Rozwiązanie: Rozwiązanie najlepiej rozpocząć od sporządzenia szkicu, który jest pierwszym stopniem zrozumienia opisywanego procesu (serii przemian).

Podobne dokumenty
1. PIERWSZA I DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI TERMOCHEMIA

100 29,538 21,223 38,112 29, ,118 24,803 49,392 41,077

Wykład 7 Entalpia: odwracalne izobaryczne rozpręŝanie gazu, adiabatyczne dławienie gazu dla przepływu ustalonego, nieodwracalne napełnianie gazem

Zadanie 1. Zadanie: Odpowiedź: ΔU = 2, J

Zadanie 1. Zadanie: Odpowiedź: ΔU = 2, J

TERMODYNAMIKA FENOMENOLOGICZNA

Podstawowe pojęcia 1

Wykład 6 Ciepło właściwe substancji prostych Ciepło właściwe gazów doskonałych Molowe ciepło właściwe gazu doskonałego przy stałej objętości (C )

Przemiany termodynamiczne

Kontakt,informacja i konsultacje

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 6. AJ Wojtowicz IF UMK

Termodynamika. Część 4. Procesy izoparametryczne Entropia Druga zasada termodynamiki. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

GAZ DOSKONAŁY. Brak oddziaływań między cząsteczkami z wyjątkiem zderzeń idealnie sprężystych.

Wykład FIZYKA I. 14. Termodynamika fenomenologiczna cz.ii. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

TERMODYNAMIKA. przykłady zastosowań. I.Mańkowski I LO w Lęborku

Podstawowe pojęcia Masa atomowa (cząsteczkowa) - to stosunek masy atomu danego pierwiastka chemicznego (cząsteczki związku chemicznego) do masy 1/12

WYKŁAD 2 TERMODYNAMIKA. Termodynamika opiera się na czterech obserwacjach fenomenologicznych zwanych zasadami

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 7. AJ Wojtowicz IF UMK

(1) Równanie stanu gazu doskonałego. I zasada termodynamiki: ciepło, praca.

DRUGA ZASADA TERMODYNAMIKI

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 19 TERMODYNAMIKA CZĘŚĆ 2. I ZASADA TERMODYNAMIKI

Ćwiczenia rachunkowe z termodynamiki technicznej i chemicznej Zalecane zadania kolokwium 1. (2014/15)

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Zadania domowe z termodynamiki I dla wszystkich kierunków A R C H I W A L N E

Podstawy termodynamiki

= = Budowa materii. Stany skupienia materii. Ilość materii (substancji) n - ilość moli, N liczba molekuł (atomów, cząstek), N A

C V dla róŝnych gazów. Widzimy C C dla wszystkich gazów jest, zgodnie z przewidywaniami równa w

Zadania domowe z termodynamiki dla wszystkich kierunków A R C H I W A L N E. Zadania domowe z termodynamiki I dla wszystkich kierunków

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ćwiczenia audytoryjne z Chemii fizycznej 1 Zalecane zadania kolokwium 1. (2018/19)

Ciepła tworzenia i spalania (3)

K raków 26 ma rca 2011 r.

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

PODSTAWY TERMODYNAMIKI

Termodynamika techniczna i chemiczna, 2015/16, zadania do kol. 1, zadanie nr 1 1

Wykład 7: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

3. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. Ile jest równy ten przyrost w kelwinach?

Temodynamika Roztwór N 2 i Ar (gazów doskonałych) ma wykładnik adiabaty κ = 1.5. Określić molowe udziały składników. 1.7

Para wodna najczęściej jest produkowana w warunkach stałego ciśnienia.

11. Termodynamika. Wybór i opracowanie zadań od 11.1 do Bogusław Kusz.

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

WYKŁAD 2_2. 1.Entropia definicja termodynamiczna. przemiana nieodwracalna. Sumaryczny zapis obu tych relacji

Podstawy termodynamiki

Temperatura jest wspólną własnością dwóch ciał, które pozostają ze sobą w równowadze termicznej.

Obieg Ackeret Kellera i lewobieżny obieg Philipsa (Stirlinga) podstawy teoretyczne i techniczne możliwości realizacji

1. 1 J/(kg K) nie jest jednostką a) entropii właściwej b) indywidualnej stałej gazowej c) ciepła właściwego d) pracy jednostkowej

Zadanie 3 Oblicz jeżeli wiadomo, że liczby 8 2,, 1, , tworzą ciąg arytmetyczny. Wyznacz różnicę ciągu. Rozwiązanie:

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wykład 6: Przekazywanie energii elementy termodynamiki

Przegląd termodynamiki II

4. Przyrost temperatury gazu wynosi 20 C. W kelwinach przyrost ten jest równy

Wykład 1 i 2. Termodynamika klasyczna, gaz doskonały

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

4. 1 bar jest dokładnie równy a) Pa b) 100 Tr c) 1 at d) 1 Atm e) 1000 niutonów na metr kwadratowy f) 0,1 MPa

TERMODYNAMIKA Zajęcia wyrównawcze, Częstochowa, 2009/2010 Ewa Mandowska

WYZNACZANIE STOSUNKU c p /c v

Termodynamika. Cel. Opis układu niezależny od jego struktury mikroskopowej Uniwersalne prawa. William Thomson 1. Baron Kelvin

Ćwiczenie 14. Maria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH

W8 40. Para. Równanie Van der Waalsa Temperatura krytyczna ci Przemiany pary. Termodynamika techniczna

ZAJĘCIA 25. Wartość bezwzględna. Interpretacja geometryczna wartości bezwzględnej.

Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 3

b) Wybierz wszystkie zdania prawdziwe, które odnoszą się do przemiany 2.

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 18 TERMODYNAMIKA 1. GAZY

Chemia fizyczna/ termodynamika, 2015/16, zadania do kol. 1, zadanie nr 1 1

Zasady oceniania karta pracy

W pierwszym doświadczeniu nastąpiło wrzenie wody spowodowanie obniżeniem ciśnienia.

Ciepło właściwe. Autorzy: Zbigniew Kąkol Bartek Wiendlocha

Seria 2, ćwiczenia do wykładu Od eksperymentu do poznania materii

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II

Chemia fizyczna/ termodynamika, 2015/16, zadania do kol. 2, zadanie nr 1 1

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Wykład Temperatura termodynamiczna 6.4 Nierówno

Zadania pochodzą ze zbioru zadań P.W. Atkins, C.A. Trapp, M.P. Cady, C. Giunta, CHEMIA FIZYCZNA Zbiór zadań z rozwiązaniami, PWN, Warszawa 2001

ZADANIA Z CHEMII Efekty energetyczne reakcji chemicznej - prawo Hessa

Warunki izochoryczno-izotermiczne

Chłodnictwo i Kriogenika - Ćwiczenia Lista 4

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Termodynamika Techniczna dla MWT, wykład 4. AJ Wojtowicz IF UMK

Doświadczenie B O Y L E

Obiegi gazowe w maszynach cieplnych

00516 Termodynamika D Część 1

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

GAZ DOSKONAŁY W TERMODYNAMICE TO POJĘCIE RÓŻNE OD GAZU DOSKONAŁEGO W HYDROMECHANICE (ten jest nielepki)

Przemiany gazowe. 4. Który z poniższych wykresów reprezentuje przemianę izobaryczną: 5. Który z poniższych wykresów obrazuje przemianę izochoryczną:

Krótki przegląd termodynamiki

Kinetyczna teoria gazów Termodynamika. dr Mikołaj Szopa Wykład

M. Chorowski, Podstawy Kriogeniki, wykład Chłodziarki z regeneracyjnymi wymiennikami ciepła.

Wykład 12 Silnik Carnota z gazem doskonałym Sprawność silnika Carnota z gazem doskonałym Współczynnik wydajności chłodziarki i pompy cieplnej Carnota

Ćwiczenia audytoryjne z Chemii fizycznej 1 Zalecane zadania kolokwium 1. (2016/17)

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

[1] CEL ĆWICZENIA: Identyfikacja rzeczywistej przemiany termodynamicznej poprzez wyznaczenie wykładnika politropy.

Zestaw 12- Macierz odwrotna, układy równań liniowych

Termodynamika Część 7 Trzecia zasada termodynamiki Metody otrzymywania niskich temperatur Zjawisko Joule'a Thomsona Chłodzenie magnetyczne

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Transkrypt:

Nowe zadania z termodynamiki. 06.0.00. Zadanie. 0/8, moli gazu azotu (traktować jako gaz doskonały), znajdującego się początkowo (stan ) w warunkach T =00K, =0 a, przechodzi następującą serię przemian odwracalnych: A. gaz jest rozpręŝany izobarycznie do = ; B. gaz jest ogrzewany izochorycznie, przy czym =,5 ; C. gaz jest rozpręŝany izotermicznie do ciśnienia =. Uzupełnij podane niŝej tabele. Jaką entropię będzie miał układ (w J/K), jeśli w stanie początkowym () wynosiła ona,0 J/(K mol)? Naszkicuj rozwaŝane przemiany w układzie współrzędnych -. 0 00 A(-) B(-) C(-) (---) Rozwiązanie najlepiej rozpocząć od sporządzenia szkicu, który jest pierwszym stopniem zrozumienia opisywanego procesu (serii przemian). Wpisujemy najpierw parametry stanów,, i. =nrt / =0 00/0=00dm (zwróć uwagę na jednostki!). = i =, z czego wynika T =T =600K. = i =,5, zatem T =,5T =900K. Wreszcie T =T, a =, zatem = / =5 600/0=900dm. Ostatecznie tabela stanów wygląda następująco: 0 00 00 0 600 600 5 600 900 0 900 900 rzystąpić teraz moŝemy do obliczenia zmian wielkości termodynamicznych w poszczególnych przemianach (etapach) procesu. Dla przemiany A (-) mamy u A =nc T A =5 00=7,50 kj (zauwaŝ, skąd się wzięła liczba 5). h A =nc T A =κ u A =, 7,50=0,50 kj=q A. Wreszcie z pierwszej zasady termodynamiki w A = u A q A =7,50 0,50=,00 kj (zauwaŝ, Ŝe to samo otrzymać moŝna ze wzoru w A = A ). rzemiana B (-): u B =nc T B =5 00=7,50 kj, zatem juŝ bez liczenia moŝna zapisać h B =0,50 kj. onadto u B =q B i oczywiście w B =0. rzemiana C (-): h C =0 u C =0, bowiem T C =0. w C = nrt ln( / )= 0 900ln,5=,65 kj. Oczywiście q C = w C =+,65 kj. ozostają obliczenia zmian entropii: s A =nc ln(t /T )=0,5 ln=+,6 J/K; s B =nc ln(t /T )= 0,5 ln,5=+0, J/K; s C =nrln( / )=0ln,5=+,05 J/K (to samo otrzymamy z s C =q C /T ). Ostatecznie tabela przemian wygląda następująco:

A(-) +0,5,0 +7,5 +0,5 +,6 B(-) +7,5 0 +7,5 +0,5 +0, C(-) +,65,65 0 0 +,05 (---) +,65 6,65 +5,0 +,0 +8,5 ZauwaŜmy, Ŝe funkcje stanu bez przerwy rosną (cały czas temperatura i objętość nie spadają są stałe lub rosną) oraz Ŝe dla całego procesu (serii przemian) I zasada jest takŝe zachowana. ozostaje obliczenie końcowej entropii układu. Wiemy, Ŝe s = s s, zatem s =s + s. ozostaje tylko kwestia jednostek, poniewaŝ znamy molową entropię S =,0 J/(K mol). Ostatecznie s =ns + s =0/8,,0+8,5=9,9 J/K. Zadanie. 0/8, mola helu (traktować jako gaz doskonały) przechodzi cykl przemian odwracalnych: A izochoryczne ogrzewanie; B izotermiczne rozpręŝanie; C izochoryczne schłodzenie; D izotermiczne spręŝanie. Wybrane informacje o stanach węzłowych i przemianach znajdują się w tabelach. Uzupełnij tabele. Naszkicuj ten cykl w układach współrzędnych - i -T. 0,00 50 A(-) +5,00 B(-) 0,79 C(-) D(-) D (----) W powyŝszych tabelach dane są wydrukowane czarną czcionką, a po kolei obliczane wyniki czerwoną. odane rozwiązanie jest rozwiązaniem najkrótszym, choć obszernie skomentowanym. ) Wyliczmy =nrt / =0/8, 8, 50/0=500 dm. rzy podstawieniu w ka, objętość otrzymujemy od razu w dm. W kolejnych obliczeniach będę juŝ pomijał mnoŝenie i dzielenie przez 8,. ) = oraz w A =0, bo przemiana A jest izochoryczna. Aby obliczyć temperaturę T musimy skorzystać z ciepła przemiany A. Jest ono równe zmianie energii wewnętrznej towarzyszącej tej przemianie (izochora), zatem rzepisujemy u A =q A oraz ze wzoru u A =nc T A obliczamy T A. T A = u A /(nc )= 5000/(0,5)=500K. T A =T T, zatem T =750K. W obliczeniach uwzględniamy, ze C jednoatomowego gazu doskonałego wynosi,5r. ) Wyliczamy = T /T =0 750/50=0 ka. Wyliczamy zmianę entalpii towarzysząca przemianie A, h A =nc T A =κ u A =5/ 5,00=5,00 kj. Współczynnik adiabaty κ dla jednoatomowego gazu doskonałego wynosi 5/ (i lepiej nie wyliczać przybliŝonej jego wartości). Ostatnią wartością dla przemiany A jest jej entropia, równa s A =nc ln(t /T )=0,5 ln=,96 J/K. Osiągnęliśmy stan obliczeń przedstawiony poniŝej.

0,00 500 50 0,00 500 750 ) T =T, poniewaŝ przemiana B jest izotermą. rzy okazji moŝemy zauwaŝyć, Ŝe analogicznie musi być T =T. Nie znamy ani, ani, moŝemy jednak wyliczyć stosunek / = / z danej pracy rozpręŝania zawartej w tabeli przemian. oniewaŝ w B = nrt ln( / ), z czego wynika / =exp{ w B /(nrt )=exp{+079/(0 750)}=,000 (wychodzi,999889, ale chyba moŝemy spokojnie zaokrąglić). Stąd = /=7,50 ka, a = =000 dm. Dla izotermy w sposób oczywisty ( T=0) musi być u B =0 i h B =0. Zatem z pierwszej zasady termodynamiki ( u=q+w) q B = w B =+0,79 kj. Zmiana entropii s B =q B /T =Rln( / )=079/750=7,7 J/K. Osiągnęliśmy kolejny stan obliczeń przedstawiony poniŝej. 0,00 500 50 0,00 500 750 7,50 000 750 50 5) =, poniewaŝ przemiana C jest izochorą. Zatem = T /T =7,50 50/750=,50 ka. Tabela stanów jest wypełniona. 6) ozostałe wartości w tabeli przemian obliczymy z minimalnym uŝyciem kalkulatora. o pierwsze, dla cyklu wszystkie funkcje stanu nie zmieniają się, zatem u D =0; h D =0; s D =0. Następnie wpisujemy oczywiste w C =0 oraz u D =0 i h D =0. Mamy zatem: 0,00 500 50 0,00 500 750 7,50 000 750,50 000 50 A(-) +5,00 0 +5,00 +5,00 +,96 B(-) 0,79 C(-) D(-) D (----) A(-) +5,00 0 +5,00 +5,00 +,96 B(-) +0,79 0,79 0 0 +7,7 C(-) D(-) D +,86,86 (----) A(-) +5,00 0 +5,00 +5,00 +,96 B(-) +0,79 0,79 0 0 +7,7 C(-) 0 D(-) 0 0 D (----) 7) Z warunków u D =0 i h D =0 oraz bilansu ( u D = u A + u B + u C + u D ) widać, Ŝe u C musi wynieść 5,00 kj, podobnie h C = 5,00 kj. Oczywiście q C = u C. Następnie zauwaŝamy, Ŝe entropia przemiany C, s C =nc ln(t /T )=0,5 ln(/), a poniewaŝ ln(/)= ln, zatem bez liczenia (juŝ liczyliśmy w pkt ) widzimy, Ŝe s C = s A =,96 J/K. 8) raca izotermy D, w D, dana jest wzorem w D = nrt ln( / ). o podstawieniu danych liczbowych widać, Ŝe w D = 0 50ln(/). amiętając z pkt, Ŝe w B = 0 750ln, widzimy, Ŝe w D = w A /, co daje w D =+6,9 kj. Oczywiście q D = w D = 6,9 kj. Wartość entropii przemiany D moŝemy tak- Ŝe obliczyć z bilansu ( s D =0 oraz s D = s A + s B + s C + s D ), dla którego spełnienia musi być s D = 7,7 J/K. Jedynie dla obliczenia pracy cyklu w D =w A +w B +ws C +ws D musimy wykonać sumowanie, dające w D =w B +w D = 0,79+6,9=,86. oniewaŝ I zasada termodynamiki musi być spełniona dla kaŝdej przemiany (zatem takŝe dla przemian złoŝonych, w tym i cyklu), q D = w D =+,86. Ostatecznie tabele wyglądają jak niŝej.

0,00 500 50 0,00 500 750 7,50 000 750,50 000 50 ozostaje sporządzenie szkiców: A(-) +5,00 0 +5,00 +5,00 +,96 B(-) +0,79 0,79 0 0 +7,7 C(-) 5,00 0 5,00 5,00,96 D(-) 6,9 +6,9 0 0 7,7 D +,86,86 (----) T Zadanie. 50/8, mola wodoru (traktować jako gaz doskonały) przechodzi cykl przemian odwracalnych pokazany na rysunku. Wybrane informacje o stanach węzłowych i przemianach znajdują się w tabelach. Uzupełnij tabele. Naszkicuj ten cykl w układzie współrzędnych -. 50,00 50 500 A(-) +8,66 B(-) C(-) D(-) D (----) T odane jest ono w najbardziej skondensowanej formie. Tak rozwiązywałby je profesjonalista. raktycznie bez komentarza, ale logiczna kolejność jest zachowana. Spróbujcie opisać samemu postępowanie. Uwaga, jeŝeli jakaś wartość nie jest liczona (nie dokonano podstawienia liczb), to znaczy, Ŝe jest wyrozumowana!

Najpierw szkic w układzie -. Stany: =nrt / =50 50/50=50 dm ; / =exp{q A /nrt } =exp{866/(50 50)} =,99995=,000; = =500dm ; =0,5 =5 ka; = ; = ; T = /(nr)=5 500/50=750 K; T =T ; = / =500/=750 dm. 50,00 50 50 5,00 500 50 5,00 500 750 50,00 750 750 rzemiany: A: u A =0; h A =0; w A = q A = 8,66 kj; s A =866/50=+,66 J/K B: u B =50,5 500=+6,5 kj; h B =, 6,5=87,5 kj=q B ; w B = 6,5 87,5= 5,0 kj; s B =nc ln(t /T ) = 50,5ln=+9,6 J/K C: u C =0; h C =0; w C = 50 750ln0,5=+5,99 kj; q C = 8,66 kj; s C = 599/750=,66 J/K D: u D = 6,5 kj; h D = 87,5 kj=q D ; w D = 6,5+87,5=+5,0 kj; s D = 9,6 J/K D: u=0; h=0; s=0; w=+5,99 8,66=+7,6 kj; q= 7,6 kj. Jak widać, przy pewnej wprawie rozwiązywanie takich zadań wcale nie zajmuje duŝo miejsca, ani czasu. A(-) +8,66 8,66 0 0 +,66 B(-) +87,5 5,0 +6,5 +87,5 +9,66 C(-) 5,99 +5,99 0 0,66 D(-) 87,5 +5,0 6,5 87,5 9,66 D 7,6 +7,6 (----) Zadanie. ewna ilość wodoru (traktować jako gaz doskonały) przechodzi cykl przemian odwracalnych pokazany na rysunku. Wybrane informacje o przemianach znajdują się w tabelach. Dodatkowo wiadomo, Ŝe =. Uzupełnij tabele. Naszkicuj ten cykl w układzie współrzędnych -. h stan, Kpa, dm T, K Droga q, kj w, kj u, kj h, kj s, J/K A(-) B(-),800 7,690 C(-) (---)

Jest to zadanie trudne. Dlatego tym razem kluczowe elementy rozumowania zostaną skomentowane. Zaczynamy, jak zwykle od szkicu w układzie -. Komentarz: rzemiana - jest niewątpliwie izotermą. Znane są wprawdzie jeszcze inne przemiany izoentalpowe, ale nie są one odwracalne. rzemiana - musi być izobarą, jeśli bowiem h jest proporcjonalne do temperatury (co wiemy ze wzoru) i równocześnie do objętości (co widać na pierwotnym szkicu), to oznacza teŝ proporcjonalność temperatury od objętości, co zachodzi tylko w warunkach =const. Wreszcie przemiana - jest izochoryczna, przy czym T rośnie przy przejściu od stanu do stanu, bowiem h równieŝ wtedy rośnie. Rozwiązywanie rozpocząć naleŝy od wypisania równań opisujących dane nam wielkości. Równania te to:. h B =nc (T T ). s B =nc ln(t /T ). dodatkowo wiadomo, Ŝe = Widać od razu, Ŝe mamy aŝ trzy niewiadome: T, T i n. JeŜeli jednak zauwaŝymy, Ŝe =, czyli =, a dodatkowo w izobarze T, to mamy równanie. w postaci T =T. Mając takie trzy równania moŝemy juŝ znaleźć wszystkie trzy niewiadome. Rozpoczynamy od podstawienia (nowego) równania. do równania. i znalezienia n. Wiemy juŝ, Ŝe s B =nc ln(t /T )=nc ln(/), skąd n= s B /C /ln(/)= 7,690/,5/R/ln(/)=/R=/8, mola. W następnym kroku z równania. znajdujemy róŝnicę T T = h B /nc = 800/(,5)= 00 K. Wreszcie znając stosunek i róŝnicę temperatur T i T z łatwością znajdziemy obie ich wartości. T =T +00; T =T T =T +00 T =00 K; T =T =600 K. Następnie moŝemy juŝ znaleźć u B =κ h B =,800/,=,000 kj, a wreszcie, pamiętając, Ŝe q B = h B, z I zasady obliczamy w B = u B q B =,000 +,800= +0,800 kj (w porządku, praca dodatnia spręŝanie). Dla przemiany A h A =0 i u A =0, co pozwala nam znaleźć (wiedząc, Ŝe dla cyklu h =0 i u =0) z bilansu h C =+,800 kj i u C =+,000 kj; oczywiście w C =0, a q C = u C. Brakujące wartości wyliczamy: w A = nrtln= 600ln=,8 kj; q A = w A =+,8 kj; a wreszcie s A =nrln= q A /T=,0 J/K i s C z bilansu (moŝna teŝ bezpośrednio dane są). Ostatnimi obliczeniami są praca i ciepło dla cyklu (przez sumowanie wartości dla trzech etapów) w =+0,58 kj oraz q = 0,58 kj. Tabela przemian wygląda zatem następująco. A(-) +,8,8 0 0 +,0 B(-),800 +0,800,000,800 7,69 C(-) +,000 0 +,000 +,800 5,9 (---) +0,58 0,58

JeŜeli chodzi o tabelę stanów, to musielibyśmy znaleźć choćby jedno ciśnienie, co nie jest wykonywalne. Nawet w oparciu o przemianę B, zawsze tylko otrzymamy w B = / nrt = +0,800 kj. Wiemy zatem tylko to, co ująłem w poniŝszej tabeli. Jeśli ktoś nie wierzy, to dla dowolnie wybranego moŝe wypełnić tabelę stanów i wyliczyć w B ze wzoru w B = ( ). Zawsze wyjdzie +800 J. Wniosek stąd, Ŝe dla kaŝdego cyklu izoterma-izobara-izochora opartego na izotermie 600 K przy trójkrotnym rozpręŝeniu w izotermie otrzymamy takie same wartości wszystkich funkcji dla wszystkich trzech przemian i cyklu. 600 / 600 / 00 W. Chrzanowski 00