Zajęcia nr. 6: Równania i układy równań liniowych
|
|
- Wacław Skiba
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Zajęcia nr. 6: Równania i układy równań liniowych 13 maja Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1 (równanie liniowe). Równaniem liniowym będziemy nazwyać równanie postaci: ax = b, gdzie x oznacza niewiadomą, natomiast a i b to parametry. Rozwiązać powyższe równanie oznacza znaleźć wszystkie liczby, które podstawione w miejsce x spełniają równość. Jeśli nie zaznaczono tego inaczej, przyjmujemy, że x może być dowolną liczbą rzeczywistą. Przeanalizuj poniższe przykłady i sprawdź czy rozumiesz skąd wzięły się takie, a nie inne wyniki. Przykład 1.2. Rozwiązaniem równania 2x = 0 jest dokładnie jedna liczba: 0. Przykład 1.3. Rozwiązaniem równania 0x = 0 jest zbiór wszystkich liczb rzeczywistych (mówimy też, że pierwiastkiem tego równania jest dowolna liczba rzeczywist. Przykład 1.4. Rozwiązaniem równania 0x = 3 jest zbiór pusty, co oznacza, że żadna liczba rzeczywista nie jest pierwiastkiem tego równania. 1.1 Liczba rozwiązań równania liniowego. Fakt 1.5. Ogólnie, rozwiązując równanie liniowe ax = b otrzymujemy: 1. jedno rozwiązanie postaci x = b, jeśli a 0, a 2. nieskończenie wiele rozwiązań (czyli x R), jeśli a = 0 i jednocześnie b = 0, 3. zbiór pusty - brak rozwiązań (x ), jeśli a = 0 i b 0. niosek: Równanie liniowe może mieć 0, 1 lub rozwiązań. 2 Równania liniowe z założeniami. równaniach linowych, o których pisaliśmy dotychczas, zakładano (chociaż nie było to nigdzie wyraźnie napisane), że x może być dowolną liczbą rzeczywistą (jest to podobnie jak w przypadku funkcji - dziedzina naturaln. Może się jednak zdarzyć, że równanie będzie miało dziedzinę zadaną z góry. Poniższa definicja jest właściwie rozszerzeniem poprzedniej. Definicja 2.1 (równanie liniowe z założeniami). Równanie postacie ax = b przy założeniu x D nazywamy liniowym (z założeniami), a zbiór D nazywamy dziedziną tego równania. 1
2 Oczywiście, przy poszukiwaniu rozwiązania takiego równania, interesują nas tylko takie liczby x które spełaniają dane równanie i jednocześnie należą do zbioru D. Przykład 2.2. Rozwiążmy równanie 3x = 5 przy założeniu x N. Oczywiście równanie takie nie ma rozwiązań, otrzymujmy zbiór pusty (x ). (dlaczego?) Przykład 2.3. Rozważmy równanie 6x = 2 przy założeniu x (0, ). Równanie to ma jedno rozwiązanie x = 1 3. Przykład 2.4. Równanie 0x = 0 przy założeniu x 0, ) ma nieskończenie wiele rozwiązań, czyli... jego rozwiązaniem jest cała dziedzina (wszystkie liczby z dziedziny spełniają to równanie), czyli: x 0, ). Najprostszym sposobem rozwiązania równania liniowego ax = b z założeniem x D jest rozwiązanie zwykłego równania liniowego, a następnie obliczenie części wspólnej zbioru rozwiązań oraz zbioru D. Uwaga 2.5. Jeśli w czasie pracy nad rozwiązaniem jakiegoś problemu otrzymasz równanie (niekoniecznie liniowe) ZASZE zastanów się, czy nie jest ono obarczone jakimś założeniem. Przykład 2.6. Spróbujmy rozwiązać zadanie o następującej treści: Jeden bilet do kina kosztuje 10 zł. Za ile takich biletów zapłacisz 37 zł? Aby rozwiązać to zadanie, musimy w zasadzie rozwiązać proste równanie: 10x = 37, ale przy założeniu x N (dlaczego?) - i oczywiście okazuje się, że rozwiązaniem jest zbiór pusty. Przykład 2.7. Równanie postaci: x 3 = x+1 jest oczywiście równoważne równaiu 2x = 4, x+2 x+2 gdzie x 2 (dlaczego?). Jest to równanie sprzeczne (zbiorem rozwiązań jest zbiór pusty). 2.1 Zadania Zadanie 1. Podaj liczbę pierwiastków danego równania w zależności od wartości występujących parametrów. mx 1 = 2x, m 2 x + m = x + 1, ax + b = cx, d) a 2 x + 3 = 2 (b 2 + 1)x, e) ax 2 + 3x 4 = 7 + a 2. Zadanie 2. Rozwiąż podane równanie (uwzględniając wszystkie możliwości dla parametrów). 4x + 3 = mx m, 3x m = mx 3, k 2 x 1 = x k, d) ax + 4 = 8x b. Zadanie 3. Rozwiąż podane równania: (x 3)(x + 4) 2(3x 2) = (x 4) 2, gdzie x N, 15 2x+7 = 6 x+2, 5(x 1) 2 2(x + 3) 2 = 3(x + 2) 2 7(6x 1), gdzie x 0, 2
3 d) (x + 1) 3 (x 1) 3 = 6(x 2 + x + 1), gdzie x 2. Zadanie 4. Na pewnym sprawdzianie z matematyki było do rozwiązania 10 zadań. Ustalono również następujące zasady. Za dobrze rozwiązane zadaine uczeń otrzymywał 5 punktów, natomiast za każde błędne rozwiązanie uczeń tracił 3 punkty. Ile zadań zostało rozwiązanych dobrze jeśli uczeń otrzymał: 34 punkty, 12 punktów, 2 punkty, d) 7 punktów? Zadanie 5. Długopis kosztuje 3 zł. Ile kosztuje ołówek, jeśli za 2 długopisy i 3 ołówki zapłacono: 9 zł, 7 zł, 7 zł. i 50 gr? 3 Układy równań liniowych Definicja 3.1. Układem dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi nazywamy układ postaci: a1 x + b 1 y = c 1 a 2 x + b 2 y = c 2, gdzie przynajmniej jeden z paramterów a 1 i b 1 oraz przynajmniej jeden z parametrów a 2 i b 2 jest różny od zera (to założenie jest potrzebne po to, aby każde z równań wyznaczało na płaszczyźnie pewną prostą). Problem 3.1. Jaki zbiór punktów na płaszczyźnie określa równanie 0x + 0y = c. Czy zbiór ten zależy od wartości parametru c? 3.1 Metody rozwiązywania układów równań liniowych. Ponieważ każde z równań określa pewną prostą na płaszczyźnie zatem rozwiązaniem układu są pary (x, y) wyznaczające punkty wspólne tych prostych. Jak wiadomo dwie proste mogą mieć 0, 1 lub puntków wspólnych (czy potrafisz wykonać odpowiednie rysunki?). Z tego wynika, że rozważany układ równań może albo być sprzeczny, albo mieć dokładnie jedno rozwiązanie (mówimy wtedy że jest oznaczony) albo mieć wiele rozwiązań (mówimy wtedy, że jest nieoznaczony). Istnieje wiele metod rozwiązywania układów równań. Jeśli układ nie zawiera parametrów, to możemy użyć: 1. metody podstawiania, 2. metody przeciwynych współczynników, 3. metody graficznej, 4. metody wyznaczników. układach bez parametrów, preferowane jest używanie jednej z dwóch pierwszych metod. (Przypomnij sobie na czym polegają metody 1, 2 i 3!) Jeśli natomiast układ zawiera choć jeden parametr, wydaje się, że metoda wyznaczników jest najbezpieczniejsza i najefektywaniejsza. 3
4 3.2 Metoda wyznaczników. Metoda wyznaczników jest najbardziej uniwersalną metodą rozwiązywania układów równań liniowych. matematyce używa się jej postaci ogólnej, zwanej metodą bądź wzorami Cramera. Metoda taka pozwala na rowiązywania, w bardzo prosty sposób, układów wielu równań z dużą liczbą niewiadomych. My w naszych rozważaniach ograniczymy się do układów dwóch równań z dwoma niewiadomymi. Poniżej zebrano podstawowe definicje i fakty, potrzebne przy korzystaniu z tej metody. Definicja 3.2 (wyznaczniki układu równań). Dla układu: a1 x + b 1 y = c 1 a 2 x + b 2 y = c 2 wyznacznikiem głównym nazywamy liczbę obliczoną wzorem: a = 1 b 1 a 2 b 2 = a 1b 2 a 2 b 1 Uwaga 3.3 (interpretacja geometryczna wyznacznik. yznacznik główny informuje nas, czy proste, których równania występują w układzie równań są równoległe czy nie. Aby zbadać ile rozwiązań ma dany układ rówńań warto posłużyć się wyznacznikiem. Poniżej zebrano kilka faktów wiążących wyznacznik, właśnie z ilością rozwiązań układu równań. Fakt 3.4. Jeśli wyznacznik główny układu = 0, to proste wyznaczane przez ten układ są równoległe. Jeśli natomiast wyznacznik główny 0, to proste te nie są równoległe. Fakt 3.5. Jeśli wyznacznik główy układu 0, to układ jest oznaczony - ma dokładnie jedno rozwiązanie. I odwrotenie, jeśli układ ma dokładnie jedno rozwiązanie, to jego wyznacznik główny napewno jest różny od zera. Fakt 3.6. Jeśli wyznacznik główy układ = 0, to układ nie jest oznaczony - to znaczy albo okaże się być sprzeczny albo ma wiele rozwiązań. Uwaga 3.7. Zauważmy, że gdy = 0, to dalej nie wiemy, ile rozwiązań posiada układ równań. Sposób poradzenia sobie z tą przeszkodą zilustruje poniższy przykład. Przykład 3.8 (badanie ilości rozwiązań układu równań z parametrem). zależności od parametru m zbadamy ilość rozwiązań układu: mx + y = 1 3x + 3my = 3 Obliczmy wyznacznik główny tego układu. m 1 = 3 3m = 3m2 3. Sprawdźmy kiedy = 0: 3m 2 3 = 0 gdy m = 1 lub m = 1. Dla pozostałych m, zachodzi 0, zatem wiadomo już, że jeśli m R\ 1, 1}, to układ posiada dokładnie jedno rozwiązanie. Pozostaje sprawdzić co się dzieje dla m = 1 oraz dla m = 1 (w obu przypadkach proste wyznaczane przez układ równań są równoległe, nie wiadomo jednak czy pokrywają się czy też nie mają punktów wspólnych). 4
5 Jeśli m = 1 to nasz układ przyjmuje konkretną postać: x + y = 1 3x + 3y = 3 ystarczy podzielić drugie równańie obustronnie przez 3 aby otrzymać: x + y = 1 x + y = 1 Bez żadnych dalszych wyliczeń łatwo możemy stwierdzić, że oba równania opisują tą samą prostą - czyli, w tym przypadku układ ma nieskończenie wiele rozwiązań. Jeśli natomiast m = 1, to układ nasz przybiera postać: x + y = 1 3x 3y = 3 ystarczy teraz pierwsze z równań pomnożyć przez 1 a drugie podzielić przez 3 (dążymy do zrównania współczynnika przy x), aby otrzymać: x y = 1 x y = 1 idać tutaj odrazu, że otrzymane proste są równoległe, ale napewno nie pokrywają się (są rozsunięte ), stąd układ jest sprzeczny. Zbierzmy więc uzyskane wyniki. Okazało się, że jeśli m R\ 1, 1}, to układ ma 1 rozwiązanie. Jeśli m = 1, to układ nie ma rozwiązań, jeśli natomiast m = 1, to układ ma wiele rozwiąząń. Aby poradzić sobie z rozwiązaniem (a nie tylko z podaniem liczby rozwiązań) układu który posiada parametry, wprowadzimy tzw. wyznaczniki szczegółowe. Definicja 3.9 (wyznaczniki szczegółowe układu równań). yznacznikami szczegółowymi niewiadomych x i y nazywać będziemy odpowiednio liczby: oraz x = y = c 1 b 1 c 2 b 2 a 1 c 1 a 2 c 2 = c 1b 2 c 2 b 1, = a 1c 2 a 2 c 1. Fakt Jeśli wyznacznik główny układu 0, to rozwiązaniem układu jest para liczb: x = x. y = y Co więcej można udowodnić następujące własności. Fakt Jeśli = 0 oraz x = y = 0, to układ ma nieskończenie wiele rozwiązań. Fakt Jeśli = 0 oraz przynajmniej jeden z wyznczników szczegółowych x lub y jest różny od zera, to układ jest sprzeczny. 3.3 Zadania Zadanie 6. Używając metody podstawiania rozwiązać układy równań: 5
6 3x 2y = 7 4x + 2y = 1 3x y = 2 6x + 2y = 3 x 2y = 4 2x 3y = 8 Zadanie 7. Używając metody przeciwnych wspólczynników rozwiąż układy rówńań: x + y = 7 2x + 2y = x 3y = 8 2x + 6y = 16 4x y = 3 2x 2y = 5 Zadanie 8. Podany układ zilustruj graficznie i jeśli to możliwe podaj dokładne rozwiązanie. 3x y = 2 4x + 2y = 8 3x + y = 10 x + y = 2 Omów wady metody graficznej. Zadanie 9. Przypuśmy, że b 1 0 i b 2 0. tedy każdy taki układ dwóch równań liniowych można sprowadzić do postaci: y = a 1 b 1 x + c 1 b1 y = a 2 b 2 x + c 2 b2 Posługując się interpretacją graficzną podaj jak ilość rozwiąząń zależy od liczb: a 1 b 1, a 2 c 1 b1, c 2 b2. Zadanie 10. każdym z podanych niżej przypadków wylicz i jeśli 0, to rozwiąż dany układ metodą wyznaczników, a jeśli = 0, to przez odpowiednie pomnożenie przekształć układ do postaci, z której widać ilość rozwiązń: b 2, x + 2y = 11 5x 3y = 3 3x y = 5 5x + 2y = 23 e) 2x + 5y = 25 4x 10y = 50 2x + 5y = 15 3x + 8y = 1 d) 28x + 35y + 3 = 0 12x + 15y + 25 = 0 f) 7x 3y + 1 = 0 4x 5y + 17 = 0 Zadanie 11. zależności od paramteru (parametrów) podaj liczbę rozwiązań dla: x + 3my = 1 + m 3mx + y = 2(m 1) x + y = a mx + y = 0 e) 2x + 3y = 4 4x + my = 2m m 2 x + y = 1 x + y = m d) (a 3)x 4y = b 9x (a + 2)y = 9 Zadanie 12. zależności od parametru m rozwiąż podany układ: 3x + my = 2 3x + 2y = 3 ( ) x + 2y = 4 2x + my = 2m ( ) mx + y = m x + my = m 2 Zadanie 13. zależności od paramteru k podaj liczbę rozwiązań układu: kx + y = k 2 x + ky = 1 i odpowiedz, dla jakich wartości parametru k układ: 1. jest niesprzeczny, 2. ma co najmniej jedno rozwiązanie, 3. jest nieoznaczony, 4. ma co najwyżej jedno rozwiązanie, 5. ma conajmniej dwa rozwiązania, 6. ma dokładnie siedem rozwiązań, 6
7 7. ( ) ma rozwiązanie będące parą liczb przeciwnych. Zadanie 14. Dla jakich wartości parametru b punkt przecięcia prostych danych równaniami: 2x 3by = 5b x + 2y = 5 należy do czwartej ćwiartki układu współrzędnych? Zadanie 15. zależności od paramteru m podaj rozwiązanie układów równań: 2mx (m + 2)y = 3m 2(m 1)x my = 3(m 1) d) mx 2(m 2)y = m + 3 (m 1)x 2my = m x + m(m 1)y = 2m 2 x (m 2 1)y = m(1 m) (m + 1)x (m 1)y = 2m 2 mx (m + 1)y = m(1 m) e) ( ) (m + 1) 2 x (m 2 1)y = m + 1 (m 1) 2 x (m 2 1)y = (m 1) 2 Zadanie 16. następujących układach równań przyjmij jedną niewiadomą za parametr i oblicz wartości pozostałych niewiadomych. x + y + z = 0 2x y + 3z = 1 m + 3p t = 2 2m + t = 5 4a + b = 3 2b c = Układy trzech (i więcej) równań liniowych poprzednich podrozdziałach skupialiśmy się głównie na rozwiązywaniu układów dwóch równań, w którym występowały dwie niewiadome (i czasem paramtery). Możliwe jest jednak rozwiązywanie większych układów równań. Metoda wyznaczników dla układów trzech równań linowych. równań: a 1 x + b 1 y + c 1 z = d 1 a 2 x + b 2 y + c 2 z = d 2 a 3 x + b 3 y + c 3 z = d 3 Dla takiego układu równań zdefiniujmy znane już wcześniej pojęcia. Rozważmy układ Definicja 3.13 (wyznacznik główny układu trzech równań liniowych). yznacznikiem głównym układu trzech równań liniowych z trzema niewiadomymi nazywamy liczbę: a 1 b 1 c 1 = a 2 b 2 c 2 = a 1 b 2 c 3 + a 2 b 3 c 1 + a 3 b 1 c 2 a 3 b 2 c 1 a 1 b 3 c 2 a 2 b 1 c 3 a 3 b 3 c 3 Uwaga 3.14 (wyznaczniki szczególne). Analogicznie do powyższej definicji, możemy podać wzory na wyznaczniki szczególne x, y, z, w których odpowiednią kolumnę zamieniamy na kolumnę d 1, d 2, d 3 i korzystamy z wzoru danego w definicji. szystkie twierdzenia odnośnie liczby rozwiązań układu równań liniowych są nadal prawdziwe, tzn. jeśli wyznacznik główny jest różny od zera, to istnieje dokładnie jedno rozwiązanie, 7
8 jeśli wyznacznik główny i wszystkie wyznaczniki szczególne są równe zero, to układ ma nieskończenie wiele rozwiązań, jeśli wyznacznik główny równy jest zero, a któryś (przynajmniej jeden) z wyznaczników szczególnych jest różny od zera, to układ jest sprzeczny. Zachodzą również wzory: x = x y = y z = z Uwaga Powyższa metoda wyzniaczników, działa również dla większych układów równań. zory tej metody ogólnie nazywa się wzorami Cramera. Można o nich przeczytać w internecie na przykład tu: Istnieje również bardzo szybka metoda rozwiązywania dowolnych, dużych układów równań zwana metodą eliminacji Gaussa, o której można poczytac na przykład tu org/wiki/metoda_gaussa. 3.5 Zadania dodatkowe Zadanie 17. Rozwiąż układ równań: x + y + z = 18 x y z = 2 x + y z = 2 x + y 2z = 7 2x y + 2z = 8 3x + 2y 2z = 20 2x + 4y 5z = 42 4x + 3y + 4z = 2 2x 6y 8z = 6 d) e) f) 3x + 4y + 2t = 7 2x y + 3t = 6 4x + 3y + 5t = 7 x + 4y 3z = 2 x 3y 2z = 13 x + 9y 5z = 2 x + y + z = 21 2y 5z = 0 6x 7z = 0 ięcej zadań z tego działu zostanie podanych na następnych zajęciach. 8
Zajęcia nr. 2. Kurs matematyki w oratorium autorami materiałów są: dr Barbara Wolnik i Witold Bołt
Zajęcia nr. 2 Kurs matematyki w oratorium autorami materiałów są: dr Barbara Wolnik i Witold Bołt 3 marca 2006 2 SPIS TREŚCI Spis treści 1 Funkcja liniowa 3 1.1 Pojęcia podstawowe........................
Matematyka dla maturzystów
Matematyka dla maturzystów dr Barbara Wolnik Witold Bołt 22 lutego 2005 2 SPIS TREŚCI Spis treści 1 Funkcja liniowa 4 1.1 Pojęcia podstawowe.......................... 4 1.2 Wykres funkcji liniowej........................
Definicja i własności wartości bezwzględnej.
Równania i nierówności z wartością bezwzględną. Rozwiązywanie układów dwóch (trzech) równań z dwiema (trzema) niewiadomymi. Układy równań liniowych z parametrem, analiza rozwiązań. Definicja i własności
FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH PROPORCJONALNOŚĆ PROSTA Proporcjonalnością prostą nazywamy zależność między dwoma wielkościami zmiennymi x i y, określoną wzorem: y = a x Gdzie a jest
Układy równań i nierówności liniowych
Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (Postać kierunkowa) Funkcja liniowa jest podstawowym typem funkcji. Jest to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości
Układy równań. Kinga Kolczyńska - Przybycień 22 marca Układ dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi
Układy równań Kinga Kolczyńska - Przybycień 22 marca 2014 1 Układ dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi 1.1 Pojęcie układu i rozwiązania układu Układem dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi
Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej. Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska
Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska . Wprowadzenie pojęcia funkcji liniowej w nauczaniu matematyki w gimnazjum. W programie nauczania matematyki w
Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami
Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami 1. Równaniem nazywamy równość dwóch wyrażeń algebraicznych. Równaniami z jedną niewiadomą są, np. równania: 2 x+3=5 x 2 =4 2x=4 9=17 x 3 2t +3=5t 7 Równaniami
12.Rozwiązywanie równań i nierówności liniowych oraz ich układów.
matematyka /.Rozwiązywanie równań i nierówności liniowych oraz ich układów. I. Przypomnij sobie:. Co to jest równanie /nierówność? Rodzaje nierówności. Ogólnie: Równaniem nazywamy dwa wyrażenia algebraiczne
1.UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
UKŁADY RÓWNAŃ 1.UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Układ: a1x + b1y = c1 a x + by = c nazywamy układem równań liniowych. Rozwiązaniem układu jest kaŝda para liczb spełniająca kaŝde z równań. Przy rozwiązywaniu układów
3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.
1 WYKŁAD 3 3. FUNKCJA LINIOWA FUNKCJĄ LINIOWĄ nazywamy funkcję typu : dla, gdzie ; ół,. Załóżmy na początek, że wyraz wolny. Wtedy mamy do czynienia z funkcją typu :.. Wykresem tej funkcji jest prosta
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki
Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty..
4. Proste równoległe i prostopadłe Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty.. Jeśli przecinają się w dowolnym miejscu, i to pod kątem prostym,
Wykład z równań różnicowych
Wykład z równań różnicowych 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp.
2. Układy równań liniowych
2. Układy równań liniowych Grzegorz Kosiorowski Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie zima 2017/2018 rzegorz Kosiorowski (Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie) 2. Układy równań liniowych zima 2017/2018 1 /
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (postać kierunkowa) Funkcja liniowa to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe Szczególnie ważny w postaci
Treść wykładu. Układy równań i ich macierze. Rząd macierzy. Twierdzenie Kroneckera-Capellego.
. Metoda eliminacji. Treść wykładu i ich macierze... . Metoda eliminacji. Ogólna postać układu Układ m równań liniowych o n niewiadomych x 1, x 2,..., x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 + + a 1n x n = b 1 a 21
Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera
Zajęcia nr. 5: Funkcja liniowa
Zajęcia nr. 5: Funkcja liniowa 6 maja 2005 1 Pojęcia podstawowe. Definicja 1.1 (funkcja liniowa). Niech a i b będą dowolnymi liczbami rzeczywistymi. Funkcję f : R R daną wzorem: f(x) = ax + b nazywamy
Otrzymaliśmy w ten sposób ograniczenie na wartości parametru m.
Dla jakich wartości parametru m dziedziną funkcji f ( x) = x + mx + m 1 jest zbiór liczb rzeczywistych? We wzorze funkcji f(x) pojawia się funkcja kwadratowa, jednak znajduje się ona pod pierwiastkiem.
a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...
Wykład 15 Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem i niech α 1, α 2,, α n, β K. Równanie: α 1 x 1 + α 2 x 2 + + α n x n = β z niewiadomymi x 1, x 2,, x n nazywamy równaniem liniowym. Układ: a 21 x
5. Rozwiązywanie układów równań liniowych
5. Rozwiązywanie układów równań liniowych Wprowadzenie (5.1) Układ n równań z n niewiadomymi: a 11 +a 12 x 2 +...+a 1n x n =a 10, a 21 +a 22 x 2 +...+a 2n x n =a 20,..., a n1 +a n2 x 2 +...+a nn x n =a
LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW
LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW Logika Logika jest nauką zajmującą się zdaniami Z punktu widzenia logiki istotne jest, czy dane zdanie jest prawdziwe, czy nie Nie jest natomiast istotne o czym to zdanie mówi Definicja
FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c
FUNKCJA KWADRATOWA 1. Definicje i przydatne wzory DEFINICJA 1. Funkcja kwadratowa lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax + bx + c taką, że a, b, c R oraz a 0. Powyższe wyrażenie
Algebra liniowa. Macierze i układy równań liniowych
Algebra liniowa Macierze i układy równań liniowych Własności wyznaczników det I = 1, det(ab) = det A det B, det(a T ) = det A. Macierz nieosobliwa Niech A będzie macierzą kwadratową wymiaru n n. Mówimy,
Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania
Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania Łukasz Wojciechowski marca 00 Dany jest układ m równań o n niewiadomych postaci: a x + a x + + a n x n = b a x + a x + + a n x n = b. a m x + a m x +
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany
3. Macierze i Układy Równań Liniowych
3. Macierze i Układy Równań Liniowych Rozważamy równanie macierzowe z końcówki ostatniego wykładu ( ) 3 1 X = 4 1 ( ) 2 5 Podstawiając X = ( ) x y i wymnażając, otrzymujemy układ 2 równań liniowych 3x
Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 2
Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 2 Poniżej podajemy umiejętności, jakie powinien zdobyć uczeń z każdego działu, aby uzyskać poszczególne stopnie. Na ocenę dopuszczającą uczeń powinien opanować
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone
Układy równań liniowych
Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K
Układy równań i nierówności
Układy równań i nierówności Zad : Dla jakich wartości parametru m rozwiązaniem układu równań: + y m = 0 + y = 0 y jest para liczb x, y spełniająca warunek: =? x Odp: m = lub m = 4 Zad : Dla jakich wartości
Skrypt 23. Geometria analityczna. Opracowanie L7
Projekt Innowacyjny program nauczania matematyki dla liceów ogólnokształcących współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Skrypt 2 Geometria analityczna 1.
FUNKCJA LINIOWA. Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b.
FUNKCJA LINIOWA Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b. Jakie znaki mają współczynniki a i b? R: Przedstawiona prosta, jest wykresem funkcji
Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych
Arytmetyka liczb całkowitych Wykład 1 Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych Z = {0, ±1, ±2,...}. Zakładamy, że czytelnik zna relację
W wielu obliczeniach w matematyce bądź fizyce wykonanie niektórych kroków zależy od spełnienia warunku.
W wielu obliczeniach w matematyce bądź fizyce wykonanie niektórych kroków zależy od spełnienia warunku. Nie wolno dzielić przez zero i należy sprawdzić, czy dzielna nie jest równa zeru. W dziedzinie liczb
UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
Wykłady z matematyki inżynierskiej JJ, 08 DEFINICJA Układ m równań liniowych z n niewiadomymi to: ( ) a 11 x 1 + a 12 x 2 + + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x 2 + + a 2n x n = b 2 a m1 x 1 + a m2 x 2 +
Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.
Skrypt 10. Funkcja liniowa. Opracowanie L Równanie pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi.
Projekt Innowacyjny program nauczania matematyki dla liceów ogólnokształcących współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Skrypt 10 Funkcja liniowa 10. Równanie
KLASA II TECHNIKUM POZIOM PODSTAWOWY PROPOZYCJA POZIOMÓW WYMAGAŃ
KLASA II TECHNIKUM POZIOM PODSTAWOWY PROPOZYCJA POZIOMÓW WYMAGAŃ Wyróżnione zostały następujące wymagania programowe: konieczne (K), podstawowe (P), rozszerzające (R), dopełniające (D) i wykraczające (W).
KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMOWĄ I PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLASY DRUGIEJ
KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMOWĄ I PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLASY DRUGIEJ TREŚCI KSZTAŁCENIA WYMAGANIA PODSTAWOWE WYMAGANIA PONADPODSTAWOWE Liczby wymierne i
Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.
Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Definicja. Niech a i b będą dodatnimi liczbami rzeczywistymi i niech a. Logarytmem liczby b przy podstawie
Algebra liniowa z geometrią
Algebra liniowa z geometrią Maciej Czarnecki 15 stycznia 2013 Spis treści 1 Geometria płaszczyzny 2 1.1 Wektory i skalary........................... 2 1.2 Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.........
x 2 = a RÓWNANIA KWADRATOWE 1. Wprowadzenie do równań kwadratowych 2. Proste równania kwadratowe Równanie kwadratowe typu:
RÓWNANIA KWADRATOWE 1. Wprowadzenie do równań kwadratowych Przed rozpoczęciem nauki o równaniach kwadratowych, warto dobrze opanować rozwiązywanie zwykłych równań liniowych. W równaniach liniowych niewiadoma
Zadanie 3 Oblicz jeżeli wiadomo, że liczby 8 2,, 1, , tworzą ciąg arytmetyczny. Wyznacz różnicę ciągu. Rozwiązanie:
Zadanie 3 Oblicz jeżeli wiadomo, że liczby 8 2,, 1, 6 11 6 11, tworzą ciąg arytmetyczny. Wyznacz różnicę ciągu. Uprośćmy najpierw liczby dane w treści zadania: 8 2, 2 2 2 2 2 2 6 11 6 11 6 11 26 11 6 11
UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
Projekt dofinansowała Fundacja mbanku UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH CZĘŚĆ I Układ równań to przynajmniej dwa równania spięte z lewej strony klamrą, np.: x + 0 Każde z równań musi zawierać przynajmniej jedną
Wstęp do analizy matematycznej
Wstęp do analizy matematycznej Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań w
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY Warszawa 2019 LICZBY RZECZYWISTE stosować prawidłowo pojęcie zbioru, podzbioru, zbioru pustego; zapisywać zbiory w różnej postaci
Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności
Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności I. Pojęcie funkcji definicja różne sposoby opisu funkcji określenie dziedziny, zbioru wartości, miejsc zerowych. Należy
Wykład z równań różnicowych
Wykład z równań różnicowych Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp. Definicja 1. Operatorem
UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Ewa Pabisek Adam Wosatko Postać układu równań liniowych Układ liniowych równań algebraicznych
VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.
VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w
Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \
FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE
Umiejętności opracowanie: Maria Lampert LISTA MOICH OSIĄGNIĘĆ FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE Co powinienem umieć Umiejętności znam podstawowe przekształcenia geometryczne: symetria osiowa i środkowa,
Uniwersyteckie Koło Matematyczne - Tajemnicza liczba e.
Uniwersyteckie Koło Matematyczne - Tajemnicza liczba e. Filip Piękniewski Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika http://www.mat.umk.pl/ philip 17 grudnia 2009 Filip Piękniewski,
Wymagania edukacyjne z matematyki klasa II technikum
Wymagania edukacyjne z matematyki klasa II technikum Poziom rozszerzony Obowiązują wymagania z zakresu podstawowego oraz dodatkowo: 1. JĘZYK MATEMATYKI I FUNKCJE LICZBOWE Uczeń otrzymuje ocenę dopuszczającą
Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą
Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą Andrzej Nowicki Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet M. Kopernika w Toruniu anow @ mat.uni.torun.pl 4 sierpnia 00 Jeśli r jest liczbą rzeczywistą, to
Matematyka dyskretna dla informatyków
Matematyka dyskretna dla informatyków Część I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szymański Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Poznań 2007 4 Zależności rekurencyjne Wiele zależności
Matematyka licea ogólnokształcące, technika
Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem
Twórcza szkoła dla twórczego ucznia Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
SCENARIUSZ LEKCJI PRZEDMIOT: MATEMATYKA TEMAT: GRAFICZNE ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ AUTOR SCENARIUSZA : mgr Halina Bobek OPRACOWANIE ELEKTRONICZNO GRAFICZNE : mgr Beata Rusin TEMAT LEKCJI Graficzne rozwiązywanie
O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ
O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ Problem Jak rozwiązać podany układ równań? 2x + 5y 8z = 8 4x + 3y z = 2x + 3y 5z = 7 x + 8y 7z = Definicja Równanie postaci a x + a 2 x 2 + + a n x n = b gdzie a, a 2, a
Metoda eliminacji Gaussa. Autorzy: Michał Góra
Metoda eliminacji Gaussa Autorzy: Michał Góra 9 Metoda eliminacji Gaussa Autor: Michał Góra Przedstawiony poniżej sposób rozwiązywania układów równań liniowych jest pewnym uproszczeniem algorytmu zwanego
Zapisujemy:. Dla jednoczesnego podania funkcji (sposobu przyporządkowania) oraz zbiorów i piszemy:.
Funkcja Funkcją (stosuje się też nazwę odwzorowanie) określoną na zbiorze o wartościach w zbiorze nazywamy przyporządkowanie każdemu elementowi dokładnie jednego elementu. nazywamy argumentem, zaś wartością
FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA
FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA POTĘGA, DZIAŁANIA NA POTĘGACH Potęga o wykładniku naturalnym. Jest to po prostu pomnożenie przez siebie danej liczby tyle razy ile wynosi wykładnik. Zapisujemy
3.Funkcje elementarne - przypomnienie
3.Funkcje elementarne - przypomnienie Grzegorz Kosiorowski Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie rzegorz Kosiorowski (Uniwersytet Ekonomiczny3.Funkcje w Krakowie) elementarne - przypomnienie 1 / 51 1 Funkcje
FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)
FUNKCJA LINIOWA 1. Funkcja jest rosnąca, gdy 2. Wskaż, dla którego funkcja liniowa jest rosnąca Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. 3. Funkcja liniowa A) jest malejąca i jej
Teoria. a, jeśli a < 0.
Teoria Definicja 1 Wartością bezwzględną liczby a R nazywamy liczbę a określoną wzorem a, jeśli a 0, a = a, jeśli a < 0 Zgodnie z powyższym określeniem liczba a jest równa odległości liczby a od liczby
Przykładowe zadania z teorii liczb
Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę
W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1
W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1 Zadanie IV. Dany jest prostokątny arkusz kartony o długości 80 cm i szerokości 50 cm. W czterech rogach tego arkusza wycięto kwadratowe
Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Rozdział 6 Równania liniowe 6 Przekształcenia liniowe Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem F Definicja 6 Funkcję f : X Y spełniającą warunki: a) dla dowolnych x,
Funkcja liniowa i prosta podsumowanie
Funkcja liniowa i prosta podsumowanie Definicja funkcji liniowej Funkcja liniowa określona jest wzorem postaci: y = ax + b, x R, a R, b R a, b współczynniki funkcji dowolne liczby rzeczywiste a- współczynnik
Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.
Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych Definicja Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy
Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.
Wykład 4 Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni. Twierdzenie 1 Niech m, n Z. Jeśli n > 0 to istnieje dokładnie jedna para licz q, r, że: m = qn + r, 0 r < n. Liczbę r nazywamy resztą z dzielenia
Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne:
Prosto do matury klasa d Rok szkolny 014/015 WYMAGANIA EDUKACYJNE Wyróżnione zostały następujące wymagania programowe: konieczne (K), podstawowe (P), rozszerzające (R), dopełniające (D) i wykraczające
Geometria analityczna
Geometria analityczna Paweł Mleczko Teoria Informacja (o prostej). postać ogólna prostej: Ax + By + C = 0, A + B 0, postać kanoniczna (kierunkowa) prostej: y = ax + b. Współczynnik a nazywamy współczynnikiem
Podstawowe struktury algebraiczne
Rozdział 1 Podstawowe struktury algebraiczne 1.1. Działania wewnętrzne Niech X będzie zbiorem niepustym. Dowolną funkcję h : X X X nazywamy działaniem wewnętrznym w zbiorze X. Działanie wewnętrzne, jak
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY III
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY III Program nauczania matematyki w gimnazjum Matematyka dla przyszłości DKW 4014 162/99 Opracowała: mgr Mariola Bagińska 1. Liczby i działania Podaje rozwinięcia
1 Układy równań liniowych
II Metoda Gaussa-Jordana Na wykładzie zajmujemy się układami równań liniowych, pojawi się też po raz pierwszy macierz Formalną (i porządną) teorią macierzy zajmiemy się na kolejnych wykładach Na razie
1. Czy poniższa para liczb spełnia równanie 6x + 4y = 23? Wstaw znak X w odpowiednią kratkę. x = 4,5, y = 1 TAK NIE
1. Czy poniższa para liczb spełnia równanie 6x + 4y = 23? Wstaw znak X w odpowiednią kratkę. x = 0,5, y = 5 TAK NIE x = 3, y = 1 TAK NIE x = 7, y = 5 TAK NIE x = 4,5, y = 1 TAK NIE 2. Sprawdź, czy para
Przestrzenie wektorowe
Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:
27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE
27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE 27.1. Wiadomości wstępne Równaniem różniczkowym cząstkowym nazywamy związek w którym występuje funkcja niewiadoma u dwóch lub większej liczby zmiennych niezależnych i
( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x
Arkusz I Zadanie. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie x + 3 x 4 x 7. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) x + 3 oraz g ( x) x 4 uwzględniając tylko ich miejsca zerowe i monotoniczność w ten sposób znajdziemy
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra
Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2012 Uwarunkowanie zadania numerycznego Niech ϕ : R n R m będzie pewna funkcja odpowiednio wiele
1 Macierz odwrotna metoda operacji elementarnych
W tej części skupimy się na macierzach kwadratowych. Zakładać będziemy, że A M(n, n) dla pewnego n N. Definicja 1. Niech A M(n, n). Wtedy macierzą odwrotną macierzy A (ozn. A 1 ) nazywamy taką macierz
Przestrzenie liniowe
Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.
Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze
Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze I. Funkcja i jej własności POZIOM PODSTAWOWY Pojęcie
Liczby zespolone. x + 2 = 0.
Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą
Lista nr 1 - Liczby zespolone
Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić
Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny branżowa szkoła I stopnia klasa 1 po gimnazjum
Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny branżowa szkoła I stopnia klasa 1 po gimnazjum I. Liczby rzeczywiste 1. Liczby naturalne 2. Liczby całkowite. 3. Liczby wymierne 4. Rozwinięcie dziesiętne liczby
PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY
PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY Copyright by Nowa Era Sp. z o.o. Warszawa 019 Liczba godzin TEMAT ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH Język matematyki 1 Wzory skróconego mnożenia 3 Liczby pierwsze,
Układy równań liniowych
Układy równań liniowych ozważmy układ n równań liniowych o współczynnikach a ij z n niewiadomymi i : a + a +... + an n d a a an d a + a +... + a n n d a a a n d an + an +... + ann n d n an an a nn n d
Skrypt 32. Przygotowanie do matury. Równania i nierówności
Projekt Innowacyjny program nauczania matematyki dla liceów ogólnokształcących współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Skrypt Przygotowanie do matury Równania
Równania różniczkowe liniowe II rzędu
Równania różniczkowe liniowe II rzędu Definicja równania różniczkowego liniowego II rzędu Warunki początkowe dla równania różniczkowego II rzędu Równania różniczkowe liniowe II rzędu jednorodne (krótko
Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II
Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu 10.1.010r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II Zadanie 1. Wyznacz dziedzinę naturalną funkcji f (x) = x 4x + 3 x + x + log arc sin 1 x. Rozwiązanie. Wymagane
Wymagania edukacyjne z matematyki
Wymagania edukacyjne z matematyki Liceum Ogólnokształcące Klasa I Poniżej przedstawiony został podział wymagań edukacyjnych na poszczególne oceny. Wiedza i umiejętności konieczne do opanowania (K) to zagadnienia,
ROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY I LICEUM I TECHNIKUM (ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ
ROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY I LICEUM I TECHNIKUM (ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ ZBIORY TEMAT LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ Z
M10. Własności funkcji liniowej
M10. Własności funkcji liniowej dr Artur Gola e-mail: a.gola@ajd.czest.pl pokój 3010 Definicja Funkcję określoną wzorem y = ax + b, dla x R, gdzie a i b są stałymi nazywamy funkcją liniową. Wykresem funkcji
DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018
DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo
SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa
SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę