Analiza czasowo częstotliwościowa nieregularnych zmian parametrów orientacji przestrzennej Ziemi

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Analiza czasowo częstotliwościowa nieregularnych zmian parametrów orientacji przestrzennej Ziemi"

Transkrypt

1 Analiza czasowo częstotliwościowa nieregularnych zmian parametrów orientacji przestrzennej Ziemi mgr Alicja Rzeszótko rozprawa doktorska przygotowana w Centrum Badań Kosmicznych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie pod kierunkiem doc. dr hab. Wiesława Koska Warszawa, 26 lutego 21

2 Definicja parametrów orientacji przestrzennej Ziemi(EOP) Parametry orientacji przestrzennej Ziemi(ang. Earth Orientation Parameters EOP) służą do transformacji pomiędzy ziemskim a niebieskim układem odniesienia, opisującej rotację Ziemi: [CRF] =PN(dX,dY)R 3(UT1-UTC)W(x p,y p)[trf]. Do EOP należą: residua dx, dy modelu precesji-nutacji IAU2, zmiany czasu uniwersalnego UT1 UTC lub zmiany długości doby, współrzędnex p,y pbiegunaziemskiego. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 2/ 26

3 Nieregularny charakter rotacji Ziemi i danych EOP Na zmiany rotacji Ziemi mają wpływ takie czynniki perturbujące jak m. in. procesy atmosferyczne, oceaniczne i hydrologiczne. Zaburzenia rotacji Ziemi powodują, że dane EOP zawierają nie tylko część deterministyczną, lecz również nieregularną część stochastyczną. Dane EOP nie są dostępne w czasie rzeczywistym, dlatego w celu wyznaczenia transformacji pomiędzy ITRF i ICRF muszą być prognozowane. BłędyprognozdanychEOPjużnakilkadniwprzyszłośćsąconajmniejorząd wielkości większe niż dokładność ich wyznaczenia. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 3/ 26

4 Motywacja i teza główna pracy Motywacja 1 Zarówno dla celów analizy, jak i prognozowania danych EOP istotna jest znajomość charakteru występujących w nich zmian nieregularnych. 2 Dlawyjaśnieniazmiannieregularnychwystępującychwx p,y piut1-utc,konieczne jest badanie relacji pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami pobudzenia ośrodków ciekłych wyznaczanymi z danych geofizycznych. Teza główna pracy W parametrach orientacji przestrzennej Ziemi występują zmiany nieregularne pobudzane w sposób losowy przez ciekłe otoczki Ziemi, takie jak atmosfera, ocean i hydrologia lądowa. Zmiany te należy traktować jako oscylacje szerokopasmowe, charakteryzujące się nieregularnymi zmianami amplitud i faz. Istnieje możliwość wyznaczenia tych zmian nieregularnych w funkcji czasu i częstotliwości, jak również badania wzajemnych relacji czasowo-częstotliwościowych pomiędzy nimi a ich geofizycznym pobudzeniem za pomocą różnych metod analizy. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 4/ 26

5 Zbiory danych EOP x p y p (a)współrzędnex p,y p bieguna ziemskiego. [ms] UT1 UTC (b) Zmiany czasu uniwersalnego UT1-UTC. [ms] δ δ (c) Zmiany długości doby, model pływowy δ oraz zmiany długości doby po odjęciu modelu pływowego -δ dx dy (d) Residua dx, dy modelu precesji-nutacji IAU2. Rysunek 1: Parametry ruchu obrotowego Ziemi z danych IERS. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 5/ 26

6 Charakterystyka EOP Współrzędnex p,y pbiegunaziemskiego W ruchu bieguna ziemskiego zaobserwować można: dryftzwiązanyzprzemieszczaniemsięśredniegobiegunaziemskiegowkierunku7 W zprędkościąokoło3masnarok, oscylację Markowitza o okresie około 3 lat i amplitudzie około 2 mas swobodną, quasi-kołową oscylacja Chandlera o okresie około 14 miesięcy i powoli zmieniającej się amplitudzie osiągającej 25 mas, wymuszoną, eliptyczną oscylację roczną o amplitudzie około 8 mas, oscylację półroczną o amplitudzie około 1 mas, oscylacje krótkookresowe o okresach od kilku dni do pół roku i amplitudach rzędu 1 mas. Poprawki ze względu na zmiany wywołane zjawiskami pływowymi są zaniedbywalnie małe. Precyzja wyznaczeń wynosi od.1 do.3 mas, co odpowiada przemieszczeniu na powierzchniziemiod3do9mm. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 6/ 26

7 Charakterystyka EOP Zmiany długości doby Są proporcjonalne do pochodnej po czasie z UT1-UTC. Opisują zmiany szybkości kątowej Ziemi. Występuje w nich: trend liniowy powodujący wydłużanie się doby ziemskiej o około 1.8 ms na 1 lat, zmiany długookresowe o amplitudzie rzędu 1 ms, oscylacja roczna, półroczna i około dwuletnia modelowane tzw. wyrazem sezonowym o amplitudzie około.5 ms, oscylacje krótkookresowe o okresach i amplitudach zmieniających się w sposób losowy, zmiany pływowe o amplitudzie rzędu 1 ms opisywane przez konwencjonalne modele pływowe. Dokładność wyznaczeń UT1-UTC wynosi obecnie około 1 µs, co odpowiada przemieszczeniu na równiku Ziemi około 4.6 mm. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 7/ 26

8 Charakterystyka EOP Residua dx, dy modelu precesji-nutacji IAU2 Zjawisko precesji nutacji opisywane jest modelem MHB2 lub IAU2, wykorzystującym rozwiązanie dla modelu sztywnej Ziemi oraz współczynniki transformacji, uwzględniające deformacje Ziemi. SygnałgeofizycznywresiduachdX,dYjestmaływporównaniuzsygnałem deterministycznym. PrecyzjawyznaczeńresiduówdX,dYwynosiod.1do.3mas,coodpowiada przemieszczeniu na powierzchni Ziemi od 3 do 9 mm. ResiduadX,dYsąprognozowaneztąsamądokładnością,zktórąsąwyznaczane. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 8/ 26

9 Metody analiz czasowo-częstotliwościowych Transformata Stockwella(ST) + [ 1 Z(t,T ) = T z(t )ψ( t t ψ(t) =e ipt[ e t2 2σ 2 2e t2 )dt ] e i 2π T t T σ 2 e p2 σ 2 4 ],p =2π Kombinacja filtru środkowoprzepustowego transformaty Fouriera z zespoloną demodulacją (FTBPF+CD) [ ] Z(t, ω ) = FT 1 [FT(z(t)) A(ω, ω )] e iω t 1 (ω ω ) 2 /λ 2 dla ω ω λ A(ω, ω ) = dla ω ω > λ Kombinacja zespolonej demodulacji z filtrem dolnoprzepustowym transformaty Fouriera (CD+FTLPF) Z(t, ω ) =FT 1[ FT ( z(t) e iω t ) ] A(ω) 1 ω 2 /λ 2 dla ω λ A(ω) = dla ω > λ mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 9/ 26

10 Metody wyznaczania zmian nieregularnych Widmoamplitudowe A(t,T ) = M k= M Z(t +k,t), t=m+1,m+2,...,n-m Parametrspłaszczeniaelipsy ρ(t, T ) = A(t, T ) A(t, T ) A(t, T )+A(t, T ) ρ(t, T ) =1 oscylacjakołowa ρ(t, T ) <1 oscylacjaeliptyczna ρ(t, T ) = odcinek ρ(t, T ) < oscylacjaprawoskrętna ρ(t, T ) > oscylacjalewoskrętna Amplituda A(t) = Z(t,T ) Faza φ(t) =arg[z(t,t )] Częstotliwość Okres ω(t) = 2π T + dφ(t) dt T(t) = 2π ω(t) [ T(t) =argmax T [T T,T + T] Z(t,T ) ] (ang. Wavelet Transform Modulus Maxima WTMM) mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 1/ 26

11 Nieregularne zmiany współrzędnych bieguna ziemskiego Rysunek2:Parametrspłaszczeniaelipsy ρ(t,t )wyznaczonydlazespolonegoszeregu współrzędnychbiegunaziemskiegoz=x iywlatach19 28metodamiST (σ =5), FTBPF+CD (λ =.1) i CD+FTLPF (λ =.1) dla okresów oscylacji 3 5 dni(u góry)i1 3dni(udołu). mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 11/ 26

12 Nieregularne zmiany niepływowych zmian długości doby A An (t) [ms] ST CD+FTLPF FTBPF+CD A Sa (t) [ms] φ An (t) [stopnie] 3 φ Sa (t) [stopnie] t t Rysunek3:AmplitudaA An (t)ifaza φ An (t)oscylacjirocznejorazamplitudaa Sa (t)ifaza φ Sa (t) oscylacji półrocznej wyznaczone z niepływowych zmian długości doby δ w latach metodamiST (σ =3),FTBPF+CD (λ =.3)iCD+FTLPF (λ =.3). mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 12/ 26

13 Nieregularne zmiany residuów modelu precesji-nutacji IAU2 Rysunek4:WidmaamplitudoweA(t,T )zespolonegoszereguresiduówprecesyjno nutacyjnych dz = dx + idy modelu precesji nutacji IAU2 w latach wyznaczone metodami ST (σ = 3), FTBPF+CD (λ =.3) i CD+FTLPF (λ =.3) dla okresów oscylacji 3 5 dni. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 13/ 26

14 Nieregularne zmiany residuów modelu precesji-nutacji IAU2 T FCN (t) [dni] ST WTMM t Rysunek5:ZmiennywczasieokresT An (t)nutacjiswobodnejjądrawyznaczonyzzespolonego szeregu residuów precesyjno nutacyjnych dz = dx + idy modelu precesji nutacji IAU2 w latach metodamiST (σ =5)iWTMM (σ =5). mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 14/ 26

15 Metody badania zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych Koherencja κ z1,z 2 (t,t ) = Synchronizacja fazowa κ φ z 1,z 2 (t,t ) = 1 2M+1 M k= M M Z 1 (t+k,t )Z 2 (t+k,t ) k= M M Z 1 (t+k,t ) 2 M Z 2 (t+k,t ) 2 k= M k= M Z 1 (t+k,t )Z 2 (t+k,t ) Z 1 (t+k,t ) Z 2 (t+k,t ) Koherencja amplitudowa M ( )( ) A z1 (t+k,t ) A z1 (t,t ) A z2 (t+k,t ) A z2 (t,t ) κ A k= M z 1,z 2 (t,t ) = ( ) M 2 M ( ), 2 A z1 (t+k,t ) A z1 (t,t ) A z2 (t+k,t ) A z2 (t,t ) k= M k= M A z1 (T ) = N A z1 (t,t ) t=1 Semblancja κ z1,z 2,n(t,T ) = κ z1,z 2 (t,t ) cos n (arg ( κ z1,z 2 (t,t ) )), n- rząd semblancji mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 15/ 26

16 Geodezyjna funkcja pobudzenia 2 χ GEOD [ms] χ GEOD χ GEOD χ GEOD =z p + i z p σ CW t χ GEOD 3 = δ χ GEOD = χ GEOD 1 +iχ GEOD 2 z p =x p iy p σ CW = 2π T CW (1 + i 2Q ) T CW =433dni Q =17 Rysunek 6: Składowe geodezyjnej funkcji pobudzeniawyznaczonezdanychiersx p,y pi δ. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 16/ 26

17 Funkcje efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych 2 χ 1 AAM 1 χ 1 OAM AAM χ OAM χ 2 3 [ms] AAM χ [ms] OAM χ Rysunek 7: Składowe funkcji efektywnego momentu pędu atmosfery z danych NCEP/NCAR. Rysunek 8: Składowe funkcji efektywnego momentu pędu oceanu z danych NCEP/NCAR. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 17/ 26

18 Funkcje efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych 5 χ 1 HAM (NCEP/NCAR) 5 χ 1 HAM (ECMWF) HAM (NCEP/NCAR) χ HAM (ECMWF) χ HAM (NCEP/NCAR) χ HAM (ECMWF) χ 3.2 [ms] [ms] Rysunek 9: Składowe funkcji efektywnego momentu pędu hydrologii lądowej z danych NCEP/NCAR Rysunek 1: Składowe funkcji efektywnego momentu pędu hydrologii lądowej z danych ECMWF. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 18/ 26

19 Zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych Rysunek 11: Semblancja czasowo-częstotliwościowa rzędu 1(z lewej) i rzędu 5(z prawej) pomiędzy składową równikową geodezyjnej funkcji pobudzenia a składowymi równikowymi funkcji efektywnego momentu pędu atmosfery, oceanu i hydrologii lądowej oraz ich wybranymi sumami. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 19/ 26

20 Zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych γ χ GEOD,χ AAM +χ OAM γ φ χ GEOD,χ AAM +χ OAM T [dni] Rysunek 12: Moduł koherencji(linia ciągła) oraz moduł synchronizacji fazowej(linia przerywana) pomiędzyskładowąrównikową χ GEOD geodezyjnejfunkcjipobudzeniaasumą χ AAM +χ OAM składowychrównikowychefektywnegomomentupęduatmosfery χ AAM ioceanu χ OAM. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 2/ 26

21 Zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych Wzór van Milligena Zmodyfikowany wzór van Milligena T ǫ( γ z1,z 2 (T ) ) = (2M +1) t ǫ σ( γ z1,z 2 (T ) ) = σ T M t M=6, t=5 ε( γ (T ) ) z1,z 2 ε σ=1. ( γ z1 (T,z ) ) 2 ε σ=1.2 ( γ z1 (T,z ) ) 2 ε σ=2. ( γ z1 (T,z ) ) 2 ε σ=3. ( γ z1 (T,z ) ) T MC (k=1, σ=1.) MC (k=1, σ=1.2) MC (k=1, σ=2.) MC (k=1, σ=3.) Rysunek 13: Błąd statystyczny modułu koherencji wyznaczony z wykorzystaniem wzoru van Milligena(czarna linia kropkowo-przerywana), zmodyfikowanego wzoru van Milligena(linia ciągła) oraz metody Monte Carlo(linia przerywana) dla różnych wartości parametru σ. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 21/ 26

22 Zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych Rysunek 14: Semblancja czasowo-częstotliwościowa rzędu 1(z lewej) i rzędu 9(z prawej) pomiędzy składową osiową geodezyjnej funkcji pobudzenia a składowymi osiowymi funkcji efektywnego momentu pędu atmosfery, oceanu i hydrologii lądowej oraz ich wybranymi sumami. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 22/ 26

23 Zależności pomiędzy geodezyjną funkcją pobudzenia a funkcjami efektywnego momentu pędu ośrodków ciekłych Rysunek 15: Koherencja amplitudowa czasowo-częstotliwościowa pomiędzy składową równikową (osiową) geodezyjnej funkcji pobudzenia a składowymi równikowymi(osiowymi) funkcji efektywnego momentu pędu atmosfery, oceanu i hydrologii lądowej oraz ich wybranymi sumami. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 23/ 26

24 Wnioski 1 Nieregularny charakter oscylacji dominujących w danych EOP przejawia się w zmieniających się w czasie amplitudach i fazach lub okresach tych oscylacji. 2 Nieregularny charakter oscylacji wysokoczęstotliwościowych, występujących w danychwspółrzędnychx p,y pbiegunaziemskiego,przejawiasięrównieżw zmieniającej się w czasie orientacji tych oscylacji oraz kształcie odpowiadających im elips. 3 Przy wyznaczaniu widm amplitudowych oraz parametru spłaszczenia elipsy w dziedzinieczasuiczęstotliwościdladanychwspółrzędnychx p,y pbiegunaziemskiego oraz danych dx, dy residuów modelu precesji nutacji IAU2, metoda ST daje lepsze rezultaty niż metody CD+FTLPF i FTBPF+CD. 4 Metody te są jednakowo skuteczne przy wyznaczaniu nieregularnych zmian amplitudy i fazy oscylacji. 5 Wyznaczone metodą WTMM zmiany okresu oscylacji występujących w danych EOP są bardziej nieregularne niż te same zmiany wyznaczone metodą ST. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 24/ 26

25 Wnioski 6 Przeprowadzone analizy nie wskazują na to, aby procesy zachodzące w hydrologii lądowej miały znaczący wpływ na pobudzenie współrzędnych x, y bieguna ziemskiego oraz niepływowych zmian długości doby δ. 7 Semblancja jako funkcja rzeczywista jest wygodniejsza w prezentowaniu wyników obliczeń niż zespolona funkcja koherencji. 8 Semblancja rzędu nieparzystego, w odróżnieniu od modułu koherencji przyjmującego wartościoddo1,przyjmujewartościod 1do1,copozwalanaodróżnienieod siebie par oscylacji zgodnych i przeciwnych w fazie. 9 Przyjmowanie wyższych nieparzystych rzędów semblancji umożliwia uwydatnienie jej wartości dla tych oscylacji o jednakowych okresach występujących w geodezyjnej i geofizycznej funkcji pobudzenia, pomiędzy którymi są bardzo małe lub bardzo duże przesunięcia fazowe. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 25/ 26

26 Wnioski 1 Metody koherencji amplitudowej i synchronizacji fazowej pozwalają na oddzielenie wpływu, jaki na obserwowaną zależność pomiędzy odpowiadającymi sobie oscylacjami w dwóch szeregach czasowych mają odpowiednio nieregularne zmiany amplitud i faz tych oscylacji. 11 Kluczowy wpływ na wartości modułu koherencji pomiędzy odpowiadającymi sobie oscylacjami w geodezyjnej funkcji pobudzenia oraz w funkcjach efektywnego momentu pędu ciekłych otoczek Ziemi ma zgodność faz tych oscylacji, o czym świadczą zbliżone wartości modułów koherencji i synchronizacji fazowej. mgr Alicja Rzeszótko (CBK PAN) Analiza nieregularnych zmian EOP Warszawa, 26 lutego 21 26/ 26

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego. Strona 1 z 27 Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego. Alicja Rzeszótko Wiesław Kosek Waldemar Popiński Seminarium Sekcji Dynamiki Ziemi Komitetu Geodezji PAN

Bardziej szczegółowo

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego. Strona 1 z 38 Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego. Alicja Rzeszótko alicja@cbk.waw.pl 2 czerwca 2006 1 Omówienie danych 3 Strona główna Strona 2 z 38 2

Bardziej szczegółowo

W. Kosek 1, W. Popiński 2, A. Rzeszótko 1 1. Centrum Badań Kosmicznych, PAN, Warszawa 2. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa

W. Kosek 1, W. Popiński 2, A. Rzeszótko 1 1. Centrum Badań Kosmicznych, PAN, Warszawa 2. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa Wpływ szerokopasmowych oscylacji współrzędnych bieguna ziemskiego pobudzanych atmosferyczną, oceaniczną i hydrologiczną funkcją pobudzenia na błąd prognozy tych współrzędnych W. Kosek 1, W. Popiński 2,

Bardziej szczegółowo

Skale czasu. 1.1 Dokładność czasu T IE - Time Interval Error

Skale czasu. 1.1 Dokładność czasu T IE - Time Interval Error Skale czasu 1 Dokładność i stabilność zegarów Zegar wytwarza sygnał okresowy (częstotliwościowy), który opisać można prostą funkcją harmoniczną: s(t) = A sin(2πν nom + φ 0 ) (1) ν nom = 9192631770Hz jest

Bardziej szczegółowo

Prognozowanie i Symulacje. Wykład I. Matematyczne metody prognozowania

Prognozowanie i Symulacje. Wykład I. Matematyczne metody prognozowania Prognozowanie i Symulacje. Wykład I. e-mail:e.kozlovski@pollub.pl Spis treści Szeregi czasowe 1 Szeregi czasowe 2 3 Szeregi czasowe Definicja 1 Szereg czasowy jest to proces stochastyczny z czasem dyskretnym

Bardziej szczegółowo

Analiza współrzędnych środka mas Ziemi wyznaczanych technikami GNSS, SLR i DORIS oraz wpływ zmian tych współrzędnych na zmiany poziomu oceanu

Analiza współrzędnych środka mas Ziemi wyznaczanych technikami GNSS, SLR i DORIS oraz wpływ zmian tych współrzędnych na zmiany poziomu oceanu Analiza współrzędnych środka mas Ziemi wyznaczanych technikami GNSS, SLR i DORIS oraz wpływ zmian tych współrzędnych na zmiany poziomu oceanu Agnieszka Wnęk 1, Maria Zbylut 1, Wiesław Kosek 1,2 1 Wydział

Bardziej szczegółowo

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR stopień Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. Inż. Katedra Inżynerii Systemów Sterowania Wykład 4-06/07 Transmitancja widmowa i charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

f = 2 śr MODULACJE

f = 2 śr MODULACJE 5. MODULACJE 5.1. Wstęp Modulacja polega na odzwierciedleniu przebiegu sygnału oryginalnego przez zmianę jednego z parametrów fali nośnej. Przyczyny stosowania modulacji: 1. Umożliwienie wydajnego wypromieniowania

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Ruch skutkiem działania

Bardziej szczegółowo

Drgania i fale II rok Fizyk BC

Drgania i fale II rok Fizyk BC 00--07 5:34 00\FIN00\Drgzlo00.doc Drgania złożone Zasada superpozycji: wychylenie jest sumą wychyleń wywołanych przez poszczególne czynniki osobno. Zasada wynika z liniowości związku między wychyleniem

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC. Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC. Spis treści 1 Cel ćwiczenia 2 2 Podstawy teoretyczne 2 2.1 Charakterystyki częstotliwościowe..........................

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 8 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lagrange a i Hamiltona... Wykład

Bardziej szczegółowo

Fizyka i Chemia Ziemi

Fizyka i Chemia Ziemi Fizyka i Chemia Ziemi Temat 5: Zjawiska w układzie Ziemia - Księżyc T.J. Jopek jopek@amu.edu.pl IOA UAM 2012-01-26 T.J.Jopek, Fizyka i chemia Ziemi 1 Ruch orbitalny Księżyca Obserwowane tarcze Księżyca

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006 FUNKJE ZESPOLONE Lista zadań 25/26 Opracowanie: dr Jolanta Długosz Liczby zespolone. Obliczyć wartości podanych wyrażeń: (2 + ) ( ) 2 4 i (5 + i); b) (3 i)( 4 + 2i); c) 4 + i ; d) ( + i) 4 ; e) ( 2 + 3i)

Bardziej szczegółowo

RUCH ROTACYJNY ZIEMI. Geodezja Satelitarna

RUCH ROTACYJNY ZIEMI. Geodezja Satelitarna RUCH ROTACYJNY ZIEMI Geodezja Satelitarna ROTACJA ZIEMI Niejednostajność ruchu (spowalnianie obrotu wydłużanie długości dnia) Zmienność położenia osi rotacji - ruch względem inercjalnego układu współrzędnych

Bardziej szczegółowo

(1.1) gdzie: - f = f 2 f 1 - bezwzględna szerokość pasma, f śr = (f 2 + f 1 )/2 częstotliwość środkowa.

(1.1) gdzie: - f = f 2 f 1 - bezwzględna szerokość pasma, f śr = (f 2 + f 1 )/2 częstotliwość środkowa. MODULACJE ANALOGOWE 1. Wstęp Do przesyłania sygnału drogą radiową stosuje się modulację. Modulacja polega na odzwierciedleniu przebiegu sygnału oryginalnego przez zmianę jednego z parametrów fali nośnej.

Bardziej szczegółowo

Zmienna oscylacja roczna atmosferyczno oceanicznej funkcji pobudzenia źródłem pobudzania oscylacji Chandlera we współrzędnych bieguna ziemskiego

Zmienna oscylacja roczna atmosferyczno oceanicznej funkcji pobudzenia źródłem pobudzania oscylacji Chandlera we współrzędnych bieguna ziemskiego Zmienna oscylacja roczna atmosferyczno oceanicznej funkcji pobudzenia źródłem pobudzania oscylacji Chandlera we współrzędnych bieguna ziemskiego Kosek Wiesław Centrum Badań Kosmicznych, PAN SEMINARIUM

Bardziej szczegółowo

1 Płaska fala elektromagnetyczna

1 Płaska fala elektromagnetyczna 1 Płaska fala elektromagnetyczna 1.1 Fala w wolnej przestrzeni Rozwiązanie równań Maxwella dla zespolonych amplitud pól przemiennych sinusoidalnie, reprezentujące płaską falę elektromagnetyczną w wolnej

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

PROTOKÓŁ POMIAROWY - SPRAWOZDANIE

PROTOKÓŁ POMIAROWY - SPRAWOZDANIE PROTOKÓŁ POMIAROWY - SPRAWOZDANIE LABORATORIM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI Grupa Podgrupa Numer ćwiczenia 5 Nazwisko i imię Data wykonania. ćwiczenia. Prowadzący ćwiczenie Podpis Ocena sprawozdania

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)

Bardziej szczegółowo

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Drgania układu o wielu stopniach swobody Drgania układu o wielu stopniach swobody Rozpatrzmy układ składający się z n ciał o masach m i (i =,,..., n, połączonych między sobą i z nieruchomym podłożem za pomocą elementów sprężystych o współczynnikach

Bardziej szczegółowo

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne

Bardziej szczegółowo

Drgania wymuszone - wahadło Pohla

Drgania wymuszone - wahadło Pohla Zagadnienia powiązane Częstość kołowa, częstotliwość charakterystyczna, częstotliwość rezonansowa, wahadło skrętne, drgania skrętne, moment siły, moment powrotny, drgania tłumione/nietłumione, drgania

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów

ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów. Cel ćwiczenia Badanie układów pierwszego rzędu różniczkującego, całkującego

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 8

Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 8 Teoria Synałów rok nformatyki Stosowanej Wykład 8 Analiza częstotliwościowa dyskretnych synałów cyfrowych okna widmowe (cd poprzednieo wykładu) N = 52; T =.24; %czas trwania synału w sekundach dt = T/N;

Bardziej szczegółowo

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin RUCH DRGAJĄCY Ruch harmoniczny Rodzaje drgań Oscylator harmoniczny Energia oscylatora harmonicznego Wahadło matematyczne i fizyczne Drgania tłumione Drgania wymuszone i zjawisko rezonansu Politechnika

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM AKADEMIA MORSKA Katedra Telekomunikacji Morskiej ĆWICZENIE 4 WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK CZĘSTOTLIWOŚCIOWYCH UKŁADÓW RLC. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest doświadczalne

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15

Bardziej szczegółowo

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawowe człony dynamiczne . Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników 1. Podstawowe pojęcia związane z niewyważeniem Stan niewyważenia stan wirnika określony takim rozkładem masy, który w czasie wirowania wywołuje

Bardziej szczegółowo

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki Opracował: Mgr inż. Marek Staude Część 2 Analiza obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym Przypomnienie ostatniego wykładu Prąd i napięcie Podstawowe

Bardziej szczegółowo

Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe. Krzysztof Patan

Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe. Krzysztof Patan Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe Krzysztof Patan Transmitancja systemu czasu ciągłego Przekształcenie Laplace a systemu czasu ciągłego jest superpozycją składowych pochodzących od wymuszenia

Bardziej szczegółowo

Charakterystyka amplitudowa i fazowa filtru aktywnego

Charakterystyka amplitudowa i fazowa filtru aktywnego 1 Charakterystyka amplitudowa i fazowa filtru aktywnego Charakterystyka amplitudowa (wzmocnienie amplitudowe) K u (f) jest to stosunek amplitudy sygnału wyjściowego do amplitudy sygnału wejściowego w funkcji

Bardziej szczegółowo

PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE

PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu są podstawowe transformacje fazowe

Bardziej szczegółowo

Rola monitorowania i prognozowania parametrów orientacji przestrzennej Ziemi ze szczególnym uwzględnieniem współrzędnych bieguna ziemskiego

Rola monitorowania i prognozowania parametrów orientacji przestrzennej Ziemi ze szczególnym uwzględnieniem współrzędnych bieguna ziemskiego Rola monitorowania i prognozowania parametrów orientacji przestrzennej Ziemi ze szczególnym uwzględnieniem współrzędnych bieguna ziemskiego Wiesław Kosek 1) Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu

Bardziej szczegółowo

b n y k n T s Filtr cyfrowy opisuje się również za pomocą splotu dyskretnego przedstawionego poniżej:

b n y k n T s Filtr cyfrowy opisuje się również za pomocą splotu dyskretnego przedstawionego poniżej: 1. FILTRY CYFROWE 1.1 DEFIICJA FILTRU W sytuacji, kiedy chcemy przekształcić dany sygnał, w inny sygnał niezawierający pewnych składowych np.: szumów mówi się wtedy o filtracji sygnału. Ogólnie Filtracją

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 -, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2019 Wstęp określają zachowanie się elementu (układu) pod wpływem ciągłych sinusoidalnych sygnałów wejściowych. W analizie

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys. Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny

Bardziej szczegółowo

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,

Bardziej szczegółowo

Przekształcenie Fouriera obrazów FFT

Przekształcenie Fouriera obrazów FFT Przekształcenie ouriera obrazów T 6 P. Strumiłło, M. Strzelecki Przekształcenie ouriera ourier wymyślił sposób rozkładu szerokiej klasy funkcji (sygnałów) okresowych na składowe harmoniczne; taką reprezentację

Bardziej szczegółowo

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania (3.7), pomimo swojej prostoty, nie posiadają poza nielicznymi przypadkami ścisłych rozwiązań,

Bardziej szczegółowo

Teoria Sygnałów. Inżynieria Obliczeniowa II rok 2018/19. Wykład 10. ( t) Wykorzystanie transformacji Fouriera w analizie korelacyjnej

Teoria Sygnałów. Inżynieria Obliczeniowa II rok 2018/19. Wykład 10. ( t) Wykorzystanie transformacji Fouriera w analizie korelacyjnej Teoria Synałów Inżynieria Obliczeniowa II rok 208/9 Wykład 0 Wykorzystanie transformacji Fouriera w analizie korelacyjnej Na początek krótkie przypomnienie podstawowych definicji: Funkcja autokorelacji

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Jacek Szczytko ćwiczenia: Aneta Drabińska, Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka, Michał Karpiński Wydział

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 część 1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania Modelowanie Zad Procesy wykładniczego wzrostu i spadku (np populacja bakterii, rozpad radioaktywny, wymiana ciepła) można modelować równaniem

Bardziej szczegółowo

Procedura modelowania matematycznego

Procedura modelowania matematycznego Procedura modelowania matematycznego System fizyczny Model fizyczny Założenia Uproszczenia Model matematyczny Analiza matematyczna Symulacja komputerowa Rozwiązanie w postaci modelu odpowiedzi Poszerzenie

Bardziej szczegółowo

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość. Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali

Bardziej szczegółowo

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH Dr inż. Eligiusz PAWŁOWSKI Politechnika Lubelska Wydział Elektrotechniki i Informatyki Prezentacja do wykładu dla EMST Semestr letni Wykład nr 3 Prawo autorskie Niniejsze

Bardziej szczegółowo

Akwizycja i przetwarzanie sygnałów cyfrowych

Akwizycja i przetwarzanie sygnałów cyfrowych Akwizycja i przetwarzanie sygnałów cyfrowych Instytut Teleinformatyki ITI PK Kraków 21 luty 2011 Analiza czas - częstotliwość analiza częstotliwościowa: problem dla sygnału niestacjonarnego zwykła transformata

Bardziej szczegółowo

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera. W-1 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka falowa Fale akustyczne w powietrzu

Bardziej szczegółowo

Modelowanie wybranych. urządzeń mechatronicznych

Modelowanie wybranych. urządzeń mechatronicznych Modelowanie wybranych elementów torów pomiarowych urządzeń mechatronicznych Pomiary - element sterowania napędem mechatronicznym Układ napędowy - Zintegrowane czujniki Zewnetrzne sygnały sterujące Sprzężenia

Bardziej szczegółowo

Różne reżimy dyfrakcji

Różne reżimy dyfrakcji Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Różne reżimy

Bardziej szczegółowo

Nurzania pionowego cylindra kołowego Eksperymentalne wyznaczanie charakterystyki amplitudowej nurzań

Nurzania pionowego cylindra kołowego Eksperymentalne wyznaczanie charakterystyki amplitudowej nurzań POLITECHNIK GDŃSK ĆWICZENIE LBORTORYJNE NR 5 Nurzania pionowego cylindra kołowego Eksperymentalne wyznaczanie charakterystyki amplitudowej nurzań Janusz Stasiak Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa Katedra

Bardziej szczegółowo

Lepkosprężystość. Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii

Lepkosprężystość. Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii Pomiarów dokonuje się w dwóch dziedzinach: czasowej lub częstotliwościowej i nie zależy to od rodzaju przyłożonych naprężeń (normalnych lub stycznych).

Bardziej szczegółowo

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice.

Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice. Wykład z modelowania matematycznego. Przykłady modelowania w mechanice i elektrotechnice. 1 Wahadło matematyczne. Wahadłem matematycznym nazywamy punkt materialny o masie m zawieszony na długiej, cienkiej

Bardziej szczegółowo

MODULACJE ANALOGOWE. Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: m(t) = m(t) e

MODULACJE ANALOGOWE. Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: m(t) = m(t) e Nośna: MODULACJE ANALOGOWE c(t) = Y 0 cos(ωt + ϕ 0 ) Sygnał analityczny sygnału zmodulowanego y(t): z y (t) = m(t)z c (t), z c (t) = Y 0 e jωt Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: j arg

Bardziej szczegółowo

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,

Bardziej szczegółowo

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji Wiesław Miczulski* W artykule przedstawiono wyniki badań ilustrujące wpływ nieliniowości elementów układu porównania napięć na

Bardziej szczegółowo

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu 1 ĆWICZENIE 7. CEL ĆWICZENIA. Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu Celem ćwiczenia jest poznanie własności dynamicznych przetworników pierwszego rzędu w dziedzinie czasu i częstotliwości

Bardziej szczegółowo

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,

Bardziej szczegółowo

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ruch drgajacy dr inż. Ireneusz Owczarek CNMiF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 1 dr inż. Ireneusz Owczarek Ruch drgajacy Drgania harmoniczne Drgania oscylacje to cykliczna

Bardziej szczegółowo

SERWIS INTERAKTYWNEGO MONITOROWANIA WSPÓŁRZĘDNYCH STACJI SIECI ASG-EUPOS

SERWIS INTERAKTYWNEGO MONITOROWANIA WSPÓŁRZĘDNYCH STACJI SIECI ASG-EUPOS II Konferencja Użytkowników ASG-EUPOS Katowice 2012 SERWIS INTERAKTYWNEGO MONITOROWANIA WSPÓŁRZĘDNYCH STACJI SIECI ASG-EUPOS K. Szafranek, A. Araszkiewicz, J. Bogusz, M. Figurski Realizacja grantu badawczo-rozwojowego

Bardziej szczegółowo

Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f

Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f Ćwiczenie 15 Obrazowanie. Celem ćwiczenia jest zbudowanie układów obrazujących w świetle monochromatycznym oraz zaobserwowanie różnic w przypadku obrazowania za pomocą różnych elementów optycznych, zwracając

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 cz.1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

GEODEZYJNE TECHNIKI SATELITARNE W REALIZACJI UKŁADU ODNIESIENIA

GEODEZYJNE TECHNIKI SATELITARNE W REALIZACJI UKŁADU ODNIESIENIA GEODEZYJNE TECHNIKI SATELITARNE W REALIZACJI UKŁADU ODNIESIENIA Jarosław Bosy Instytut Geodezji i Geoinformatyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Systemy i układy odniesienia System odniesienia (reference

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM AKUSTYKI MUZYCZNEJ. Ćw. nr 12. Analiza falkowa dźwięków instrumentów muzycznych. 1. PODSTAWY TEORETYCZNE ANALIZY FALKOWEJ.

LABORATORIUM AKUSTYKI MUZYCZNEJ. Ćw. nr 12. Analiza falkowa dźwięków instrumentów muzycznych. 1. PODSTAWY TEORETYCZNE ANALIZY FALKOWEJ. LABORATORIUM AKUSTYKI MUZYCZNEJ. Ćw. nr 1. Analiza falkowa dźwięków instrumentów muzycznych. 1. PODSTAWY TEORETYCZNE ANALIZY FALKOWEJ. Transformacja falkowa (ang. wavelet falka) przeznaczona jest do analizy

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!)

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!) Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!) Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Kinematyka ruchu

Bardziej szczegółowo

Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi

Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi Ruch dobowy sfery niebieskiej jest pozorny wynika z obracania się Ziemi wokół własnej osi z okresem równym 1 dobie gwiazdowej. Tor pozornego ruchu dobowego sfery niebieskiej

Bardziej szczegółowo

Filtracja. Krzysztof Patan

Filtracja. Krzysztof Patan Filtracja Krzysztof Patan Wprowadzenie Działanie systemu polega na przetwarzaniu sygnału wejściowego x(t) na sygnał wyjściowy y(t) Równoważnie, system przetwarza widmo sygnału wejściowego X(jω) na widmo

Bardziej szczegółowo

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki: Plan wykładu Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki: - charakterystyka statyczna elementu automatyki, - sygnały standardowe w automatyce: skok jednostkowy, impuls Diraca, sygnał o przebiegu

Bardziej szczegółowo

Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja)

Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja) Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Propagacja

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 cz.1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych

Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych Ćwiczenie Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych Program ćwiczenia. Zapoznanie się z przykładową strukturą filtra dolnoprzepustowego (DP) rzędu i jego parametrami.. Analiza widma sygnału prostokątnego.

Bardziej szczegółowo

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski Fizyka 11 Ruch okresowy Każdy ruch powtarzający się w regularnych odstępach czasu nazywa się ruchem okresowym lub drganiami. Drgania tłumione ruch stopniowo zanika, a na skutek tarcia energia mechaniczna

Bardziej szczegółowo

Obliczanie długości łuku krzywych. Autorzy: Witold Majdak

Obliczanie długości łuku krzywych. Autorzy: Witold Majdak Obliczanie długości łuku krzywych Autorzy: Witold Majdak 7 Obliczanie długości łuku krzywych Autor: Witold Majdak DEFINICJA Definicja : Długość łuku krzywej zadanej parametrycznie Rozważmy krzywą Γ zadaną

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Mechaniki Technicznej

Laboratorium Mechaniki Technicznej Laboratorium Mechaniki Technicznej Ćwiczenie nr 5 Badanie drgań liniowych układu o jednym stopniu swobody Katedra Automatyki, Biomechaniki i Mechatroniki 90-924 Łódź, ul. Stefanowskiego 1/15, budynek A22

Bardziej szczegółowo

2. P (E) = 1. β B. TSIM W3: Sygnały stochastyczne 1/27

2. P (E) = 1. β B. TSIM W3: Sygnały stochastyczne 1/27 SYGNAŁY STOCHASTYCZNE Przestrzeń probabilistyczna i zmienna losowa Definicja Przestrzenią probabilistyczną (doświadczeniem) nazywamy trójkę uporządkowaną (E, B, P ), gdzie: E przestrzeń zdarzeń elementarnych;

Bardziej szczegółowo

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZENIE 7. Splot liniowy i kołowy sygnałów

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZENIE 7. Splot liniowy i kołowy sygnałów Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZEIE 7 Splot liniowy i kołowy sygnałów 1. Cel ćwiczenia Operacja splotu jest jedną z najczęściej wykonywanych operacji na sygnale. Każde przejście

Bardziej szczegółowo

ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM

ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu jest model matematyczny procesu formowania obrazu przez pojedynczy układ optyczny w oświetleniu

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ LABORATORIUM MODELOWANIA Przykładowe analizy danych: przebiegi czasowe, portrety

Bardziej szczegółowo

Przekształcenia widmowe Transformata Fouriera. Adam Wojciechowski

Przekształcenia widmowe Transformata Fouriera. Adam Wojciechowski Przekształcenia widmowe Transformata Fouriera Adam Wojciechowski Przekształcenia widmowe Odmiana przekształceń kontekstowych, w których kontekstem jest w zasadzie cały obraz. Za pomocą transformaty Fouriera

Bardziej szczegółowo

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM D. B. Tefelski Zakład VI Badań Wysokociśnieniowych Wydział Fizyki Politechnika Warszawska, Koszykowa 75, 00-662 Warszawa, PL 28 lutego 2011 Stany nieustalone, stabilność

Bardziej szczegółowo

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy

Bardziej szczegółowo

ANALIZA HARMONICZNA DŹWIĘKU SKŁADANIE DRGAŃ AKUSTYCZNYCH DUDNIENIA.

ANALIZA HARMONICZNA DŹWIĘKU SKŁADANIE DRGAŃ AKUSTYCZNYCH DUDNIENIA. ĆWICZENIE NR 15 ANALIZA HARMONICZNA DŹWIĘKU SKŁADANIE DRGAŃ AKUSYCZNYCH DUDNIENIA. I. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia było poznanie podstawowych pojęć związanych z analizą harmoniczną dźwięku jako fali

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM Aademia GórniczoHutnicza im. St. Staszica w Kraowie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyi Katedra Automatyzacji Procesów Podstawy Automatyi Zbiór zadań dla studentów II rou AiR oraz MiBM Tomasz Łuomsi

Bardziej szczegółowo

Rozdział 1 PODSTAWOWE POJĘCIA I DEFINICJE

Rozdział 1 PODSTAWOWE POJĘCIA I DEFINICJE 1. 1. W p r owadze n ie 1 Rozdział 1 PODSTAWOWE POJĘCIA I DEFINICJE 1.1. WPROWADZENIE SYGNAŁ nośnik informacji ANALIZA SYGNAŁU badanie, którego celem jest identyfikacja własności, cech, miar sygnału; odtwarzanie

Bardziej szczegółowo

ANALIZA KORELACYJNA I FILTRACJA SYGNAŁÓW

ANALIZA KORELACYJNA I FILTRACJA SYGNAŁÓW POLIECHNIKA BIAŁOSOCKA KAEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: Podstawy diagnostyki technicznej Kod przedmiotu: KS05454 Ćwiczenie Nr ANALIZA KORELACYJNA I FILRACJA

Bardziej szczegółowo

A-2. Filtry bierne. wersja

A-2. Filtry bierne. wersja wersja 04 2014 1. Zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zrozumienie propagacji sygnałów zmiennych w czasie przez układy filtracji oparte na elementach rezystancyjno-pojemnościowych. Wyznaczenie doświadczalne

Bardziej szczegółowo

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich

Bardziej szczegółowo

Integralność konstrukcji w eksploatacji

Integralność konstrukcji w eksploatacji 1 Integralność konstrukcji w eksploatacji Wykład 0 PRZYPOMNINI PODSTAWOWYCH POJĘĆ Z WYTRZYMAŁOŚCI MATRIAŁÓW Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji

Bardziej szczegółowo

Wędrówki między układami współrzędnych

Wędrówki między układami współrzędnych Wykład udostępniam na licencji Creative Commons: Wędrówki między układami współrzędnych Piotr A. Dybczyński Układ równikowy godzinny i układ horyzontalny zenit północny biegun świata Z punkt wschodu szerokość

Bardziej szczegółowo

Fizyka i Chemia Ziemi

Fizyka i Chemia Ziemi Fizyka i Chemia Ziemi Układ Ziemia - Księżyc T.J. Jopek jopek@amu.edu.pl IOA UAM 2013-01-24 T.J.Jopek, Fizyka i chemia Ziemi 1 Ruch orbitalny Księżyca Obserwowane tarcze Księżyca 2013-01-24 T.J.Jopek,

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 07.12.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 17 - przypomnienie

Bardziej szczegółowo

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe Równania Maxwella roth rot D t B t = = przy czym tym razem wektor indukcji elektrycznej D ε + = ( ) Wektor polaryzacji jest nieliniową funkcją natężenia pola

Bardziej szczegółowo

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 23.04.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 17 - przypomnienie

Bardziej szczegółowo