stawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury 3
|
|
- Milena Janicka
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Jak badać strukturę powirchni? Tchniki badawc Inforacja o lokalny otocniu atoowa dolność rodilca Inforacja o sytrii powirchni Wykład dyfrakcja niskonrgtycnych lktronów (Low Enrgy Elctron Diffraction) LEED dyfrakcja odbiciowa wysokonrgtycnych lktronów (Rflction High Enrgy Elctron Diffraction) RHEED holografia lktronowa roprasani jonów (Ion scattring spctroscopy - ISS kanałowani jonów - channling ikroskop polowy (Fild Ion Microscop) - FIM skaningowy ikroskop tunlowy (Scanning Tunnling Microscop) STM ikroskop sił atoowych (Atoic Forc Microscop) AFM usrs.uj.du.pl /~ufpostaw/wyklad/ Oddiaływani lktronów atrią Własności lktronów: ładunk = C asa= = 1/1836 proton= kg spin = ½ proiń = /c = Prka nrgii E w drniu lktronu o asi i nrgii kintycnj E0 spocywającą cąstką o asi Zdrni cntraln E = 4 ( + ) Elktron Niski nrgi Jądro atoow Elktron Jądro atoow E0 Prka nrgii w drniu proton E Roprasani lastycn 4 E 0 = 0.00 E 0 E 0 Procsy lastycn ni są fktywn Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury Wysoki nrgi Niski nrgi ( < 0.3 kv ) roprasani do tyłu Wysoki nrgi ( > 5 kv ) roprasani do produ Oddiaływani sicią roprasani lastycn 1
2 Procsy nilastycn Oddiaływani lktronów atrią 4 Zdrnia innyi lktronai ciała stałgo E = ( + ) E 0 Iolatory Elktrony Prwodniki E E Enrgia lktronu Elktrony Paso prwodnictwa E = E 0 Enrgia Frigo EF Prrwa wbroniona PRÓŻNIA Elktrony wtórn δ1 Elktrony wtórn δο Efktywn CIAŁO STAŁE Współcynnik isji lktronowj ξ ξ=η + δ Paso walncyjn Poioy atoow Elktrony pirwotn Elktrony roproson η D(E) D(E) Gęstość stanów D(E) Współcynnik isji lktronowj Współcynnik isji lktronów roprosonych Licba atoowa Zalżność wtórnj isji lktronowj od nrgii pirwotnych lktronów ζax ξ η Elktrony wtórn Eo= 0.3 kv Matriał δ Na Al Cu G Pb KI CsBr Współcynnik isji Elktrony roproson θ3 θ θ3 > θ > θ1 V V1 ζ =1 θ1 Napięci pryspisając ( V ) θ kąt padania lktronów pirwotnych Maksiu pry kilkust V Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury
3 Matriały dynatronow Matriały o duży współcynniku wtórnj isji lktronowj γ Fotopowilac CsBr KI γ 10 Powilac lktronow Fotopowilac n lktrod R=50 Ω Wocnini W = γ n Prykład γ = 10 n = 10 Rjstrują fotony optycn Rjstrują jony, lktrony, proiniowani UV i X V B wocninia 1 foton -> 1 lktron Cas prlotu 10 ns W = 10 10!!!!!! 0.16 A Z wocnini 50 Ω 3 V Powilac lktronow Matriał dynatronowy Rjstrowana cąstka Elktrony wtórn Powilac jdnokanałow (Channltron) Warstwa półprwodnikowa Ścianka sklana Ipuls lktronowy Powilac wilokanałow (Multichannl Plat - MCP) Śrdni drogi swobodn lktronów Zalżność nilastycnj śrdnij drogi swobodnj od nrgii lktronu n 0 x n n = n 0 x λ Miniu λ pry V Kstałt alżności ni alży od rodaju pirwiastka Śrdnia gęstość lktronów w paśi walncyjny pirwiastków 0.5 l/å 3 Doinują drnia lktronai pasa walncyjngo stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 3
4 Rokłady nrgii kintycnj wyitowanych lktronów Elktrony roproson lastycni Rokład kątowy jst aniotropowy Enrgia kintycna = E o Log(Sygnał) dn(e) de N(E) Węgil 1000 V E 0 = 1 kv roproson pirwotn Ciało stał Enrgia ( V ) Powirchniowo cuł Nilastycni roproson lktrony pirwotn Plaony Prsuway ga lktronowy o gęstości n i asi najdujący się w cinkij, talowj płytc o odlgłość x Elktrony wtórn Elktrony pirwotn + Gęstość powirchniowa ładunku σ = n x Wytwory się wtdy pol E = 4π σ = 4π n x, któr będi usiłowało prsunąć lktrony powrot. x Brak powirchniowj cułości d x n = n E = 4πn x dt ω p = 4πn Równani oscylatora ω p = 15.3 V dla Al stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 4
5 Kaskada drń Rokład kątowy jst iotropowy Enrgi kintycn < 50 V Elktrony wtórn Elktrony wtórn Elktrony pirwotn Brak powirchniowj cułości Elktron pirwotny E o 3 1 Elktrony Augr a E o >> E 1 Rokład kątowy jst aniotropowy Enrgia kintycna wynosi kilkast V E = E 1 E E * 3 A) B) E Próżnia Paso walncyjn Poioy wwnętrn Powirchniowo i chicni cuł Praca wyjścia Jak wytworyć wiąkę lktronów? Troisja Modl gau lktronowgo w talu Φ Enrgia Frigo µ Poio próżni E O Mtal opuscają lktrony o nrgii E najdując się w wysokonrgtycnj cęści rokładu Frigo-Diraca, cyli E - µ >> k T i f(e) xp(-(e - µ)/kt) Jżli E 1 jst nrgią lktronu liconą wględ próżni to E = E o + E 1. Ostatcni rokład nrgii wyitowanych lktronów a postać: - Φ E (E1) xp xp kt kt f 1 Klasycny rokład Boltanna Φ praca wyjścia lktronów atriału = E 0 - µ Jaki atriał wybrać? Gęstość prądu isji podaj prawo Richardsona-Dushana: j = A T Φ kt gdi A= 4π q k h A/c K Matriały: Φ Aby j było duż: W 4.5 V nijsać Ta Φ4. V więksać Cs T 1.8 V Koprois poiędy wytryałością na wysoki T i ały Φ, R Th/W Wybrać Cs? LaB katody tlnkow 6 stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 5
6 Źródło lktronów Jak wykorystać lktrony do badań powirchni? Grany lnt (katoda) Duż prawdopodobiństwo drń nilastycnych Cylindr Whnlta Punkt skupinia (źródło lktronów) Anoda Krótka droga (płytko) Długa droga (głęboko) Wiąka lktronów Socwki skupiając Brak straty nrgii Strata nrgii Socwka obiktowa Elktrony roproson lastycni Cy lktrony ulgają dyfrakcji? TAK Dyfrakcja na sici krystalicnj Ujęci Bragga Intrfrncja konstruktywna hc λ = E Długość fali d Brogli a λ, gdi: h jst stałą Planck a, c jst prędkością światła w próżni, λ jst długością fali. θ d sinθ θ θ d sinθ θ d n λ = d sin θ λ długość fali n rąd intrfrncji d odlgłość iędypłascynowa d ~ n θ kąt padania wiąki 197 r - doświadcni Davissona-Grra Cy aws obacyy dyfrakcję? stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 6
7 Cy aws obacyy dyfrakcję? NIE!!! Warunki do spłninia: warunki spójności, proiniowani o odpowidnij długości. sin θ < 1 n λ = d sin θ λ/ d Długości fali λ a nrgia cąstk E hc λ = E hc 6.63*10 E = = λ, gdi: h jst stałą Planck a, c jst prędkością światła w próżni, λ jst długością fali. 34 Fotony: λ= 6 Å 8 J s s = J 000V d ~ 3 Å λ 6 Å Fotony o nrgii kv: Długości fali λ a nrgia cąstk E Długość fali d Brogli a wynosi: Elktrony λ (Å) = 1.7 E( V ) E kin = 4. V Cąstki atrialn λ= 6 Å λ = h E Nutrony λ (Å) = 0.87 E( V ) E kin = V Własności równania Bragga nλ = dsin θ n h E = dsin θ Równani Bragga a dwi własności, któr są wart auważnia: 1) sin(θ) jst proporcjonaln do 1/d. W rultaci powirchnia, na którj odlgłości iędyatoow są nijs wytwory obra dyfrakcyjny, w który odlgłości poiędy aksiai są więks. ) sin(θ) jst proporcjonaln do 1/E 1/. Tak więc, odlgłość poiędy aksiai obrau dyfrakcyjngo będi rosła nijsani się nrgii lktronów. Ni nalży używać byt dużj nrgii stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 7
8 Dyfrakcja prypadk ogólny Założnia Roprasani jst: Kinatycna toria roprasania Krystał lastycn (achowana nrgia) jdnokrotn iotropow (fala kulista) Dtktor C. Kittl, Wstęp do fiyki ciała stałgo F(r) = A ρ<< R Dyfrakcja prypadk ogólny i(kˆrˆ ωt) Na krystał pada fala płaska Krystał Dtktor r Rˆ = ρˆ + rˆ = ρ + R ρ R cos( ρ, R) r = ρ + R ρr cos( ρ, R) ρ r R 1 cos( ρ, R) R ρcos( ρ, R) R Cynnik faowy w punkci obsrwacji ( punktu ρ wychodi fala kulista) i(kˆ ρˆ ) r ikr = i(kˆ ρ+ ˆ kr) r Całkowita aplituda A rjstrowana pr dtktor Krystał Dtktor Jżli aplituda roprasania na cntru roprasający w punkci ρ wynosi n(ρ) to aplituda fali roprosonj A na lnci objętości dv krystału otryana w punkci R położony poa krystał będi proporcjonalna do całki Suujy po ożliwych wartościach ρ A ~ ρ i( kˆ ˆ ρ kρ cos( ˆ ρ,ˆ r) ) A ~ n( ˆ)xp ρ n( ˆ)xp ρ n( ˆ)xp ρ ( ikˆ ˆ ρ ikρ cos( ˆ, ρ Rˆ ))dv Powyżsy wór ożna uprościć: ( ikˆ ˆ ρ ik cos( ˆ, ρ Rˆ) ρ ) dv = ( ikˆ ˆ ρ ikˆ ˆ ρ ) dv = n( ˆ)xp ρ ( i( kˆ kˆ ) ˆ ρ ) dv = A ~ Ostatcni n(ˆ) ρ i ρˆ dv k wktor falowy roprasania stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 8
9 ρ Sić Baa ρ i ρ = a + n b + l c A ~ n(ˆ) ρ i ρˆ dv = ρ i n(ˆ ρ ) i i ρˆ i dv Cynnik atoowy F Dcyduj o natężniu i,n,l Sić i baa a,b,c wktory baow sici i aˆ + i bˆ n+ i cˆ l Cynnik strukturalny S Dcyduj o intrfrncji Maksia obrau dyfrakcyjngo A =,n,l i â + i bˆ n+ i ĉl Maksiu główn wystąpi wtdy, gdy â = π bˆ = π n ĉ = π l Prstrń odwrotna Ĝ = Warunki Laugo Wktory sici odwrotnj 3D Ĝ = h  + k Bˆ + l Ĉ Ĝ â = π Ĝ bˆ = π n Ĝ ĉ = π l Powyżs wiąki są spłnion pr następując wktory Wktory sici odwrotnj D Ĝ = h  + k Bˆ Ĝ â = π Ĝ bˆ = π n a, b wktory koórki lntarnj płascyny Powyżs wiąki są spłnion pr następując wktory bˆ ĉ  = π â (bˆ ĉ) Bˆ ĉ â = π â (bˆ ĉ) â bˆ Ĉ = π â (bˆ ĉ) bˆ nˆ  = π â (bˆ nˆ ) Bˆ nˆ â = π â (bˆ nˆ ) gdi, nˆ jst jdnostkowy wktor prostopadły do powirchni. k = k + G ' k dowoln!!! stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 9
10 Konstrukcja Ewalda Dyfrakcja trójwyiarowa Sić odwrotna Konstrukcja Ewalda dla dyfrakcji na powirchni (04)(03)(0)(01)(00)(01)(0)(03)(04) Warunk powstania aksiu Warunk powstania aksiu Sfra Ewalda Pręty sici odwrotnj k = k + G ' k dowoln k = k+ G k i k = k -4G -3G -G -G 0 G G 3G 4G Prstrń rcywista Prstrń rcywista Powirchni fcc Sić rcywista Sić rcywista Prstrń odwrotna Prstrń odwrotna Sić rcywista W ty prypadku sić odwrotna wygląda, tak jak sić rcywista! Sić rcywista fcc(100) W ty prypadku sić odwrotna wygląda, tak jak sić rcywista odwrócona o 90 o! fcc(110) Powirchnia fcc(111) Prstrń rcywista Sić rcywista Prstrń odwrotna Sić rcywista sić rcywista i odwrotna ają tą saą sytrię. Jdnak w ty prypadku wktory a 1 i a ni są prostopadł, a 1 i a są prostopadł, a i a 1 są prostopadł, al a 1 i a 1 ni są już równolgł. Poniważ kąt alfa=30 o, i Powirchni fcc, cd. cos( alfa) = 3 a 1 = 3 a ' 1 stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 10
11 Obray dyfrakcyjn - rkonstrukcja Prstrń rcywista Prstrń rcywista Co a tydiń? Prstrń odwrotna Składay obray dyfrakcyjn Tchniki ikroskopow Ni aws diała ikroskopia polowa skaningowa ikroskopia tunlowa (Scanning Tunnling Microscop ) - STM ikroskopia sił atoowych (Atoic Forc Microscopy) - AFM Obra dyfrakcyjny Wktor sici odwrotnj a płascyny siciow InSb(100) C(8x) Ghkl=h A + k B + l C Ghkl wktor sici odwrotnj A, B, C wktory baow sici odwrotnj. Zgodni dfinicją wskaźników h,k,l, płascyna (hkl) prcina układ współrędnych rcywistj sici w punktach a/h, b/k, c/l. Wktor d=a/h-b/k lży na płascyźni (hkl) Oblicy d Ghkl = π-π=0 n a dla b n alżność otryay Idntycną A = π B = π a ( b n )ora G (b/k-c/l) a ( b n ) Ghkl (a/h-c/l) hkl Wktor Ghkl jst prostopadły do płascyny (hkl) Z. Postawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 11
12 Roprasani na układi liniowy Roprasani na linii N atoów Roprasani na układi liniowy k d N 1 I A = N 1 = 0 N 1 N 1 i = = 0 = 0 1 cos I = 1 i i ( (N 1) ) cos( ) 1 = 1 i (N 1) i 1 1 (N 1) sin = sin i (N 1) i (N 1) sin I = sin Znoraliowan natężni kd N = 1 N = 10 N = 100 Prykłady obraów LEED Natężni a) pojdyncy punkt b) dwa punkty odlgł o a c) N punktów odlgłych o a d) grupy N punktów odlgłych o a Grupy są odlgł o (N+1/)a ) kilka grup o innj licbi atoów. Poa ty jak w punkci d. -4π a -π a π a 4π a f) N atoów roisconych prypadkowo w N węłach sici odlgłych od sibi o a. stawa, Fiyka powirchni i nanostruktury 1
Jak badać strukturę powierzchni?
Jak badać strukturę powierzchni? Wykład - 12 15 Anim - ten kod oznacza, że na stronie znajdują się animacje niewidoczne w pliku pdf. Aby oglądnąć te animacje skopiuj zbiór z pokazem PowerPoint Z. Postawa,
Bardziej szczegółowoOddziaływanie elektronu z materią
Oddiaływani lktronu matrią p p X-ray p wt wt A wt p - lktron pirwotny, 0-3000V. wt - lktron wtórny, 0-0 V. A- lktron Augr a, 0-000V. X-ray- proiowani X, 000-000V. - plamon, 0-80 V. - fonon, 0,0-0,5V. Zdrni
Bardziej szczegółowoTermodynamika. Część 10. Elementy fizyki statystycznej klasyczny gaz doskonały. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ
Trodynaika Część 1 Elnty fizyki statystycznj klasyczny gaz doskonały Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ Użytczn całki ax2 dx = 1 2 a x ax2 dx = 1 2a ax2 dx = a a x 2 ax2 dx = 1 4a a x 3 ax2 dx = 1 2a
Bardziej szczegółowoKrystalografia. Wykład VIII
Krystalografia Wykład VIII Plan wykładu Otrzymywanie i właściwow ciwości promieni rentgenowskich Sieć odwrotna Warunki dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego 2 NajwaŜniejsze daty w analizie strukturalnej
Bardziej szczegółowoostawa. Fizyka powierzchni i nanostruktury 4
Obrazy dyfrakcyjne elektronów Jak badać strukturę powierzchni? Własności: Dyfrakcja elektronowa cd. Dyfrakcja zachowuje symetrię. Duże odległości w obrazie dyfrakcyjnym oznaczają małe odległości na powierzchni.
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017
Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowo13. Optyka Polaryzacja przez odbicie.
13. Optyka 13.8. Polaryzaja przz odbii. x y z Fala lktromagntyzna, to fala poprzzna. Wktory E i są prostopadł do kirunku rozhodznia się fali. W wszystkih punktah wktory E (podobni jak ) są do sibi równolgł.
Bardziej szczegółowoFALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że
FAL MATRII De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie a Cząstce materialnej
Bardziej szczegółowoPrzejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)
Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach) Rozpraszanie na nieruchomej sieci krystalicznej (elektronów, neutronów, fotonów) zwykłe odbicie Bragga (płaszczyzny krystaliczne odgrywają rolę rys siatki
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoI.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona
r. akad. 004/005 I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona Jan Królikowski Fizyka IVBC 1 r. akad. 004/005 0.01 nm=0.1 A
Bardziej szczegółowo>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu
Prybliżona teoria żyroskopu Żyroskopem naywamy ciało materialne o postaci bryły obrotowej (wirnika), osadone na osi pokrywającej się osią geometrycną tego ciała wanej osią żyroskopową. ζ K θ ω η ω ζ y
Bardziej szczegółowoŚwiatło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym
Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania ν = c λ Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym Wytwarzanie fali elektromagnetycznej o częstościach radiowych E(x, t) = Em sin (kx ωt)
Bardziej szczegółowoMoże tak? Definicja robocza. Z. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków Literatura FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY
FIZYKA POWIERZCNI I NANOSTRUKTURY Literatura dr hab. Zbigniew Postawa Zakład Fiyki Doświadcalnej pok. 16 (nie 016!!) Tel. 5626 e-mail: p@castor.if.uj.edu.pl Sala 328, poniediałek 12 15 Be egaminu Zalicenie
Bardziej szczegółowoW-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego
Kyongju, Kora, April 999 W-4 (Jaroszwicz) slajdy Na podstawi przntacji prof. J. Rutowsigo Fizya wantowa 3 Cząsta w studni potncjału sończona studnia potncjału barira potncjału barira potncjału o sończonj
Bardziej szczegółowoPromieniowanie dipolowe
Promieniowanie dipolowe Potencjały opóźnione φ i A dla promieniowanie punktowego dipola elektrycznego wygodnie jest wyrażać przez wektor Hertza Z φ = ϵ 0 Z, spełniający niejednorodne równanie falowe A
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowoElektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Bardziej szczegółowoWSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ
1100-4BW1, rok akademicki 018/19 WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 4 Przestrzeń swobodna jako filtr częstości przestrzennych Załóżmy, że znamy rozkład pola na fale monochromatyczne
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 23.04.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 17 - przypomnienie
Bardziej szczegółowoZ. Postawa, Fizyka powierzchni i nanostruktury, Kraków
Sygnał Analiza składu chmiczngo powirzchni Analiza składu chmiczngo powirzchni Sposoby analizy Rjstrujmy cząstki mitowan z powirzchni Tchniki lktronow -molkuł - fragmntów Emisja: -atomów - lktronów - fotonów
Bardziej szczegółowoElektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/\~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fiyki IV Optyka elementami fiyki współcesnej wykład 4, 30.03.0 wykład: pokay: ćwicenia: Cesław Radewic Radosław Chrapkiewic, Filip Oimek Ernest Grodner Wykład 3 - prypomnienie płasko-równoległy
Bardziej szczegółowoFizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński
Fizyka prominiowania jonizującgo ygmunt Szfliński 1 Wykład 10 Rozpady Rozpady - warunki nrgtyczn Ściżka stabilności Nad ściżką znajdują się jądra prominiotwórcz, ulgając rozpadowi -, zaś pod nią - jądra
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoZjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony
Zjonizowana cząstczka wodoru H - lktron i dwa protony Enrgia potncjalna lktronu w polu lktrycznym dwu protonów ˆ pˆ H = m pˆ 1 m p pˆ m p 1 1 1 4πε 0 r0 r1 r Hamiltonian cząstczki suma nrgii kintycznj
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstaw Fizki IV Optka z elementami fizki współczesnej wkład 5, 27.02.2012 wkład: pokaz: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wkład 4 - przpomnienie dielektrki
Bardziej szczegółowoFALOWY I KWANTOWY OPIS ŚWIATŁA. Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak
FALOWY KWANTOWY OPS ŚWATŁA Dualizm korpuskularno - falowy Światło wykazuje dualizm korpuskularno-falowy. W niektórych zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja ma naturę falową, a w
Bardziej szczegółowoEkscytony Wanniera Motta
ozpatrzmy oddziaływani lktronu o wktorz falowym bliskim minimum pasma przwodnictwa oraz dziury z obszaru blisko wirzcołka pasma walncyjngo. Zakładamy, ż oba pasma są sfryczni symtryczn, a ic kstrma znajdują
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne magnesu w kształcie kuli
napisał Michał Wierzbicki Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli Rozważmy kulę o promieniu R, wykonaną z materiału ferromagnetycznego o stałej magnetyzacji M = const, skierowanej wzdłuż osi z. Gęstość
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 18, 07.12.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 17 - przypomnienie
Bardziej szczegółowoEikonał Optyczny.doc Strona 1 z 6. Eikonał Optyczny
Eikonał Optyczny.doc Stona z 6 Eikonał Optyczny µ µ Rozpatzmy ośodk bz ładunków i pądów z polm o pulsacji ω Uwaga: ni zakłada się jdnoodności ośodka: ε ε xyz,,, Równania Maxwlla: H iωε ε E ikc ε ε E E
Bardziej szczegółowoWykład 2: Atom wodoru
Wykład : Ato wodou Równani Schödinga Kwantowani ngii Wida atoow wodou Kwantowani ontu pędu Liczby kwantow Część adialna i kątowa funkcji falowj Radialny ozkład gęstości pawdopodobiństwa Kontuy obitali
Bardziej szczegółowoPODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ
PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie
Bardziej szczegółowoPodstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.
W-1 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka falowa Fale akustyczne w powietrzu
Bardziej szczegółowoFotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła
Fotonika Wykład 3: Polaryzacja światła Plan: Równania Maxwella w ośrodku optycznie liniowym Równania Maxwella dla fal monochromatycznych Polaryzacja światła Fala płaska spolaryzowana Polaryzacje liniowe,
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski 12 październik 2009 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 2 1/21 Plan wykładu Promieniowanie ciała doskonale czarnego Związek temperatury
Bardziej szczegółowo9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ
9. Optyka 9.3. nterferencja w cienkich warstwach. Światło odbijając się od ośrodka optycznie gęstszego ( o większy n) zienia fazę. Natoiast gdy odbicie zachodzi od powierzchni ośrodka optycznie rzadszego,
Bardziej szczegółowo6. Dynamika Stan równowagi. ρb(x, y, z) V n t d. Siły
6. Dynamika P.Pluciński 6. Dynamika 6.1. tan równowagi t ρb d x, y, z P ρüx, y, z ρbx, y, z z n t d x y iły ρb wktor gęstości sił masowych [N/m 3 ] ρb d wktor gęstości sił masowych tłuminia [N/m 3 ] ρü
Bardziej szczegółowoGranica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej
Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 2 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, shortinst Wstęp do astrofizyki I,
Bardziej szczegółowoGaz doskonały model idealnego układu bardzo wielu cząsteczek, które: i. mają masę w najprostszym przypadku wszystkie taką samą
Terodynaika 16-1 16 Terodynaika Założenia teorii kinetycno oekuarnej Ga doskonały ode ideanego układu bardo wieu cąstecek, które: i ają asę w najprostsy prypadku wsystkie taką saą, ii nie ają objętości
Bardziej szczegółowoFizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe
Fizyka dr Bohdan Bieg p. 36A wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe Literatura Raymond A. Serway, John W. Jewett, Jr. Physics for Scientists and Engineers, Cengage Learning D. Halliday, D.
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 3, 12.10.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 2 - przypomnienie
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoRównania dla potencjałów zależnych od czasu
Równania dla potencjałów zależnych od czasu Potencjały wektorowy A( r, t i skalarny ϕ( r, t dla zależnych od czasu pola elektrycznego E( r, t i magnetycznego B( r, t definiujemy poprzez następujące zależności
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 17.02.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Równania Maxwella r-nie falowe
Bardziej szczegółowoFizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła
W- (Jaroszewicz) 19 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego Fizyka kwantowa promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne kwantyzacja światła efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy
Bardziej szczegółowoOddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.
Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D. 1 atom jakoźródło 1 fotonu. Emisja spontaniczna wg. złotej reguły Fermiego. Absorpcja i emisja kolektywna ˆ E( x,t)=i λ Powtórzenie d 3 ω k k 2ǫ(2π) 3 e
Bardziej szczegółowo3. Struktura pasmowa
3. Strutura pasmowa Funcja Blocha Quasi-pęd, sić odwrotna Przybliżni prawi swobodngo ltronu Dziura w paśmi walncyjnym Masa ftywna Strutura pasmowa (), przyłady Półprzwodnii miszan ltron w rysztal sformułowani
Bardziej szczegółowoZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny
Bardziej szczegółowo1 Płaska fala elektromagnetyczna
1 Płaska fala elektromagnetyczna 1.1 Fala w wolnej przestrzeni Rozwiązanie równań Maxwella dla zespolonych amplitud pól przemiennych sinusoidalnie, reprezentujące płaską falę elektromagnetyczną w wolnej
Bardziej szczegółowoPochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:
ochodna kierunkowa i gradient Równania parametrcne prostej prechodącej pre punkt i skierowanej wdłuż jednostkowego wektora mają postać: Oblicam pochodną kierunkową u ( u, u ) 1 + su + su 1 (, ) d d d ˆ
Bardziej szczegółowoBUDOWA ATOMU cd. MECHANIKA KWANTOWA
BUDOWA ATOMU cd. ajmuje się opisem ruchu cąstek elementarnch, układ można opiswać posługując się współrędnmi określającmi położenie bądź pęd, współrędne określa się pewnm prbliżeniem, np. współrędną dokładnością
Bardziej szczegółowoFizyka 12. Janusz Andrzejewski
Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające
Bardziej szczegółowoPrzedmiot: Fizyka. Światło jako fala. 2016/17, sem. letni 1
Światło jako fala 1 Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym 2 Wytwarzanie fali elektromagnetycznej o częstościach radiowych H. Hertz (1888) doświadczalne
Bardziej szczegółowoPrawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ
Prawo Bragga Prawo Bragga Prawo Bragga Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ d - odległość najbliższych płaszczyzn, w których są ułożone atomy, równoległych do powierzchni kryształu,
Bardziej szczegółowoAerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych.
Aerodynamika I Efekty lepkie w przepływach ściśliwych. przepłw wokół profilu RAE-2822 (M = 0.85, Re = 6.5 10 6, α = 2 ) Efekty lepkie w przepływach ściśliwych Równania ruchu lepkiego płynu ściśliwego Całkowe
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 06.10.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek Radosław Łapkiewicz Równania Maxwella r-nie
Bardziej szczegółowoRównania Maxwella i równanie falowe
Równania Maxwella i równanie falowe Prezentacja zawiera kopie folii omawianch na wkładzie. Niniejsze opracowanie chronione jest prawem autorskim. Wkorzstanie niekomercjne dozwolone pod warunkiem podania
Bardziej szczegółowoPrędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie
napisał Michał Wierzbicki Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie Prędkość grupowa paczki falowej Paczka falowa jest superpozycją fal o różnej częstości biegnących wzdłuż osi z.
Bardziej szczegółowoGAZ ELEKTRONÓW SWOBODNYCH POWYŻEJ ZERA BEZWZGLĘDNEGO.
GAZ ELEKTRONÓW SWOBODNYCH POWYŻEJ ZERA BEZWZGLĘDNEGO. Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca T=0K T>0K 1 f ( E ) = 0 dla dla E E F E > EF f ( E, T ) 1 = E E F kt e + 1 1 T>0K Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu
Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Metoda faktoryzacji (rozdzielania zmiennych)................ 5 1.2 Metoda funkcji Greena.............................
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne. Obrazy.
Fale elektroagnetyczne. Obrazy. Wykład 7 1 Wrocław University of Technology 28-4-212 Tęcza Maxwella 2 1 Tęcza Maxwella 3 ( kx t) ( kx t) E = E sin ω = sin ω Prędkość rozchodzenia się fali: 1 8 c = = 3.
Bardziej szczegółowoθ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC
Przykłady drgań: Wahadło ateatyczne (ałe wychyenia): θ ( sinθ) M g && θ gsinθ && θ gθ (1-cosθ) && g θ + θ g g naczej: υ T V W & 1 g T θ υ 1 ( cosθ ) + V & θ dw dt &&& θθ + g & θ sinθ θ ub && g θ + sinθ
Bardziej szczegółowoChemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki
dr ab. Wacław Makowski Cemia ogólna - część I: Atomy i cząsteczki 1. Kwantowanie. Atom wodoru 3. Atomy wieloelektronowe 4. Termy atomowe 5. Cząsteczki dwuatomowe 6. Hybrydyzacja 7. Orbitale zdelokalizowane
Bardziej szczegółowoPomiar stosunku e/m dla elektronów
Narodow Cntru Badań Jądrowych Dział Edukacji i Szkolń ul. ndrzja Sołtana 7, 5-4 Otwock-Świrk ĆWICZENIE 11 L B O R T O R I M F I Z Y K I T O M O W E J I J Ą D R O W E J Poiar stosunku / dla lktronów Iię
Bardziej szczegółowoSpektroskopia fotoelektronów (PES)
Spektroskopia fotoelektronów (PES) Efekt fotoelektryczny hν ( UV lub X) E =hν kin W Proces fotojonizacji w PES: M + hν M + + e E kin (e) = hν E B Φ sp E B energia wiązania elektronu w atomie/cząsteczce
Bardziej szczegółowoĆw. 27. Badanie właściwości statystycznych elektronów emitowanych z katody lampy próżniowej
Ćw. 7. Badani właściwości statystycznych lktronów itowanych z katody lapy próżniowj Michał Urbański 1. Wprowadznia Kintyczna toria gazów i atrii została sforułowana pod konic XIXw. i spowodowała rwolucję
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkow Hamiltona energia funkcja falowa h d d d + + m d d dz
Bardziej szczegółowoElektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś
Elektrodynamika Część 9 Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 10 Potencjały i pola źródeł zmiennych w
Bardziej szczegółowoZginanie Proste Równomierne Belki
Zginanie Proste Równomierne Belki Prebieg wykładu : 1. Rokład naprężeń w prekroju belki. Warunki równowagi. Warunki geometrycne 4. Zwiąek fiycny 5. Wskaźnik wytrymałości prekroju na ginanie 6. Podsumowanie
Bardziej szczegółowofalowa natura materii
10 listopada 2016 1 Fale de Broglie a Dyfrakcja promieni X 1895 promieniowanie X dopiero w 1912 dowód na ich falowa naturę - to promieniowanie elektromagnetyczne zjawiska falowe: ugięcia, dyfrakcji - trudne:
Bardziej szczegółowoŁadunek elektryczny jest skwantowany
1. WSTĘP DO MECHANIKI KWANTOWEJ 1.1. Budowa materii i kwantowanie ładunku Materia w skali mikroskopowej nie jest ciągła lecz zbudowana z atomów mówimy, że jest skwantowana Powierzchnia platyny Ładunek
Bardziej szczegółowoRównanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne
Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie nieależne od casu w trech wymiarach współrędne prostokątne ψ ψ ψ h V m + + x y + ( x, y, ) ψ = E ψ funkcja falowa ψ( x, y, ) Energia potencjalna
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Jacek Szczytko ćwiczenia: Aneta Drabińska, Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka, Michał Karpiński Wydział
Bardziej szczegółowoŚwiatło ma podwójną naturę:
Światło ma podwójną naturę: przejawia własności fal i cząstek W. C. Roentgen ( Nobel 1901) Istnieje ciągłe przejście pomiędzy tymi własnościami wzdłuż spektrum fal elektromagnetycznych Dla niskich częstości
Bardziej szczegółowoElementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera
lementy mechaniki kwantowej Mechanika kwantowa co to jest? Fale materii hipoteza de Broglie'a Funkcja falowa Równanie Schrödingera Fale materii de Broglie a (rok 193) De Broglie zaproponował, że każdy
Bardziej szczegółowo10. Spektroskopia rentgenowska
0. Spektroskopia rentgenowska CZĘŚĆ A. Badanie charakterystycznego proieniowania X dla Fe, Cu i Mo Zagadnienia Zbadanie intensywności proieniowania X eitowanego przez Fe (Cu, Mo) przy aksyalny napięciu
Bardziej szczegółowoWykład 16: Optyka falowa
Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza falowa
Bardziej szczegółowoR Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 )
5 Z N p ) a a + b)! b ) a!b! a a! b a b)!b! p n n k nn k) n ) n k) d n d n [n sin ] n nn k) sin ) n) k n nn ) n k + ) sin + lπ ) k d n d n [n sin ] n k ) n n ) n k) sin ) k) k n k ) n nn ) n k + ) sin
Bardziej szczegółowofalowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 6, 0.03.01 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 5 - przypomnienie ciągłość
Bardziej szczegółowoWstęp teoretyczny. Więcej na: dział laboratoria
Więcej na: www.treolo.prv.pl, www.treolo.eu dział laboratoria Wstęp teoretyczny Sprężystość, własność polegająca na powrocie odkształconego ciała do jego pierwotnej fory po zniknięciu sił wywołujących
Bardziej szczegółowoZad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.
Zad. 1.1. Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji. Zad. 1.1.a. Funkcja: ϕ = sin2x Zad. 1.1.b. Funkcja: ϕ = e x 2 2 Operator: f = d2 dx
Bardziej szczegółowoInterferencja. Dyfrakcja.
Interferencja. Dyfrakcja. Wykład 8 Wrocław University of Technology 05-05-0 Światło jako fala Zasada Huygensa: Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal
Bardziej szczegółowoFIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY. Wykład odbędzie się w II semstrze 2005/2006
FIZYKA POWIERZCHNI I NANOSTRUKTURY dr hab. Zbigniew Postawa Zakład Fizyki Doświadczalnej pok. 016 Tel. 5626 e-mail: zp@castor.if.uj.edu.pl H H C H H C H H Wykład odbędzie się w II semstrze 2005/2006 Bez
Bardziej szczegółowoFizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów
Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Katedra Informatyki Stosowanej PJWSTK 2008 Spis treści Spis treści 1 Podstawowe równania hydrodynamiki 2 3 Równanie Bernoulliego 4 Spis treści Spis treści 1 Podstawowe
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat. Prawa odbicia i załamania. Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017
Optyka Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat Prawa odbicia i załamania Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017 Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 20 Plan Zachowanie pola elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoEfekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach
Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach Efekt Comptona. p f Θ foton elektron p f p e 0 p e Zderzenia fotonów
Bardziej szczegółowoWykład 16: Optyka falowa
Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 26, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 26, 28.05.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 25 - przypomnienie
Bardziej szczegółowoCharakterystyka promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakładu Krystalografii ul. Bankowa 14, pok. 133, 40 006 Katowice tel. 0323591503, e-mail: izajen@wp.pl, opracowanie: dr hab. Izabela Jendrzejewska Laboratorium z Krystalografii
Bardziej szczegółowoBadanie strutury powierzchni z atomową zdolnością rozdzielczą. Powierzchnia jak ją zdefiniować?
Badanie strutury powierzchni z atomową zdolnością rozdzielczą Powierzchnia jak ją zdefiniować? Obszar kryształu, dla którego nie da się zastosować trójwymiarowych równań opisujących własności wnętrza.
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 1 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16
Bardziej szczegółowoFala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku.
RUCH FALOWY 1 Fala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku. Rodzaje fal: mechaniczne (na wodzie, fale akustyczne) elektromagnetyczne (radiowe, mikrofale, światło),
Bardziej szczegółowoKwantowa natura promieniowania
Kwantowa natura promieniowania Promieniowanie ciała doskonale czarnego Ciało doskonale czarne ciało, które absorbuje całe padające na nie promieniowanie bez względu na częstotliwość. Promieniowanie ciała
Bardziej szczegółowo