Siły zachowawcze i niezachowawcze. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Podobne dokumenty
Zasady dynamiki Newtona. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

W tym module rozpoczniemy poznawanie właściwości fal powstających w ośrodkach sprężystych (takich jak fale dźwiękowe),

Drgania w obwodzie LC. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

v p dr dt = v dr= v dt

Rozdział 4. Praca i energia

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

Ciąg monotoniczny. Autorzy: Katarzyna Korbel

Ciśnienie definiujemy jako stosunek siły parcia działającej na jednostkę powierzchni do wielkości tej powierzchni.

Fizyka 5. Janusz Andrzejewski

= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin

Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Zasady dynamiki Newtona

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Praca, moc, energia INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Prawo Biota-Savarta. Autorzy: Zbigniew Kąkol Piotr Morawski

Praca w języku potocznym

PRACA Pracą mechaniczną nazywamy iloczyn wartości siły i wartości przemieszczenia, które nastąpiło zgodnie ze zwrotem działającej siły.

Ciepło właściwe. Autorzy: Zbigniew Kąkol Bartek Wiendlocha

Soczewkami nazywamy ciała przeźroczyste ograniczone dwoma powierzchniami o promieniach krzywizn R 1 i R 2.

PRACA. MOC. ENERGIA. 1/20

Indukcyjność. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Suriekcja, iniekcja, bijekcja. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Wykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Praca, moc, energia. 1. Klasyfikacja energii. W = Epoczątkowa Ekońcowa

PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 3 ENERGIA I PRACA SIŁA WYPORU. Piotr Nieżurawski. Wydział Fizyki. Uniwersytet Warszawski

Pochodna funkcji a styczna do wykresu funkcji. Autorzy: Tomasz Zabawa

Energia potencjalna pola elektrostatycznego ładunku punktowego

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania na ćwiczenia, seria 2

Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący:

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

Ćwiczenie: "Symulacja zderzeń sprężystych i niesprężystych"

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.

Funkcja pierwotna. Całka nieoznaczona. Podstawowe wzory. Autorzy: Konrad Nosek

Metoda eliminacji Gaussa. Autorzy: Michał Góra

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Całki z funkcji trygonometrycznych. Autorzy: Tomasz Drwięga

Wykład FIZYKA I. 3. Dynamika punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW

Tożsamości cyklometryczne. Zadania z zastosowaniem funkcji cyklometrycznych. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Kto wykonał większą pracę?

Podstawy fizyki. Wykład 2. Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Prawo Coulomba. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

ZADANIA PRACA, MOC, ENREGIA

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

Mechanika klasyczna opiera się na trzech podstawowych prawach noszących nazwę zasad dynamiki Newtona. Przykładowe sformułowania tych zasad:

Podstawy fizyki. Wykład 2. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr

Zasada zachowania energii

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

3.3. Energia mechaniczna. Rodzaje energii mechanicznej

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Dynamika

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

Zasada zachowania energii

Obliczanie długości łuku krzywych. Autorzy: Witold Majdak

DYNAMIKA ZADANIA. Zadanie DYN1

Zakład Dydaktyki Fizyki UMK

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

Potencjalne pole elektrostatyczne. Przypomnienie

We wszystkich zadaniach przyjmij wartość przyspieszenia ziemskiego g = 10 2

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

14R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do grawitacji)

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18

Obliczanie pochodnej funkcji. Podstawowe wzory i twierdzenia. Autorzy: Tomasz Zabawa

Zasada zachowania energii

SPRAWDZIAN NR 1. gruntu energia potencjalna kulki jest równa zero. Zakładamy, że podczas spadku na kulkę nie działają opory ruchu.

Czytanie wykresów to ważna umiejętność, jeden wykres zawiera więcej informacji, niż strona tekstu. Dlatego musisz umieć to robić.

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 27.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Przykładowe zdania testowe I semestr,

Tarcie poślizgowe

Ciągłość funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

DYNAMIKA SIŁA I JEJ CECHY

Fizyka 1. zbiór zadań do gimnazjum. Zadania dla wszystkich FIZYKA 1. do gimnazjum

Wykład 2. podstawowe prawa i. Siły w przyrodzie, charakterystyka oddziaływań. zasady. Praca, moc, energia. 1. Jakie znamy siły???

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

Pęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]

Dynamika: układy nieinercjalne

lim Np. lim jest wyrażeniem typu /, a

14P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do grawitacji)

Ćwiczenie: "Kinematyka"

4. Jeżeli obiekt waży 1 kg i porusza się z prędkością 1 m/s, to jaka jest jego energia kinetyczna? A. ½ B. 1 C. 2 D. 2

Drgania. W Y K Ł A D X Ruch harmoniczny prosty. k m

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

Paweł Kogut. Projekt efizyka Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponad gimnazjalnych. Wirtualne Laboratorium Fizyki Ćwiczenie:

Transkrypt:

Siły zachowawcze i niezachowawcze Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 2018

Siły zachowawcze i niezachowawcze Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Praca wykonana przez siłę wypadkową działającą na punkt materialny (ciało) wzdłuż pewnej drogi, jest równa zmianie energii kinetycznej E k tego punktu materialnego W = ΔE k (1) Skorzystamy z tego związku dla rozróżnienia sił zachowawczych i niezachowawczych. W tym celu rozpatrzmy ciało rzucone mv pionowo do góry, któremu nadano prędkość początkową v 0, a tym samym energię kinetyczną E = 2 0 k. Podczas wznoszenia się 2 ciała, siła grawitacji działa przeciwnie do kierunku ruchu więc prędkość ciała, a także i jego energia kinetyczna maleją aż do zatrzymania ciała. Następnie ciało porusza się w przeciwnym kierunku pod wpływem siły grawitacji, która teraz jest zgodna z kierunkiem ruchu. Przy zaniedbywalnym oporze powietrza, prędkość i energia kinetyczna rosną aż do wartości jaką ciało miało początkowo. Ciało rzucone do góry, wraca z tą samą prędkością i energią kinetyczną. Widzimy, że po przebyciu zamkniętej drogi (cyklu) energia kinetyczna ciała nie zmieniła się, więc na podstawie równania ( 1 ) oznacza to, że praca wykonana przez siłę grawitacji podczas pełnego cyklu jest równa zeru. Praca wykonana przez siłę grawitacji podczas wznoszenia się ciała jest ujemna, bo siła jest skierowana przeciwnie do przemieszczenia (kąt pomiędzy przemieszczeniem i siłą wynosi 180 ; cos 180 = 1). Gdy ciało spada siła i przemieszczenie są jednakowo skierowane, praca jest dodatnia, tak że całkowita praca jest równa zeru. DEFINICJA Definicja 1: Siła zachowawcza Siła jest zachowawcza, jeżeli praca wykonana przez tę siłę nad punktem materialnym, który porusza się po dowolnej drodze zamkniętej, jest równa zeru. Siła grawitacji jest siłą zachowawczą. Wszystkie siły, które działają w ten sposób, np. siła sprężysta wywierana przez idealną sprężynę, nazywamy siłami zachowawczymi. Jeżeli jednak, opór powietrza nie jest do zaniedbania, to ciało rzucone pionowo w górę powraca do położenia początkowego i ma inną energię kinetyczną niż na początku, ponieważ siła oporu przeciwstawia się ruchowi bez względu na to, w którym kierunku porusza się ciało (nie tak jak siła grawitacji). Praca wykonywana przez siłę oporu jest ujemna dla każdej części cyklu, zarówno przy wznoszeniu jak i opadaniu ciała, więc podczas tego cyklu została wykonana praca różna od zera. DEFINICJA Definicja 2: Siła nie zachowawcza Siła jest niezachowawcza, jeżeli praca wykonana przez tę siłę nad punktem materialnym, który porusza się po dowolnej drodze zamkniętej, nie jest równa zeru. Siła oporu powietrza jest siłą niezachowawczą. Wszystkie siły, które działają w ten sposób, np. siła tarcia, nazywamy siłami niezachowawczymi. Różnicę między siłami niezachowawczymi i zachowawczymi możemy zobrazować jeszcze inaczej. W tym celu rozpatrzmy pracę wykonaną przez siłę grawitacji podczas ruchu ciała z punktu A do punktu B po dwóch różnych drogach tak jak pokazano na rysunku poniżej.

Rysunek 1: Ciało przesuwane z punktu A do punktu B w polu grawitacyjnym po dwóch różnych drogach. Z naszych poprzednich rozważań wiemy, że praca wykonana przez siłę grawitacji podczas ruchu ciała w górę jest ujemna, bo siła jest skierowana przeciwnie do przemieszczenia (kąt pomiędzy przemieszczeniem i siłą wynosi 180 ; cos 180 = 1). Gdy ciało przemieszcza się w dół, to siła grawitacji i przemieszczenie są jednakowo skierowane, praca jest dodatnia. Natomiast przy przemieszczaniu w bok, siła grawitacji nie wykonuje żadnej pracy, bo jest prostopadła do przemieszczenia ( cos 90 = 0). Widzimy, że przesunięcia w górę znoszą się z przemieszczeniami w dół, tak że wypadkowe przemieszczenie w pionie wynosi h i w konsekwencji wypadkowa praca wykonana przez siłę grawitacji wynosi W = mgh bez względu na wybór drogi. Praca w polu grawitacyjnym nie zależy od wyboru drogi łączącej dwa punkty, ale od ich wzajemnego położenia. Możemy uogólnić nasze rozważania na dowolną siłę zachowawczą. Jeszcze raz rozpatrzmy ruch ciała z punktu A do punkt B po jednej drodze (1) oraz powrót z B do A po innej drodze (2) (Rys. 2a). Rysunek 2: Ciało przemieszcza się z punktu A do punktu B i z powrotem. Ponieważ siła działająca na ciało jest zachowawcza, to dla drogi zamkniętej z A do B i z powrotem praca jest równa zeru + = 0 (2) lub zapisując to inaczej =. (3) Jeżeli teraz odwrócimy kierunek ruchu i przejdziemy z A do B po drodze (2) (Rys. 2b) to, ponieważ zmieniamy tylko kierunek ruchu, to otrzymujemy pracę tę samą, co do wartości ale różniącą się znakiem =. (4) Porównując dwa ostatnie równania otrzymujemy =. (5) Widać z tego, że praca wykonana przez siłę zachowawczą przy przemieszczaniu ciała od A do B jest taka sama dla obu dróg. Drogi (1) i (2) mogą mieć dowolny kształt o ile tylko łączą te same punkty A i B =. (6)

DEFINICJA Definicja 3: Siła zachowawcza i niezachowawcza Siłę nazywamy zachowawczą, jeżeli praca wykonana przez nią nad punktem materialnym poruszającym się między dwoma punktami zależy tylko od tych punktów, a nie od łączącej je drogi. Siłę nazywamy niezachowawczą, jeżeli praca wykonana przez nią nad punktem materialnym poruszającym się między dwoma punktami zależy od drogi łączącej te punkty. Przedstawione definicje siły zachowawczej są równoważne. Teraz, kiedy znasz już definicję sił zachowawczych, wykonaj poniższe ćwiczenie. ZADANIE Zadanie 1: Równia pochyła i sprężyna Treść zadania: Ciało o masie m zsuwa się z równi pochyłej w kierunku nieważkiej sprężyny (Rys. 3). Ruch odbywa się bez tarcia. Ciało dociera do sprężyny i w wyniku działania siły sprężystej zostaje zatrzymane. Następnie, pod wpływem rozprężającej się sprężyny, ciało porusza się w przeciwnym kierunku. Spróbuj teraz odpowiedzieć na następujące pytania (odpowiedzi zapisz poniżej): a) Jakie siły działają na ciało w trakcie jego ruchu? b) Czy są to siły zachowawcze? Jak zmieniłaby się sytuacja, gdyby występowało tarcie pomiędzy ciałem a poziomą płaszczyzną? Zauważ, że ciało odepchnięte przez sprężynę powraca do swojego stanu początkowego. Rysunek 3: Ruch ciała po równi pochyłej Publikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/. Data generacji dokumentu: 2018-02-21 10:24:23 Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=c5cc6046df41a8215ee3afa79f8f6532 Autor: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński