PAŹDZIERNIK 2008 Cele ogólne: JESIENNA MUZYKA Umiejętność dostrzegania zjawisk, formułowania uogólnień Umiejętność dostrzegania zjawisk w otoczeniu, obserwowania wybranych zjawisk Umiejętność klasyfikowania spostrzeżeń Umiejętność wiązania nowego z posiadanym zasobem wiedzy, stosowania w praktyce Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych /przyczyna i skutek przewidywanie następstw/ Łączenie czynności i ich skutków; Planowanie czynności umiejętność samodzielnego prowadzenia działań Zmiany odwracalne i nieodwracalne; formułowanie wniosków Przewidywanie skutków w sytuacjach życiowych Wprowadzenie w świat pisma przygotowanie do nauki czytania i pisania Kształtowanie kompetencji językowych i komunikacyjnych Ćwiczenie globalnego czytania, synteza i analiza sylabowa; rozwijanie słuchu fonemowego Wprowadzenie pisanej i drukowanej litery o, O Doskonalenie sprawności manualnej Diagnoza zachowań emocjonalno-społecznych, umiejętności poznawczych, kompetencji komunikacyjnych i językowych, motoryki małej i dużej. Formy organizacyjne:, z całą grupą, zespołowo, w Kolejność poszczególnych form pracy stosowana w zależności od przeprowadzonej diagnozy dzieci; różnicowanie zadań, umożliwienie wyboru zadań (ofert edukacyjnych zabawowo-zadaniowych) oraz sposobu ich realizacji (dywergencyjność). Cele dydaktyczno-wychowawcze realizowane są w różnych porach dnia, głównie przez zabawę. 1
Lp. Formy pracy z dziećmi Forma organizacyjna 1 Wspólna modlitwa (umiejętność skupiania uwagi podczas ważnych momentów w ciągu dnia) 2 Zabawy integracyjne i inne: np. Jesienna pogoda, Ulewa, Jesienne liście, Wesołe balonik, Dwa wiatry, Pogoda; gra towarzyska Piotruś, Memo; 3 Edukacja przyrodnicza i prozdrowotna obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie; wdrażanie do higieny i dbanie o zdrowie Gry i zabawy na świeżym powietrzu. 4 Edukacja polonistyczna inspirowanie do wypowiedzi na tematy związane z jesienią, bliskie dzieciom; omawianie historyjek obrazkowych (rozwijanie kompetencji komunikacyjnych i językowych oraz myślenia przyczynowo-skutkowego); synteza i analiza sylabowa, ćwiczenie globalnego czytania, kształcenie słuchu fonemowego; doskonalenie umiejętności recytowania utworów wierszowanych. Wprowadzenie pisanej i drukowanej litery o, O. Zagadki słowne. Ćwiczenia manualne przygotowujące do pisania rysowanie szlaczków, dorysowywanie brakujących elementów, pisanie małej i wielkiej litery, inne ćwiczenia grafomotoryczne. 5 Edukacja matematyczna ustalanie w kolejności czynności do osiągnięcia celu, planowanie czynności; ustalanie, które zmiany są odwracalne, a które nie; przewidywanie skutków w sytuacjach, w zespołach, w zespołach lub Uwagi Czynność stała Diagnoza zachowań społecznych i emocjonalnych, diagnoza zdolności rozumienia i zapamiętywania prostych umów oraz stosowania zasad wspólnej zabawy Diagnoza sfery intelektualnej (spostrzegawczość, umiejętność myślenia analizowanie zjawisk, formułowanie wniosków itp.) oraz umiejętności współdziałania; motoryki dużej Diagnoza kompetencji poznawczych (spostrzegawczość, pamięć, analiza-synteza) i komunikacyjno-językowych. Różnicowanie zadań w zależności od umiejętności i możliwości dzieci. lub w małych grupach oraz Diagnoza kompetencji matematycznych różnicowanie zadań 2
życiowych. Elementy przeliczania, kształtowanie pojęcia liczby 1 oraz 2; klasyfikowanie; zabawa: Co jest ciężkie, a co lekkie?/ próby szacowania ciężaru/; doskonalenie orientacji w przestrzeni realnej i wyobrażonej. 6 Zabawy dowolne wybrane i proponowane przez dzieci (tematyczne, konstrukcyjne, ruchowo-orientacyjne, plastyczne, receptywne, itp.). Zachęcanie do wypowiedzi na temat ulubionych zabawek i zabaw; wyzwalanie spontanicznej aktywności zabawowej dzieci, pomysłowości w zabawie. Wspólne planowanie dnia w przedszkolu (uwzględniając propozycje dzieci). 7 Zabawy tematyczne: np.: w dom, w sklep, w lekarza stosowanie form grzecznościowych w zabawie (oraz sytuacjach realnych) ( Poznam siebie, poznam innych, jaki jestem, z kim i jak mogę się bawić) 8 Zabawy konstrukcyjno-manipulacyjne, np. budowanie z klocków, konstruowanie z różnych elementów, z wykorzystaniem przedmiotów z sali (własne planowanie miejsca do zabawy, umowy z innymi ) 9 Zabawy receptywne oglądanie książek, słuchanie bajek, słuchanie wierszy itp. 10 Zabawy muzyczno rytmiczne rytmika; prezentacja i nauka piosenki: Jesienny deszcz; słuchanie muzyki relaksacyjnej, klasycznej - rozbudzanie wrażliwości muzycznej dzieci lub zespołach w zależności od potrzeb dzieci. W małych grupach Zespołowo, Diagnoza aktywności zabawowej, pomysłowości, podejmowania działań wspólnych oraz diagnoza zdolności rozumienia i zapamiętywania prostych umów. Diagnoza oraz rozwijanie relacji między dziećmi, kształtowanie kompetencji komunikacyjnej W celu diagnozy zachowań społecznych oraz umiejętności stosowania doświadczeń własnych. W celu diagnozy umiejętności skupiania uwagi oraz umiejętności intelektualnych Diagnoza motoryki dużej; ekspresji muzycznoruchowej; wrażliwości słuchowo-wzrokowej, wyczucia rytmu. Diagnoza możliwości językowych i 11 Zajęcia logopedyczne i 3
12 Działania twórcze malowanie farbami, rysowanie, lepienie z plasteliny, wycinanie i klejenie, wydzieranki tematy zaproponowane (np. Drzewo, Las widziany oczami krasnoludka) i dowolne 13 Gimnastyka oraz zabawy ruchowe na placu zabaw i w sali gimnastycznej. lub zespołach (nauczyciel demonstruje sposoby posługiwania się przyborami) 14 Katecheza: Jak paciorki różańca 15 Inne: - Zajęcia wg programu Przyjaciele Zippiego spotkanie 2: Uczucie złości i rozdrażnienia. - zajęcia ceramiczne - wycieczka do Puszczy Kampinoskiej komunikacyjnych dzieci(sprawność aparatu mowy) Diagnoza myślenia, pomysłowości, sprawności manualnych dłoni (motoryka mała, chwyt, płynność, precyzja, nacisk i siła) różnicowanie zadań. Diagnoza sfery motoryki dużej (marsz, bieg, wspinanie się, równowaga, rzut-chwyt) 4
Literatura wykorzystana w planowaniu pracy nauczyciela: Kielar-Turska M., Jak pomagać dziecku w poznawaniu świata. Warszawa 1992. Karwowska - Struczyk M., Hajnicz W., Obserwacja w poznawaniu dziecka, Warszawa 1998, WSiP. Dyner W. J., Zabawy tematyczne dzieci w domu i przedszkolu. Wrocław - Warszawa- Kraków- Gdańsk 1971. Elkonin D.B., Psychologia zabawy. Warszawa 1984. Filip J., Rams T., Dziecko w świecie matematyki. Kraków 2003. Gruszczyk - Kolczyńska E., Edukacja matematyczna sześciolatków. "Wychowanie w Przedszkolu" 1992 nr 1-10, 1993, nr 1-10. Gruszczyk - Kolczyńska E., Jak kształtuje się u dzieci psychiczna dojrzałość do uczenia się matematyki? " Wychowanie w Przedszkolu"1988, nr 6-8. Muchacka B., Zabawy badawcze w edukacji przedszkolnej. Kraków 2001. Waloszek D., Zabawa. Edukacja. Zielona Góra 1996. Waloszek D., Rola zadań w wychowaniu dzieci w wieku przedszkolnym, Zielona Góra 1993. Wprowadzanie dziecka w świat pisma metoda odimiennej nauki czytania. I. Majchrzak Popek S., Twórczość artystyczna w wychowaniu dzieci i młodzieży, WSiP, Warszawa 1985. Szuman S., Sztuka dziecka. Psychologia twórczości rysunkowej dziecka. Warszawa 1927. Trojanowska A., Dziecko i plastyka, WSiP, Warszawa 1983. Podstawa programowa /Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół.na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 lit. a i b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 117, poz. 759 i Nr 162, poz. 1126, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 19, poz. 239, Nr 48, poz. 550, Nr 104, poz. 1104, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1320 oraz z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 144, poz. 1615) zarządza się, co następuje: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół 5