TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

Podobne dokumenty
Minimalizacja funkcji jednej lub wielu zmiennych. Wykład 13

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

Extraction of characteristic points from radar image. Ekstrakcja punktów charakterystycznych z obrazu radarowego

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Całkowanie numeryczne. Definicje, twierdzenia, algorytmy

Z INFORMATYKI RAPORT

a) b) Rys Schemat ideowo-konstrukcyjny układu do przykładu 6.1 a) i jego schemat blokowy

1. Wstęp. Pojęcie grafu przepływowego. Niech pewien system liniowy będzie opisany układem liniowych równań algebraicznych

DYDAKTYCZNA PREZENTACJA PRÓBKOWANIA SYGNAŁÓW OKRESOWYCH

Wspomaganie obliczeń za pomocą programu MathCad

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Nieciagly.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

splajnami splajnu kubicznego

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

WYZNACZANIE STAŁEJ RÓWNOWAGI KWASOWO ZASADOWEJ W ROZTWORACH WODNYCH

G i m n a z j a l i s t ó w

Szkice rozwiązań zadań zawody rejonowe 2019

Rys Wyrównanie spostrzeżeń zawarunkowanych jednakowo dokładnych C. KRAKOWIANY

4) Podaj wartość stałych czasowych, wzmocnienia i punkt równowagi przy wymuszeniu impulsowym

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA EGZAMINACYJNEGO II

Minimalizacja automatu

Przekształcenia automatów skończonych

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

Parada nierówności. Marcin Fryz. 15 czerwca a + b 2. ab 2. a + b + c. 3 abc. (2)

2. Funktory TTL cz.2

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 2 Działania na ułamkach, krotki i rekordy

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

2008, 13(85) pp , 13(85) s

ELEKTRONIKA CYFROWA. Materiały y pomocnicze do wykład sem.. 1

Algorytmy graficzne. Filtry wektorowe. Filtracja obrazów kolorowych

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

ANALIZA ANKIETY SKIEROWANEJ DO UCZNIÓW ZESPOŁU SZKÓŁ

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

Zbiory rozmyte. Teoria i zastosowania we wnioskowaniu aproksymacyjnym

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Diagram fazowy ciecz-para (6a)

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak

BADANIE WRAŻLIWOŚCI UKŁADÓW WIELO-PARAMETRYCZNYCH

GŁÓWNY URZĄD STATYSTYCZNY, al. Niepodległości 208, Warszawa DS-50 I OCHRONA ZDROWIA W GOSPODARSTWACH DOMOWYCH, Kwestionariusz indywidualny

Algorytmy graficzne. Operacje punktowe i kontekstowe. Przestrzenna filtracja obrazów.

4. RACHUNEK WEKTOROWY

1 Definicja całki podwójnej po prostokącie

OGÓLNE WARUNKI ŚWIADCZENIA ROBÓT BUDOWLANYCH NA RZECZ SM ARKA Z SIEDZIBĄ WE WROCŁAWIU z dnia r

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

Planowanie inicjatywy lokalnej INICJATYWA LOKALNA PROJEKT SPOŁECZNY CZYM JEST PROJEKT? Projekt jest przedsięwzięciem, które ma początek i koniec.

Regulamin współpracy z pasażem

Algebra macierzowa. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTARNA TEORIA MACIERZOWA

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

Elementy znajdujące się w opakowaniu mogą różnić się w zależności od kraju, w którym zakupiono urządzenie. Przewód zasilający do gniazdka ściennego

Sprawozdanie z pomocy doraźnej i ratownictwa medycznego za 2010 r.

Regulamin świadczenia usług przez Ten Square Games sp. z o.o. (dalej również: Regulamin ) 1. Przedmiot Regulaminu, Usługodawca

Metoda List łańcuchowych

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Lista 4 Deterministyczne i niedeterministyczne automaty

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

PŁYTKI KOLCZASTE DMX

ANALIZA WARTOŚCI NAPIĘĆ WYJŚCIOWYCH TRANSFORMATORÓW SN/nn W ZALEŻNOŚCI OD CHARAKTERU I WARTOŚCI OBCIĄŻENIA

Wprowadzenie do Sieci Neuronowych Łańcuchy Markowa

Co można zrobić za pomocą maszyny Turinga? Wszystko! Maszyna Turinga potrafi rozwiązać każdy efektywnie rozwiązywalny problem algorytmiczny!

Grupowanie sekwencji czasowych

TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LII Egzamin dla Aktuariuszy z 15 marca 2010 r. Część I Matematyka finansowa

Wprowadzenie do Sieci Neuronowych Łańcuchy Markowa

Wektory [ ] Oczywiście wektor w przestrzeni trójwymiarowej wektor będzie miał trzy współrzędne. B (x B. , y B. α A (x A, y A ) to jest wektor

Opracowanie zbiorcze wyników ankiet na temat: Oczekiwania rodziców wobec przedszkola

Laura Opalska. Klasa 1. Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Integracyjnym i Sportowymi im. Bł. Salomei w Skale

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. best in training PRE TEST

Obliczenia naukowe Wykład nr 14

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH

mgh. Praca ta jest zmagazynowana w postaci energii potencjalnej,

1. Zestaw do oznaczania BZT i ChZT

PRZEŁĄCZNIK MIEJSC POMIAROWYCH PMP

Przechadzka Bajtusia - omówienie zadania

Matematyka wybrane zagadnienia. Lista nr 4

Metody detekcji krawędzi w obrazach

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

Ćwiczenie 03 POMIAR LUMINANCJI POMIAR LUMINANCJI. Celem ćwiczenia jest poznanie metod pomiaru luminancji oraz budowy i zasady działania nitomierza.

ILOCZYNY WEKTORÓW. s równoległe wtedy i tylko wtedy. b =

METODY NUMERYCZNE. Wykład 5. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer. wykład 5 1

KOMPLEKSOWE POMIARY FREZÓW OBWIEDNIOWYCH

METODY NUMERYCZNE. Wykład 4. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa.

Podstawy układów logicznych

Algorytmy graficzne. Przestrzenna filtracja obrazów. Metody wygładzania i wyostrzania obrazu.

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

G i m n a z j a l i s t ó w

Modele abstrakcyjne w weryfikacji

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

WYKŁAD 2: CAŁKI POTRÓJNE

FUNKCJE. Zbiór argumentów. Zbiór wartości

4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19)

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

Transkrypt:

TRANSCOMP XIV INTERNATIONAL CONFERENCE COMPUTER SYSTEMS AIDED SCIENCE, INDUSTRY AND TRANSPORT Tomsz PRACZYK 1 Nwigj rdrow, Automtyzj nwigji EKSTRAKCJA PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH Z OBRAZU RADAROWEGO Artyuł przedstwi onepję utomtyznego systemu nwigji rdrowej, supiją się n elemenie systemu odpowiedzilnym z estrję puntów hrterystyznyh występująyh n orzie rdrowym. Zprezentowno lgorytm estrji puntów tŝe przedstwiono rezultty esperymentów mjąyh n elu weryfiję jego suteznośi. EXTRACTING CHARACTERISTIC POINTS FROM RADAR IMAGE The pper presents the onept of utomti rdr nvigtionl system prtiulrly fousing on the element of the system responsile for extrtion of hrteristi points from rdr imge. Moreover, the detiled lgorithm for point extrtion nd results of the reserh whose gol ws to test effetiveness of the lgorithm were inluded in the pper. 1. WSTĘP W osttnih lth pozyjonownie w nwigji zostło zdominowne przez systemy stelitrne, w tym szzególnie GPS. Systemy te są wyorzystywne zrówno n morzu (nwigj mors), w powietrzu (nwigj lotniz), j i n ziemi (nwigj lądow). Opiernie się wyłąznie n systemh stelitrnyh niesie jedn zgroŝenie ngłej utrty informji nwigyjnej w wypdu wrii tiego systemu, jego wyłązeni, ewentulnie złóeni lu zodowni sygnłu doierjąego do uŝytowni. Wyni stąd oniezność dysponowni jeszze innym, utonomiznym (niezleŝnym od zewnętrznyh źródeł informji) systemem umoŝliwijąym oreślenie pozyji w sposó utomtyzny. Potrze t dotyzy szzególnie orętów Mrynri Wojennej, tóre powinny yć w stnie spełnić powierzone im zdni nwet w sytuji ru dostępu do informji nwigyjnej w normlnyh wrunh pozysiwnej z systemu GPS lu innyh systemów rdionwigyjnyh o hrterze glolnym. W rtyule zprezentowno onepje Automtyznego Systemu Nwigji Rdrowej (ASNR) tóry moŝe stnowić lterntywę dl systemu GPS w przypdu iedy wyorzystnie tego osttniego jest z jiś względów niemoŝliwe. Opróz onepji łego systemu przedstwiono równieŝ szzegółowy lgorytm dziłni jednego z podsystemów 1 Instytut Uzrojeni Orętowego, Ademi Mrynri Wojennej, t.przy@mw.gdyni.pl

80 Tomsz PRACZYK ASNR: podsystemu estrji puntów hrterystyznyh. Sutezność lgorytmu zostł sprwdzon esperymentlnie wynii testów przedstwiono w ońowym frgmenie rtyułu.. KONCEPCJA AUTOMATYCZNEGO SYSTEMU NAWIGACJI RADAROWEJ Shemt ASNR przedstwiony zostł n Rys.1. System słd się z rdru, podsystemu pozysiwni orzu, podsystemu wyznzni puntów hrterystyznyh, podsystemu identyfiji puntów hrterystyznyh orz podsystemu pozyjonująego. Zdniem podsystemu pozysiwni orzu jest odzytnie orzu rdrowego z rdru orz przeznie go dlej w posti yfrowej. Dodtową funją tego podsystemu jest usunięie z orzu niewielih eh pohodząyh od poruszjąyh się jednoste. W tym elu podsystem ten powinien śledzić n ieŝąo ndhodząe z rdru orzy t y ył w stnie odróŝnić oiety stłe od oietów w ruhu. Rdr Orz rdrowy Podsystem pozysiwni orzu Orz rdrowy Podsystem wyznzni puntów hrterystyznyh Wetor puntów Podsystem identyfiji puntów hrterystyznyh Współrzędne puntów Podsystem pozyjonująy ϕ λ Rys.1. Shemt ASNR Jedną z moŝliwyh tehni, tórą moŝn zstosowć w elu usunięi z orzu niepotrzenyh eh poruszjąyh się jednoste jest sumownie wielu orzów rdrowyh z tej smej pozyji (zrejestrownyh w niewielih odstęph zsu, nsz jednost musi wtedy pozostwć w miejsu lu poruszć się rdzo powoli) [1][3][4]. Dodnie orzów do sieie spowoduje, Ŝe orz wyniowy zwierł ędzie łą trsę Ŝdej jednosti zmienijąej połoŝenie. Jsność piseli odpowidjąyh poruszjąej się jednoste ędzie jedn mniejsz niŝ jsność piseli reprezentująyh stłe elementy wenu oene n orzie płwy, ląd, jednosti stojąe w miejsu. Słe eh moŝemy nstępnie usunąć poprzez zstosownie prostego filtru progowego [1][3], tóry zgsi wszystie pisele o jsnośi mniejszej od zdnego progu. Niestety odnosi się to zrówno do piseli odpowidjąyh ehom, tóryh hemy się pozyć j równieŝ piseli pohodząyh od stłyh elementów wenu djąyh sło eho rdrowe. Eliminujemy w ten sposó yć moŝe frgmenty orzu istotne z puntu widzeni dlszego przetwrzni.

EKSTRAKCJA PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH... 803 Pierwszym zdniem podsystemu estrji puntów hrterystyznyh jest przygotownie pewnej lizy egzemplrzy zrejestrownego orzu rdrowego esponująyh inne elementy orzu. Powinny to yć np. orzy zwierjąe tylo njjsrwsze punty oryginlnego orzu, orzy zwierjąe wyłąznie linię rzegową lu orzy pozwione tej linii zwierjąe tylo eh młyh nie poruszjąyh się oietów tih j np. płwy. Celem tiej operji jest z jednej strony uproszzenie olizeń w olejnej fzie przetwrzni tj. w fzie identyfiji puntów hrterystyznyh, tŝe zwięszenie wirygodnośi dziłni systemu. Złd się, Ŝe Ŝdy z wygenerownyh orzów ędzie zwierł mniejszą lizę puntów hrterystyznyh niŝ oryginlny orz uzysny z podsystemu pozysiwni orzu. Mniejsz liz puntów przyjętyh w olizenih w ozywisty sposó ułtwi zdnie podsystemowi identyfiji puntów hrterystyznyh. Pondto identyfij puntów dl orzów zwierjąyh inne elementy moŝe przeiegć oddzielnie i yć relizown przez oddzielne systemy identyfiji. To z olei d moŝliwość olizeń równoległyh ogrnizjąyh zs olizeń w fzie identyfiji. Istotn jest równieŝ poprw wirygodnośi pozyji wyznzonej przez system w przypdu pozyjonowni w opriu o róŝne orzy rdrowe. Wyznzenie lisih soie pozyji dl więszego zestwu orzów oznzło ędzie poprwną identyfiję puntów i duŝą pewność uninięi łędu gruego pozyji. DuŜe róŝnie w pozyji oznzły ędą ntomist młą wirygodność otrzymnyh wyniów. Kolejnym roiem w proesie wyznzeni pozyji jest estrj puntów hrterystyznyh znjdująyh się n Ŝdym z przygotownyh orzów. Czynność t wyonywn równieŝ przez podsystem estrji puntów hrterystyznyh jest opisn dołdnie w dlszej zęśi rtyułu. Wyznzone punty stnowią dną wejśiową do podsystemu identyfiji puntów hrterystyznyh. Zdniem tego podsystemu jest identyfij puntów hrterystyznyh, zyli przyporządownie Ŝdemu z nih dołdnej pozyji. Osttnim etpem olizeń jest uŝyie trdyyjnyh metod nwigyjnyh w elu oreśleni przyliŝonej pozyji jednosti. Funj t spełnin jest przez podsystem pozyjonująy. 3. GŁÓWNY NAGŁÓWEK Wyznzenie puntów hrterystyznyh występująyh n orzie rdrowym wymg wyonni szeregu zynnośi. Pierwszą z nih jest przedstwienie rozwŝnego orzu rdrowego w posti tzw. rintu onturowego w odwróonym ułdzie iegunowym współrzędnyh [1][]. Dołdne przedstwienie lgorytmu estrji puntów hrterystyznyh z orzu rdrowego wymg strnnego zdefiniowni tegoŝ rintu. Ay tego doonć nleŝy njpierw zdefiniowć sm orz. Przyjmijmy, Ŝe orzem nlogowym monohromtyznym ędziemy nzywć nstępująą funję L (x,y)[1]: L : O R gdzie O jest ziorem puntów P (x,y) tim Ŝe:

804 Tomsz PRACZYK { y) R : x < 0, N >, y < 0 > } O, M N, M Ν oreślją wielość orzu. Orz yfrowy moŝemy zdefiniowć jo funję L (n,m): L : O Ν gdzie O O jest ziorem puntów P i (n,m) tim Ŝe i 0,1..,N*M-1 orz {( n, m) Ν : n < 0, N >, m < 0 > } O, M ZłóŜmy dodtowo, Ŝe lizy oreśljąe wielość orzu N i M przyjmują wrtośi nieprzyste wię dl Ŝdego orzu moŝemy oreślić punt entrlny P o (n o,m o ) ti, Ŝe: n o N 1 M 1, mo Zrówno orz nlogowy j i orz yfrowy moŝemy przedstwić w iegunowym ułdzie współrzędnyh, dl tórego Ŝdy punt orzu P(x,y) jest oreślony przez nmir NR (ąt pomiędzy ieruniem półnonym zgodnym z osią OY rtezjńsiego ułdu współrzędnyh półosią poprowdzoną ze środ orzu tj. z puntu P o, do rozwŝnego puntu P(x,y)) orz odległość d P o P. Istnieje moŝliwość przehodzeni z reprezentji iegunowej orzu do rtezjńsiego ułdu współrzędnyh. Pomijją zędne szzegóły moŝemy w tym miejsu przyjąć nstępująe funje przejśi z ułdu rtezjńsiego do ułdu iegunowego i w drugą stronę. x f NR f NR y), d f d y) ( NR, d ), y f ( NR d ) x, y O x y,, - dl orzu nlogowego Ay oreślić funję przejśi pomiędzy ułdem iegunowym ułdem rtezjńsim dl orzu yfrowego potrzene jest zdefiniownie funji przyporządowująej Ŝdemu puntowi orzu nlogowego odpowidjąy mu puntu orzu yfrowego. f P f P : O O ( P ) rg min P P P O Ostteznie otrzymujemy funję przejśi pomiędzy ułdem iegunowym ułdem rtezjńsim dl orzu yfrowego:

EKSTRAKCJA PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH... 805 ( ) ( n, m) f f ( NR, d ), f ( NR d ) P x y, Kontynuują definiownie rintu onturowego nleŝy oreślić dl Ŝdego z orzów ziór puntów tyhŝe orzów leŝąyh n nmirze NR, zyli D ( NR) O orz D ( NR) O. D D ( NR) { y) O : f NR y) NR} ( NR) {( n, m) O : ( n, m) f ( P ), P D ( NR )} Nstępnie zdefiniujmy ziór D ( NR) D ( NR) leŝąyh n nmirze NR. D W P W widoznyh puntów orzu yfrowego ( NR) { P D ( NR) : L ( P ) > 0} Ostteznie rint onturowy d g ( NR) sposó: moŝe zostć zdefiniowny w nstępująy g ( NR) ( NR) A if DW o min P P w innym przypdu P DW ( NR) (1) Dl uproszzeni moŝemy go równieŝ zpisć w nstępująy sposó: g ( ) P W A o min P P D ( NR ) if D W ( NR ) w innym przypdu 0,1,..,( N + M ) 4 () gdzie f ( P ) NR jest nmirem n -ty punt rzegowy orzu, NR {( n, m) n N m M} P, D : oznz indes puntu rzegowego w uporządownym iągu puntów rzegowyh. Uporządownie puntów rzegowyh definiuje funj porządują, tór oreśl pierwszy punt iągu puntów rzegowyh orz Ŝdemu puntowi rzegowemu orzu P, przyporządowuje nstępni tego puntu - P 1, +. Funj t moŝe wyglądć np. w nstępująy sposó: ( n, m + 1) ( n + 1, m ) ( n, m 1) dl ( n 1, m ) dl dl 0,1,.., M 1 dl M,.., M + N P, + 1 f ( P, ) n0 0, m0 0 M + N 1,.., M + N 3 M + N,..,( M + N) 4

806 Tomsz PRACZYK Dl funji () oreśljąej rint onturowy dl orzu yfrowego moŝemy z olei zdefiniowć funję g I ( x) oreśloną nie n indesh uporządownyh puntów rzegowyh le n ziorze I R, I { x : x < 0,( N + M ) 4 >, x R}, tą Ŝe I g ( x) g ( ) dl x. Funj t definiuje rint onturowy dl orzu nlogowego. Proponown metod estrji puntów hrterystyznyh z orzu rdrowego ) x,σ zdefiniownej poniŝej: poleg n nlizie drugiej pohodnej funji g I ( ) ( N + M ) 1 g, 0 ( N + ) 1 0 ( ) ϕ ) I g( x (3) ϕ ϕ ( x ( x ) σ, e Drug pohodn funji (3) przy wprowdzeniu dodtowyh oznzeń ułtwijąyh jej zpis wygląd nstępująo: m p h n r ( N + M ) 1 0 g ( ) ϕ e dr d r ( N + M ) 1 0 ( N + M ) 1 g 0 ( N + M ) 1 0 ϕ de x σ x x, σ σ ( ) ϕ ϕ ( ) ( N + M ) 1 ( ) ( ) x 1 g ϕ x, σ 0 σ σ ( N + M ) 1 d e ( ) x 1 ϕ x, σ 0 σ σ ) I d g ( ) ( me rn) e ( pe rh) eh z x, σ 4 e ) I d g σ dl ustlonego σ w 0,1,.., N + M nstępnie odszunie tih, dl tóryh: Dziłnie lgorytmu poleg n wyznzeniu z ) punth ( ) 4

EKSTRAKCJA PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH... 807 ( ) A z( ) > λ z( ) > z( 1) z( ) z( + 1) g inv (4) gdzie λ jest prmetrem lgorytmu pozwljąym n segregownie łego zioru potenjlnyh puntów hrterystyznyh n grupę puntów wyrzistyh (dorze widoznyh) zyli tih dl tóryh z ( ) > λ orz sło wyróŝnilnyh dl tóryh z ( ) λ. Innym prmetrem lgorytmu jest współzynni σ umoŝliwijąy eliminję z )I g niewielih pofłdowń funji mogąyh generowć niepotrzenie duŝą lizę puntów hrterystyznyh. Ztem prmetr λ usuw z listy puntów hrterystyznyh punty mło wyrziste ntomist współzynni σ zpoieg ih generowniu. Ostteznie jeśli ziór puntów rzegowyh spełnijąyh wrune (4) oznzymy przez K to punty: (n, m) ( ( ) ( )) f P f x NR, g ( ), f y NR, g ( ), K są puntmi hrterystyznymi orzu. ) ) ) d) Rys.. Inwrint onturowy orzu rdrowego orz jego odpowiednii wyznzone )I I zgodnie z (3): () rint onturowy, () g) dl σ0.1, () g dl σ1, (d) )I dl σ10 g

808 Tomsz PRACZYK 4. BADANIA EKSPERYMENTALNE Metod estrji puntów hrterystyznyh zprezentown powyŝej przetestown zostł w opriu o przyłdowy orz rdrowy pohodząy z rejonu Ztoi Gdńsiej. N rysunh, 3 i 4 przedstwiono uzysne wynii. W wyniu przeprowdzonyh testów stwierdzono, Ŝe luzowym elementem metody jest odpowiedni doór wrtośi prmetrów σ orz λ. ZuwŜono, Ŝe przy zyt duŝyh wrtośih σ prtyznie przy σ > 1, metod m tendenje do łązeni lisih soie puntów hrterystyznyh w jeden punt orz przesuwni puntów występująyh n lądzie. Z tego względu uznno, Ŝe njlepszym rozwiązniem jest zmroŝenie wrtośi prmetru σ n nisim poziomie osylująym woół wrtośi 0.1 zdnie ostteznego wyoru puntów hrterystyznyh pozostwienie uŝytowniowi poprzez regulję współzynni λ. ) ) ) Rys.3. Drugie pohodne rintów onturowyh: () z() dl σ0.1, () z() dl σ1, () z() dl σ10 Podsystem estrji puntów hrterystyznyh funjonująy zgodnie z zprezentowną metodą moŝe wyznzć punty hrterystyzne smodzielnie lu yć tylo elementem wspomgjąym opertor, tóry po wyznzeniu puntów przez podsystem doonywły ostteznej orety połoŝeni puntów. Dotyzy to sytuji, iedy niewieli oiet moŝe posidć więsze od puntowego eho rdrowe. W tim przypdu lgorytm zinterpretuje to eho jo oiet o więszyh rozmirh i przyporząduje mu więszą lizę puntów hrterystyznyh. W tih włśnie sytujh moŝe yć potrzen ingerenj uŝytowni systemu. Innym elementem, tóry mógły spełnić ontrolująą rolę jest system identyfiji puntów hrterystyznyh, tóry z grupy puntów musi wyrć te njrdziej psująe do puntów wzorowyh

EKSTRAKCJA PUNKTÓW CHARAKTERYSTYCZNYCH... 809 umieszzonyh w zie wiedzy nstępnie przezć te punty do podsystemu wyznzeni pozyji. ) ) ) d) e) f) g) Rys.4. Wynii esperymentów: () Oryginlny orz rdrowy, (-g) Orzy z puntmi hrterystyznymi wyznzonymi dl () σ0.1, λ0.01, () σ0.1, λ0.5, (d) σ1, λ0.1, (e) σ1, λ0.5, (f) σ10, λ0.01, (g) σ10, λ0.5 5. PODSUMOWANIE Artyuł przedstwi onepję ASNR supiją się n elemenie systemu odpowiedzilnym z estrję puntów hrterystyznyh z orzu rdrowego. W rtyule zprezentowno szzegółowy lgorytm estrji puntów hrterystyznyh tŝe wynii dń mjąyh n elu oenę jego suteznośi. Bdni pozły Ŝe przy odpowiednim doorze prmetrów, lgorytm potrfi w sposó łowiie ezłędny wyróŝnić z orzu rdrowego eh uŝytezne dl proesu wyznzni pozyji orętu.

810 Tomsz PRACZYK 6. BIBLIOGRAFIA [1] Kuhriew G., Przetwrznie i nliz orzów yfrowyh, Politehni Szzeińs, Szzein 1999. [] Sttezny A., Nwigj porównwz, Gdńsie Towrzystwo nuowe, Gdńs 001. [3] Sttezny A., Przy T., Sztuzne siei neuronowe w rozpoznwniu oietów morsih. Gdńsie Towrzystwo Nuowe 00. [4] Wi W., A omputtionl model for deteting imge hnges, http://iteseer.ist.psu.edu