RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2001687 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 19.03.2007 0771922.6 (13) (1) T3 Int.Cl. B42D 1/10 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 20.10.2010 Europejski Biuletyn Patentowy 2010/42 EP 2001687 B1 (4) Tytuł wynalazku: Dokument tożsamości ze wzmocnieniem z cienkiej tkaniny (30) Pierwszeństwo: 17.03.2006 NL 1031396 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 17.12.2008 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/1 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 29.04.2011 Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/04 (73) Uprawniony z patentu: Sdu Identification B.V., Haarlem, NL (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 2001687 T3 JAN VAN DEN BERG, Gouda, NL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Elżbieta Kowal POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska 73 00-712 Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
79P2710PL00 EP 2 001 687 B1 Opis [0001] Wynalazek dotyczy dokumentu tożsamości lub karty bankomatowej zawierających liczne wzajemnie połączone warstwy i liczne cechy autentyczności, obejmujące perforację, utworzone we wspomnianych warstwach, przy czym w pobliżu wspomnianej perforacji zastosowana jest warstwa wzmocnienia z nitkami. [0002] Taki dokument tożsamości był generalnie znany dotychczas. Przykładem takiego dokumentu jest holenderska 10 karta autentyczności. W tym przypadku karta tożsamości jest zaopatrzona w wizerunek fotograficzny prawowitego posiadacza. Dodatkowo, fotografia jest powtórzona jako wzór w postaci perforacji w innej przestrzeni. Wzór w postaci perforacji można uzyskać poprzez dziurkowanie lub wykrawanie albo 1 poprzez użycie wiązki laserowej. [0003] Taka perforacja jest łatwą do potwierdzenia cechą tożsamości. [0004] Zauważono jednakże, że karta tego rodzaju może być łatwo uszkodzona poprzez powtarzalne zginanie lub okresowe 20 odkształcanie w inny sposób. Szczególnie ma to miejsce podczas noszenia kart luzem, innymi słowy, uszkodzenie będzie łatwiej występowało dla paszportów itp., gdzie perforacja jest wykonana na okładkach. Wynalazek dotyczy także takich dokumentów.
2 [000] EP 0013021 ujawnia dokument tożsamości utworzony z różnych warstw, w którym występują warstwy wzmacniające z cienkiej tkaniny, a pomiędzy wspomnianymi warstwami jest umieszczona warstwa wzoru w postaci otworów. Jednakże w takim wzorze w postaci otworów nie jest możliwe uzyskanie efektów cechy autentyczności. [0006] Celem obecnego wynalazku jest zapewnienie dokumentu tożsamości lub karty bankomatowej, który może być poddawany powtarzalnym naprężeniom w zmiennych temperaturach, bez 10 uszkadzania wykonanej w nim perforacji jako cechy autentyczności lub bez rozłączania się bądź pękania. [0007] Cel ten osiągnięto w dokumencie tożsamości typu opisanego powyżej poprzez to, że wspomniane perforacje rozciągają się poprzez wspomnianą warstwę wzmocnienia. 1 [0008] Zgodnie z obecnym wynalazkiem warstwa wzmocnienia z nitkami jest umieszczona w miejscu perforacji. Ponieważ perforacje korzystnie przechodzą zasadniczo przez całą grubość dokumentu lub przechodzą na taką odległość w dokumencie, że wywierają wpływ na cały dokument, stanowią 20 cechę zabezpieczenia. Nitki korzystnie przebiegają pomiędzy otworami perforacji. Nitki mogą być nitkami jednowłókienkowymi, lecz korzystne jest zastosowanie nitek wielowłókienkowych. Takie nitki można wykonać z dowolnego materiału, a zgodnie z korzystnym przykładem wykonania nitki 2 są wykonane z materiału poliestrowego. W tym przypadku możliwe jest wykonanie nitek stosunkowo płaskich, przez co powstają wstęgi. Wstęgi mogą mieć bardzo małą grubość, przez co grubość dokumentu tożsamości/karty bankomatowej nie przekracza norm ustanowionych dla takich dokumentów.
3 [0009] Zgodnie z następnym korzystnym przykładem wykonania wynalazku warstwa wzmocnienia ma postać cienkiej tkaniny. Mianowicie, wspomniana warstwa wzmocnienia jest utworzona z cienkiej tkaniny nitek przebiegających w dwóch kierunkach, innymi słowy zawsze przecinających się pod tym samym kątem. Kąt nitek wzmocnienia będzie dobierany zależnie od sposobu wykonywania perforacji. W przypadku wgłębionego wzoru perforacji taki kąt korzystnie wynosi około 60 stopni. [0010] Zgodnie z dalszym korzystnym przykładem wykonania 10 wynalazku warstwa wzmocnienia jest umieszczona pomiędzy dwoma warstwami, które stapia się po wprowadzeniu warstwy wzmocnienia. Warstwy te mogą zawierać poliwęglan. [0011] Warstwa zapewniająca wytrzymałość jest korzystnie utworzona z dużej liczby równoległych nitek, możliwe jest, 1 jak podano powyżej, wykonanie każdej nitki w postaci jednowłókienkowej lub wielowłókienkowej. Odległość pomiędzy nitkami w korzystnym przykładzie wykonania korzystnie wynosi około 100 mikrometrów, przez co pozostaje wystarczająca przestrzeń dla wykonania perforacji. 20 [0012] Perforacja może przedstawiać dowolny symbol, jak na przykład twarz prawowitego posiadacza. [0013] Wynalazek dotyczy również sposobu wytwarzania dokumentu tożsamości/karty bankomatowej, obejmującego etapy, zapewnienia nośnika, na którym umieszcza się cechy 2 autentyczności i wykonania osobistego wzoru w postaci otworów we wspomnianym nośniku, przy czym zapewnienie wspomnianego nośnika obejmuje umieszczenie nitkowego wzmocnienia w miejscu późniejszego wzoru otworów.
4 [0014] Oczywiście, nitkowe wzmocnienie może przechodzić poprzez cały dokument. Ze względów produkcyjnych jest to w pewnych wypadkach korzystne. W takim przykładzie wykonania rozważana warstwa może być utworzona poprzez dostarczenie dwóch części warstw, umieszczenie nitkowego wzmocnienia pomiędzy nimi i stopienie wspomnianych części warstw z nitkowym wzmocnieniem umieszczonym między nimi. Oznacza to, że nie występuje wzrost grubości lub grubość wzrasta tylko w małym zakresie. 10 [001] Jeśli cała karta jest zapatrzona w nitkowe wzmocnienie, konieczne może być wykończenie nitkowych części wystających z krawędzi karty. [0016] Materiałem zastosowanym dla nitki może być jednowłókienkowe lub wielowłókienkowe włókno szklane, aramid 1 lub inny materiał. Jednakże, korzystne jest zastosowanie materiału poliestrowego. Poliester łatwo perforuje się laserem. Nie można przecież wykluczyć, że część otworu będzie umieszczona w części szerokości rozważanego włókna. [0017] Wynalazek zostanie opisany bardziej szczegółowo 20 poniżej w odniesieniu do przykładu wykonania pokazanego na rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia przednią stronę dokumentu tożsamości, w sposób schematyczny; Fig. 2 przedstawia kartę pokazaną na fig. 1, w przekroju 2 poprowadzonym poprzez miejsce perforacji 3; Fig. 3 przedstawia pierwszy przykład wykonania, w przekroju poprowadzonym w miejscu szczegółu III na fig. 1; Fig. 4 przedstawia drugi przykład wykonania w przekroju odpowiadającym fig. 3;
Fig. przedstawia prasę laminującą, do wytwarzania warstwy wzmocnienia według obecnego wynalazku. [0018] Dokument tożsamości, taki jak karta tożsamości, jest oznaczony odnośnikiem 1 na fig. 1. Wynalazek odnosi się również do innych dokumentów, jak karty bankomatowe i okładki paszportów. [0019] Fotografię posiadacza oznaczono odnośnikiem 2. W miejscu 3 jest wykonany wzór składający się z otworów, które schematycznie odwzorowują sylwetkę na wspomnianej 10 fotografii. W obecnym przykładzie wykonania perforacja jest wykonana wiązką laserową. [0020] Okazało się, że w miejscu wzoru 3 perforacji przy powtarzalnym zginaniu lub innym naprężaniu część wewnątrz wzoru perforacji może pękać i odpadać. Zrozumiałym jest, że 1 takie dokumenty tożsamości są używane przez -10 lat i w tym czasie podlegają największym naprężeniom, jak naprężenia mechaniczne, zmiany temperatury i temu podobne. [0021] Na fig. 2 pokazano przekrój karty według wynalazku, poprowadzony w miejscu perforacji. Z rysunku wynika, że karta 20 składa się z warstwy podłoża 6, warstwy przezroczystej 7 umieszczonej na wierzchu wspomnianej warstwy podłoża, natomiast na warstwie przezroczystej jest umieszczona warstwa rdzeniowa 8, po której następuje warstwa przezroczysta 9 i warstwa podłoża 10. Różne warstwy wymienione powyżej mogą być 2 wcześniej zaopatrzone w cechy zabezpieczające lub mogą być zaopatrzone w cechy zabezpieczające w późniejszym etapie. Warstwa rdzeniowa 8 składa się z dwóch części warstwowych, warstwy rdzeniowej 12 i warstwy rdzeniowej 13. Pomiędzy tymi dwoma częściami jest umieszczona warstwa 11 cienkiej tkaniny,
6 która w praktyce jest otoczona przez materiał warstw 12 i 13. Warstwa cienkiej tkaniny jest utworzona z wzajemnie przecinających się wielowłókienkowych nitek. Cienka tkanina jest zwłaszcza cienką tkaniną typu płaskiego. Na fig. 2 pokazano, że głębokość otworów a-d może się różnić. W praktyce, wszystkie otwory będą korzystnie mieć tę samą długość. Otwory a-d są korzystnie wykonane pomiędzy pasmami cienkiej tkaniny po połączeniu ze sobą zestawu warstw i utworzone, na przykład, za pomocą lasera w celu możliwie 10 najlepszego zachowania wytrzymałości cienkiej tkaniny. Wielowłókienkowe nitki cienkiej tkaniny mogą być umieszczone pod różnymi kątami. W pierwszym przykładzie, pokazanym na fig. 3, wielowłókienkowe nitki 20 i 21 są umieszczone pod kątem około 90. W tym przykładzie występuje wzór otworów 1 pokazany na fig. 3. Perforacja jest tu wykonana w taki sposób, aby otwory były usytuowane w linii ze sobą. Wizerunek uzyskany dzięki takiej perforacji nie jest pokazany. [0022] Fig. 4 przedstawia wariant. Wielowłókienkowe nitki 22 i 23 w tym przykładzie wykonania przebiegają pod kątem około 20 60. Dobrze pasuje to do schodkowej perforacji. Podczas wytwarzania perforacji niektóre włókna nitki mogą zostać przerwane. Ważne jest jednak, aby jedno lub więcej włókien ostatecznie pozostawało nieuszkodzone, by zachować właściwości mechaniczne warstwy cienkiej tkaniny. 2 [0023] Wielowłókienkowe nitki mogą przebiegać w inny sposób. Przykładowo, można wymienić rozkład losowy. Możliwe jest tu lokalne przerwanie wielowłókienkowych nitek przy wykonywaniu otworów.
7 [0024] Na fig. pokazano prasę laminującą 1. Warstwę lub folię materiału podaje się do prasy w sposób ciągły z zasobników 16 i 17. Pomiędzy tymi dwoma warstwami umieszcza się wstęgę materiału 18 cienkiej tkaniny. Poprzez wywieranie nacisku w podwyższonej temperaturze uzyskuje się laminat cienkiej tkaniny i jak pokazano na fig. 2, wstęgę cienkiej tkaniny całkowicie umieszcza się pomiędzy warstwami 7 i 9. Przykład [002] Kartę tożsamości wytwarza się poprzez dostarczenie 10 dwóch arkuszy poliwęglanu na rolkach 16, 17, każdy o grubości 100 μm korzystnie koloru białego. Pomiędzy arkuszami umieszcza się wstęgę 18 poliestrowej cienkiej tkaniny. Wstęga cienkiej tkaniny jest utworzona z wielowłókienkowych nitek umieszczonych pod kątem 90. Dwie warstwy poliwęglanowego 1 materiału następnie dociska się do siebie i stapia się ze sobą w temperaturze 180-210 C. Odległość pomiędzy równoległymi wielowłókienkowymi nitkami, jak pokazano symbolem odniesienia a na fig. 3, przykładowo wynosi tu około 200 μm. We wstędze o szerokości 100 μm dla każdej 20 wielowłókienkowej nitki pomiędzy sąsiednimi nitkami powstaje odległość b około 100 μm i mogą być utworzone otwory. Wytwarzanie otworów wykonuje się za pomocą lasera. [0026] Choć wynalazek opisano powyżej w odniesieniu do korzystnego przykładu wykonania, dla specjalisty w tej 2 dziedzinie będą oczywiste warianty, które pozostają w zakresie obecnego wynalazku. Przykładowo, możliwe jest dostarczenie karty lub dokumentu identyfikacyjnego ze wszystkimi rodzajami cech autentyczności.
8 [0027] Ponadto, należy rozumieć, że prawa będą ewidentnie zachowane dla wariantów opisanych w zastrzeżeniach zależnych, niezależnie od tematu głównego zastrzeżenia. Sdu Identification B.V. Pełnomocnik:
79P2710PL00 EP 2 001 687 B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Dokument tożsamości lub karta bankomatowa (1) zawierający liczne, wzajemnie połączone warstwy i liczne cechy autentyczności obejmujące perforację, wykonane we wspomnianych warstwach, przy czym zapewniona jest warstwa wzmocnienia (8) z nitkami przebiegającymi w pobliżu wspomnianej perforacji (3), znamienny tym, że wspomniane perforacje rozciągają się poprzez wspomnianą warstwę wzmocnienia. 2. Dokument tożsamości według zastrz. 1, w którym wspomniana warstwa wzmocnienia jest warstwą wzmocnienia z cienkiej tkaniny. 3. Dokument tożsamości według zastrz. 2, zawierający dwa kierunki nitki pod kątem 90. 4. Dokument tożsamości według zastrz. 2 albo 3 zawierający dwa kierunki nitki ustawione pod kątem około 60.. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym warstwa wzmocnienia zawiera tkaninę. 6. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym wspomniana warstwa wzmocnienia zawiera nitki wielowłókienkowe.
10 7. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym wspomniana warstwa wzmocnienia jest umieszczona pomiędzy dwoma stopionymi warstwami (12, 13). 8. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym jedna ze wspomnianych warstw zawiera poliwęglan. 9. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym wspomniana warstwa zawiera równoległe nitki, a odległość pomiędzy nitkami wynosi około 100 μm. 10. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym wspomniana perforacja jest wykonana zgodnie z wzorem tworzącym obraz. 11. Dokument tożsamości według zastrz. 10, w którym wspomniany wzór przedstawia twarz. 12. Dokument tożsamości według dowolnego z poprzednich zastrz., w którym wspomniana warstwa wzmocnienia zawiera wzmocnienia z cienkiej tkaniny, które są umieszczone w odstępie od siebie, przy czym wspomniana perforacja jest umieszczona pomiędzy wspomnianymi wzmocnieniami z cienkiej tkaniny. 13. Sposób wytwarzania dokumentu tożsamości/karty bankomatowej, w którym dostarcza się nośnik z cechami autentyczności i wytwarza się osobisty wzór otworów we wspomnianym nośniku, znamienny tym, że dostarczenie
11 wspomnianego nośnika obejmuje dostarczenie wzmocnienia z nici w miejscu późniejszego wzoru otworów. 14. Sposób według zastrz. 13, w którym wspomniane zapewnienie wspomnianego wzmocnienia z nici obejmuje etapy, w których dostarcza się tkaninę wzmocnienia z nici, umieszcza się warstwę tworzywa sztucznego po każdej jej stronie i łączy się wspomniane warstwy tworzywa sztucznego ze sobą. 1. Sposób według zastrz. 12, w którym łączenie wspomnianych warstw ze sobą obejmuje stapianie. 16. Sposób według jednego z zastrz. 13-1, w którym zapewnienie nośnika obejmuje wykończenie krawędzi wspomnianego nośnika. 17. Sposób według jednego z zastrz. 13-16, w którym etap wykonania osobistego wzoru otworów jest przeprowadzane promieniowaniem laserowym. Sdu Identification B.V. Pełnomocnik: