dr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska

Podobne dokumenty
Metody numeryczne Numerical methods. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Metody numeryczne Numerical methods. Elektrotechnika I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

automatyka i robotyka II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Metody numeryczne Numerical methods. Energetyka I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, Spis treści

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2016/2017

ECTS (Część 2. Metody numeryczne) Nazwa w języku angielskim: Algorithms and data structures.

Egzamin / zaliczenie na ocenę* 1,6 1,6

S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium 15 30

Zwięzły kurs analizy numerycznej

Przykładowy program ćwiczeń

KARTA KURSU (realizowanego w module specjalności) Metody numeryczne

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

KARTA PRZEDMIOTU. 1. NAZWA PRZEDMIOTU: Elementy metod obliczeniowych. 2. KIERUNEK: Matematyka. 3. POZIOM STUDIÓW: I stopnia

Karta (sylabus) przedmiotu

x y

Specjalnościowy Obowiązkowy Polski Semestr szósty

Paweł Kłosowski Andrzej Ambroziak METODY NUMERYCZNE W MECHANICE KONSTRUKCJI Z PRZYKŁADAMI W PROGRAMIE

Metody numeryczne. materiały do wykładu dla studentów

ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ. Egzamin pisemny zestaw 1 26 czerwca 2017 roku

Metody Numeryczne w Budowie Samolotów/Śmigłowców Wykład I

ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ. Egzamin pisemny zestaw 1 24 czerwca 2019 roku

Z-ETI-1040 Metody numeryczne Numerical Methods

Obliczenia naukowe Wykład nr 6

Sylabus modułu: Matematyczne podstawy informatyki (kod modułu:03-mo2n-12-mpln)

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Metody numeryczne. Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Uniwersytet Zielonogórski

Równania nieliniowe. LABORKA Piotr Ciskowski

Laboratorium 5 Przybliżone metody rozwiązywania równań nieliniowych

WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU

Metody numeryczne. Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Uniwersytet Zielonogórski

koordynator modułu dr hab. Michał Baczyński rok akademicki 2012/2013

Nazwa modułu kształcenia Nazwa jednostki prowadzącej moduł Kod modułu Język kształcenia Efekty kształcenia dla modułu kształcenia

Metody numeryczne. dr hab inż. Tomasz Chwiej. Syllabus:

Bardzo łatwa lista powtórkowa

Algorytmy obliczeniowe

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

course Imię i Nazwisko organizującego EO1ET3000SBCTOS2 dr inż. Oleg Maslennikow w c Kurs egzaminacyjny Egzamin LICZBA GODZIN

METODY NUMERYCZNE. Wykład 3. Plan. Aproksymacja Interpolacja wielomianowa Przykłady. dr hab.inż. Katarzyna Zakrzewska, prof.agh. Met.Numer.

Obliczenia Naukowe. Wykład 12: Zagadnienia na egzamin. Bartek Wilczyński

Elementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Technologie informatyczne

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn

METODY NUMERYCZNE. wykład. konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30. dr inż. Grażyna Kałuża pokój

Podstawy Informatyki Computer basics

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Grupa: A

KARTA MODUŁU. 17. Efekty kształcenia: 2. Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia efektu kształcenia 1 potrafi wykorzystać

Zajęcia nr 1: Zagadnienia do opanowania:

WYKŁAD. Jednostka prowadząca: Wydział Techniczny. Kierunek studiów: Edukacja techniczno-informatyczna

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym

OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

Inżynierskie metody numeryczne II. Konsultacje: wtorek 8-9:30. Wykład

Interpolacja, aproksymacja całkowanie. Interpolacja Krzywa przechodzi przez punkty kontrolne

Matematyka stosowana i metody numeryczne

1 Równania nieliniowe

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

Obliczenia naukowe Wykład nr 8

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH

Metody numeryczne I Równania nieliniowe

Wprowadzenie Metoda bisekcji Metoda regula falsi Metoda siecznych Metoda stycznych RÓWNANIA NIELINIOWE

Inżynieria Środowiska I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

PWSZ w Tarnowie Instytut Politechniczny Elektrotechnika

Obliczenia naukowe Wykład nr 2

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.

Aproksymacja funkcji a regresja symboliczna

E-N-1112-s1 MATEMATYKA Mathematics

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

Matematyka zajęcia fakultatywne (Wyspa inżynierów) Dodatkowe w ramach projektu UE

1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu

INFORMATYKA ELEMENTY METOD NUMERYCZNYCH.

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30

Lista nr 1 - Liczby zespolone

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

Zaawansowane metody numeryczne

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Analiza matematyczna Mathematical analysis. Transport I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Informatyka I stopień (I stopień / II stopień) ogólno akademicki (ogólno akademicki / praktyczny) podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES)

Wprowadzenie do metod numerycznych Wykład 9 Różniczkowanie numeryczne

5. Twierdzenie Weierstrassa

KARTA PRZEDMIOTU. 1 Student ma wiedzę z matematyki wyższej Kolokwium Wykład, ćwiczenia L_K01(+) doskonalącą profesjonalny L_K03(+) warsztat logistyka.

Nowoczesne metody nauczania przedmiotów ścisłych

w analizie wyników badań eksperymentalnych, w problemach modelowania zjawisk fizycznych, w analizie obserwacji statystycznych.

GEODEZJA I KARTOGRAFIA I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

Zajęcia fakultatywne z matematyki (Wyspa inżynierów) Dodatkowe w ramach projektu UE

Numeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1

Analiza matematyczna. Mechanika i Budowa Maszyn I stopień ogólnoakademicki studia stacjonarne wszystkie Katedra Matematyki dr Beata Maciejewska

Geodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)

2.1. Postać algebraiczna liczb zespolonych Postać trygonometryczna liczb zespolonych... 26

Analiza matematyczna

Całkowanie numeryczne przy użyciu kwadratur

INFORMATYKA W CHEMII. Dr Piotr Szczepański. Katedra Chemii Fizycznej i Fizykochemii Polimerów. pok. 256 B

Transkrypt:

Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie się błędów, problem odwrotny teorii błędów. Przybliżone rozwiązywanie równań nieliniowych i ich układów: metoda bisekcji, metoda regula falsi, metoda siecznych, metoda Newtona. Rozwiązywanie układów równań liniowych: eliminacja Gaussa, ogólna postać metod iteracyjnych i jako szczególne przypadki metoda Jacobiego i metoda Gaussa-Seidla. Interpolacja: sformułowanie zagadnienia, interpolacja za pomocą wielomianów algebraicznych, wzór interpolacyjny Lagrange a, metoda Aitkena, oszacowanie błędu interpolacji i zbieżność procesów interpolacyjnych. Aproksymacja: sformułowanie zagadnienia, aproksymacja średniokwadratowa dyskretna i integralna. Całkowanie numeryczne: proste i złożone kwadratury Newtona-Cotesa, metoda Monte-Carlo. Metody rozwiązywanie zagadnień początkowych dla równań różniczkowych zwyczajnych: metoda Eulera, metody typu Rungego-Kutty. 1

Literatura 1. Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, WNT, Warszawa 1993. 2. J. Stoer, R. Bulirsch, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1987. 3. G. Dahlquist, A. Björck, Metody numeryczne, PWN, Warszawa 1983. 4. A. Ralston, Wstęp do analizy numerycznej, PWN, Warszawa 1971. 5. D. Kincaid, W. Cheney, Analiza numeryczna, WNT, Warszawa 2006. 6. E. Majchrzak, B. Mochnacki, Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy, Wyd. Pol. Śl, Gliwice 2004. 2

Program zajęć laboratoryjnych z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I 1. Podstawowe instrukcje pakietu Mathematica. 2. Grafika w pakiecie Mathematica. 3. Elementy programowania w języku pakietu Mathematica(instrukcje: If, Do, Return, Module, itp.). 4. Pisanie krótkich programów(element maksymalny macierzy, sortowanielisty,itp.). 5. Sprawdzian. 6. Metoda bisekcji dla równań nieliniowych. 7. Metoda Newtona dla równań i układów równań nieliniowych. 8. Metoda Jacobiego i metoda Gaussa-Seidla. 9. Interpolacja wielomianowa i interpolacja Lagrange a. 10. Aproksymacja średniokwadratowa. 11. Metody Newtona-Cotesa. 12. Metoda Monte-Carlo. 13. Metoda Eulera. 14. Metoda Rungego-Kutty. 15. Sprawdzian. 3

Zasadyprzydziałupunktówwedługschematu5+[35+30]+30: ocenazzajęć:do5punktów (za każdą nieusprawiedliwioną nieobecność(począwszy od drugiej), odejmuje się po 5 punktów); dwa sprawdziany: pierwszy od 0 do 35 punktów, drugiod0do30punktów; sprawdzianzwykładów:od0do30punktów. Literatura 1. G. Drwal, R. Grzymkowski, A. Kapusta, D. Słota, Mathematica 4, WPKJS, Gliwice 2000. 2. G. Drwal, R. Grzymkowski, A. Kapusta, D. Słota, Mathematica 5, WPKJS, Gliwice 2004. 3. Z. Fortuna, B. Macukow, J. Wąsowski, Metody numeryczne, WNT, Warszawa 1993. 4. E. Majchrzak, B. Mochnacki, Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy, Wyd. Pol. Śl, Gliwice 2004. 4

Laboratorium nr 1 Podstawowe instrukcje pakietu Mathematica 2. Przeznaczenie i budowa pakietu Mathematica. 3. Pakiet Mathematica jako kalkulator. 4. Obliczenia dokładne i przybliżone(instrukcja N). 5. Funkcje elementarne i specjalne. 6. Różniczkowanie i całkowanie w pakiecie Mathematica. 7. Listy, wektory i macierze w pakiecie Mathematica: (a) Sposób zapisu. (b) Działania na wektorach. (c) Działania na macierzach. (d) Rozwiązywanie równań macierzowych. 8. Równania i układy równań w pakiecie Mathematica. (a) Sposób zapisu. (b) Instrukcja Solve. (c) Instrukcja LinearSolve. 9. Zadanie zadania domowego. 5

Laboratorium nr 2 Grafika w pakiecie Mathematica 2. Wykresy funkcji jednej zmiennej: (a) Instrukcja Plot. (b) Opcje instrukcji Plot. (c) Instrukcja Show. 3. Wykresy funkcji dwóch zmiennych: (a) Instrukcja Plot3D. (b) Opcje instrukcji Plot3D. 4. Wykresy krzywych i powierzchni zadanych parametrycznie: (a) Instrukcja ParametricPlot. (b) Instrukcja ParametricPlot3D. (c) Opcje. 5. Wykreślanie danych liczbowych: (a) Instrukcja ListPlot. (b) Opcje instrukcji ListPlot. 6. Zadanie zadania domowego. 6

Laboratorium nr 3 Elementy programowania w języku pakietu Mathematica 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Definiowanie zmiennych. 4. Różnice pomiędzy operatorami = i:=. 5.PętlaDo: (a) Opis konstrukcji. (b) Podanie przykładów ilustrujących jej działanie. (c) Sformułowanie zadania, w rozwiązaniu którego należy wykorzystać omawianą instrukcję. 6. Pętla While: (a) Opis konstrukcji. (b) Różnice między pętlami Do i While. (c) Podanie przykładów ilustrujących jej działanie. (d) Sformułowanie zadania, w rozwiązaniu którego należy wykorzystać omawianą instrukcję. 7

7. Instrukcja warunkowa If: (a) Opis konstrukcji. (b) Podanie przykładów ilustrujących jej działanie. (c) Sformułowanie zadania, w rozwiązaniu którego należy wykorzystać omawianą instrukcję. 8. Definiowanie funkcji. 9. Instrukcja Return: (a) Opis konstrukcji. (b) Wykorzystanie omawianej instrukcji do wypisywania większej liczby wartości. 10. Instrukcja blokowa Module: (a) Opis konstrukcji. (b) Zmienne lokalne i zmienne globalne. (c) Podanie przykładów ilustrujących jej działanie. (d) Sformułowanie zadania, w rozwiązaniu którego należy wykorzystać omawianą instrukcję. 11. Zadanie zadania domowego. 8

Laboratorium nr 4 Pisanie krótkich programów 2. Elementy maksymalne i minimalne listy. 3. Sortowanie listy. 4. Liczba wystąpień elementu na liście. 5. Element maksymalny macierzy i liczba jego wystąpień. 6. Przekształcanie list(np. podnoszenie elementów ujemnych do kwadratu, a nieujemnych pozostawienie bez zmian). 7. Zadanie zadania domowego. 9

Laboratorium nr 5 Sprawdzian 10

Laboratorium nr 6 Metoda bisekcji dla równań nieliniowych 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody bisekcji. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę bisekcji. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania zadanegoproblemu(np.znaleźćzzadanądokładnością 7 2004). 6. Zadanie zadania domowego. 11

Laboratorium nr 7 Metoda Newtona dla równań i układów równań nieliniowych 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody Newtona. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Newtona w przypadku jednego równania nieliniowego. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania zadanego problemu(np. znaleźć najmniejszy dodatni pierwiastek funkcjih(x)=e x2 sinx cosx). 6. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Newtona w przypadku układu równań nieliniowych. 7. Wykorzystanie przez studentów napisanego{ programu do rozwiązania x zadanego układu równań nieliniowych(np. 2 +y 2 =0, x+2xy=0 ). 8. Zadanie zadania domowego. 12

Laboratorium nr 8 Metoda Jacobiego i metoda Gaussa-Seidla 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody Jacobiego i metody Gaussa-Seidla. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Jacobiego. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania zadanego układu równań liniowych oraz porównanie otrzymanego rozwiązania przybliżonego z rozwiązaniem dokładnym, 4x y=2, np. x+4y z=6, y 4z=2. 6. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Gaussa- Seidla. 7. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania zadanego układu równań liniowych oraz porównanie otrzymanego rozwiązania przybliżonego z rozwiązaniem dokładnym. 8. Zadanie zadania domowego. 13

Laboratorium nr 9 Interpolacja wielomianowa i interpolacja Lagrange a 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych interpolacji. 4. Dla zadanych punktów znalezienie wielomianu interpolacyjnego: (a) Utworzenie układu równań. (b) Rozwiązanie układu równań. (c) Narysowanie odpowiedniego rysunku. 5. Wykorzystanie powyższego podejścia do rozwiązania zadanego problemu(np.: dobrać wielomian interpolujący funkcję sin x w zadanej liczbie punktów z przedzialu[0, π], oszacować(graficznie) błąd interpolacji). 6. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę interpolacji Lagrange a. 7. Zadanie zadania domowego. 14

Laboratorium nr 10 Aproksymacja średniokwadratowa dyskretna 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych aproksymacji średniokwadratowej dyskretnej. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego aproksymację średniokwadratową dyskretną. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania(np. dla funkcji zadanej dyskretnie: f( 1) = 1, f(0)=0,f(1)=2,f(2)=2znaleźćaproksymacjęfunkcjąliniową zwagąw(x)=2 x). 6. Zadanie zadania domowego. 15

Laboratorium nr 11 Metody Newtona-Cotesa 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metod Newtona-Cotesa. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego wybraną z metod Newtona-Cotesa. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania. 6. Zadanie zadania domowego. 16

Laboratorium nr 12 Metoda Monte-Carlo 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody Monte-Carlo. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego całkowanie metodą Monte-Carlowprzypadkufunkcjif:[0,1] [0,1]. 5. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania. 6. Rozszerzenie działania poprzedniego programu na przypadek funkcji g:[0,1] [0,M]. 7. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania. 8. Rozszerzenie działania poprzedniego programu na przypadek funkcji h:[a,b] [0,M]. 9. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania. 17

10. Rozszerzenie działania poprzedniego programu na przypadek funkcji k:[a,b] [ M 1,M 2 ]. 11. Wykorzystanie przez studentów napisanego programu do rozwiązania podanego zadania. 12. Zadanie zadania domowego. 18

Laboratorium nr 13 Metoda Eulera 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody Eulera. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Eulera dla równaniapierwszegorzęduzwarunkiempoczątkowym(np.y (x)= x+y(x),y(0)=2,x [0,3]). 5. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Eulera dla równania pierwszego rzędu z warunkiem na końcu przedziału(np. y (x)=x+y(x),y(3)=2,x [0,3]). 6. Zadanie zadania domowego. 19

Laboratorium nr 14 Metoda Rungego-Kutty 2. Sprawdzenie wiedzy studentów z zakresu tematu zajęć laboratoryjnych. 3. Krótkie przypomnienie podstaw teoretycznych metody Rungego-Kutty. 4. Napisanie przez studentów programu realizującego metodę Rungego- Kutty wybranego rzędu dla równania pierwszego rzędu z warunkiem początkowym(np.y (x)=x 2 1+y(x),y(0)=1,x [0,1]). 5. Zadanie zadania domowego. 20

Laboratorium nr 15 Sprawdzian 21