Lp. Element Opis 1 Nazwa modułu Diagnostyka funkcjonalna i programowanie rehabilitacji w kardiologii 2 Typ modułu obowiązkowy 3 Instytut Nauk o Zdrowiu Kod 4 PPWSZ-F-2-337-s modułu PPWSZ-F-2-337-n Kierunek, kierunek: Fizjoterapia 5 specjalność, specjalność: poziom i profil poziom : studia drugiego stopnia profil : praktyczny 6 Forma studiów stacjonarne niestacjonarne 7 Rok studiów, semestr Rok II, Semestr III Rok II, Semestr III Forma zajęć i liczba godzin dydaktycznych Stacjonarne: Niestacjonarne: 8 wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela i studentów wykłady - 5; ćwiczenia kliniczne - 20 wykłady - 5; ćwiczenia kliniczne - 20 Punkty ECTS 9 (wg planu studiów) 2 10 Forma aktywności studenta Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Nakład pracy studenta bilans punktów ECTS Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne godz.:30 ECTS:1,2 godz.:30 ECTS:1,2 Udział w wykładach (godz.) 5 5 Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawodowych (godz.) 20 20 Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) 5 5 Udział w egzaminie (godz.) 0 0 Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną, w tym: godz.:20 ECTS:0,8 godz.:20 ECTS:0,8 Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ przygotowanie się do 15 15 ćwiczeń (godz.) Przygotowanie do zaliczenia/ egzaminu (godz.) Wykonanie prac zaliczeniowych (referat, projekt, prezentacja itd.) (godz.) Obciążenie studenta w ramach zajęć związanych z praktycznym przygotowaniem zawodowym 0 0 5 5 godz.:45 ECTS:1,8 godz.:45 ECTS:1,8
11 12 13 14 15 Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) Nauczyciel akademicki odpowiedzialny Dr Zdzisław Stępień za przedmiot/ moduł (egzaminujący) Nauczyciele akademiccy prowadzący Dr Zdzisław Stępień przedmiot/ moduł Wymagania (kompetencje) wstępne Założenia i cele przedmiotu Efekty godz.:50 ECTS:2 godz.:50 ECTS:2 Student powinien posiadać wiedzę z zakresu nauk podstawowych: anatomia, fizjologia, kliniczne podstawy fizjoterapii, a także umiejętność wykorzystania metod kinezyterapii i fizykoterapii Rozumienie pojęć z zakresu diagnostyki fizjoterapeutycznej oraz programowania procesu usprawniania w kardiologii. Praktyczne wykorzystanie wiedzy z zakresu diagnostyki i programowania fizjoterapii w różnych schorzeniach kardiologicznych. Praktyczna nauka kompleksowej rehabilitacji w ośrodkach rehabilitacyjnych chorób serca. Odniesienie do Odniesienie do kierunkowych efektów Opis efektów w zakresie: efektów dla obszaru W1 W2 U1 U2 U3 U4 U5 WIEDZY Potrafi analizować patogenezę, objawy kliniczne i przebieg różnych schorzeń w aspekcie doboru optymalnych metod pracy z Posiada poszerzoną wiedzę konieczną do wykonywania zabiegów fizjoterapeutycznych w kardiologii UMIEJĘTNOŚCI Potrafi wyjaśnić pacjentowi istotę dolegliwości i proponować program terapii w kardiologii Rozwija posiadane umiejętności ruchowe i sprawność fizyczną niezbędną dla poprawnego demonstrowania i przeprowadzania zabiegów kinezyterapii u Potrafi komunikować się z pacjentem, rodziną, rozpoznawać ich problemy zdrowotne i podjąć współpracę z zespołem terapeutycznym w całościowej opiece nad Potrafi rozpoznawać błędy i zaniedbania w praktyce. Potrafi podjąć działania zapobiegające błędom w programowaniu usprawniania Potrafi dopasować odpowiednio model postępowania fizjoterapeutycznego u K_W03 K_W08 K_U01 K_U02 K_U03 K_U10 K_U11 M2_W05 M2_W02 M2_W03 M2_W05 M2_W07 M2_U01 M2_U02 M2_U03 M2_U05 M2_U10 M2_U11 M2_U01 M2_U03 M2_U09 M2_U07 M2_U05 M2_U08 M2_U10
16 Treści U6 K1 K2 K3 K4 K5 Posiada umiejętność przygotowania pisemnego i ustnego raportu z przebiegu procesu usprawniania chorych w oparciu o K_U15 własne spostrzeżenia i o dokumentację medyczną u KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH Ma świadomość i zdaje sobie sprawę ze K_K01 znaczenia permanentnego Potrafi określić mocne i słabe strony swoich możliwości oraz wie kiedy powinien K_K02 korzystać z pomocy ekspertów w dziedzinie kardiologii Dba o dobro pacjenta, przestrzega tajemnicy dotyczącej stanu pacjenta oraz realizacji K_K03 programu usprawniania kardiologii Potrafi wykazywać przywództwo i przedsiębiorczość, organizuje pracę zespołu K_K06 realizującego program terapeutyczny Postępuje zgodnie z zasadami pracy wysokiej jakości w sposób przemyślany K_K08 M2_U13 M2_U14 M2_K01 M2_K02 M2_K08 M2_K03 M2_K05 M2_K04 M2_K05 M2_K07 Podstawowe pojęcia diagnostyki (diagnostyka ogólna i różnicowa, diagnostyka funkcjonalna). Znaczenie badań diagnostycznych w medycynie, kulturze fizycznej, rehabilitacji i fizjoterapii. Badanie podmiotowe i przedmiotowe jako podstawa diagnostyki. Badania dodatkowe w diagnostyce podstawowej i różnicowej. Dobór metod diagnostycznych. Metody diagnostyczne adekwatne do celu badania (badan) oraz do rodzaju schorzenia czy dysfunkcji. Metody jakościowe i ilościowe. Problem kwantyfikacji badan i powtarzalności wyników w rehabilitacji i fizjoterapii. Aktualne możliwości badawcze - aparatura współpracująca z komputerem, umożliwiająca automatyczna rejestracje różnych parametrów. Rejestracja wyników badań. Wyniki indywidualne i grupowe. Tworzenie grup badawczych. Problem jednorodności grup w medycynie, rehabilitacji i fizjoterapii. Bazy danych. Diagnostyka funkcjonalna w rehabilitacji i fizjoterapii. Metody diagnostyczne przydatne w diagnostyce funkcjonalnej. Testy czynnościowe. Ogólne zasady programowania rehabilitacji. Rodzaj, stopień ciężkości i okres schorzenia oraz stan aktualny osoby poddawanej rehabilitacji, jako baza wyjściowa dla tworzenia programu rehabilitacji. Prognoza co do wyleczenia i przewidywanego rodzaju niepełnosprawności (przejściowa-stała, niepostępująca - postępująca), jako baza wyjściowa dla tworzenia programu rehabilitacji. Etapy oraz cele rehabilitacji i ich hierarchia, a program rehabilitacji. Schematy ogólne programowania rehabilitacji. Konstruowanie indywidualnych programów rehabilitacji. Pojęcie diagnostyki funkcjonalnej. Kryteria diagnostyki funkcjonalnej z punktu widzenia fizjologii. Sposoby oceny funkcji poszczególnych narządów i układów i ich znaczenie w fizjoterapii. Proste próby i testy funkcjonalne w praktyce fizjoterapeutycznej. Metody badań funkcjonalnych stosowanych w rehabilitacji. Ocena czynności ręki i możliwości lokomocyjnych. Diagnostyka ogólna i różnicowa dla potrzeb fizjoterapii. Proste metody pomiarów i ich znaczenie w fizjoterapii. Rodzaje badan dodatkowych i ich znaczenie w fizjoterapii. Badanie radiologiczne, ultrasonografia i densytometria - ich znaczenie w fizjoterapii. Badanie elektrofizjologiczne: ekg, emg, elektrodiagnostyka klasyczna - ich znaczenie w fizjoterapii. Inne badania pracowniane i aparatura przydatne w fizykoterapii. Ocena sprawności ogólnej i jej znaczenie w fizjoterapii. Metody badania wydolności i ich znaczenie w fizjoterapii. Program optymalny i program minimum w procesie rehabilitacji. Kompleksowość procesu usprawniania Wyniki badań naukowych jako podstawowe kryterium wyboru optymalnych
rozwiązań i źródło postępów rehabilitacji. Negatywne skutki niewłaściwie zaprogramowanej rehabilitacji. Procesy: regeneracji, kompensacji i adaptacji, a program rehabilitacji. Czynniki decydujące o konieczności zmiany programu rehabilitacji. Kontrola uzyskiwanych wyników, jako podstawa weryfikacji i modyfikacji programu rehabilitacji. Powodzenia i niepowodzenia dotychczasowej rehabilitacji, jako podstawa weryfikacji i modyfikacji programu rehabilitacji. Najczęstsze błędy popełniane przy programowaniu rehabilitacji. Diagnostyka dla potrzeb rehabilitacji w kardiologii,. 17 18 19 20 21 Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji efektów (w odniesieniu do poszczególnych efektów) Kryteria oceny osiągniętych efektów Forma i warunki zaliczenia modułu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu / zaliczenia z oceną Wykaz literatury podstawowej Wykład informacyjny, wykład problemowy, ćwiczenia, dyskusja, pokaz, metoda sytuacyjna, metoda przypadków, film, dydaktyczny, prezentacja multimedialna. Efekt W1 W2 U1 U2 U3 U4 U5 U6 K1 K2 K3 K4 K5 Sposób weryfikacji efektów np. egzamin ustny, egzamin pisemny, zaliczenie ustne, kolokwium, projekt, referat, prezentacja, sprawozdanie, dyskusje, obserwacja w czasie zajęć itd. Kolokwium z wiedzy w zakresie diagnostyki fizjoterapeutycznej oraz programowania procesu usprawniania w kardiologii. Kolokwium z wiedzy w zakresie diagnostyki fizjoterapeutycznej oraz programowania procesu usprawniania w kardiologii. 51-60% dst; 61-70% +dst; 71-80% db; 81-90% +db; 91-100% bdb Zaliczenie z oceną. -Warunki zaliczenia; --Pozytywne oceny z kolokwium, -100 % frekwencja na zajęciach z wyłączeniem zwolnień lekarskich, -Pozytywna ocena z testu pisemnego. 1.Barnes M., Ward A., Podręcznik rehabilitacji medycznej. Urban & Partner, Wrocław, 2008. 2. Kwolek A. (red.): Rehabilitacja medyczna. Urban & Partner, Wrocław, 2003. 3. Bromboszcz J., Dylewicz P. (red.), Rehabilitacja kardiologiczna, ELIPSA-JAIM, Kraków 2005.
22 23 Wykaz literatury uzupełniającej Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawodowych 1. Gałuszek M., Eysmontt Z., Choromańska-Matera B., Błaszczak E., Wyniki stacjonarnej rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego leczonych angioplastyką pierwotną, Pol. Arch. Med. Wew., 2006, nr 65, s. 627-639. 2. Kałka D. i in., Efekt hipotensyjny sześciomiesięcznej rehabilitacji kardiologicznej u chorych w podeszłym wieku, Pol. Merk. Lek., 2007, nr 22, s. 95-99. 3. Raport o stanie rehabilitacji kardiologicznej w Polsce. Grupa Robocza w dziedzinie Rehabilitacji Kardiologicznej Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego POLKARD 2003-2005. 4. Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna. Stanowisko Komisji ds. Opracowania Standardów Rehabilitacji Kardiologicznej PTK, Folia Cardiol., 2004, nr 11 supl.a, A1. A48.