KONSPEKT LEKCJI TEMAT : Nauka kroku podstawowego poloneza indywidualnie i w ustawieniu w parze Przygotowanie i prowadzenie: Małgorzata Gałas Data : 20.10.10 Klasa : VI a Miejsce: sala gimnastyczna. Czas trwania: 45 minut. Liczba ćwiczących: 27 uczniów. Przybory i przyrządy: odtwarzacz CD, ewentualnie mikrofon, balony, płyty z muzyką Metody: metoda zabawowo ścisła, metoda naśladowczo ścisła, metoda zadaniowo ścisła, metoda ruchowej ekspresji twórczej, pogadanka. Formy: frontalna, indywidualna, ćwiczeń ze współćwiczącym, grupowa. Umiejętności : - nauka kroku podstawowego poloneza; - zapoznanie z podstawowymi figurami poloneza; - rozpoznawanie tempa muzyki, - poprawne wykonywanie ćwiczeń w odpowiednim tempie i rytmie; - współdziałanie w parach i w grupie ćwiczebnej. Motoryczność : - kształtowanie koordynacji ruchowej; - rozwijanie płynności i harmonii wykonywanych ruchów; - kształtowanie poczucia rytmu. estetyki ruchu Wiadomości : - wpływ ćwiczeń ruchowych na prawidłową postawę ciała i estetyczne poruszanie się; - poznanie historii poloneza, rola wodzireja. Cel wychowawczy : Kształtowanie szacunku dla narodowego dziedzictwa kulturowego. TOK LEKCJI I. Część wstępna 12 min. METODY I FORMY Zadania organizacyjno porządkowe TREŚCI I ZADANIA Zbiórka, powitanie, sprawdzenie stroju ćwiczących, podanie tematu i zadań lekcji. uzasadnienie potrzeby ich realizacji, sprawdzenie stanu sprzętu grającego, przygotowanie przyborów do ćwiczeń (ewentualnie w czasie przerwy) UWAGI ORGANIZACYJNE Ustawienie w dwuszeregu Metoda zabawowo ścisła Zabawa ożywiająca przy muzyce z balonami podczas zabawy na; >1 gwizdek przyjęcie postawy skorygowanej, >na 2 gwizdki ustawienie w parze w I trzymaniu polonezowym >na 3 gwizdki ustawienie w kole z ukłonem do osoby stojącej z prawej i lewej strony Nauczyciel koryguje sylwetkę biegających Balony staramy się utrzymać cały czas w powietrzu, a ustalone pozycje przyjmujemy w miejscu wskazanym przez nauczyciela.
Krótka informacja o technice wykonania ukłonu i I trzymania w polonezie. Metoda naśladowczo - ścisła Ćwiczenia izolacyjne z techniki tańca jazzowego >izolacje głowy na 1 - głowę pochylamy w dół na 2 - wraca do centrum na 3 - odchylamy głowę w tył na 4 - wraca do centrum na 1 - głowę skręcamy w prawo na 2 - wraca do centrum na 3 - głowę skręcamy w lewo na 4 - wraca do centrum na 1 -głowę przechylamy w prawo na ucho na 2 - wraca do centrum na 3 - głowę przechylamy w lewo na ucho na 4 - wraca do centrum na 1 - głowę pochylamy w dół na 2 - głowę przechylamy w prawo na ucho na 3 - odchylamy głowę w tył na 4 - głowę przechylamy w lewo na ucho Ustawienie po obwodzie koła, sylwetka wyprostowana, ręce luźno opuszczone wzdłuż ciała, nogi w rozkroku, stopy równolegle do siebie Wolno i płynnie przechodzimy przez wszystkie pozycje. Technika ćwiczeń izolacyjnych ciała polega na pracy poszczególnych części ciała w odizolowaniu ich od reszty. Liczba i dobór ćwiczeń oraz powtórzeń danych elementów zależna od fantazji prowadzącego. >izolacje ramion, RR luźno opuszczone wzdłuż ciała na 1 - unosimy bokiem RR do góry na 2 opuszczamy energicznie w dół na 3 i 4 - powtarzamy na 1 unosimy prawe ramię w górę na 2 - opuszczamy energicznie w dół na 3 - unosimy lewe ramię w górę na 4 - opuszczamy energicznie w dół na 1 ściągamy jednocześnie oba ramiona w przód (nie pochylamy się ) na 3 -ściągamy oba ramiona w tył ( łopatki do kręgosłupa, ale nie w górę)
na 1, 2,3,4 prawym barkiem 4 ruchy okrężne w tył na 1, 2,3,4 lewym barkiem 4 ruchy okrężne w tył na 1, 2,3,4 prawym barkiem 4 ruchy okrężne wprzód na 1, 2,3,4 lewym barkiem 4 ruchy okrężne w przód na 1, 2,3,4 jednocześnie obydwoma barkami ruchy okrężne wprzód na 1, 2,3,4 jednocześnie obydwoma barkami 4 ruchy okrężne w tył >izolacje tułowia (RR na biodrach, NN lekko ugięte w kolanach) na 1 wypychamy klatkę piersiową w przód (biodra nieruchome, łopatki mocno na 3 -cofamy klatkę piersiową w tył (plecy zaokrąglone) na 1 przenosimy klatkę piersiową w prawo (biodra nieruchome, łopatki mocno na 3 -przenosimy klatkę piersiową w lewo na 1 wypychamy klatkę piersiową w przód (biodra nieruchome, łopatki mocno na 3 przenosimy klatkę piersiową w prawo (biodra nieruchome, łopatki mocno na 5 -cofamy klatkę piersiową w tył (plecy zaokrąglone) na 6 - wracamy do centrum na 7 -przenosimy klatkę piersiową w lewo na 8 - wracamy do centrum powtarzamy kombinacje w drugą stronę >izolacje bioder (RR na biodrach, NN lekko ugięte w kolanach) wszystko jw. Podczas ćwiczeń tułowia
Metoda zabawowo - ścisła Zabawa integrująca - marsz po całej sali, Krótka informacja o spacerujemy w rytmie muzyki, staramy się dostojnej sylwetce stąpać delikatnie z palców, stopę stawiamy podczas tańca i o miękko na podłożu, każdą napotkaną osobę technice ukłonu w witamy życzliwym uśmiechem i delikatnym polonezie. skinieniem głowy w jej stronę. Pogadanka. Siad skrzyżny, pogadanka na temat tańców narodowych. Rys historyczny Technika kroku zasadniczego poloneza- 1 krok poloneza to 1 takt muzyczny rozliczany w metrum na ¾ Sylwetka tańczących Odczytanie fragmentu opisu poloneza z Pana Tadeusza Wysłuchanie muzyki. Pokaz kroku podstawowego poloneza przez nauczyciela. Postawa w tańcu dostojna, sylwetka wyprostowana, każdy krok staramy wykonywać się z palców. w ustawieniu w kole Jakie znamy tańce narodowe? II. Część główna 25 min. Ćwiczenia rytmiczne Metoda zadaniowo ścisła. 1. W miejscu klaśnięciem w dłonie akcentowanie pierwszego kroku zasadniczego poloneza (około 16 taktów) 2. W miejscu klaśnięciem w dłonie z jednoczesnym ugięciem nóg w kolanach zaakcentowanie pierwszego kroku zasadniczego poloneza (16 taktów). Wszystko powtórzyć przy muzyce 3. W ustawieniu grupy pojedynczo po obwodzie koła, wyznaczenie osoby wodzireja. Krok poloneza z akcentem (klaśnięcie w dłonie na 1 ) po linii koła bez muzyki i z muzyką. Zaaranżowanie mini układu tanecznego poprzez prowadzenie przez wodzireja grupy z koła na przekątną, powrót na koło, wyprowadzenie na prostą i rozejście się tańczących na prawo, na lewo. 4. Jw. bez klaśnięcia, Każde ćwiczenie wykonywane jest w tempie podawanym przez nauczyciela a potem przy taktach poloneza Zwrócenie uwagi na poprawność wykonywanych ćwiczeń. Ustawienie chłopców i
5. W parach w I trzymaniu polonezowym. ( Wydłużanie, lub skracanie kroku podstawowego. Często zdarzają się w czasie tańca zbyt duże, lub zbyt małe przerwy między parami, aby wyrównać odległości i nie stracić rytmu tańca uczniowie wykorzystują ten krok. Wszystkie kroki są maksymalnie wydłużone. Zwłaszcza przy dużej ilości par, zdarzają się miejsca postoju ; aby nie stracić rytmu kroku uczniowie tańczą w miejscu, akcentując na raz nie wykonując wykroku, tylko stawiając stopę przy stopie, z mocniejszym ugięciem w kolanie nogi wykrocznej) 6. Krokiem poloneza po obwodzie sali bez muzyki i z muzyką. Zaaranżowanie mini układu tanecznego poprzez prowadzenie przez wodzireja grupy z koła na przekątną, powrót na koło, wyprowadzenie na prostą i rozejście się tańczących na prawo, na lewo. 7. Przejście przez środek sali, do końca. 8. Para w lewo, para w prawo Korowód przez cały czas tańcząc krok zasadniczy przemieszcza się do przodu i rozchodzi się raz w lewo, raz w prawo tworząc dwie grupy tańczących, poruszające się w przeciwnym kierunku do osób na środku sali. Pierwsze pary obserwują się nawzajem i wyrównują swoje położenie, korygując długość zasadniczego kroku poloneza. 9. Czwórki - figurę tworzymy z połączenia dwóch par zewnętrznych, które schodzą się na środku sali. Będąc jeszcze w pewnej odległości na wprost siebie, na raz wykonują zwrot do środka sali tworząc szereg ( ławę ). W czasie kolejnych taktów (co jeden takt ) kolejne pary tworzą czwórki. Pamiętamy, że przy zwrotach niektórzy tańczą w miejscu ). Wszystkie czwórki dziewczęta wg wzrostu. Połączenie w pary Chłopiec prowadząc dziewczynę w I trzymaniu powinien dostosować swój krok do długości kroku partnerki, nie wyprzedzać jej. Wysokość ręki w I trzymaniu nie wyżej niż bark partnerki - zwrot każdej pary, w lewo lub w prawo rozpoczyna się z początkiem taktu na raz ; pierwsza para rozpoczyna zwrot w lewo ( na raz - partner wykonuje krok zasadniczy w miejscu zwrot w miejscu, partnerka krok zasadniczy ). Druga para jeszcze w tym samym takcie na dwa, trzy wykonuje kroki w przód na środku sali -dochodząc do miejsca, z którego pierwsza para wykonała zwrot. Następnie wykonuje zwrot na raz w prawo (partnerka zwrot w miejscu, partner - krok zasadniczy )
ustawione są za pierwszą, tworząc cztery równe rzędy i wyrównane szeregi. 10. Para w lewo i para w prawo, na raz pierwsza czwórka, w jednym takcie dzieli się na dwie pary, które przechodzą jak w ćwiczeniu 3. Następnie ( co jeden takt tak samo wykonują kolejne czwórki następnie dwie kolumny idące po linii koła w różnych kierunkach (ku sobie) spotykają się wzdłuż tylnej ściany. 11. mosty- tutaj kolumna prawa lub lewa podnosi połączone w górę ręce, tworząc rząd bramek, przez które przechodzą pochylając się pary drugiej kolumny. Chłopak przy przechodzącej pod mostem przepuszcza partnerkę przodem. kolumna tworząca most podąża naprzód. 12. Para za parą przez środek sali - figurę tworzą pary, które schodzą się na środku sali, co jeden takt ; tworząc korowód para za parą. 12. Para za parą na obwodzie sali. Mosty - tańczymy dopiero gdy grupa dobrze wykonuje podstawowy krok poloneza III. Część końcow a 8 min. Ćwiczenia uspokajające. przypomnienie tematu i celów bieżącej lekcji wyłapanie elementów problematycznych wyróżnienie najlepiej ćwiczących podanie tematu następnych zajęć z tego działu- nauka II trzymania polonezowego powtórzenie nauczonego materiału. Podsumowanie zajęć, wyróżnienie najbardziej aktywnych uczniów. Jeśli dysponujemy czasem Opracowała: Małgorzata Gałas