Laboratorium Podstaw Robotyki ĆWICZENIE 3

Podobne dokumenty
Laboratorium Podstaw Robotyki ĆWICZENIE 3

Laboratorium Podstaw Robotyki ĆWICZENIE 4

Laboratorium Podstaw Robotyki ĆWICZENIE 4

Laboratorium Podstaw Robotyki ĆWICZENIE 4

D l. D p. Rodzaje baz jezdnych robotów mobilnych

Prototypowanie sterownika dla robota 2DOF

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI KATEDRA AUTOMATYKI. Robot do pokrycia powierzchni terenu

Kinematyka robotów mobilnych

Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II

Wprowadzenie do Real-Time Windows Target Toolbox Matlab/Simulink

Symulacja działania sterownika dla robota dwuosiowego typu SCARA w środowisku Matlab/Simulink.

Materiały dodatkowe. Simulink Real-Time

Ćw. 18: Pomiary wielkości nieelektrycznych II

Symulacja sygnału czujnika z wyjściem częstotliwościowym w stanach dynamicznych

INSTRUKCJA LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI

Cyfrowe Przetwarzanie Obrazów i Sygnałów

Laboratorium Podstaw Robotyki I Ćwiczenie Khepera dwukołowy robot mobilny

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

MECHANIKA OGÓLNA (II)

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Prototypowanie sterownika dla robota IRp-6

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium Mechaniki technicznej

Materiały dodatkowe. Raspberry Pi

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

SYSTEMY CZASU RZECZYWISTEGO (SCR)

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Temat ćwiczenia. Analiza częstotliwościowa

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

CYFROWE PRZTWARZANIE SYGNAŁÓW (Zastosowanie transformacji Fouriera)

Informatyka I Lab 06, r.a. 2011/2012 prow. Sławomir Czarnecki. Zadania na laboratorium nr. 6

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

Podstawy robotyki wykład V. Jakobian manipulatora. Osobliwości

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium Mechaniki technicznej

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0

PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ZAJĘĆ PROSZĘ O BARDZO DOKŁADNE

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

dynamiki mobilnego robota transportowego.

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

Definicje i przykłady

x(n) x(n-1) x(n-2) D x(n-n+1) h N-1

Kinematyka: opis ruchu

Egzamin maturalny z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawną odpowiedź.

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

Licznik prędkości LP100 rev. 2.48

Tranzystory bipolarne. Małosygnałowe parametry tranzystorów.

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.

Przetwarzanie AC i CA

UKŁAD AUTOMATYCZNEJ REGULACJI SILNIKA SZEREGOWEGO PRĄDU STAŁEGO KONFIGUROWANY GRAFICZNIE

Egzamin 1 Strona 1. Egzamin - AR egz Zad 1. Rozwiązanie: Zad. 2. Rozwiązanie: Koła są takie same, więc prędkości kątowe też są takie same

Lokalizacja robota Lego Mindstorms NXT przy użyciu odometrii

Regulacja dwupołożeniowa.

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Podstawy Automatyki laboratorium

Całkowanie numeryczne

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik

Elektrotechnika I stopień Ogólno akademicki. Przedmiot kierunkowy. Obowiązkowy Polski VI semestr zimowy

ADVANCE ELECTRONIC. Instrukcja obsługi aplikacji. Modbus konfigurator. Modbus konfigurator. wersja 1.1

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI MAJ 2013 POZIOM PODSTAWOWY. Czas pracy: 170 minut. Liczba punktów do uzyskania: 50 WPISUJE ZDAJĄCY

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

Manipulatory i roboty mobilne AR S1 semestr 5

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

2.12. Zadania odwrotne kinematyki

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Wydział Elektryczny Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej

Obliczenia iteracyjne

Ć w i c z e n i e K 4

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu

Właściwości sygnałów i splot. Krzysztof Patan

Rys. 1 Schemat układu L 2 R 2 E C 1. t(0+)

Mechatronika i inteligentne systemy produkcyjne. Modelowanie systemów mechatronicznych Platformy przetwarzania danych

Laboratorium Maszyny CNC. Nr 4

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

Notacja Denavita-Hartenberga

Licznik rewersyjny MD100 rev. 2.48

2.9. Kinematyka typowych struktur manipulatorów

Bierne układy różniczkujące i całkujące typu RC

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.

E-E-A-1008-s5 Komputerowa Symulacja Układów Nazwa modułu. Dynamicznych. Elektrotechnika I stopień Ogólno akademicki. Przedmiot kierunkowy

Transkrypt:

Laboratorium Podstaw Robotyki Politechnika Poznańska Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów ĆWICZENIE 3 Kinematyka i lokalizacja dwukołowego robota mobilnego Celem ćwiczenia jest wyprowadzenie modelu kinematyki dwukołowego robota mobilnego oraz poznanie budowy i zasady działania systemu pomiarowego odometrii inkrementalnej służącego do określania bieżącej pozycji i orientacji platformy robota w globalnym układzie współrzędnych. 1 Kinematyka dwukołowego robota mobilnego Model kinematyki dowolnego systemu mechanicznego wynika z matematycznych relacji wiążących wszystkie prędkości występujące w rozważanym systemie. Uwaga nasza skupiona zostanie na prostym modelu robota dwukołowego przedstawionego na rys. 1. Na rysunku tym zaznaczono lokalny {x L, y L } oraz globalny {x G, y G } układ współrzędnych. Środek układu lokalnego przywiązano na osi kół i w połowie odległości pomiędzy kołami. Pozycję oraz orientację platformy wyrażoną w układzie globalnym oznaczono odpowiednio jako x, y oraz ϕ (zwrot strzałki oznacza dodatni przyrost kąta orientacji). Zaznaczono także prędkości kątowe kół: prawego ω P i lewego ω L oraz prędkości związane z całą platformą: prędkość postępową v początku układu lokalnego (znak + oznacza dodatni zwrot prędkości) oraz prędkość kątową ω (znak + oznacza dodatni kierunek obrotu platformy). Przy założeniu braku poślizgu kół (zarówno poślizgu wzdłużnego Rysunek 1: Dwukołowy robot mobilny w globalnym układzie współrzędnych. 1 3/3/15

Laboratorium Podstaw Robotyki 3 jak i poprzecznego), relacje wiążące prędkości kół z prędkościami postępową v i kątową ω całej platformy są następujące [1]: v(t) = v P (t) + v L (t) ω(t) = v P (t) v L (t) d = [ω P (t) + ω L (t)]r, (1) = [ω P (t) ω L (t)]r, d () gdzie v L i v P oznaczają liniowe prędkości związane z obwodem odpowiednio lewego i prawego koła, R jest długością promienia koła, a wartość d oznacza rozstaw między kołami (por. rys. 1). W oparciu o prostą interpretację geometryczną i korzystając z rysunku 1 można zapisać następujące relacje różniczkowe []: ϕ = ω, (3) ẋ = v cos ϕ, (4) ẏ = v sin ϕ, (5) gdzie ẋ v x i ẏ v y oznaczają składowe prędkości postępowej platformy wyznaczone jako ortogonalne rzuty na poszczególne osie układu bazowego {x G, y G }. 1.1 Korzystając z zależności (3)-(5) wyznaczyć macierzowe równanie stanu robota dwukołowego przyjmując wektor stanu q [ϕ x y] T oraz sterowanie u [ω v] T. 1. Korzystając z zależności (1)-(5) wyznaczyć macierzowe równanie stanu robota dwukołowego przyjmując wektor stanu q [ϕ x y] T oraz sterowanie u [ω P ω L ] T. Punkt P stanowi odsunięcie wskaźnika (punktu referencyjnego) od środka łączącego osie robota. W układzie lokalnym współrzędne punktu P wynoszą P = [a, b]. zaś w układzie zewnętrznym: [ ] [ ] x a P = + R(ϕ) y b [ ] cos ϕ sin ϕ gdzie: R(ϕ) =. sin ϕ cos ϕ Lokalizacja obliczanie pozycji i orientacji robota Aby robot mógł bezpiecznie poruszać się w danym otoczeniu, musi on mieć możliwość określenia swojego położenia względem otaczających go przeszkód. Zwykle zadanie to realizowane jest poprzez budowę mapy otoczenia i okresowe wyznaczanie współrzędnych pozycji oraz orientacji robota w globalnym układzie współrzędnych (wyznaczanie lokalizacji robota). Do wyznaczenia położenia i orientacji konieczna jest znajomość modelu kinematyki platformy. Powszechnie stosowaną techniką służącą do określania lokalizacji kołowych robotów mobilnych jest odometria, która polega na wyznaczaniu położenia i orientacji robota na podstawie pomiarów obrotu kół za pomocą przetworników obrotowo-impulsowych (enkoderów) sprzężonych mechanicznie z kołami robota [3]. Na podstawie ciągu impulsów wyznaczana jest zmiana pozycji kątowej każdego z kół w przyjętej jednostce czasu, pozwalając na obliczenie prędkości kół: ω P, ω L. Prędkości te z kolei pozwalają na obliczenie prędkości platformy robota zgodnie z zależnościami (1) oraz (). Układ odometrii inkrementalnej oblicza bieżące wartości pozycji i orientacji platformy w następujący sposób: ϕ(t) = ϕ() + x(t) = x() + y(t) = y() + ω(τ)dτ = ϕ() + v x (τ)dτ = x() + v y (τ)dτ = y() + [ω P (τ) ω L (τ)] R dτ, b [ω P (τ) + ω L (τ)] R [ω P (τ) + ω L (τ)] R cos ϕ(τ)dτ, (6) sin ϕ(τ)dτ,

Laboratorium Podstaw Robotyki 3 3 gdzie x(), y() i ϕ() oznaczają wartości początkowe współrzędnych pozycji i orientacji platformy. Należy pamiętać, iż odometria najczęściej jest implementowana w postaci dyskretnej i realizowana za pomocą układów cyfrowych. W związku z tym równania (3)-(5) należy przedstawić w postaci równań różnicowych stosując jedną ze znanych metod dyskretyzacji. Dla przykładu, równania (6) wynikające z dyskretyzacji modelu (3)-(5) metodą Eulera wstecz mają następującą postać [3]: ϕ(n) = ϕ(n 1) + T p ω(n), x(n) = x(n 1) + T p v x (n), (7) y(n) = y(n 1) + T p v y (n), gdzie: ω(n) = [ω P (n) ω L (n)]r d, v x (n) = [ω P (n)+ω L (n)]r cos ϕ(n) oraz v y (n) = [ω P (n)+ω L (n)]r sin ϕ(n), a T p > jest przyjętym okresem próbkowania..1 Konfiguracja środowiska (Windows XP).1 W środowisku Matlab-Simulink utworzyć schemat blokowy realizujący obliczenia lokalizacji platformy w oparciu o sygnały prędkości kątowych ω P oraz ω L. Sprawdzenie algorytmu należy wykonać dla stałych i sinusoidalnie zmiennych prędkości ω P, ω L. Przed realizacją ćwiczenia należy utworzyć własny podkatalog w katalogu D:\Laboratorium\Robotyka\cw3, w którym należy zapisywać wyniki. Obliczyć i uwzględnić w programie współrzędne punktu P, przyjmując b =. Powyższy schemat blokowy zmodyfikować tak, aby sygnały prędkości kół robota ω P oraz ω L były rzeczywistymi sygnałami wózka dwukołowego połączonego z kartą RT- DAC4/PCI D (rys. ). Rysunek : Schemat realizujący obliczenia lokalizacji platformy robota w oparciu o sygnały z enkoderów Sposób realizacji bloku Enkodery z rysunku przedstawia rysunek 3. Rysunek 3: Schemat realizacji odczytu z enkoderów w czasie rzeczywistym

4 Laboratorium Podstaw Robotyki 3 Aby powyższy schemat blokowy przygotować do współpracy z kartą RT, należy skorzystać z biblioteki Simulink a RTCON (rys. 4). Uruchomienie biblioteki następuje poprzez wpisanie w Command Window programu MATLAB polecenia rtcon. Rysunek 4: Widok głównego okna pakietu RT-CON W zmodyfikowanym schemacie blokowym sygnały prędkości kątowych ω P, ω L należy skojarzyć z kartą RT poprzez blok RT-DAC PCI D Encoder, który jest programowym licznikiem impulsów zbierającym impulsy z dwóch linii przetworników dla koła prawego i lewego. Na wyjściach tego bloku otrzymuje się zarejestrowaną w jednostce czasu T p = const liczbę impulsów enkoderów obu kół platformy. Wartość tego czasu oraz liczba impulsów stanowią podstawę do wyznaczenia chwilowych prędkości kół robota. Do obliczenia prędkości ω L i ω P konieczne jest przeskalowanie otrzymanych wartości wyjściowych bloku RT-DAC PCI D Encoder stosując następujący współczynnik skalujący (na wyjściu z bloku Enkodery): K = π N, (8) gdzie N = 648 oznacza liczbę impulsów przetwornika przypadającą na jeden obrót koła platformy mobilnej, a T p =.1[s] jest przyjętym (stałym) okresem próbkowania. Wartości parametrów R i d występujące w równaniach (6) muszą odpowiadać geometrycznym wymiarom rzeczywistej platformy mobilnej: R =.1[m], d =.73[m]. (9).3 W celu poprawnego odczytu impulsów z enkoderów należy określić w bloku RT- DAC PCI D Encoder jego adres oraz kanał. Odczyt następuje na kanale dla lewego koła, oraz 1 dla koła prawego. Konfigurację enkodera dla kanałów oraz 1 przedstawia rysunek 5, gdzie w miejsce Base Address należy wpisać wartość 5788 będącą adresem konkretnego wejścia z enkodera na karcie RT.

Laboratorium Podstaw Robotyki 3 5 Rysunek 5: Konfiguracja enkodera.4 W oknie, w którym tworzymy schemat blokowy dokonać ustawień następujących parametrów symulacji: Simulation Configuration Parameters Solver: Stop time 9999999, Type-FixedStep ode1, FixedStepSize.1, Tasking Mode SingleTask. Simulation Configuration Parameters Code Generation: System target file rtcon.tlc (Browse...), Language C, Description RT-CON (Visual C/C++). Simulation Configuration Parameters Code Generation Interface: Data exchange Interface: External Mode, Host/Target interface Transport layer: RT-CON tcpip. Simulation Configuration Parameters Code Generation RT-CON options: Display start-up message TAK, Append RT-DAC/USB drivers NIE, Append RT-DAC/PCI drivers TAK..5 Po ustawieniu parametrów symulacji uruchomić kompilację modelu : Simulation Configuration Parameters Code Generation BUILD:.6 W wyniku poprawnego procesu kompilacji w oknie poleceń MATLABa zostaną wyświetlone następujące komunikaty: ### Created RT-CON executable: NAZWA PLIKU.dll ### Successful completion of build procedure for model: NAZWA MODELU Aby uruchomić tryb pracy real-time należy ustawić w głównym oknie symulacji tryb pracy External (zamiast Normal), a nastepnie uruchomić Simulation Connect to target. Zatwierdzić OK w oknie informacyjnym kompilacji oraz uruchomić tryb Start real-time code.

6 Laboratorium Podstaw Robotyki 3 3 Przebieg ćwiczenia 3.1 Przyjąć punkt centralny kątomierza jako punkt P (rys. 6), o następujących parametrach, P = (a, b) = (, 35)[mm]. 3. Mając do dyspozycji linijkę/papier milimetrowy, zmierzyć przebytą przez robota odległość, tzn. dokonać przejazdu wzdłuż jednej z krawędzi stołu na odległość 3 cm. W trakcie wykonywania pomiarów nie podnosić robota ze stołu. 3.3 Porównać powyższą odległość z odległością wynikającą z pomiarów za pomocą odometrii (wyniki w programie Simulink). 3.4 Wykonać kilkukrotnie przejazd na odległość 3 cm (w przód, następnie w tył). Po powrocie do punktu początkowego odczytać wartość położenia w programie Simulink. W trakcie wykonywania pomiarów nie podnosić robota ze stołu. 3.5 Ustawić robota na środku planszy. 3.6 Obrócić robota o podany przez prowadzącego kąt (np. 47 ). 3.7 Porównać wartość wskazaną na kątomierzu z wartością odczytaną z pomiarów (Simulink). Rysunek 6: Punkt centralny kątomierza Literatura [1] K. Kozłowski and J. Majchrzak, Nowe algorytmy sterowania nieholonomicznym robotem mobilnym, in XIV Krajowa Konferencja Automatyki, vol., (Zielona Góra), pp. 65 63,. [] K. Tchoń, A. Mazur, I. Dulęba, R. Hossa, and R. Muszyński, Manipulatory i roboty mobilne. Modele, planowanie ruchu, sterowanie. Warszawa: Akademicka Oficyna Wydawnicza PLJ,. [3] T. Jedwabny, M. Kowalski, J. Majchrzak, and G. Wiczyński, Przykład wielosensorycznego systemu pozycjonowania nieholonomicznego robota mobilnego, in XIV Krajowa Konferencja Automatyki, vol., (Zielona Góra), pp. 641 646,.