O SPIRALI ARCHIMEDESA I JEJ INTERPRETACJI PRZYRODNICZEJ ILUSTRUJĄCEJ BUDOWĘ PAJĘCZYN

Podobne dokumenty
Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

MODELOWANIE ANALITYCZNO-NUMERYCZNE PARAMETRÓW PRACY BELKI WSPORNIKOWEJ JEDNOSTRONNIE UTWIERDZONEJ Z ZASTOSOWANIEM PROGRAMU MATHEMATICA

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

TEORETYCZNY MODEL PANEWKI POPRZECZNEGO ŁOśYSKA ŚLIZGOWEGO. CZĘŚĆ 3. WPŁYW ZUśYCIA PANEWKI NA ROZKŁAD CIŚNIENIA I GRUBOŚĆ FILMU OLEJOWEGO

Rozdział 2. Krzywe stożkowe. 2.1 Elipsa. Krzywe stożkowe są zadane ogólnym równaniem kwadratowym na płaszczyźnie

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

ZASTOSOWANIE RÓWNANIA BOUSSINESQUE A DO OKREŚLANIA NAPRĘŻEŃ W GLEBIE WYWOŁANYCH ODDZIAŁYWANIEM ZESTAWÓW MASZYN

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4

MATEMATYKA 8. Funkcje trygonometryczne kąta ostrego (α < 90 ). Stosunki długości boków trójkąta prostokątnego nazywamy funkcjami trygonometrycznymi.

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

Analiza Matematyczna F1 dla Fizyków na WPPT Lista zadań 4, 2018/19z (zadania na ćwiczenia)

Geometria analityczna

Układ RLC z diodą. Zadanie: Nazwisko i imię: Nr. albumu: Grzegorz Graczyk. Nazwisko i imię: Nr. albumu:

ver wektory

2 cos α 4. 2 h) g) tgx. i) ctgx

Wzór Żurawskiego. Belka o przekroju kołowym. Składowe naprężenia stycznego można wyrazić następująco (np. [1,2]): T r 2 y ν ) (1) (2)

(5) f(x) = ln x + x 3, (6) f(x) = 1 x. (19) f(x) = x3 +2x

MATEMATYKA II. znaleźć f(g(x)) i g(f(x)).

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

DETEKCJA FAL UDERZENIOWYCH W UKŁADACH ŁOPATKOWYCH CZĘŚCI NISKOPRĘŻNYCH TURBIN PAROWYCH

Ruch pod wpływem sił zachowawczych

Funkcje wielu zmiennych

Wprowadzenie do Techniki. Materiały pomocnicze do projektowania z przedmiotu: Ćwiczenie nr 2 Przykład obliczenia

Teoretyczny model panewki poprzecznego łożyska ślizgowego. Wpływ wartości parametru zużycia na nośność łożyska

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

WYKORZYSTANIE SYSTEMU Mathematica DO ROZWIĄZYWANIA ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA

Pochodna funkcji jednej zmiennej

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

OKREŚLENIE WŁAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK132 NA PODSTAWIE METODY ATND.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

WPŁYW WIELKOŚCI WYDZIELEŃ GRAFITU NA WYTRZYMAŁOŚĆ ŻELIWA SFEROIDALNEGO NA ROZCIĄGANIE

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

Informatyka I Lab 06, r.a. 2011/2012 prow. Sławomir Czarnecki. Zadania na laboratorium nr. 6

1.. FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE Poziom (K) lub (P)

DOBÓR PARAMETRÓW I SYMULACJA EFEKTÓW NAGNIATANIA IMPULSOWEGO

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Newton vs. Lagrange - kto lepszy?

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Linia dwuprzewodowa Obliczanie pojemności linii dwuprzewodowej

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do obliczania niepewności pomiarowych

, h(x) = sin(2x) w przedziale [ 2π, 2π].

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Pochodna i różniczka funkcji oraz jej zastosowanie do rachunku błędów pomiarowych

Pochodna funkcji a styczna do wykresu funkcji. Autorzy: Tomasz Zabawa

ANALIZA MATEMATYCZNA

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

OKREŚLANIE WŁASNOŚCI MECHANICZNYCH SILUMINU AK20 NA PODSTAWIE METODY ATND

? 14. Dana jest funkcja. Naszkicuj jej wykres. Dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartości dodatnie? 15. Dana jest funkcja f x 2 a x

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie II A i II B Liceum Plastycznego Zakres podstawowy Przygotowane w oparciu o propozycję wydawnictwa Nowa Era

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Analiza naprężeń w przekrojach poprzecznych segmentowych kolan stopowych rurociągów stosowanych w technologiach górniczych

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

MATeMAtyka 3. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Zakres podstawowy i rozszerzony

Optymalizacja konstrukcji wymiennika ciepła

Funkcje wielu zmiennych

R o z d z i a ł 2 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM PODSTAWOWY. Etapy rozwiązania zadania

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II A ROK SZKOLNY 2013/ ZAKRES PODSTAWOWY

KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W OPARCIU O PODSTAWĘ PROGRAMOWĄ I PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLASY DRUGIEJ

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

Funkcje hiperboliczne

Rachunek całkowy - całka oznaczona

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2017 poziom podstawowy

Przykładowy zestaw zadań nr 2 z matematyki Odpowiedzi i schemat punktowania poziom rozszerzony

str 1 WYMAGANIA EDUKACYJNE ( ) - matematyka - poziom podstawowy Dariusz Drabczyk

Zestaw zadań z Analizy Matematycznej II 18/19. Konwencja: pierwsze litery alfabetu są parametrami, do tego zazwyczaj dodatnimi

Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle

Geometria Struny Kosmicznej

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

ANALITYCZNO-NUMERYCZNE METODY WYZNACZANIA OBSZARU STYKU PRZEKŁADNI WKLĘSŁO-WYPUKŁYCH NOWIKOWA

Wstęp do równań różniczkowych

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

Metoda elementów brzegowych

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

ZASADY ZALICZANIA PRZEDMIOTU:

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 09 MARCA Kartoteka testu. Maksymalna liczba punktów. Nr zad. Matematyka dla klasy 3 poziom podstawowy

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki z zakresu klasy drugiej TECHNIKUM

Układy współrzędnych

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Etap 1. Rysunek: Układy odniesienia

I. Pochodna i różniczka funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja pochodnej funkcji i jej interpretacja fizyczna. Istnienie pochodnej funkcji.

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Wyboczenie ściskanego pręta

Definicje i przykłady

Transkrypt:

Polska Problemy Nauk Stosowanych, 016, Tom 4, s. 19 4 Szczecin dr Grzegorz Paweł SKORNY, dr Andrzej Antoni CZAJKOWSKI, mgr Jakub ŚLEDZIOWSKI Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie, Wydział Transportu Samochodowego Higher School of Technology and Economics in Szczecin, Faculty of Motor Transport O SPIRALI ARCHIMEDESA I JEJ INTERPRETACJI PRZYRODNICZEJ ILUSTRUJĄCEJ BUDOWĘ PAJĘCZYN Streszczenie Wstęp i cel: W pracy przedstawiono różne określenia i wybrane własności spirali Archimedesa. Głównym celem pracy jest interpretacja przyrodnicza spirali Archimedesa, a w szczególności jej związek z budową pajęczyn. Materiał i metody: Materiałem teoretycznym są wybrane źródła z literatury. Materiałem przyrodniczym są zdjęcia pajęczyn wykonane w plenerze. W pracy zastosowano metodę analitycznonumeryczną z wykorzystaniem programu Mathematica. Wyniki: Z badań numerycznych wynika fakt, iż można w sposób przybliżony określić przeciętną długość spirali pajęczej oraz pole jakie ona zakreśla. Istnieje związek geometryczny między spiralą Archimedesa a budową pajęczyn. Wniosek: Znając własności spirali Archimedesa możliwe jest analityczne wyznaczenie przybliżonych wartości parametrów pajęczyny takich jak długość łuku, pole powierzchni, promień krzywizny oraz krzywiznę spirali pajęczej z wykorzystaniem programu Mathematica. Słowa kluczowe: Spirala Archimedesa, definicje i własności, interpretacja przyrodnicza, symulacja, Mathematica. (Otrzymano: 01.03.016; Zrecenzowano: 15.03.016; Zaakceptowano: 31.03.016) ABOUT ARCHIMEDEAN SPIRAL AND ITS NATURE INTERPRETATION ILLUSTRATING COBWEBS CONSTRUCTION Abstract Introduction and aim: The paper presents various terms and selected properties of the spiral of Archimedes. The main aim of this paper is interpretation of the natural spiral of Archimedes, and in particular its relationship to the construction of cobwebs. Material and methods: Theoretical material are selected from literature sources. The natural material consists from photos, which were taken outdoors. The paper uses numerical and analytical method using Mathematica program. Results: The research shows that it is possible to approximately determine average length of spiral spider and a field which its outlines. There is some geometric relationship between spiral of Archimedes and the construction of cobwebs. Conclusion: Knowing the properties of Archimedean spiral is possible analytical determination of approximate values cobwebs such as arc length, surface area, radius of curvature and the curvature of the spiral spider using Mathematica. Keywords: Spiral of Archimedes, definitions and properties, natural interpretation, simulation, calculations, Mathematica. (Received: 01.03.016; Revised: 15.03.016; Accepted: 31.03.016) G.P. Skorny, A.A. Czajkowski, J. Śledziowski 016 Matematyka w przyrodzie / Mathematics in nature

1. Określenia spirali Archimedesa 1.1. Współrzędne biegunowe G.P. Skorny, A.A. Czajkowski, J. Śledziowski Spirala Archimedesa to krzywa w R o równaniu we współrzędnych biegunowych o następującej postaci [1]-[3]: ρ( ϕ ) = a ϕ, (1) gdzie ρ to promień [m], φ bezwymiarowy kąt między półosią układu współrzędnych biegunowych a promieniem wodzącym punktu spirali, natomiast a parametr [m] określa wzór: gdzie ω to bezwymiarowa prędkość kątowa dla promienia ρ. ρ a =, () ω Wykres krzywej, określonej według wzoru (1), składa się z dwóch gałęzi, a m mianowicie linii odpowiadającej dodatnim wielkościom argumentu φ (Rys. 1) [1]-[3]. Program 1. Wykresy spiral Archimedesa we współrzędnych biegunowych w D PolarPlot[{ϕ,-ϕ},{ϕ,0,6Pi}, PolarGridLines Automatic, PolarAxes Automatic, PlotStyle {Black,Thickness[0.008]}, PolarTicks {"Degrees",Automatic}] Funkcja i zakres Siatka Osie współrzędnych Grubość krzywej Etykiety stopni (Rys. 1) 1.. Współrzędne parametryczne Spirala Archimedesa we współrzędnych parametrycznych ma następującą postać [1], [3]: x( t) = ρ(t) cos(t), (3) y( t) = ρ(t) sin(t), (4) gdzie t to bezwymiarowy kąt, a promień ρ określony wzorem () dla zmiennej t. Jeśli we wzorach (3) i (4) uwzględnimy zależność (1) dla zmiennej t, to wtedy układ współrzędnych parametrycznych przyjmuje następującą jeszcze inną znaną postać: gdzie t 0,+ ) lub t (,0. x( t) = at cos(t), (5) y( t) = at sin(t). (6) Wykres krzywej, określonej według wzorów (3) i (4) pokazano na rysunku []. Program. Wykresy spiral Archimedesa we współrzędnych parametrycznych ParametricPlot[{{t Cos[t],t Sin[t]}, {-t Cos[t],-t Sin[t]}},{t,0,6Pi}, Frame True, GridLines Automatic, PlotStyle {{Black,Thickness[0.004]}, {Black,Dashed,Thickness[0.006]}}] Funkcje i zakres Funkcje i zakres Ramka Siatka Kolor, grubość i styl obu krzywych (Rys. ) 0

O spirali Archimedesa i jej interpretacji przyrodniczej ilustrującej budowę pajęczyn 10 105 90 75 60 135 45 165 150 30 15 180 0 195 10 330 345 5 315 40 55 70 85 300 Rys. 1. Spirala Archimedesa w postaci biegunowej dla kąta φ>0 (Mathematica ) Fig. 1. Archimedean spiral in polar presentation for angle φ>0 (Mathematica ) Rys.. Spirala Archimedesa w postaci parametrycznej dla kąta t>0 (Mathematica ) Fig. Archimedean spiral in parametric presentation for angle t>0 (Mathematica ) 1.3. Współrzędne kartezjańskie w przestrzeni D Zauważmy, że prawdziwe są następujące zależności (Rys. 3) [1], [3]: skąd otrzymujemy ρ = x + y, (7) ρ = x + y, (8) gdzie ρ - promień, x oraz y współrzędne punktu na krzywej. Ponadto mamy zależność: skąd dostajemy y tg ( ϕ ) =, (9) x y ϕ = arctg. (10) x Z równania (1) można otrzymać równanie ogólne spirali Archimedesa po podstawieniu zależności (8) i (10). Wtedy otrzymujemy równanie ogólne w następującej postaci [1], [3]: x y + y = a arctg. (11) x Program 3. Wykres spirali Archimedesa we współrzędnych biegunowych w D PolarPlot[ϕ,{ϕ,0,6Pi}, Ticks None,PlotStyle Red] Funkcja, zakres zmiennej ϕ Bez tiksów, kolor krzywej (Rys. 3) Program 4. Wykres spirali Archimedesa we współrzędnych parametrycznych w D (Rys 3) [1] ParametricPlot[t{Cos[t],Sin[t]},{t,0,6Pi}, Ticks None,PlotStyle Red,ImageSize 150] Funkcja, zakres zmiennej t bez tiksów, kolor, rozmiar (Rys. 3) 1

G.P. Skorny, A.A. Czajkowski, J. Śledziowski 1.4. Współrzędne kartezjańskie w przestrzeni 3D Biorąc pod uwagą zależność ogólną (11) możemy uzyskać przestrzenny obraz spirali Archimedesa (Rys. 4) [1], []. Program 5. Wykres spirali Archimedesa we współrzędnych przestrzennych 3D Plot3D[{ArcTan[y/x],x^+y^}, {x,0.0001,1.5},{y,0.0001,1.5}, Mesh None] Funkcje Zakres zmiennych x oraz y Wygładzenie powierzchni (Rys. 4) A ϕ O B ϕ 1 Rys. 3. Spirala Archimedesa w postaci ogólnej punkty A, B oraz kąty φ 1 i φ (Mathematica 7) Fig. 3. Archimedean spiral in general form points A, B and angles φ 1 i φ (Mathematica 7) Rys. 4. Spirala Archimedesa w postaci 3D Widok z góry (Mathematica 7) Fig. 4. Archimedean spiral in 3D form Top view (Mathematica 7). Własności spirali Archimedesa Każda półprosta przecina wykres spirali Archimedesa w punktach A 1, A,, A k spełniających warunek [1]: OA1 = A1A = AA3 =... = AiAi+ 1 =... = π = const. (1) Długość łuku OA wyraża się następująco [1], [3]: a L = ϕ ϕ + 1 + ln( ϕ + ϕ + 1). (13) Pole wycinka AB spirali wyraża się wzorem [1], [3]: Promień krzywizny spirali określony jest wzorem [3]: P AB 1 = a ( ϕ ϕ1 ). (14) 6 ( ϕ + 1) R = a. ϕ + Znając promień krzywizny można określić również krzywiznę spirali [3]: (15) 1 κ =. (16) R

O spirali Archimedesa i jej interpretacji przyrodniczej ilustrującej budowę pajęczyn 3. Interpretacja przyrodnicza 3.1. Sieć pajęcza Nić pajęcza to wielofunkcyjna, długa i cienka nić, powstająca w efekcie zakrzepnięcia na powietrzu wydzieliny gruczołów przędnych niektórych stawonogów zbudowanej z włókien fibroinowych sklejonych serycyną. Nić pajęcza jest elastyczna, nie rozpuszcza się w wodzie, jest kilkadziesiąt razy cieńsza od ludzkiego włosa i ma bardzo dobre własności mechaniczne. Może zwiększyć swoją długość o 40% bez rozerwania się. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, najwyższą wśród naturalnych włókien. Nici przędne większości pająków cechuje wytrzymałość dwukrotnie wyższa niż wytrzymałość stali o tym samym przekroju. Naukowcy pokładają nadzieje na opracowanie wydajnych metod pozyskiwania nici przędnych (dorównujących parametrami niciom pajęczym) w manipulacjach genetycznych dokonanych na jedwabnikach (Rys. 5-10) [5]. Rys. 5. Pajęczyna, widok ogólny Fig. 5. Cobweb, general view Rys. 6. Pajęczyna, powiększenie Fig. 6. Cobweb, enlargement Rys. 7. Pajęczyna, widok z boku Fig. 7. Cobweb, lateral view Rys. 8. Pajęczyna, odstępy Fig. 8. Cobweb, intervals Rys. 9. Pajęczyna, widok na siatkę Fig. 9. Cobweb, net view Rys. 10. Pajęczyna, widok na odstępy Fig. 10. Cobweb, interval view Photo: G.P. Skorny, J. Śledziowski 3

G.P. Skorny, A.A. Czajkowski, J. Śledziowski 3.. Analiza numeryczna parametrów spirali pajęczej Przyjęte dane do analizy numerycznej parametry spirali pajęczej pokazano w tablicy 1. Tablica 1. Wybrane parametry spirali pajęczej / Selected parameters of cobwebs spiral Symbol: Objaśnienie: Wartość: Wymiar: a odstęp między ramionami spirali pajęczej 10 0,01 [mm] [m] n przybliżona liczba ramion spirali pajęczej 5 - ϕ kąt spirali pajęczej 0,9 πn [rad] ϕ 1, ϕ kąt początkowy i końcowy spirali pajęczej 0; 0,9 180 n 0; 0,9 π n [ ]; [rad] 0,9 180 5=1305 0,9 π 5=,7765 Źródło: Opracowanie Autorów / Program 6. Obliczenie numeryczne parametrów pajęczyny (spierali Archimedesa) a:=0.01 n:=5 ϕ:=0.9*pi*n ϕ 1 :=0.001 ϕ :=0.9*Pi*n L=0.5*a*(f*Sqrt[f^+1]+Log[f+Sqrt[f^+1]]) P=a^*(f^3-f1^3)/6 R=a*(f^3+1)^1.5/(f^+) k=1/r Parametry pajęczyny (Tab. 1) Długość łuku pajęczyny Pole powierzchni pajęczyny Promień krzywizny pajęczyny Krzywizna pajęczyny Długość łuku L [m] spirali nici pajęczej, obliczona wg wzoru (13) jest równa: 0,01 L =,7765,7765 1 ln,7765,7765 1,6. + + + + (17) Pole powierzchni P [m ] spirali nici pajęczej, obliczone wg wzoru (14) jest równe: 0,01 P = (,7765 0,001 ) 0,19693. (18) 6 Promień krzywizny R [m] spirali nici pajęczej, obliczony wg wzoru (15) ma postać: (,7765 + 1) R = 0,01 4,6663. (19),7765 + Krzywizna κ [m -1 ] spirali nici pajęczej, obliczona wg wzoru (16) ma postać: 4. Wniosek,7765 + κ = 0,040541. (0) 0,01 (,7765 + 1) Znając własności spirali Archimedesa możliwe jest analityczne wyznaczenie przybliżonych wartości parametrów spirali pajęczej takich jak długość łuku, pole powierzchni, promień krzywizny oraz krzywiznę stosując program numeryczny Mathematica. Literatura [1] Dziubiński I., Świątkowski T. (pod red.): Poradnik matematyczny. Warszawa: PWN, 1978. [] Lockwood E.H.: A Book of Curves. Cambridge University Press, Cambridge, England 1967. [3] Niczyporowicz E.: Krzywe płaskie. Wybrane zagadnienia z geometrii analitycznej i różniczkowej. Warszawa: PWN, 1991. [4] Wolfram S.: The Mathematica Book, 4 th edition. Wolfram Media and Cambridge University Press, 1999. [5] http://pl.wikipedia.org/wiki/nić_pajęcza (dostęp 30.09.013). 4