:V]\WVNLH V\PEROH Z\VWSXMF\FK SUHG\NDWyZ IXQNFML L VWDá\FK PXV] E\ü ZF]HQLHM ]GHILQLRZDQH

Podobne dokumenty
Zbiory wyznaczone przez funkcje zdaniowe

o partnerstwie publiczno-prywatnym.

1. PARAMETRY TECHNICZNE WAG NAJAZDOWYCH.

Jan Bień. Modelowanie obiektów mostowych w procesie ich eksploatacji

Zapis stenograficzny (1537) 188. posiedzenie.rplvml3rolw\nl6sráhf]qhml=gurzld w dniu 30 listopada 2004 r.

Spis treœci :VWS Poziom podstawowy Poziom rozszerzony R]ZL]DQLD áRZQLF]HN Literatura

3URMHNWRZDQLHVFKHPDWyZ UHODF\MQ\FKED]GDQ\FK± 1RUPDOL]DFMD. =E\V]NR.UyOLNRZVNL ,QVW\WXW,QIRUPDW\NL3ROLWHFKQLNL3R]QDVNLHM 3R]QDXO3LRWURZR

Zapis stenograficzny (1653) 27. posiedzenie Komisji Spraw Unii Europejskiej w dniu 25 lutego 2005 r.

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 2 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Piotr 7U\EDáD. Leasing 3RUDGQLN3U]HGVLELRU \

&]HVáDZ'RPDVNL 8QLZHUV\WHW àyg]nl. Zastosowanie testów serii znaków w statystycznej kontroli procesu

ELEKTRONIKA CYFROWA. Materiały y pomocnicze do wykład sem.. 1

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Zapis stenograficzny (1532) 187. posiedzenie.rplvml3rolw\nl6sráhf]qhml=gurzld w dniu 25 listopada 2004 r.

Zapis stenograficzny (1530) 162. posiedzenie.rplvml6dpru]gx7hu\wruldoqhjr i AdmiQLVWUDFML3DVWZRZHM w dniu 25 listopada 2004 r.

,1)<1,(56.,(%$=<'$1<&+'/$0$à<&+35=('6, %,2567: ENGINEERING DATA BASES FOR SMALL ENTERPRISES

INSTRUKCJA OBSŁUGI I INSTALOWANIA ZMYWARKI DO NACZYŃ MODEL: STX2C

STACJE ELEKTROENERGETYCZNE

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V KADENCJA. Warszawa, dnia 3 sierpnia 2005 r. Druk nr 1074

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Marek Panfil. =$5='=$1,(1$/()12&,$0, :0$à<0,5('1,0 35=('6, %,2567:,(

WIELOMIANY. ZADANIE 1 (5 PKT) Reszta z dzielenia wielomianu x 3 + px 2 x + q przez trójmian (x + 2) 2 wynosi 1 x. Wyznacz pierwiastki tego wielomianu.

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Spis treœci WSTÊP... 3 KLUCZ ODPOWIEDZI BIBLIOGRAFIA

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Irena Zubel..V]WDáWRZDQLHVWUXNWXUSU]HVWU]HQQ\FK w krzemie PHWRGWUDZLHQLDDQL]RWURSRZHJR GR]DVWRVRZDZPLNURHOHNWUonice

0,$67$,*0,1<67 6=(: :L]MD]UyZQRZD*RQHJRUR]ZRMXgminy. :VWUDWHJLL ]UyZQRZD*RQHJR UR]ZRMX PLDVWD LJPLQ\ 6WV]HZ OLGHU]\ JPLQ\ RSUDFRZDOL QDVWSXMFZL]MJPLQ\

1 Rachunek zdań 3. 2 Funkcje liczbowe 6

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

DTR- EL100 strona/stron: 2/6

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-)

Wykład 2. Funkcja logarytmiczna. Definicja logarytmu: Własności logarytmu: Logarytm naturalny: Funkcje trygonometryczne

KWIT WYWOZOWY/PODWOZOWY (KW)

Podstawy układów logicznych

Dziennik Ustaw Nr Poz ROZPORZÑDZENIE MINISTRA FINANSÓW 1) z dnia 26 sierpnia 2003 r.

Zadania z ekonomii matematycznej 3 Wybrane rozwi zania

Programy współbieżne

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

-]\NPRGHORZDQLDGDQ\FK80/ Ewa Stemposz. Instytut Podstaw Informatyki PAN

1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia

Analiza Matematyczna (część II)

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

Pojęcia Działania na macierzach Wyznacznik macierzy

STANDARDOWE FUNKCJE PRZYNALEŻNOŚCI

1. Wstęp do logiki. Matematyka jest nauką dedukcyjną. Nowe pojęcia definiujemy za pomocą pojęć pierwotnych lub pojęć uprzednio wprowadzonych.

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Kryształowy blask ognia ręcznie zamknięty w wyszukanych szklanych formach idealny dla restauracji domu biura

Ewolucyjna optymalizacja wielokryterialna

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b).

Całka Riemanna Dolna i górna suma całkowa Darboux

Wykład z matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 1. Literatura PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH

SZTUCZNA INTELIGENCJA

ZBIORY ROZMYTE. METODY INTELIGENCJI OBLICZENIOWEJ wykład 6 I WNIOSKOWANIE PRZYBLIŻONE. sets

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Zapis stenograficzny (835) Wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawstwa L3UDZRU]GQR L oraz Komisji Emigracji i Polaków za GraQL w dniu 8 lipca 2003 r.

KLASYCZNA I PROBABILISTYCZNA TEORIA TESTU ANALIZA PORÓWNAWCZA

:<.$='2.80(17Ï::=$.à$'$&+.$51<&+,$5(6=7$&+/('&=<&+ W POLSCE =$:,(5$-&<&+,1)250$&-('27<&=&(5($/,=$&-,35$:,:2/12&,26Ï%:1,&+35=(%<:$-&<&+

52'=$-Ã,Ã'2386=&=$/1$Ã0$6$Ã&$à.2:,7$Ã '0&Ã32-$='8Ã6$02&+2'2:(*2Ã. WRQÃZá F]QLHÃÃ. 7(5(1,(Ã*0,1<Ã-$%à21.$Ã ]DZLHV]HQLDÃRVLÃ ,QQHÃV\VWHP\Ã.

Analiza matematyczna i algebra liniowa

SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V KADENCJA. Warszawa, dnia 9 stycznia 2004 r. SPRAWOZDANIE KOMISJI GOSPODARKI I FINANSÓW PUBLICZNYCH

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

III. Funkcje rzeczywiste

81,:(56<7(735=<52'1,&=<:(:52&à$:,8 SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA. Sprawa nr RAP/ 33 /2010

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

3. F jest lewostronnie ciągła

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

Zestaw üwicze z przegldark Internet Explorer. Przegld wybranych funkcji programu

Wielomiany. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #2 1 / 1

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

MATERIA Y I STUDIA. Zeszyt nr 157. System finansowania zatrudnienia osób niepe nosprawnych w Polsce. Wnioski dla efektywnoêci finansów publicznych

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Bardzo krótki wstęp do elektroniki cyfrowej

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

3URWRNyã z posiedzenia Senatu z dnia 25 listopada 2005 roku

Wykład 3: Transformata Fouriera

Matematyka ETId Elementy logiki

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2

Zapis stenograficzny (1078) 88. posiedzenie.rplvml6nduex3dvwzdl,qiuastruktury w dniu 5 stycznia 2004 r.

PODSEKCJA DL 85='=(1,$(/(.75<&=1(,237<&=1( '=,$à MASZYNY BIUROWE I KOMPUTERY

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I

&KFF ZáF]\ü DSDUDW QDOH*\ JR QDMSLHUZ ]UHVHWRZDü 3U]\FLVN Reset znajgxmh VL QD W\OQHM FLDnce aparatu w ]DJáELHQLX RVáRQ\ QD EDWHULH

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

MATEMATYKA cz. 1 ALGEBRA i GEOMETRIA ANALITYCZNA

SENAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ V KADENCJA SPRAWOZDANIE. KOMISJI 867$:2'$:67:$,35$:25='12&, oraz KOMISJI SPRAW ZAGRANICZNYCH

1 Równania różniczkowe zwyczajne

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}.

Ã1XPHUÃ,GHQW\ILNDFMLÃ3RGDWNRZHMÃVNáDGDM FHJRÃLQIRUPDFM ÃÃ. Ã5RG]DMÃSRGPLRWXÃRSRGDWNRZDQLDÃÃ]D]QDF]\üÃZáD FLZ\ÃNZDGUDWÃ

: Autor: Ks. Wojciech Cichosz. 2. 7\WXá:\FKRZDQLHFKU]HFLMDVNLHZREHFSRVWPRGHUQLVW\F]QHMSURZRNDFML. 3. 'UyGáR*GDVN

Transkrypt:

(/(0(17</2*,., Zdni mtemtyczne 2 + 2 = 5 2 < 3 1 {1, 2, 3} Istnieje n WDNLH *H n 2 = 4. 'OD ND*GHM OLF]E\ QDWXDOQHM k PR*QD ]QDOH(ü OLF]E LHZV] p k. {1, 2, 3} {2, 4, 6} {k N : k = 7 4b, N, b N} 1LH LVWQLHMH QDMZLNV]D OLF]ED QDWXDOQD Z]JOGHP HODFML. :V]\WVNLH V\PEROH Z\VWXMF\FK HG\NDWyZ IXQNFML L VWDá\FK PXV] E\ü ZF]HQLHM ]GHILQLRZDQH =GDQLH PDWHPDW\F]QH MHVW DOER IDáV]\ZH DOER DZG]LZH Niech Zα = JG\ JG\ α α 3]\NáDG\ ]GD ]ár*rq\fk MHVW ]GDQLHP DZG]LZ\P MHVW ]GDQLHP IDOV]\Z\P Je*eli 123456789 jest podzielne przez 13579 to N. 2 + 2 = 4 i 2 2 = 4 1234567 P lub 1234567 P Albo 1234567 P lbo 1234567 P Nie prwd, *e {1, 2, 3} {1, 2, 3} = {1, 2, 3} : M]\NX ORJLNL VyMQLNL VáX*FH GR WZR]HQLD ]GD ]ár*rq\fk V Z\D*DQH ]H] V\PEROH ~ (lterntyw, NRQLXQNFMD LPOLNDFMD RZQRZD*QRü DOWHQDW\ZD Z\NOXF]DMFD (XOR), negcj). pójniki te nzywmy spójnikmi logicznymi lub funktormi zdniotwórczymi. :DWRü ORJLF]QD ]GDQLD ]ár*rqhjr w(p q ]DOH*\ MHG\QLH RG ZDWRFL ORJLF]Q\FK w(p) i w(q) orz od funkcji w : {0, 1} 2 {0, 1} przypisnej spójnikowi. w(p q) = w (w(p), w(q)) Mtryce logiczne spójników ~ x y w (x, y) w (x, y) w (x, y) w (x, y) w (x, y) w ~ (x) 0 0 0 0 1 1 0 1 1 0 1 0 0 0 1 0 0 1 1 0 1 0 1 1 1 1 1 1 1 0 )XQNWR\ ]GDQLRWZyF]H PRJ PLHü ZLFHM QL* DJXPHQW\ 1D ]\NáDG NAND(p 1, p 2,..., p n ) ]\MPXMH ZDWRü ORJLF]Q ZWZJ FR QDMPQLHM MHGQR ]H ]GD p i MHVW IDáV]\ZH Dl dowolnej implikcji p q: Zdnie p nzywmy poprzednikiem, q nstpnikiem tej implikcji. 0yZLP\ *H p jest wrunkiem dosttecznym dl q RD] *H q jest ZDXQNLHP Z\VWDF]DMF\P GOD p. Zdnie proste WR ]GDQLH Z NWy\P QLH Z\VWXM VyMQLNL

2GRZLHGQLN ]GDQLD ]ár*rqhjr Z NWy\P ]DPLDVW ]GD RVW\FK Z\VWXM ]PLHQQH ]GDQLRZH QD]\ZDP\ schemtem logicznym (np. q (p q)). 6FKHPDW ORJLF]Q\ VWDMH VL ]GDQLHP R ]DVWLHQLX ZV]\VWNLFK ]PLHQQ\FK ]GDQLRZ\FK ]GDQLDPL ZV]\VWNLH Z\VWLHQLD WHM VDPHM ]PLHQQHM PXV] E\ü ]DVWLRQH W\P VDP\P ]GDQLHP q = 1 > 0 p = 1 < 0 (1 > 0) ((1 < 0) (1 > 0)) =GDQLD R]QDF]Dü EG]LHP\ PDá\PL OLWHDPL p, q, r,... 6FKHPDW\ ORJLF]QH R]QDF]Dü EG]LHP\ ZLHONLPL OLWHDPL A, B,... =DXZD*P\ *H VFKHPDW\ PR*HP\ WDN*H áf]\ü VyMQLNDPL WZR]F VFKHPDW\ EDG]LHM ]ár*rqh Np. dl A = p q, B = p r mmy A B = (p q) (p r). :\D*HQLH P(x 1,..., x n NWyH R ]DVWLHQLX ]PLHQQ\FK LQG\ZLduowych) x 1,..., x n obiektmi mtemtycznymi (elementmi dziedziny) VWDMH VL ]GDQLHP ORJLF]Q\P QD]\ZDP\ n-rgumentow funkcj zdniow lub n-rgumentowym predyktem. 3]\NáDG\ IXQNFML ]GDQLRZ\FK x > 0 x > y x + y = z (A B = ) (A = ) x N x + 1 N chemt (p 1,..., p n ) nzywmy tutologi MH*HOL w((p 1,..., p n )) = 1 GOD GRZROQHJR ZDWRFLRZDQLD w(p 1 ),..., w(p n ). = (p 1,..., p n R]QDF]D *H (p 1,..., p n MHVW WDXWRORJL = p p = p ~p = ~(p ~p) = (p ~p) q chemt nzywmy sprzecznym MH*HOL _ E\ XGRZRGQLü *H VFKHPDW ORJLF]Q\ (p 1,..., p n MHVW WDXWRORJL QDOH*\ VDZG]Lü F]\ GOD ZV]\VWNLFK PR*OLZ\FK VHNZHQFML ZDWRFL w(p 1 ),..., w(p n ZDWRü w((p 1,..., p n )) wynosi 1. W(p) w(q) w(~p) w(p ~p) w((p ~p) q) 0 0 1 0 1 0 1 1 0 1 1 0 0 0 1 1 1 0 0 1 0yZLP\ *H VFKHPDW implikuje logicznie schemt R ( R MH*HOL GOD GRZROQHJR ZDWRFLRZDQLD ]PLHQQ\FK ]GDQLRZ\FK Z\VWXM cych w i R zchodzi w(r) w(). (o ile tylko MHVW DZG WR R WH* MHVW DZG R wtwg. = R

0yZLP\ *H VFKHPDW\ i R V ORJLF]QLH yzqrzd*qh R MH*HOL GOD GRZROQHJR ZDWRFLRZDQLD ]PLHQQ\FK ]GDQLRZ\FK Z\VWXM cych w i R zchodzi w(r) = w(). ( MHVW DZG ZWHG\ L W\ONR ZWHG\ gdy R WH* MHVW DZG R wtwg. = R Reguá podstwini dl schemtów logicznych -H*HOL _ (p 1,..., p n ) to = (A 1,..., A n ), gdzie (A 1,..., A n ) jest sche- PDWHP RZVWDá\P ] (p 1,..., p n ]H] ]DVWLHQLH ND*GHJR Z\VWLHQLD zmiennej zdniowej p i schemtem A i GOD ND*HJR i {1,..., n} = (p) = p ~p A = q p = (q p) (~(q p)) Wybrne prw rchunku zd (1) 3]HPLHQQRü DOWHQDW\Z\ DOWHQDW\Z\ Z\NOXF]DMFHM NRQLXQNFML L yzqrzd*qrfl = (p q) (q p) = (p q) (q p) = (p q) (q p) = (p q) (q p) (4) 3]HFKRGQLRü yzqrzd*qrfl L LPOLNDFML GOD MDNLFK LQQ\FK IXQNWRyZ ]DFKRG]L ]HFKRGQLRü" = ((p q) (q r)) (p r) = ((p q) (q r)) (p r) 5R]G]LHOQRü NRQLXQNFML Z]JOGHP DOWHQDW\Z\ RD] DOWHQDW\Z\ Z]JOGHP NRQLXQNFML = (p (q r)) ((p q) (p r)) = (p (q r)) ((p q) (p r)) (6) Prw De Morgn = ~(p q) (~p ~q) = ~(p q) (~p ~q) 3DZR Z\áF]RQHJR RGND = (p ~p) (8) Prwo podwójnego przeczeni: = ~ ~p p (9) Prwo kontrpozycji: = (p q) (~q ~p) (2) àf]qrü DOWHQDW\Z\ DOWHQDW\Z\ Z\NOXF]DMFHM L NRQLXQNFML GOD MDNLFK LQQ\FK IXQNWRyZ ]DFKRG]L áf]qrü" = ((p q) r) (p (q r)) = ((p q) r) (p (q r)) = ((p q) r) (p (q r))

Definicj pozostáych spójników z pomoc ~ p q ~(~p ~q) p q ~p q p q (p q) (q p) p q ~(p q) Definicj pozostáych spójników z pomoc ~ p q p ~q,, MDN RZ\*HM Reguáy wnioskowni chemt B MHVW ORJLF]Q NRQVHNZHQFM VFKHPDWyZ ORJLF]Q\FK A 1,..., A n JG\ VHáQLRQ\ MHVW ZDXQHN *H ]\ GRZROQ\P ZDWRFLRZDQLX ]PLHQQ\FK ]GDQLRZ\FK Z\VWXMF\FK Z A 1,..., A n, B MHOL W\ONR A 1,..., A n ]HGVWDZLDM ]GDQLD DZG]LZH WR yzqlh* B przedstwi zdnie prwdziwe. 0yZLP\ ZyZF]DV *H 5HJXáD ZQLRVNRZDQLD Q Q jest reguá wnioskowni. Z\D*D *H A 1... A n ) B. 'RNRQXMF RGVWDZLHQLD NRQNHWQ\FK ]GD ]D RV]F]HJyOQH ]PLHQQH ]GDQLRZH Z\VWXMFH ZH ZV]\VWNLFK VFKHPDWDFK A 1,..., A n, B HJXáD wnioskowni Q R]ZDOD X]QDü ]GDQLH RZVWDáH ]H VFKHPDWX B ]D DZG]LZH XGRZRGQLRQH JG\ ZV]\VWNLH ]GDQLD RZVWDáH ]H schemtów A 1,..., A n V DZG]LZH ZF]HQLHM XGRZRGQLRQH 1D ]\NáDG QLHFK p = ']L MHVW VRERWD i niech q = ']L QLH PD Z\NäDGX :yzf]dv R XGRZRGQLHQLX ]GD -HHOL G]L MHVW VRERWD WR G]L QLH PD Z\NäDGX orz ']L MHVW Z\NäDG VWRVXMF HJXá PR*HP\ X]QDü ]D DZG]LZH ]GDQLH ']L QLH MHVW VRERWD Q MHVW HJXá ZQLRVNRZDQLD ZWZJ _ A 1... A n ) B 5HJXá\ ZQLRVNRZDQLD PRJ E\ü WDN*H RPRFQH GR GRZRG]HQLD *H GDQ\ VFKHPDW MHVW WDXWRORJL -H*HOL Q to B MHVW WDN*H WDXWRORJL MHVW HJXá ZQLRVNRZDQLD RD] A 1,..., A n V WDXWRORJLDPL Reguá podstwini dl reguá wnioskowni Niech Q EG]LH GRZROQ HJXá ZQLRVNRZDQLD 1LHFK p 1,..., p k EG ZV]\VWNLPL ]PLHQQ\PL ]GDQLRZ\PL Z\VWXMF\PL Z VFKHPD tch A 1,..., A n, B. Niech C 1,..., C k EG GRZROQ\PL VFKHPDWDPL 5HJXáD Q, któr powstje z Q ]H] ]DVWLHQLH ND*GHJR Z\VWLHQLD ]PLHQQHM ]GDQLRZHM p i schemtem C i GOD ND*HJR i {1,..., k` MHVW WDN*H RDZQ HJXá ZQLRVNRZDQLD

5R]ZD*P\ ]\NáDG 3RZ\*V]D HJXáD RGVWDZLDQLD PyZL *H MHOL MHVW HJXá ZQLRVNRZDQLD WR WDN*H GOD GRZROQ\FK VFKHPDWyZ A, B, C & & MHVW HJXá ZQLRVNRZDQLD -H*HOL XGRZRGQLOLP\ *H = (s (~s s)) s = s (~s s) WR VWRVXMF HJXá & & ]\MPXMF A = s (~s s), B = s, C = ~s s PR*HP\ X]QDü ]D XGRZRGQLRQH _ s (~s s)) (~s s). Przegld wybrnych reguá wnioskowni 5HJXá\ ]DVWRZDQLD ]GDQLHP yzqrzd*q\p gdzie {,,,, } 5HJXáD RG\ZDQLD PRGXV RQHQV 5HJXáD V\ORJL]PX ZDXQNRZHJR 5HJXáD NRQWDR]\FML 5HJXá\ GRZRG]HQLD ] NRQLXQNFM L DOWHQDW\Z 5HJXá\ GRZRG]HQLD QLH ZRVW

Rchunek zd w ujciu ksjomtycznym PDWHLDá QLHRERZL]NRZ\ 6yEXMP\ XGRZRGQLü *H _p p Przyjmujemy pewien zbiór ksjomtów: Wszystkie schemty postci: (A1) - (A (B A)) (A2) - ((A (B C)) ((A B) ( A C)) (A3) - (~A (A B)) (A4) - ((~A A) A) Przyjmujemy definicje: A B = (~A B) A B = ~(A ~B) (A B) = (A B) (B A) (A B) = ~(A B) 3]\MPXMHP\ HJXá\ ZQLRVNRZDQLD (1) - p ((p p) p) [ks. A1] (2) - p (p p) [ks. A1] (3) - (p ((p p) p)) ((p (p p)) (p p)) [ks. A2] (4) - ((p (p p)) (p p)) [odr. (1) z (3)] (5) - (p p) [odr. (2) z (4)] 'OD RZ\*V]HJR ]ELRX DNVMRPDWyZ L HJXá ZQLRVNRZDQLD PR*QD XGRZRGQLü WZLHG]HQLH NWyH PyZL R W\P *H VFKHPDW ORJLF]Q\ MHVW WDXWRORJL ZWHG\ L W\ONR ZWHG\ JG\ MHVW WZLHG]HQLHP DFKXQNX ]GD = wtwg -. Problemtyk konstruowni sformlizownych teorii i systemów GHGXNF\MQ\FK Z\NDF]D R]D WHPDW\N WHJR Z\NáDGX 3]HGVWDZLRQH RZ\*HM DNVMRPDW\F]QH XMFLH DFKXQNX ]GD FHOX MHG\QLH ]\EOL*HQLH RMü WDNLFK MDN twierdzenie i dowód. PD QD 0yZLP\ *H schemt jest twierdzeniem DFKXQNX ]GD FR zpisujemy - MH*HOL LVWQLHMH FLJ VFKHPDWyZ A 1,..., A n WDNL *H (1) A n = 'OD ND*GHJR i {1,..., n} schemt A i MHVW DNVMRPDWHP OXE RZVWDá Z Z\QLNX ]DVWRVRZDQLD MHGQHM ] ]\MW\FK HJXá ZQLRVNRZDQLD GR VFKHPDWyZ Z\VWXMF\FK ]HG A i RVLDGDMF\FK LQGHNV PQLHMV]\ QL* i). &LJ A 1,..., A n VHáQLDMF\ WH ZDXQNL QD]\ZDP\ dowodem twierdzeni.

Rchunek predyktów :\D*HQLH P(x 1,..., x n NWyH R ]DVWLHQLX ]PLHQQ\FK LQG\ZLduowych) x 1,..., x n obiektmi mtemtycznymi (elementmi dziedziny) VWDMH VL ]GDQLHP ORJLF]Q\P QD]\ZDP\ n-rgumentow funkcj zdniow lub n-rgumentowym predyktem. 3]\NáDG\ IXQNFML ]GDQLRZ\FK x > 0 x > y x + y = z (A B = ) (A = ) x N x + 1 N Niech X = {x 1, x 2,..., x n }. 'OD Z\D*HQLD NRQLXQNFML P(x 1 )... P(x n ) stosujemy kwntyfiktor ogólny (uniwerslny) x X (P(x)). 'OD Z\D*HQLD DOWHQDW\Z\ P(x 1 )... P(x n ) stosujemy kwntyfiktor V]F]HJyáRZ\ HJ]\VWHQFMDOQ\ x X (P(x)). : QDWXDOQ\ VRVyE XRJyOQLDP\ LQWHHWDFM NZDQW\ILNDWRyZ QD ]ELy QLHVNRF]RQ\ XQLZHVXP Zdnie x X (P(x)) jest prwdziwe wtwg {x X : P(x)} = X Zdnie x X (P(x)) jest prwdziwe wtwg {x X : P(x)} Zdnie x X (P(x F]\WDP\ 'OD ND*GHJR HOHPHQWX x ze zbioru X zdnie P(x) jest prwdziwe. Zdnie x X (P(x)) czytmy: Istnieje element x w zbiorze X WDNL *H zdnie P(x) jest prwdziwe. &KFF RJDQLF]\ü ]DNHV ]PLHQQRFL ]PLHQQHM NZDQW\ILNDWRD GR pewnego podzbioru uniwesum {x X: Q(x` X*\MHP\ QRWDFML Q(x) (P(x)) Q(x) (P(x)) 1D ]\NáDG X = R): x>1 x 1 > 0 x>1 x 1 < 0.000000000000000000001 Z drugiej strony, w zpisch x (P(x)) orz x (P(x GRP\OQLH ]\MPXMHP\ *H ]DNHVHP ]PLHQQRFL ]PLHQQHM NZDQW\ILNDWRD MHVW FDáH XQLZHVXP X. Q(x) (P(x)) x (Q(x) P(x)) Q(x) (P(x)) x (Q(x) P(x)) )RPXá\ x 1 (P(x 1, x 2,..., x n )) x 1 (P(x 1, x 2,..., x n PLPR ]ZL]DQLD NZDQW\ILNDWRHP QLH VWDM VL ]GDQLDPL OHF] R]RVWDM IXQNFMDPL zdniowymi. 3]\NáDG x (x > y) x ((x > y) (x 1 < z)) // funkcj zdniow zmiennej y // funkcj zdniow zmiennych y, z =DNHV G]LDáDQLD NZDQW\ILNDWRD PXVL E\ü FLOH RNHORQ\ 3]\NáDG X = N ( ( 3) 2 1) ( ( 3 2) 1)

3RZLHP\ *H IXQNFMD ]GDQLRZD P(x 1,..., x n ) jest (zwsze) prwdziw ( = P(x 1,..., x n )) wtedy i tylko wtedy gdy: = x 1 ( x 2 (... x n (P(x 1,..., x n ))...)) 3]\NáDG Funkcj zdniow (zmiennej b) ( < b) jest (zwsze) prwdziw w uniwesum X = Z, le nie jest (zwsze) prwdziw w uniwersum X = N. P(x 1,..., x n ) Q(y 1,..., y k ) wtwg = P(x 1,..., x n ) Q(y 1,..., y k ) P(x 1,..., x n ) Q(y 1,..., y k ) wtwg = P(x 1,..., x n ) Q(y 1,..., y k ) 3]\NáDG Przyjmijmy X = N x > 3 x > 2 x < 0 y < 0 Wybrne prw rchunku predyktów 3]\MPXMHP\ *H X. 3]\MPXMHP\ *H P, Q V HZQ\PL IXQNFMDPL ]GDQLRZ\PL IRPXáD mi). 3]\MPXMHP\ *H x, y V ]PLHQQ\PL 3]\MPXMHP\ *H ZQ QLH Z\VWXMH ]PLHQQD ZROQD x. (1) = x (P(x)) P(x) (2) = P(x) x (P(x)) Prw De Morgn (3) = ~ x (P(x)) x (~P(x)) (4) = ~ x (P(x)) x (~P(x)) 3DZD ZáF]DQLD L Z\áF]DQLD NZDQW\ILNDWRyZ (5) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (6) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (7) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (8) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (9) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (10) = x (P(x) Q) ( x (P(x)) Q) (11) = x (Q P(x)) (Q x (P(x))) (12) = x (Q P(x)) (Q x (P(x)))

(13) = x (P(x) R(x)) ( x (P(x)) x (R(x))) (14) = ( x (P(x)) x (R(x))) x (P(x) R(x)) (14) = x (P(x) R(x)) ( x (P(x)) x (R(x))) (15) = x (P(x) R(x)) ( x (P(x)) x (R(x))) (16) = x (P(x) R(x)) ( x (P(x)) x (R(x))) (17) = x (P(x) R(x)) ( x (P(x)) x (R(x))) =DPLDQD QD]Z\ ]PLHQQHM ]DNáDGDP\ *H y QLH Z\VWXMH Z P(x) jko ]PLHQQD ZROQD RD] *H P(y) powstje z P(x ]H] ]DVWLHQLH ZV]\VWNLFK Z\VWLH ]PLHQQHM ZROQHM x ]PLHQQ y) (18) = x (P(x)) y (P(y)) (19) = x (P(x)) y (P(y)) Prw przestwini kwntyfiktorów (20) = x ( y (P(x,y)) y ( x (P(x,y)) (21) = x ( y (P(x,y)) y ( x (P(x,y)) (22) = x ( y (P(x,y)) y ( x (P(x,y)) Aksjomty: jcie ksjomtyczne rchunku predyktów PDWHLDá QLHRERZL]NRZ\ (A1).D*GD WDXWRORJLD DFKXQNX ]GD Z NWyHM ]PLHQQH ]GDQLRZH ]DVWLRQR RDZQLH ]EXGRZDQ\PL IRPXáDPL (A2).D*GH RGVWDZLHQLH GR VFKHPDWX x (P Q(x)) (P x (Q(x))), gdzie P, Q V ]DVWRZDQH GRZROQ\PL IRPXáDPL ]\ F]\P x nie MHVW ]PLHQQ ZROQ Z P..D*GH RGVWDZLHQLH GR VFKHPDWX x (P(x)) P(y), gdzie P jest GRZROQ IRPXá D y ]PLHQQ OXE VWDá LQG\ZLGXRZ 5HJXá\ ZQLRVNRZDQLD (R1) [ 3[ 3[ =DXZD*P\ *H P(x) x (P(x)) : Np. X = N, P(x) x > 2 x > 2 x (x! QLH MHVW IXQNFM ]GDQLRZ ]DZV]H DZG]LZ (R2) 3 3 5 5 Definicj: x (P(x)) = ~ x (~P(x))

0yZLP\ *H formuá jest twierdzeniem rchunku predyktów, co zpisujemy - MH*HOL LVWQLHMH FLJ IRPXá A 1,..., A n WDNL *H (1) A n = 'OD ND*GHJR i {1,..., n` IRPXáD A i MHVW DNVMRPDWHP OXE RZVWDáD Z Z\QLNX ]DVWRVRZDQLD MHGQHM ] ]\MW\FK HJXá ZQLRVNRZDQLD GR IRPXá Z\VWXMF\FK ]HG A i RVLDGDMF\FK LQGHNV PQLHMV]\ QL* i). &LJ A 1,..., A n VHáQLDMF\ WH ZDXQNL QD]\ZDP\ dowodem twierdzeni. 0R*HP\ MX* ]EXGRZDü GRZyG (1) - x (Q(x)) Q(x) // podstwienie do A3 (2) - [ x (Q(x)) Q(x)] [(P x (Q)) (P Q(x))] //A1 (3) - (P x (Q)) (P Q(x)) // R2, (1), (2) (4) - x [(P x (Q)) (P Q(x))] // R1, (3) (5) - x [(P x (Q)) (P Q(x))] [(P x (Q)) x (P Q(x))] // A2 (6) - (P x (Q)) x (P Q(x)) // R2, (4), (5) 3]\NODG 8GRZRGQLMP\ *H (P x (Q)) x (P Q(x)), gdzie P nie zwier zmiennej wolnej x jest twierdzeniem rch. pred. *G\E\P\ PLHOL P x (Q)) (P Q(x WR Z\VWDF]\ ]DVWRVRZDü R1, odpowiednie podstwienie do A2 i R2 Mmy z A3 x (Q(x)) Q(x). -DN ] WHJR X]\VNDü P x (Q)) (P Q(x))? utologi: co mmy 7 FR FKFHP\ PLHü (p q) ((r p) (r q)) 1 0 1 1 0 1 1 1 0? 0 1?

-HV]F]H MHGHQ ]\NáDG dowodnijmy - x ( y (P(x,y))) y ( x (P(x,y))) =JRGQLH ] GHILQLFM NZDQW\ILNDWRD V]F]HJyáRZHJR PDP\ XGRZRGQLü - ~ x ~( y (P(x,y))) y (~ x ~(P(x,y))).ZDQW\ILNDWR RJyOQ\ PR*HP\ GRáF]\ü Z QDVWQLNX ER y nie jest ]PLHQQ ZROQ Z R]HGQLNX ZLF Z\VWDF]\ XGRZRGQLü - ~ x ~( y (P(x,y))) ~ x ~(P(x,y)) = DZD NRQDR]\FML Z\VWDF]\ RND]Dü - x ~(P(x,y)) x ~( y (P(x,y))) *G\E\P\ XGRZRGQLOL x (A(x) B(x)) ( x (A(x)) B(x)), WR Z\VWDF]\áRE\ XGRZRGQLü P(x,y) ~ y (P(x,y ]DVWRVRZDü 5 L ]DVWRVRZDü RZ\*V] LPOLNDFM D QDVWQLH GRLVDü NZDQW\ILNDWR RJyOQ\ Z QDVWQLNX )HE\ XGRZRGQLü P(x,y) ~ y (P(x,y)), wystrczy z prw NRQDR]\FML XGRZRGQLü y (P(x,y)) P(x,y FR MHVW ]HFLH* ksjomtem A3. 3R]RVWDMH ]DWHP XGRZRGQLü x (P(x) Q(x)) ( x (P(x)) Q(x)) Z ksjomtu A2 x (P(x) Q(x)) (P(x) Q(x ZLF Z\VWDF]\ RND]Dü P(x) Q(x)) ( x (P(x)) Q(x)) :LHP\ *H x (P(x)) P(x) 6yEXMP\ ]QDOH(ü RGRZLHGQL WDXWRORJL p = x (P(x)) q = P(x) r = Q(x) &]\ ]HF]\ZLFLH p q) ((q r) (p r MHVW WDXWRORJL" 7DN ZLF PDP\ MX* GRZyG R]RVWDMH JR ]EXGRZDü 8PyZP\ VL *H A(x) ozncz npis ~P(x, y), B(x) ozncz npis ~ y (P(x,y)) (1) - [ x (A(x)) A(x)] [(A(x) B(x)) ( x (A(x)) B(x))] //A1 (2) - [ x (A(x)) A(x)] // A3 (3) - (A(x) B(x)) ( x (A(x)) B(x)) // R2, (1), (2) (4) - y (P(x,y)) P(x,y) // A3 (5) - [ y (P(x,y)) P(x,y)] [~P(x,y) ~ y (P(x,y))] // A1 (6) - ~P(x,y) ~ y (P(x,y)) // R2, (4), (5) (7) - x (~P(x,y)) ~ y (P(x,y)) // R2, (6), (3) (8) - x [ x (~P(x,y)) ~ y (P(x,y))] // R1, (7) (9) - [ x [ x (~P(x,y)) ~ y (P(x,y))]] [ x (~P(x,y)) x [~ y (P(x,y))]] // A2 (10) - x (~P(x,y)) x [~ y (P(x,y))] // R2, (8), (9) (11) - [ x (~P(x,y)) x [~ y (P(x,y))]] [~ x [~ y (P(x,y))] ~ x (~P(x,y))] // A1 (12) - ~ x [~ y (P(x,y))] ~ x (~P(x,y)) // R2, (10), (11) (13) - y [~ x [~ y (P(x,y))] ~ x (~P(x,y))] // R1, (12) (14) - y [~ x [~ y (P(x,y))] ~ x (~P(x,y))] [~ x [~ y (P(x,y))] y [~ x (~P(x,y))]] // A2 (15) - ~ x [~ y (P(x,y))] y [~ x (~P(x,y))] // R2, (13), (14) &R ] GHILQLFML NZDQW\ILNDWRD V]F]HJyáRZHJR MHVW QDV]\P ]GDQLHP x [ y (P(x,y))] y [ x (P(x,y))]

eori mtemtyczn powstje przez dodnie zbioru (dodtkowych DNVMRPDWyZ WHRLL GR DNVMRPDWyZ DFKXQNX HG\NDWyZ.D*GH zdnie P, dl którego istnieje dowód przy tkim zbiorze ksjomtów nzywmy twierdzeniem teorii, co zpisujemy - P. 3]\NáDG = { x (P(x) C(x)), P(125) } wierdzenie - C(125) Dowód: - x (P(x) C(x)) (P(125) C(125)) - x (P(x) C(x)) - P(125) C(125) - P(125) - C(125)