Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 1

Podobne dokumenty
Notacja Denavita-Hartenberga

lim Np. lim jest wyrażeniem typu /, a

Arytmetyka liczb binarnych

SKRAJNIA BUDOWLI NA ODCINKACH TORU NA PROSTEJ I W ŁUKU

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

Kąty Ustawienia Kół. WERTHER International POLSKA Sp. z o.o. dr inż. Marek Jankowski

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Skrypt 2. Liczby wymierne dodatnie i niedodatnie. 3. Obliczanie odległości między dwiema liczbami na osi liczbowej

WZORU UŻYTKOWEGO PL Y1. INSTYTUT POJAZDÓW SZYNOWYCH TABOR, Poznań, PL BUP 13/08

1. Operacje logiczne A B A OR B

Ćwiczenie nr 6 Temat: BADANIE ŚWIATEŁ DO JAZDY DZIENNEJ

Rozwiązaniem jest zbiór (, ] (5, )

Ładunki elektryczne i siły ich wzajemnego oddziaływania. Pole elektryczne. Copyright by pleciuga@ o2.pl

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne Wprowadzenie do teorii ciągów liczbowych (treść wykładu z 21 grudnia 2014)

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy

Ciąg monotoniczny. Autorzy: Katarzyna Korbel

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Geometryczne podstawy obróbki CNC. Układy współrzędnych, punkty zerowe i referencyjne. Korekcja narzędzi

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Podstawy pozycjonowania CSS

Podstawy działań na wektorach - dodawanie

Podstawowe definicje statystyczne

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Definicja obrotu: Definicja elementów obrotu:

W efekcie złożenia tych dwóch ruchów ciało porusza się ruchem złożonym po torze, który w tym przypadku jest łukiem paraboli.

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

Podział sieci na podsieci wytłumaczenie

Otrzymaliśmy w ten sposób ograniczenie na wartości parametru m.

Praca, moc, energia. 1. Klasyfikacja energii. W = Epoczątkowa Ekońcowa

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

Propozycje rozwiązań zadań otwartych z próbnej matury rozszerzonej przygotowanej przez OPERON.

Trajektoria rzuconego ukośnie granatu w układzie odniesienia skręcającego samolotu

4. Funkcje. Przykłady

Układ kierowniczy. Potrzebę stosowania układu kierowniczego ze zwrotnicami przedstawia poniższy rysunek:

LISTA 1 ZADANIE 1 a) 41 x =5 podnosimy obustronnie do kwadratu i otrzymujemy: 41 x =5 x 5 x przechodzimy na system dziesiętny: 4x 1 1=25 4x =24

9. BADANIE PRZEBIEGU ZMIENNOŚCI FUNKCJI

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 =

Opis postępowania przy eksportowaniu geometrii z systemu Unigraphics NX do pakietu PANUKL (ver. A)

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Układy współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW

WOJEWÓDZKI KONKURS Z FIZYKI DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2017/2018 ETAP III FINAŁ

Zadania do wykonania. Rozwiązując poniższe zadania użyj pętlę for.

W. Guzicki Zadanie 41 z Informatora Maturalnego poziom podstawowy 1

8. TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA OSTREGO.

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

KONSPEKT FUNKCJE cz. 1.

Metrologia: charakterystyki podstawowych przyrządów pomiarowych. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

BLENDER- Laboratorium 1 opracował Michał Zakrzewski, 2014 r. Interfejs i poruszanie się po programie oraz podstawy edycji bryły

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

f = -50 cm ma zdolność skupiającą

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Algorytm. a programowanie -

zaznaczymy na osi liczbowej w ten sposób:

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Pochodna funkcji odwrotnej

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

Cyfrowe Przetwarzanie Obrazów i Sygnałów

Dlaczego należy uwzględniać zarówno wynik maturalny jak i wskaźnik EWD?

Uczenie się pojedynczego neuronu. Jeśli zastosowana zostanie funkcja bipolarna s y: y=-1 gdy z<0 y=1 gdy z>=0. Wówczas: W 1 x 1 + w 2 x 2 + = 0

5.1. Kratownice płaskie

Wektory, układ współrzędnych

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

Kultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy

Optyka geometryczna - 2 Tadeusz M.Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński. Zwierciadła niepłaskie

Pochodna funkcji a styczna do wykresu funkcji. Autorzy: Tomasz Zabawa

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

Zadanie 3. Belki statycznie wyznaczalne. Dla belek statycznie wyznaczalnych przedstawionych. na rysunkach rys.a, rys.b, wyznaczyć:

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Pzetestuj działanie pętli while i do...while na poniższym przykładzie:

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Funkcje trygonometryczne w trójkącie prostokątnym

Elementy rachunku różniczkowego i całkowego

CIĄGI wiadomości podstawowe

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Ćwiczenie 5. Wyznaczanie widm IR i Ramana formaldehydu oraz obliczenia za pomocą pakietu Gaussian 03W

WYKŁAD 3 OBLICZANIE I SPRAWDZANIE NOŚNOŚCI NIEZBROJONYCH ŚCIAN MUROWYCH OBCIĄŻNYCH PIONOWO

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

SPRAWDZIAN NR 1 GRUPA IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: Wszelkie prawa zastrzeżone 1 ANNA KLAUZA

Uwagi ogólne. 3. Użycie gwiazdki zamiast kropki na oznaczenie mnożenia: 4. Lepiej niż 6, F wyglądałby zapis: 69,539 pf.

6. FUNKCJE. f: X Y, y = f(x).

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c

Kod U2 Opracował: Andrzej Nowak

Spis treści. strona 1 z 10

Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania 1. Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu:

Transkrypt:

R e l e a s e d a t e 2 4. 0 1. 2 0 1 0 B y K a y G e e F x ( k g f x e r @ i n t e r i a. p l ) SYMULATOR POJAZDÓW SZYNOWYCH S t y c z e ń 2 0 1 0

Spis treści 1. Budowa kinematyczna pantografu w symulatorze 2. Pantograf EU07 303e.t3d/303e.mmd jako pantograf wzorcowy 3. Umieszczanie pantografów na pojeździe 4. Istotne zasady podczas budowy nowych pantografów 5. Definiowanie pantografów w pliku.mmd poprzez pantfactors 6. Parametry określające rozmieszczenie wzdłużne pantografów na pojeździe 7. Parametr określający położenie ślizgu w stanie złożonym pantografu 8. Parametr korygujący położenie ślizgu podczas pracy pantografu Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 1

1. Budowa kinematyczna pantografu w symulatorze Wzorzec pantografu w symulatorze został określony dla odbieraka nożycowego typu AKP. Do symulacji posłużyło pięć pivotów, które to tworzą siatkę kinematyczną pantografu naśladując połączenia pomiędzy poszczególnymi przegubami odbieraka. Ich rozmieszczenie jest ze sobą ściśle powiązane. Symulator odpowiednio transformuje położenie trzech pivotów (B, C i D) i obrót czterech z nich (A, B, D i E). Warto zauważyć, że ramiona dolne i górne obracają się o różne kąty. Poniżej rysunek przedstawia układ kinematyczny symulujący pantograf. Kółeczkami oznaczono pivoty. Pivoty ramion to punkty A, B, D i E, natomiast pivot ślizgu to punkt C. Rys 1. Schemat kinematyczny pantografu. 2. Pantograf EU07 303e.t3d/303e.mmd jako pantograf wzorcowy Fundamentalnym założeniem wyjściowym przy rozmieszczaniu pantografów na pojazdach trakcyjnych oraz tworzeniu nowych pantografów jest to, że wzorcowym pantografem (czyli pantografem dla którego skalibrowano kąty obrotu ramion górnych i dolnych, a co za tym idzie położenie ślizgu) jest odbierak zastosowany w modelu EU07 303e.t3d/303.mmd. Dalej będę ten odbierak nazywał pantografem wzorcowym. Poniżej przedstawiony jest schemat poglądowy z rozmieszczeniem pivotów dla pantografu z wspomnianego modelu. I tak dla tego pojazdu pivoty obrotu ramion dolnych umieszczone są na wysokości około 4,035 m (jest to tak jakby wysokość na jakiej znajduje się pantograf). Położenie pivotu ślizgu w stanie złożonym w osi Z wynosi około 4,25 m. Obie z wymienionych wartości mierzone są od z=0 wzdłuż osi pionowej pojazdu trakcyjnego. W modelu tym powierzchnia ślizgu niemalże pokrywa się z pivotem ślizgu (można przyjąć, że są na tej samej wysokości, ponieważ różnica w odległości ma wartość mniejszą niż 1 mm). Odpowiednie odległości pomiędzy pivotami pozwalają na poprawną pracę pantografu, czyli odpowiednie wychylenia jego ślizgu. Założenie odnośnie pantografu wzorcowego jest niezbędne do wyznaczenia parametrów dla pantfactors w pliku.mmd podczas umieszczania na pojeździe trakcyjnym tradycyjnego pantografu dostępnego w symulatorze lub przy tworzeniu i umieszczaniu nowego pantografu. Rys 2. Rozmieszczenie pivotów pantografu wzorcowego. Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 2

3. Umieszczanie pantografów na pojeździe Pantograf zastosowany w modelu 303e.t3d/303e.mmd unosi się odpowiednio w zależności od wysokości na jakiej znajduje się sieć trakcyjna nad nim, a konkretniej przewód jezdny. Pantograf ten można wykorzystać w innych pojazdach trakcyjnych, lecz należy pamiętać dla jakiego położenia został on zaprojektowany. Pamiętajmy, że oryginalnie przy wyznaczaniu parametrów kinematycznych znajdował się on na pojeździe EU07 na wysokości około 4,035 m (wysokość tą mierzymy od główki szyny do pivotów ramion dolnych). Przypuśćmy, że chcemy go zastosować w innej lokomotywie. Wysokość, na jakiej będziemy mogli go zamontować wyniesie 4,1 m. A więc ustawiamy w modelu.t3d pantograf na tej wysokości. Pantograf oczywiście będzie działał, lecz niestety błędnie. Jego ślizg zawsze będzie się unosił wyżej o pewną stałą wartość. Wartość tę możemy wyznaczyć odejmując wysokość zamontowania pantografu wzorcowego od wysokości zamontowania naszego pantografu. A więc w tym przypadku nasz pantograf będzie się unosił o 4,1-4,035 = 0,065 m wyżej niż powinien. Co teraz można by zapytać. Jest na to rada. Trzeba skorygować zakres działania pantografu o odpowiednią wartość. Ta wartość to nasze wyliczone 0,065m. Korekcję tą przeprowadzamy ustawiając odpowiednio czwarty parametr pantfactors w pliku.mmd. Podobnie postępujemy w przypadkach, gdy umieszczany przez nas pantograf znajdzie się poniżej poziomu, na którym umieszczony jest pantograf wzorcowy. W takim przypadku parametr korekcyjny dla pantfactors przyjmie wartość ujemną (poprzednio była ona dodatnia). Dodatkowo w pliku.mmd musimy odpowiednio zwiększyć lub zmniejszyć trzeci parametr pantfactors. Zmiany tej dokonujemy oczywiście o naszą wyliczoną różnicę w położeniu pionowym pantografów. Dla zwiększenia wysokości zamontowania dodajemy wyliczoną wartość, a dla zmniejszenia odejmujemy. Poniżej przedstawiono jak zmiana położenia pantografu wpływa na położenie jego ślizgu (zakres pracy pantografu bez korekcji parametrów pantfactors w pliku.mmd). Dodatkowe informacje o korekcji położenia ślizgu w rozdziałach 7 i 8. Rys 3. Położenia ślizgu w zależności od wysokości umiejscowienia pantografu w modelu (bez korekcji). 4. Istotne zasady podczas budowy nowych pantografów Tutaj wymienione zostają spostrzeżenia ujmujące, co jest ważne przy tworzeniu nowego pantografu. Aby nowo tworzony odbierak działał poprawnie pod względem kinematycznym w symulatorze (tzn. nie oddalał się od przewodu jezdnego do góry lub w dół podczas jazdy przy zmianie wysokości na jakiej znajduje się przewód jezdny) musi być spełniony zasadniczy warunek. A mianowicie, powinny być zachowane położenia pivotów względem siebie wzdłuż osi Y i Z. Pozwoli to na zachowanie tych samych długości ramion dolnych i górny oraz kątów początkowych ich położenia, co ma wpływ na dynamikę ślizgu podczas pracy pantografu. Położenia pivotów mogą lekko odbiegać od tych, jakie są w pantografie wzorcowym, lecz wtedy musimy odległość w osi Z pomiędzy pivotami dolnych ramion, a pivotem ślizgu (czyli tak jakby wysokość pantografu w stanie złożonym) zachować w takiej samej lub zbliżonej wartości jak w pantografie wzorcowym (około 0,215 m). Wtedy nowo tworzony pantograf będzie przyzwoicie pracował podczas jazdy ze zmienną wysokością zawieszenia przewodu jezdnego. Nadmienię, że skalowanie układu kinematycznego pantografów na mniejszych bądź większych rozmiarów może przynieść w efekcie niepoprawną pracę pantografu. Wystąpić może wtedy podczas ruchu pojazdu oddalanie się ślizgu od przewodu jezdnego. Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 3

5. Definiowanie pantografów w pliku.mmd poprzez pantfactors W pliku.mmd pojazdu trakcyjnego definiujemy cztery parametry przypisane do operatora pantfactors. Przykładowy kod przedstawiono poniżej. Wpis ten jest odpowiedzialny za określenie warunków pracy pantografu poprzez podanie odpowiednich wartości liczbowych. Od parametrów operatora pantfactors zależy poprawna praca pantografu. Muszą one zostać podane w sposób przemyślany i zgodny z konstrukcją i położeniem pantografu w modelu. Parametry te w głównej mierze określają zakres pracy pantografu i jego reakcje na zmianę wysokości zawieszenia przewodu jezdnego. Szczegółowy opis parametrow operatora pantfactors w dalszych punktach. models: 303e.t3d animwheelprefix: wheel0 animpantrd1prefix: ramiedolne1_pant0 animpantrd2prefix: ramiedolne2_pant0 animpantrg1prefix: ramiegorne1_pant0 animpantrg2prefix: ramiegorne2_pant0 animpantslprefix: slizg_pant0 pantfactors: -3.35 3.35 4.429 0 endmodels Rys 4. Przykładowy fragment kodu z pliku.mmd z wpisem ujmującym definicję pantfactors. 6. Parametry określające rozmieszczenie wzdłużne pantografów na pojeździe W definicji pantfactors dwa pierwsze parametry odpowiadają za wzdłużne rozmieszczenie pantografów na pojeździe. Dzięki nim symulator wie z jakim wyprzedzeniem lub opóźnieniem ma zmienić wysokość na jakiej znajduje się ślizg. I tak pierwszy parametr oznacza położenie pierwszego pantografu wzdłuż osi Y pojazdu trakcyjnego. Położenie to mierzymy od środka pojazdu (czyli od y=0) do osi pracy ślizgu pantografu w kierunku ujemnym osi Y. Zaś drugi parametr to położenie drugiego pantografu wzdłuż osi Y pojazdu trakcyjnego. Położenie dla tego odbieraka mierzymy analogicznie jak wyżej, lecz w przeciwnym kierunku, czyli w stronę dodatnią osi Y. 7. Parametr określający położenie ślizgu w stanie złożonym pantografu Trzecim parametrem dla operatora pantfactors jest parametr określający położenie powierzchni pracy ślizgu w stanie, gdy pantograf jest złożony. Położenie to mierzymy na osi Z względem pionowej współrzędnej toru (tej jaką definiujemy dla obiektu track w definicji toru w scenerii). Można tę wielkość ująć jako sumę czterech wartości: R+W+P+S, gdzie R jest wysokością szyny (przyjęto dla innych obliczeń w symulatorze 0,18 m i wszystko wskazuje, że tutaj jest tak samo), W jest wysokością w układzie współrzędnych pojazdu trakcyjnego na jakiej został umieszczony pantograf (mierzona od główki szyny czyli od zera na osi Z modelu do pivotów ramion dolnych pantografu), P jest odległością mierzoną w pionie od pivotów ramion dolnych pantografu do pivotu ślizgu w stanie złożonym, a S jest odległością pomiędzy pivotem ślizgu a jego powierzchnią pracy. Nadmienię tu, że P dla pantografu wzorcowego wynosi 0. Wynika to z tego, że pivot ślizgu pokrywa się w jego przypadku z powierzchnią pracy ślizgu. Przykładowo dla pantografu wzorcowego trzeci parametr pantfactors wyniesie 0,18 + 4,035 + 0,215 + 0 = 4,43 m (wartości 2, 3 oraz wynik przybliżone). 8. Parametr korygujący położenie ślizgu podczas pracy pantografu Parametru tego używa się w przypadku, gdy zabudowa pantografu występuje na wysokości innej niż jest zabudowany pantograf wzorcowy (4,035 m). W przypadku pantografu wzorcowego korekcja położenia ślizgu wynosi zero. Jest to oczywiste gdyż to dla niego właśnie skalibrowano wielkości, które określają Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 4

położenie ramion i ślizgu. Należy zwrócić uwagę, na fakt, że gdy ten sam pantograf wzorcowy z EU07 303e.t3d/303e.mmd umieścimy na innej wysokości to ślizg uniesie się o tyle wyżej lub niżej o ile wyżej lub niżej umieściliśmy cały pantograf. A więc, aby pracował on w prawidłowym zakresie, czyli by nie unosił się za wysoko lub za nisko musimy w pliku.mmd pojazdu trakcyjnego określić odpowiednio czwarty parametr dla operatora pantfactors. Wartość tę obliczamy odejmując wysokość na jakiej jest położony pantograf wzorcowy a od wysokości na jakiej umieściliśmy nasz pantograf. Wartość tę można również przedstawić jako odległość w pionie pomiędzy odpowiednimi pivotami obu pantografów tej samej konstrukcji lub typu. Przy umieszczeniu pantografu wyżej niż pantograf wzorcowy parametr czwarty pantfactors przyjmuje wartości dodatnie, natomiast w przypadku obniżenia względem wzorcowego położenia przyjmuje on wartości ujemne. Wartość czwarta pantfactors pozwala skorygować dodatkowo położenie ślizgu podczas pracy ze względu na różne położenie jego powierzchni pracy względem pivotu położenia ślizgu. W pantografie wzorcowym, jak na początku wspomniałem, powierzchnia ślizgu pokrywa się z pivotem położenia ślizgu. W praktyce podczas konstruowania pantografu (np. połówkowego) pivot ślizgu pantografu jest umieszczony niżej niż powierzchnia robocza ślizgu. A więc podczas pracy pantograf będzie się unosił za wysoko o tyle o ile niżej w stosunku do powierzchni pracy ślizgu jest umieszczony jego pivot. Z pomocą przychodzi nam pantfactors: gdzie tę różnicę wpisujemy jako czwarty parametr dla tego operatora (jako wartość bezwzględną). Ogólnie można powiedzieć, że na parametr czwarty pantfactors składają się dwie wielkości i można ją ująć wzorem: K+S, gdzie K to korekcja ze względu na położenie pantografu w pionie, a S to korekcja ze względu na odległość powierzchni pracy ślizgu od jego pivotu. Przykładowo dla pantografu umieszczonego na wysokości 3,95 m i odległości pomiędzy pivotem ślizgu a jego powierzchnią pracy wynoszącą 0,1 m czwarty parametr pantfactors wyniesie 3,95-4,035 + 0,1 = 0,015 m. Na koniec chciałbym podkreślić, że są to moje wolne rozważania w tym temacie. Nadmienię, że konstruowany przeze mnie pantograf połówkowy przy powyższej metodzie rozumowania zachowuje się podczas pracy testowej bez zastrzeżeń. Wiadomości zawarte w tym dokumencie mogą się różnić od moich wypowiedzi na forum, ze względu na pewne uproszczenia myślowe podczas pisania postów i potraktowanie tematu na gorąco. Zawarte tutaj informacje są na pewno bardziej przemyślane. Ujednolicono pewne zagadnienia eliminując dwuznaczności i fragmenty tekstu mogące brzmieć jako niedomówienia. Pozdrawiam i dziękuję wszystkim, którzy pomogli mi na forum rozwikłać tematu pantografów. KayGeeFx (kgfxer@interia.pl) Budowa pantografów i ich umieszczanie na pojazdach trakcyjnych Strona 5