MIKRO, MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORCÓW

Opinia dotycząca ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce w zakresie zmian podatkowych (podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy) uwzględniająca uwagi przekazane przez MIKRO, MAŁYCH I ŚREDNICH PRZEDSIĘBIORCÓW w ramach projektu ŚWIADOMY PODATNIK Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan realizuje projekt Świadomy Podatnik współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego na podstawie umowy nr umowy nr UDA-POKL.02.01.02-00- 002/10. Celem projektu jest podniesienie świadomości podatkowej w sektorze mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Jednym z działań podjętych w ramach kampanii Świadomy Podatnik było przeprowadzenie konsultacji wśród mikro, małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie uchwalonej ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (dalej: Ustawa lub III Ustawa Deregulacyjna). Konsultacja została przeprowadzona zaraz po uchwaleniu Ustawy w celu uzyskania opinii sektora MŚP na ile ostateczna jej wersja odpowiada oczekiwaniom przedsiębiorców i w konsekwencji, jakie przepisy powinny być zawarte w kolejnych ustawach z pakietu deregulacyjnego (konsultacja w tym zakresie objęła wyłącznie zmiany w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym w pozostałym zakresie zostało przeprowadzone odrębne badanie i sporządzona odrębna opinia). Konsultacje przeprowadzono również w zakresie oceny istniejących rozwiązań dedykowanych dla sektora MŚP (w zakresie podatku od towarów i usług). W ten sposób chciano uzyskać szerszą opinię przedsiębiorców na ile istniejące rozwiązania zarówno te wprowadzone Ustawą jak i te, które istnieją od lat w polskim prawie są adekwatne do potrzeb sektora MŚP. W konsultacjach wzięło udział 44 przedsiębiorców, w tym część 29 za pośrednictwem śląskiego związków pracodawców. 1

Spis treści 1. Ocena rozwiązań przyjętych w III Ustawie Deregulacyjnej dla małych podatników...3 2. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla rozliczania WDT...4 3. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla stosowanych kursów walut...5 4. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla tzw. ulgi na złe długi...6 5. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla wprowadzenia możliwości zabezpieczenia kredytu zwrotem VAT...7 6. Ocena wysokości limitu dla procedury szczególnej dla małych podatników...8 7. Zbiorcze oceny trudności stosowania przepisów o podatku VAT...9 8. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla wprowadzenia możliwości żądania odsetek od zwrotu akcyzy po terminie...10 9. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla terminu ostatecznej zmiany wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy...11 10. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla podmiotów zużywających energię elektryczną wytwarzaną z generatorów o łącznej mocy do 1 MW...11 11. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla obrotu wyrobami węglowymi...12 2

1. Ocena rozwiązań przyjętych w III Ustawie Deregulacyjnej dla małych podatników Ankietowani odpowiedzieli na 4 pytania dotyczące zagadnień związanych z rozliczeniami podatkowymi małych podatników, który wybrali metodę kasową. 1) Pierwsze z pytań dotyczyło maksymalnego limitu obrotów, którego nie można przekroczyć by być uznawanym za małego podatnika na podstawie przepisów o VAT obecnie ten limit wynosi 1,2 mln EUR 93% ankietowanych uznało obecny limit za odpowiedni. 2) Drugie z pytań dotyczyło wprowadzenia rzeczywistej metody kasowej (rozliczanie obowiązku podatkowego wyłącznie za okres zapłaty) przy sprzedaży na rzecz podatników zarejestrowanych jako VAT czynni 95% podatników uznało tą zmianę za korzystną. 3) Kolejne pytanie dotyczyło wydłużenia limitu czasowego (z 90 do 180 dni) od dnia wydania towaru do dnia rozliczenia obowiązku podatkowego, jeśli w tym terminie nie otrzymano całości lub części zapłaty od sprzedaży na rzecz podatników VAT zwolnionych i innych podmiotów 86% podatników uznało, że również do takiej sprzedaży powinna być stosowana pełna metoda kasowa jak w pkt 2, tylko 11% podatników uznało wprowadzony termin 180 dni za wystarczający. 4) Ostatnie pytanie z tej grupy dotyczyło nadzwyczajnej możliwości rezygnacji lub wyboru metody kasowej od 1 stycznia 2013 r. związaną z istotną zmianą zasad rozliczania się tą metodą podatnicy uznali tą zmianę za potrzebną (doszłoby do zmiany zasad w trakcie gry, gdyby nie umożliwiono wyboru lub rezygnacji tej metody), jednak 68% ankietowanych uznało że podatnik powinien móc częściej niż raz w roku zmieniać metodę rozliczeń (kasowa/memoriałowa). Ankietowani w większości potwierdzają, iż przyjęty limit obrotów na poziomie 1,2 mln EUR, którego przekroczenie powoduje wyłączenie z kategorii małych podatników i uniemożliwia rozliczanie metodą kasową jest przyjęty na odpowiednim poziomie, tylko nieliczne osoby domagały się jego podwyższenia, czy obniżenia. Zmiany dotyczące małych podatników rozliczających się metodą kasową zostały generalnie ocenione jako pozytywne dla podatników. Bezwarunkowo jako dobrą zmianę oceniono wprowadzenie rzeczywistej metody kasowej dla sprzedaży na rzecz podatników VAT czynnych. Niestety konsekwencją tej zmiany jest możliwość odliczania VAT przez takich nabywców dopiero za okres, gdy uregulowali należność 3

co było wskazywane przez niektórych podatników jako dodatkowe utrudnienie w księgowaniu zdarzeń i rozliczaniu podatku VAT. Pozytywnie ocenione zostało wydłużenie terminu dla rozliczenia podatków przy sprzedaży na rzecz innych podmiotów do 180 dni, w przypadku braku uzyskania płatności. Wśród przedsiębiorców widać potrzebę wprowadzenia pełnej metody kasowej, również w przypadku sprzedaży na rzecz innych osób niż tylko podatnicy zarejestrowaniu jako VAT czynni. Takie opóźnienie w rozliczaniu podatku miałoby wpływ na dochody budżetowe i w obecnej sytuacji gospodarczej Ministerstwo Finansów uznaje je za zbyt kosztowne. Odnosząc się do nadzwyczajnej możliwości wyboru metody kasowej lub rezygnacji z rozliczania się tą metodą, było to niezbędne w związku z zasadami konstytucyjnymi i zasadami państwa prawa. Podatnicy będą mogli skorzystać z tej metody rozliczenia pod warunkiem złożenia zawiadomienia do Naczelnika US do dnia 15 stycznia 2013 r. należy wskazać, iż została ona dobrze przyjęta przez podatników. Dodatkowo wskazywano, iż podatnicy powinni mieć możliwość częstszej zmiany zasad rozliczeń niż tylko co rok. Jest to niewątpliwie związane z tym, iż podatnicy rozliczający się metodą kasową mają trudność z dokonywaniem sprzedaży na rzecz podatników VAT czynnych, którzy odliczą VAT dopiero za okres, w którym zapłacą sprzedawcy i unikają takich dostawców. Pozyskanie odbiorcy innego niż detaliczny może skłaniać takie podmioty do rezygnacji z metody kasowej jednak jest to ograniczone minimalnym rocznym okresem rozliczania się tą metodą. 2. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla rozliczania WDT Ankietowani oceniali wprowadzenie możliwości rozliczania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dostawy towarów dokonywane na rzecz podatników VAT z innych państw członkowskich) jako dostaw ciągłych, w zakresie wszystkich wydań towarów dokonanych w ciągu jednego miesiąca. Zmiana została jednomyślnie oceniona jako korzystna z tym, że aż 68% badanych uznała za błędne ograniczenie tego do dostaw dokonywanych w jednym miesiącu. Ich zdaniem powinno być to spójne z wybranym przez podatnika okresem rozliczeniowym (kwartalnym lub miesięcznym). Ankietowani generalnie korzystnie oceniają wprowadzane ułatwienia w rozliczaniu podatków. Możliwość rozliczania jako jednej dostawy ciągłej szeregu dostaw realizowanych w tym samym okresie znacząco ułatwia podatnikom rozliczanie podatków. Wystarczające będzie bowiem wystawienie tylko jednej faktury na każdego 4

klienta (zamiast np. 20) oraz wykazanie tego w jednej pozycji informacji podsumowującej. To znacząco zmniejszy ilość obowiązków administracyjnych i biurokratycznych ciążących na podatnikach, więc jest przyjmowane korzystnie. Zmiana ta ma wyłącznie charakter techniczny, bowiem sposób fakturowania takich dostaw jako jednej dostawy ciągłej lub szeregu dostaw incydentalnych nie wpływa na zasady i termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej sprzedaży. 3. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla stosowanych kursów walut Ankietowani nie uznali za niekorzystne wprowadzenie możliwości rozliczania kwot wyrażonych w walutach alternatywnie kursem ogłaszanym przez NBP (Narodowy Bank Polski) lub EBC (Europejski Bank Centralny) brak takich odpowiedzi. Jednakże oprócz 32% odpowiedzi uznających tą zmianę za korzystną, aż 68% podatników uznało ją za niepotrzebną. Wprowadzenie możliwości stosowania dwóch różnych kursów walut do przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych budzi liczne wątpliwości podatników. Tu należy wskazać, iż podatnik może stosować kurs średni NBP ogłaszany na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego lub terminowego wystawienia faktury lub alternatywnie kurs ogłaszany na taki sam dzień przez EBC, z tym, że przy przeliczeniu walut innych niż EUR kursem EBC należy je najpierw przeliczyć na EUR, a następnie na złote. Podatnik może, jeśli chce stosować wyłącznie kursy NBP. Stąd dziwi uznanie tej zmiany za niepotrzebną przez większość ankietowanych, tym bardziej, że jej stosowanie jest całkowicie dobrowolne. Można przypuszczać, iż jest ona bardziej oczekiwana przez inne grupy podatników działające na terytorium wielu państw członkowskich (np. grup kapitałowych) dla których możliwość stosowania tych samych kursów w poszczególnych państwach członkowskich może stanowić znaczące ułatwienie. 5

4. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla tzw. ulgi na złe długi W ramach Ustawy znowelizowano i poważnie zmieniono zasady stosowania tzw. ulgi na złe długi, to jest instytucji prawnej pozwalającej na korektę podstawy opodatkowania i podatku należnego. Zmiany te objęły m.in.: 1) Skrócenie terminu uprawniającego do skorzystania z ulgi do 150 dni (ze 180) od terminu płatności co większość ankietowanych (80%) oceniła jako zmianę dobrą i potrzebną, zaś aż 14 % ankietowanych oczekiwałoby dalszego skrócenia tego okresu (np. do 60 dni); 2) Objęcie korektą również podstawy opodatkowania, co może wpływać na zakres podatku odliczanego przy zastosowaniu proporcji (dotychczas korekta obejmowała wyłącznie kwoty podatku, i nie powodowała zmiany podstawy opodatkowania co większość ankietowanych (93%) oceniała jako nieprawidłowe, pozostali uznali tą zmianę za niepotrzebną; 3) Brak zawiadomienia nabywcy o zamiarze dokonania korekty przez sprzedawcę, obecnie korekta podatku naliczonego po stronie nabywcy jest dokonywana również, jeśli sprzedawca nie koryguje podatku należnego 89% ankietowanych uznało, iż zmiana ta jest nieprawidłowa i korekta podatku naliczonego powinna mieć miejsce wyłącznie jeśli korygowany jest podatek należny; 4) Stosowanie nowych zasad do wierzytelności, dla których okres 150 dni od terminu płatności upłynie po 1 stycznia 2013 r. ankietowani w znaczącej większości uznali (89%), iż nowe zasady powinny być stosowane tylko do wierzytelności powstałych po 1.1.2013 r. Ulga na złe długi w założeniu miała pomagać podatnikom, którzy mają trudności z odzyskiwaniem swoich należności, a niezależnie od tego mają obowiązek opłacać kwoty podatku należnego. Ankietowani korzystnie ocenili skrócenie terminu uprawniającego do skorzystania z tej ulgi i dokonania korekt podatku należnego, jednak oczekują dalszego skracania tego terminu. Objęcie korektą również kwot podstaw opodatkowania nie spotkało się z dobrym przyjęciem przez podatników, bowiem u podatników wykonujących zarówno czynności zwolnione jak i podlegające opodatkowaniu, korekta podatku i podstawy 6

opodatkowania z tytułu czynności opodatkowanych będzie wpływać na wysokość podatku naliczonego do odliczenia przy zastosowaniu tzw. proporcji. To może powodować nieopłacalność korekty w niektórych przypadkach i tym samym brak zasadności korzystania z tego rozwiązania przez te grupy podatników. Jest to zmiana na gorsze, bowiem dotychczas przepisy umożliwiały dokonanie korekt wyłącznie kwot podatku należnego (bez podstawy opodatkowania). Podobnie negatywnie, ankietowani odnieśli się do zmiany polegającej na wprowadzeniu obowiązku korygowania podatku naliczonego, automatycznie, tj. niezależnie od tego, czy sprzedawca korzysta z ulgi na złe długi. Dotychczas kwestia ta zależała od sprzedawcy jeżeli ten dokonywał korekty podatku należnego, nabywca był zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego. Kwestia ta była często argumentem w windykacji własnych należności. Obecnie, niezależnie od tego czy sprzedawca dokonuje korekty, nabywca ma obowiązek jej dokonać, co nie zyskało akceptacji ankietowanych. Negatywnie oceniono również obowiązek stosowania nowych zasad do wierzytelności powstałych przed dniem 1.1.2013 r. jeśli termin 150 dni od terminu płatności upłynie od tego dnia. O ile można uznać to za korzystne zmiany w zakresie skrócenia terminu którego upływ jest niezbędny do dokonania korekty, to już objęcie wierzytelności powstałych przed wejściem w życie Ustawy automatyczną korektą budzi liczne wątpliwości tym bardziej, że pierwszych korekt będziemy dokonywać już za styczeń 2013 r. Ulga ta straciła w ten sposób charakter lustrzany/symetryczny, który dotychczas miała. 5. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla wprowadzenia możliwości zabezpieczenia kredytu zwrotem VAT Wprowadzono możliwość zabezpieczenia uzyskiwanego kredytu zwrotem podatku VAT, który byłby zwracany bezpośrednio na rachunek kredytodawcy (bank lub skok) po złożeniu stosownego upoważnienia dla organu podatkowego do dokonania zwrotu na inny podmiot niż podatnik 73% ankietowanych uznało tą zmianę jako niepotrzebną. Negatywna ocena tej zmiany jest wynikiem tego, iż jest ona adresowana głownie do wąskiego kręgu podmiotów, korzystających z dotacji europejskich. W przypadku podatników mających prawo do odliczenia podatku VAT, kwota dofinansowania nie obejmuje tego podatku. W przypadku realizowania projektu dofinansowanego np. na 7

poziomie 75% podatnik jest obowiązku zebrać tzw. wkład własny odpowiadający 25% wartości projektu oraz sfinansować podatek VAT (do 23%) w okresie realizacji projektu. Powoduje to konieczność zabezpieczenia finansowania własnego na prawie 50% wartości projektu co stanowi barierę dla realizacji takich projektów dla części podatników. Możliwość zabezpieczenia zwrotem podatku VAT kredytu (np. branego na kwotę podatku) ma ułatwić i obniżyć koszty uzyskania takiego kredytu. Jednakże ze względu na trudności w rozliczaniu VAT, zwrot ten może nie być uzyskany lub uzyskany w późniejszym terminie. Rozwiązanie to nie stanowi bowiem gwarancji dla banku lub skok uzyskania tych środków zwrotnie, w szczególności nie gwarantuje nawet terminowości ich odzyskania. Część ankietowanych uznała, iż rozwiązanie to powinno obejmować również inne zwroty otrzymywane z US, np. nadpłaty. 6. Ocena wysokości limitu dla procedury szczególnej dla małych podatników W ramach ankiety zwrócono się do ankietowanych o wskazanie czy aktualna wysokość limitu przewidzianego dla małych podatników, umożliwiająca im stosowanie zwolnienia podmiotowego (zwolnienia dla całej sprzedaży dokonywanej przez takiego podatnika) jest adekwatny do oczekiwań przedsiębiorców. Limit ten obecnie wynosi 150 000 zł netto rocznie 84 % podatników uznało, go za wystarczający. Zdaniem znaczącej większości przedsiębiorców wysokość tego limitu jest wystarczająca, pojawiły się pojedyncze głosy podniesienia tego limitu do 200, 250, 300, a nawet 500 000 zł. Pojawił się również jeden głos o obniżenie tego limitu do 100 000 zł, jednak stosowanie tej procedury szczególnej nie jest obowiązkowe zatem podatnik może zrezygnować z tego zwolnienia niezależnie od wysokości osiąganych obrotów. W tym miejscu należy wskazać, iż zwolnienie to nie obejmuje niektórych czynności określonych rodzajowo jak np. usługi jubilerskie, czy usługi doradcze. W ankietach pojawiały się stanowiska, iż zwolnienie to powinno nie mieć ograniczeń rodzajowych i być dopuszczalne dla wszystkich podatników. 8

7. Zbiorcze oceny trudności stosowania przepisów o podatku VAT Oprócz wskazanych powyżej zmian przewidzianych III Ustawą deregulacyjną postanowiliśmy poprosić przedsiębiorców o ocenę trudności stosowania poszczególnych zakresów ustawy o VAT w skali od 1 do 10 (10 pkt najtrudniejsze). Poniżej przedstawiamy wyniki ankiety ułożone od zagadnień najtrudniejszych: Zagadnienie ocena średnia korekta (art. 91 ustawy o VAT); zbycie składników majątku przed upływem okresu dokonywania korekty 8,54 świadczenia usług transgranicznych; określenie miejsca świadczenia usług 7,90 Refakturowanie 7,76 moment powstania obowiązku podatkowego 7,48 nieodplatne przekazania towarów/ usług 7,43 WNT 5,30 WDT 5,25 realizacja prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony 5,13 zasady wystawiania faktur 4,76 stosowanie kas rejestrujących 4,73 działanie w charakterze podatnika przez podmioty nie prowadzące statutowo działalności gospodarczej jako działalności podstawowej (np. stowarzyszenia, fundacje, gminy) 4,31 stosowanie stawek obniżonych 4,00 stosowanie zwolnień 3,78 Bez wątpliwości można stwierdzić, że za najtrudniejsze podatnicy uznają rozliczanie podatku, przy zastosowaniu proporcji (co dotyczy podatników wykonujących jednocześnie czynności dające prawo do odliczenia podatku naliczonego). Tu wskazują również na sytuację zbycia składników majątku w trakcie okresu korekty. Kolejnym najtrudniejszym rozwiązaniem wskazywanym przez podatników jest rozliczanie świadczeń transgranicznych, ze szczególnym uwzględnieniem określenia miejsca świadczenia usług, na co bez wątpienia wpływa ilość szczególnych zasad określania miejsca świadczenia usługi ze względu na jej rodzaj oraz podmiot na którego rzecz dana usługa jest świadczona. Liczne kontrowersje wiążą się również z rozliczaniem refakturowania (brak jednolitej linii orzeczniczej), momentu powstania obowiązku podatkowego (mnogość regulacji 9

szczególnych w tym zakresie są uchwalone zmiany wchodzące w życie w 2014 r.), rozliczania WDT i WNT czy odliczania podatku naliczonego (szczegółowe regulacje dotyczące momentu obniżenia, oraz ograniczenia w tym zakresie). Dość dobrze (w dolnej skali ocen) oceniane są zarówno zasady wystawiania faktur, stosowanie kas rejestrujących (fiskalnych), ocena czy działamy jako podatnik w odniesieniu do podmiotów nie wykonujących działalności gospodarczej jako działalności statutowej (fundacje, stowarzyszenia, gminy). Za najłatwiejsze uznano zasady stosowania stawek obniżonych oraz stosowania zwolnień w podatku od towarów usług. Na te ostatnie oceny zapewne wpływa fakt licznego stosowania w tych zakresach indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego. Najniższa wartość punktowa to 3,78 co oznacza, iż podatek od towarów i usług jest nadal postrzegany jako podatek trudny w rozliczaniu i z którego rozliczaniem wiąże się znaczące ryzyko finansowe. 8. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla wprowadzenia możliwości żądania odsetek od zwrotu akcyzy po terminie Dotychczasowe przepisy nie umożliwiają uzyskania odsetek od zwrotu podatku akcyzowego po terminie, w szczególnych przypadkach dotyczących dostawy wewnątrzwspólnotowej, eksportu, oraz gdy w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała na terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana. Tego rodzaju rozwiązanie zostało wprowadzone Ustawą. 87% podatników uznało tą zmianę za prawidłową i korzystną, z czego 80% podatników uznało ja za niewystarczającą. Ich zdaniem powinna obejmować również zmianę zasady zwrotu podatku akcyzowego (np. terminów). Podatnicy, prawie jednolicie, opowiedzieli się za obowiązkiem wypłaty odsetek od środków przetrzymywanych przez organy państwa. Brak wynagrodzenia za opóźnione zwroty dla podatników powoduje dłuższe terminy załatwiania takich spraw przez organy, bowiem niezalanie od terminu załatwienia sprawy podatnikowi zostanie zwrócona tak sama kwota. 10

9. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla terminu ostatecznej zmiany wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy Obecne przepisy przewidują termin 30 września danego roku jako ostateczny moment, w którym podatnik może zmienić zapotrzebowanie wstępne na znaki akcyzy. Brak uzyskania odpowiedniej ilości znaków uniemożliwia bowiem sprzedaż. Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami, ograniczenie to będzie stosowane nadal, ale wyłącznie w odniesieniu do wyrobów tytoniowych 78% podatników oceniło tą zmianę jako korzystną, z czego 70% oceniło ją jako niewystarczającą, bowiem powinna objąć również wyroby tytoniowe. Podatnicy pozytywnie przyjmują zmiany znoszące ograniczenia administracyjne i oczekują dalszych zmian w tym kierunku. Brak jest zgody ankietowanych na rozwiązania, wprowadzające ostateczne terminy zamawiania znaków akcyzy, co może spowodować niemożliwość prowadzenia sprzedaż w końcówce roku, np. w przypadku zwiększonego zapotrzebowania rynkowego. Z kolei, zmawianie nadwyżkowej ilości znaków akcyzy jest związane z ponoszeniem dodatkowych kosztów. 10. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla podmiotów zużywających energię elektryczną wytwarzaną z generatorów o łącznej mocy do 1 MW Ustawa znosi obowiązek rejestracyjny (występuje nawet jeśli nie powstanie zobowiązanie podatkowe u danego podatnika) u podatników wytwarzających na własne potrzeby energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, o ile jest ona wytwarzana z wyrobów energetycznych, od których została zapłacona akcyza w należytej wysokości 85% ankietowanych uznaje taką zmianę za potrzebną (pozostałe 15 % nie wyraziło stanowiska). Podatnicy uznają za zbędne obowiązki rejestracyjne ciążące na podmiotach, które i tak nie będą płacić podatku. Rozwiązania takie maja czysto biurokratyczny charakter i nie ma na nie zgody małych podatników. Należy przyjąć za korzystną rezygnację z obowiązków czysto administracyjnych, ciążących na podmiotach i tak niezobowiązanych do zapłaty podatku akcyzowego. 11

11. Ocena rozwiązań przewidzianych w projektach III Ustawy Deregulacyjnej dla obrotu wyrobami węglowymi Znowelizowane przepisy umożliwiają zmniejszenie wymagań dla stosowania zwolnień w obrocie wyrobami węglowymi samodzielnie przez MF (na mocy rozporządzenia). Obecnie przepisy te są dość restrykcyjne i nakładają liczne obowiązki na przedsiębiorców generując dodatkowe obciążenia administracyjne 78% ankietowanych uznaje taką zmianę za potrzebną i korzystną (pozostałe 22 % nie wyraziło stanowiska). Podobnie jak we wcześniejszych pytaniach, ankietowani za korzystne i prawidłowe uznają te zmiany, które zmniejszają ilość obowiązków administracyjnych ciążących na przedsiębiorcach. Warto wskazać, iż zmiana ta nie tyle upraszcza przepisy w tym zakresie co stanowi podstawę dla Ministra Finansów do uproszczenia procedur towarzyszących obrotowi wyrobami węglowymi. Umożliwienie kształtowania tych wymagań MF pozwoli szybko reagować i usuwać obowiązki uciążliwe, a nie dające bezpośrednich efektów fiskalnych. 12