(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/US95/04889 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia między narodowego: , W095/30338, PCT Gazette nr 49/95 (51) IntCl6: A23G 3/30 (5 4 ) Guma do żucia oraz sposób wytwarzania gumy do żucia (30) Pierwszeństwo: ,US,08/ (73) Uprawniony z patentu: WM. WRIGLEY JR. COMPANY, Chicago, US ( 4 3 ) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 06/97 (72) Twórcy wynalazku: Pamela M. Mazurek, Orland Park, US Michael A. Reed, Merville, US (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 06/93 (74) Pełnomocnik: Wydrzyńska Danuta, PATPOL Spółka z o. o. PL B1 1. Guma do żucia, zawierająca nierozpuszczalne w wodzie podłoże oraz część rozpuszczalną w wodzie, znamienna tym, że zawiera syrop sorbitolu, mannitolu i gliceryny, który to syrop zawiera, w przeliczeniu na suchą wagę, bez uwzględnienia jakiejkolwiek ewentualnie zawartej wody, od około 40 do 70% wagowych sorbitolu, od około 24 do 56% wagowych gliceryny, oraz od około 4 do 9% wagowych mannitolu. 4. Sposób wytwarzania gumy do żucia, znamienny tym, że do nierozpuszczalnego w wodzie podłoża dodaje się syrop z współodparowania uwodnionego sorbitolu, mannitolu i gliceryny, i środek smakowo-zapachowy, przy czym syrop stanowi od około 25 do około 45% wagowych całości mieszanki stosowanej do wytwarzania gumy do żucia, który to syrop został wytworzony przez współodparowanie roztworu zawierającego przed współodparowaniem od około 52 do około 72% wagowych sorbitolu, od około 3 do 7% wagowych mannitolu i od około 25 do około 45% wagowych gliceryny.

2 Guma do żucia oraz sposób wytwarzania gumy do żucia Zastrzeżenia patentowe 1. Guma do żucia, zawierająca nierozpuszczalne w wodzie podłoże oraz część rozpuszczalną w wodzie, znamienna tym, że zawiera syrop sorbitolu, mannitolu i gliceryny, który to syrop zawiera, w przeliczeniu na suchą wagę, bez uwzględnienia jakiejkolwiek ewentualnie zawartej wody, od około 40 do 70% wagowych sorbitolu, od około 24 do 56% wagowych gliceryny, oraz od około 4 do 9% wagowych mannitolu. 2. Guma do żucia według zastrz. 1, znamienna tym, że syrop zawiera nie więcej niż 10% wody. 3. Guma do żucia według zastrz. 1, znamienna tym, że syrop zawiera nie więcej niż 3% wody. 4. Sposób wytwarzania gumy do żucia, znamienny tym, że do nierozpuszczalnego w wodzie podłoża dodaje się syrop z współodparowania uwodnionego sorbitolu, mannitolu i gliceryny, i środek smakowo-zapachowy, przy czym syrop stanowi od około 25 do około 45% wagowych całości mieszanki stosowanej do wytwarzania gumy do żucia, który to syrop został wytworzony przez współodparowanie roztworu zawierającego przed współodparowaniem od około 52 do około 72% wagowych sorbitolu, od około 3 do 7% wagowych mannitolu i od około 25 do około 45% wagowych gliceryny. 5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się syrop, który zawiera nie więcej niż 10% wody. * * * Przedmiotem wynalazku jest guma do żucia zawierająca nierozpuszczalne w wodzie podłoże oraz część rozpuszczalną w wodzie, oraz sposób jej wytwarzania. Znane jest stosowanie alditoli takich jak sorbitol, mannitol i ksylitol w gumach do żucia. Alditole mogą być stosowane w gumie do żucia, a także w innych słodyczach i produktach spożywczych jako "zamiennik cukru". Zaletą takich zamienników cukru jest to, że nie ulegają one fermentacji w ustach użytkownika i nie tworzą produktów, które mogą atakować szkliwo nazębne. Z tego względu sorbitol oraz inne alditole stosowane są w produktach bezcukrowych. Dodatkowo sorbitol można stosować jako środek wypełniający. W szeregu patentach ujawniono i opisano zastosowanie różnych kompozycji zawierających sorbitol. Patrz np. patenty USA nr , , , , , , i Sorbitol można stosować w gumie do żucia w postaci krystalicznej. Uważa się, że krystaliczny sorbitol stanowi obecnie około 50% wszystkich bezcukrowych kompozycji gumy do żucia. Niestety krystaliczny sorbitol jest drogi. Jakkolwiek pożądane byłoby znalezienie zamiennika krystalicznego sorbitolu, to jak dotychczas takie ewentualne zamienniki nie są skuteczne, stwarzają problemy związane ze stabilnością wyrobu, powodują problemy związane z przetwórstwem, a ponadto są nawet droższe od krystalicznego sorbitolu i/lub nie mogą być stosowane w pewnych kompozycjach. W tym aspekcie zbadano możliwość zastosowania uwodnionego sorbitolu w gumie do żucia. Uwodniony sorbitol stanowi tańsze rozwiązanie niż krystaliczny sorbitol. Jednakże zastosowanie uwodnionego sorbitolu w gumie do żucia w ilości ponad około 15% stwarza problemy związane ze stabilnością wyrobu. Ponadto zastosowanie uwodnionego sorbitolu w ilości ponad około 15% może stworzyć problemy związane z przetwórstwem. Jest to prawdopodobnie związane z wodą zawartą w uwodnionym sorbitolu.

3 Ponadto, jeśli zastosuje się uwodniony sorbitol, w pewnych kompozycjach gumy do żucia występują problemy. W związku z tym, że uwodniony sorbitol zawiera 30% wody, gdy zastosowany jest w gumie do żucia w wyższych ilościach, działa on niekorzystnie na składniki wrażliwe na wilgoć. Kolejnym problemem związanym z uwodnionym sorbitolem jest to, że łatwo krystalizuje, co powoduje, że guma staje się krucha. W związku z tym istnieje zapotrzebowanie na ulepszony sposób i/lub produkt sorbitolowy, który umożliwiałby dodawanie sorbitolu do kompozycji gumy do żucia w stanie niekrystalicznym. Przedmiotem wynalazku jest ulepszona guma do żucia. W szczególności wynalazek dotyczy gumy do żucia zawierającej wodny syrop z sorbitolu/mannitolu/gliceryny. Dzięki wynalazkowi syrop z sorbitolu/mannitolu/gliceryny stosować można w kompozycjach, które zawierają duże ilości ciekłego roztworu sorbitolu, co dotychczas nie było możliwe. Guma do żucia według wynalazku zawierająca nierozpuszczalne w wodzie podłoże oraz część rozpuszczalną w wodzie, zawiera syrop, który w przeliczeniu na suchą wagę, bez jakiejkolwiek ewentualnie zawartej wody, zawiera od około 40 do około 70% wagowych sorbitolu, od około 24 do 56% wagowych gliceryny i od około 4 do około 9% wagowych mannitolu. Zgodnie z wynalazkiem gumę do żucia uzyskuje się w wyniku zastosowania ciekłego syropu z sorbitolu/mannitolu/gliceryny oraz dodania syropu do innych składników. W razie potrzeby guma do żucia może również zawierać krystaliczną postać sorbitolu. Wodny roztwór sorbitolu, mannitolu i gliceryny współodparowuje się uzyskując syrop. Korzystnie syrop odparowuje się tak, aby zawierał nie więcej niż 10% wody. Roztwór ten przed współodparowaniem zawiera od około 52 do około 72% uwodnionego sorbitolu, od około 3 do około 7% mannitolu i od około 25 do około 45% gliceryny. Można także sacharozę hydrolizować do dekstrozy i fhiktozy. Dekstrozę i fruktozę uwodornić nstępnie do sorbitolu i mannitolu. Uzyskuje się w ten sposób syrop zawierający sorbitol i mannitol. Następnie dodaje się glicerynę i całą mieszaninę współodparowuje w celu usunięcia zawartej wody. Dzięki wynalazkowi uzyskuje się ulepszoną gumę do żucia. Dodatkową zaletą wynalazku jest to, że dostarcza on ulepszonej bezcukrowej gumy do żucia, a także ulepszonego sposobu wytwarzania gumy do żucia. Dzięki wynalazkowi możliwe jest dodawanie sorbitolu do gumy do żucia w stanie innym niż stan krystaliczny, co jest sposobem bardziej opłacalnym ekonomicznie. Wynalazek umożliwia dodawanie do gumy do żucia sorbitolu w postaci niekrystalicznej w większych ilościach od praktycznie stosowanych dotychczas. Tak więc przedmiotem wynalazku jest ulepszona guma do żucia i sposób wytwarzania gumy do żucia. Według wynalazku sorbitol stosuje się w postaci niekrystalicznej w ilościach, które dotychczas były uważane za niemożliwe do zastosowania z technicznego punktu widzenia w gumach do żucia zawierających ciekły sorbitol. Sorbitol jest bezcukrowym środkiem słodzącym dodawanym do różnych produktów. Należą do nich produkty spożywcze, napoje, leki, słodycze i guma do żucia. Stosować można sam sorbitol, bez innych bezcukrowych środków słodzących, np. do bezcukrowej gumy do żucia, albo też w kombinacji z cukrowymi środkami słodzącymi. Sorbitol można zastosować np. w gumie do żucia w całości w postaci syropu, albo też wraz z krystaliczną postacią sorbitolu. Według wynalazku sorbitol dodaje się do innych składników gumy do żucia w postaci mieszanki uwodnionego sorbitolu, mannitolu i gliceryny. Mieszanka sorbitolu, mannitolu i gliceryny stosowana jest w postaci syropu. W tym celu stosuje się mieszankę uwodnionego sorbitolu i modyfikatorów krystalizacji. Mieszankę taką można zastosować do zmniejszania zużycia krystalicznego sorbitolu w kompozycjach standardowych produktów. Stwierdzono, że uzyskany produkt zawierający kompozycję sorbitolu wykazuje lepsze właściwości wiążące w porównaniu z obecnie stosowanymi środkami wiążącymi w bezcukrowej gumie.

4 Korzystnie syrop zawiera, w przeliczeniu na suchą wagę, bez uwzględnienia jakiejkolwiek ewentualnie zawartej wody, od około 40 do około 70% wagowych sorbitolu, od około 24 do około 56% wagowych gliceryny i od około 4 do około 9% wagowych mannitolu. W korzystnym wykonaniu syrop zawiera, w przeliczeniu na suchą wagę, bez uwzględnienia jakiejkolwiek ewentualnie zawartej wody, od około 47 do około 65% wagowych sorbitolu, od około 28 do około 45% wagowych gliceryny i od około 5 do około 7% wagowych mannitolu. Przed odparowaniem syrop będzie zawierać około 20% wody. W razie potrzeby syrop można stosować w takiej postaci. Jednakże zaleca się usunięcie co najmniej część wody, przez odparowanie lub w inny sposób. W celu uzyskania uwodnionego sorbitolu miesza się uwodniony sorbitol, mannitol i glicerynę i współodparowuje uzyskując syrop. Korzystnie kompozycję uwodnionego sorbitolu, mannitolu i gliceryny odparowuje się tak, aby zawierała ona nie więcej niż 10% wody. Najkorzystniej uwodniony sorbitol, mannitol i glicerynę odparowuje się tak, aby zawartość wody wynosiła nie więcej niż 7%. Zgodnie z innym wykonaniem, mieszankę syropu uzyskuje się przeprowadzając hydrolizę sacharozy do dekstrozy i fruktozy. Następnie dekstrozę i fruktozę uwodornia się do sorbitolu i mannitolu. Następnie można dodać glicerynę i całą mieszankę współodparować w celu usunięcia wody. Uwodniony sorbitol, glicerynę i mannitol można stosować w różnych kombinacjach i stosunkach. W tym aspekcie przed odparowaniem korzystnie uwodniony sorbitol stanowi od około 52 do około 72% wagowych kompozycji, mannitol stanowi od około 3 do około 7% wagowych kompozycji, a gliceryna stanowi od około 25 do około 45% wagowych kompozycji. W najkorzystniejszym wariancie przed odparowaniem uwodniony sorbitol stanowi od około 60 do 70% wagowych kompozycji, mannitol stanowi od około 5 do 7% wagowych kompozycji, a gliceryna stanowi od około 25 do 35% wagowych kompozycji. W wariancie, który, jak to stwierdzono, działa zadowalająco, przed odparowaniem uwodniony sorbitol stanowi około 65% wagowych kompozycji, gliceryna około 30%, a mannitol około 5%. Syrop zawierać będzie, w przeliczeniu na suchą wagę, bez uwzględnienia zawartej wody, 56,5% sorbitolu, 37,3% gliceryny i 6,2% mannitolu. Według wynalazku uwodniony syrop sorbitolowy stosować można do wytwarzania bezcukrowych gum do żucia, gdyż bezcukrowa guma do żucia zazwyczaj zawiera sorbitol. Jednakże należy zaznaczyć, że wynalazek można wykorzystać do wytwarzania dowolnej gumy do żucia, w skład której wchodzi sorbitol. Syrop uwodnionego sorbitolu można także zastosować w dowolnym wyrobie, który zawiera sorbitol. Guma do żucia zasadniczo zawiera nierozpuszczalne w wodzie podłoże, część rozpuszczalną w wodzie i środki smakowo-zapachowe. Część rozpuszczalna w wodzie rozprasza środek smakowo-zapachowy podczas żucia. Podłoże pozostaje w ustach przez cały okres żucia. Nierozpuszczalne podłoże gumy zawiera zazwyczaj elastomery, żywice, tłuszcze, oleje, środki zmiękczające i wypełniacze nieorganiczne. Podłoże gumy może, ale nie musi zawierać wosku. Nierozpuszczalne podłoże gumy może stanowić od około 5 do około 95% wagowych gumy do żucia, jeszcze częściej podłoże gumy stanowi od 10 do około 50% gumy, a w pewnych korzystnych wykonaniach od 20 do około 35% wagowych gumy do żucia. W jednym wykonaniu podłoże gumy według wynalazku zawiera od około 20 do około 60% wagowych syntetycznego elastomeru, od 0 do około 30% wagowych naturalnego elastomeru, od około 4 do około 35% wagowych wypełniacza, od około 5 do około 55% wagowych plastyfikatora elastomeru, od około 5 do około 35% wagowych środka zmiękczającego i ewentualnie niewielkie ilości (około 1% lub poniżej) różnych składników takich jak środki barwiące, antyutleniacze itp. Jako syntetyczne elastomery zastosować można, ale nie wyłącznie, poliizobutylen o wagowo średnim ciężarze cząsteczkowym oznaczanym metodą GPC (chromatografii żelowej) od około do około , kopolimer izobutylen-izopren (elastomer butylowy),

5 kopolimery styren-butadien o stosunku styrenu do butadienu od około 1:3 do około 3:1, polioctan winylu o wagowo średnim ciężarze cząsteczkowym oznaczanym metodą GPC od około do około , poliizopren, polietylen, kopolimer octan winylu-laurynian winylu o zawartości laurynianu winylu od około 5 do około 50% wagowych oraz ich kombinacje. Korzystnie w przypadku poliizobutylenu wagowo średni ciężar cząsteczkowy oznaczany metodą GPC wynosi , w przypadku kopolimeru styren-butadien stosunek związanego styrenu do butadienu wynosi od 1:1 do 3:1, w przypadku polioctanu winylu wagowo średni ciężar cząsteczkowy oznaczany metodą GPC wynosi , przy czym polioctany winylu o wyższych ciężarach cząsteczkowych są zazwyczaj stosowane jako podłoża gum balonowych, a w przypadku kopolimeru octan winylu-laurynian winylu zawartość laurynianu winylu wynosi 10-45%. Do naturalnych elastomerów należy kauczuk naturalny taki jak kauczuk wędzony, ciekły lateks lub guayula, a także żywice naturalne takie jak jelutong, lechi caspi, perillo, sorva, massaranduba balata, massaranduba chocolate, nispero, rosindinha, chiole, gutta hang kang i ich kombinacje. Korzystne stężenia syntetycznego elastomeru i naturalnego elastomeru zmieniają się w zależności od tego, czy guma do żucia, w której stosuje się podłoże, jest gumą przyczepną czy konwencjonalną, balonową czy zwykłą, jak to zostanie przedstawione poniżej. Do korzystnych elastomerów naturalnych należy jelutong, chiole, sorva i massaranduba balata. Do plastyfikatorów elastomerów, które można zastosować, należą, ale nie wyłącznie, estry naturalnej kalafonii takie jak: estry gliceryny z częściowo uwodornioną kalafonią, estry gliceryny z polimeryzowaną kalafonią, estry gliceryny z częściowo dimeryzowaną kalafonią, estry glicerylowe kalafonii, estry pentaerytrytu z częściowo uwodornioną kalafonią, estry metylowe i częściowo uwodornione estry metylowe kalafonii, estry pentaerytrytu z kalafonią;produkty syntetyczne takie jak: żywice terpenowe pochodzące od α-pinenu, β-pinenu i/lub d-limonenu; oraz dowolne kombinacje powyższych plastyfikatorów. Korzystne plastyfikatory elastomerów również zależą od konkretnego zastosowania, a także od rodzaju stosowanego elastomeru. Jako wypełniacze/środki modyfikujące konsystencję zastosować można węglan magnezu i wapnia, rozdrobniony wapień, różne krzemiany takie jak krzemian magnezu i glinu, glinkę, tlenek glinu, talk, tlenek tytanu, fosforan mono-, di- i tri-wapniowy, polimery elulozowe takie jak drewno oraz ich kombinacje. Jako środki zmiękczające/emulgatory zastosować można łój, uwodorniony łój, uwodornione i częściowo uwodornione oleje roślinne, masło kakaowe, monostearynian gliceryny, trioctan gliceryny, lecytynę, mono-, di- i triglicerydy, acetylowane monoglicerydy, kwasy tłuszczowe (np. kwas stearynowy, palmitynowy, oleinowy i linolowy) oraz ich kombinacje. Jako środki barwiące i wybielające zastosować można barwniki i laki typu FD&C, ekstrakty z owoców i warzyw, ditlenek tytanu, oraz ich kombinacje. Podłoże może, ale nie musi zawierać wosku. Przykład bezwoskowego podłoża gumy ujawniono w zgłoszeniu patentowym USA nr 07/ , który wprowadza się jako źródło literaturowe. Oprócz nierozpuszczalnej w wodzie części stanowiącej podłoże gumy, typowa guma do żucia zawiera rozpuszczalną w wodzie część wypełniającą oraz jeden lub więcej środków smakowo-zapachowych. Część rozpuszczalna w wodzie może zawierać wypełniające środki słodzące, środki słodzące o wysokiej intensywności, środki smakowo-zapachowe, środki zmiękczające, emulgatory, środki barwiące, środki zakwaszające, wypełniacze, antyutleniacze oraz inne składniki zapewniające pożądane cechy. Środki zmiękczające dodaje się do gumy do żucia w celu zoptymalizowania przeżuwalności i smaku gumy w ustach. Środki zmiękczające, które są również znane jako plastyfikatory i środki plastyfikujące, zazwyczaj stanowią od około 0,5 do około 15% wagowych kompozycji gumy do żucia. Do środków zmiękczających należy gliceryna, lecytyna i ich kombinacje. Jako środki zmiękczające i środki wiążące w gumie do żucia można także stosować wodne roztwory środka słodzącego, takie jak zawierające

6 sorbitol, uwodornione hydrolizy skrobi, syrop kukurydziany oraz ich kombinacje. Jako środek zmiękczający i wiążący zastosować można także syrop z sorbitolu, mannitolu i gliceryny według wynalazku. Wypełniające środki słodzące stanowią zarówno składniki cukrowe jak i bezcukrowe. Wypełniające środki słodzące stanowią zazwyczaj od około 5 do około 95% wagowych gumy do żucia, często 20-80% wagowych, a jeszcze częściej 30-60% wagowych gumy. Do cukrowych środków słodzących należą zasadniczo składniki zawierające sacharydy, powszechnie znane w produkcji gumy do żucia, takie jak, ale nie wyłącznie, sacharoza, dekstroza, maltoza, dekstryna, wysuszony cukier inwertowany, fruktoza, lewuloza, galaktoza, stałe składniki syropu kukurydzianego itp., stosowane pojedynczo lub w kombinacji. Sorbitol można zastosować jako bezcukrowy środek słodzący. Korzystnie syrop sorbitolowy według wynalazku stanowi od około 25 do około 45% wagowych kompozycji gumy do żucia. Jak to zaznaczono wyżej, oprócz syropu sorbitolowego można w razie potrzeby zastosować również sorbitol krystaliczny. Do dodatkowych bezcukrowych środków słodzących, które można zastosować, należą, ale nie wyłącznie, inne alkohole cukrowe takie jak mannitol, ksylitol, uwodornione hydrolizaty skrobi, maltitol itp., stosowane pojedynczo lub w kombinacji. W kombinacji z powyższymi składnikami stosować można także sztuczne środki słodzące o wysokiej intensywności. Do korzystnych środków słodzących należą, ale nie wyłącznie, sukraloza, aspartam, sole acesulfamu, alitam, sacharyna i jej sole, kwas cyklaminowy i jego sole, glicyryzyna, dichlorochalkony, taumatyna, monelina itp., stosowane pojedynczo lub w kombinacji. W celu zapewnienia dłużej trwającego wrażenia słodkości i smaku pożądane może być kapsułkowanie lub innego rodzaju regulowanie uwalniania co najmniej części sztucznego środka słodzącego. W celu uzyskania pożądanej charakterystyki uwalniania wykorzystać można techniki takie jak granulowanie na mokro, granulowanie z woskiem, suszenie rozpyłowe, wymrażanie rozpyłowe, powlekanie w złożu fluidalnym, koacerwacja oraz wyciąganie włókien. Poziom stosowanego sztucznego środka słodzącego waha się w szerokich granicach i zależy od takich czynników jak skuteczność środka słodzącego, szybkość uwalniania, pożądana słodycz wyrobu, poziom i rodzaj zastosowanego składnika smakowego oraz uwarunkowania kosztowe. Poziom składnika aktywnego środka słodzącego może wynosić od 0,02 do około 8%. Gdy stosuje się nośniki do kapsułkowania, poziom zastosowanego kapsułkowanego środka słodzącego będzie odpowiednio wyższy. W gumie do żucia można także zastosować kombinacje cukru i/lub bezcukrowych środków słodzących. Dodatkową słodycz może także zapewniać środek zmiękczający, jak to jest w przypadku wodnych roztworów cukru lub alditolu. Gdy pożądana jest guma niskokaloryczna, zastosować można niskokaloryczne środki wypełniające. Do przykładowych niskokalorycznych środków wypełniających należą: polidekstroza, Raftilose, Raftilin; fruktooligosacharydy (NutraFlora); oligosacharyd Palatinose; hydrolizat żywicy guar (Sun Finer); albo nie ulegająca strawieniu dekstryna (Fibersol). Można jednak stosować również inne niskokaloryczne środki wypełniające. Zastosować można szereg różnych środków smakowo-zapachowych. Środek smakowo-zapachowy zastosować można w ilościach od około 0,1 do około 15% wagowych w stosunku do gumy, a korzystnie od około 0,2 do około 5%. Jako środki smakowo-zapachowe zastosować można olejki eteryczne, syntetyczne środki smakowo-zapachowe, albo ich mieszaniny, takie jak, ale nie wyłącznie, olejki pochodzące z roślin i owoców takie jak olejki cytrusowe, esencje owocowe, olejek mięty pieprzowej, olejek mięty zielonej, inne olejki miętowe, olejek goździkowy, olejek starzęślowy, anyż itp. Można także stosować syntetyczne środki i składniki smakowo-zapachowe. Naturalne i sztuczne środki smakowo-zapachowe można łączyć w dowolne dające się zaakceptować kompozycje smakowe. Poniżej podano przykłady kompozycji gumy do żucia według wynalazku, nie ograniczające jego istoty.

7 Tabela 1 Przykład Mieszanka bezcukrowego syropu* Sorbitol krystaliczny 8,6 13,6 18,6 23,6 Gliceryna 9,88 9,88 9,88 9,88 Podłoże gumy 23,2 23,2 23,2 23,2 Mannitol 4,77 4,77 4,77 4,77 Talk 2,0 2,0 2,0 2,0 Środek smakowo-zapachowy 1,65 1,65 1,65 1,65 Kapsułkowany aspartam 0,34 0,34 0,34 0,34 Zapach miętowy suszony rozpyłowo 0,25 0,25 0,25 0,25 Współodparowana likazyna/gliceryna 9,31 9,31 9,31 9,31 * Otrzymana przez odparowanie mieszaniny 65% ciekłego sorbitolu, 30% gliceryny i 5% mannitolu do zawartości 98% części stałych. Wynalazek wykorzystać można w wielu sposobach wytwarzania gumy do żucia. Gumę do żucia zazwyczaj wytwarza się dodając kolejno różne składniki gumy do żucia do dostępnych w handlu, powszechnie znanych mieszarek. Po dokładnym wymieszaniu składników masę gumy do żucia wyładowuje się z mieszarki i formuje w pożądany sposób, np. przez rozwalcowanie na arkusze i pocięcie na paski, wytłaczanie w postaci kostek lub odlewanie pastylek. Zazwyczaj przy mieszaniu składników najpierw stapia się podłoże gumy i dodaje się je do uruchomionej mieszarki. Podłoże gumy można także stopić w mieszarce. Równocześnie dodać można środek barwiący i emulgatory. Następnie dodać należy syrop sorbitolowy wraz z ewentualnymi innymi środkami zmiękczającymi syrop lub środkami wypełniającymi, oraz część składnika wypełniającego. Do mieszarki dodaje się kolejne porcje składnika wypełniającego. Środki smakowo-zapachowe dodaje się zazwyczaj wraz z ostatnią porcją składnika wypełniającego. Cała operacja mieszania trwa zazwyczaj 5-15 minut, choć czasami wymagany jest dłuższy czas mieszania. Dla specjalistów zrozumiałe jest, że można zastosować warianty powyższej ogólnej procedury mieszania lub inne procedury mieszania. Niżej podane przykłady ilustrują wynalazek nie ograniczając jego istoty. Przykłady Mieszankę sorbitolu otrzymano przez wprowadzenie 65% uwodnionego sorbitolu, 30% gliceryny i 5% mannitolu do odpowiedniego pojemnika. Mieszankę odparowano do RI (współczynnika załamania światła) - 6,66 C 1,498 (co odpowiadało zawartości wody zaledwie 7%). Syrop zastosowano następnie w kompozycjach z przykładów 6-10 podanych w tabeli 2 (przykład 5 stanowi kompozycja porównawcza). Tabela 2 Przykład Sorbitol krystaliczny 49,17 27,56 32,56 32,56 36,65 41,79 Podłoże gumy 23,2 23,2 23,2 23,2 23,2 23,2 Mieszanka bezcukrowego syropu* - 45,0 40,0 35,0 30,0 25,0 Współodparowana likazyna/gliceryna 9, Gliceryna 9, ,64 2,7 Mannitol 4, ,0 3,27 3,07

8 Tabela 2 - ciąg dalszy Olejek mięty pieprzowej 1,65 1,65 1,65 1,65 1,65 1,65 Kapsułkowany aspartam 0,34 0,34 0,34 0,34 0,34 0,34 Zapach miętowy suszony rozpyłowo 0,25 0,25 0,25 0,25 0,25 0,25 Talk 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 2,0 * Otrzymana przez odparowanie mieszaniny 65% ciekłego sorbitolu, 30% gliceryny i 5% mannitolu do zawartości 98% części stałych. Zmniejszono ilość krystalicznego sorbitolu do ilości stanowiącej 55%. 45% niezbędnego sorbitolu wprowadzono w syropie uzyskując w dalszym ciągu zadowalającą gumę do żucia. Zaobserwowano ponadto, że w przypadku gumy do żucia, w której zastosowano syrop sorbitolowy (przykłady 6-10) uzyskano poprawę skuteczności wiązania w porównaniu ze stosowanym obecnie w gumie do żucia spoiwem, mieszanką likazyna/gliceryna (przykład 5). Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 70 egz. Cena 2,00 zł.