SYLLABUS Lp. Element Opis 1 2 Nazwa Typ Kultura języka Obowiązkowy 3 Instytut Instytut Nauk Humanistyczno-Społecznych i Turystyki 4 5 Kod Kierunek, specjalność, poziom i profil PPWSZ-FP-1-17-s kierunek: filologia polska specjalność: dziennikarska i nauczycielska poziom : studia pierwszego profil : praktyczny 6 Forma studiów stacjonarne niestacjonarne 7 Rok studiów, semestr Rok I, sem. 1, 2. 8 Forma zajęć i liczba godzin dydaktycznych wymagających bezpośrednieg o udziału nauczy-ciela i studentów Stacjonarne: 60 godz. (30 w sem. 1. i 30 w sem. 2.) Niestacjonarne: 9 Punkty ECTS 4 Nakład pracy studenta bilans punktów ECTS Forma aktywności studenta Obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne godz.: ECTS: godz.: ECTS: 62 2,4
Udział w wykładach (godz.) Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawodowych (godz.) 60 Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) Udział w egzaminie (godz.) 2 Obciążenie studenta związane z nauką samodzielną, w tym: Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ przygotowanie się do ćwiczeń (godz.) Przygotowanie do zaliczenia/ egzaminu (godz.) Wykonanie prac zaliczeniowych (referat, projekt, prezentacja itd.) (godz.) Obciążenie studenta w ramach zajęć związanych z praktycznym przygotowaniem zawodowym godz.:40 ECTS:1,6 godz.: ECTS: 20 godz.: ECTS: godz.: ECTS: Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) godz.: 2 ECTS: 4 godz.: ECTS: 11 12 Nauczyciel akademicki odpowiedzial ny za przedmiot/ moduł (egzaminując y) Nauczyciele akademiccy prowadzący przedmiot/ moduł Prof. dr hab. Józef Kąś Prof. dr hab. Józef Kąś 13 Wymagania (kompetencje) Podstawowa wiedza gramatyczna z poziomu szkolnego.
wstępne 14 Założenia cele przedmiotu i Zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami poprawności językowej i ich wykorzystaniem w ustnym i pisemnym posługiwanieu się językiem. Opis w zakresie: Odniesienie do kierunkowych Odniesienie do dla obszaru WIEDZY W1 Student zna i rozumie pojęcie błędu językowego oraz klasyfikację błędów. W2 Student zna kryteria poprawności językowej. 15 Efekty W3 Student zna źródła wiedzy z zakresu poprawności językowej (słowniki, poradniki, poradniki internetowe). UMIEJĘTNOŚCI U1 U2 Student umie poprawnie zredagować tekst. Student umie korzystać z wydawnictw poprawnościowych. K_U01 K_U02 KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH H1P_U01, H1P_U09, H1P_U H1P_U02, H1P_U03, H1P_U, H1P_U12 K1 Student, a później absolwent, jest przygotowany do upowszechniania poprawności językowej. K_K03 H1P_K02 H1P_K03 K2 Student, a później absolwent, jest przygotowany do współpracy z mediami drukowanymi i elektronicznymi. K_K05 H1P_K02 H1P_K03 H1P_K05 16 Treści Celem zajęć jest zapoznanie się studenta z podstawowymi pojęciami z zakresu poprawności językowej, wyposażenie go w wiedzę potrzebną do sprawnego i poprawnego posługiwania się językiem polskim w mowie i piśmie oraz wyrobienie nawyków korzystania z różnorodnych poradników językowych. Zagadnienia do realizacji na zajęciach: 1. Pojęcie teoretyczne: kultura języka, norma kodyfikowana i uzualna, system językowy, błąd językowy a innowacja językowa, zróżnicowanie sytuacyjne i stylistyczne polszczyzny, kompetencja językowa a kompetencja socjolingwistyczna. 2. Kryteria poprawności językowej. 3. Regionalizm dialektyzm gwaryzm. 4. Typologia błędów językowych. Kultura języka jako poprawność posługiwania się językiem na wszystkich jego poziomach, a w szczególności: a) wymowa samogłosek nosowych, akcent,
17 18 Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji (w odniesieniu do poszczególnych ) b) wybrane zagadnienia z fleksji rzeczownika, zwłaszcza odmiana liczebników i nazwisk, c) formy krótkie i długie przymiotnika (typ pełen pełny), d) błędy językowe na podłożu gwarowym, e) błędy leksykalne na podłożu semantycznym i regionalnym, f) poprawność frazeologiczna, g) interpunkcja: użycie dywizu i przecinka, h) kolokacje. Kultura językowa rozumiana jako grzeczność językowa: a) formy zwracania się do rozmówcy, b) netykieta w internecie, c) hejt internetowy, mowa nienawiści i jej konsekwencje, d) etyczna i merytoryczna odpowiedzialność za słowo. Te i podobne zagadnienia omawia się w kontekście dziennikarskiej specjalności studiów. Dyskusja grupowa, wykład informacyjny, praca z tekstem, instruktaż, metoda symulacyjna. Efekt kształceni a W1 W2 W3 U1 U2 K1 Sposób weryfikacji np. egzamin ustny, egzamin pisemny, zaliczenie ustne, kolokwium, projekt, referat, prezentacja, sprawozdanie, dyskusje, obserwacja w czasie zajęć itd. Referat i prezentacja. Właściwe wykorzystanie słowników. Właściwą weryfikacją kompetencji społecznych w zakresie kultury języka jest i będzie akceptacja społeczna zachowania językowego studenta. K2 Przygotowanie do przeprowadzenia wywiadu telewizyjnego 19 20 Kryteria oceny osiągniętych Forma i warunki zaliczenia, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu / zaliczenia z oceną Poziom przygotowania merytorycznego do egzaminu, sprawność wypowiedzi na egzaminie i aktywność na zajęciach. Egzamin ustny i aktywność na zajęciach. Student przygotowuje na egzamin wybrany tekst (teksty), np. z prasy, internetu i zobowiązany jest do poprawienia jego redakcji oraz omówienia zaobserwowanych błędów.
21 22 23 Wykaz literatury podstawowej Wykaz literatury uzupełniające j Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawodowych A. Markowski (red.), Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, Warszawa 1999 (i wyd. nast.). J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski, Lublin 1993 ( i wyd. następne). H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2007. A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005. S. Urbańczyk (red.), Encyklopedia języka polskiego, Wrocław 1991 (i wyd. następne). Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. J. Podracki, Warszawa 2001. Z. Klemensiewicz, Higiena językowego obcowania, JP 1965, R. XLV, s. 1-8. J. Puzynina, O pojęciu kultury języka, PorJ 1990, z. 3, s. 153-162. M. Kucała, Formy dopełniacza w bierniku liczby pojedynczej rzeczowników męskich nieżywotnych, [w:] W służbie nauce i szkole. Księga pamiątkowa poświęcona Profesorowi Doktorowi Zenonowi Klemensiewiczowi, Warszawa 1970, s. 117-125. A. Markowski, Polszczyzna końca XX wieku, Warszawa 1992. H. i T. Zgółkowie, Językowy savoir-vivre, Poznań 1992. Nie dotyczy.