Szlifowanie długich powierzchni śrubowych dla precyzyjnych napędów

Transkrypt

1 KACALAK Wociech MAJEWSKI Macie LIPIŃSKI Dariuz 3 Szlifowanie długich owierzchni śrubowych dla recyzynych naędów WSTĘP Mechanizmy śrubowo-oczne, zwane aże śrubami ociągowymi ocznymi oowane ą owzechnie w uładach naędów i ozyconowania racuących aże w środach ranoru. Mechanizmy e charaeryzuą ię wyoim wółczynniiem rawności, możliwością racy z częymi nawroami, braiem luzu oiowego, dużą zywnością oraz dużą doładnością ou. Od doładności ou zależy doładność ozyconowania rzemiezczanych elemenów. Porzez dobór zaryu śruby i naręi oraz narężeń węnych dąży ię do zaewnienia wyoie zywności rzeładni i owarzalności ozyconowania. Soue ię mechanizmy śrubowo-oczne z uładem chłodzenia. W uładach wyoażonych w chłodzenie wymuzone łyn chłodzący e ierowany rzez naręi. Soowane ą eż śruby drążone z chłodzeniem, co zaewnia lezą abilizacę emeraury na całe długości śruby. Minimalizaca odzałceń cielnych odcza obróbi oraz odcza eloaaci mechanizmów śrubowych e zaem odawą odwyżzania ich doładności. Soowane mogą być również onrucyne ooby minimalizaci i regulaci luzu oiowego w rzeładniach śrubowych i ślimaowych [3, 5]. W aryule rzerowadzono analizę rozładu emeraur w zlifowanych śrubach (dla zewnęrznych, oruzaących ię źródeł cieła o zmienne wydaności i w zmiennych warunach chłodzenia), wyznaczono wływ rzyrou emeraur na odzałcenia cielne rzedmiou i zlifieri, oreślono odchyłi ołożenia rzerou, w órym naęue zlifowanie, oracowano odawy minimalizaci niedoładności zlifowania oraz wyznaczono raegię omenowania ozoałych rzyczyn niedoładności. Zaoowanie oracowane meody omenaci odzałceń cielnych zlifowanych recyzynych śrub, oowanych do uładów omiarowych, ozwala zmniezyć odchyłi ou do warości mnieze od µm/mm. Oracowano algorymy i rogramy [5] wyorzyuące zuczne meody wnioowania rozmyego i ieci neuronowe do doboru aramerów i warunów zlifowania. Oracowano rocedury [5] realizuące ewencyne rocedury onrolne, z órych dane ą naęnie wyorzyywane ao dane weściowe do neuronowego yemu diagnozowania rzyczyn niedoładności i oreślania raegii omenaci.. PRZYCZYNY ODCHYŁEK SKOKU SZLIFOWANYCH POWIERZCHNI ŚRUBOWYCH Zaadnicze rzyczyny odchyłe ou anowią: odchyłi ozyconowania ołożenia śruby względem rzedmiou, bicie oiowe wrzeciona rzedmiou obrabianego, bicie wrzeciona ściernicy, odchyłi doładności inemayczne w naędach ruchu ouwowego, cielne i mechaniczne odzałcenia obrabiari i rzedmiou obrabianego oraz odchyłi doładności geomeryczne zlifieri a zczególnie odchyłi ołożenia oi rzedmiou obrabianego względem ierunu ruchu ołu. Między oiowymi, romieniowymi i ionowymi rzemiezczeniami rzedmiou względem ściernicy a odchyłą ou zachodzi zależność (ry. ): Prof. dr hab. inż. W. Kacala, rofeor zwyczany, Poliechnia Kozalińa, Wydział Mechaniczny. Tel: , wociech.acala@u.ozalin.l Dr hab. inż. M. Maewi, rofeor nadzwyczany, Poliechnia Kozalińa, Wydział Mechaniczny. Tel: , macie.maewi@u.ozalin.l 3 Dr inż. D. Liińi, adiun, Poliechnia Kozalińa, Wydział Mechaniczny. dariuz.liini@u.ozalin.l 5

2 P() d z N dn () y() g z() g g () co gdzie: wółrzędna mierzona wzdłuż oi owierzchni śrubowe, Δ(), Δy(), Δz() umaryczne rzemiezczenia rzerou rzedmiou, oreślonego wółrzędną względem ściernicy odowiednio w ierunu oiowym, romieniowym i ionowym. Nawięzy wływ na warość odchyłi ou maą rzemiezczenia oiowe rzedmiou względem ściernicy Δ, namniezy zaś wływ wywieraą rzemiezczenia ionowe Δz. γ Δ N v w v v w O y O w P z Δ O' w P 3 Δ y P Δ z P Δ y = Δ y+( Δ y) Δ z umaryczne rzemiezczenie romieniowe ( Δ y) Δ z umaryczna odchyła ołożenia Ry.. Sumaryczna odchyła ołożenia unu P o rozarywanego rzerou względem owierzchni ściernicy. Oznaczenia: ɣ ą ochylenia oi ściernicy; α oiowy ą zaryu owierzchni śrubowe; Δ, Δ y, Δ z odchyłi ołożenia unu P ; (Δ ) Δy odchyła ołożenia w ierunu oiowym wywołana rzemiezczeniem Δ y, (Δ ) Δz odchyła ołożenia w ierunu oiowym wywołana rzemiezczeniem Δ z. P o γ n P' P P'' 3 ( Δ ) Δ z α o Δ = Δ +( Δ ) Δ +( Δ ) z Δ y. ROZKŁAD TEMPERATURY W SZLIFOWANYM PRZEDMIOCIE P'' ( Δ ) Δ y Przewodzenie cieła w rzedmiocie odcza zlifowania owierzchni śrubowe należy do rzyadów nieualonego rzewodnicwa, z oruzaącym ię zewnęrznym źródłem cieła [, 4, 7]. Założenia o quai-ualonym rozładzie ą łuzne dla rzyadów, w órych długość zlifowane owierzchni śrubowe e wieloronie więza od e średnicy odziałowe. Wówcza rozład emeraury w oi owierzchni śrubowe, w uładzie związanym ze źródłem cieła, zmienia ię ylo nieznacznie wraz z rzemiezczaniem źródła cieła wzdłuż oi zlifowane owierzchni. Przyroy średnie emeraury ΔT śr obrabianego rzedmiou zależą od ilości cieła rzeływaącego do rzedmiou dq, ilości cieła oddawanego rzez rzedmio do ooczenia dq o oraz may m i cieła właściwego maeriału rzedmiou c : d T dq dq / m c () śr Udział cieła rzeływaącego do rzedmiou u c w energii zlifowania de Fv d (3) o 6

3 Ilość cieła oddawanego rzez rzedmio do ooczenia dq o można wyrazić wzorem: dqo TśrAd (4) gdzie: α - wółczynni rzemowania cieła, β> e wółczynniiem umuącym oddawanie cieła odcza owroów ałowych w wielorześciowych cylach zlifowania, zaś A e ewiwalenną owierzchnią rzedmiou, z uwzględnieniem uzałowania owierzchni śrubowe. Po rozwiązaniu równania: dt A u Fv śr c Tśr d mc mc (5) dla warunu ocząowego ΔT śr =, gdy =, uwzględniaąc, że ładowa yczna iły zlifowania F może być wyrażona wzorem [3]: n n n / F Cv vg (6) gdzie: C ała; v - rędość zlifowania; v - rędość obwodowa zlifowanego rzedmiou; g - głęboość zlifowania; <n< - wyładni zależny od warunów zlifowania. Orzymano: C uc A n n n / Tśri v vg e i L / v g A mc (7) gdzie: L - długość zlifowane owierzchni; i - numer rześcia; ɣ - ą wzniou linii śrubowe (ry. ). T T() T T 5 4 T 3 T 5( ) T 4( ) T 3( ) T ( ) r T T dla < < Ry.. Zmiana średnie emeraury rzedmiou odcza zlifowania owierzchni śrubowe w olenych rześciach Odzałcenia cielne zlifowanego rzedmiou zależą edna nie ylo średniego rzyrou emeraury lecz rzede wzyim od rozładu emeraury wzdłuż oi rzedmiou (ry. 3). W uładzie wółrzędnych związanych ze źródłem cieła (ry. 4), rozład emeraur e quaiayczny. Cechą wyniaącą z ioy wzyich roceów zlifowania e o, iż ze zmianą rędości źródła cieła zmieniaą ię nie ylo waruni rzewodzenia cieła w obrabianym rzedmiocie, ale również zmieniaą ię waruni rzemowania cieła rzez ooczenie [8, 9], a aże zmienia ię wydaność źródła cieła, gdyż rędość źródła cieła e rędością ouwu wzdłużnego. To wzyo owodue, że zależność rzyrou emeraury rzedmiou od rędości ouwu r T ( ) dla < < r 7

4 obwodowego, a zaem i od wydaności zlifowania, nie e zależnością monooniczną, zwłazcza w unach odległych od zlifowane owierzchni - leżących w obliżu oi rzedmiou. Przyro emeraury w rdzeniu zlifowanego ślimaa niemonoonicznie zależy od rędości obwodowe rzedmiou v. W obzarze namniezych rędości ze wzroem rędości źródła cieła v owięza ię rzyro emeraury nie ylo w obliżu owierzchni rzedmiou, ale również w unach leżących w oi rzedmiou. Dla więzych warości ze wzroem rędości v rzyro emeraury w obliżu owierzchni leżących od refą zlifowania nadal ię owięza, ale rzyro emeraur w obliżu oi uż zaczyna ię zmniezać. Ma o duże znaczenie dla wyboru aramerów zlifowania, gdyż o odzałceniach cielnych decyduą rzyroy emeraur nie na ame owierzchni rzedmiou, lecz w ego rdzeniu. T(,r, ) dla =, = T(,r, ) dla =, r=r T(,r) dla r= u u T(,r, ) dla r=r, = u, u - ładowe rędości źródła cieła Ry. 3. Pole emeraur w zlifowanym rzedmiocie rzyro emeraury T [K] POŁOŻENIE ŹRÓDŁA CIEPŁA Xc =35 mm Xc =75 mm Xc =45 mm =95 mm odległość źródła cieła od onia zlifieri [mm] Ry. 4. Przyroy emeraur w oi zlifowanego ślimaa w uładzie związanym ze źródłem cieła (refą zlifowania) 8

5 3. WPŁYW ZJAWISK CIEPLNYCH NA ODCHYŁKĘ SKOKU Odchyłi ołożenia oreślonego rzerou rzedmiou (względem ołożenia nominalnego), będące uiem odzałceń cielnych rzedmiou, zależą od rozładu emeraur wzdłuż ego oi, a aże od odaności oiowe onia i wrzeciennia oraz amego rzedmiou. Ze względu na doładność obróbi ione ą odchyłi ołożenia, ego rzerou, w órym w dane chwili odbywa ię zlifowanie (ry. 5). WRZECIENNIK PRZEDMIOTU T(, ) KONIK O P L L L - w L L L + L + L L - w L L - - = ) =- L +(L) -( L) Ry. 5. Przemiezczenia wywołane cielnym wydłużeniem rzedmiou L - - w O Cielne wydłużenie rzedmiou ΔL owodue, w wyniu odzałceń mechanicznych, zwięzenie odległości łów zlifieri o ΔL i ΔL oraz rężye rócenie rzedmiou o ΔL - w wyniu narężeń ściaących w rzedmiocie. Na odchyłę Δ ołożenia rozarywanego rzerou łada ię zaem: rzemiezczenie w rawo ła onia o ΔL, wydłużenie cielne części rzedmiou (- ) o L, rócenie rężye eże części rzedmiou o L. Orzymue ię zaem L L L. (8) L L L L L Uwzględniaąc, że, dla oreślonych odaności oiowych: onia, wrzeciennia zlifieri w oraz rzedmiou orzymue ię wyrażenie Δ=C -AC, w órym C e wydłużeniem cielnym e części rzedmiou (- ), óra była uż zlifowana w danym rześciu, C e wydłużeniem cielnym całego rzedmiou, A e wółczynniiem uwzględniaącym odaności oiowe elemenów uładu - onia, wrzeciennia zlifieri w oraz rzedmiou, rzy czym: L A w L C T d (9) () 9

6 L C T d () gdzie: α - wółczynni rozzerzalności cielne maeriału rzedmiou. Wółczynni A może rzymować warości z zareu..., ym więze im więza e odaność onia w ounu do odaności wrzeciennia rzedmiou. Jego warość zależy również od ołożenia refy zlifowania względem ońców rzedmiou i dla = oraz =L wynoi: A w Dla uławienia analizy zmian odchyłi ołożenia rzerou, w órym odbywa ię zlifowanie (= ), rzedawiono w formie graficzne zmiany warości wółczynniów A, C, i C oraz zmiany warości wyrażenia AC (ry. 6). wydłużenie cielne C, C [mm] oraz A L wółczynni odaności A w () I - rzeście C A( / =; / =) w C ( )-C ( ) DT C ( ) C D( ) A*C L odległość ściernicy od rawego ońca rzedmiou wydłużenie cielne C, C [mm] II - rzeście mm wółczynni odaności A C A( / =; / =) w C ( )-C ( ) DT C ( ) C C o I rześciu C rzed II rze. L A*C odległość refy zlifowania od rawego ońca rzedmiou mm WRZECIENNIK KONIK Ry. 6. Odchyła ołożenia rzerou, w órym odbywa ię zlifowanie w funci ołożenia ściernicy ( I i II rzeście) 3

7 W ierwzym rześciu odchyła ołożenia Δ rozarywanego rzerou (= ) e dodania wzdłuż całe długości zlifowanego rzedmiou < <L. W naęnych rześciach (i>), wue wzrou emeraury w orzednim rześciu (i-), odchyła ołożenia Δ, wraz z rzemiezczaniem ię ściernicy od rawego do lewego ońca rzedmiou, zmienia zna z uemnego na dodani. O odchyłce ou zlifowane owierzchni śrubowe ΔP, a zwłazcza o umaryczne odchyłce ou ΔP decydue głównie różnica między maymalną i minimalną warością Δ, czyli Δ(Δ)= Δ ma - Δ min. Warość Δ(Δ) zależy zaem od A( ), C ( ) i C ( ) oraz od wydłużenia cielnego śruby w chwili orzedzaące rozarywane rzeście, czyli od ΔC (i=>i+) (ry. 6). 4. ZNACZENIE CHŁODZENIA I PRĘDKOŚCI OBWODOWEJ SZLIFOWANEGO ELEMENTU Z analizy zawi cielnych wynia, że w celu zmniezenia warości odchyłi ołożenia należy: w ierwzym rześciu : zmniezyć warość C i (lub) zwięzyć warość A, w naęnych rześciach : zmniezyć warość C oraz zwięzyć warości C i A. Zmniezenie warości C, czyli wydłużenia e części zlifowane śruby, óra w danym rześciu zoała uż obrobiona, wymaga zaoowania dodaowego chłodzenia e właśnie części rzedmiou. Zaem część rumienia łynu obróbowego owinna być ierowana do refy zlifowania, a część na fragmeny owierzchni obrobione uż w danym rześciu. Zmniezenie warości C może naąić aże w wyniu zwięzania rędości obwodowe zlifowanego rzedmiou v, a zaem i ouwu wzdłużnego. Je o orzyne również ze względu na wydaność obróbi, óra rzy ym ulega odwyżzeniu. Warość ΔC zależy od obniżenia ię średnie emeraury w rdzeniu zlifowanego rzedmiou w oreie między zaończeniem orzedniego rześcia i rozoczęciem aualnego. Im więze e o obniżenie ym więza e warość ΔC. Dla zaewnienia znaczne warości ΔC zalecane e inenywne chłodzenie rzedmiou w czaie owrou ołu zlifieri do ozyci ocząowe. Wzyie owyżze zalecenia można ławie ełnić rzez obniżanie emeraury łynu obróbowego. 5. PODSTAWY MINIMALIZACJI ODCHYŁKI SKOKU Wydłużenie cielne rzedmiou e rzyczyną odzałcenia obrabiari, olegaącego na zwięzeniu odległości łów oraz ewnego, na ogół małego, rężyego rócenia rzedmiou. Rozaruąc dowolny rzeró orzeczny (ry. 7) zlifowane owierzchni śrubowe, leżący między łem wrzeciennia rzedmiou z lewe rony a łem onia z rawe rony, wierdza ię, że w wyniu cielnego wydłużenia rzedmiou ołożenie rzeczywie rozarywanego rzerou różni ię od ołożenia nominalnego. ołożenie nominalne ieł wrzeciennia ieł onia różnica ołożeń ołożenie rzeczywie Ry. 7. Wływ wydłużenia cielnego rzedmiou zlifowanego na rzeczywie ołożenia rozarywanego rzerou względem ołożenia nominalnego. 3

8 Różnice ołożeń rzeczywiych i nominalnych rozarywanego rzerou nie ą ednaowe dla dowolnie wybranych rzeroów. Są ym więze, im bardzie oddalone ą od iebie rozarywane rzeroe. Różnice e mogą mieć odmienne znai, czyli rzeciwne ieruni rzemiezczenia z ołożenia nominalnego do rzeczywiego, co zilurowano na ry. 8 dla dwóch rzeroów o ołożeniach nominalnych i odowiadaących im ołożeniach rzeczywiych. ieł wrzeciennia ołożenie nominalne ołożenie nominalne ieł onia różnica ołożeń różnica ołożeń ołożenie rzeczywie ołożenie rzeczywie Ry. 8. Różnice rzemiezczeń dwóch oddalonych od iebie rzeroów Wynii zczegółowych analiz [5] wazuą, że w ierwzym rześciu warość różnicy ołożeń nominalnego i rzeczywiego rzerou, w órym aualnie odbywa ię zlifowanie (załowanie owierzchni śrubowe) zmienia ię od zera do ewne warości maymalne, co naęue wraz z rzeuwaniem ię refy zlifowania od rawego do lewego rzedmiou (ry. 6). Maymalna warość różnicy ma zależy od rzemiezczenia oiowego (rzeunięcia w lewo) ła zamocowanego we wrzecionie rzedmiou, a o rzemiezczenie zależy z olei od wydłużenia cielnego rzedmiou oraz relaci między zywnością oiową onia i wrzeciennia rzedmiou, czyli od ego w aie roorci wydłużenie cielne rzedmiou będzie ię ładać z odzałceń oiowych wrzeciennia i onia. Podcza zlifowania, gdy ściernica rzemiezcza ię od rawego do lewego ońca rzedmiou, owaące rzemiezczenia ąów wrzeciennia rzedmiou i onia ą różne, lecz ich oune e ały i zależy od zywności w ierunu oiowym uładów, w órych oadzone ą ły. Różnice między ołożeniem nominalnym a ołożeniem rzeczywiym dowolnego rzerou o wółrzędne, w órym odbywa ię w dane chwili zlifowanie owierzchni śrubowe, zależą od rozładu emeraur wzdłuż oi zlifowanego rzedmiou, odaności oiowe uładów, w órych oadzone ą ły oraz od wółrzędne rozarywanego rzerou. O niedoładności obróbi decydue maymalna warość ych różnic. W ierwzym rześciu wyęue ona zwyle w obliżu lewego ońca zlifowanego rzedmiou. Maymalna różnica będzie ym mnieza, im mnieze będzie odzałcenie uładu zamocowania ła wrzeciennia rzedmiou. Jednym ze oobów zmniezenia odzałcenia e zwięzenie zywności oiowe ła wrzeciennia rzedmiou. Możliwości ą edna ograniczone, a oza ym w dla doładności obróbi w wielu rześciach zlifuących nie byłoby o rozwiązanie naleze. Proy oób zlifowania recyzynych owierzchni śrubowych [, 4, 5] olega na ym, że odcza zlifowania w ierwzym rześciu zmnieza ię oune zywności oiowe ła onia do zywności oiowe ła wrzeciennia rzedmiou, wraz z rzemiezczaniem ię ściernicy od rawego ońca do lewego ońca obzaru obróbi. Naroście uzyue ię o albo rzez obniżenie zywności oiowe ła onia, lub leie orzez wywołanie ocząowego rzemiezczenia rzez dociśnięcie ła onia do rzedmiou iłą, óre warość byłaby zmniezona wraz z rzeuwaniem ię ściernicy do wrzeciennia. 3

9 W rześciu drugim i rześciach naęnych zlifowany rzedmio oiada wyżzą emeraurę i w związu z ym ego długość wue odzałceń cielnych e więza. Porzebne e zaem uż od ocząu rześcia rzemiezczenie ła onia w lewo o ę warość. Naęnie yem wnioowania rozmyego erue ołożeniem ła onia. Doładniezy yem omenaci załóceń olega na erowaniu mirorzemiezczeniami obydwu łów w en oób, iż ły onia i wrzeciennia o ecalne onruci mogą być wue odzałceń rężyych lub cielnych rzemiezczane oiowo w granicach - do µm miromerów, z zaoowaniem elemenów iezoelerycznych. Zaewnia o mirorzemiezczenia oiowe zlifowane śruby zgodnie z orzebą omenaci e odzałceń cielnych. WNIOSKI Minimalizaca odzałceń cielnych, óre efeem ma być zmniezenie odchyłe ou, może być realizowana w yemie wnioowania rozmyego [5, 6], co zaewnia: oymalizacę aramerów zlifowania, dobór aramerów dodaowego yemu chłodzenia rzedmiou za refą źródła cieła oraz aramerów uładu chładzania łynu obróbowego. Ineligenny yem omenaci uów zminimalizowanych odzałceń cielnych rzedmiou [5]: doonue analizy rozładów emeraur w zlifowane śrubie, rzerowadza omenowanie odchyłe względnego ołożenia rzedmiou i narzędzia orzez erowanie mirorzemiezczeniami rzedmiou wzdłuż ego oi. Przemiezczenia e ą zależne od ołożenia refy zlifowania, rzemiezczaące ię wzdłuż zlifowane owierzchni śrubowe. Wynii analizy odchyłe ou dla zlifowania bez omenaci oraz z omenacą ze zmiennym ołożeniem ła onia rzedawiono na ry. 9. Uzyano dwurone zmniezenie odchyłi ou, co oznacza iony wzro doładności orzez zaoowanie roego yemu omenaci odzałceń cielnych rzedmiou. Ry. 9. Schema do analizy odchyłe ou Proe zoał finanowany ze środów Narodowego Cenrum Naui rzyznanych na odawie decyzi numer DEC-/5/B/ST8/8. Srezczenie Mechanizmy śrubowo-oczne, zwane aże śrubami ociągowymi ocznymi oowane ą owzechnie w uładach naędów i ozyconowania. Naważnieze wymagania doyczą wyoie doładności ou, od czego zależy doładność ozyconowania rzemiezczanych elemenów. Porzez dobór zaryu śruby i naręi oraz narężeń węnych dąży ię do zaewnienia wyoie zywności rzeładni i owarzalności ozyconowania. Soue ię mechanizmy śrubowo-oczne z uładem chłodzenia w celu zmniezenia niedoładności ozyconowania. Minimalizaca odchyłe ou wywarzanych śrub o duże długości e złożonym zadaniem. Główną rzyczyną niedoładności zlifowanych owierzchni śrubowych ą odzałcenia cielne uładu echnologicznego odcza obróbi. Przerowadzono analizę rozładu emeraur w zlifowanych śrubach dla zewnęrznych, oruzaących ię źródeł cieła o zmienne wydaności i w 33

10 zmiennych warunach chłodzenia, wyznaczono wływ rzyrou emeraur na odzałcenia cielne rzedmiou i zlifieri, oracowano odawy minimalizaci niedoładności zlifowania oraz wyznaczono raegię omenowania ozoałych rzyczyn niedoładności. Słowa luczowe: rocey zlifowania, długie owierzchnie śrubowe, onruca recyzynych naędów Grinding of long crew urface for reciion drive Abrac Ball crew mechanim, alo nown a roller crew are commonly ued in acuaor and oiioning yem. The mo imoran requiremen i high reciion ich, which deermine he oiioning accuracy of relocaing elemen. The elecion of he ouline of crew and ca and iniial ree ee o rovide high rigidiy of he gear and reeaabiliy of i oiioning. Ball crew mechanim are alied wih a cooling yem in order o reduce he inaccuracy of oiioning. Minimizaion of deviaion of ich of roduced crew of coniderable lengh i a comle a. The main caue of he inaccuracy of he ground helical urface i hermal deformaion of he echnological yem during he machining roce. The aricle coni of an analyi carried ou o deermine he emeraure diribuion in he ground crew for eernal moving hea ource of variable effecivene and variable cooling condiion, he deerminaion of he influence of he emeraure increae on he hermal deformaion of he obec and grinding ool, he foundaion of minimizaion of inaccuracie of grinding, and he deerminaion of he raegy of comenaion of he remaining caue of inaccuracy. Keyword: grinding rocee, long crew urface, rucure of reciion drive BIBLIOGRAFIA. Guo C., Malin S.: Analyi of Tranien Temeraure in Grinding. Journal of Engineering for Indury, vol. 7, nr 4 (995), ASME 995, Kacala W., Lubińi A.: Soób zlifowania doładnych owierzchni śrubowych, zwłazcza długich gwinów. Paen nr 6 799, 993 r. 3. Kacala W.: Wybrane roblemy onruci i echnologii recyzynych rzeładni ślimaowych. Monografia Wydziału Mechanicznego nr 5, Poliechnia Kozalińa, Kozalin Kacala W., Lewowicz R.: Präziionchleifen Langer Schrauben und Sindeln. Weraechni WT Produion und Managemen, Sringer Verlag /, 994, Kacala W., Maewi M., Liińi D.: Minimalizaca odzałceń cielnych i omenaci odchyłe ołożenia ściernicy i rzedmiou w roceie zlifowania długich owierzchni śrubowych. Mieięczni Nauowo-Techniczny MECHANIK, nr /4, SIMP 4, Liińi D., Kacala W.: Aemen of he accuracy of he roce of ceramic grinding wih he ue of fuzzy inerference. Lecure Noe in Comuer Science 443. Sringer 7, Pavel R., Srivaava A.: An eerimenal inveigaion of emeraure during convenional and CBN grinding. Inernaional Journal of Advanced Manufacuring Technology, nr 33 (7), Sringer 7, Wei J., Zhang G.: A reciion grinding mehod for crew roor uing CBN grinding wheel. Inernaional Journal of Advanced Manufacuring Technology, nr 48 (), Sringer, Wei J., Zhang Q., Xu Z., Lyu S.: Sudy on Preciion Grinding of Screw Roor uing CBN Wheel. Inernaional Journal of Preciion Engineering and Manufacuring, vol., nr 5 (), Sringer,