśc b lrz β α jet blk jednśc gdy przekrój kłd ę włśne z tkch prtkątów t njwękze nprężene tyczne wytąp w prtkące njwękzej zerkśc. Zjmjmy ę terz njwękzym nprężenm tycznym w przekrju pprzecznym prfl zmknętych w ddtku tylk jednkmrwych (ry.5.). Z h() d τ d Y τ δ d τ δ d Ry. 5. W tym przypdku złżenem uprzczjącym będze przyjęce, że nprężen tyczne rzkłdją ę równmerne n grubśc ścnk. Pnewż nprężen tyczne n dwóch d ebe prtpdłych płzczyznch ą be równe, t wrunek równwg wycęteg dwlne młeg elementu pręt dwdz: τ τ δ τ δ, δd τ δ d że lczyn grubśc ścnk pnujących w tym mejcu nprężeń tycznych jet tły τ δ cnt Z kle z twerdzen równwżnśc ukłdów ł zewnętrznych wewnętrznych wynk: ( ) δ ( ) d h( ) τδ h( ) τ d. Ry.5. pkzuje, że ( ) τδ d τ δ h d d, ztem: gdze: - ple bzru grnczneg lną śrdkwą ścnk. żemy węc npć zleżnść: τ (5.) δ z której wynk, że mkymlne nprężen tyczne wytąpą w mejcu w którym grubść ścnk jet mnmln wynzą: 5

19 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym mτ. (5.) mnδ Wyznczmy terz jedntkwy kąt kręcen tkeg pręt. W rzdzle 8 twerdzlśmy, że w przypdku bcążeń ttycznych w kntrukcj wyknnej z mterłu prężyteg prc ł zewnętrznych jet równ energ prężytej ukłdu. Ztem dl pręt rzwżnym przekrju jedntkwej długśc bcążneg mmentem kręcjącym mżemy npć: τ θ dv. G V Pdtwjąc d pwyżzej zleżnśc wzór (5.) uwzględnjąc gemetrę przekrju pprzeczneg pręt, trzymujemy: le θ d, 8Gδ d δ d, węc tteczne, p prtym przekztłcenu, dtjemy: G d. (5.5) δ θ Wzry (5.) (5.5), kreśljące przyblżne wrtśc mkymlnych nprężeń tycznych jedntkweg kąt kręcen dl prfl zmknętych nzywne bywją wzrm Bredt Przykłdy Przykłd Wyznczyć njwękze nprężene tyczne w przekrju pprzecznym zyny klejwej pkznej n ry. kręcnej mmentem wrtśc. knm wymry w mm 7 7 Rzwązne P prkymcj przekrju trzem prtkątm jk n ryunku ptrzebujemy wyznczyć wpółczynnk α rz β dl kżdeg z nch. Interplując wrtśc pdne w tbelce trzymujemy: prtkąt : h b α. 7, β. prtkąt : h b α. 5, β. 5 prtkąt : h b α., β. J β h b. * 6. 8*. +. 5* 7. *. +. *. *. 7. cm. 6

20 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Njwękze nprężene tyczne wytąp w prtkące (m njwękzą zerkść) przyjmujemy, że jet t njwękze nprężene tyczne w rzwżnym przekrju mτ m τ β *. 6 b *. * 8 J α. *. 7 N/m. P. Przykłd Zbdć jk wpływ n welkść njwękzeg nprężen tyczneg w przekrju pprzecznym kręcnym mmentem m pób jeg prkymcj prtkątm w dwóch pkznych n ryunku przekrjch. 5 5 Rzwązne Perwzy przekrój. Pdzł n trzy prtkąty Wpółczynnk α. 8, β. J β hb *.. mτ J β b α Pdzł n dw prtkąty Wpółczynnk α 6, β, α 8, β J... β hb. * * mτ mτ β. b. 55 J α β. b. 7 J α Jeśl przyjąć perwzy pdzł z mrdjny t prcentwy błąd wynkjący z drugeg pdzłu wyn ( ). 66. % Drug przekrój. 7

21 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Pdzł n trzy prtkąty Wpółczynnk: α β, α α 8, β β 8 J. β h b. * * + *. 8* * mτ β. b. 66 J α m τ β. 8 b. 656 J α Pdzł n cztery prtkąty Wpółczynnk α β. ą tke me dl wzytkch czterech prtkątów J β hb *. * 5* 5, 8 kymlne nprężene tyczne w kżdym prtkące będze równe m τ J β. b. 7 α Prcentwy błąd wynkjący z różnej prkymcj prtkątm w tym przypdku wyn ( ) % Te dw przykłdy dwdzą (chć zpewne ne jednznczne), że dwlny le rządny pdzł przekrju n kłdwe prtkąty m newelk wpływ n wrtść njwękzeg nprężen tyczneg w przekrju. Przykłd Wyznczyć jk zmeną ę njwękze nprężen tyczne jedntkwy kąt kręcen w rurze kręcnej mmentem p jej przecęcu n pbczncy równlegle d jej. Rzwązne S.8 d z d z 8

22 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym W przypdku rury ne rzcętej mmy d czynen ze kręcnem przekrju kłw ymetryczneg. Ścłe rzwązne teg zgdnen dje njwękze nprężen tyczne w dwlnym punkce n bwdze wrtśc: m τ, W jedntkwy kąt kręcen wyn: θ. Begunwy mment bezwłdnśc begunwy wkźnk wytrzymłśc w rzwżnym przypdku ą równe: d π J π d z (.8 ) (. 8 ). d, W. d z J z. d z d z W przypdku rzcętej rury ztujemy przyblżne rzwązne prkymując przekrój prtkątem wymrch b. d z rz h π *. d z. 87 d z.8 d z h b d z Njwękze nprężen tyczne jedntkwy kąt kręcen w przekrju prtkątnym wynzą: m τ α b h, θ. Gβ b h W rzwżnym przypdku dl h b , wpółczynnk α β.. Stąd njwękze nprężen tyczne p rzcęcu rury wzrtją:.*.5d (.d ) z z *.87d z. rzy, jedntkwy kąt kręcen wzrt:.*.576 d (.d ) z z *.87d z rzy.

23 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym Przykłd Prównć wrtśc mkymlnych nprężeń tycznych jedntkweg kąt kręcen blczne według wzrów ścłych przyblżnych wzrów Bredt, w kręcnej rurze różnej grubśc ścnk. R r S Rzwązne Ptrzebujemy wyznczyć pewne chrkterytyk gemetryczne rury prmenu zewnętrznym R wewnętrznym r wytępujących we wzrch kreśljących pzukwne welkśc. δ R r R η, gdze : η r R. Grubść ścnk: ( ) π R Begunwy mment bezwłdnśc: ( η ) J. π R W η. Begunwy wkźnk wytrzymłśc: ( ) R + r πr Ple bzru grnczneg lną śrdkwą ścnk: π ( + η). d π R ( + η) π ( + η) Cłk p ln śrdkwej ścnk:. δ R ( η) ( η) kymlne nprężen tyczne blczne według wzrów trzymnych z rzwązn zgdnen kręcn prętów kłw ymetrycznych wynzą: mτ, W kymlne nprężen tyczne blczne według przyblżnych wzrów dl cenkścennych prfl zmknętych ą równe: mτ B, mnδ Stunek nprężeń wyzncznych według wzrów przyblżnych ścłych wyn: mτ B κ mτ S ( η ) ( η)( + η) ( η )( + η ) ( η )( + η) ( + η ) ( + η) Wykre zleżnśc wpółczynnk κ d η jet nżej pkzny.,75,5,5,5,5,75 r/r Wylczmy mnmlną wrtść wpółczynnk κ.

24 dm Bdnr: Wytrzymłść terłów. Skręcne prętów przekrju kłw ymetrycznym prtkątnym ( + η ) dκ η η + η η.. dη + η ( + η) Stąd mnmln wrtść κ wyn: ( +. ) mn κ. 88 ( +. ) kymlne nprężen tyczne blczne przyblżnym wzrem Bredt w kręcnej rurze, ą nżze d ścłych njwękzy prcentwy błąd wyn: (-.88)*% 7.%. Jedntkwy kąt kręcen według wzrów trzymnych z rzwązn zgdnen kręcn prętów kłw ymetrycznych jet równy: θ S. G J Jedntkwy kąt kręcen według przyblżneg wzru Bredt wyn: θ d B G. δ Stunek jedntkwych kątów kręcen wyzncznych według wzrów przyblżnych ścłych jet równy: θ κ θ ( η ) ( η)( + η) ( η)( + η)( + η ) ( η)( + η) ( + η ) B. S ( + η) Zleżnśc wpółczynnk κ d η pkzuje pnżzy wykre.,5,5,5,5,75 r/r Ztem blczen jedntkweg kąt kręcen, przyblżnym wzrem Bredt, dją wynk wękze d dkłdnych.

2.3. ROZCIĄGANIE (ŚCISKANIE) MIMOŚRODOWE

2.3. ROZCIĄGANIE (ŚCISKANIE) MIMOŚRODOWE .. RZCĄGNE (ŚCSKNE) MMŚRDWE Rcągne (ścskne) mmśrdwe wstępuje wówcs gd bcążene ewnętrne redukuje sę d wektr sł prstpdłeg d prekrju pprecneg cepneg p jeg śrdkem cężkśc (rs. ). Rs. Złżene: se C r C są sm

Bardziej szczegółowo

Przekroje efektywne wyboczenia lokalnego 61,88 28,4 0,81 4 =1,34>0,673. = 28,4 ε k. ρ,, = λ 0,22 λ = 1,34 0,22 1,34 =0,62. = =59,39,

Przekroje efektywne wyboczenia lokalnego 61,88 28,4 0,81 4 =1,34>0,673. = 28,4 ε k. ρ,, = λ 0,22 λ = 1,34 0,22 1,34 =0,62. = =59,39, Przekrój efektywny stalweg dźwigara z zastępczymi płytami rttrpwymi klasy 4 W bustrnnie sztywn umcwanym dźwigarze skrzynkwym długści 15,0 m ze stali S355 usztywnin pasy i śrdniki żebrami pdłużnymi (rys.

Bardziej szczegółowo

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekroju cienkościennym zamkniętym i otwartym 8

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekroju cienkościennym zamkniętym i otwartym 8 Oblcane naprężeń tycnych wywłanych mmentem kręcającym w prekrju cenkścennym amknętym twartym 8 Wprwadene D blcena naprężeń tycnych wywłanych mmentem kręcającym w prekrju cenkścennym amknętym wykrytujemy

Bardziej szczegółowo

Przykład 2.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia w ruchu bryły

Przykład 2.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia w ruchu bryły Przykłd 1 Wyzncznie prędkści i przyśpieszeni w ruchu bryły Stżek kącie rzwrci twrzących i pdstwie, której prmień wynsi tczy się bez pślizgu p płszczyźnie Wektr prędkści śrdk pdstwy m stłą długść równą

Bardziej szczegółowo

Równania liniowe. gdzie. Automatyka i Robotyka Algebra -Wykład 8- dr Adam Ćmiel,

Równania liniowe. gdzie. Automatyka i Robotyka Algebra -Wykład 8- dr Adam Ćmiel, utomtyk Robotyk lgebr -Wykłd - dr dm Ćmel cmel@ghedupl Równn lnowe Nech V W będą przestrzenm lnowym nd tym smym cłem K T: V W przeksztłcenem lnowym Rozwżmy równne lnowe T(v)w Powyższe równne nzywmy równnem

Bardziej szczegółowo

WYBRANE ZAGADNIENIA Z DYNAMIKI GAZÓW

WYBRANE ZAGADNIENIA Z DYNAMIKI GAZÓW JB emetr II / WYBNE ZGDNIENI Z DYNIKI GZÓW Porzedno omwlśmy zgdnen rzeływu łynów neścślwych, które dorowdzły n do równń Ner- Stoke oujące ruch łynu ścślwego neścślwego orz nne dl tłej gętośc: Euler, Bernoull

Bardziej szczegółowo

Rozpraszania twardych kul

Rozpraszania twardych kul Wyłd XVIII Rozprszn twrdych u Rozwżmy oddzływne twrdych u opsywne potencjłem V r r Ponewż potencjł jest seryczne symetryczny uncję ową możn zpsć w postc ( r Cm R Ym( m gdze Ym( to hrmon seryczne Rozprszne

Bardziej szczegółowo

Rys.1. Rozkład wzdłuż długości wału momentów wewnętrznych skręcających ten wał wyznacza

Rys.1. Rozkład wzdłuż długości wału momentów wewnętrznych skręcających ten wał wyznacza Intrukcja przygtwania i realizacji cenariuza dtycząceg ćwiczenia T5 z przedmitu "Wytrzymałść materiałów", przeznaczna dla tudentów II rku tudiów tacjnarnych I tpnia w kierunku Energetyka na Wydz. Energetyki

Bardziej szczegółowo

2.2. ZGINANIE UKOŚNE

2.2. ZGINANIE UKOŚNE .. ZGINNIE UKŚNE Zginnie ukśne (dwukierunkwe) wstępuje wówcs, gd bciążenie ewnętrne redukuje się d wektr mmentu ginjąceg, leżąceg w płscźnie prekrju, któreg kierunek nie pkrw się żdną głównch, centrlnch

Bardziej szczegółowo

METODY KOMPUTEROWE 11

METODY KOMPUTEROWE 11 METOY KOMPUTEROWE METOA WAŻONYCH REZIUÓW Mchł PŁOTKOWIAK Adm ŁOYGOWSKI Konsultcje nukowe dr nż. Wtold Kąkol Poznń / METOY KOMPUTEROWE METOA WAŻONYCH REZIUÓW Metod wżonych rezduów jest slnym nrzędzem znjdown

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Poltechnk Gdńsk Wydzł Elektrotechnk Automtyk Ktedr Inżyner Systemów Sterown Teor sterown Podstwy lgebry mcerzy Mterły pomocncze do ćwczeń lbortoryjnych 1 Część 3 Oprcowne: Kzmerz Duznkewcz, dr hb. nż.

Bardziej szczegółowo

Laboratorium wytrzymałości materiałów

Laboratorium wytrzymałości materiałów Plitechnika Lubelka MECHANIKA Labratrium wytrzymałści materiałów Ćwiczenie 4 - Swbdne kręcanie prętów kłwych Przygtwał: Andrzej Teter (d użytku wewnętrzneg) Swbdne kręcanie prętów kłwych Jednym z prtych

Bardziej szczegółowo

MOMENTY BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH

MOMENTY BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH MOMENT BEZWŁNOŚC FGU PŁSKCH Przekrje pprzeczne prętów włów i elek figur płskie crkterzujące się nstępującmi prmetrmi: plem pwierzcni przekrju [mm cm m ] płżeniem śrdk ciężkści przekrju mmentmi sttcznmi

Bardziej szczegółowo

Wytrzymałość materiałów II

Wytrzymałość materiałów II Wytrzymłość mteriłów II kierunek Budownictwo, sem. IV mteriły pomocnicze do ćwiczeń oprcownie: dr inż. Iren Wgner, mgr inż. Jont Bondrczuk-Siwick TREŚĆ WYKŁADU Sprężyste skręcnie prętów pryzmtycznych.

Bardziej szczegółowo

Tydzień 1. Linie ugięcia belek cz.1. Zadanie 1. Wyznaczyć linię ugięcia metodą bezpośrednią wykorzystując równanie: EJy = -M g.

Tydzień 1. Linie ugięcia belek cz.1. Zadanie 1. Wyznaczyć linię ugięcia metodą bezpośrednią wykorzystując równanie: EJy = -M g. Studi dzienne, kierunek: Budownictwo, semestr IV Studi inżynierskie i mgisterskie (ilość godz. w2, ćw1, proj1) Wytrzymłość mteriłów. Ćwiczeni udytoryjne. Przykłdow treść ćwiczeń. Tydzień 1. Linie ugięci

Bardziej szczegółowo

Sformułowanie zagadnienia. c c. Analiza zagadnienia dla przypadku m = 4 i n = 3. B 2. c A. c A

Sformułowanie zagadnienia. c c. Analiza zagadnienia dla przypadku m = 4 i n = 3. B 2. c A. c A ZGDNIENIE TRNSPORTOWE Sformułowne zgdnen Przypuśćmy, że z m punktów odprwy,, K, m m być wysłny w lośh,, K, m ednorodny produkt do n punktów przyęć,, K, n. odboru przymuą produkt w lośh b, b, K, bn. Kżdy

Bardziej szczegółowo

6. POWIERZCHNIOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚCI

6. POWIERZCHNIOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚCI 6. POWERZCHNOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚC Zadanie 6. Dla figury przedstawinej na rysunku 6.. wyznaczyć płżenie głównh centralnh si bezwładnści i kreślić względem nich główne centralne mmenty bezwładnści. Rys.6..

Bardziej szczegółowo

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą 50 REPETYTORIUM 31 Równni i nierówności kwdrtowe z jedną niewidomą Równnie wielominowe to równość dwóch wyrżeń lgebricznych Kżd liczb, któr po podstwieniu w miejscu niewidomej w równniu o jednej niewidomej

Bardziej szczegółowo

Metoda odpowiadających stanów naprężeń

Metoda odpowiadających stanów naprężeń Metd dwidjąyh stnów nrężeń Prblem: Jk nleźć rwiąnie dl grnineg stnu nrężeni Culmb-Mhr w grunie sistym, jeśli nne jest rwiąnie teg smeg gdnieni dl gruntu niesisteg? Teg smeg gdnieni n, że wsystkie rmetry

Bardziej szczegółowo

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte Rozwiązni mj 2017r. Zdni zmknięte Zd 1. 5 16 5 2 5 2 Zd 2. 5 2 27 2 23 2 2 2 2 Zd 3. 2log 3 2log 5log 3 log 5 log 9 log 25log Zd. 120% 8910 1,2 8910 2,2 8910 $%, 050 Zd 5. Njłtwiej jest zuwżyć że dl 1

Bardziej szczegółowo

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7 Obiczanie naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, protokątnym 7 Wprowadzenie Do obiczenia naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach

Bardziej szczegółowo

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 2 Analiza popytu. Optymalna polityka cenowa. 1 ANALIZA POPYTU. OPTYMALNA POLITYKA CENOWA.

EKONOMIA MENEDŻERSKA. Wykład 2 Analiza popytu. Optymalna polityka cenowa. 1 ANALIZA POPYTU. OPTYMALNA POLITYKA CENOWA. Wykłd Anlz popytu. Optymln poltyk cenow. 1 ANALIZA OYTU. OTYMALNA OLITYKA CENOWA. rzedmotem wykłdu jest prolem zrządzn zyskem poprzez oprcowne wdrożene odpowednej strteg różncown cen, wykorzystując do

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

Zad.03. Wyznaczyć połączenie rur walcowo-stożkowych. Należy połączyć dwa rurociągi walcowe o osiach przecinających się, równoległych do rzutni.

Zad.03. Wyznaczyć połączenie rur walcowo-stożkowych. Należy połączyć dwa rurociągi walcowe o osiach przecinających się, równoległych do rzutni. POLITECHNIK POLITECHNIK BIŁOSTOCK - Studa stacjnarne - Inżynera Ochrna Śrdwska Rysunek technczny, Gemetra wykreślna grafka nżynerska - ćwczene nr 06 Zad.0. Wyznaczyć płączene rur walcw-stżkwych. Należy

Bardziej szczegółowo

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I. RACHUNEK CAŁKOWY Funkcj F jest funkcją pierwotną funkcji f n przedzile I R, jeżeli F (x) = f (x), dl kżdego x I. Przykłd. Niech f (x) = 2x dl x (, ). Wtedy funkcje F (x) = x 2 + 5, F (x) = x 2 + 5, F (x)

Bardziej szczegółowo

4. RACHUNEK WEKTOROWY

4. RACHUNEK WEKTOROWY 4. RACHUNEK WEKTOROWY 4.1. Wektor zczepiony i wektor swoodny Uporządkowną prę punktów (A B) wyznczjącą skierowny odcinek o początku w punkcie A i końcu w punkcie B nzywmy wektorem zczepionym w punkcie

Bardziej szczegółowo

Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. WPROWADZENIE 2. STABILNOŚĆ ASYMPTOTYCZNA UKŁADÓW CIĄGŁYCH

Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. WPROWADZENIE 2. STABILNOŚĆ ASYMPTOTYCZNA UKŁADÓW CIĄGŁYCH Akdem Mork w dyn tedr Automtyk Okrętowej Teor terown Bdne tlnośc kryterum Routh Mrołw Tomer. WPROWADZENIE Z nlzy rozwązń lnowych równń różnczkowych o tłych wpółczynnkch dl ukłdów o jednym wejścu jednym

Bardziej szczegółowo

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1)

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1) Zdnie X,..., X 5 N(6, 5 ) Y,..., Y 6 N(7, 5 ) X N(6, 5 6 ) Ȳ N(7, 5 6 ) Przy złożeniu niezleżności zmiennych mmy: X Ȳ N(, ) po stndryzcji otrzymmy: Ȳ X N(, ) Pr(Ȳ X < ) = Pr(Ȳ X < ) = φ(, 3) = φ(, 3) =,

Bardziej szczegółowo

guziny gwar i dialektów polskich nudle kónd Jak wykorzystać Mapę gwar i dialektów polskich na zajęciach? galanty

guziny gwar i dialektów polskich nudle kónd Jak wykorzystać Mapę gwar i dialektów polskich na zajęciach? galanty sie c dzi uk, b łch n be rw n r ysk r cz cz yć p iec przód wiel któr ysik ś t m l by k c tmk w u r si f k glnty p m guziny bin u sz n kónd ek cz ć y s k nudle gwr i dilektów plskich Jk wykrzystć Mpę gwr

Bardziej szczegółowo

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona VI. Rchunek cłkowy. Cłk nieoznczon Niech F : I R i f : I R będą funkcjmi określonymi n pewnym przedzile I R. Definicj. Funkcję F nzywmy funkcją pierwotną funkcji f n przedzile I, gdy F (x) = f(x) dl x

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych Zdni I. Podzielność liczb cłkowitych. Pewn liczb sześciocyfrow kończy się cyfrą 5. Jeśli tę cyfrę przestwimy n miejsce pierwsze ze strony lewej to otrzymmy nową liczbę cztery rzy większą od poprzedniej.

Bardziej szczegółowo

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2 Zdnie X,..., X 5 N(6, 5 ) Y,..., Y 6 N(7, 5 ) X N(6, 5 6 ) Ȳ N(7, 5 6 ) Przy złożeniu niezleżności zmiennych mmy: X Ȳ N(, ) po stndryzcji otrzymmy: Ȳ X N(, ) Pr(Ȳ X < ) = Pr(Ȳ X < ) = φ(, 3) = φ(, 3) =,

Bardziej szczegółowo

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1 Środek ms geometrzne moment bezwłdnoś fgur płskh Środek ms fgur płskej Zleżnoś n współrzędne środk ms, fgur płskej złożonej z fgur regulrnh rs.. możem zpsć w nstępują sposób: gdze:. pole powerzhn -tej

Bardziej szczegółowo

Naprężenia styczne i kąty obrotu

Naprężenia styczne i kąty obrotu Naprężenia tyczne i kąty obrotu Rozpatrzmy pręt pryzmatyczny o przekroju kołowym obciążony momentem kręcającym 0 Σ ix 0 0 A A 0 0 Skręcanie prętów o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym. Naprężenia

Bardziej szczegółowo

1 Definicja całki oznaczonej

1 Definicja całki oznaczonej Definicj cłki oznczonej Niech dn będzie funkcj y = g(x) ciągł w przedzile [, b]. Przedził [, b] podzielimy n n podprzedziłów punktmi = x < x < x

Bardziej szczegółowo

( ) MECHANIKA BUDOWLI WZORY

( ) MECHANIKA BUDOWLI WZORY CHNIK BUDOLI ZORY Uwgi: zor ujęt w rmki powinn bć opnown pmięciowo (więkzość z nich wmg jni zrozumini b j zpmiętć )! Pozotł wzor, jżi bęą potrzbn w trkci kookwium bęą pon rzm z trścią zni; jnk nż zwrócić

Bardziej szczegółowo

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Rchunek rwdoodobieństw i sttystyk mtemtyczn. Zd 8. {(, : i } Zleżność tą możn rzedstwić w ostci nstęującej interretcji grficznej: Arkdiusz Kwosk Rfł Kukliński Informtyk sem.4 gr. Srwdźmy, czy odne zmienne

Bardziej szczegółowo

5.4.1. Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

5.4.1. Ruch unoszenia, względny i bezwzględny 5.4.1. Ruch unozeni, zględny i bezzględny Przy ominiu ruchu punktu lub bryły zkłdliśmy, że punkt lub brył poruzły ię zględem ukłdu odnieieni x, y, z użnego z nieruchomy. Możn rozptrzyć tki z przypdek,

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym Wykład 4. Skręane nekrępowane prętów o przekroju enkośennym otwartym zamknętym. Pręt o przekroju enkośennym otwartym la przekroju pręta pokazanego na ryunku przyjmjmy funkje naprężeń Prandtla, która tylko

Bardziej szczegółowo

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż Ś Ą Ą Ł Ś Ł ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż ń Ż Ł ż ń ń ń Ę Ł Ż Ł Ł ż ż ć ń Ę ń ż Ć ń ŁĄ Ą ń ń Ć ć Ż ż Ń Ż Ż Ł ć Ę ń Ł ż Ś ć Ż ńę ń ż ń Ł Ż Ą ń ż Ź ż ć ż ń ć Ś Ż ń Ą ż Ą ć ć ńż Ś ń Ś Ż Ś ń ń Ł Ż Ł ż ń Ż Ś Ś

Bardziej szczegółowo

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna. dnie 5. Krtownic sttycznie wyznczln. Wyznczyć wrtości sił w prętch krtownicy sttycznie wyznczlnej przedstwionej n Rys.1: ). metodą nlitycznego równowżeni węzłów, ). metodą gricznego równowżeni węzłów;

Bardziej szczegółowo

2.5. RDZEŃ PRZEKROJU

2.5. RDZEŃ PRZEKROJU .5. RDZEŃ RZEKRJU Rdenem rekru nwm sr wukł wkół eg śrdk cężkśc w którm rłżn sł rcągąc (ścskąc) wwłue nrężen ednkweg nku w cłm rekru Równne s ętne mżn redstwć w dwóc lterntwnc stcc 0 () l () gde () Równne

Bardziej szczegółowo

nie wyraŝa zgody na inne wykorzystywanie wprowadzenia niŝ podane w jego przeznaczeniu występujące wybranym punkcie przekroju normalnego do osi z

nie wyraŝa zgody na inne wykorzystywanie wprowadzenia niŝ podane w jego przeznaczeniu występujące wybranym punkcie przekroju normalnego do osi z Wprwadzenie nr 4* d ćwiczeń z przedmitu Wytrzymałść materiałów przeznaczne dla studentów II rku studiów dziennych I stpnia w kierunku Energetyka na wydz. Energetyki i Paliw, w semestrze zimwym 0/03. Zakres

Bardziej szczegółowo

Rzwiązie ) Trpez jest pisy kle Z włsści czwrkąt piseg kle mmy: AB + CD AD + BC + r+ r+ 8 Pdt w trójkącie EBC: ( r) + Otrzymliśmy ukłd rówń: r+ 8 (r) +

Rzwiązie ) Trpez jest pisy kle Z włsści czwrkąt piseg kle mmy: AB + CD AD + BC + r+ r+ 8 Pdt w trójkącie EBC: ( r) + Otrzymliśmy ukłd rówń: r+ 8 (r) + Siedem zdń iterutów Zdie - pzim wymgń: pdstwwy Współczyiki fukcji kwdrtwej f(x) x + bx+ c twrzą w klejści,b, c ciąg gemetryczy Wyzcz wrtść współczyików b i c, jeżeli widm, że sią symetrii wykresu fukcji

Bardziej szczegółowo

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów

Bardziej szczegółowo

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 1: lektrstatyka cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Kwantyzacja ładunku Każdy elektrn ma masę m e ładunek -e i Każdy prtn ma masę m p ładunek

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN GIMNAZJALNY OMÓWIENIE ODPOWIEDZI

PRÓBNY EGZAMIN GIMNAZJALNY OMÓWIENIE ODPOWIEDZI RÓBNY EGZAMIN GIMNAZJALNY 01 11 1 OMÓWIENIE ODOWIEDZI Zdnie z pgrnicz chemii i mtemtyki, mżemy skrzystć ze wzru: ms C 100% m R Ms substncji wynsi jednstki, które jedncześnie, twrzą już msę cłeg rztwru,

Bardziej szczegółowo

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań KONKURS MATEMATYCZNY dl uczniów gimnzjów w roku szkolnym 0/ II etp zwodów (rejonowy) 0 listopd 0 r. Propozycj punktowni rozwiązń zdń Uwg: Z kżde poprwne rozwiąznie inne niż przewidzine w propozycji punktowni

Bardziej szczegółowo

TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI

TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI TEORIA WAGNERA UTLENIANIA METALI PROCES POWSTAWANIA ZGORZELIN W/G TAMANN A (90) Utlenz tl Utlenz Zgorzeln tl + SCHEMAT KLASYCZNEGO DOŚWIADCZENIA PFEILA (99) Powetrze Powetrze SO Zgorzeln SO Fe Fe TEORIA

Bardziej szczegółowo

ć Ę ć Ę ć Ę ż ź ż Ą ć Ą ż Ę Ę ć ż ź ż Ę ż ż Ą ż

ć Ę ć Ę ć Ę ż ź ż Ą ć Ą ż Ę Ę ć ż ź ż Ę ż ż Ą ż Ń Ę Ę ć Ę ć Ę ć Ę ż ź ż Ą ć Ą ż Ę Ę ć ż ź ż Ę ż ż Ą ż Ę ż Ę ż ć ż Ę ż Ł ż ć ź Ę Ą ź ż Ź Ę ż Ę ź Ę ż ż ż ć ż ż ź ć Ę ż ż ż ż ź ć ż ż ć ź ż ć ź Ę ż Ę ć ź Ę ź ć Ę ź Ę Ą Ę ź ż ć ź ź ź Ę ż ć ć Ę Ę ż Ł ż ż ż

Bardziej szczegółowo

ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł

ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł Ś ż Ś Ą ż ż Ą ńż ń ż ż ż ż ż ż Ą ż żń ź Ś ż Ę ż ń ź ń ż Ę ź ń ż ż Ś ż ń ż ż ż ż ż ż ż Ś ż ń ż ż Ę ż ż ż ż ń ż ż Ś ż ż ż ż ń Ł Ś ż ż ż ż ż ż ż ń ń żń ż ż Ę ż Ś ż ż ż ż ć ń Ą ż ż ń ż ż ż ń ż ż ż ż ć Ł ż

Bardziej szczegółowo

ź ń ń

ź ń ń ń ź ń ń Ś Ł ń ń ż ź Ść ż Ść ż ż Ł ż ń ń Ę Ś Ś Ś Ę ń ż Ł Ś Ł ń Ś Ś ń ć Ść ż Ę ż Ć Ę ż ź ń Ł Ę Ę ź ż Ę Ś Ę ż ż ż Ę Ś ż ż ż Ść Ą ż ż ż Ę Ś Ę ż ż Ś ż ż ż Ś Ł ż ż ż Ę ż ż ż Ą Ę Ę ć ż ż ć ń Ą Ą ź Ę ńź ż Ę Ę

Bardziej szczegółowo

( ) Elementy rachunku prawdopodobieństwa. f( x) 1 F (x) f(x) - gęstość rozkładu prawdopodobieństwa X f( x) - dystrybuanta rozkładu.

( ) Elementy rachunku prawdopodobieństwa. f( x) 1 F (x) f(x) - gęstość rozkładu prawdopodobieństwa X f( x) - dystrybuanta rozkładu. Elementy rchunku prwdopodoeństw f 0 f() - gęstość rozkłdu prwdopodoeństw X f d P< < = f( d ) F = f( tdt ) - dystryunt rozkłdu E( X) = tf( t) dt - wrtość średn D ( X) = E( X ) E( X) - wrncj = f () F ()

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1) Mciej Grzesik Instytut Mtemtyki Politechniki Poznńskiej Cłki oznczone. Definicj cłki oznczonej Niech dn będzie funkcj f ciągł w przedzile [, b]. Przedził [, b] podziey n n podprzedziłów punktmi = x < x

Bardziej szczegółowo

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski Nottki z Anlizy Mtemtycznej 4 Jcek M. Jędrzejewski ROZDZIAŁ 7 Cłk Riemnn 1. Cłk nieoznczon Definicj 7.1. Niech f : (, b) R będzie dowolną funkcją. Jeżeli dl pewnej funkcji F : (, b) R spełnion jest równość

Bardziej szczegółowo

Porównanie dostępności różnych, nadmiarowych konfiguracji zasilania szaf przemysłowych

Porównanie dostępności różnych, nadmiarowych konfiguracji zasilania szaf przemysłowych Porównne dotępnośc różnych, ndmrowych konfgurcj zln zf przemyłowych Whte Pper 48 Strezczene Przełącznk źródeł zln orz dwutorow dytrybucj zln przętu IT łużą zwękzenu dotępnośc ytemów oblczenowych. Sttytyczne

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lgrnge i Hmilton w Mechnice Mriusz Przybycień Wydził Fizyki i Informtyki Stosownej Akdemi Górniczo-Hutnicz Wykłd 3 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lgrnge i Hmilton... Wykłd 3 1 / 15 Przestrzeń

Bardziej szczegółowo

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna Zpis wskźnikow i mow smcjn Pokzć, że e ikm e ikm Pokzć, że e e δ ikm jkm Dn jest mcierzow reprezentcj tensor 7 7 7 ), ), c) 7 7 Podć dziewięć skłdowch d zdefiniownch związkiem: Wrnki nierozdzielności możn

Bardziej szczegółowo

Ę ś Ł ń ś ś ć ć ś ś ś ń ń ń ść ń ść ś Ł ć ź ć Ę Ą ś ś ś ś ś ś ń ń źń ś ń ń ś ń ń ś ź ń Ę ń Ą Ę ś ś ć ń ś ń ń Ł ś ś ń ś ź ś ś ń ć ść ść ść ń ś ź ś ń ś ś ść ś ń ń ń ś Ę Ł ń Ą ś Ś Ę ń Ś Ę ść ś ś ń Ę ń ś ź

Bardziej szczegółowo

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych, Klsyczn Metod Njmniejszych Kwdrtów (KMNK) Postć ć modelu jest liniow względem prmetrów (lbo nleży dokonć doprowdzeni postci modelu do liniowości względem prmetrów), Zmienne objśnijące są wielkościmi nielosowymi,

Bardziej szczegółowo

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4 Skręcanie prętów naprężenia tyczne, kąty obrotu W przypadku kręcania pręta jego obciążenie tanowią momenty kręcające i. Na ry..1a przedtawiono przykład pręta ztywno zamocowanego na ewym końcu (punkt ),

Bardziej szczegółowo

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami) List / Grnic i ciągłość funkcji ( z przykłdowymi rozwiąznimi) Korzystjąc z definicji grnicy (ciągowej) funkcji uzsdnić podne równości: sin ) ( + ) ; b) ; c) + 5 Obliczyć grnice funkcji przy orz : + ) f

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu

Bardziej szczegółowo

Ą ŚĆ Ś Ś Ę ć

Ą ŚĆ Ś Ś Ę ć Ą Ę Ą Ą ŚĆ Ś Ś Ę ć ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć ć Ą ć ć ć Ą Ś ć Ś ć ć Ą ć Ś Ś Ą Ś Ą ć ć Ą ź ź ć ć Ą ć ź ć Ą ć Ą ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ć ć Ś ć ć ć Ę Ą ć Ą ć ć ć ć ć ć Ł ź ź ź Ł Ł ć Ą ć ć ć ć ć Ą ć Ą ć Ą

Bardziej szczegółowo

ś ść ść ś ść ść ś ś ś ś ść ś ś ś ść ść

ś ść ść ś ść ść ś ś ś ś ść ś ś ś ść ść Ą Ł Ł Ł Ę Ł ś ś ś ś ść ść ść ść Ś ść ŚĆ ś ŚĆ ś ś ść ść ś ść ść ś ś ś ś ść ś ś ś ść ść ś ś ś Ż ś Ś ś Ś ść ś ś ś ś ś ś ś ś Ś ś ś ś ś Ł Ś ś ś ś Ś ś ś ź Ś ŚĆ ś ś ś ś ś ś Ś ś Ś ś ś ś ś ś ś ś Ś Ś ść ś ś ś ś

Bardziej szczegółowo

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA Część 2 7. METODA MIESZANA 7. 7. METODA MIESZANA Metod mieszn poleg n jednoczesnym wykorzystniu metody sił i metody przemieszczeń przy rozwiązywniu ukłdów sttycznie niewyznczlnych. Nwiązuje on do twierdzeni

Bardziej szczegółowo

ź Ź Ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć Ź

ź Ź Ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć Ź ź Ź Ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć Ź ć ć ć ć ć ć ć ć Ż ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ż Ż ć ć ć ć ć ć ć ć Ż ć ć ć ź ć Ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć ź ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć ć Ż ć ć ć ć Ż ć ć ć ć ć ć ć ć Ż ć Ł Ś Ś ć Ą Ę ć Ę ć Ż ć

Bardziej szczegółowo

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki Cłk oznczon Cłk niewłściw Wzór Tylor Mcierze Pochodne i cłki, mcierze i wyznczniki Stnisłw Jworski Ktedr Ekonometrii i Sttystyki Zkłd Sttystyki Stnisłw Jworski Pochodne i cłki, mcierze i wyznczniki Cłk

Bardziej szczegółowo

ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś

ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś Ł Ś ś Ą ś ć Ń ść ź ń ś ś ń Ę ńź ź ś ść ś ń ś ś ź ś ć Ą ś Ą ś ń ś ń ń ń ń Ń ć ź ń ś ń ń Ń ć ń ś ś ś ń ś Ń ź ź ś ć ź Ę ś ść ś ść ś Ń ń ń ś ść ć ś ń Ę ś Ń ś ść ś ś ś ś ś ś ń ś ć ś ś Ń ń ś ń Ą ń ś ń Ń Ę ś

Bardziej szczegółowo

Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź

Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź Ł Ą ń ń Ń ź Ą Ń Ń ź ń ń ń ń ź Ń ń Ń Ó Ą Ł Ń ń ć ń ń ć Ń Ń ń Ń ń Ń ć ć ć Ń ź ź ń ć ń Ń Ń ń ź ć ń Ń Ę ń Ń Ż Ń ń Ń ń Ń Ą Ń ć Ń Ń ź Ę ź ź ć ź ć ń ń ń ń ć ć ć Ń Ą ć Ą Ż Ó ć ń ć ń ć ć ź ź ć ć Ń Ń ć ń ń Ę ń ń

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Mteriły dydktyczne n zjęci wyrównwcze z mtemtyki dl studentów pierwszego roku kierunku zmwinego Inżynieri i Gospodrk Wodn w rmch projektu Er inżynier pewn lokt n przyszłość Projekt Er inżynier pewn lokt

Bardziej szczegółowo

1. SIŁY PRZEKROJOWE W PŁASKICH UKŁADACH PRĘTOWYCH

1. SIŁY PRZEKROJOWE W PŁASKICH UKŁADACH PRĘTOWYCH J. Wyrwał Wykłady z mechaniki materiałów 1. SIŁY RZEKROJOWE W ŁSKIH UKŁDH RĘOWYH 1.1. Zasada zesztywnienia rzy wyznaczaniu sił biernych (reakcji pdpór) i sił przekrjwych przyjmuje się załżenie upraszczające

Bardziej szczegółowo

ZESTAW 1. A) 2 B) 3 C) 5 D) 7

ZESTAW 1. A) 2 B) 3 C) 5 D) 7 ZESTAW Zadanie Punkty A = (,) i B = (, ) są klejnymi wierzchłkami kwadratu. Obwód teg kwadratu jest równy A) 4 6 B) 6 C) 4 4 D) 4 6 Zadanie Zbirem rzwiązań nierównści x + 5 > jest zbiór A) ( 7, ) B) (,

Bardziej szczegółowo

v = v i e i v 1 ] T v =

v = v i e i v 1 ] T v = v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i v T v = = v v n v n U v v v +q 3q +q +q b c d XY X +q Y 3q r +q = r 3q = r +q = r +q = r 3q = r +q = E = E +q + E 3q + E +q = k q r+q 3 + k 3q r 3q 3 b V = kq

Bardziej szczegółowo

Spójne przestrzenie metryczne

Spójne przestrzenie metryczne lz Włd 5 d d Ćel cel@gedpl Spóe pzeszee ecze De Pzeszeń eczą ρ zw spóą eżel e d sę e pzedswć w psc s dwóc zów epsc wc złączc ρ - pzeszeń spó ~ we Icze es ze spó eżel dl dwlc pów czl see cągł c γ : : γ

Bardziej szczegółowo

Wszystko o przebudowie ulicy Majakowskiego

Wszystko o przebudowie ulicy Majakowskiego Wszystk rzebude ulcy Mjks 2 Wszystk rzebude ulcy Mjks Wszystk rzebude ulcy Mjks 3 Rzczynmy nwestycję wżną dl nsze mst. Drdzy meszky Dąbry Górnej, ddję w Wsze ręce ublkcję mjącą rzyblżyć remnt ulcy Mjks.

Bardziej szczegółowo

T R Y G O N O M E T R I A

T R Y G O N O M E T R I A T R Y G O N O M E T R I A Lekcja 8-9 Temat: Pwtórzenie trójkąty prstkątne. Str. 56-57. Teria Twierdzenie Pitagrasa i dwrtne Suma kątów w trójkącie Wyskść Obwód i ple Zad.,,,, 5, 6 str. 56 Zad. 7, 8, 9,

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 6. Mimośrodowe rozciąganie. Redukcja do środka ciężkości PROJEKT

ĆWICZENIE 6. Mimośrodowe rozciąganie. Redukcja do środka ciężkości PROJEKT ĆWICZENIE 6 Mmośrodowe rocągne Redukcj do środk cężkośc N P M P0 M P0 PROJEKT Zprojektowć prmetr prekroju, wncć oś obojętną or brłę nprężeń. Wncć rdeń prekroju. Prekrój obcążono słą N=00 kn prłożoną w

Bardziej szczegółowo

obliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem - różniczka zupełna u i, j =1, 2, 3

obliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem - różniczka zupełna u i, j =1, 2, 3 TEORI STNU ODKSZTŁCENI. WEKTOR RZEMIESZCZENI x u r r ' ' x stan p defrmacj x stan przed defrmacją płżene pt. przed defrmacją ( r) ( x, x, x ) płżene pt. p defrmacj ( r ) ( x, x, x ) przemeszczene puntu

Bardziej szczegółowo

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4 St ł Cchock Stansław C h k Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0 1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających

Bardziej szczegółowo

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych Temt wykłdu: Mcierz. Wyzncznik mcierzy. Ukłd równń liniowych Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomrńczowy uwg kursyw komentrz * mterił ndobowiązkowy Ann Rjfur, Mtemtyk Zgdnieni. Pojęci. Dziłni n mcierzch.

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak Metody numeryzne Wyłd nr 7 dr. Potr Fronz Cłowne numeryzne Cłowne numeryzne to przylżone olzne łe oznzony. Metody łown numeryznego polegją n przylżenu ł z pomoą odpowednej sumy wżonej wrtoś łownej unj

Bardziej szczegółowo

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju Rozdził 3 Cłki niewłściwe 3. Wprowdzenie Omwine w poprzednim rozdzile cłki oznczone są cłkmi funkcji ciągłych n przedzile domkniętym, więc funkcji ogrniczonych n przedzile skończonym. Wiele zgdnień prktycznych

Bardziej szczegółowo

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Wprowdzenie Kwdrtury węzły równoodległe Kwdrtury Guss Wzory sumcyjne Trnsport, studi niestcjonrne I stopni, semestr I Instytut L-5, Wydził Inżynierii Lądowej, Politechnik Krkowsk Ew Pbisek Adm Wostko Wprowdzenie

Bardziej szczegółowo

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia: XI. Rhunek łkowy funkji wielu zmiennyh. 1. Cłk podwójn. 1.1. Cłk podwójn po prostokąie. Oznzeni: P = {(x, y) R 2 : x b, y d} = [, b] [, d] - prostokąt n płszzyźnie, f(x, y) - funkj określon i ogrnizon

Bardziej szczegółowo