1. Sylabusy przedmiotów/modułów zajęć Lp. Element Opis 1 Nazwa Psychologiczne aspekty katastrof (wsparcie psychologiczne) 2 Typ wyboru 3 Instytut Nauk o Zdrowiu 4 Kod PPWSZ-RM-1-64B 5 Kierunek, kierunek: Ratownictwo medyczne specjalność, specjalność: poziom i poziom : studia pierwszego stopnia profil profil : praktyczny 6 Forma studiów stacjonarne niestacjonarne 7 Rok studiów, semestr Rok III, semestr VI Rok III, semestr VI Forma zajęć i liczba godzin Stacjonarne: Niestacjonarne: 8 dydaktycznych wymagających bezpośrednieg 15 godzin ćwiczeń 15 godzin ćwiczeń o udziału nauczy-ciela i studentów 9 Punkty ECTS ECTS 1 10 Forma aktywności studenta Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Udział w wykładach (godz.) Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawowych (godz.) Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) Udział w egzaminie (godz.) Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną, w tym: Nakład pracy studenta bilans punktów ECTS Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne godz.: 15 ECTS:0, 6 godz.: 15 ECTS:0, 6 15 15 godz.: 10 ECTS:0,4 godz.: 10 ECTS:0,4
11 12 Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ przygotowanie 10 10 się ćwiczeń (godz.) Przygotowanie zaliczenia/ egzaminu (godz.) Wykonanie prac zaliczeniowych (referat, projekt, prezentacja itd.) (godz.) Obciążenie studenta w ramach zajęć związanych z praktycznym przygotowaniem godz.: ECTS: godz.: ECTS: zawowym Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) godz.:25 ECTS:1 godz:25 ECTS:1 Nauczyciel akademicki odpowiedzial ny za przedmiot/ Dr Anna Baranowska-Wolnicka moduł (egzaminując y) Nauczyciele akademiccy prowadzący Dr Anna Baranowska-Wolnicka przedmiot/ moduł 13 Wymagania (kompetencje) wstępne Wiedza z zakresu psychologii ogólnej i klinicznej. 14 Założenia cele przedmiotu i Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w problematykę interwencji kryzysowej. Problematyka zajęć obejmuje opis i analizę zaburzeń zachowania pacjentów w kryzysie, po przebytych katastrofach. Omawiane będą możliwości i ograniczenia w nawiązywaniu kontaktu, metody diagnozy, formy i rodzaje sytuacji kryzysowych, katastrof oraz udział czynników sytuacyjnych, śrowiskowych i osobowościowych w genezie zaburzeń posttraumatycznych. 15 Efekty Opis efektów w zakresie: Odniesienie kierunkowy ch efektów Odniesienie efektów dla obszaru WIEDZY W1 Zna psychologiczne i społeczne K1_W07
16 Treści uwarunkowania zachowań ludzkich w relacjach z innymi. Zna i rozumie psychospołeczne W2 uwarunkowania związane ze zdrowiem i K1_W08 jego ochroną oraz chorobą. W3 Zna i rozumie problemy osób chorych, niepełnosprawnych i kalekich. K1_W09 W4 Zna i rozumie mechanizmy wywołujące K1_W10 stres, omawia objawy i skutki stresu. UMIEJĘTNOŚCI Potrafi skutecznie komunikować się z pacjentem, jego rodziną/opiekunem, świadkami zdarzenia, członkami U1 zespołów ratownictwa medycznego oraz innymi osobami reprezentującymi K1-U38 służby i organizacje współpracujące, wykorzystując werbalne i niewerbalne techniki komunikacji. Potrafi stosować techniki wsparcia U2 psychologicznego ze szczególnym K1_U40 uwzględnieniem sytuacji kryzysowych. Potrafi wyjaśnić pacjentowi i/lub jego U3 rodzinie, jego sytuacje zdrowotną i uzasadnić decyzję o sposobie dalszego K1_U41 postępowania. Techniki zbierania informacji: potrafi przeprowadzić wywiad śrowiskowy i ratowniczy, prowadzić obserwacje ukierunkowaną, analizę stępnej U4 kumentacji medycznej, potrafi K1_U42 wykorzystać stępne narzędzia służące identyfikacji członków ryzyka oraz ocenie stanu zdrowia w tym skale oceny ilościowe i jakościowe Potrafi identyfikować czynniki U5 wywołujące stres oraz umiejętnie stosować techniki radzenia sobie ze K1_U46 stresem. KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Przejawia szacunek wobec pacjenta, klienta, grup społecznych, wykazuje K1 otwartość i zrozumienie wobec odmiennych poglądów, postaw i K1_K03 zachowań ukształtowanych przez różne czynniki społeczno-kulturowe. Formułuje opinie tyczące pacjentów, klientów, grup społecznych w sposób K2 zapewniający przestrzeganie tajemnicy zawowej, zachowując ostrożność, K1_K08 obiektywizm i krytycyzm w ich wyrażaniu. Treści : 1. Pojęcie kryzysu i interwencji kryzysowej. 2. Kryzys, stres i sytuacja katastrofy. M1_W05 M1_W05 M1_U05 M1_U10 M1_U02 M1_U05 M1_U11 M1_K03 M1_K08 M1_K08
3. Pomoc psychologiczna w okresie żałoby. 4. Stres posttraumatyczny. Przegląd zagadnienia. 5. Parametry opisu zdarzenia katastrofalnego. 6. Pomoc psychologiczna w sytuacji katastrofy. 7. Zespoły interwencji kryzysowej wobec następstw traumy. 8. Ukryte rany, ukryte uzdrawianie ofiar katastrofy. 9.Interwencja kryzysowa. Terapia rodzinna wobec ofiar wydarzeń traumatycznych. 17 18 19 20 21 Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji efektów (w odniesieniu poszczególnych efektów) Kryteria oceny osiągniętych efektów Forma i warunki zaliczenia, w tym zasady puszczenia egzaminu / zaliczenia z oceną Wykaz literatury podstawowej Ćwiczenia, dyskusja, zajęcia praktyczne, pokaz, metoda sytuacyjna, metoda przypadków, konwersatorium, samokształcenie. Efekt kształceni a W1 W2 W3 W4 U1 U2 U3 U4 U5 K1 K2 Sposób weryfikacji efektów Egzamin pisemny Egzamin pisemny Uzyskanie co najmniej 60% z przedłożonych zagadnień tyczących interwencji kryzysowej. Zaliczenie wszystkich zadań mowych. Min. 80% obecności na zajęciach. Aktywność na zajęciach Zaliczenie ćwiczeń na podstawie obecności, aktywności i przedstawienia prezentacji z zakresu psychologii ogólnej, różnicowej. Zaliczenie egzaminu pisemnego. 1. Sęk I. Psychologia kliniczna, PWN, 2014. 2. Katsching H., Konieczna T., Przegląd problemów psychiatrii pierwszej
pomocy i interwencji kryzysowej, Materiały Konferencji Interwencji Kryzysowej, Bonn 1987. 3. Cechnicki A., Uwagi o modelu podatności na zranienia w schizofrenii, Psychoterapia 1990, 3/74, 39-48. 22 23 Wykaz literatury uzupełniające j Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawowych 1Aleksandrowicz J., Zaburzenia nerwicowe. WL PZWL, 1998. 2.Bilikiewicz A., Psychiatria, PZWL, 2007. 3.Carson R.C., Buchter J.N., Mineka S., Psychologia zaburzeń., GWP, 2005. 4.Klimasiński K., Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej, UJ, 2000. 5.Sęk H. (red) Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa 2005.