Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą
|
|
- Seweryna Bielecka
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą Andrzej Nowicki Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet M. Kopernika w Toruniu mat.uni.torun.pl 4 sierpnia 00 Jeśli r jest liczbą rzeczywistą, to przez [r] oznaczamy największą liczbę całkowitą nie większą od r. Mówimy wtedy, że [r] jest częścią całkowitą liczby r. Przykłady: [5] = 5, [ ] [ ] [ ] 7 3 =, [ 5] = 5, 7 8 =, 35 =. W niniejszym artykule zajmujemy się dwoma równaniami, w których występuje część całkowita liczby rzeczywistej. Pierwsze z tych równań jest postaci ax +b[x]+c = 0, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi i przy tym a > 0 oraz b 0. Drugie równanie ma postać a[x] +bx+c = 0, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi i a > 0. Interesować nas będzie głównie liczba rozwiązań rzeczywistych tego typu równań. Zanotujmy najpierw kilka podstawowych faktów o części całkowitej, z których dalej będziemy korzystać. Dowody tych faktów są bardzo łatwe, zostawiamy je Czytelnikowi. Lemat 0.. Niech x będzie liczbą rzeczywistą. Wtedy: () [x] x < x + ; () [x + a] = [x] + a dla każdej liczby całkowitej a; (3) jeśli x jest liczbą całkowitą, to [ x] = x; (4) jeśli x nie jest liczbą całkowitą, to [ x] = [x]; (5) jeśli x < y, gdzie y jest liczbą rzeczywistą, to [x] [y]. Równanie ax + b[x] +c = 0 Ropoczynamy od następującego zadania, które w 999 roku było na Olimpiadzie Matematycznej w Kanadzie. Zadanie.. Znaleźć wszystkie liczby rzeczywiste x spełniające równość 4x 40[x] + 5 = 0.
2 Rozwiązanie. ([] strona 40). Załóżmy, że rzeczywista liczba x spełnia daną równość. Wtedy, korzystając z oczywistej nierówności 40x 40[x], otrzymujemy: (x 3)(x 7) = 4x 40x + 5 4x 40[x] + 5 = 0 [ ] [ ] i stąd wnioskujemy najpierw, że 3 x 7 i następnie, że 3 [x] 7, czyli [x] 8. Stąd w szczególności wynika, że x jest liczbą dodatnią równą 40[x] 5. Ponieważ 40[x] 5 > 0, więc przypadek [x] = nie jest możliwy. Wstawiając kolejno [x] =, 3, 4, 5,, 7 i 8, otrzymujemy siedem liczb rzeczywistych: 9, 9, 09, 49, 89, 9 i 9, których części całkowite są odpowiednio równe, 4, 5,,, 7 i 8. Sprawdzamy, które z tych liczb spełniają warunek [ ] [x] = 40[x] 5. 89, 9, 9. W ten sposób otrzymaliśmy wszyst- Liczbami takimi są tylko 9, kie rozwiązania badanego równania. Równanie 4x 40[x] + 5 = 0 ma więc 4 rozwiązania: 9, 89, 9, 9. Wykazaliśmy, że równanie 4x 40[x] + 5 = 0 ma dokładnie 4 rozwiązania. Tyleż samo rozwiązań ma na przykład równanie x 8[x]+7 = 0. W tym przypadku rozwiązaniami są liczby, 33, 4 i 7 (patrz [3]). Podobnego typu równania x 3[x] + 4 = 0 i 5x 5[x] + = 0 nie mają rzeczywistych rozwiązań. Równania x [x] = 0 i 9x + 4[x] + 3 = 0 posiadają tylko jedno rozwiązanie. Rozwiązaniami są tu odpowiednio liczby i. Równanie 3 x 7[x] + = 0 posiada dokładnie dwa rozwiązania: 33 i 0. Równanie x + [x] + = 0 również posiada dokładnie dwa rozwiązania: i. Równanie x [x] 7 = 0 ma dokładnie trzy rozwiązania:, 43, 7. Podobnie jest z równaniem x [x] + = 0, które ma dokładnie trzy rozwiązania:, 3, 3. Ile rozwiązań może posiadać równanie postaci ax + b[x] + c = 0, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi i przy tym a 0? Wiemy już, że liczba tych rozwiązań może być równa 0,,, 3 lub 4. Istnieją tego typu równania posiadające dokładnie 5 rozwiązań. Takim równaniem jest na przykład x 8[x] + 9 = 0. Każda z pięciu liczb 7, 5, 3, 3, 39 jest rozwiązaniem tego równania i innych rozwiązań nie ma. Dowód tego faktu jest taki sam jak poniższy dowod dla następującego przykładu z podobnym równaniem posiadającym rozwiązań. Przykład.. Równanie x 7[x] + = 0 posiada dokładnie rozwiązań:,, 5,, 9,. Dowód. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia równość x 7[x] + = 0. Wtedy, korzystając z nierówności 7x 7[x], otrzymujemy: (x )(x ) = x 7x + x 7[x] + = 0. Zatem x i to implikuje, że [x]. Stąd dalej wynika, że x jest liczbą dodatnią równą 7[x]. Wstawiając kolejno [x] =,, 3, 4, 5 i, otrzymujemy odpowiednio
3 liczby rzeczywiste,, 5,, 9 i. Z łatwością sprawdzamy, że wszystkie te liczby spełniają dane równanie. Mnożąc ewentualnie dane równanie ax + b[x] + c = 0 przez, możemy zawsze zakładać, że a > 0. W zadaniu. i przykładzie. rozpatrywane równania miały ujemny współczynnik b. Dzięki temu mogliśmy wykorzystać nierówność bx b[x]. Trochę inaczej postępujemy, gdy b > 0. W tym przypadku korzystamy z nierówności b(x ) < b[x]. Spójrzmy na następny przykład. Przykład.3. Równanie x + 0[x] + 5 = 0 posiada dokładnie 7 rozwiązań: 5, 55, 45, 35, 5, 5, 5. Dowód. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia równość x + 0[x] + 5 = 0. Wtedy, korzystając z nierówności 0(x ) < 0[x], otrzymujemy x + 0x + 5 = x + 0(x ) + 5 < x + 0[x] + 5 = 0. Stąd wynika, że x < x < x, gdzie x = 5 0, x = Ponieważ [x ] = 9 i [x ] =, więc 9 [x]. W szczególności x jest liczbą ujemną równą 0[x] 5. Ponieważ 0[x] 5 0, więc przypadek [x] = nie jest możliwy. Wstawiając kolejno [x] = 9, 8,..., 3, otrzymujemy siedem liczb rzeczywistych: 5, 55, 45, 35, 5, 5 oraz 5. Łatwo sprawdzić, że wszystkie te liczby spełniają dane równanie. Z powyższych przykładów wynika, że jeśli n jest nieujemną liczbą całkowitą mniejszą lub równą 7, to istnieje równanie postaci ax + b[x] + c = 0 posiadające dokładnie n rozwiązań. Wykażemy, że to jest prawdą dla dowolnej nieujemnej liczby całkowitej n. Twierdzenie.4. Niech n będzie liczbą całkowitą. Równanie posiada dokładnie n rozwiązań. x (n 3n + )[x] + n(n ) 3 = 0 Dowód. Oznaczmy b = (n 3n + ), c = n(n ) 3, s = n, p = s, q = s + s. Wtedy 0 p q, b = (p + q), c = pq i dane równanie ma postać x (p + q)[x] + pq = 0. Należy wykazać, że to równanie ma dokładnie s + rozwiązań. Przypadek s = 0 (czyli n = ) jest oczywisty. Załóżmy dalej, że s i załóżmy, że liczba rzeczywista x jest rozwiązaniem tego równania. Wtedy (x p)(x q) = x (p + q)x + pq x (p + q)[x] + pq = 0, więc p x q i stąd s = p [x] q = s + s. Stąd w szczególności wynika, że x jest liczbą dodatnią równą (p + q)[x] pq. Wstawiając do (p + q)[x] pq kolejno [x] = 3
4 s, s +, s +,..., s + s, otrzymujemy s + parami różnych liczb rzeczywistych, z których każda jest postaci (s + s)(s + j) s (s + s) = s 4 + s j + sj, gdzie j {0,,,..., s}. Wystarczy teraz udowodnić, że dla każdego j należącego do zbioru {0,,,..., s} zachodzi równość ( ) s + j = [ s 4 + s j + sj]. W tym celu należy udowodnić, że dla j {0,,,..., s} zachodzą nierówności s + j s 4 + s j + sj < s + j +. To z kolei, po podniesieniu stron do kwadratu, sprowadza się do wykazania, że s 4 + s j + j s 4 + s j + sj < s 4 + (j + ) + s j + s dla j = 0,,..., s. Lewa nierówność jest oczywista. Prawa nierówność sprowadza się do nierówności (j + ) + s sj > 0. Sprawdzamy: (j + ) + s sj (j + ) + s s = (j + ) + s > 0. Zatem istotnie, dla każdego j {0,,,..., s}, zachodzi równość ( ) i to implikuje, że dane równanie ma dokładnie s + = n rozwiązań. Widzimy więc, że równanie postaci ax + b[x] + c = 0 może mieć dowolnie wiele rozwiązań. Czy może się tak zdarzyć, że rozwiązań jest nieskończenie wiele? Na pytanie to odpowiada następujące twierdzenie. Twierdzenie.5. Każde równanie postaci ax + b[x] + c = 0, gdzie a 0, b, c są liczbami rzeczywistymi, ma skończenie wiele rozwiązań, przy czym może tych rozwiązań w ogóle nie być. Dowód. Rozpatrzmy równanie ax + b[x] + c = 0, gdzie a > 0, b, c są danymi liczbami rzeczywistymi. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia to równanie. Przypadek. Niech b 0. Wtedy bx b[x] i mamy: ax + bx + c ax + b[x] + c = 0. Niech = b 4ac. Jeśli < 0, to nierówność ax + bx + c 0 nie może zachodzić. W tym przypadku rozpatrywane równanie nie ma w ogóle rozwiązań. Niech więc 0. Wtedy x x x, gdzie x i x są pierwiastkami równania ax + bx + c = 0. Wtedy [x ] [x] [x ]. Oznacza to, że [x] może przyjmować tylko skończenie wiele wartości (całkowitych). Mamy ponadto, x = ± może być tylko skończenie wiele. b[x] c a. Stąd wynika, że takich liczb x Przypadek. Niech b > 0. Wtedy b(x ) < b[x] i mamy: ax + bx + c b = ax + b(x ) + c ax + b[x] + c = 0. Niech = b 4a(c b). Jeśli < 0, to nierówność ax + bx + c b < 0 nie może zachodzić. W tym przypadku rozpatrywane równanie nie ma w ogóle rozwiązań. Jeśli 0, to powtarzamy argument z przypadku. W każdym więc przypadku rozwiązań rozpatrywanego równania jest tylko skończenie wiele. 4
5 Niech γ(u, v) oznacza liczbę rozwiązań równania x u[x] + v = 0. Zanotujmy kilka przykładów liczb postaci γ(u, v), otrzymanych przy pomocy przedstawionych metod i komputera. 7 = γ(0, ) = γ(, 5) = γ(, ) 8 = γ(3, 30) = γ(5, 4) = γ(5, 43) 9 = γ(8, 4) = γ(8, 5) = γ(0, 8) 0 = γ(, 90) = γ(3, 0) = γ(3, ) = γ(, 44) = γ(8, 9) = γ(8, 70) = γ(3, 0) = γ(33, 40) = γ(33, 4) 3 = γ(38, 34) = γ(38, 35) = γ(40, 3) 4 = γ(43, 40) = γ(45, 4) = γ(45, 43) 5 = γ(50, 57) = γ(5, 5) = γ(5, ) = γ(57, 75) = γ(59, 8) = γ(59, 83). Na zakończenie tego rozdziału proponujemy Czytelnikowi następujące zadania. Zadanie.. Wykazać, że: () równanie x = [x] ma dokładnie dwa rozwiązania: 0 i ; () równanie x = [x] ma dokładnie 3 rozwiązania: 0, i ; (3) jeśli n jest liczbą całkowitą większą od, to równanie x = n[x] ma dokładnie 4 rozwiązania: 0, n oraz n(n ) i n(n ). Zadanie.7. Wykazać, że: () równanie x = [x] ma dokładnie dwa rozwiązania: 0 i ; () jeśli n jest liczbą całkowitą większą od, to równanie x = n[x] ma dokładnie 3 rozwiązania: 0, n oraz n(n + ). Zadanie.8. Niech λ będzie dodatnią liczbą rzeczywistą. Wykazać, że: () równanie x = λ[x] posiada co najwyżej 4 rozwiązania; () równanie x = λ[x] posiada co najwyżej 3 rozwiązania. Zadanie.9. Rozpatrzmy równanie x (n + )[x] + n = 0, gdzie n jest liczbą całkowitą. Wykazać, że: () jeśli n, to równanie to posiada dokładnie n rozwiązań; () jeśli n 7, to równanie to posiada dokładnie 4 rozwiązania:, n n, n n i n. Równanie [x] + bx + c = 0 W tym rozdziale zajmujemy się liczbą rozwiązań równania postaci a[x] +bx+c = 0, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi i a 0. W przypadku gdy b = 0, równanie takie ma postać a[x] + c = 0, gdzie a 0. Wówczas rozwiązań może nie być wcale albo może ich być nieskończenie wiele. Dla 5
6 przykładu równanie [x] + = 0 nie ma rozwiązań. Natomiast równanie [x] = 0 ma nieskończenie wiele rozwiązań; każda liczba x taka, że x <, spełnia to równanie. W dalszym ciągu zakładać będziemy, że współczynnik b jest również różny od zera. W latach 974/975 na Olimpiadzie Matematycznej w Czechosłowacji (patrz [] zadanie 473) było następujące zadanie. Zadanie.. Znaleźć wszystkie liczby rzeczywiste x spełniające równość 3[x] + x 4 = 0. Rozwiązanie. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia równość 3[x] + x 4 = 0. Rozpatrzmy cztery przypadki. [ ] Przypadek. Niech [x] = 0. Wtedy x 4 = 0, więc x = 4 = 3. Ponieważ 3 = 0, więc mamy pierwsze rozwiązanie: x = 3. Przypadek. Niech [x]. W tym przypadku 0 x < [x] i stąd mamy nierówność (x ) < [x]. Następnie otrzymujemy: 3x = 3(x ) + x 4 < 3[x] + x 4 = 0, czyli x < 3 i mamy sprzeczność: x < 3. Ten przypadek nie jest zatem możliwy. Przypadek 3. Załóżmy, że x jest liczbą całkowitą. Wtedy [x] = x oraz x + x 4 = 0. Bez trudu stwierdzamy, że równanie x + 5x 4 = 0 nie ma pierwiastków całkowitych. Ten przypadek zatem też nie jest możliwy. Przypadek 4. Załóżmy, że liczba x nie jest całkowita i [x] < 0. Niech x = y. Wtedy y jest większe od zera i nie jest liczbą całkowitą. Zatem (patrz Lemat 0.) [x] = [ y] = [y] i stąd 3( [y]) + ( y) 4 = 0, czyli ( ) 3[y] + [y] y = 0. Jeśli [y] = 0, to mamy sprzeczność: 0 < y =. Zatem [y] i stąd kolejno mamy: y, 0 < y < [y], (y ) < [y] oraz 3y y 4 = 3(y ) + (y ) y < 3[y] + [y] y = 0, to znaczy, 3y y 4 < 0. Ostatnia nierówność implikuje, że y < y < y, gdzie y = 84, y = Stąd dalej mamy [y ] [y] [y ]. Ale y < 0, [y ] = i [y], więc [y]. [ ] Niech [y] =. Wtedy z równości ( ) otrzymujemy, że y = 4 3. Ponieważ 4 3 =, więc mamy następne rozwiązanie: x = [ ] 4 3. Jeśli [y] =, to z równości ( ) wynika, że y = 3 i mamy sprzeczność: = 3 = 3. Wynika stąd, że równanie 3[x] + x 4 = 0 ma dokładnie rozwiązania: 3 i 4 3. Wykazaliśmy, że równanie 3[x] +x 4 = 0 ma dokładnie rozwiązania. Podobnego typu równanie [x] +x = 0 nie ma rzeczywistych rozwiązań. Równanie [x] +x 3 = 0 ma tylko jedno rozwiązanie x =. Natomiast równanie [x] 4x+4 = 0 ma dokładnie trzy rozwiązania: 5 4, i 3 4. Dokładnie trzy rozwiązania mają również równania [x] 4x + 3 = 0 i [x] + 4x = 0. Rozwiązaniami tych równań są odpowiednio zbiory
7 { 3, 5, dokładnie cztery rozwiązania, odpowiednio { 7,, 3, 5 5 } { i 7,, } Równania [x] 5x + = 0 i [x] + 5x + = 0 posiadają } { i 8,,, } Ile rozwiązań może posiadać równanie postaci a[x] + bx + c = 0, gdzie a, b, c są liczbami rzeczywistymi i przy tym a 0 oraz b 0? Wiemy już, że liczba tych rozwiązań może być równa 0,,, 3 lub 4. Istnieją tego typu równania posiadające 5 rozwiązań. Przykład.. Równanie [x] x + 9 = 0 posiada dokładnie 5 rozwiązań: 5, 3, 3, 5, Dowód. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia równość [x] x + 9 = 0. Wtedy x = [x] +9 9 >, czyli x >. Zatem 0 < x < [x], więc (x ) < [x] i stąd x 8x + 0 = (x ) x + 9 < [x] x + 9 = 0. Z nierówności x 8x + 0 < 0 wynika, że x < x < x, gdzie x = 8 4 = 4 oraz x = 8+ 4 = 4 +. Ale [x ] = i [x ] =, więc [x]. Jeśli [x] =, to x = [x] +9 = 45 i wtedy mamy sprzeczność: = [x] = [45/] = 7. Zatem [x] 5. Wstawiając do [x] +9 kolejno [x] =,, 3, 4, 5, otrzymujemy odpowiednio liczby rzeczywiste 5 3, 3, 3, 5, 7 3. Łatwo sprawdzić, że wszystkie te liczby spełniają dane równanie. Spójrzmy na następne przykłady. Przykład.3. Równanie [x] + 9x + = 0 posiada dokładnie rozwiązań: 9, 3, 37 9, 8 9, 7 3, 9. Dowód. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia równość [x] + 9x + = 0. Wtedy x = [x] <, więc x jest liczbą ujemną mniejszą od. Zauważmy, że x nie może być liczbą całkowitą. Istotnie, przypuśćmy, że liczba x jest całkowita. Wtedy [x] = x, więc x jest całkowitym pierwiastkiem równania x + 9x + = 0. Obliczając pierwiastki stwierdzamy szybko, że równanie to nie ma całkowitych pierwiastków. Niech y = x. Wtedy liczba y nie jest całkowita, jest większa od oraz [ y] + 9( y) + = 0. Ale [ y] = [y] (patrz Lemat 0.), więc 0 = ( [y]) 9y+ = [y] +[y] 9y+ 3. Należy zatem znaleźć wszystkie niecałkowite liczby y, większe od, spełniające równość [y] + [y] 9y + 3 = 0. Korzystając z nierówności 0 < y < [y] i (y ) < [y], otrzymujemy: y 9y + = (y ) + (y ) 9y + 3 < [y] + [y] 9y + 3 = 0. Z nierówności y 9y + < 0 wynika, że y < y < y, gdzie y = 9 33 oraz y = Ale [y ] = i [y ] = 7, więc [y] 7. Ponadto, y = [y] +[y]+3 9. Wstawiając kolejno [y] =,, 3, 4, 5, otrzymujemy odpowiednio liczby rzeczywiste 9, 7 3, 8 9, 37 9, 3, 9. Z łatwością sprawdzamy, że wszystkie te liczby spełniają równość [y] +[y] 9y+3 = 0. Zatem liczby przeciwne do nich, czyli liczby 9, 3, 37 9, 8 9, 7 3, 9, spełniają daną równość [x] + 9x + = 0 i innych takich liczb nie ma. Podobnie dowodzimy, że istnieją przykłady z siedmioma i ośmioma rozwiązaniami. 7
8 Przykład.4. Równanie [x] 0x + 5 = 0 posiada dokładnie 7 rozwiązań: 9, 7, 4, 5,, 37, i Przykład.5. Równanie [x] 9x + 88 = 0 posiada dokładnie 8 rozwiązań: 3 9, 4 9, 37 9, 8,, 3 9, 57 9, Stosując powyższe metody i korzystając z komputera, można szybko obliczyć liczbę rozwiązań równań postaci a[x] + bx + c = 0, gdzie a > 0 i b 0. Zanotujmy kilka takich równań wraz z ich liczbami rozwiązań. Przykład.. Pewne równania postaci [x] ux + v = 0 i ich liczba rozwiązań. () [x] 8x + 8 = 0, 9 rozwiązań. () [x] 30x + 4 = 0, 0 rozwiązań. (3) [x] 30x + 5 = 0, rozwiązań. (4) [x] 40x = 0, rozwiązań. (5) [x] 40x = 0, 3 rozwiązań. () [x] 50x + 4 = 0, 4 rozwiązań. (7) [x] 0x = 0, 5 rozwiązań. (8) [x] 59x = 0, rozwiązań. (9) [x] 70x + 5 = 0, 7 rozwiązań. Z powyższych przykładów wynika, że jeśli n jest nieujemną liczbą całkowitą mniejszą lub równą 7, to istnieje równanie postaci a[x] + bx + c = 0 posiadające dokładnie n rozwiązań. Wykażemy, że to jest prawdą dla dowolnej nieujemnej liczby całkowitej n. W dowdzie tego faktu wykorzystamy następujący lemat. Jego dowód, który nie jest skomplikowany, pozostawiamy Czytelnikowi. Lemat.7. Niech p będzie liczbą całkowitą. Wtedy: () [ 4p + ] = [ 4p + ] = p; () [ 4p 4p ] = p ; (3) liczby 4p + i p + nie są całkowite; (4) liczba 4p 4p, gdzie p, nie jest całkowita; Stwierdzenie.8. Niech p będzie liczbą całkowitą. () Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0 posiada dokładnie 4p rozwiązań. () Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0 posiada dokładnie 4p rozwiązań. (3) Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0 posiada dokładnie 4p rozwiązań. (4) Równanie [x] 4p x + 4p 4 + 4p = 0 posiada dokładnie 4p 3 rozwiązań. 8
9 Dowód. W każdym przypadku mamy równanie postaci [x] ux+v = 0, gdzie u = 4p i v jest liczbą całkowitą większą od u. Załóżmy, że liczba rzeczywista x spełnia takie równanie. Wtedy x = [x] +v u v u >, więc 0 < x < [x] i stąd 0 < (x ) < [x]. Mamy zatem (x ) ux + v < [x] ux + v = 0, czyli x (u + )x + (v + ) < 0. To implikuje, że x < x < x, gdzie x = ( u + ) (, x = u + + ), przy czym = (u + ) 4(v + ) = u + 4u 4v. Stąd wynika, że [x ] [x] [x ]. Przejdźmy teraz do danych równań. () Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0. W tym przypadku u = 4p, v = 4p 4, = p, x = p p + = [x ], x = p + p + = [x ], więc p p + [x] p + p +. Niech [x] = p p + i, gdzie i jest liczbą całkowitą taką, że i 4p +. Wtedy x = [x] +4p 4 4p = p p + i + (p i) 4p = [x] + (i p) 4p. Jeśli i = 4p lub i = 4p +, to (i p) 4p i wtedy mamy sprzeczność: [x] [x] +. Natomiast, gdy i 4p, to 0 (i p) 4p < i wtedy powyższe x jest rozwiązaniem rozpatrywanego równania. Mamy więc w tym przypadku dokładnie 4p rozwiązań. () Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0. W tym przypadku u = 4p, v = 4p 4, = p +4, x = p + 4p +, x = p ++ 4p + i z lematów 0. i.7 wynika, że [x ] = p p, [x ] = p + p +. Zatem p p [x] p + p +. Niech [x] = p p + i, gdzie i jest liczbą całkowitą taką, że 0 i 4p +. Wtedy x = [x] +4p 4 4p = p p + i + (p i) 4p = [x] + (i p) 4p. Oznaczmy r = (i p) 4p. Mamy więc x = [x] + r. Jeśli i = 4p +, to r > i otrzymujemy sprzeczność. Zatem i 4p +. Podobnie jest, gdy i = p. W tym przypadku r < 0 i znowu mamy sprzeczność. Zatem i p. Jest oczywiste, że dla pozostałych i mamy zawsze nierówność 0 r <. Tych pozostałych i jest dokładnie 4p. Mamy więc w tym przypadku dokładnie 4p rozwiązań. (3) Równanie [x] 4p x + 4p 4 = 0. W tym przypadku u = 4p, v = 4p 4, = p + 8, x = p + 4p +, x = p + + 4p + i z powyższych lematów wynika, że [x ] = p p, [x ] = p + p +. Zatem p p [x] p + p +. Niech [x] = p p + i, gdzie i jest liczbą całkowitą taką, że 0 i 4p +. Powtarzając obliczenia z przypadku równania () otrzymujemy, że x = [x] + r, gdzie r = (i p) 4p. Jeśli i jest jedną z czterech liczb p, p, p + lub 4p +, to otrzymujemy oczywistą sprzeczność. Dla pozostałych i, których jest dokładnie 4p, mamy zawsze nierówność 0 r <. W tym przypadku jest więc dokładnie 4p rozwiązań. (4) Równanie [x] 4p x + 4p 4 + 4p = 0. W tym przypadku u = 4p, v = 4p 4 + 4p, = p p, x = p + 4p 4p, x = p + + 4p 4p i z powyższych lematów wynika, że [x ] = p p +, [x ] = p + p. Zatem p p + [x] p + p. Niech [x] = p p + i, gdzie i jest liczbą całkowitą taką, że i 4p. Powtarzając obliczenia z przypadku równania () otrzymujemy, że x = [x] + r, gdzie r = (i p) +4p 4p. Jeśli i = 4p, to otrzymujemy oczywistą sprzeczność. Dla pozostałych i, których jest dokładnie 9
10 4p 3, mamy zawsze nierówność 0 r <. W tym przypadku jest więc dokładnie 4p 3 rozwiązań. Z powyższego stwierdzenia wynika natychmiast: Twierdzenie.9. Dla każdej nieujemnej liczby całkowitej n istnieje równanie postaci posiadające dokładnie n rozwiązań. a[x] + bx + c = 0, gdzie a > 0 i b 0, Dowód. Dla n < 5 przykłady takich równań podaliśmy na początku tego rozdziału. Jeśli n 5, to n jest jedną z liczb postaci 4p, 4p, 4p lub 4p 3, gdzie p jest liczbą całkowitą. W tym przypadku teza wynika ze stwierdzenia.8. Przykład.0. Ze stwierdzenia.8 wynika, że równania [x] 4(50) x + 4(50) 4 = 0, [x] 4(50) x + 4(50) 4 = 0, [x] 4(50) x + 4(50) 4 = 0, [x] 4(503) x + 4(503) + 0 = 0 mają odpowiednio 00, 007, 008 i 009 rozwiązań. Widzimy więc, że równanie postaci a[x] + bx + c = 0, gdzie a 0 i b 0 może mieć dowolnie wiele rozwiązań. Czy może się tak zdarzyć, że rozwiązań jest nieskończenie wiele? Wspominaliśmy już, że jeśli b = 0, to może być nieskończenie rozwiązań. Mamy jednak dodatkowe założenie, że b 0. Stosując metodę podobną do tej, którą zastosowaliśmy w dowodzie twierdzenia.5, można udowodnić następujące twierdzenie. Twierdzenie.. Każde równanie postaci a[x] + bx + c = 0, gdzie a 0, b 0, c są liczbami rzeczywistymi, ma skończenie wiele rozwiązań, przy czym może tych rozwiązań w ogóle nie być. Kończymy ten artykuł następującymi zadaniami. Zadanie.. Udowodnić, że: () równanie [x] = x posiada dokładnie dwa rozwiązania: 0 i ; () równanie [x] = x posiada dokładnie trzy rozwiązania: 0, i ; (3) jeśli n 3 jest liczbą całkowitą, to równanie [x] = nx posiada dokładnie cztery rozwiązania: 0, n, (n ) oraz ; n n (4) jeśli u jest dowolną liczbą dodatnią, to równanie [x] = ux posiada co najwyżej 4 rozwiązania. Zadanie.3. Wykazać, że równanie [x] = ux, gdzie u > 0, posiada co najwyżej dwa rozwiązania. Zadanie.4. Wykazać, że jeśli n 3 jest liczbą całkowitą, to równanie [x] = n+x n ma tylko zerowe rozwiązanie. 0
11 Literatura [] T. Andrescu, Z. Feng, Mathematical Olympiads Problems and Solutions From Around the World, The Mathematical Association of America, 00. [] J. Kalinowski, Zbiór Zadań z Czeskich i Słowackich Olimpiad Matematycznych, 95-00, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna Adam, Warszawa 00. [3] H. Pawłowski, Kółko Matematyczne dla Olimpijczyków, Turpress, Toruń, 994.
Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych
Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych Andrzej Nowicki 24 maja 2015, wersja kk-17 Niech m < n będą danymi liczbami naturalnymi. Interesować nas będzie równanie ( ) y 2 + (y + 1) 2 + + (y + m 1) 2 =
Bardziej szczegółowoFunkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki
Bardziej szczegółowoSumy kolejnych bikwadratów
Sumy kolejnych bikwadratów Znane są następujące dwie równości Andrzej Nowicki 18 maja 2015, wersja bi-12 3 2 + 4 2 = 5 2 3 3 + 4 3 + 5 3 = 6 3. Czy istnieją podobnego typu równości dla czwartych potęg?
Bardziej szczegółowon=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa
Równanie Bessela Będziemy rozważać następujące równanie Bessela x y xy x ν )y 0 ) gdzie ν 0 jest pewnym parametrem Rozwiązania równania ) nazywamy funkcjami Bessela rzędu ν Sprawdzamy, że x 0 jest regularnym
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz
Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym
Bardziej szczegółowo6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.).
6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.). 0 grudnia 008 r. 88. Obliczyć podając wynik w postaci ułamka zwykłego a) 0,(4)+ 3 3,374(9) b) (0,(9)+1,(09)) 1,() c) (0,(037))
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadania z teorii liczb
Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę
Bardziej szczegółowoLX Olimpiada Matematyczna
LX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia drugiego 13 lutego 2009 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. Liczby rzeczywiste a 1, a 2,..., a n (n 2) spełniają warunek a 1
Bardziej szczegółowoUkłady równań i nierówności liniowych
Układy równań i nierówności liniowych Wiesław Krakowiak 1 grudnia 2010 1 Układy równań liniowych DEFINICJA 11 Układem równań m liniowych o n niewiadomych X 1,, X n, nazywamy układ postaci: a 11 X 1 + +
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna 1 Zasada indukcji Rozpatrzmy najpierw następujący przykład. Przykład 1 Oblicz sumę 1 + + 5 +... + (n 1). Dyskusja. Widzimy że dla n = 1 ostatnim składnikiem powyższej sumy jest n
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 202/203 Seria VI (grudzień 202) rozwiązania zadań 26. Udowodnij, że istnieje 0 00 kolejnych liczb całkowitych dodatnich nie większych
Bardziej szczegółowoVI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów
VI. 1. Równanie różniczkowe liniowe n-tego rzędu o zmiennych współczynnikach Niech podobnie jak w poprzednim paragrafie K = C lub K = R. Podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy pochodne wyższych
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 07 Ciągi rekurencyjne Rozdział 12 12 Całkowitość wyrazów pewnych ciągów rekurencyjnych Andrzej Nowicki 17 maja 2012, http://wwwmatunitorunpl/~anow Spis treści 12 Całkowitość
Bardziej szczegółowoW. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1
W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1 Zadanie IV. Dany jest prostokątny arkusz kartony o długości 80 cm i szerokości 50 cm. W czterech rogach tego arkusza wycięto kwadratowe
Bardziej szczegółowo1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)
1) Wykresem funkcji kwadratowej f jest parabola o wierzchołku w początku układu współrzędnych i przechodząca przez punkt. Wobec tego funkcja f określona wzorem 2) Punkt należy do paraboli o równaniu. Wobec
Bardziej szczegółowoWykład z równań różnicowych
Wykład z równań różnicowych 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp.
Bardziej szczegółowo1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia
1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia Definicja wielomianu. Wielomianem stopnia n zmiennej rzeczywistej x nazywamy funkcję w określoną wzorem w(x) = a n x n + a n 1 x n 1 + + a 1 x + a 0, przy
Bardziej szczegółowoMatematyka Dyskretna Zestaw 2
Materiały dydaktyczne Matematyka Dyskretna (Zestaw ) Matematyka Dyskretna Zestaw 1. Wykazać, że nie istnieje liczba naturalna, która przy dzieleniu przez 18 daje resztę 13, a przy dzieleniu przez 1 daje
Bardziej szczegółowoOLIMPIADA MATEMATYCZNA
OLIMPIADA MATEMATYCZNA Na stronie internetowej wwwomgedupl Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów (OMG) ukazały się ciekawe broszury zawierające interesujące zadania wraz z pomysłowymi rozwiązaniami z
Bardziej szczegółowoWykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych
Arytmetyka liczb całkowitych Wykład 1 Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych Z = {0, ±1, ±2,...}. Zakładamy, że czytelnik zna relację
Bardziej szczegółowoUkłady równań i równania wyższych rzędów
Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem
Bardziej szczegółowoFunkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.
Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych Definicja Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy
Bardziej szczegółowoNierówności symetryczne
Nierówności symetryczne Andrzej Nowicki Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Wydział Matematyki i Informatyki, ul Chopina 1 18, 87 100 Toruń (e-mail: anow@matunitorunpl) Sierpień 1995 Wstęp Jeśli x, y, z, t
Bardziej szczegółowo1 Całki funkcji wymiernych
Całki funkcji wymiernych Definicja. Funkcją wymierną nazywamy iloraz dwóch wielomianów. Całka funkcji wymiernej jest więc postaci: W (x) W (x) = an x n + a n x n +... + a x + a 0 b m x m + b m x m +...
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 2012/2013 Seria X (kwiecień 2013) rozwiązania zadań 46. Na szachownicy 75 75 umieszczono 120 kwadratów 3 3 tak, że każdy pokrywa 9 pól.
Bardziej szczegółowoZadania do samodzielnego rozwiązania
Zadania do samodzielnego rozwiązania I. Podzielność liczb całkowitych 1. Pewna liczba sześciocyfrowa a kończy się cyfrą 5. Jeśli tę cyfrę przestawimy na miejsce pierwsze ze strony lewej, to otrzymamy nową
Bardziej szczegółowoLI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)
LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. Dana jest liczba całkowita n 2. Wyznaczyć liczbę rozwiązań (x 1,x
Bardziej szczegółowoFunkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.
Bardziej szczegółowoZestaw zadań dotyczących liczb całkowitych
V Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych Opracowanie Monika Fabijańczyk ROZDZIAŁ 1 Cechy podzielności Poniższe zadania zostały wybrane z różnych zbiorów zadań, opracowań, konkursów matematycznych.
Bardziej szczegółowo2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11 2 Rodziny zbiorów 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów Niech X będzie niepustym zbiorem. Rodzinę indeksowaną zbiorów {A i } i I 2 X nazywamy rozbiciem zbioru X
Bardziej szczegółowoFunkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \
Bardziej szczegółowoFUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH PROPORCJONALNOŚĆ PROSTA Proporcjonalnością prostą nazywamy zależność między dwoma wielkościami zmiennymi x i y, określoną wzorem: y = a x Gdzie a jest
Bardziej szczegółowoFUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c
FUNKCJA KWADRATOWA 1. Definicje i przydatne wzory DEFINICJA 1. Funkcja kwadratowa lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax + bx + c taką, że a, b, c R oraz a 0. Powyższe wyrażenie
Bardziej szczegółowoWielomiany. dr Tadeusz Werbiński. Teoria
Wielomiany dr Tadeusz Werbiński Teoria Na początku przypomnimy kilka szkolnych definicji i twierdzeń dotyczących wielomianów. Autorzy podręczników szkolnych podają różne definicje wielomianu - dla jednych
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13
35. O zdaniu 1 T (n) udowodniono, że prawdziwe jest T (1), oraz że dla dowolnego n 6 zachodzi implikacja T (n) T (n+2). Czy można stąd wnioskować, że a) prawdziwe jest T (10), b) prawdziwe jest T (11),
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 15. Liczby, Funkcje, Ciągi, Zbiory, Geometria Rozdział. Ciągi komplementarne Andrzej Nowicki 16 kwietnia 013, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści Ciągi komplementarne
Bardziej szczegółowoW. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1
W. Guzicki Próbna matura, grudzień 01 r. poziom rozszerzony 1 Próbna matura rozszerzona (jesień 01 r.) Zadanie 18 kilka innych rozwiązań Wojciech Guzicki Zadanie 18. Okno na poddaszu ma mieć kształt trapezu
Bardziej szczegółowof (x)=mx 2 +(2m 2)x+m+1 ma co najmniej jedno
Zadanie 1 x 2 2mx+4m 3=0 ma dwa różne pierwiastki? Odp: m ( ; 1) (3 ; ) Zadanie 2 mx 2 +(2m 2) x+m+1=0 ma dwa różne pierwiastki? Odp: m ( ;0) (0; 1 3 ) Zadanie 3 ma jeden pierwiastek? Odp: m = -2, m =
Bardziej szczegółowoLXI Olimpiada Matematyczna
1 Zadanie 1. LXI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 21 kwietnia 2010 r. (pierwszy dzień zawodów) Dana jest liczba całkowita n > 1 i zbiór S {0,1,2,...,n 1}
Bardziej szczegółowoVII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów
VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów Zawody stopnia pierwszego część testowa, test próbny www.omg.edu.pl (wrzesień 2011 r.) Rozwiązania zadań testowych 1. Liczba krawędzi pewnego ostrosłupa jest o
Bardziej szczegółowoTeoria. a, jeśli a < 0.
Teoria Definicja 1 Wartością bezwzględną liczby a R nazywamy liczbę a określoną wzorem a, jeśli a 0, a = a, jeśli a < 0 Zgodnie z powyższym określeniem liczba a jest równa odległości liczby a od liczby
Bardziej szczegółowoZnaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:
Ciągi rekurencyjne Zadanie 1 Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie: w dwóch przypadkach: dla i, oraz dla i. Wskazówka Należy poszukiwać rozwiązania w postaci, gdzie
Bardziej szczegółowo1 Nierówność Minkowskiego i Hoeldera
1 Nierówność Minkowskiego i Hoeldera Na państwa użytek załączam precyzyjne sformułowania i dowody nierówności Hoeldera i Minkowskiego: Twierdzenie 1.1 Nierówność Hoeldera). Niech p, q będą takimi liczbami
Bardziej szczegółowoNierówności. dla początkujących olimpijczyków. Aleksander Kubica Tomasz Szymczyk
STOWARZYSZENIE NA RZECZ EDUKACJI MATEMATYCZNEJ KOMITET GŁÓWNY OLIMPIADY MATEMATYCZNEJ GIMNAZJALISTÓW Nierówności dla początkujących olimpijczyków Aleksander Kubica Tomasz Szymczyk wwwomgedupl Warszawa
Bardziej szczegółowoRównania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0
Równania różnicowe 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp Ponadto
Bardziej szczegółowoKONSPEKT FUNKCJE cz. 1.
KONSPEKT FUNKCJE cz. 1. DEFINICJA FUNKCJI Funkcją nazywamy przyporządkowanie, w którym każdemu elementowi zbioru X odpowiada dokładnie jeden element zbioru Y Zbiór X nazywamy dziedziną, a jego elementy
Bardziej szczegółowoDefinicja i własności wartości bezwzględnej.
Równania i nierówności z wartością bezwzględną. Rozwiązywanie układów dwóch (trzech) równań z dwiema (trzema) niewiadomymi. Układy równań liniowych z parametrem, analiza rozwiązań. Definicja i własności
Bardziej szczegółowoZadania przygotowawcze do konkursu o tytuł NAJLEPSZEGO MATEMATYKA KLAS PIERWSZYCH I DRUGICH POWIATU BOCHEŃSKIEGO rok szk. 2017/2018.
Zadania przygotowawcze do konkursu o tytuł NAJLEPSZEGO MATEMATYKA KLAS PIERWSZYCH I DRUGICH POWIATU BOCHEŃSKIEGO rok szk. 017/018 19 grudnia 017 1 1 Klasy pierwsze - poziom podstawowy 1. Dane są zbiory
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe. Notatki z wykładu.
Równania różniczkowe Notatki z wykładu http://robert.brainusers.net 17.06.2009 Notatki własne z wykładu. Są niekompletne, bez bibliografii oraz mogą zawierać błędy i usterki. Z tego powodu niniejszy dokument
Bardziej szczegółowoZasada indukcji matematycznej
Zasada indukcji matematycznej Twierdzenie 1 (Zasada indukcji matematycznej). Niech ϕ(n) będzie formą zdaniową zmiennej n N 0. Załóżmy, że istnieje n 0 N 0 takie, że 1. ϕ(n 0 ) jest zdaniem prawdziwym,.
Bardziej szczegółowoWykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.
Wykład 4 Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni. Twierdzenie 1 Niech m, n Z. Jeśli n > 0 to istnieje dokładnie jedna para licz q, r, że: m = qn + r, 0 r < n. Liczbę r nazywamy resztą z dzielenia
Bardziej szczegółowoProgramowanie liniowe
Programowanie liniowe Maciej Drwal maciej.drwal@pwr.wroc.pl 1 Problem programowania liniowego min x c T x (1) Ax b, (2) x 0. (3) gdzie A R m n, c R n, b R m. Oznaczmy przez x rozwiązanie optymalne, tzn.
Bardziej szczegółowoMatematyka A kolokwium 26 kwietnia 2017 r., godz. 18:05 20:00. i = = i. +i sin ) = 1024(cos 5π+i sin 5π) =
Matematyka A kolokwium 6 kwietnia 7 r., godz. 8:5 : Starałem się nie popełniać błędów, ale jeśli są, będę wdzięczny za wieści o nich Mam też nadzieję, że niektórzy studenci zechcą zrozumieć poniższy tekst,
Bardziej szczegółowoLXIII Olimpiada Matematyczna
1 Zadanie 1. LXIII Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia drugiego 17 lutego 2012 r. (pierwszy dzień zawodów) Rozwiązać w liczbach rzeczywistych a, b, c, d układ równań a
Bardziej szczegółowoKongruencje twierdzenie Wilsona
Kongruencje Wykład 5 Twierdzenie Wilsona... pojawia się po raz pierwszy bez dowodu w Meditationes Algebraicae Edwarda Waringa (1770), profesora (Lucasian Professor) matematyki w Cambridge, znanego głównie
Bardziej szczegółowoLXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów)
LXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów) 1. Dany jest trójkąt ostrokątny ABC, w którym AB < AC. Dwusieczna kąta
Bardziej szczegółowoZaawansowane metody numeryczne
Wykład 11 Ogólna postać metody iteracyjnej Definicja 11.1. (metoda iteracyjna rozwiązywania układów równań) Metodą iteracyjną rozwiązywania { układów równań liniowych nazywamy ciąg wektorów zdefiniowany
Bardziej szczegółowoSystem BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10
System BCD z κ Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna Semestr letni 2009/10 Rozważamy system BCD ze stałą typową κ i aksjomatami ω κ κ i κ ω κ. W pierwszej części tej notatki
Bardziej szczegółowoFUNKCJA LINIOWA - WYKRES
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (Postać kierunkowa) Funkcja liniowa jest podstawowym typem funkcji. Jest to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości
Bardziej szczegółowoWielomiany podstawowe wiadomości
Rozdział Wielomiany podstawowe wiadomości Funkcję postaci f s = a n s n + a n s n + + a s + a 0, gdzie n N, a i R i = 0,, n, a n 0 nazywamy wielomianem rzeczywistym stopnia n; jeżeli współczynniki a i
Bardziej szczegółowoI Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy. Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR
I Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR Opiekun Mariusz Adamczak wojtekkretowicz@gmail.com Bydgoszcz 2017 Spis treści Wstęp...
Bardziej szczegółowoNAJWIEKSZY INTERNETOWY ZBIÓR ZADAŃ Z MATEMATYKI FUNKCJE KWADRATOWE PARAMETRY
www.zadania.info NAJWIEKSZY INTERNETOWY ZBIÓR ZADAŃ Z MATEMATYKI FUNKCJE KWADRATOWE PARAMETRY 1 www.zadania.info NAJWIEKSZY INTERNETOWY ZBIÓR ZADAŃ Z MATEMATYKI ZADANIE 1 Wyznacz wzór funkcji f (x) = 2x
Bardziej szczegółowoXII Olimpiada Matematyczna Juniorów Zawody stopnia pierwszego część korespondencyjna (1 września 2016 r. 17 października 2016 r.)
XII Olimpiada Matematyczna Juniorów Zawody stopnia pierwszego część korespondencyjna ( września 06 r. 7 października 06 r.) Szkice rozwiązań zadań konkursowych. Liczby wymierne a, b, c spełniają równanie
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.
Bardziej szczegółowoCIĄGI wiadomości podstawowe
1 CIĄGI wiadomości podstawowe Jak głosi definicja ciąg liczbowy to funkcja, której dziedziną są liczby naturalne dodatnie (w zadaniach oznacza się to najczęściej n 1) a wartościami tej funkcji są wszystkie
Bardziej szczegółowoMatematyka A kolokwium: godz. 18:05 20:00, 24 maja 2017 r. rozwiązania. ) zachodzi równość: x (t) ( 1 + x(t) 2)
Matematyka A kolokwium: godz. 18:05 0:00, 4 maja 017 r. rozwiązania 1. 7 p. Znaleźć wszystkie takie funkcje t xt, że dla każdego t π, π zachodzi równość: x t 1 + xt 1+4t 0. p. Wśród znalezionych w poprzedniej
Bardziej szczegółowoMetody numeryczne w przykładach
Metody numeryczne w przykładach Bartosz Ziemkiewicz Wydział Matematyki i Informatyki UMK, Toruń Regionalne Koło Matematyczne 8 kwietnia 2010 r. Bartosz Ziemkiewicz (WMiI UMK) Metody numeryczne w przykładach
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ 1/10 BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH Piotr M. Hajac Uniwersytet Warszawski Wykład 11, 18.12.2013 Typeset by Jakub Szczepanik. Istnienie bazy Tak jak wśród wszystkich pierścieni wyróżniamy
Bardziej szczegółowo1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)
1. Liczby wymierne. - wartość bezwzględna liczby. dla 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba) - dla < 0 ( wartością bezwzględną liczby ujemnej jest liczba do niej przeciwna) W interpretacji
Bardziej szczegółowoBukiety matematyczne dla gimnazjum
Bukiety matematyczne dla gimnazjum http://www.mat.uni.torun.pl/~kolka/ 1 X 2002 Bukiet I Dany jest prostokąt o bokach wymiernych a, b, którego obwód O i pole P są całkowite. 1. Sprawdź, że zachodzi równość
Bardziej szczegółowoRegionalne Koło Matematyczne
Regionalne Koło Matematyczne Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Wydział Matematyki i Informatyki http://www.mat.umk.pl/rkm/ Lista rozwiązań zadań nr 16 (27.02.2010) Twierdzenia evy i Menelaosa 1.
Bardziej szczegółowoPendolinem z równaniami, nierównościami i układami
Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami 1. Równaniem nazywamy równość dwóch wyrażeń algebraicznych. Równaniami z jedną niewiadomą są, np. równania: 2 x+3=5 x 2 =4 2x=4 9=17 x 3 2t +3=5t 7 Równaniami
Bardziej szczegółowoMaria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI
Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI Matematyka dla liceum ogólnokształcącego i technikum w zakresie podstawowym i rozszerzonym Z E S Z Y T M E T O D Y C Z N Y Miejski
Bardziej szczegółowo1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.
1.1. NWD, NWW i algorytm Euklidesa. 1. Wykład 1 Twierdzenie 1.1 (o dzieleniu z resztą). Niech a, b Z, b 0. Wówczas istnieje dokładnie jedna para liczb całkowitych q, r Z taka, że a = qb + r oraz 0 r< b.
Bardziej szczegółowoProjekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera
Bardziej szczegółowo4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.
Jarosław Wróblewski Matematyka dla Myślących, 008/09. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych. 15 listopada 008 r. Uwaga: Przyjmujemy,
Bardziej szczegółowodomykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów
1 of 8 2012-03-28 17:45 Logika i teoria mnogości/wykład 5: Para uporządkowana iloczyn kartezjański relacje domykanie relacji relacja równoważności rozkłady zbiorów From Studia Informatyczne < Logika i
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 0/03 Seria IV październik 0 rozwiązania zadań 6. Dla danej liczby naturalnej n rozważamy wszystkie sumy postaci a b a b 3 a 3 b 3 a b...n
Bardziej szczegółowoLV Olimpiada Matematyczna
LV Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 15 kwietnia 004 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. Punkt D leży na boku AB trójkąta ABC. Okręgi styczne do prostych
Bardziej szczegółowoCiała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);
Ciała i wielomiany 1 Ciała i wielomiany 1 Definicja ciała Niech F będzie zbiorem, i niech + ( dodawanie ) oraz ( mnożenie ) będą działaniami na zbiorze F. Definicja. Zbiór F wraz z działaniami + i nazywamy
Bardziej szczegółowoA i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 3 25 3 Miara 3.1 Definicja miary i jej podstawowe własności Niech X będzie niepustym zbiorem, a A 2 X niepustą rodziną podzbiorów. Wtedy dowolne odwzorowanie : A
Bardziej szczegółowoWektory i wartości własne
Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna dla informatyków
Matematyka dyskretna dla informatyków Część I: Elementy kombinatoryki Jerzy Jaworski Zbigniew Palka Jerzy Szymański Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Poznań 2007 4 Zależności rekurencyjne Wiele zależności
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. x + 2 = 0.
Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą
Bardziej szczegółowoEGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015
EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 0/0 FORMUŁA OD 0 ( NOWA MATURA ) MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ ARKUSZ MMA-P CZERWIEC 0 Egzamin maturalny z matematyki nowa formuła Klucz
Bardziej szczegółowo5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne.
5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne. 78. Uprościć wyrażenia a) 4 2+log 27 b) log 3 2 log 59 c) log 6 2+log 36 9 a) 4 2+log 27 = (2 2 ) log 27 4 = 28 2 = 784 29 listopada 2008
Bardziej szczegółowoWektory i wartości własne
Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń W V nazywamy niezmienniczą
Bardziej szczegółowoZajęcia nr. 6: Równania i układy równań liniowych
Zajęcia nr. 6: Równania i układy równań liniowych 13 maja 2005 1 Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1 (równanie liniowe). Równaniem liniowym będziemy nazwyać równanie postaci: ax = b, gdzie x oznacza niewiadomą,
Bardziej szczegółowoSkończone rozszerzenia ciał
Skończone rozszerzenia ciał Notkę tę rozpoczniemy od definicji i prostych własności wielomianu minimalnego, następnie wprowadzimy pojecie rozszerzenia pojedynczego o element algebraiczny, udowodnimy twierdzenie
Bardziej szczegółowoWielomiany podstawowe wiadomości
Rozdział Wielomiany podstawowe wiadomości Funkcję postaci f s) = s n + 1 s n 1 ++a 1 s+a 0, 1) gdzie n N, a i R i = 0,,n), 0 nazywamy wielomianem rzeczywistym stopnia n; jeżeli współczynniki a i i = 0,,n)
Bardziej szczegółowoLVIII Olimpiada Matematyczna
LVIII Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2007 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. W trójkącie ostrokątnym A punkt O jest środkiem okręgu opisanego,
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 14. Równanie Pella Rozdział 9 9. Zastosowania równania Pella Andrzej Nowicki 10 kwietnia 013, Spis treści http://www.mat.uni.torun.pl/~anow 9 Zastosowania równania Pella
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna Zadanie 1 Wykazać, że dla dowolnego prawdziwa jest równość: Do obu stron założenia indukcyjnego należy dodać brakujący wyraz. Sprawdzamy prawdziwość równości (1) dla. Prawa strona:.
Bardziej szczegółowoŚrednie. Średnie. Kinga Kolczyńska - Przybycień
Czym jest średnia? W wielu zagadnieniach praktycznych, kiedy mamy do czynienia z jakimiś danymi, poszukujemy liczb, które w pewnym sensie charakteryzują te dane. Na przykład kiedy chcielibyśmy sklasyfikować,
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone
Bardziej szczegółowoWykład 3 Równania rózniczkowe cd
7 grudnia 2010 Definicja Równanie różniczkowe dy dx + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to równanie (1) czyli równanie dy dx + p (x) y = 0 nazywamy
Bardziej szczegółowoTwierdzenia Rolle'a i Lagrange'a
Twierdzenia Rolle'a i Lagrange'a Zadanie 1 Wykazać, że dla dowolnych zachodzi. W przypadku nierówność (a właściwie równość) w treści zadania spełniona jest w sposób oczywisty, więc tego przypadku nie musimy
Bardziej szczegółowo7 Twierdzenie Fubiniego
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, wykład 7 19 7 Twierdzenie Fubiniego 7.1 Miary produktowe Niech i będą niepustymi zbiorami. Przez oznaczmy produkt kartezjański i tj. zbiór = { (x, y : x y }. Niech E oraz
Bardziej szczegółowoRozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II
Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu 15.1.010r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II Zadanie 1. Wyznacz dziedzinę naturalną funkcji f x) = arc cos x x + x 5 ) ) log x + 5. Rozwiązanie. Wymagane
Bardziej szczegółowo