INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

Podobne dokumenty
INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

LABORATORIUM TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN

Sprawozdanie powinno zawierać:

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY METODĄ STOKESA

Pomiar mocy i energii

Ćw. 1. Wyznaczanie wartości średniego statycznego współczynnika tarcia i sprawności mechanizmu śrubowego.

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Sprawozdanie powinno zawierać:

Ekonometryczne modele nieliniowe

3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie

WYZNACZENIE CHARAKTERYSTYK DYNAMICZNYCH PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2. Analiza kinematyczna napędu z przekładniami

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

DOBÓR SERWOSILNIKA POSUWU. Rysunek 1 przedstawia schemat kinematyczny napędu jednej osi urządzenia.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

tor ruchu ruch prostoliniowy ruch krzywoliniowy

INSTYTUT LABORATORIUM ZAKŁAD TEORII KONSTRUKCJ Z TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN MANIPULATORÓW MECHANIZMÓW I MASZYN

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

q s,t 1 r k 1 t k s q k 1 q k... q n 1 q n q 1 i ef e, v 1 q,

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

5. Regulacja częstotliwościowa prędkości obrotowej silnika indukcyjnego klatkowego

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Laboratorium Pomiarów i Automatyki w Inżynierii Chemicznej Regulacja Ciągła

Pomiary parametrów akustycznych wnętrz.

Skręcanie prętów napręŝenia styczne, kąty obrotu, projektowanie 3

Temat 4. ( t) ( ) ( ) = ( τ ) ( τ ) τ = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) = ( ) Podstawowe własności dystrybucji δ(t) (delta Diraca)

Ł ć Ł ć

Rozruch silnika prądu stałego

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA

Optymalizacja belki wspornikowej

5. Regulacja częstotliwościowa prędkości obrotowej silnika indukcyjnego klatkowego

Wytrzymałość Materiałów

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

3. ŁUK ELEKTRYCZNY PRĄDU STAŁEGO I PRZEMIENNEGO

DIAGNOSTYKA WYMIENNIKÓW CIEPŁA Z UWIARYGODNIENIEM WYNIKÓW POMIARÓW EKPLOATACYJNYCH


XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

Wymagania edukacyjne z przedmiotu fizyka na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

PROJEKTOWANIE I BUDOWA

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

FIZYKA - wymagania programowe na poszczególne oceny

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA i ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN i URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH.

1. Wstępna geometria skrzyżowania (wariant 1a)

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa I Gimnazjum

17.2. Jednakowe oporniki o oporach R każdy połączono jak na rysunku. Oblicz opór zastępczy układu między punktami A i B oraz B i C.

( ) ( ) ( τ) ( t) = 0

BADANIA CHARAKTERYSTYK HYDRAULICZNYCH KSZTAŁTEK WENTYLACYJNYCH

Ćwiczenie projektowe z Podstaw Inżynierii Komunikacyjnej

ĆWICZENIE A2 INSTRUKCJA OBSŁUGI

ŁĄ

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

SPRAWNOŚĆ MECHANICZNA ZESPOŁU NAPĘDOWEGO Z SIŁOWNIKIEM HYDRAULICZNYM PRZY UWZGLĘDNIENIU TARCIA SUCHEGO

Temat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Wprowadzenie A.M.D.

BADANIE STATYCZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

Laboratorium ochrony danych

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

Skręcanie prętów projektowanie 5

5. Rezonans napięć i prądów

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

ANALIZA SZEREGÓW CZASOWYCH

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

1. Samochód jadący z szybkością 10 m/s na prostoliniowym odcinku trasy zwolnił i osiągnął szybkość 5 m/s.

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż

Tensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,

5. CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Ć W I C Z E N I E N R M-6

± Δ. Podstawowe pojęcia procesu pomiarowego. x rzeczywiste. Określenie jakości poznania rzeczywistości

Zastosowanie technik sztucznej inteligencji w analizie odwrotnej

MOŻLIWOŚCI KSZTAŁTOWANIA POWIERZCHNI OBRABIANYCH NA TOKARKACH CNC WYNIKAJĄCE ZE ZŁOŻENIA RUCHÓW TECHNOLOGICZNYCH

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Ę Ą Ż Ż Ę Ą

Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.

SPIS TREŚCI 1. WSTĘP... 4

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut

WYZNACZANIE OBROTOWO-SYMETRYCZNEJ BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ

motocykl poruszał się ruchem

ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź

ń Ą ń Ę ż ż Ę ż ń ż Ę ż ń ż Ę Ę Ę ń ń ż ż Ę ż Ś ż ź

ź ć

ę ź ć ź

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1b Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2015/2016

Transkrypt:

NSTRUKCJA DO ĆWCZENA NR Sporządzane wykreów zaporzebowana mocy momenu zepołu napędowego _.8(08)

. Wprowadzene Mazyna kłada ę z członów, z kórych kaŝdy ma odpowedną maę m [kg] lub momen bezwładnośc [kgm]. Pod wpływem ł człony e wykonują ruch (najczęścej złoŝony), kórego pełen op je rudny ucąŝlwy do opu ne zawze koneczny. Analzę mechanczną mazyny uprazcza ę, złoŝony an obcąŝeń pozczególnych członów zaępuje ę jedną wypadkową łą lub parą ł przyłoŝoną do wybranego członu. Welkość ej ły je ak dobrana, by rozwjana przez ną moc była równa mocy rozwjanej przez wzyke ły. Operacja a no nazwę redukcj ł. May momeny bezwładnośc elemenów ruchomych moŝna zaąpć jedną maą zaępczą (momenem bezwładnośc) przypaną do wybranego członu. ZałoŜenem je by welkość ej may była aka, by jej energa była w kaŝdej chwl równa ume energ kneycznych pozczególnych członów. k k m E - prędkość lnowa członu o mae m ; ω - prędkość kąowa członu o momence bezwładnośc ; - prędkość lnowa may zredukowanej przypana do określonego członu ; ω - prędkość kąowa zredukowanego momenu bezwładnośc przypana do określonego członu; maa zredukowana daje energę zr k m E k zr m m k zr m m zredukowany momen bezwładnośc daje energę k zr E k zr m k zr m

Korzyając z redukcj ł, ma momenów bezwładnośc dzałających w mazyne moŝna zama ruchu całej mazyny zbadać ruch jej proego modelu kładającego ę z członu głównego poadającego zredukowaną maę (momen bezwładnośc) obcąŝonego zredukowaną łą lub parą ł. Na wał elemenu napędowego dzałają naępujące momeny: M momen obroowy lnka [Nm]; M ayczny momen obroowy, pochodzący od nezrównowaŝonych cęŝarów [Nm]; M op momen obroowy porzebny do pokonana ra [Nm]; M d dynamczny momen obroowy, wyępujący w okree rozruchu zwalnana mazyny, porzebny dla przypezena lub opóźnena ma borących udzał w ruchu. Sła dynamczna porzebna do przypezena lub opóźnena may poruzanej proolnjne wynka z równana: F d m a gdze: m maa [kg] a - przypezene lub opóźnene[m/ ] Na podawe znanej ły dynamcznej F d orzymuje ę momen obroowy wywerany na elemen napędowy M d F R gdze: R promeń elemenu napędowego [m] W przypadku ma wrujących wygodne je operować dynamcznym momenam obroowym, wynkającym z równana: M d gdze: zr momen bezwładnośc [kgm ] ε przypezene lub opóźnene kąowe [/ ] Po zumowanu wzykch momenów orzymuje ę momen M jak mu wywarzać lnk napędowy. d zr ε M M M M W celu porządzena wykrey momenu na wale lnka, porzebny momen oblcza ę w klku charakeryycznych punkach wykreu prędkośc przypezeń dla ych punków orzymuje ę porzebne momeny obroowe lnka. Wykre zaporzebowana mocy porządza ę oblczając moc chwlową op d

lnka w charakeryycznych punkach wykreu momenu (mejca zmany warośc momenu) N M. Cel ćwczena: - zaprogramować układ napędowy zarejerować przebeg prędkośc, przypezena mocy lnka w funkcj czau, - na podawe zarejerowanych warośc porządzć wykrey paramerów pracy napędu - prędkośc, przypezena, zaporzebowana mocy w funkcj czau, - na podawe zarejerowanych warośc oblczeń porządzć wykrey zaporzebowana momenu w funkcj czau, - przeprowadzć analzę wynków.. Zakre ćwczena Dla zadanego przebegu prędkośc jazdy wózka w funkcj drog dokonać oblczeń paramerów pracy napędu uzupełnć abelę paramerów pracy napędu (nrukcja Tabela ). Na podawe wyznaczonych wcześnej warośc, zapanych w abel paramerów pracy napędu (nrukcja Tabela ), zaprogramować erownk układu napędowego. W odpowednm oprogramowanu dokonać rejeracj przebegu prędkośc, przypezena mocy napędu zanalowanego na anowku pomarowym (wg nrukcj orzymanych od prowadzącego zajęca). Na podawe zarejerowanych wynków porządzć wykrey prędkośc przypezena zaporzebowana momenu mocy w funkcj czau. UWAGA! Pomarów oblczeń dokonać dla średnc koła napędowego wkazanej przez prowadzącego (Ø nd 0,[m], Ø nm 0,07[m]).

. Schema anowka W ćwczenu wykorzyano układ w kórego kład wchodzą: mooredukor SEW S7RRS80S/PT (0,[-]); koła lnowe napędowe o średncach Ø nd 0,[m], Ø nm 0,07[m] ; wózk o zmennej mae z kołam lnowym o średncy Ø w 0,0[m]; układ erowana kładający ę z modułu Eherne, erownka Twdo TWDLMDA0DRT; przemennk częolwośc ABB ACS800-0; Ryunek. Schema poglądowy anowka.

. Przebeg ćwczena ) Na podawe danych orzymanych od prowadzącego zawarych w nrukcj: dokonać oblczeń czau przypadającego na pozczególne eapy jazdy (pk. nrukcj), przelczyć zadaną prędkość podnozena cęŝaru [m/] na wymaganą prędkość kąową lnka ω [/] ( (pk.7 nrukcj). Oblczeń dokonać dla układu olnowana średncy koła napędowego zadanych przez prowadzącego (Ø nd 0,[m], Ø nm 0,07[m]). ) Na podawe orzymanych wynków uzupełnć abelę paramerów pracy układu napędowego (Tabela ) (pk.8 nrukcj). ) Przygoować układ napędowy ak by napęd realzowany był przez koło o zadanej średncy zadany poób olnowana. ) ObcąŜyć wózk zgodne z orzymanym danym. ) Uruchomć anowko. ) Za pomocą erowana ręcznego uawć wózk w krajnych połoŝenach. 7) Zaprogramować erownk układu napędowego zgodne uzykanym wcześnej wynkam - abela paramerów pracy układu napędowego (Tabela ). 8) Uruchomć aplkację rejerującą uawć rejerację prędkośc (0.0), przypezena lnka(0.9) oraz mocy układu napędowego (0.0). 9) Włączyć napęd. 0) Dokonać rejeracj wymenonych w punkce 8 paramerów dla zaprogramowanych wcześnej paramerów pracy napędu. ) Zapać orzymane wynk. ) Powórzyć punky od do dla kolejnych średnc poobów olnowana anowka. ) Wyłączyć anowko.

. Oblczane czau pracy oraz czau przypadającego na pozczególne eapy jazdy wózków. W celu wykreślena przebegu prędkośc podnozena cęŝaru [m/] w funkcj czau naleŝy oblczyć cza przypadający na pozczególne eapy jazdy wózków zgodne z ponŝzym przykładem. Uzykane wynk naleŝy uzupełnć w abel paramerów pracy (Tabela ) w kolumne B ( cza przypadający na pozczególne eapy pracy). Ryunek. Przebeg prędkośc jazdy wózków w funkcj drog. Dla ruchu jednoajne przypezonego, droga () pokona przez cało równa je gdze 0 0 a 0 droga począkowa cała 0 prędkość począkowa cała cza rwana ruchu jednoajne przypezonego a warość przypezene Cza pracy [] oraz cza rozruchu [] ( eap pracy) a 0 0 0 0 0 0 0 0 0 ponewaŝ 0 7

8 Cza pracy [] oraz cza jazdy ualonej [] ( eap pracy) Cza pracy [] oraz cza rozruchu [] ( eap pracy) ( ) ( ) a ( ) ) ( ) ( Cza pracy [] oraz cza jazdy ualonej [] ( eap pracy) Cza pracy [] oraz cza hamowana [] ( eap pracy) ( ) ( ) a ( ) ) ( ) ( Cza pracy [] oraz cza jazdy ualonej [] ( eap pracy) Cza pracy 7 [] oraz cza hamowana [] ( eap pracy) ( ) ( ) a 0 0 7 7 ponewaŝ 0 0 ( ) 0 7 7 ) ( 7

7. Przelczana zadanej prędkośc podnozena cęŝaru na wymaganą prędkość kąową wału lnka. W celu wyznaczena prędkośc kąowej koła napędowego ω [/] oraz prędkośc wału lnka ω [/], zadaną prędkość podnozena cęŝaru [m/] naleŝy przelczyć zgodne z przedawonym ponŝej przykładem. Uzykane wynk naleŝy wpać w abel paramerów pracy napędu (Tabela ) w kolumne D E. Przyjmując chwlowy środek obrou w punkce A z zaleŝnośc knemaycznych moŝna zapać: 0 w R r B w R 0 r w R w R B r 0 w ω Uwzględnając przełoŝene redukora ([-]), dane w nrukcj, prędkość kąowa na wale lnka równa je: R r r 9

8. Uzupełnene abel paramerów pracy (Tabela ). Na podawe warośc uzykanych z oblczeń naleŝy uzupełnć abelę paramerów pracy (Tabela ). Kolumnę B naleŝy uzupełnć poprzez wpane czaów ( []) realzacj pozczególnych eapów pracy (oblczena - parz punk nrukcj). W kolumnach C F naleŝy umeścć warośc prędkośc obroowej lnka (n [%]) na końcu realzacj pozczególnych eapów pracy, warośc e wyrazć naleŝy jako % makymalnych obroów lnka. Wprowadzone dane będą pomocne przy programowanu erownka układu napędowego. 9. Wyznaczane momenu aycznego. PonŜzy przykład przedawa poób wyznaczana momenu aycznego dla układu przedawonego na ryunku ponŝej, zblŝonego do układu wykorzyywanego w ćwczenu. Z warunków równowag dla dźwgn z podparcem w punkce A M ( A ) 0 ( Q G) R ST R 0 Q G S T Momen ayczny równy je: M a S T S T S Q G r r T Q G 0

Tabela. Tabela paramerów pracy A B C D E F końcowa końcowa końcowa prędkość prędkość prędkość cza obroowa lnka obroowa lnka obroowa lnka rwana podcza eapu podcza eapu podcza eapu eapu pracy - koło pracy - koło pracy - koło pracy napędowe napędowe napędowe eap pracy Ø n. [m] Ø n. [m] Ø n. [m] końcowa prędkość obroowa lnka podcza eapu pracy - koło napędowe Ø n. [m] [] n [%] n [%] n [%] n [%]

Dane do opracowana wynków. Średnce kół napędowych Średnce kół wózków PrzełoŜene redukora Makymalna prędkość obroowa lnka Moc znamonowa lnka Ø nd 0,[m]; Ø nm 0,07[m]; Ø w 0,0[m]; 0,[-]; n ma 00[obr/mn]; N70[W]; Wyyczne do prawozdana Sprawozdane pownno zawerać: ) Dane auorów prawozdana, yuł numer ćwczena oraz daę jego wykonana. ) Dla przypadku wkazanego prze prowadzącego: - wykrey prędkośc lnka ω [/] uzykany na podawe oblczeń, - wykrey prędkośc [/], przypezena [/ ] mocy[w] lnka uzykane na drodze dośwadczalnej (na podawe warośc zarejerowanych na zajęcach), - wykrey zaporzebowana momenu [Nm] uzykane na podawe oblczeń z wykorzyanem warośc zarejerowanych na zajęcach. ) ZaleŜnośc wykorzyane do oblczeń. ) Wnok. Leraura. Szklark L, Zarudzk J., Elekryczne mazyny wycągowe, Wydawncwo Naukowe PWN, Warzawa-Kraków 998. Hanel J., Kaweck Z., Tranpor ponowy, Wydawncwo AGH, Kraków 989. Kędzora A., Ekploaacja zybowych urządzeń wycągowych, Wydawncwo Śląk, Kaowce 97. Kuczewk Z., Zbór zadań z napędu elekrycznego, Skrypy uczelnane Nr 78, Polechnka Śląka, Glwce 979. Gergel J., Głuch L., Łopaa A., Zbór zadań z mechank meodyka rozwązań, Skrypy Uczelnane AGH SU, Uczelnane Wydawncwa Naukowo Dydakyczne, Kraków 00. Engel Z, Gergel J., Mechanka-Dynamka, Wydawncwa AGH, Kraków 998