Ergodyczność procesów filtracji - o wieloletnim błędzie i próbach jego poprawienia

Podobne dokumenty
stochastycznego i ich zastosowaniach

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.

Dyskretne procesy stacjonarne o nieskończonej entropii nadwyżkowej

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1

1 Relacje i odwzorowania

21 maja, Mocna własność Markowa procesu Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 13, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

Wykład 11: Martyngały: Twierdzenie o zbieżności i Hoeffdinga

Algorytmy MCMC i ich zastosowania statystyczne

1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.

Seria 1. Zbieżność rozkładów

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Szkice do zajęć z Przedmiotu Wyrównawczego

Wykład 12: Warunkowa wartość oczekiwana. Rozkłady warunkowe. Mieszanina rozkładów.

Wykład 11: Martyngały: definicja, twierdzenia o zbieżności

Geometryczna zbieżność algorytmu Gibbsa

Zadania z Procesów Stochastycznych 1

Jak wyznaczyć premię za ryzyko? kilka słów o modelu Arrowa - Pratta

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

Modelowanie zależności. Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski

Zadania do Rozdziału X

Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne

F t+ := s>t. F s = F t.

1 Ciągłe operatory liniowe

PEWNE FAKTY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne.

Metoda największej wiarogodności

Prawdopodobieństwo i statystyka

Proces rezerwy w czasie dyskretnym z losową stopą procentową i losową składką

Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1

PROCESY STOCHASTYCZNE. PEWNE KLASY PROCESÓW STOCHASTYCZNYCH Definicja. Procesem stochastycznym nazywamy rodzinę zmiennych losowych X(t) = X(t, ω)

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I* - 1

7 Twierdzenie Fubiniego

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych

3. Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II Podaj przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,

1 Elementy analizy funkcjonalnej

Prawdopodobieństwo i statystyka

2. P (E) = 1. β B. TSIM W3: Sygnały stochastyczne 1/27

O pewnych klasach funkcji prawie okresowych (niekoniecznie ograniczonych)

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Prognozowalne kryterium całkowalności według A. N. Shiryaeva i A. S. Cherny ego Joanna Karłowska-Pik. Historia

ZADANIA PRZYGOTOWAWCZE DO EGZAMINU Z UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Wykład 3 Jednowymiarowe zmienne losowe

Prawdopodobieństwo i statystyka

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Metody probabilistyczne opracowane notatki 1. Zdefiniuj zmienną losową, rozkład prawdopodobieństwa. Przy jakich założeniach funkcje: F(x) = sin(x),

Hypatia? 415 PROCESY KAWAŁKAMI DETERMINISTYCZNE I ICH ASYMPTOTYKA RYSZARD RUDNICKI ŚLADAMI KOBIET W MATEMATYCE RZESZÓW, Strona 1 z 36 Wróć

Procesy stochastyczne

Statystyka i eksploracja danych

Krzywe Freya i Wielkie Twierdzenie Fermata

Ośrodkowość procesów, proces Wienera. Ośrodkowość procesów, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład, T. Byczkowski,

1 Gaussowskie zmienne losowe

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska

Procesy stochastyczne

czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma

Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej

Algorytm Metropolisa-Hastingsa

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Afiniczne rekursje stochastyczne z macierzami trójkatnymi

Analiza Funkcjonalna - Zadania

Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5

8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów

Prawdopodobieństwo i statystyka

Zawansowane modele wyborów dyskretnych

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

x x 1. Przedmiot identyfikacji System x (1) x (2) : x (s) a 1 a 2 : a s mierzone, a = zestaw współczynników konkretyzujacych F ()

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5. 2 listopada 2009

EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

Metody probabilistyczne

v = v i e i v 1 ] T v =

Prawdopodobieństwo i statystyka

Analiza portfelowa w czasie ciagłym dla ogólnych cen zakupu i sp. ze stałymi kosztami za transakcje

Stacjonarne procesy gaussowskie, czyli o zwiazkach pomiędzy zwykła

Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :

Procesy Stochastyczne - Zestaw 1

Algorytmy MCMC (Markowowskie Monte Carlo) dla skokowych procesów Markowa

Zadania o numerze 4 z zestawów licencjat 2014.

Lista 5. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym

Całka podwójna po prostokącie

Zadania z RP 2. seria Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n

Detekcja rozkładów o ciężkich ogonach

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

Rozdział 1. Wektory losowe. 1.1 Wektor losowy i jego rozkład

Twierdzenia graniczne fluktuacji procesów przebywania dla układów gałazkowych

Transkrypt:

Ergodyczność procesów filtracji - o wieloletnim błędzie i próbach jego poprawienia Łukasz Stettner Instytut Matematyczny PAN VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, UŚ, 11 stycznia 2013

Prof. Andrzej Lasota 11 stycznia 1932, Warszawa - 28 grudnia 2006 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 1

Dobra matematyka jest to odkrywanie matematyki w rzeczywistości, czy raczej odkrywanie matematycznej struktury w rzeczywistości, w złej matematyce struktury buduje się formalnie, zła matematyka przypomina mi koszmarny sen... dobra matematyka jak dobra poezja to twórcze poznawanie struktury rzeczywistości. (z wypowiedzi prof. A. Lasoty) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 2

VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 3

Historia problemu i jego motywacje proces stanu (x n ) proces obserwacji (y n ) 1801 C.F. Gauss, planetoida Ceres (Giuseppe Piazzi, Franz Xaver von Zach) 1809 C.F. Gauss, Theory of the motion of the heavenly bodies moving about the sun in conic sections - New York: Nachdruck Dover Publications 1963, 1821 C.F. Gauss, Theoria combinations observationum erroribus minimis obnoxiae, Gesammelte Werke, Bd.4. Götingen 1941 A.N. Kolmogorov, Intiergrirovanije i ekstrapolirovanije stacjonarnych sluczajnych posledovatelnostiej, Izv. AN SSSR, t. 5 no.1 1949 N. Wiener, Extrapolation, interpolation and smoothing of stationary time series - New York, Wiley VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 4

Liniowy proces filtracji Thorvald Nicolai Thiele, Peter Swerling 1958, 1959 R.C. Bucy, 1960 Rudolf E. Kalman, R.E. Kalman and R.C. Bucy 1961 liniowa filtracja x n := E [x n y 1,..., y n ] przez warunkową wartość oczekiwaną E [X Y ] rozumiemy projekcję (rzut) zmiennej X na przestrzeń L 2 (Ω, σ {Y }, P ) (zakładając cicho, że X L 2 (Ω, F, P )) filtr Kalmana Bucy ego (w wersji uogólnionej przez szkołę rosyjską R. Liptser i A. Shiryaev lata 70-te) ciągi warunkowo normalne x n+1 = a(y n )x n + b(y n ) + c(y n )w n y n+1 = d(y n )x n + e(y n ) + f(y n )v n (w n ), (v n ) i.i.d. N(0, 1) x n, E [ (x n x n ) (x n x n ) T y 1,..., y n ] dane rekurencyjnymi równaniami VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 5

Procesy Markowa Andrey (Andrei) Andreyevich Markov (14 czerwca 1856-20 lipca 1922) (x n ), P (x, A) = P {x 1 A x 0 = x} prawdopodobieństwo przejścia P f(x) := E 0 f(x )P (x, dx ) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 6

Miary niezmiennicze dla procesów Markowa µ jest miarą niezmienniczą dla P (x, dy) jeżeli µ(a) = E 0 P (x, A)µ(dx) = P (µ, A) dla A E 0 miary niezmiennicze opisują zachowanie się procesu, gdy czas dąży do nieskończoności i operatora P n (x, A) (P n (x, A) µ(a) lub 1 n ni=1 P n (x, A) µ(a) gdy n ) miara niezmiennicza - miara równowagi N. N. Bogoliubov and N. M. Krylov (1937). "La theorie generalie de la mesure dans son application a l etude de systemes dynamiques de la mecanique nonlineaire" VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 7

Opis modelu i jego własności - proces stanu (x n ), (y n ) procesy o wartościach w przestrzeni polskiej E 0 and E (x n ), proces stanu (nieobserwowany, ukryty) - proces Markowa o prawdopodobieństwie przejścia P (x n 1, dx ) (y n ), proces obserwacji P x n 1 (y n 1, dy ) (np. y n = h(x n ) + w n lub y n = h(x n, y n 1 ) + w n ) X n = σ{x 0, x 1,..., x n }, Y n = σ{y 0, y 1,..., y n }, P { x n+1 A X n, Y n} = P (x n, A), (1) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 8

Opis modelu i jego własności - proces obserwacji Przypadek szczególny: y n = h(x n, w n ) P { y n+1 B X n+1, Y n} = r ( x n+1, y ) η(dy ) (2) B Przypadek ogólny: y n+1 = h(y n, x n+1, w n+1 ) para jest procesem Markowa z operatorem prawdopodobieństw przejścia P { y n+1 B X n+1, Y n} = P x n+1 1 (y n, B) = ( xn y n ) r ( x n+1, y n, y ) η(dy ) (3) B T f(x, y) = E 0 E f ( x, y ) P x 1 (y, dy )P (x, dx ) (4) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 9

Proces nieliniowej filtracji - przypadek szczególny π n (A) = P {x n A Y n } = E {1 A (x n ) Y n } procesie (x n ) na podstawie obserwacji Y n P a.s. dla A E 0 informacja o π 0 (A) = ν(a) rozkład początkowy procesu (x n ), π n to proces o wartościach w przestrzeni miar probabilistycznych P(E 0 ) nad E 0. M (y, ν) (A) = A r ( x, y ) P ( ν, dx ) r (x, y) P (ν, dx ) := E 0 N(y, ν)(a) N(y, ν)(e 0 ) Mamy, że π n+1 (A) = M ( y n+1, π n ) (A), co jest równaniem rekurencyjnym (π n ) jest procesem Markowa z prawdopodobieństwem przejścia F (ν) = E 0 E F (M (y, ν)) r (x, y) dyp (ν, dx) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 10

Proces nieliniowej filtracji - przypadek ogólny M ( y, y, ν ) (A) = A r ( x, y, y ) P ( ν, dx ) r (x, y, y ) P (ν, dx ) := E 0 ρ(dx, dy) = p ρ (y, dx)ρ(e 0, dy) N(y, y, ν)(a) N(y, y, ν)(e 0 ). π ρ 0 (A) = p ρ (y 0, A) πn(a) ρ = M ( y n 1, y n, π ρ ) (5) n 1 (A) π ρ n (A) = P {x n A Y n } P a.s. Para ( π ρ n y n ) tworzy proces Markowa z operatorem F (ν, y) = E 0 F ( M ( y, y, ν ), y ) ( P x 1 y, dy ) P (ν, dx) (6) E VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 11

Główny problem w przypadku szczególnym: ergodyczność (istnienie jedynej miary niezmienniczej) dla procesu (π n ); w przypadku ogólnym: ergodyczność pary n ( ρ ) π, y n H.Kunita (1971), L. Stettner (1989), H. Kunita (1991), A.G. Bhatt, A. Budhiraja, R.L. Karandikar (2000) T. Kaijser (1975), P. Baxendale, P. Chigansky, R. Liptser (2004), A. Budhiraja (2003), Di Masi, L.S. (2005), F. Le Gland, N. Oudiane (2004), V. Tadic, A. Doucet (2005), M.L. Kleptsyna, A.Yu. Veretennikov (2007) Twierdzenie (nieprawdziwe). Załóżmy, że istnieje jedyna miara niezmiennicza µ dla procesu stanu (x n ). Wtedy proces nieliniowej filtracji (π n ) ma dokładnie jedną miarę niezmienniczą wtedy i tylko wtedy gdy zachodzi warunek lim sup n E x {f(x n )} µ(f) µ(dx) = 0. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 12

Gdzie był błąd? w przejściu granicznym, gdzie Y n = σ {..., y n, y n+1,..., y 0, y 1,..., y n } X m = σ {..., x n, x n+1,...,..., x m } lim m E { φ(x n ) Y n Xm } E { φ(xn ) Y n }, X = {, Ω}, (z tw. Levy ego E { Z X m } { } E Z X ) Kontrprzykład (T. Kaijser (1975), P. Baxendale, P. Chigansky, R. Liptser (2004)) E 0 = {1, 2, 3, 4}, E = {0, 1} macierz prawdopodobieństw przejścia procesu (x n ) 1 2 1 2 0 0 0 1 2 1 2 0 1 2 0 0 1 2 1 2 0 0 1 2 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 13

E 01 = {1, 3}, E 02 = {2, 4} y n = 1 E01 (x n ) r(x, 1) = 2 for x E 01, r(x, 1) = 0 for x E 02 r(x, 0) = 2 for x E 02, r(x, 0) = 0 for x E 01 with η(0) = η(1) = 1 2. P (x, E 01 ) = 1 2, (y n) i.i.d. P {y n = 0} = P {y n = 1} = 1 2 α 0 1 α 0, 0 α 0 1 α, 1 α 0 α 0, 0 1 α 0 α dla α (0, 1) mamy kontinuum zbiorów niezmienniczych i miar niezmienniczych. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 14

Dlaczego zadziałał kontrprzykład? Jeżeli y n = 1 E01 (x n )+w n, gdzie (w n ) i.i.d. np. N(0, 1) to istnieje jedyna miara niezmiennicza dla (π n ). Hipoteza: G.B. Di Masi Stettner (2005) Istnienie jedynej miary niezmienniczej dla (x n ) plus równoważność operatorów obserwacji r(x, y)η(dy), (P x 1 (y, ) = r(x, y, y )η(dy ) w przypadku ogólnym) dla x E 0, (również dla y E w przypadku ogólnym) implikuje istnienie jedynej miary niezmienniczej dla operatora Π, czyli procesu filtracji (π n ), ( ( π ρ n y n ) N(0, 1)) w przypadku ogólnym) (np. y n+1 = h(y n, x n+1 ) + w n+1, z (w n ) i.i.d. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 15

Asymptotyczna stabilność procesów filtracji R. Atar, O. Zeitouni (1997), ρ (dx, dy) = p ρ (y, dx)ρ (E 0, dy); zdefiniujmy rekursywnie π ρρ 0 (A) = p ρ (y 0, A) ( π ρρ n+1 (A) = M y n, y n+1, πn ρρ A r (x,y n,y n+1 )P r(x,y n,y n+1 )P E 0 (π ρρ (π ρρ n+1,dx ) ) (A) = ρρ n )(A) ) =: N(y n,y n+1,π n+1,dx N(y n,y n+1,πn ρρ. )(E 0 ) (7) (πn ρρ ) aproksymacyjny proces filtracji Mamy asymptotyczną stabilność według prawdopodobieństwa jeżeli dla ρ 1, ρ 2 P(E 0 E) zachodzi π ρρ 1 n (f) π ρρ 2 n (f) 0 według P ρ, gdy n, dla f C(E 0 ) i ρ - początkowego rozkładu (x n, y n ) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 16

Metryka Hilberta dla µ, ν M(E 0 ) h(µ, ν) = sup ln µ(a)ν(b) A,B B(E 0 ),µ(b),ν(a)>0 µ(b)ν(a) = ln α(µ, ν) β(µ, ν) (8) α(µ, ν) = inf {a : aµ ν} β(µ, ν) = sup {b : bµ ν}. jeżeli L jest liniową transformacją zachowującą porządek w M(E 0 ) to z = sup µ,ν h(lµ, Lν). h (Lµ, Lν) tanh ( ) 4 (9) h(µ, ν) (10) jeżeli µ, ν P(E 0 ) to µ ν var 2 h(µ, ν) (11) ln 2 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 17

Twierdzenie 1 Jeżeli dla k = 1 mamy (A1) i dla k > 1, (A1) sup h(p k (x, ), P k ( x, )) < x,x E 0 (A2) istnieją funkcje ciągłe r(y, y ), r(y, y ), r(y ) takie, że dla dowolnych x E 0, y, y E, mamy 0 < r ( y, y ) r ( x, y, y ) r ( y, y ) r ( y ), oraz k 1 { E ρ ln r } (y i 1,y i ) < i i=1 r(y i 1,y i ) E E... E E r (y(k 2), y(k 1)) η(dy(k 1)) r(y(k 3), y(k 2))η(dy(k 2))... r(y(0), y(1)) η(dy(1))r(y(0))η(dy(0)) <. (12) to dowolnych miar ρ 1, ρ 2 P(E 0 E) przy n mamy [ ( ρρ E ρ h π 1 n, π ρρ )] 2 n 0 (13) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 18

Propozycja 1 Jeżeli dla k = 1 zachodzi (B1) i (B2) lub dla k > 1 (B1) k N takie, że sup x,x E 0 sup h ( T k (x, y, ), T k ( x, y, )) <, y,y E (B2) istnieją funkcje ciągłe r(y, y ), r(y, y ) takie, ze dla każdego x E 0 i dla k jak w (B1), zachodzi (A2), 0 < r ( y, y ) r ( x, y, y ) r ( y, y ) (B3) dla f 1 C(E 0 ), f 2 C(E) odwzorowanie jest ciągłe, x P f 1 (x) and (x, y) P x 1 f 2(y) wtedy dla dowolnych miar ρ 1, ρ 2 P(E 0 E), gdy n mamy [ ( ρρ E ρ h π 1 n, π ρρ )] 2 n 0. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 19

Ergodyczne własności aproksymacyjnych procesów filtracji Trójka (x n, y n, πn ρρ ) jest procesem Markowa z operatorem przejścia S danym dla F bb(e 0 E P(E 0 )) wzorem SF (x, y, ν) = E 0 E F ( x, y, M ( y, y, ν )) P1 x ( y, dy ) P ( x, dx ). π µ 0η 0 ν lub π xyν aproksymacyjnym procesem fitracji π ρρ z ρ = µ 0 η 0 i ρ = ν η 0 lub ρ = δ x δ y i ρ = ν δ y Aproksymacyjne procesy filtracji π µ 0η 0 ν są asymptotycznie stabilne wg prawd. w (µ 0, η 0 ) jeżeli dla dowolnego ν 1, ν 2 P(E 0 ) i ϕ bb(e 0 ) π µ 0η 0 ν 1 n (ϕ) π µ 0η 0 ν 2 n (ϕ) 0, P µ0 η 0 prawie wszędzie, gdy n. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 20

Główne wyniki Twierdzenie 2 Załóżmy, że istnieje jedyna miara niezmiennicza ζ(dx, dy) dla operatora T i aproksymacyjne procesy filtracji (πn xyν ) są asymptotycznie stabilne wg prawd. w (x, y) dla ζ prawie wszystkich (x, y). Wtedy istnieje co najwyżej jedna miara niezmiennicza dla operatora S. Propozycja 2 Jeżeli operator jest S fellerowski i istnieje miara niezmiennicza ζ dla operatora T to istnieje miara niezmiennicza dla operatora S. Wniosek 1 Jeżeli operator Π jest fellerowski i istnieje miara niezmiennicza ζ dla operatora T, to istnieje miara niezmiennicza dla Π. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 21

Główne wyniki - kontynuacja dla miary Φ P(P(E 0 ) E) zdefiniujmy barycenter bφ, A B(E 0 ) i B B(E), jako bφ(a B) = wtedy bφ P(E 0 E). P(E 0 ) ν(a)φ(dν, B), Lemat 1 Jeżeli Φ jest niezmiennicza dla Π, to bφ jest niezmiennicza dla T. Twierdzenie 3 Jeżeli S jest fellerowski i ma co najwyżej jedną miarę niezmienniczą to operator Π też ma co najwyżej jedną miarę niezmienniczą. Wniosek 2 Jeżeli S jest fellerowski i istnieje jedyna miara niezmiennicza ζ dla T i dla ζ prawie wszystkich (x, y) aproksymacyjne procesy filtracji (πn xyρ ) są asymptotycznie stabilne wg prawdopodobieństwa w (x, y), to istnieją jedyne miary niezmiennicze dla operatorów S and Π. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 22

Minimal and maximal invariant measures for Π C c (P(E 0 ) E) funkcji ciągłych, ograniczonych P(E 0 ) E (ν, y) F (ν, y) wypukłych ze względu na ν przy ustalonym y E. Wprowadźmy porządek P(P(E 0 ) E): q 1 q 2 if f Cc (P(E 0 ) E) q 1 (f) q 2 (f) i dwa procesy filtracji (oba z tym samym operatorem prawdopodobieństw przejścia Π): π ρ n(a) = P ρ {x n A x 0 Y n } i π ρ n(a) = P ρ {x n A Y n } rozkłady π ρ n i π ρ n, gdy ρ miara niezmiennicza dla T, dążą do miar ekstremalnych niezmienniczych M i m procesów filtracji, gdzie m M, jest to największa i najmniejsza miara niezmiennicza dla operatora Π Dostateczne warunki na asymptotyczną stabilność aproksymacyjnych procesów filtracji D. Ocone, E. Pardoux (1996), A. Budhiraja (2003); istnienie jedynej miary niezmienniczej dla Π implikuje asymptotyczną stabilność aproksymacyjnych procesów filtracji VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 23

Ergodyczność procesu filtracji metodą znikającego dyskonta M. Schäl (1993), G.B. Di Masi i Ł. Stettner (2008); dla F : P(E 0 ) E R zdefiniujmy g F := inf µ P(E0 ),y E lim sup n n 1 n 1 i=0 Πi F (µ, y) w β F (µ, y) := i=0 β i Π i F (µ, y), z 0 < β < 1, m β F := inf µ P(E 0 ),y E wβ F (µ, y) ḡ F := lim sup β 1 (1 β)m β F, g F := lim inf β 1 (1 β)m β F Wtedy 0 g F ḡ F g F Lemat 2 Jeżeli istnieje nieujemna funkcja borelowska w F P(E 0 ) i y E mamy taka, że dla µ to wtedy dla µ P(E 0 ) i y E w F (µ, y) + g F F (µ, y) + Πw F (µ, y) (14) g F = lim sup n 1 n n 1 i=0 Π i F (µ, y) (15) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 24

Niech h β F (µ, y) := wβ F (µ, y) mβ F (16) (A F ) sup β<1 h β F (µ, y) < for all (µ, y) P(E 0) E w β F (µ, y) = F (µ, y) + βπwβ F (µ, y) (17) h β F (µ, y) := F (µ, y) (1 β)mβ F + βπhβ F (µ, y) (18) Lemat 3 Przy założeniu (A F ) istnieje nieujemna funkcja borelowska w F taka, że dla µ P(E 0 ) i y E mamy w F (µ, y) + g F F (µ, y) + Πw F (µ, y) (19) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 25

Główny wynik g F = lim sup n 1 n n 1 i=0 Π i F (µ, y) Propozycja 3 Załóżmy, że zachodzi (A F ) dla ograniczonych funkcji F z klasy wyznaczającej miary( P(E 0 ) E. Wtedy istnieje co najwyżej jedna miara niezmiennicza Φ dla pary n ρ ) π. y n Warunek dostateczny na (A) M + (E 0 ); F : P(E 0 ) E R let ζ ZF (ζ, y) = ζ(e 0 )F (, y) (20) ζ(e 0 ) ΠF (µ, y) = E ZF (N(y, y, µ), y )η(dy ) (21) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 26

Lemat 4 Jeżeli F : P(E 0 ) E R jest wklęsła ze względu na pierwszą zmienną to ZF : M + (E 0 ) E R jest także wklęsła ze względu na pierwszą zmienną. Niech i indukcyjnie N 0 (y, µ)(a) = µ(a) N 1 (y, y, µ)(a) = N(y, y, µ)(a) (22) N n (y 0, y 1,..., y n, µ)(a) = N(y n 1, y n, N n 1 (y 0, y 1,..., y n 1, µ))(a) (23) M n (y 0, y 1,..., y n, µ)(a) =: N n(y 0, y 1,..., y n, µ)(a) N n (y 0, y 1,..., y n, µ)(e 0 ). (24) Jeżeli rozkładem początkowym (x n ) jest µ i y 0 = y to P p.w.. π µy n (A) = M n (y, y 1,..., y n, µ)(a) (25)

Lemat 5 Π n F (µ, y) = E µy {F (π n, y n )} = E 0 {ZF (N n (y, ỹ 1,..., ỹ n, µ), ỹ n )} (26) gdzie E 0 to wartość oczekiwana względem miary P 0 przy której zmienne losowe ỹ 1, ỹ 2,..., ỹ n są i.i.d. z rozkładem η. Lemat 6 Dla ograniczonej funkcji mierzalnej F : P(E 0 ) E R i β (0, 1) istnieje jedyne rozwiązanie w β F równania (23). Jeżeli F jest ciągła zaś Π fellerowska to w β F jest także ciągła. Jeżeli F wklęsła ze względu na pierwszą zmienną to w β F jest także wklęsła ze względu na pierwszą zmienna. Niech µ, ν P(E 0 ), ɛ (0, 1), naturalne m D ν,µ ɛ,m (y, y ) := { ω : Nm (y, ỹ 1,..., ỹ m, ν) ɛn m (y, ỹ 1,..., ỹ m, µ) } (27) (C1) m ɛ>0,δ>0 takie, że y,y E 0 E 0 {1 D ν,µ ɛ,m(y,y ) (ω)n m(y, ỹ 1,..., ỹ m, µ)(d 1 ) } δ (28)

h β m 1 F (µ, y) = (1 β)m β F i=0 m 1 i=0 β i E 0 {ZF (N i (y, ỹ 1,..., ỹ i, µ), ỹ i )} β i + (29) β m E 0 { Zh β F (N m(y, ỹ 1,..., ỹ m, µ), ỹ m } Propozycja 4 Przy założeniu (C1) dla ograniczonej ciągłej wklęsłej ze względu na pierwszą zmienną funkcji F mamy h β F m F. (30) ɛδ

Równanie Poissona Zakładamy, że E σ - zwarta; tj. istnieją zwarte zbiory (E k ) takie, że E k E k+1 i E = k=1 Ek. λ k m(ν, y, µ, y) := sup { s [0, 1] s.t. N m (y, y 1,..., y m, ν) N m (y, y 1,..., y m, µ) for y 1,..., y m E k} (31) (C2) if ν µ and y y mamy dla k = 1, 2,... λ k m(ν, y, µ, y) 1 i λ k m(µ, y, ν, y ) 1 (C3) E 0 { 1 E k(ỹ 1 )... 1 E k(ỹ m )N m (y, ỹ 1,..., ỹ m, µ)(e 0 ) } 1 gdy k and for any y k y, ν k ν E 0 { 1 E k(ỹ 1 )... 1 E k(ỹ m )N m (y k, ỹ 1,..., ỹ m, ν k )(E 0 ) } 1 (C4) for each i = 1, 2,... odwzorowanie (µ, y) N i (y, y 1,..., y i, µ) and y 1 N 1 (y, y 1, µ) jest ciągłe w słabej topologii. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 27

Propozycja 5 Przy założeniach (C1)-(C4) dla każdej ciągłej ograniczonej ze względu na pierwszą współrzędną funkcji F funkcje h β F są jednakowo ciągłe w każdym punkcie (µ, y) P(E 0 ) E. Wniosek 3 Przy założeniach (C1)-(C4) dla ograniczonej ciągłej, wypukłej ze względu na pierwszą współrzędna funkcji F istnieje ograniczona funkcja w F : P D 2 R taka, że µ P(E 0 ) i y E w F (µ, y) + g F = F (µ, y) + Πw F (µ, y). (32)

Ergodyczne problemy z częściową obserwacją L. Stettner 1993, V. Borkar 1999, 2003, V. Borkar A. Budhiraya 2004, T. Duncan B. Pasik-Duncan L. Stettner 2005, J. Palczewski L. Stettner 2007, A. Arapostathis, V.S. Borkar i M.K. Ghosh 2012, P v n(x n, dx), P x n+1,v n 1 (y n, dy) V = (v n ), v n mierzalne względem Y n np. v n = u(π n ) J(V ) = lim sup n 1 n E V { n 1 i=0 c(x i, y i ) } min w(µ, y) + g = inf a U [c(µ, y) + Πa w(µ, y)]. (33) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 28

Co z hipotezą? prace R. van Handela (2009) i X.T. Tong, R. van Handel (2012) (R) operatory obserwacji r(x, y, y )η(dy ), są równoważne (dla różnych x i y) (H) istnieje miara probabilistyczna φ P(E (0, )) taka, że P {(x n, y n ) } φ( ), w normie wahania, gdy n. (jest to spełnione dla szerokie klasy ergodycznych procesów Harrisa) Twierdzenie 4 Przy założeniu (R) i (H) istnieje jedyna miara niezmiennicza Φ dla pary (y n, π n ) i ponadto Π n zbiega w normie wahania do Φ, gdy n. Uwaga 1 Jeżeli (H) jest zastąpione przez słabą zbieżność to może być więcej miar niezmienniczych dla pary (y n, π n ) (kontrprzykład R. van Handela 2010). Zatem hipoteza nie jest prawdziwa. Pytanie co należałoby dodać do słabej zmienności, by mieć jedyną miarę niezmienniczą do operator Π? VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 29

Dziękuję za uwagę! VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 30

VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia 2013 31