Rytm, muzyka, taniec na zajęciach wychowania fizycznego

Transkrypt

1 Literka.pl Rytm, muzyka, taniec na zajęciach wychowania fizycznego Data dodania: :24:49 Ruch przy muzyce jest ulubioną formą zajęć dla większości uczniów, ponieważ pozwala odreagować napięcia, daje możliwość radosnego i spontanicznego wyżycia się. Ruch przy muzyce jest gimnastyką ciała poprawiającą kondycję i samopoczucie ucznia. RUCH I MUZYKA W PROCESIE NAUCZANIA. Ruch przy muzyce jest ulubioną formą zajęć dla większości uczniów, ponieważ pozwala odreagować napięcia, daje możliwość radosnego i spontanicznego wyżycia się. Ruch przy muzyce jest gimnastyką ciała poprawiającą kondycję i samopoczucie ucznia. Ćwiczenia przy muzyce rozwijają nie tylko refleks, spostrzegawczość, pamięć, ale poprzez odpowiednie działania kształtują osobowość dziecka. Są trzy elementy w muzyce: dźwięk, rytm i dynamika. Z tych trzech dwa ostatnie zależą całkowicie od ruchu i znajdują w naszym systemie mięśniowym najdoskonalszy odpowiednik. Emil Jaques Dalcrose Poprzez spontaniczne swobodne naturalne działania starannie wybrane dla określonych grup w zależności od wieku, sprawności fizycznej, aktywności psychofizycznej możemy w łatwy, prosty i radosny sposób wspomóc procesy rozwojowe wychowanków. Bawiąc się przy muzyce musimy zadbać o precyzyjność ruchu, skupienie, rytmizację działań. Sprzyja to współpracy w grupie i budowaniu odpowiedzialności za dokładność przekazu, dostosowanie tempa ćwiczenia nie tylko do muzyki, ale do możliwości wszystkich uczniów. Uczy szacunku do możliwości koleżanki, kolegi, koncentracji, podzielności uwagi, umiejętności szybkiego reagowania podejmowania decyzji. Życzliwość i akceptacja przy wspólnej zabawie przy muzyce wpływa na większą aktywność i kreatywność. Włączenie w zabawie wszystkich rodzajów ruchu w zakresie dużej i małej motoryki integruje funkcje systemu mózg ciało. Nauczyciel prowadzący zajęcia powinien uwzględnić możliwości indywidualne wszystkich uczestników zabawy tak, aby wykonanie zadania zakończyło się poczuciem satysfakcji i radości jednostki i całej grupy. Rozwój ruchowy człowieka jest jednym z najciekawszych i niezbadanych naukowo zjawisk. Naturalnym stanem ciała w dzieciństwie jest ruch. Dziecko jest aktywne, ciekawe i nieustannie poszukuje możliwości poruszania się. Rozwój ruchowy ma swoją strukturę własny przebieg, swój własny język niewerbalny. Podstawowym nośnikiem jest ciało. Rozwój ruchowy z kolei jest podstawą do ukształtowania się psychiki. I w ten właśnie sposób następuje integracja rozwoju ruchowego i ogólnego rozwoju psychicznego. Integracja ta ma przede wszystkim ogromne znaczenie na etapie rozwoju niemowlęcego i przedszkolnego. Nieprzypadkowo wielu znanych psychologów i pedagogów uważa, że rozwój intelektualny dziecka zależy

2 od rozwoju ruchowego dziecka. Można stwierdzić więc, że im więcej, zgodnie z wiekiem, dziecko porusza się, tym aktywniej rozwijają się jego procesy myślowe, wyobraźnia, staje się twórcze, szybciej i aktywniej rozwija się jego mowa. Głównym zadaniem w procesie rozwoju ruchowego wzrastania dziecka jest ruch kontrolowany. Ruch kontrolowany prowadzi do kontrolowanego zachowania. Tak więc ruch przy odpowiednio dobranej muzyce to nie tylko gimnastyka ciała, ale równocześnie gimnastyką mózgu. Wzajemne oddziaływanie rytmu muzycznego i rytmu ciała harmonizują procesy psychiczne i fizyczne. Znaczenie muzyki dla stymulacji rozwoju dzieci jest ogromne. Wzruszenie muzyczne nie jest wyłącznie wzruszeniem intelektualnym, ale wpływa na zmysły i wprawia w wibrację cały organizm. Muzyka pokonuje wszelkie bariery intelektualne i emocjonalne. Muzyka przez metrum, tempo, rytm wydaje dzieciom polecenia, których nie trzeba rozumieć drogą pojęciową. Poprzez odpowiednie układanie ćwiczeń rytmicznych i metrycznych, a także pobudzających i hamujących można osiągnąć wysoki stopień uporządkowania koordynacji wzrokowo ruchowej i słuchowej. Rytm muzyczny jest pewnym porządkiem ruchu dźwięków muzycznych w danym czasie. Muzyka odgrywa tu rolę przewodnią. Nadaje, bowiem kierunek ruchom. W ćwiczeniach rytmicznych przy muzyce występują trzy momenty: spostrzeganie dźwięków, skojarzenie z pewnym ruchem i uczucie przyjemności. Bardzo istotną rolę w zabawach muzyczno rytmicznych jest przeprowadzenie ćwiczeń inhibicyjno incytacyjnych (pobudzająco hamujących). Przeprowadza się je drogą zaskakiwania ucznia przejściem do ruchu pobudzającego lub przeciwnie do ruchu hamującego. Ćwiczenia te mają na celu wyrabianie i usprawnianie orientacji myślowej oraz szybkiej reakcji mięśniowej. Do tego rodzaju ćwiczeń zaliczamy wprowadzenie różnych czynności ruchowych, jak zmiana kierunku, skok, podskok, klękanie, obrót, równowaga, a także zmiany w ustawieniu linowym. Najprostszą reakcją jest zatrzymanie się na baczność na przerwę w muzyce. To pozornie proste zadanie wymaga jednak wielkiej uwagi, skupienia, gotowości mięśni, uaktywniania ciała pozostającego w bezruchu. W większości zabaw ruchowo rytmicznych jest okazja do ćwiczeń orientacji przestrzennej. W ćwiczeniach rytmicznych przy muzyce możemy wykorzystać instrumenty muzyczne, które jeszcze bardziej wzbogacą nam zajęcia i uaktywnią dzieci do wzmożonego wysiłku intelektualnego. Świetnym sposobem zilustrowania ruchem utworu muzycznego jest ciekawa treść piosenki. I na odwrót dzieci mogą tworzyć ruch plastykę ruchu, do muzyki instrumentalnej. Muzyka instrumentalna w porównaniu z piosenką jest daleko trudniejsza w odbiorze. Dzieci mogą zilustrować utwór gestem lub ruchem. Ulubioną formą aktywności ruchowej dziecka jest taniec. Od lat towarzyszy człowiekowi. Grupowe wyrażanie określonych uczuć w konkretnej sytuacji wzmacnia więź międzyludzką. Taniec grupowy sprzyja integracji uczestników, daje możliwość przeżycia przyjemności i radości ze wspólnego ruchu. Tańce integracyjne są w pewnym sensie metodą pracy z grupą. Mamy głęboką nadzieję, iż podejmowane działania przez pedagogów w zakresie nauczania poprzez MUZYKĘ I RUCH dostarczą dużo radości z przeżywanego ruchu oraz wywołają uśmiech na twarzy dzieci. KONSPEKT ZAJĘĆ OTWARTYCH

3 Z WYCHOWNIA FIZYCZNEGO TEMAT: RYTM, MUZYKA, TANIEC NA ZAJĘCIACH WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Cele lekcji w zakresie: Sprawności motorycznej: - kształtowanie koordynacji ruchowej; - rozwijanie płynności i harmonii wykonywanych ruchów; - kształtowanie poczucia rytmu. Umiejętności: - nauka kroku podstawowego poloneza; - zapoznanie z podstawowymi figurami poloneza; - rozpoznawanie tempa muzyki; - interpretacja ruchowa dźwięków wysokich i niskich; - poprawne wykonywanie ćwiczeń w odpowiednim tempie i rytmie; - współdziałanie w parach i w grupie ćwiczebnej. Wiadomości: - wpływ ćwiczeń ruchowych na prawidłową postawę ciała i estetyczne poruszanie się; - zasady kulturalnego uczestnictwa w różnych formach aktywności ruchowej; - dokładne wykonywanie poleceń nauczyciela. Ścieżki edukacyjne: edukacja prozdrowotna: - ruch jako czynnik wpływający na zdrowie; - właściwa postawa ciała; wychowanie patriotyczne i obywatelskie: - tańce narodowe. Miejsce: sala gimnastyczna. Czas trwania: 45 minut. Liczba ćwiczących: 8 uczniów. Środki dydaktyczne: Metody: metoda zabawowo klasyczna, metoda zabawowo ścisła, metoda naśladowczo ścisła, metoda zadaniowo ścisła, metoda ruchowej ekspresji twórczej, pogadanka. Formy: frątalna, indywidualna, ćwiczeń ze współćwiczącym, grupowa. TOK LEKCJI METODY I FORMY TREŚCI I ZADANIA UWAGI ORGANIZACYJNE I. Część wstępna 12 min. Zabawa orientacyjnoporządkowa. Ćwiczenia kształtujące. Zadania organizacyjno wychowawcze. Metoda zabawowo klasyczna. Zbiórka, powitanie, podanie tematu i zadań lekcji. Zabawa ruchowa ogonki przy muzyce. Ustawienie uczniów w szeregu, zwrócenie uwagi na prawidłową postawę ciała. Zmiany tempa podczas poruszania się uczniów.

4 Metoda naśladowczo 1. Rytmiczny marsz przy muzyce. Metoda zabawowo 2. Rytmiczny marsz przy muzyce z klaśnięciem w dłonie na pierwszą część taktu. 3. Poruszanie się w rytmie muzyki, na sygnał nauczyciela przyjmowanie określonych postaw: 1 gwizdek prawidłowa postawa ciała, 2 gwizdki siad skrzyżny, 3 gwizdki leżenie przodem (na brzuchu). - Muzyka w rytmie walczyka, tempo na trzy. Poprawne pierwszej części taktu klaśnięciem. Zwrócenie uwagi na poprawną interpretację muzyki ruchem, poprawność wykonywanych zadań. II. Część główna 25 min. Pogadanka. Metoda zadaniowo Siad skrzyżny, pogadanka na temat tańców narodowych. 1. W ustawieniu w kole, klaśnięciem w dłonie. 2. W ustawieniu w kole, dłonie na biodrach, z ugięciem nóg w kolanach. 3. W ustawieniu w Jakie znamy tańce narodowe? Ruch jako czynnik wpływający na zdrowie. Każde ćwiczenie wykonywane jest najpierw bez muzyki, następnie przy taktach Poloneza Ogińskiego.

5 Metoda zadaniowo ścisła kole, naprzemianstronnym wysunięciem jednej nogi w przód z ugięciem drugiej w kolanie. 4. W marszu po okręgu, dłonie na biodrach, naprzemianstronnym wysunięciem jednej nogi w przód z ugięciem drugiej w kolanie. 5. W parach, w marszu po okręgu, naprzemianstronnym wysunięciem jednej nogi w przód z ugięciem drugiej w kolanie. 6. Ustawienie w dwuszeregu, trzymając się za dłonie, krok poloneza na wprost. Zwrócenie uwagi na poprawność wykonywanych ćwiczeń. III. Część końcowa 8 min. Ćwiczenia uspokajające i korekcyjne. Metoda ruchowej 1. Reagowanie ekspresji twórczej. ruchem na tempo Metoda naśladowczo oraz dźwięki wysokie i niskie. 2. Swobodny marsz po obwodzie koła: na raz wdech z uniesieniem rąk do góry i wspięciem na palce, Częste zmiany tempa i dźwięków muzyki. Poprawność i dokładność wykonywanych ćwiczeń. Podsumowanie zajęć, wyróżnienie

6 na dwa wydech, najbardziej opust ramion, powrót aktywnych uczniów. do marszu. 3. W szeregu, siad skrzyżny, omówienie lekcji, pożegnanie. Opracował: mgr Artur Ambroziak Literka.pl Literka.pl