ROZPUSZCZALNOŚĆ CIAŁ STAŁYCH W CIECZACH

Podobne dokumenty
SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

Przejmowanie ciepła przy konwekcji swobodnej w przestrzeni ograniczonej (szczeliny)

ĆWICZENIE 6,7 MATERIAŁY KAMIENNE

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

motocykl poruszał się ruchem

PRZYCZYNY I SKUTKI ZMIENNOŚCI PARAMETRÓW MASZYN INDUKCYJNYCH

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów dotychczasowych gimnazjów. Schemat punktowania zadań

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Silniki spalinowe Teoria

MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISNN X 32, s , Gliwice 2006

KO OF Szczecin:

Ćwiczenie 1 Roztwory, rozpuszczalność, stężenia.

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Wykład 9. Model ISLM: część I

Spis treści I. Ilościowe określenia składu roztworów strona II. Obliczenia podczas sporządzania roztworów

METODY STATYCZNE Metody pomiaru twardości.

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

Krystyna Gronostaj Maria Nowotny-Różańska Katedra Chemii i Fizyki, FIZYKA Uniwersytet Rolniczy do użytku wewnętrznego ĆWICZENIE 4

KONKURS FIZYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Fizyka i astronomia Poziom podstawowy

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Chemia Poziom rozszerzony

Maksymalny błąd oszacowania prędkości pojazdów uczestniczących w wypadkach drogowych wyznaczonej różnymi metodami

Sterowanie prędkością silnika krokowego z zastosowaniem mikrokontrolera ATmega8

Pomiar rezystancji. Rys.1. Schemat układu do pomiaru rezystancji metodą techniczną: a) poprawnie mierzonego napięcia; b) poprawnie mierzonego prądu.

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

Blok 4: Dynamika ruchu postępowego. Równia, wielokrążki, układy ciał

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

( L,S ) I. Zagadnienia

Konkurs fizyczny - gimnazjum. 2018/2019. Etap szkolny

Ćwiczenie 39 KLOCEK I WALEC NA RÓWNI POCHYŁEJ - STATYKA.

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

MAGISTERSKA PRACA DYPLOMOWA

WPŁYW ASYMETRII SZCZELINY POWIETRZNEJ NA WARTOŚĆ NAPIĘĆ I PRĄDÓW WAŁOWYCH W SILNIKACH INDUKCYJNYCH DUśEJ MOCY

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Fizyka i astronomia Poziom podstawowy

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

II.6. Wahadło proste.

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

MATEMATYCZNE MODELOWANIE PROCESU SUSZENIA W NIERUCHOMYM ZŁOśU. CZĘŚĆ I. MODEL MATEMATYCZNY

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Projekt 2 studium wykonalności. 1. Wyznaczenie obciążenia powierzchni i obciążenia ciągu (mocy)

Wyznaczanie promienia krzywizny soczewki płasko-wypukłej metodą pierścieni Newtona

Zasady dynamiki. 1. Jakie mogą być oddziaływania ciał? 2. Co dzieje się z ciałem, na które nie działają żadne siły?

Małopolski Konkurs Chemiczny dla Gimnazjalistów

Kuratorium Oświaty w Katowicach KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI I ASTRONOMII DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH. Etap I 25 listopada 2008 r.

REZONANS ELEKTROMAGNETYCZNY

Zastosowanie algorytmu Euklidesa

1 W ruchu jednostajnym prostoliniowym droga:

Siła. Zasady dynamiki

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

00507 Praca i energia D

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

MECHANIKA BUDOWLI 12

Ćwiczenia z radiochemii 2

Wykład 5: Handel międzynarodowy a zasoby czynników produkcji część II

Laboratorium z chemii fizycznej

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

MOBILNE ROBOTY KOŁOWE WYKŁAD 04 DYNAMIKA Maggie dr inż. Tomasz Buratowski. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Robotyki i Mechatroniki

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Drobiną tą jest: A) proton B) neutron C) atom wodoru D) elektron

Schematy blokowe. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTY SCHEMATU BLOKOWEGO

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii Instytut Inżynierii Mechanicznej

Ć w i c z e n i e K 6. Wyznaczanie stałych materiałowych przy wykorzystaniu pomiarów tensometrycznych.

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

23. CAŁKA POWIERZCHNIOWA NIEZORIENTOWANA

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU OD TEMPERATURY

Przejmowanie ciepła przy kondensacji pary

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

PRZYGOTOWANIE DO EGZAMINU GIMNAZJALNEGO Z FIZYKI DZIAŁ III. SIŁA WPŁYWA NA RUCH

MIANOWANE ROZTWORY KWASÓW I ZASAD, MIARECZKOWANIE JEDNA Z PODSTAWOWYCH TECHNIK W CHEMII ANALITYCZNEJ

Zagadnienie dwóch ciał oddziałujących siłą centralną Omówienie ruchu ciał oddziałujących siłą o wartości odwrotnie proporcjonalnej do kwadratu ich

Wyznaczanie e/m za pomocą podłużnego pola magnetycznego

- Chemia w kosmetologii dla liceum - Metody analityczne w przemyśle kosmetycznym - Ćwiczenie 3

Wykład Półprzewodniki

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

Wykład 8. Prawo Hooke a

ĆWICZENIE NR 2 Badanie jakości betonu w konstrukcji metodą ultradźwiękową

SPRAWOZDANIE. a) Podaj rodzaj i oznaczenie zastosowanej głowicy.. Zakres obserwacji

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Zadania zamknięte. Zadania otwarte

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Transkrypt:

Laboatoiu eodynaiki i Cheii Fizycznej, PW ROZPUSZCZALNOŚĆ CIAŁ SAŁYCH W CIECZACH 1. Cel ćwiczenia. Cele ćwiczenia jet badanie ównowagi ciecz-ciało tałe w układach dwukładnikowych.. Metoda poiaów. Poiay wykonuje ię etodą dynaiczną (yntetyczną). W ilny świetle obewuje ię tepeatuę zaniku otatniego kyztału w oztwoze. Naczyńko poiaowe, zawieające oztwó badany i iezadełko agnetyczne uiezcza ię w zklany teotacie w niewielkiej odległości od dna w celu zapewnienia dobej wyiany cieplnej (Ry. 1). Stężenie oztwou utala ię wagowo, ważąc każdą póbkę pzed i po dodaniu ozpuzczalnika. Należy zbadać ozpuzczalność ubtancji badanej (kwa teaynowy lub naftalen) w polanych lub niepolanych ozpuzczalnikach oganicznych jednokładnikowych. 3 4 1 5 6 7 Ry. 1. Scheat układu do poiau ównowagi ciecz ciało tałe etodą dynaiczną: 1 gzałka elektyczna podłączona do tanfoatoa uwakowego, naczyńko poiaowe z kokie, 3 teoet 0-100 z podziałką 0.1 K, 4 iezadło echaniczne, 5 - łaźnia wodna, olejowa lub acetonowa, 6 iezadło agnetyczne pokyte powłoką teflonową, 7 iezadło agnetyczne Rozpuzczalność ciał tałych w cieczach 1

Laboatoiu eodynaiki i Cheii Fizycznej, PW 3. Wykonanie ćwiczenia 1) Staannie wyuzoną kolbkę zważyć, waz z kokie i iezadełkie agnetyczny, na wadze analitycznej. Do kolbki wypać pzez długi lejek około 0,30 g badanej ubtancji i ponownie zważyć. ) Za poocą tzykawki wpowadzić pocję ozpuzczalnika. Ilość ozpuzczalnika zależy od badanego układu oaz zakeu tepeatuy. Ćwiczenie ealizowane jet jednocześnie na identycznych układach poiaowych. Na jedny wyznacza ię punkty leżące w gónej części kzywej ozpuzczalności tj. od tepeatuy blikiej tepeatuze topnienia ubtancji ozpuzczanej do około 40, na dugi punkty tej aej kzywej od tepeatuy około 40 do tepeatuy nieco niżzej niż 5. W tabelach podano tounek ay ubtancji ozpuzczonej do ay ozpuzczalnika dla piewzych oznaczeń obu części kzywych ozpuzczalności. Po dodaniu ozpuzczalnika kolbę poiaową zważyć. Obliczyć ułaek olowy ubtancji ozpuzczonej S. 3) Kolbkę wtawić do teotatu, włączyć iezadło, iezadełko agnetyczne oaz gzanie. Piewzy poia wykonać natępująco: ogzać zybko kolbkę do ozpuzczenia kyztałów, natępnie wyłączyć gzałkę i chłodzić zachowując iezanie, aby uzykać badzo dobne kyztałki. Ponownie ogzewać oztwó, początkowo dość zybko do uzykania tepeatuy kilka topni niżzej od podziewanej tepeatuy zaniku kyztałów, a natępnie zniejzyć tepo ogzewania do około 0.1 o /in. Zaobewować tepeatuę zaniku otatniego kyztału. 4) Pzy włączonych iezadłach, a wyłączony gzaniu chłodzić układ do tepeatuy otoczenia, wyjąć kolbkę z teotatu, dokładnie ouzyć i zważyć. Dodać nową pocję ozpuzczalnika i ponownie zważyć. Utalić kład natępnego punktu. Oznaczyć tepeatuę zaniku kyztałów (w jedny oznaczeniu, kyztały ą już dobne). 5) Kzywa ozpuzczalności powinna zawieać około 10 punktów poiaowych (nie niej niż 8) na zetawach łącznie. Punkty powinny być ozłożone ównoienie. 6) Po zakończeniu poiaów wylać zawatość kolbek wyłącznie do butli ze zlewkai. Uważać, aby nie utopić iezadełka. Kolbki, lejki, iezadełka, koki uyć (nie wodą). Kolbki wtawić do nagzanej uzaki (bez iezadeł i koków). 7) W potokole należy zapiać wzytkie opeacje ważenia. Rozpuzczalność ciał tałych w cieczach

Laboatoiu eodynaiki i Cheii Fizycznej, PW 4. Wykonanie ćwiczenia Wyniki należy pzedtawić w foie wykeów: t f( ), ln f( 1 ) oaz ln f ln. Obliczyć w kilku tepeatuach ozpuzczalność dokonałą ubtancji ozpuzczanej toując pzybliżenie C 0 oaz C S i wybać odpowiednią funkcję do intepetacji danych doświadczalnych na wykeach. Rozpuzczalność dokonałą liczyy z ównań: a) Schödea pzy zał. 0 czyli. b) Maleińkiego pzy zał. 5. Ocena błędu poiaowego Uzykane watości tepeatuy ównowagi dla danego ułaka olowego obaczone ą niezależnyi błędai: błąd związany z błędnyi wkazaniai teoetu, okeślony na podtawie cetyfikatu t ±0,01 K; błąd wynikający z niedokładności wyznaczenia ułaka olowego i związanej z ty óżnicy tepeatu p ; błąd powodowany innyi czynnikai c wpływającyi na utalenie tepeatuy, takii jak: niejednoznaczne okeślenie tepeatuy zaniku otatniego kyztału, niedokonałość iezania wewnątz naczyńka poiaowego i w konekwencji powtanie gadientów tepeatu, zbyt zybki pzyot tepeatuy w punkcie pzeiany czy pozotałości po oczyzczeniu badanych ubtancji. Całkowity błąd poiau ożna zapiać jako złożenie wyżej wyienionych czynników (MG): [( ) ( ) ( ) ] 1/ t p c (1) Rozpuzczalność ciał tałych w cieczach 3

Laboatoiu eodynaiki i Cheii Fizycznej, PW Rozpuzczalność ciał tałych w cieczach 4 Udział związany z błęde podcza wyznaczania ułaka olowego ubtancji ozpuzczonej ( ) ożna pzedtawić w natępujący poób: p (), M M M (3) gdzie indek oznacza aę ubtancji ozpuzczonej, aę ozpuzczalnika. Zate: ( ) ( ) 1/ 1/. (4) Wielkości wytępujących w ównaniach błędów poiaowych ą natępujące: t ±0,01 K ±0,0005 g Watość pochodnej /, któa oże być pzybliżona iloaze óżnicowy ównania najlepiej opiującego daną kzywą ozpuzczalności jet niejza niż 0,05 K. Ze względu na nogość zjawik, któe kładają ię na otatni człon wyażenia na całkowity błąd poiay wytępuje tudność w ozacowaniu watości tego kładnika. Można jednak pzyjąć, że powtazalność wyników na pozioie 0,05 K. Po zuowaniu powyżzych błędów pozę ozacować Δ, całkowity błąd poiaów. MG etoda Gaua

Laboatoiu eodynaiki i Cheii Fizycznej, PW abela 1. Chaakteytyka ubtancji badanych Subtancja M g ol -1 K H kj ol -1 V.ł. δ cal 1/ c -3/ c 3 ol -1 Kwa teaynowy 84.49 34.4 61.09 37.64 8.75 Naftalen 18.17 353.4 19.175 13.00 9.90 abela. Watości objętości olowych i paaetów ozpuzczalności w 5 Subtancja M V δ g ol -1 c 3 ol -1 MPa 1/ 1-popanol 60.1 75. 15.9 -popanol 60.1 77.0 15.6 1-butanol 74.1 9.8 15.9 1-oktanol 130. 157.7 1.0 oluen 9.1 106.9 18.3 n-hekan 86. 131.6 15.0 n-heptan 100. 147.4 15.3 n-dekan 14.3 195.9 16.1 cyklohekan 84. 108.7 16.8 cyklohekanon 98.1 104.0 17.8 Rozpuzczalność ciał tałych w cieczach 5