WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Podobne dokumenty
Ćwiczenie 42 Wyznaczanie ogniskowych soczewek

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

Materiały pomocnicze 14 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Wykład 6 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Ć W I C Z E N I E N R O-3

Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Ćwiczenie 42 Wyznaczanie ogniskowych soczewek

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

POMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Ćwiczenie 53. Soczewki

34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 1

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Optyka. Wykład X Krzysztof Golec-Biernat. Zwierciadła i soczewki. Uniwersytet Rzeszowski, 20 grudnia 2017

SCENARIUSZ LEKCJI Z WYKORZYSTANIEM TIK

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK CIENKICH

OPTYKA GEOMETRYCZNA Własności układu soczewek

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

2. Tensometria mechaniczna

- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia

Badamy jak światło przechodzi przez soczewkę - obrazy. tworzone przez soczewki.

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 53: Soczewki

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK. Instrukcja wykonawcza

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

Załamanie na granicy ośrodków

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

Zastosowanie multimetrów cyfrowych do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych

Wymagania kl. 2. Uczeń:

POMIAR ODLEGŁOŚCI OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Optyka 2012/13 powtórzenie

Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.

Katedra Fizyki i Biofizyki UWM, Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych z biofizyki. Maciej Pyrka wrzesień 2013

Zagadnienia: równanie soczewki, ogniskowa soczewki, powiększenie, geometryczna konstrukcja obrazu, działanie prostych przyrządów optycznych.

Wykład 2. Funkcja logarytmiczna. Definicja logarytmu: Własności logarytmu: Logarytm naturalny: Funkcje trygonometryczne

STYLE. TWORZENIE SPISÓW TREŚCI

O RELACJACH MIĘDZY GRUPĄ OBROTÓW, A GRUPĄ PERMUTACJI

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

35 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2

Wyznaczanie ogniskowej soczewki za pomocą ławy optycznej

SCENARIUSZ LEKCJI Temat lekcji: Soczewki i obrazy otrzymywane w soczewkach

Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

Zasady konstrukcji obrazu z zastosowaniem płaszczyzn głównych

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

f = -50 cm ma zdolność skupiającą

- pozorny, czyli został utworzony przez przedłużenia promieni świetlnych.

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

POMIAR OGNISKOWEJ SOCZEWEK METODĄ BESSELA

Dodatek 1. C f. A x. h 1 ( 2) y h x. powrót. xyf

Sumy algebraiczne i funkcje wymierne

Zwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 34 OPTYKA GEOMETRYCZNA. CZĘŚĆ 2. ZAŁAMANIE ŚWIATŁA. SOCZEWKI

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Rodzaje obrazów. Obraz rzeczywisty a obraz pozorny. Zwierciadło. Zwierciadło. obraz rzeczywisty. obraz pozorny

Optyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018

Badanie przy użyciu stolika optycznego lub ławy optycznej praw odbicia i załamania światła. Wyznaczanie ogniskowej soczewki metodą Bessela.

Modelowanie 3 D na podstawie fotografii amatorskich

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO

Ćwiczenia laboratoryjne z przedmiotu : Napędy Hydrauliczne i Pneumatyczne

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

LABORATORIUM Z FIZYKI

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

WYZNACZANIE STAŁEJ RÓWNOWAGI KWASOWO ZASADOWEJ W ROZTWORACH WODNYCH

4. RACHUNEK WEKTOROWY

Optyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Zwierciadła niepłaskie

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

Ćwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?


PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH. (powtórzenie) y=f(x)=ax+b,

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

DZIAŁ 2. Figury geometryczne

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRZENIKALNOŚCI MAGNETYCZNEJ

Transkrypt:

Ćwiczenie 9 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ 9.. Opis teoretyczny Soczewką seryczną nzywmy przezroczystą bryłę ogrniczoną dwom powierzchnimi serycznymi o promienich R i R. Prostą któr przechodzi przez środki krzywizn obu powierzchni nzywmy osią główną. Soczewki ze szkł w środku grubsze są zbierjące, soczewki cieńsze w środku niż n brzegch są rozprszjące. Wiązk promieni równoległych do osi głównej po złmniu w soczewce zbierjącej zostje zebrn w ognisku F, którego odległość od środk optycznego soczewki nzywmy odległością ogniskową. Środek optyczny soczewki m tę włściwość, że wszystkie promienie pdjące n soczewkę, skierowne n ten punkt, nie zmieniją kierunku, lecz ulegją minimlnemu przesunięciu równoległemu. W przypdku soczewek cienkich, które są przedmiotem nszych rozwżń, środek geometryczny soczewki pokryw się ze środkiem optycznym. Zleżność odległości od promieni krzywizn orz współczynnik złmni świtł ośrodk, z którego wykonn jest soczewk względem ośrodk otczjącego soczewkę n, określon jest równniem: = (n ) R + R (9.) Promienie wychodzące z dowolnego punktu A (rys. 9.) wskutek ich złmni w soczewce, zostją zebrne w innym punkcie B, który jest obrzem punktu A. Jeśli przedmiot skłd się z wielu punktów wysyłjących świtło, to kżdemu z nich możn przyporządkowć odpowiedni punkt obrzu. A F F Oś główn B b Rys. 9.. Obrz rzeczywisty punktu świecącego wytwrzny przez soczewkę.

Obrzy wytwrzne w soczewkch mogą być rzeczywiste lub pozorne. Cechą tych osttnich jest to, że nie możn ich uzyskć n ekrnie lub kliszy, ich powstwnie związne jest z włściwością ok ludzkiego. Obrz nzywmy rzeczywistym, gdy promienie złmne zbierją się w punkcie B lub urojonym, gdy zbierją się tm przedłużeni promieni (rys. 9.). Gdy w miejscu obrzu rzeczywistego umieścimy ekrn, wówczs ujrzymy n nim obrz B. Obrzu urojonego n ekrnie otrzymć nie możn. Obrzy rzeczywiste leżą zwsze po stronie przeciwnej względem soczewki, zś obrzy pozorne po tej smej co przedmiot. Umieszczeniu przedmiotu w pewnej odległości od soczewki towrzyszy więc powstnie jego obrzu w ściśle określonym miejscu. Z prostych zleżności geometrycznych możn otrzymć dl cienkiej soczewki związek między położeniem przedmiotu położeniem wytworzonego jego obrzu: = + (9.) b gdzie: - odległość przedmiotu od soczewki, b - odległość obrzu od soczewki. Powyższe równnie nosi nzwę równni soczewki cienkiej i stnowi brdzo wżną włściwość wykorzystywną w ćwiczeniu. Opisuje ono wszystkie możliwe przypdki położeń przedmiotów i utworzonych obrzów, np. dl promieni świtł równoległych do osi optycznej soczewki = = 0 obliczmy b =, więc promienie te po przejściu przez soczewkę utworzą obrz w jej ognisku. Jest to zgodne z deinicją ognisk. Gdy przedmiot zbliż się do soczewki z nieskończoności, zmniejsz się, poniewż prw stron równni (9.) pozostje niezmienion, wobec tego b musi rosnąć. Obrz oddl się od soczewki, tk więc zrówno przedmiot jk i jego obrz poruszją się w tę smą stronę. Dl = mmy b =, co ozncz, że odległości przedmiotu i obrzu od soczewki są wówczs jednkowe. Gdy przedmiot przesuw się od do, wtedy obrz odsuw się od soczewki, gdy zś = oddl się on do nieskończoności. Możemy powiedzieć, że promienie wychodzące z ognisk po przejściu przez soczewkę skupijącą biegną jko wiązk równoległ do osi głównej. W geometrycznej konstrukcji obrzów posługujemy się promienimi, których bieg po złmniu w soczewce spełni nstępujące wrunki:. promień wychodzący z ognisk po złmniu w soczewce biegnie równolegle do jej osi głównej,. promień równoległy do osi po złmniu przechodzi przez ognisko, 3. promień przechodzący przez środek optyczny soczewki nie doznje zminy kierunku. Obrzy powstjące w różnych odległościch od soczewki mją różne wielkości w stosunku do wielkości przedmiotu. Ilustruje to rys. 9.,b Pozycje przedmiotu oznczono cyrmi,,3,,5,6,7, odpowidjące im pozycje obrzów cyrmi primownymi,, 3,, 5, 6, 7. Obrzy, 5, 6, 7, są pozorne (b < 0). Z konstrukcji geometrycznych zrobionych dl soczewki rozprszjącej (rys. 9.b) widzimy, że tworzy on jedynie obrzy pozorne, proste i pomniejszone.

) 3 F F b) 5 6 7 7 6 3 5 F Rys. 9.. Konstrukcj obrzów wytworzonych przez soczewkę: ) skupijącą, b) rozprszjącą.

T b e l 9. Obrzy w soczewkch serycznych Lp. Odległość przedmiotu Odległość obrzu Obrz 3 5 6 7 > = < < < > = < Soczewki skupijące ( > 0 ) < b < rzeczywisty, odwrócony, zmniejszony b = rzeczywisty, odwrócony, równy przedmiotowi b > rzeczywisty, odwrócony, powiększony b < 0 urojony, prosty, powiększony Soczewki rozprszjące ( < 0 ) b < 0 b < 0 b < 0 urojony, prosty, pomniejszony urojony, prosty, pomniejszony urojony, prosty, pomniejszony 3 5 6 7 Odległość ogniskow jest wielkością chrkteryzującą złmnie promieni w soczewce; im złmnie jest silniejsze, tym odległość ogniskow jest krótsz i odwrotnie. W prktyce złmnie promieni w soczewkch określmy tzw. zdolnością zbierjącą. Zdolność zbierjąc D soczewek wyrżmy odwrotnością ogniskowej D = Jednostką zdolności zbierjącej jest dioptri (m - ); soczewk o odległości ogniskowej = m m zdolność zbierjącą równą dioptrii. 9.. Metody wyznczni ogniskowych soczewek cienkich. A. Wyzncznie ogniskowej soczewki skupijącej z pomiru odległości przedmiotu i obrzu od soczewki Szczególnie proste, równocześnie dosttecznie dokłdne, są pomiry dokonywne z pomocą łwy optycznej. Jest to zoptrzon w podziłkę milimetrową szyn, wzdłuż której możn dowolnie przesuwć świecący przedmiot, soczewkę i ekrn. Świecącym przedmiotem jest zwykle przesłon w ksztłcie strzłki oświetlon od tyłu mtową żrówką. Wystrczy dokonć n łwie optycznej pomiru odległości orz b (le niezleżnie od siebie), by wyznczyć wrtość ogniskowej zgodnie z przeksztłconym równniem soczewki b = (9.3) + b B. Wyzncznie ogniskowej soczewki skupijącej metodą Bessel Wielkości i b występują w równniu soczewki symetrycznie (możn je przestwić bez zminy wrtości wyrżeni n / ). Gdy zrelizujemy w prktyce te dw wzjemnie symetryczne ustwieni przedmiotu i obrzu, to zuwżymy, że odległość przedmiotu od obrzu pozostnie niezmienio-

n, przy czym w pierwszym przypdku otrzymujemy obrz powiększony, w drugim zś pomniejszony (rys. 9.3). Jeżeli odległość przedmiotu od ekrnu oznczymy przez d odległość zś między obu położenimi soczewki przez c, to jk widć z rysunku + b = d b = c Wstwijąc wrtości, b obliczone z powyższego ukłdu do równni soczewki, otrzymmy stąd ( d + = + = d + c d c d c ) = d c ) ( c d d (9.) Poniewż c = d(d-) > 0, metodę tę możn zstosowć tylko wtedy, gdy d >. C A B F A B b c A B F B A b C d b = = b Rys. 9.3. Ilustrcj pomiru ogniskowej soczewki skupijącej metodą Bessel. C. Wyzncznie ogniskowej soczewki rozprszjącej

Jk wynik z tbeli 9. soczewki rozprszjące tworzą obrzy pozorne, więc tkie, których nie możn uzyskć n ekrnie. Wrtość ogniskowej tkich soczewek możn wyznczyć dwiem metodmi. Cechą wspólną tych metod jest utworzenie ukłdu dwóch blisko położonych siebie soczewek: rozprszjącej i skupijącej, który to ukłd posid włściwości soczewki skupijącej o odpowiednio zmodyikownej wrtości. Zdolność skupijąc ukłdu dwóch blisko położonych siebie soczewek o ogniskowej u jest równ sumie zdolności skupijących poszczególnych soczewek o ogniskowych i = + (9.5) U Równnie to pozwl n obliczenie ogniskowej soczewki rozprszjącej pod wrunkiem, że wytworzony ukłd optyczny m włściwości soczewki skupijącej, tzn. < (D > D ) U = (9.6) U Aby wyznczyć nleży uprzednio znć (zmierzyć). Możn jednk postąpić w inny sposób. Jeśli n drodze promieni świetlnych wychodzących z punktu A i skupionych w punkcie D z pomocą soczewki skupijącej, której środek optyczny znjduje się w punkcie B (rys.9.), postwić soczewkę rozprszjącą o środku optycznym w punkcie C w tki sposób, że odległość CD byłby mniejsz od jej ogniskowej, to rzeczywisty obrz punktu A oddli się od soczewki B (np. do punktu E). E A D C B Rys. 9.. Ilustrcj pomiru ogniskowej soczewki rozprszjącej. Punkt D jest urojonym obrzem punktu E otrzymnym z pomocą soczewki rozprszjącej. Oznczjąc odległość EC =, DC = b otrzymmy zgodnie z równniem soczewki = (9.7) b gdzie b jest ujemne, bo mmy do czynieni z obrzem urojonym, stąd b = (9.8) b

9.3. Przebieg pomirów Pomiry przeprowdzmy wg metod przedstwionych w punkcie 9.. Ad A.. Umieścić n łwie optycznej pomiędzy ekrnem świecącym przedmiotem wskzną przez wykłdowcę soczewkę skupijącą.. Przesuwjąc soczewkę otrzymć n ekrnie ostry obrz przedmiotu. 3. Czynności wg punktu powtórzyć 0 rzy, z kżdym rzem dokonując niezleżnego pomiru lub b. Wielkości i b powinny być zmierzone przynjmniej po 0 rzy kżd. Ad B.. Ustlić położenie świecącego przedmiotu względem obrzu tk, by przez przesuwnie soczewki skupijącej uzyskć n ekrnie obrz powiększony nstępnie pomniejszony.. Przesuwjąc ekrnem otrzymć n ekrnie powiększony ostry obrz. Czynność tę powtórzyć 0 rzy, z kżdym rzem notując położenie ekrnu. Wyznczyć średnią odległość od przedmiotu do ekrnu d orz średni błąd kwdrtowy d. Ustwić ekrn w obliczonym położeniu (odległość t jest stł dl wszystkich pomirów w punktch 3 i ). 3. Regulując położeniem soczewki otrzymć n ekrnie powiększony ostry obrz. Czynność tę powtórzyć 0 rzy, z kżdym rzem notując położenie C soczewki.. Powtórzyć czynności wg punktu 3 dl obrzu pomniejszonego (położenie C soczewki). Ad C.. Między przedmiotem i ekrnem umieścić soczewkę skupijącą.. Przesuwjąc ekrn otrzymć n nim ostry obrz świecącego przedmiotu. Odnotowć położenie ekrnu (punkt D). Czynność tę powtórzyć 0 rzy. 3. Między ekrnem soczewką skupijącą umieścić soczewkę rozprszjącą (blisko soczewki skupijącej punkt C).. Przesuwjąc ekrn ponownie otrzymć ostry obrz (punkt E). Czynność tę powtórzyć 0 rzy notując z kżdym rzem położenie ekrnu. 9.. Oprcownie wyników pomirów. Ad A.,. N. Obliczyć średnie rytmetyczne wrtości i b orz ich średnie błędy kwdrtowe b podstwie wzoru (9.3) obliczyć.. Obliczyć średni błąd kwdrtowy wrtości ogniskowej = b + b ( + b )

Ad B.. Wyznczyć średnie rytmetyczne wrtości położeń C i C orz ich średnie błędy kwdrtowe.. Wyznczyć średnią wrtość przesunięci soczewki c jko różnicę pomiędzy średnimi położenimi C i C. 3. Obliczyć średni błąd kwdrtowy przesunięci c jko sumę średnich błędów kwdrtowych wyznczonych w punkcie. Przyjąć d równe średniemu błędowi kwdrtowemu wyznczonemu dl wrtości położeni I (gdy obrz jest powiększony).. Korzystjąc ze wzoru (9.) obliczyć ogniskową soczewki. 5. Obliczyć średni błąd kwdrtowy wrtości ogniskowej Ad C. c = + + d c d d c,. Obliczyć średnie rytmetyczne wrtości i b orz ich średnie błędy kwdrtowe b N podstwie wzoru (9.8) obliczyć.. Obliczyć średni błąd kwdrtowy wrtości ogniskowej. = b + b ( + b ) 9.5. Pytni kontrolne. N podstwie równni soczewki omówić geometryczne wrunki tworzeni obrzów: rzeczywistego i pozornego (urojonego) dl soczewek skupijących i rozprszjących.. Jk jest zleżność wielkości obrzu od miejsc jego powstni. 3. Od czego zleży ogniskow soczewek cienkich?. Zdeiniowć zdolność zbierjącą soczewki. 5. Omówić wdy soczewek i ukłdów optycznych. 6. Omówić metodę Bessel wyznczni ogniskowej soczewek cienkich. L i t e r t u r [] Bobrowski C.: Fizyk dl inżynierów. PWN, Wrszw 98. [] Jeżewski M.: Fizyk. PWN, Wrszw 970. [3] Resnick R., Hllidy D.: Fizyk, t.ii. PWN, Wrszw 973. [] Szczeniowski S.: Fizyk doświdczln, cz.iv. Optyk. PWN, Wrszw 97.