Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podobne dokumenty
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

Model wiązania kowalencyjnego cząsteczka H 2

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy chemii obliczeniowej

Wykład 5: Cząsteczki dwuatomowe

c) prawdopodobieństwo znalezienia cząstki między x=1.0 a x=1.5 jest równe

Wykład z Chemii Ogólnej

Fizyka atomowa r. akad. 2012/2013

Symbol termu: edu (sumy ca lkowitego orbitalnego momentu edu i ca lkowitego spinu) Przyk lad: 2 P 3. kwantowa

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

i elektronów w czasteczkach (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra 2M b a i b; m -masa elektronu e 2 r ij

Elektronowa struktura atomu

1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Geometria cząsteczek wieloatomowych. Hybrydyzacja orbitali atomowych.

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

3. Cząsteczki i wiązania

Orbitale typu σ i typu π

Atomy wieloelektronowe

Inżynieria Biomedyczna. Wykład XII

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Cząsteczki. 1.Dlaczego atomy łącz. 2.Jak atomy łącz. 3.Co to jest wiązanie chemiczne? Jakie sąs. typy wiąza

Stara i nowa teoria kwantowa

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Różne typy wiązań mają ta sama przyczynę: energia powstającej stabilnej cząsteczki jest mniejsza niż sumaryczna energia tworzących ją, oddalonych

Wykład Budowa atomu 3

Budowa atomów. Atomy wieloelektronowe Układ okresowy pierwiastków

Spis treści. Metoda VSEPR. Reguły określania struktury cząsteczek. Ustalanie struktury przestrzennej

TEORIA ORBITALI MOLEKULARNYCH (MO) dr Henryk Myszka - Uniwersytet Gdański - Wydział Chemii

Mechanika kwantowa. Erwin Schrödinger ( ) Werner Heisenberg

Stany skupienia materii

Teoria Orbitali Molekularnych. tworzenie wiązań chemicznych

Wykład 5 Widmo rotacyjne dwuatomowego rotatora sztywnego

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

3. Cząsteczki i wiązania

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Cz. I Materiał powtórzeniowy do sprawdzianu dla klas II LO - Wiązania chemiczne + przykładowe zadania i proponowane rozwiązania

Elementy chemii obliczeniowej i bioinformatyki Zagadnienia na egzamin

Zasady obsadzania poziomów

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wykład V Wiązanie kowalencyjne. Półprzewodniki

Temat Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca. Uczeń:

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii

Atom wodoru. Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu:

Cz. I Materiał powtórzeniowy do sprawdzianu dla klas I LO - Wiązania chemiczne + przykładowe zadania i proponowane rozwiązania

1 i 2. Struktura elektronowa atomów, tworzenie wiązań chemicznych

WYKŁAD 3 CZĄSTECZKI WIELOATOMOWE ZWIĄZKI WĘGLA

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Spis treści. Przedmowa redaktora do wydania czwartego 11

Wykład przygotowany w oparciu o podręczniki:

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Fizyka 3.3 WYKŁAD II

Elektronowa struktura atomu

Podstawy chemii obliczeniowej

CZĄSTECZKA. Do opisu wiązań chemicznych stosuje się najczęściej metodę (teorię): metoda wiązań walencyjnych (VB)

Oddzia lywania miedzycz. jony molekularne lub atomy. edzy A i B:

INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład X

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej

Przejścia optyczne w cząsteczkach

WIĄZANIA. Co sprawia, że ciała stałe istnieją i są stabilne? PRZYCIĄGANIE ODPYCHANIE

Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru

Budowa atomu Poziom: rozszerzony Zadanie 1. (2 pkt.)

RJC. Wiązania Chemiczne & Slides 1 to 39

STRUKTURA ELEKTRONOWA CZA STECZEK: METODA ORBITALI MOLEKULARNYCH (MO) Ćwiczenia. Monika Musia l

Atomy wieloelektronowe i cząsteczki

Chemia Ogólna wykład 1

Atom wodoru i jony wodoropodobne

Elementy teorii powierzchni metali

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład X

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

H H 2.5 < H H CH 3 N O O H C N ŁADUNEK FORMALNY. 2.5 dla atomu węgla C C 2.5 H 2.1. Li 1.0. liczba e - walencyjnych w atomie wolnym C 2.5 H 2.

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

JEDNOSTKI ATOMOWE =1, m e =1, e=1, ; 1 E 2 h = 4, J. Energia atomu wodoru lub jonu wodoropodobnego w jednostkach atomowych:

Układ okresowy. Przewidywania teorii kwantowej

13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe)

b) Pierwiastek E tworzy tlenek o wzorze EO 2 i wodorek typu EH 4, a elektrony w jego atomie rozmieszczone są na dwóch powłokach elektronowych

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

struktura atomowa 9 grudnia 2016 struktura atomowa

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Ligand to cząsteczka albo jon, który związany jest z jonem albo atomem centralnym.

zaprezentowana w 1940 roku (Sidgwick i Powell). O budowie przestrzennej cząsteczki decyduje łączna liczba elektronów walencyjnych wokół atomu

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

Spektroskopia magnetyczna

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

CZĄSTECZKA. Do opisu wiązań chemicznych stosuje się najczęściej jedną z dwóch metod (teorii): metoda wiązań walencyjnych (VB)

Teoria funkcjonału gęstości

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

na dnie (lub w szczycie) pasma pasmo jest paraboliczne, ale masa wyznaczona z krzywizny niekoniecznie = m 0

Chemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Konwersatorium 1. Zagadnienia na konwersatorium

SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Fizyka Ciała Stałego. Struktura krystaliczna. Struktura amorficzna

Transkrypt:

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 10 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16

Plan 1 Metoda orbitali molekularnych 2 Hybrydyzacja 3 Energia ruchu jader

Metoda orbitali molekularnych w zastosowaniu do czasteczki dwuatomowej homojadrowej ψ = c A φ A + c B φ B Z symetrii c A = ±c B Orbitale molekularne (unormowane, ψ ψ = 1): ψ + = φ A + φ B ψ = φ A φ B 2(1 + S) 2(1 S) Całka nakrywania S = φ A φ B (Szczegóły na tablicy)

Energia elektronu Energia elektronu w stanie ψ : E ± = ψ ± H 0 ψ ± = H AA ± H AB 1 ± S H AA = φ A H 0 φ A E at energia elektronu w atomie H AB = φ A H 0 φ B αs, gdzie α > 0 Dwa stany elektronowe: E + = E at + H AB E at S 1 + S = E at E + E = E at H AB E at S 1 S = E at + E E > E + (Szczegóły na tablicy)

Konfiguracje elektronowe orbital antywiaż acy ψ - > ΔE - φ A > φ B > ψ + > ΔE + orbital wiaż acy Dodatni jon wodoru H + 2 : Czasteczka H 2 : 1σ + u 1σ + u 1s 1s 1s 1s 1σ + g 1σ + g Stabilna czasteczka Stabilniejsza niż H + 2

Konfiguracje elektronowe Co z ujemnym jonem H 2? A czasteczka helu? 1σ + u 1σ + u 1s 1s 1s 1s 1σ + g 1σ + g Jeden elektron na orbitalu antywiaż acym czasteczka mało stabilna, ale obserwowana [B. Jordon-Thaden et. al., Phys. Rev. Lett 107, 193003 (2011)] Dwa elektrony na orbitalu antywiaż acym wzrost energii przeważa nad zyskiem czasteczka nie istnieje

Konfiguracje elektronowe Lit Czasteczka Litu Li 2 : 2s 2σ + u 2s Efekty wiazania/antywi azania elektronów wewnętrznych praktycznie się znosza 2σ + g O energii wiazania decyduja dwa elektrony z powłoki 2 stabilna czasteczka 1s 1σ + u 1s W tworzeniu wiazań uczestnicza praktycznie tylko elektrony walencyjne 1σ + g

Funkcje falowe Orbital wiaż acy duża gęstość elektronowa pomiędzy jadrami efekt przyciagania elektrostatycznego Orbital antywiaż acy znikajaca gęstość elektronowa pomiędzy jadrami [photonicswiki.org]

Nakładanie orbitali p Orbitale wiaż ace utworzone przez kombinacje liniowe, w których rośnie gęstość elektronowa w obszarze pomiędzy atomami

+ + Symetrie orbitali w czasteczkach dwuatomowych Obrót wokół osi czasteczki orbitale wiążące z orbitali atomowych s i p z obrót o 180 o nie zmieniają znaku - orbitale σ orbitale wiążące z orbitali atomowych p x i p y + + = zmiana znaku na przeciwny orbitale π

Symetrie obrotowe a moment pędu W czasteczkach dwuatomowych [L, H] 0, ale [L z, H] = 0 L z jest określone i numerowane liczba kwantowa m l : W stanach σ : m l = 0 W stanach π : m l = ±1 W stanach δ : m l = ±2 Im większy rzut momentu pędu na oś czasteczki tym więcej płaszczyzn węzłowych ma funkcja falowa. Elektronowy moment pędu dla czasteczki dwuatomowej: Λ = m (1) l + m (2) l = 0(Σ), 1(Π), 2( ),...

+ + + Metoda orbitali molekularnych Hybrydyzacja Energia ruchu jader Symetrie orbitali w czasteczkach dwuatomowych Inwersje i odbicia nie zmieniają znaku - orbitale gerade (g) zmiana znaku - orbitale ungerade (u) Orbitale wiaż ace: σ g +, π u Orbitale antywiaż ace: σ u +, π g ("+" oznacza brak zmiany znaku przy odbiciu względem dowolnej płaszczyzny zawierajacej oś czasteczki)

Stany wzbudzone Czasteczka azotu stan podstawowy N 2 3σ + u 1π g 2p 1 Σ g + 2p 1 Σ g + multipletowość symetrie 3σ + g 1π u Rzut orbitalnego momentu pędu stany wzbudzone 3σ + u 3σ + u 1π g 1π g 2p 1 Π g 2p 2p 3 Π g 2p 3σ + g 3σ + g 1π u 1π u

Czasteczki heteroatomowe W czasteczkach heteroatomowych orbitale molekularne moga być tworzone z różnych orbitali atomowych ψ = c A φ 1 A + c B φ 2 B c A 2 c B 2 Czasteczka fluorowodoru (HF): Fluor Wodór 2p: -18,6 ev 1s: -13,6 ev 2s: -38 ev 1s: -694 ev Fluor 2p 4σ + 3σ + 1π Wodór 1s 2s 2σ + 1s 1σ +

Hybrydyzacja W niektórych czasteczkach w tworzeniu orbitalu molekularnego uczestniczy więcej niż jeden orbital z każdego atomu ψ = i c i A φ i A + j c j B φj B i ci A φi A - zhybrydyzowany orbital atomu A [www.grandinetti.org]

Hybrydyzacja W atomie węgla W atomie węgla mieszaja się orbitale s i p Hybrydyzacja sp 3 w czasteczce metanu CH 4 [www.periodni.com]

Hybrydyzacja sp 2 [www.periodni.com, wps.prenhall.com] Jeden orbital p pozostaje niezhybrydyzowany Kat 120 o pomiędzy orbitalami sp 2

Czasteczka benzenu Sześciokatny kształt czasteczki benzenu zdeterminowany przez orbitale sp 2 (orbitale molekularne σ) Elektrony na orbitalach atomowych p z (orbital molekularny π) sa zdelokalizowane (układ aromatyczny) [www.chemtube3d.com]

Energia elektronów w zależności od odległości jader Przy R energia czasteczki daży do energii dwóch oddzielnych atomów Przy R 0 energia daży do nieskończoności Dla R = R e energia przyjmuje wartość minimalna E min Np. potencjał Morse a: E(R) = D [ 1 e α(r Re)] 2 E el R D R e R

Krzywe energii potencjalnej [J. Szczepkowski, A. Grochola, W. Jastrzębski, P. Kowalczyk, Chem. Phys. Lett. 576, 10 (2013)]

Energia czasteczki w funkcji odległości jader Uwzględniamy całkowita energię elektronów w potencjale nieruchomych jader (odległość jader = stały parametr R) i dodajemy energię elektrostatycznego odpychania jader (całość nazywamy dalej E el (R)) E el D R R e R ψ - > ψ - > ψ - > ψ + > ψ + > ψ + > R < R e R e R > R e

Energia ruchu jader Zmiana położenia jader powoduje zmianę energii czasteczki wynikajac a ze zmiany energii elektronów i oddziaływania elektrostatycznego jader (E el (R)) przy zmianie R. Efektywnie ruch jader odbywa się w potencjale opisanym E el (R) Energię wynikajac a z ruchu jader E N znajdujemy rozwiazuj ac jadrowe równanie Schroedingera [ ˆTN + E el (R)] χ( R) = E N χ( R) gdzie ˆT N energia kinetyczna jader E el (R) = E el (R) E el (R e ) χ( R) jadrowa funkcja falowa (Formalne wyprowadzenie w Fizyce czasteczek P. Kowalczyka)

Przybliżenie Borna-Oppenheimera Wprowadzony opis jest prawdziwy przy następujacych założeniach: Ruch elektronów jest na tyle szybki, że natychmiast dostosowuja się do położenia jader. Ruch jader nie zmienia stanu elektronowego czasteczki (przybliżenie adiabatyczne) Zmiany elektronowej funkcji falowej sa zaniedbywalne przy zmianie położenia jader

Rozkład energii jader Ruch jader: postępowy (nieskwantowany pomijamy) oscylacyjny (zmiany odległości między jadrami) rotacyjny W przypadku małych drgań i powolnych obrotów można rozdzielić energię kinetyczna jader na energię oscylacyjna i rotacyjna: [ ˆTosc + ˆT rot + E el (R)] χ( R) = E N χ( R) χ = χ osc χ rot E N = E osc + E rot Całkowita energia i funkcja falowa czasteczki: Ψ = ψ el χ osc χ rot E = E el + E osc + E rot

Równanie Schroedingera dla czasteczki dwuatomowej ] [ 2 2µ 2 R + E el (R) χ( R) = E N χ( R) µ masa zredukowana czasteczki We współrzędnych sferycznych [ ( 2 2µR 2 R 2 ) ] + Ĵ2 R R 2µR 2 + E el(r) χ( R) = E N χ( R) Ĵ operator momentu pędu jader o własnościach Ĵ 2 χ rot = J(J + 1) 2 χ rot J = 0, 1, 2,... Ĵ z χ rot = M J χ rot J M J J χ rot = Y J,M (θ, φ) harmoniki sferyczne

Rozwiazanie jadrowego równania Schroedingera Funkcję falowa wstawiamy w postaci χ( R) = 1 R χ osc(r)χ rot (θ, φ) Wtedy [ ( ) 2 2µR 2 R R 2 R + J(J+1) 2 + E 2µR 2 el (R) 1 = E N R χ oscχ rot ] 1 R χ oscχ rot = Wyodrębniamy 1/R z funkcji radialnej dla wygody, bo ( R 2 ) 1 R R R χ osc = R 2 R 2 χ osc Wstawiamy i mnożymy stronami przez R: [ 2 2 ] J(J + 1) 2 + 2µ R2 2µR 2 + E el (R) χ osc χ rot = E N χ osc χ rot

Rozwiazanie jadrowego równania Schroedingera Po skróceniu χ rot dostajemy równanie na χ osc : [ 2 2 ] J(J + 1) 2 + 2µ R2 2µR 2 + E el (R) χ osc = E N χ osc Ruch jader odbywa się w potencjale efektywnym V ef (R) = J(J + 1) 2 2µR 2 + E el (R)

Rozwiazanie jadrowego równania Schroedingera Ruch oscylacyjny jader Załóżmy: Ruch czysto oscylacyjny (J = 0) Drgania o małej amplitudzie ( E el (R) można rozwinać w szereg Taylora wokół R e ): E el (R) = E el (R) E el (R e ) = 1 2 k(r R e) 2 +... gdzie k = d2 E el (R) dr 2 Re, a de el (R) dr R e = 0 w minimum Otrzymujemy równanie oscylatora harmonicznego: [ 2 2 2µ R 2 + 1 ] 2 k(r R e) 2 χ osc = E v χ osc Energia oscylacji E v : E v = (v + 1 /2) ω ω = k/µ

Oscylator anharmoniczny W rzeczywistym potencjale odległość między stanami oscylacyjnymi maleje ze wzrostem v (studnia potencjału rozszerza się w porównaniu z potencjałem harmonicznym) Dla potencjału Morse a: E v = (v + 1 /2) ω (v + 1 /2) 2 ωx [www.galaxyzooforum.org]