Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem

Transkrypt

1 Obserwable polaryzacyjne w zderzeniach deuteronu z protonem Seminarium Fizyka Jądra Atomowego Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Elżbieta Stephan Zakład Fizyki Jądrowej i Jej Zastosowań Instytut Fizyki Uniwersytetu Śląskiego

2 Obszar badań Układ trzech nukleonów Rozpraszanie elastyczne i reakcja rozszczepienia deuteronu dp Obserwable polaryzacyjne

3 Układ dwu-nukleonowy Standardowe modele oddziaływania Teoria wymiany mezonowej dla sił NN - nukleonowe stopnie swobody (CD Bonn, Nijm I, Nijm II, AV18) CD Bonn + jawne uwzględnienie stopni swobody pojedynczego izobaru Δ barionowe kanały sprzężone Realistic Potentials Coupled-Channels Potential

4 Układ dwu-nukleonowy Model oddziaływania w efektywnej teorii pola Chiral Perturbation Theory efektywny potencjał NN otrzymuje się w wyniku systematycznego rozwinięcia na wyrazy charakteryzowane określoną potęgą ν zmiennej pędowej Q, (Q/Λ χ ) ν, gdzie Λ χ 1 GeV (skala łamania Sym. Ch.); łatwe dla amplitudy rozpraszania π-π i π-n, bardziej skomplikowane dla oddziaływania N-N Dwa rodzaje przyczynków: wymiana pionu(-ów) (wierzchołki kolejnych rzędów) oddziaływania punktowe (parametry LEC)

5 Układ dwu-nukleonowy Model potencjału w EFT / ChPT LO: (ν=0) wymiana 1π & 2 LEC NLO: (ν=2) wymiany 2π & 7 LEC & poprawki do wymiany 1π NNLO: (ν=3) wymiany 2π & poprawki LO, NLO

6 Układ dwu-nukleonowy Opis danych eksperymentalnych Obecne realistyczne potencjały NN dają bardzo dobry opis wszystkich danych dla układu 2N χ 2 / punkt CD Bonn NijmI NijmII Av18 Coupl.Ch. Liczba parametrów ~40 dane pp dane np Także formalizm EFT/ChPT, wraz z rosnącym rzędem, opisuje układ 2N bardzo dobrze - znacząca poprawa przy przejściu NLO do NNLO do NNNLO (26 LEC)

7 Układ trzech nukleonów Potencjały RP / CC & modele 3NF Siły trój-nukleonowe jedynie słaby związek z potencjałami NN (TM99, Urbana IX, Brazil) Konkurencyjne efekty związane ze wzbudzaniem Δ (dyspersja dwu-nukleonowa i efektywna 3NF) wypadkowy wpływ Δ jest raczej mało istotny

8 Układ trzech nukleonów 3NF w podejściu ChPT Siły trój-nukleonowe pojawiają się naturalnie, w pełni konsystentnie z przyczynkami 2N NLO: NNLO: Wszystkie przyczynki się znoszą! Trzy możliwe topologie

9 Efekty 3NF Stany związane kilku nukleonów Potencjały NN z dodanym modelem 3NF przewidują energie wiązania 3N, 4N ( E B [MeV]) znacznie lepiej! 3 H 3 He 4 He E B ( 3 H) użyte w ficie 3NF Eksperyment CD Bonn NijmII Av CD Bonn + TM NijmII + TM Av18 + TM Av18 + UIX CC CD Bonn + Δ

10 Rozpraszanie elastyczne nukleon-deuter Obserwable Różniczkowy przekrój czynny ogólna siła Obserwable polaryzacyjne: Wekt. zdolność analizująca it 11 oddziaływanie L S Tensorowe zdolności analizujące T 20, T 21, T 22 oddz. tensorowe (D-state) oddz. (L S) 2 Współczynniki korelacji C ij k Współczynniki transferu K ij k oddz. Spin-Spin

11 Efekty 3NF Rozpraszanie sprężyste nukleon-deuter Potencjały NN z dodanym modelem 3NF lepiej odtwarzają minimum dσ/dω rozpraszania d(n,n)d ale

12 Kinematyka reakcji breakupu Trzy nukleony w stanie końcowym - 9 zmiennych Zachowanie energii i pędu 4 równania Pięć niezależnych zmiennych kinematycznych Eksp. zupełny kinematycznie (ekskluzywny) pomiar 5 Eksperyment inkluzywny pomiar 4 parametrów 1 H(d,pp)n mierzone: kierunki oraz energie obu protonów, t.j. θ 1,φ 1,E 1 θ 2,φ 2,E 2 Długość łuku zmienna S

13 Układ trzech nukleonów w kontinuum Przekroje czynne i zdolności analizujące reakcji breakupu 1 H(d,pp)n w zakresie średnich energii Niewiele danych dle breakupu w tym obszarze energii (eksperymenty w PSI przy 65 MeV/A tylko 14 konfiguracji kinematycznych) Do wyciągnięcia wniosków o modelach oddziaływania niezbędne są dane eksperymentalne dla możliwie dużego obszaru przestrzeni fazowej Możliwe badanie różnych efektów Wpływ oddziaływania 3NF Rola siły Coulombowskiej Efekty relatywistyczne

14 Eksperymenty 1 H(d,pp)n i 2 H(p,pp)n Kernfysisch Versneller Instituut, Groningen

15 Układy detekcyjne SALAD 140 teleskopów ΔE-E 3 płaszczyzny MWPC zakres kątowy: θ = (12º, 38º), φ = (0º, 360º) BINA Wall - bardzo podobna do SALAD'a Ball detektorów typu phoswitch zakres kątowy - niemal 4π

16 Centrum Badawcze Juelich, COSY, 130 MeV Pomiary przy pomocy GeWall - kąty przednie GeWall@COSY Θ: 3º-14º φ: 2π

17 Eksperyment 1 H(d,pp)n przy 130 MeV Wyniki dla przekroju czynnego przykład

18 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 i 100 MeV Stany polaryzacji wiązki 130 MeV SALAD P z P zz 100 MeV BINA P z P zz 7 states: states: P z max P zz max P z P zz P z max P zz max P z P zz +1/ / / / / /

19 σ Wyznaczenie polaryzacji wiązki Rozpraszane sprężyste: 3 2 ( θ, ϕ ) = σ ( θ ) it ( θ ) P cosϕ T ( θ ) P cos2ϕ T ( θ ) P P p p 0 p 11 p z p 22 p zz p 20 p zz 2 4 N N P 0 = a cosϕ + b cos2ϕ c N + 0 it 11, T 20, T 22 : pomiar w RIKEN, Eur. Phys. J. 31, 383 (2007) P z max =0, P zz max =+1 P z max =0, P zz max =-2 P z max =-2/3, P zz max =0 P z max =+2/3, P zz max =0 P z max =+1/3, P zz =-1 P z max =+1/3, P zz =+1 θ o o p =17 ± 0. 5 θ o o p =17 ± 0. 5 θ o o p =17 ± 0. 5 ϕ p

20 Analyzing powers of elastic scattering 1 H(d,d)p 1 H(d,dp) E. Stephan et al., Phys. Rev. C 76, (2007) COSY H. Mardanpour et al., Eur. Phys. J. 31, 383 (2007) H. Witała et al., Few-Body Systems 15, (1993)

21 K. Sekiguchi, Phys. Rev. C 70, (2004)

22 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Wyznaczenie zdolności analizujących dla reakcji breakupu ),, ( ' 2 1 S θ θ ς = + + = y x z p A A P f φ φ φ ϕ ς cos 2 3 sin 2 3 ), ', ( yy xx zz xy zz A A P A P φ φ φ 2 2 cos 2 1 sin 2 1 sin P P N N N f =

23 Zdolności analizujące dla reakcji breakupu relacje wynikające z zachowania parzystości "parzyste": A y, A xx, A yy "nieparzyste": A x, A xy; A y ( ς ', ϕ12) = A y ( ς ', ϕ12); A x ( ς ', ϕ12) A ( ς ', ϕ12); = x ς ' = ( θ1, θ2, S)

24 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Wyznaczenie zdolności analizujących dla reakcji breakupu f f P fit z uwzględnieniem relacji wynikających z symetrii parzystości = N P p ( ς ', ϕ12 N N 0 0 ς ' = ( θ1, θ2, S) 3 3, φ) = Pz sinφ Ax + cosφ Ay 2 2 P zz 1 2 sin 2φ A xy + P zz sin 2 φ A xx cos 2 φ A yy 1 2 ( f p ( ς ', ϕ, φ) f ( ς ', ϕ, )) 12 + p 12 φ 1 2 ( f p ( ς ', ϕ, φ) f ( ς ', ϕ, )) 12 p 12 φ

25 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Zdolności analizujące Wektorowe (A x, A y ) i tensorowe (A xx, A yy, A xy ) zdolności analizujące wyznaczone w szerokim zakresie przestrzeni fazowej Około 800 punktów na obserwablę θ 1, θ 2 = 15 o 30 o ; siatka 5 o ; Δθ = ±2 o φ 12 = 40 o 180 o ; siatka 20 o ; Δφ = ±10 o S [MeV] = ; siatka 4; ΔS = ±4 niepewność statystyczna (dominuje) dobra kontrola efektów systematycznych Porównanie z obliczeniami teoretycznymi (χ 2 ) 5 x 800 punktów eksperymentalnych E. Stephan et al., Phys. Rev. C 82, (2010) istotny wpływ uśredniania

26 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Zdolności analizujące

27 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 100 MeV Zdolności analizujące Wektorowe (A x, A y ) i tensorowa (A xy ) zdolności analizujące wyznaczone w szerokim zakresie przestrzeni fazowej Około 400 punktów na obserwablę θ 1, θ 2 = 15 o 30 o ; siatka 5 o ; Δθ = ±2 o φ 12 = 40 o 180 o ; siatka 20 o ; Δφ = ±10 o S [MeV] = ; siatka 4; ΔS = ±4 niepewność statystyczna (dominuje) dobra kontrola efektów systematycznych Porównanie z obliczeniami teoretycznymi (χ 2 ) 3 x 400 punktów eksperymentalnych istotny wpływ uśredniania

28 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Zdolności analizujące - globalne porównanie z teorią O i = i l A ( ϕ ) + ( 1) A ( ϕ ) i l=1 for "even" l=0 for "odd"

29 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Zdolności analizujące - porównanie z teorią

30 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Zdolności analizujące - porównanie z teorią CDB+ CDB+ +Coul ChPT N2LO ChPT N3LO 2N 2N+TM99 AV18+UIX

31 Tensorowe zdolności analizujące konfiguracje, dla których przewiduje się istotny wpływ 3NF

32 Tensorowe zdolności analizujące konfiguracje, dla których przewiduje się istotny wpływ 3NF

33 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Wektorowe zdolności analizujące

34 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Tensorowe zdolności analizujące Problem z TM99 3NF

35 Pomiar 1 H(d,pp)n przy energii 130 MeV Tensorowe zdolności analizujące problem przy małych E rel? uwzględnienie oddziaływania kulombowskiego nie pomaga!

36 Wektorowe zdolności analizujące (130 MeV) Pomiary przy pomocy GeWall - przykłady 2 x 150 punktów eksperymentalnych

37 Pomiary 2 H(p,pp)n Wektorowe (protonowe) zdolności analizujące 190 MeV, H. Mardanpour et al. P Ay P Ay

38 Pomiary 2 H(p,pp)n Wektorowe (protonowe) zdolności analizujące 190 MeV, H. Mardanpour et al. 135 MeV, M. Eslami-Kalantari et al. P Ay P Ay > 1000 punktów > 1000 punktów

39 Badanie układu 3N - rozpraszanie elastyczne Podsumowanie wyników Uzupełniono bazę danych dla rozpraszania elastycznego dp przy energii 130 MeV (SALAD i GeWall@COSY) oraz 100 MeV (BINA): wektorowa zdolność analizująca dobrze opisane potencjałem NN problemy z opisem tensorowych zdolności analizujących inna zależność od energii wiązki przewidywanych i obserwowanych efektów (100, 130 i 140 MeV)

40 Badanie układu 3N - breakup dp Podsumowanie wyników Uzyskano bogaty zestaw wektorowych zdolności analizujących dla breakup'u dp przy energii wiązki 130 MeV (SALAD i GeWall@COSY) oraz 100 MeV (BINA): obserwable te w badanym zakresie energii są bardzo mało czułe na 3NF i dobrze opisywane przez samo oddziaływanie NN Podobny zestaw danych dla tensorowych zdolności analizujących przy energii 130 MeV (SALAD) oraz 100 MeV (BINA): Przewidywana czułość na 3NF rośnie z energią Eksperyment nie potwierdza: Uwzględnienie 3NF (TM99 lub Urbana) pogarsza opis danych dla A xy przy energii 130 MeV Istotne efekty kulombowskie obserwowane dla A xy przy energii 100 MeV

41 Badanie układu 3N - breakup pd Podsumowanie wyników Uzyskano bogaty zestaw wektorowych (protonowych) zdolności analizujących dla breakup'u pd przy energiach wiązki 135 MeV oraz 190 MeV (BINA): bardzo dobry opis A y dla konfiguracji zblizonych do koplanarnych problemy z opisem danych dla małych względnych kątów azymutalnych; rozbieżności rosną z energią

42

43 Badanie układów 3N/4N Dalsze perspektywy Dalsza analiza istniejących danych (pozostałe obserwable, koincydencje Wall-Ball, analiza neutronów) Pomiary przy innych energiach Energia 160 MeV (80 MeV/A): BINA Wyższe energie: Energie od 35 do 50 MeV: Rozwój obliczeń teoretycznych: równoczesne uwzględnienie wszystkich elementów dynamiki układu (3NF, Coulomb, relatywistyka) rozwój obliczeń ChPT (pełne obliczenia dla N3LO, "ChPT with explicit Δ", ) Pomiary (BINA, WASA) i obliczenia dla układu 4N