Ocena wartości współczynnika osmotycznego van t Hoffa w warunkach polaryzacji stężeniowej układu membranowego

Podobne dokumenty
Model matematyczny transportu roztworów substancji dysocjujących przez membranę polimerową z polaryzacją stężeniową

Ciśnieniowe zależności grubości. Mechanical pressure dependencies of the concentration boundary layers for polymeric membrane

Determination of thickness of concentration boundary layers for ternary electrolyte solutions and polymeric membrane

prof. dr hab. Małgorzata Jóźwiak

Czy równowaga jest procesem korzystnym? dr hab. prof. nadzw. Małgorzata Jóźwiak

powierzchnia rozdziału - dwie fazy ciekłe - jedna faza gazowa - dwa składniki

Elektrochemia jest to dział chemii fizycznej, obejmuje (wg. klasycznego podziału): Elektrodykę zajmuje się prawami chemicznymi, które powodują

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

Odwracalność przemiany chemicznej

Wykład 2. Anna Ptaszek. 7 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 2. Anna Ptaszek 1 / 1

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

OPORY PRZEPŁYWU TRANSPORTU PNEUMATYCZNEGO MATERIAŁÓW WILGOTNYCH

Wykład 7. Anna Ptaszek. 13 września Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Fizykochemia biopolimerów - wykład 7.

Właściwości koligatywne

Roztwory rzeczywiste (1)

Roztwory rzeczywiste (1)

Zadania treningowe na kolokwium

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę:

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Seminarium 4 Obliczenia z wykorzystaniem przekształcania wzorów fizykochemicznych

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

Ćwiczenie IX KATALITYCZNY ROZKŁAD WODY UTLENIONEJ

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

FIZYKA Publikacje dotyczące edukacji, oświaty i fizyki

dr hab. inż. Józef Haponiuk Katedra Technologii Polimerów Wydział Chemiczny PG

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

33/28 BADANIA MODELOWE CERAMICZNYCH FILTRÓW PIANKOWYCH. PIECH Krystyna ST ACHAŃCZYK Jerzy Instytut Odlewnictwa Kraków, ul.

Stany równowagi i zjawiska transportu w układach termodynamicznych

OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO

1 Hydroliza soli. Hydroliza soli 1

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Współczynniki pojemności

Stężeniowe zależności współczynników Peusnera W ij dla ternarnych roztworów nieelektrolitów

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium. Mechaniki Technicznej

Roztwory elekreolitów

Równowagi jonowe - ph roztworu

HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

powstałego w roztworach o ph 4-13, przeprowadzonego przed analizą w anion wodorowęglanowy HCO 3

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

- prędkość masy wynikająca z innych procesów, np. adwekcji, naprężeń itd.

1 Kinetyka reakcji chemicznych

Roztwory. Homogeniczne jednorodne (jedno-fazowe) mieszaniny dwóch lub więcej składników.

Ćwiczenie 2: Właściwości osmotyczne koloidalnych roztworów biopolimerów.

K02 Instrukcja wykonania ćwiczenia

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

Spis treści. Ciśnienie osmotyczne. Mechanizm powstawania ciśnienia osmotycznego

Przedmiot: Chemia budowlana Zakład Materiałoznawstwa i Technologii Betonu

PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW

Ocena natężenia źródła S-entropii w układzie membranowym spolaryzowanym stężeniowo

ZARYS LINIOWEJ TERMODYNAMIKI NIERÓWNOWAGOWEJ UKŁADÓW CIĄGŁYCH I MEMBRANOWYCH

POLITECHNIKA GDAŃSKA

Wykład 6. Klasyfikacja przemian fazowych

Wymagania programowe: Gimnazjum chemia kl. II

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

TEST PRZYROSTU KOMPETENCJI Z CHEMII DLA KLAS II

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

Ćwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu. (na prawach rękopisu)

dla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

Wymagania edukacyjne na poszczególne roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu chemia dla klasy 7 w r. szk. 2019/2020

BADANIE WYMIENNIKA CIEPŁA TYPU RURA W RURZE

Inżynieria Środowiska

Linia dwuprzewodowa Obliczanie pojemności linii dwuprzewodowej

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

chemia wykład 3 Przemiany fazowe

Podstawowe pojęcia 1

RÓWNOWAGA CIECZ PARA W UKŁADZIE DWUSKŁADNIKOWYM

Chemia klasa VII Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Semestr II

Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO

WYKŁAD 7. Diagramy fazowe Dwuskładnikowe układy doskonałe

Podstawy termodynamiki

Wykład 10 Równowaga chemiczna

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

Równowagi fazowe. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych

Wykład 9: Dializa i Elektrodializa

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Wykład 11 Równowaga kwasowo-zasadowa

3. Równania konstytutywne

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4

Zagdanienia do egzaminu z Inżynierskich Metod Numerycznych - semestr 1

prędkości przy przepływie przez kanał

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

PRAWO OHMA DLA PRĄDU PRZEMIENNEGO

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

1. Zaproponuj doświadczenie pozwalające oszacować szybkość reakcji hydrolizy octanu etylu w środowisku obojętnym

Zagadnienia do pracy klasowej: Kinetyka, równowaga, termochemia, chemia roztworów wodnych

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO

Ćwiczenia rachunkowe z termodynamiki technicznej i chemicznej Zalecane zadania kolokwium 1. (2014/15)

ODWRÓCONA OSMOZA. Separacja laktozy z permeatu mikrofiltracyjnego serwatki

Fazy i ich przemiany

Transkrypt:

Poimery w Medycynie 11, T. 41, Nr Ocena wartości współczynnika osmotycznego an t Hoa w warunkac poaryzacji stężeniowej układu membranowego Joanta Jasik-Śęzak 1, Korneia Oszówka, Andrzej Śęzak 1 1 Katedra Zdrowia Pubicznego Poitecnika Częstocowska Katedra Inormatyki Ekonomicznej Uniwersytet Ekonomiczny, Katowice Streszczenie Opracowano metodę oceny wartości współczynnika osmotycznego an t Hoa () w układzie membranowym, której podstawę stanowi oryginane równanie trzeciego stopnia da współczynnika. To równanie, wyprowadzone na bazie ormaizmu termodynamicznego Kedem-Katcasky ego, zawiera parametry transportowe membrany (L p, σ, ω), stężenia roztworów (C), strumień objętościowy (J m ), grubość stężeniowej warstwy granicznej (δ), etc. Owe wiekości można wyznaczyć w serii niezaeżnyc eksperymentów. Wykonane obiczenia da roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC i membrany poimerowej pokazują, że wartość współczynnika spełnia warunek 1 oraz, że istnieje zakres stężenia amoniaku, w którym zmiany zacodzą niemonotonicznie. Słowa kuczowe: transport membranowy, równania Kedem-Katcasky ego, współczynnik osmotyczny an t Hoa, poaryzacja stężeniowa Eauation o te ant Ho s osmotic coeicient in concentration poarization conditions o membrane system Summary In tis paper te metod o eauation te aue o osmotic ant t Ho s coeicient () in membrane system, wic is based on te origina equation o tird degree or te coeicient was eaborated. Tis equation, obtained on te basis o Kedem-Katcasky equation, contains te transport parameters o membrane (L p, σ, ω), soution concentration (C), oume ux (J m ), tickness o concentration boundary ayer (δ), etc. Tese parameters can be determined in a series o independent experiments. Te cacuation perormed or te soution o ammonia in aqueous soution o KC and poymer membranes sow tat, te aue o coeicient ui te condition 1 and tat tere is a range o concentrations o ammonia, in wic te canges occur nonmoniticay Key words: membrane transport, Kedem- Katcasky equations, an t Ho s osmotic coeicient, concentration poarization WSTĘP Zgodnie z wiedzą podręcznikową [1], roztwory eektroitów w porównaniu z roztworami nieeektroitów o tym samym stężeniu moowym, wykazują wyższe ciśnienie osmotyczne, większe obniżenie prężności pary nad roztworem, większe podwyższenie temperatury wrzenia oraz większe obniżenie temperatury krzepnięcia ( ew ). Wymienione wiekości zaeżą od iczby samodzienyc cząstek w roztworze, a nie zaeżą od ic rodzaju i ładunku. Pomiar tyc wiekości pozwaa wyznaczyć stopień dysocjacji eektroitów (α) z równania

5 JOLANTA JASIK-ŚLĘZAK I INNI 1 α (1) n 1 gdzie: n iczba jonów powstającyc z 1 moa eektroitu, współczynnik osmotyczny (zwany także izotonicznym) Van t Hoa, którego deinicja ma aternatywne postaci π π e o Δp Δp e o ek ok ew ow () W powyższym wyrażeniu π e i π o oznaczają ciśnienia osmotyczne, Δp e i Δp o obniżenie prężności pary, ek i ok obniżenie temperatury krzepnięcia, ew i ok podwyższenie temperatury wrzenia odpowiednio eektroitu (indeks e) i nieeektroitu (indeks o). Współczynnik można wprowadzić do równań Kedem-Katcasky ego, które są podstawowym narzędziem badawczym transportu membranowego []. W przypadku binarnyc, jednorodnyc, dysocjującyc i rozcieńczonyc roztworów, transport można opisać przy pomocy strumienia objętościowego (J ) i strumienia soutu (J s ). Odpowiednie równania opisujące owe strumienie mają postać J s L [ σ RT ( C C ) ΔP) (3) p s J ω RT C C ) + J C (1 σ ) (4) ( s gdzie: L p ω są współczynnikami odpowiednio przepuszczaności ydrauicznej i przepuszczaności soutu, PP P jest różnicą ciśnień mecanicznyc, Δπ RT(C C ) jest różnicą ciśnień osmotycznyc, RT jest ioczynem stałej gazowej i temperatury termodynamicznej; C i C stężenia roztworów w przedziałac odpowiednio oraz ; i s współczynniki osmotyczne Van t Hoa, które wyrażają zwiększenie asocjacji ub dysocjacji soutu i spełniają reacje 1 k, 1 s k); C(C C )[n(c C )],5(C +C ) reprezentuje średnie stężenie soutu w membranie. Osmotyczny (σ ) i adwekcyjny (σ s ) współczynnik odbicia występujące w równaniac (3) i (4) można zdeiniować przy pomocy wyrażeń ΔP σ Δ (5) π J J σs (6) s 1 J C Δ π Takie rozróżnianie współczynnika odbicia zaproponowai Friedman i Meyer [3]. W związku z tym z równań (3) i (4) wynikają następujące deinicje współczynnika osmotycznego Van t Hoa J + Lp ΔP L σ RT ( C C ) p Js J C (1 σs) s ω RT ( C C ) (7) (8) Da roztworów rozcieńczonyc można przyjąć, że σ σ s σ. To założenie jest również słuszne w świete interpretacji współczynnika odbicia przedstawionej w pracy [4]. W związku z tym można przyjąć także, że s. To ostatnie założenie pozwaa przekształcić wyrażenia (7) i (8) do postaci Js + LpC (1 σ)δ P (9) RT ( C C)[ ω + Lp C (1 σ)] Membrany poimerowe zarówno naturane jak i sztuczne są bardzo czułe na zmiany ic wewnętrznego i zewnętrznego środowiska izykocemicznego [5]. W związku z tym, iość przenikającej przez membranę substancji oraz sposób jej przenikania, mogą być kontroowane przez zmiany odczynu kwasowozasadowego, stężenia, gęstości roztworów zewnętrznyc i/ub zewnętrznyc pó izycznyc [6, 7]. Ponadto większość spontanicznie zacodzącyc procesów transportu prowadzi do czasowo-przestrzennej ewoucji poa stężeń, poegającej na kreacji okanyc niejednorodności modyikującyc transport membranowy [8]. Przejawem tego procesu jest poaryzacja stężeniowa, poegająca w ormowaniu się, po obydwu stronac membrany stężeniowyc warstw granicznyc (CBL) [11, 1]. Jedną z konsekwencji owej poaryzacji jest zmiana stężeń na stykac membrana/roztwór [13]. Oznacza to, że poprzez redukcję wartości gradientu stężenia w poprzek membrany, zmniejszeniu uegają przepływy membranowe zarówno osmotyczne jak i dyuzyjne [14]. Mówiąc inaczej, CBL pełnią roę dodatkowyc barier kinetycznyc w procesie przenikania da szybko przenikającyc moekuł, zarówno przez membrany naturane jak i sztuczne [11, 15]. Szybkość i eektywność transormacji cemicznyc wewnątrz CBL jest okreśana przez dostępność reagentów. Oznacza to, że grubość CBL pełni tu unkcję reguatorową [16]. W naszyc pracac [np. 7, 17, 18], warstwy te są traktowane jako ciekłe membrany (pseudomembrany). W związku z tym przypisuje im się odpowiednie właściwości transportowe, wyrażane poprzez wartości odpowiednic współczynników przenikania. Geometrię CBL można obiczyć na podstawie pomiarów strumienia objętościowego [11, ], ub czasowyc carakterystyk potencjałów membranowyc w otoczeniu membrany [1, 1]. Proie stężeniowe

TRANSPORT MEMBRANOWY na podstawie któryc okreśana jest grubość CBL, można zarejestrować także metodami optycznymi, np. mikroskopii uoroscencyjnej [7], metodą aserowej intererometrii Maca-Zendera [1, 13], czy oograii []. W poprzednic pracac [179] przedstawiono mode matematyczny strumienia objętościowego przenikającego przez neutraną membranę, z istniejącymi po obydwu jej stronac stężeniowymi warstwami granicznymi. Ten mode, oparty na równaniac Kedem-Katcasky ego da substancji niedysocjującyc, opisuje strumień objętościowy wygenerowany przez bodziec osmotyczny i ydrostatyczny da niejednorodnego roztworu nieeektroitu. W obecnej pracy ów mode zostanie rozwinięty. Mianowicie wycodząc z równań Kedem-Katcasky ego da substancji dysocjującyc, tj. zawierający współczynnik, otrzymamy mode matematyczny da strumienia objętościowego przenikającego przez eektroobojętną membranę, z istniejącymi po obydwu jej stronac stężeniowymi warstwami granicznymi. Odpowiednie przekształcenie otrzymanego modeu, da równanie trzeciego stopnia ze wzgędu na. W ceu wykonania odpowiednic obiczeń wykorzystano wartości parametrów transportowyc membrany Nepropan da gukozy i wody oraz wyznaczono doświadczanie strumień objętościowy w warunkac poaryzacji stężeniowej. UKŁAD MEMBRANOWY C J s C b P J sm J m 51 Ryc. 1. Układ membranowy: M membrana; i stężeniowe warstwy graniczne (CBLs), P i P ciśnienia mecaniczne; C i C stężenia roztworów poza warstwami; C b i C a stężenia roztworów na granicac /M i M/ ; J m strumień objętościowy przez membranę M; J s, J s i J sm strumienie soutu odpowiednio przez warstwy, oraz membranę M Fig. 1. Te membrane system: M membrane; and te concentration boundary ayers (CBLs), P and P mecanica pressures; C and C concentrations o soutions outside te boundaries; C b and C a te concentrations o soutions at boundaries /M and M/ ; J m te oume uxes troug membrane M; J s, J s and J sm te soute uxes troug ayers, and membrane, respectiey Przedmiotem rozważań będzie transport membranowy w przedstawionym na rycinie 1 układzie, w którym ustawiona w płaszczyźnie oryzontanej membrana (M), rozdziea przedziały () i () wypełnione rozcieńczonymi i niemieszanymi mecanicznie roztworami tyc samyc substancji o stężeniac w cwii początkowej C i C (C >C ). Zakładamy, że roztwory w cwii początkowej są jednorodne, zarówno w każdym punkcie roztworów, jak i na powierzcni styku roztworów z membraną. Ponadto zakładamy, że membrana jest izotropowa, symetryczna, eektroobojętna i seektywnie przepuszczana da wody i rozpuszczonyc w niej substancji. Będziemy badać jedynie stacjonarne procesy transportu membranowego, zacodzące w warunkac izotermicznyc. W takic warunkac woda i substancje rozpuszczone, dyundujące przez membranę, ormują po obydwu jej stronac stężeniowe warstwy graniczne oraz, o carakterze pseudomembran. Grubość tyc warstw da stanu stacjonarnego wynosi odpowiednio δ i δ. Uormowane warstwy powodują, że w stanie stacjonarnym stężenia roztworów na stykac /M i M/ zmienią się odpowiednio do wartości C i oraz C e (C >C i >C e, C i >C e >C ). Zgodnie z ormaizmem Kedem-Katcasky ego [18] właściwości transportowe membrany okreśone są przez współczynniki: przepuszczaności ydrauicznej (L p ), odbicia (σ) i przepuszczaności substancji rozpuszczonej (ω). Właściwości transportowe warstw i są scarakteryzowane odpowiednio przez współczynniki: odbicia spełniające warunek σ σ oraz współczynniki dyuzji D i D. Strumień objętościowy i strumień substancji rozpuszczonej przez membranę oznaczony odpowiednio przez J m i J sm. Strumienie substancji rozpuszczonej przez warstwy i są oznaczone odpowiednio przez J s i J s. MODEL MATEMATYCZNY W warunkac poaryzacji stężeniowej, tzn. w warunkac, w któryc warstwa zmniejsza stężenie C do wartości C a, a warstwa zwiększa stężenie C do wartości C b, da stanu stacjonarnego C a P J s C M

5 JOLANTA JASIK-ŚLĘZAK I INNI równanie (3), po uwzgędnieniu warunków σ σ s σ i s, przyjmie postać J m L [ σ RT( C C ) ΔP] (1) p Nieznane stężenia C a i C b można obiczyć na podstawie równania (4), przyjmując, że σ σ s σ i s oraz, że w stanie stacjonarnym spełniony jest następujący warunek s sm a s b J J J (11) W ceu obiczenia tyc stężeń przeprowadzimy następujące rozważania. Da warstwy, membrany (M) oraz warstwy, równanie (4) można zapisać w następującyc postaciac s 1 J D σ ( C C ) + J C (1) J ωrt ( C C ) + J C (1 σ) (13) a m sm a b m m s 1 J D σ ( C C ) + J C (14) b gdzie: C,5(C +C a ), C m,5(c a +C b ), C,5(C b +C ). Uwzgędniając równania (1) (14) w równaniu (11) otrzymujemy C C m γ + γ1 Jm + γ Jm a (15) ψ + ψ1jm + ψjm υ + υ1 Jm + υjm b (16) ψ + ψ1jm + ψjm gdzie: γ α, α [C D δ (D δ +ωrt)+c ωrtd δ ] γ 1 α 1, α 1,5[(ωRT+D δ )(C C )+σ(c D δ + +C D δ )] γ,5[c +σ(c C )]α ψ β, β D δ (D δ +ωrt)+ωrtd δ ψ 1 β 1, β 1,5σ(D δ D δ ) ψ,5(1 σ)β υ χ, χ C D δ (D δ +ωrt)+c ωrtd δ υ 1 χ 1, χ 1,5[(ωRT+D δ )(C C ) σ(c D δ + +C D δ )] υ,5[c σ(c C )]χ Uwzgędniając wyrażenia (15) i (16) w równaniu (1) oraz czyniąc niezbędne przekształcenia agebraiczne otrzymujemy 3 1 3 a + a + a + a (17) gdzie: a J m β (J m L p P) a 1 J m {J m [β 1 L p σrt(α χ )]+L p β 1 P} a J m [β L p σrt(α 1 χ 1 )+L p β P] a 3 L p σrt(α χ ) Otrzymane wyrażenie jest równaniem trzeciego stopnia ze wzgędu na. WYNIKI BADAŃ I DYSKUSJA Badania przepływów objętościowyc przeprowadzono za pomocą zestawu pomiarowego i metody opisanyc w poprzedniej pracy [14, ]. Ów zestaw składał się z dwóc cyindrycznyc naczyń pomiarowyc (, ) o jednakowej objętości (V), spełniającej warunek V V cm 3. Naczynie zawierało roztwór amoniaku w wodnym roztworze KC, natomiast naczynie wodny roztwór KC. Naeży zaznaczyć, że stężenie KC w obydwu naczyniac było jednakowe i wynosiło C 1 C,1 mo i było stałe we wszystkic eksperymentac. Jak wiadomo [1] wodny roztwór amoniaku, nazywany jest zasadą amonową i zapisywaną jako NH 4 OH; jest słabym eektroitem. Stopień dysocjacji,1 mo wodnego roztworu tego związku cemicznego w temp. 5 C wynosi 1,3%. Wraz ze wzrostem stężenia stopień dysocjacji maeje. Oznacza to, że 1 mo wodnego roztwór NH 4 OH pod wzgędem osmotycznym zacowuje się jak nieeektroit. Wodny roztwór KC jest mocnym eektroitem, którego stopień dysocjacji nawet da roztworów o dużyc stężeniac jest równy 1%. Dodanie do roztworu NH 4 OH pewnej niewiekiej iości KC, zmienia odczyn badanego roztworu z zasadowego na kwaśny i zwiększa stopień dysocjacji. We wszystkic eksperymentac nie używano mieszania mecanicznego roztworów. Naczynia i rozdzieała membrana Nepropan o powierzcni S3,36 cm i właściwościac transportowyc okreśonyc przez współczynniki: przepuszczaności ydrauicznej (L p ), odbicia (σ) oraz przepuszczaności soutu (ω). Wartości tyc współczynników da wodnyc roztworów amoniaku, wyznaczone w serii niezaeżnyc doświadczeń, wynoszą: L p 5 1 m 3 N s, σ,1 oraz ω,7 1 9 mo N s. Współczynnik dyuzji amoniaku w roztworze wynosił D.3 1 9 m s. We wszystkic eksperymentac membrana była usytuowana w płaszczyźnie oryzontanej. Ponadto do naczynia podłączono wyskaowaną (z dokładnością do,5 mm 3 ) pipetę (K), ustawioną w płaszczyźnie równoegłej do płaszczyzny membrany. Z koei naczynie było połączone z rezerwuarem roztworu KC (N) o reguowanej wysokości ustawiania wzgędem pipety K. Umożiwiało to kompensację ciśnienia ydrostatycznego (ΔP) występującego w zestawie pomiarowym.

TRANSPORT MEMBRANOWY J m 1 8 [m s ] 8 6 4 1 C [mo ] Ryc.. Iustracja doświadczanej zaeżności J m (ΔC ) da ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, membrany Nepropan i roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC Fig.. Iustration o experimenta dependence J m (ΔC ) or ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, Nepropan membrane and ammonia in aquoeus KC soution δ [mm] 6 4 1 1 C [mo ] 53 Ryc. 3. Iustracja zaeżności δ(δc ) da ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, membrany Nepropan i roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC Fig. 3. Iustration o dependence δ(δc ) or ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, Nepropan membrane and ammonia in aquoeus KC soution Strumień objętościowy obiczono na podstawie pomiarów zmiany objętości (ΔV) w pipecie K zacodzącej w czasie Δt, przez powierzcnię membrany S, stosując wzór J m (ΔV)S (Δt) da ΔP. Przepływy objętościowe zacodziły od naczynia do naczynia. Badania doświadczane przepływów objętościowyc poegały na wyznaczeniu czasowej carakterystyki strumienia objętościowego (J m ), da różnyc stężeń roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC. Każdy eksperyment prowadzono do cwii uzyskania stanu stacjonarnego. Błąd wzgędny popełniany przy wyznaczaniu J nie był większy niż 3%. Badania przeprowadzono w warunkac izotermicznyc da T95 K. Na podstawie carakterystyk J m (t), da stanu stacjonarnego sporządzono carakterystykę J m (ΔC ) da ΔC 1 C 1 C 1, przy czym C 1 C 1 const, przedstawiono na rycinie. Z przebiegu krzywej doświadczanej przedstawionej na tej rycinie wynika, że istnieją dwa tempa wzrostu wartości J m : większe da <ΔC 1 mo i mo ΔC oraz mniejsze da ΔC>1, mo i ΔC<, mo. W przedziae różnic stężeń 1 mo ΔC 1, mo, J m maeje nieiniowo od 7,1 1 8 m s do 4,4 1 8 m s oraz w przedziae,5 mo ΔC mo, od,55 1 8 m s do,8 1 8 m s. Owa zmiana tempa przyrostu wartości J m, jest związana ze zmniejszeniem iości cząstek determinującyc ciśnienie osmotyczne amoniaku w wodnym roztworze KC. Oznacza to także, że maeje stopień dysocjacji amoniaku w tym roztworze. Na rycinie 3 przedstawiono carakterystykę δ(δc ) da ΔC 1 C 1 C 1 oraz C 1 C 1 const, przedstawiającą zaeżność średniej grubości stężeniowej warstwy granicznej (δ) od różnicy stężeń amoniaku w wodnym roztworze KC. Wartość δ obiczono korzystając z procedury przedstawionej w pracy [19], której podstawą jest równanie δ,5d ω (L p σj m ΔC R T ), wartości parametrów transportowyc membrany oraz carakterystyka J m (ΔC ). Biorąc pod uwagę równanie (17), carakterystykę J m (ΔC ), przedstawioną na rycinie i carakterystykę δ(δc ) przedstawioną na rycinie 3, wartości parametrów transportowyc (L p, σ, ω, D ) da membrany Nepropan i roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC, R8,31 K mo K oraz T95 K, wykonano obiczenia współczynnika osmotycznego an t Hoa (). Wyniki tyc obiczeń, wykonanyc przy pomocy oprogramowania Matab, przedstawiono na rycinie 4. Zaprezentowana na tej rycinie krzywa jest symetryczna wzgędem osi co oznacza, że carakterystyka (ΔC ) jest niezaeżna od stanu ydrodynamicznego stężeniowyc warstw granicznyc. Zarówno w stanie bezkonwekcyjnym jak i konwekcyjnym wartość współczynnika spełnia warunek 1 oraz istnieją zakresy ΔC, w któryc zmiany zacodzą niemonotonicznie. Te zakresy można okreśić wprowadza- 6 4

54 JOLANTA JASIK-ŚLĘZAK I INNI 1,1,1 LITERATURA 1,8 1,5 1,,9 1 C [mo ] Ryc. 4. Iustracja zaeżności (ΔC ) da ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, membrany Nepropan i roztworów amoniaku w wodnym roztworze KC, obiczonej na podstawie równania (17) Fig. 4. Iustration o dependence (ΔC ) or ΔC 1 C 1 C 1, C 1 C 1,1 mo, Nepropan membrane and ammonia in aquoeus KC soution, cacuated on te basis o equation (17) jąc następujące warunki:,5 mo ΔC,5 mo oraz,5 mo ΔC 1,5 mo. Uwzgędniając obiczone wartości współczynnika w równaniu (1), można w stosunkowo prosty sposób obiczyć stopień dysocjacji eektroitu pod warunkiem, że znana jest iczba n występująca w równaniu (1). WNIOSKI 1. Opracowano metodę oceny wartości współczynnika osmotycznego an t Hoa () w układzie membranowym, której podstawę stanowi oryginane równanie trzeciego stopnia da współczynnika a 3 + a1 + a + a3 gdzie: a 1, a, a 3 współczynniki zaeżne od właściwości transportowyc membrany.. Wartość współczynnika spełnia warunek 1 oraz istnieje zakres stężenia amoniaku, w którym zmiany zacodzą niemonotonicznie. 3. Przedstawiony mode matematyczny może być wygodnym narzędziem, do badania właściwości izykocemicznyc w układac spoaryzowanyc stężeniowo w warunkac zmiany odczynu środowiska. 1,8 1,5 1,,9 [1] Kedryna T.: Cemia ogóna z eementami biocemii. Wyd. Zamiast Korepetycji. Kraków 1998. [] Katcasky A., Curran P. F.: Nonequiibrium termodynamics in biopysics. Harard Uni. Press, Cambridge,1965. [3] Friedman M. H., Meyer R. A.: Transport across omoporous and eteroporous membranes in nonidea, nondiute soutions. I. Inequaity o reection coeicient or oume and soute ow. Biopys. J. (1981), 34, 535 544. [4] Kargo M., Kargo A.: Mecanistic equations or membrane substance transport and teir identity wit Kedem-Katcasky equations. Biopys. Cem. (3), 13, 1177. [5] Kro J. J., Wessing M., Stratman N.: Concentration poarization wit monopoar ion excange membranes: current-otage cures and water dissociation. J. Membr. Sci. (1999), 16, 14554. [6] Naiki T., Karino T.: Visuaization o owdependent concentration poarization o macromoecues at te surace o a cutured endoteia ce monoayer uorescence microscopy. Bioreoogy (), 37, 371 384. [7] Śęzak A., Śęzak I. H., Śęzak K. M.: Inuence o te concentration boundary ayers on membrane potentia in a singe membrane system. Desaination (5), 184, 1133. [8] Dworecki K., Śęzak A., Orna-Wąsik B., Wąsik S.: Eoution o concentration ied in a membrane system. J. Biocem. Biopys. Metods (5), 6, 1536. [9] Rubinstein I., Zatzmann B.: Eectroosmotic sip o te second kind and instabiity in concentration poarisation at eectrodiaisis membranes. Matemat. Modes Metod. App. Sci. (1), 11, 63 3. [1] Dworecki K., Śęzak A., Wąsik S.: Tempora and spatia structure o te concentration boundary ayers in membrane system. Pysica A (3), 36, 36 369. [11] Bary P. H.: Diamond J. M.: Eects o unstirred ayers on membrane penomena. Pysio. Re. (1984), 64, 763 87. [1] Grzegorczyn S., Śęzak A.: Time caracteristics o eectromotie orce in singe-membrane ce or stabe and unstabe conditions o reconstructing o concentration boundary ayers. J. Membr. Sci. (6), 8, 485 493.

TRANSPORT MEMBRANOWY 55 [13] Dworecki K.: Intererometric inestigations o te near-membrane diusion ayers. J. Bio. Pys. (1995), 1, 37 49. [14] Śęzak A.: Irreersibe termodynamic mode equations o te transport across a orizontay mounted membrane. Biopys. Cem. (1989), 34, 91. [15] Peppeneimer J. R.: Roe o pre-epiteia unstirred ayers in a absorption o nutrients rom te uman jejunum. J. Membr. Bio. (1), 179, 185 4. [16] Winne D.: Unstirred ayer as a diusion barrier in itro and in io. W: Intestina absorption and secretion, F. Skadause and K. Heintse (eds.) MTP-Press, Lancaster, 1981, 1 38. [17] Śęzak A.: Membrane transport o te nonomogeneous non-eectroyte soutions: matematica mode based on te Kedem-Katcasky and Rayeig equations. Poym. Med. (7), 37, 57 66. [18] Grzegorczyn S., Jasik-Śęzak J., Micaska- Małecka K., Śęzak A.: Transport o non-eectroyte soutions troug membrane wit concentration poarization. Gen. Pysio. Biopys. (8), 7, 315 31. [19] Jasik-Śęzak J., Śęzak A.: Mode matematyczny transportu roztworów substancji dysocjującyc przez membranę poimerową z poaryzacją stężeniową. Poim. Med. (9), 39, 77 8. [] Śęzak A.: Metoda szacowania grubości stężeniowyc warstw granicznyc w układzie 1-membranowym zawierającym roztwory binarne. Poim. Med. (8), 38, 47 51. [1] Po P., Saparo S. M., Antonenko.: Te size o te unstirred ayer as a Function o te soute diusion coeicient. Biopys. J. (1998), 75, 14349. [] Fernández-Sempre J., Ruiz-Beiá F., Garcia- Agado P., Sacedo-Diaz R.: Visuaization and modeing o te poarization ayer and reersibe adsorption process in PEG-1 deadend utraitration. J. Membr. Sci. (9), 34, 79 9. Adres do korespondencji Katedra Zdrowia Pubicznego Wydział Zarządzania, Poitecnika Częstocowska a. Armii Krajowej 36b, 4- Częstocowa te. (34) 35 395, te./ax (34)361 3876 e-mai:andrzejsezak@poczta.onet.p