8. Podejmowanie Decyzji przy Niepewności

Podobne dokumenty
Przedsiębiorczość i Podejmowanie Ryzyka. Zajęcia 2

9 Funkcje Użyteczności

PODEJMOWANIE DECYZJI W WARUNKACH NIEPEŁNEJ INFORMACJI

4. Ubezpieczenie Życiowe

Gry z naturą 1. Przykład

11. Gry Macierzowe - Strategie Czyste i Mieszane

4. Ubezpieczenie Życiowe

14. Ekonomia Behawioralna - Wady Klasycznej Teorii Gier

5.1 Stopa Inflacji - Dyskonto odpowiadające sile nabywczej

Rozdział 1. Zmienne losowe, ich rozkłady i charakterystyki. 1.1 Definicja zmiennej losowej

TEORIA GIER W NAUKACH SPOŁECZNYCH. Gry macierzowe, rybołówstwo na Jamajce, gry z Naturą

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 3. Prawdopodobieństwo warunkowe i niezależność zdarzeń.

3.1 Analiza zysków i strat

13. Teoriogrowe Modele Konkurencji Gospodarczej

Elementy teorii gier. Badania operacyjne

3.1 Analiza zysków i strat

Problemy oceny alternatyw w warunkach niepewności

1 Wersja testu A 18 września 2014 r.

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Wykład 6 Centralne Twierdzenie Graniczne. Rozkłady wielowymiarowe

Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo

Zmienne losowe i ich rozkłady

Ćwiczenia: Ukryte procesy Markowa lista 1 kierunek: matematyka, specjalność: analiza danych i modelowanie, studia II

Zarządzanie ryzykiem finansowym

Zarządzanie ryzykiem 3. Dorota Kuchta

Rachunek prawdopodobieństwa (Elektronika, studia niestacjonarne) Wykład 1

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA ZADANIA Z ROZWIĄZANIAMI. Uwaga! Dla określenia liczebności zbioru (mocy zbioru) użyto zamiennie symboli: Ω lub

10. Wstęp do Teorii Gier

STATYSTYKA MATEMATYCZNA ZESTAW 0 (POWT. RACH. PRAWDOPODOBIEŃSTWA) ZADANIA

Wyznaczanie strategii w grach

Modelowanie sytuacji konfliktowych, w których występują dwie antagonistyczne strony.

Ćwiczenia z metodyki nauczania rachunku prawdopodobieństwa

Zestaw 2: Zmienne losowe. 0, x < 1, 2, 2 x, 1 1 x, 1 x, F 9 (x) =

P (A B) P (B) = 1/4 1/2 = 1 2. Zakładamy, że wszystkie układy dwójki dzieci: cc, cd, dc, dd są jednakowo prawdopodobne.

Badania operacyjne i teorie optymalizacji

Symulacyjne metody analizy ryzyka inwestycyjnego wybrane aspekty. Grzegorz Szwałek Katedra Matematyki Stosowanej Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

Czym jest użyteczność?

Stopa Inflacji. W oparciu o zbiór składający się z n towarów, stopa inflacji wyraża się wzorem. n 100w k p k. , p k

= A. A - liczba elementów zbioru A. Lucjan Kowalski

= 10 9 = Ile jest wszystkich dwucyfrowych liczb naturalnych podzielnych przez 3? A. 12 B. 24 C. 29 D. 30. Sposób I = 30.

Rachunek prawdopodobieństwa dla informatyków

Ubezpieczenia majątkowe

-Teoria gier zajmuje się logiczną analizą sytuacji konfliktu i kooperacji

Statystyka podstawowe wzory i definicje

Statystyczna analiza danych w programie STATISTICA 7.1 PL (wykład 1) Dariusz Gozdowski

DODATKOWA PULA ZADAŃ DO EGZAMINU. Rozważmy ciąg zdefiniowany tak: s 0 = a. s n+1 = 2s n +b (dla n=0,1,2 ) Pokaż, że s n = 2 n a +(2 n =1)b

6. Teoria Podaży Koszty stałe i zmienne

2.1 Wartość Aktualna Renty Stałej

Teoria Gier - wojna, rybołówstwo i sprawiedliwość w polityce.

Dane są następujące reguły gry losowej: losujemy jedną kartę z pełnej talii (bez jokerów) i sprawdzamy wynik:

Statystyka Matematyczna Anna Janicka

Akademia Młodego Ekonomisty

MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI

Materiał dydaktyczny dla nauczycieli przedmiotów ekonomicznych. Mikroekonomia. w zadaniach. Gry strategiczne. mgr Piotr Urbaniak

Matematyka Ekonomiczna

Zmienna losowa (wygrana w pojedynczej grze): (1, 0.5), ( 1, 0.5)

Programowanie liniowe

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka

UBEZPIECZENIA NA ŻYCIE

O regularyzacji rozwiązań niejednoznacznych w grze przeciwko naturze

Zmienna losowa. Rozkład skokowy

REZERWY UBEZPIECZEŃ I RENT ŻYCIOWYCH

Deska Galtona. Adam Osękowski. Instytut Matematyki, Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski

Lista zadania nr 4 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 2. Aksjomatyczne ujęcie prawdopodobieństwa

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

LXII Egzamin dla Aktuariuszy z 10 grudnia 2012 r.

Rachunek prawdopodobieństwa

Matematyka podstawowa X. Rachunek prawdopodobieństwa

Prawdopodobieństwo geometryczne

Postawy wobec ryzyka

Systemy Wspomagania Decyzji

MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI

Metody teorii gier. ALP520 - Wykład z Algorytmów Probabilistycznych p.2

p k (1 p) n k. k c. dokładnie 10 razy została wylosowana kula amarantowa, ale nie za pierwszym ani drugim razem;

Zadanie niezbilansowane. Gliwice 1

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

= µ. Niech ponadto. M( s) oznacza funkcję tworzącą momenty. zmiennej T( x), dla pewnego wieku x, w populacji A. Wówczas e x wyraża się wzorem: 1

BADANIA OPERACYJNE PROGRAMOWANIE WIELOKRYTERIALNE

Prawdopodobieństwo geometryczne

MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI

c. dokładnie 10 razy została wylosowana kula antracytowa, ale nie za pierwszym ani drugim razem;

Halina Piotrowska. Rozwiązywanie problemów decyzyjnych w nauczaniu fizyki

51. Wykorzystywanie sumy, iloczynu i różnicy zdarzeń do obliczania prawdopodobieństw zdarzeń.

Optymalizacja wielokryterialna

WYKŁAD 3. Witold Bednorz, Paweł Wolff. Rachunek Prawdopodobieństwa, WNE, Uniwersytet Warszawski. 1 Instytut Matematyki

Rzucamy dwa razy sprawiedliwą, sześcienną kostką do gry. Oblicz prawdopodobieństwo otrzymania:

Instytut Matematyczny Uniwersytet Wrocławski. Zakres egzaminu magisterskiego. Wybrane rozdziały anazlizy i topologii 1 i 2

D. Miszczyńska, M.Miszczyński KBO UŁ 1 GRY KONFLIKTOWE GRY 2-OSOBOWE O SUMIE WYPŁAT ZERO

Wielokryteriowa optymalizacja liniowa cz.2

METODY ESTYMACJI PUNKTOWEJ. nieznanym parametrem (lub wektorem parametrów). Przez X będziemy też oznaczać zmienną losową o rozkładzie

P (A B) = P (A), P (B) = P (A), skąd P (A B) = P (A) P (B). P (A)

Teoria gier. prof. UŚ dr hab. Mariusz Boryczka. Wykład 4 - Gry o sumie zero. Instytut Informatyki Uniwersytetu Śląskiego

Rachunek prawdopodobieństwa- wykład 2

Uczeń: -podaje przykłady ciągów liczbowych skończonych i nieskończonych oraz rysuje wykresy ciągów

OGÓLNE RENTY ŻYCIOWE

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Pułapki podejmowania decyzji inwestycyjnych

{( ) ( ) ( ) ( )( ) ( )( ) ( RRR)

Transkrypt:

8. Podejmowanie Decyzji przy Niepewności Wcześniej, losowość (niepewność) nie była brana pod uwagę (poza przypadkiem ubezpieczenia życiowego). Na przykład, aby brać pod uwagę ryzyko że pożyczka nie zostanie spłacona, po prostu zastosowaliśmy większą stopę procentową. Potem wyznaczyliśmy rozwiązanie nie biorąc losowości bezpośrednio pod uwagę. 1 / 32

Podejmowanie Decyzji przy Niepewności Gdy rozwiązujemy problem deterministyczny, wiadomo że mamy zmaksymalizować zyski (lub zminimalizować koszty). Natomiast, gdy zyski (lub koszty) są losowe, wtedy można zastosować różne kryteria wyboru, które odzwierciadlają różne stosunki do ryzyka. 2 / 32

Podejmowanie Decyzji przy Niepewności 1. Kryterium Minimaks. 2. Kryterium Savage a (Żalu) 3. Kryterium Hurwicza. 4. Kryterium Laplace a. 5. Maksymalizacja oczekiwanej wypłaty. 3 / 32

Podejmowanie Decyzji przy Niepewności Zakładamy że decydent musi wybrać pomiędzy następuja cymi decyzjami: A. $40 na pewno. B. $100 gdy wynikiem rzutu monetą jest orzeł, inaczej $0 Więc wypłata decydenta zależy od wyniku eksperymentu losowego, tutaj od wyniku rzutu monetą. 4 / 32

Kryterium Minimaks Stosując kryterium minimaks, podejmujemy decyzję, która daje najlepszy wynik w wypadku gdy natura nam najbardziej przeszkadza. Więc jeśli minimalna wypłata przy decyzji D wynosi x min,d, wtedy osoba podejmuje decyzję, która maksymalizuje tę wypłatę. W tym wypadku, gdy osoba podujmuje decyzję A, wtedy ma zagwarantowaną (więc jednocześnie minimalną i maksymalną) wypłatę $40. Najgorsza z możliwych sytuacji przy decyzji B jest to że decydent nic nie dostaje (minimalna wypłata $0). 5 / 32

Kryterium Minimaks Więc, gdy stosuje kryterium minimaks, decydent powinien podjąć decyzję A. Uwaga: Gdy rozważamy koszty (a nie wypłaty), niech c max,d będzie maksymalnym kosztem z tych możliwych przy decyzji D. Stosując kryterium minmaks, decydent podejmuje decyzję, która minimalizuje koszt c max,d. Kryterium minimaks jest często bardzo konserwatywne (nieskłonne do ryzyka). Na przykład, nawet gdy wypłata przy decyzji A została zmieniona na $0,01, kryterium minimaks wciąż wskazuje na decyzję A. 6 / 32

Kryterium Savage a (Żalu) Jest to mniej konserwatywne podejście do podejmowania decyzji. Rozważając wypłaty, poziom żalu gdy decydent podejmuje decyzję D przy danym wyniku eksperymentu jest różnicą między maksymalną wypłatą przy tym wyniku a wypłatą uzyskaną przez decydenta. Na przykład, przy założeniu ze wynikiem rzutu jest reszka, gdy decydent podejmuje decyzję A (i więc dostaje $40), jest to najlepsza z możliwych wypłat (czyli poziom żalu w tym przypadku wynosi 0). W tym przypadku, gdy decydent podejmuje decyzję B, zamiast dostać $40 (najlepsza z możliwych wypłat w tym wypadku), decydent dostaje 0. Więc poziom żalu wynosi 40. 7 / 32

Kryterium Savage a (Żalu) Natomiast, gdy wynikiem rzutu jest orzeł, decyzja B daje najlepszą z możliwych wypłat (dostaje wypłatę $100). Więc w tym przypadku poziom żalu przy decyzji B wynosi 0. W tym przypadku, gdy decydent podejmuje decyzję A, zamiast dostać $100 (najlepsza z możliwych wypłat gdy wypada orzeł), decydent dostaje 40. Więc poziom żalu wynosi 60. Następujące 2 slajdy ilustrują kryteria minimaksowe oraz żalu. 8 / 32

Kryterium Minimaks Reszka Orzeł Min. A 40 40 40 B 0 100 0 Uwaga: Skoro rozważamy wypłaty, najgorsza sytuacja przy danej decyzji odpowiada najmniejszej wypłacie. 9 / 32

Kryterium Savage a (Żalu) Reszka Orzeł Żal (R) Żal (O) Maks. żal A 40 40 0 60 60 B 0 100 40 0 40 Uwaga: Macierz żalu wyznaczamy kolumnami. Każdy element jest równy różnicy (bezwględnej) między wypłatą (kosztem) w tej komórce a najlepszą wypłatą (najmniejszem kosztem) w tej kolumnie. Uwaga: Żal jest kosztem, więc najgorsza sytuacja przy danej decyzji odpowiada największemu żalowi. 10 / 32

Kryterium Savage a (Żalu) Przy kryterium Savage a decydent powinien podjąć decyzję, która minimalizuje maksymalny z możliwych poziomów żalu. Maksymalny poziom żalu przy decyzji A jest 60. Maksymalny poziom żalu przy decyzji B jest 40. Więc, stosując kryterium Savage a (żalu), decydent powinien podjąć decyzję B. Uwaga: Gdy rozważamy koszty, poziom żalu jest równy kosztom ponoszonym minus minimalne z możliwych kosztów przy danym wyniku eksperymentu. 11 / 32

Związek między Kryterium Minimaks a Kryterium Savage a Należy zauważyć że niezależnie od tego czy zadanie jest sformułowane w języku kosztów czy w języku wypłat, poziom żalu jest kosztem. Kryterium Savage a polega na minimalizacji żalu w najgorszej z możliwych sytuacji. Więc kryterium Savage a stosuje kryterium minimaks do poziomu żalu. 12 / 32

Kryterium Hurwicza Kryterium Hurwicza bierze pod uwagę zarówno najgorszą jak i najlepszą sytuację przy danej decyzji. Przypisano wagę α najlepszej z możliwych sytuacji, 0 < α < 1. Można zinterpretować α jako indeks optimizmu. Przypisano wagę α najgorszej z możliwych sytuacji 1 α. 13 / 32

Kryterium Hurwicza Rozważając wypłaty, decydent powinien zmaksymalizować wskaźnik Hurwicza przy decyzji podjętej, gdzie wskaźnik ten jest dany wzorem H D = αx max,d + (1 α)x min,d, x max,d i x min,d są odpowiednio maksymalną i minimalną z możliwych wypłat przy decyzji D. Przy decyzji A, decydent zawsze dostaje $40, więc x max,d = x min,d = 40. Przy decyzji B, x max,d = 100, x min,d = 0. 14 / 32

Kryterium Hurwicza Niech indeks optimizmu będzie α = 0.3. Wtedy H A =0.3 40 + (1 0.3) 40 = 40 H B =0.3 100 + (1 0.3) 0 = 30. Więc, decydent powinien podjąć decyzję A. 15 / 32

Kryterium Hurwicza Gdy rozważamy koszty, wskaźnik Hurwicza przy decyzji D wyraża się wzorem H D = αc min,d + (1 α)c max,d, gdzie c max,d i c min,d są maksymalne i miniminalne, odpowiednio, z możliwych kosztów przy decyzji D. Czyli współczynnik α zawsze odpowiada najlepszej sytuacji (maksymalnej wypłacie lub, jak tutaj, minimalnym kosztom). Rozważając koszty, decydent powinien zminimalizować wskaźnik Hurwicza przy podjętej decyzji. 16 / 32

Kryterium Hurwicza Gdy α = 0 (czyli decydent jest bardzo pesymistyczny), kryterium Hurwicza odpowiada kryterium minimaksowemu. Gdy α = 1 (czyli decydent jest bardzo optymistyczny), stosując kryterium Hurwicza decydent podejmuje decyzję, która daje maksymalną z wszystkich możliwych wypłat (odpowiednio, najmniejszy z wszystkich możliwych kosztów). W ten sposób, możemy modelować różne poziomy optimizmu. 17 / 32

Kryterium Laplace a Według kryterium Laplace a, gdy nie mamy informacji, należy przyjąć że wszystkie możliwe wyniki eksperymentu są jednakowo prawdopodobne. Jest to zasada niepełnej informacji. W tym wypadku, maksymalizujemy średnią z możliwych wypłat przy danej decyzji (jest to wypłata oczekiwana gdy wszystkie wyniki są jednakowo prawdopodobne). Uwaga: Jest to równoważna maksymalizacji sumy wypłat we wierszu. 18 / 32

Kryterium Laplace a W tym wypadku, wypłata oczekiwana przy decyzji B wynosi 0+100 2 = 50. Wypłata zagwarantowana przy decyzji A wynosi 40. Więc, decydent powinien podjąć decyzję B. Gdy rozważamy koszty, stostując kryterium Laplace a, minimalizujemy średnie koszty ponoszone przy danej decyzji. Uwaga: Jest to równoważna minimalizacji sumy kosztów we wierszu. 19 / 32

Maksymalizacja Wypłaty Oczekiwanej Natomiast, w wielu wypadkach mamy wtstarczająco dużo informacji, aby oszacować prawdopodobieństwa różnych wyników. np. rzut monetą, rzut kostką, proawdopodobieństwo że deszcz pada w dniu listopadowym. W tym wypadku, opłaca się korzystać z tych informacji przy podjęciu decyzji. 20 / 32

Maksymalizacja Wypłaty Oczekiwanej Przy warunku że moneta jest symetryczna, wtedy kryterium Laplace a jest równoważne maksymalizacji wypłaty oczekiwanej (lub minimalizacji kosztów oczekiwanych). Ogólniej, zakładamy że prawdopodobieństwo tego iż wypadnie orzeł wynosi p. Przy decyzji B wypłata oczekiwana wynosi 100p + 0(1 p) = 100p. Więc decydent powinien podjąć decyzję B gdy 100p > 40, czyli p > 0.4. 21 / 32

Maksymalizacja Wypłaty Oczekiwanej Gdy zbiór możliwych wyników danego eksperymentu jest dyskretny (np. wynik rzutu kostką, rzut monetą, zwycięzca wyborów), wtedy można przedstawić wszystkie możliwe wypłaty (lub koszty) w postaci macierzy. Każdy wiersz odpowiada pewnej decyzji. Każda kolumna odpowiada pewnemu wynikowi eksperymentowi. 22 / 32

Przykład 8.1 Gdy wybieram się do pracy, mogę wybrać jeden z trzech środków transportu: A, B, C. Są trzy możliwe stany na drogach (dobry, średni, zły). Czas jazdy w zależności od środka transportu oraz stanu na drogach jest opisany następującą macierzą. Dobry Średni Zły A 10 30 90 B 30 40 60 C 40 40 40 23 / 32

Przykład 8.1 Wyznaczyć decyzję, którą należy podjąć według 1. Kryterium minimaksowe. 2. Kryterium Savage a (żalu). 3. Kryterium Hurwicza przy indeksie optimizmu α = 0.4. 4. Kryterium Laplace a. 5. Minimalizacji kosztów oczekiwanych gdy prawdopodbieństwo zarówno złych jak i dobrych warunków wynosi 0,2. 24 / 32

Przykład 8.1 25 / 32

Przykład 8.1 26 / 32

Przykład 8.1 27 / 32

Przykład 8.1 28 / 32

Przykład 8.1 29 / 32

Przykład 8.1 30 / 32

Przykład 8.1 31 / 32

Przykład 8.1 32 / 32