Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu OPIS PRZEDMIOTU Rok akademicki: 2016/2017 Metodologia współczesnej humanistyki Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia Profil: Ogólno akademicki Forma studiów stacjonarne, Rok/semestr III 5 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS Rygory Typ przedmiotu Język wykładowy dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw. Konwersatorium 45 Łącznie 4 Przygotowanie do zajęć, kolokwium - 2 pkt. Lektura własna 0,5 pkt. Przygotowanie do egzaminu - 1,5 pkt zaliczenie, egzamin podstawowy język polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia przedmioty i treści objęte programem nauczania na I i II roku studiów. Efekty kierunkowe K_W03 rozpoznaje i charakteryzuje Efekty przedmiotowe W01 Student zna ewolucję ogólnej metodologii nauk w XX wieku, stan
podstawowe metody analizy i interpretacji różnych tekstów kultury, posługuje się odpowiednią terminologią oraz wiedzą dotyczącą przekazów kulturowych z uwzględnieniem jej historii oraz kierunków rozwoju K_W02 definiuje podstawowe terminy z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem terminologii z zakresu kulturoznawstwa K_U04 samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności profesjonalne, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego K_U09 ocenia koncepcje filozoficzne, antropologiczne, estetyczne oraz socjologiczne, porównuje ich walory poznawcze i efektywność w analizie zjawisk kulturowych, dobiera założenia i procedury metodologiczne do wskazanych zadań badawczych K_K08 dostrzega znaczenie i potrzebę zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy wiedzy i kultury naukowej w fazie postmodernizmu, wyodrębnia i opisuje najważniejsze metody badań literackich W02 zna specyfikę nauk humanistycznych, ich przemiany i znaczenie w refleksji nad człowiekiem i światem współczesnym U01 Potrafi posługiwać się terminologią z zakresu metodologii nauk. Rozpoznaje antagonizmy w doktrynach teorii nauki. Rozpoznaje i definiuje kluczowe dylematy kultury naukowej, ocenia status wiedzy humanistycznej w i jej rolę w podejmowaniu zadań poznawczych (w ramach konwersatorium) U02 analizuje teksty naukowe, problematyzuje, formułuje wnioski, recenzuje i ocenia, dokonuje porównań i formułuje własne stanowisko i refereuje wyniki K01 student korzysta z dorobku myśli metodologicznej w identyfikacji zjawisk i wartości kulturowych w obrębie europejskiego dziedzictwa Dodatkowe objaśnienia do Opisu przedmiotu : * Opracowanie i podpisanie Opisu przedmiotu : 1. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę; 2. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot; 3. przez koordynatora przedmiotu należy rozumieć osobę odpowiedzialną za przeprowadzenie całego przedmiotu niezależnie od jego formy.
** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić sposoby oceniania (określają prowadzący w tabeli podano przykłady) oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane. Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Załącznik Nr 2 do Zarządzenia Nr 40/2011/2012 Rektora UKW z dnia 10 lutego 2012 r. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy) Metodologia humanistyki i literaturoznawstwa Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Ćwiczenia 45 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw. nazwisko prowadzącego daną formę zajęć Treści programowe realizowane podczas zajęć Wiedza o ogólnej metodologii nauk, ewolucja metodologii - pozytywizm i jego krytyka (koncepcje XIXwieczne, sztuka i literatura w badaniach H. Taine a, Brunetière a, i in., konwencjonalizm, pragmatyzm, Koło Wiedeńskie i opozycja: idee K. Poppera, T. Kuhna, P. Feyerabenda. Przełom antypozytywistyczny i metody wewnętrzne, W. Dilthey, fenomenologia: E. Husserl, R. Ingarden. Koncepcje strukturalizmu i semiotyki w refleksji nad kulturą symboliczną; idee ponowoczesności (Lyotard, Vattimo, Agamben, Deleuze, Derrida, White, Geertz, Fukuyama O. Wilson), ; postrukturalizm, dekonstrukcjonizm, intepretacjonizm. Stan współczesnej wiedzy i humanistyki analiza i diagnoza: F. Furedi Metodologia literaturoznawstwa i jej specyfika: wielość ujęć, potrzeba ładu i granice zgodności, status i efektywność poznawcza fenomenologii, hermeneutyki, dekonstrukcjonizmu, propozycje socjobiologii. Koncepcje metodologiczne w badaniu kultury, krytyka transaktywna, zastosowania semiotyki, hermeneutyki, ujęcia antropologiczne Metody dydaktyczne Metody i kryteria Omówienie przez prowadzącego problematyki ogólnej metodologii nauk, faz ewolucji nauki, tendencji antypozytywistyczne. Następnie lektura literatury obowiązkowej - dyskusja, krytyczna analiza tekstów, prezentacje problemów, referaty problemowe, wstęp do dyskusji, podsumowania, sposoby i rygory dostosowania wiedzy do zadań badawczych. Podstawą zaliczenia jest: obecność, aktywność na zajęciach, (referaty,
oceniania Rygor Literatura podstawowa protokoły, głosy w dyskusji, zgłaszanie tematów i prowadzenie dyskusji), pisemna praca z większej części materiału. Obowiązuje znajomość pojęć, zagadnień, tez i kontekstów omawianych na zajęciach haseł encyklopedycznych, opracowań i studiów. Zestaw wymaganych treści, artykułów i książek jest udostępniany na początku zajęć w formie pliku lub wydruku, pt.: Wykaz literatury obowiązkowej i problematyka konwersatorium z Metodologii humanistyki i literaturoznawstwa. Zestawienie obejmuje bibliografię tekstów obowiązujących na zajęciach i stanowiących podstawę zaliczenia przedmiotu, ponadto wykaz zagadnień do każdego z tekstów omawianych na zajęciach, kluczowe pojęcia i tematy dyskusji. Przedmiot kończy się egzaminem: na ocenę dostateczną student prezentuje problematykę metodologiczną poruszana na zajęciach (metodologia ogólna nauk oraz wybrane zagadnienia z metodologii humanistyki). ocena dobra ponadto porównuje koncepcje metodologiczne co do genezy, założeń, opinii krytycznych; ocena bardzo dobra student ponadto ocenia wartość poznawczą koncepcji i studiów oraz określa ich efektywność w badaniu kultury Zaliczeni, egzamin Popper Karl, Logika odkrycia naukowego, Fundacja Aletheia, Warszawa 2002 Rozdział IV: Falsyfikowalność. s. 72-88. Paul Feyerabend, Przeciw metodzie par. 15 (ostatnia część podstawowa), Siedmioróg, Wrocław 1996 s. 149- Saint-Sernin Bertrand, Rozum u schyłku XX wieku, w tegoż aut.:] Rozum w XX wieku, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2001 s. 281-312. Kiereś Henryk, Humanistyka [hasło], Powszechnej encyklopedii filozofii, t. 4 Lublin 2003. s. 633-651. Lyotard Jean-Francois, Kondycja ponowoczesna, Warszawa 1997. S. 35-119 wybór zagadnie (31ss). Kiereś Henryk, Postmodernizm [hasło] [w:] Powszechna encyklopedia filozofii, t. 8, Lublin 2007. Furedi Frank, Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? PIW, Warszawa 2008. S. od 77-62 rozdz. 3, 4 i 6 wybór (suma 32ss) Vattimo Giani, Ponowoczesnośći i kres historii, [w:] Postmodernizm. Antologia przekładów, oprac. i przedm. Ryszar Nycz, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1998, s. 128-144. Ankersmit Franklin, Historiografia i postmodernizm, [w:] Postmodernizm s. 145-172. Hayden White, Znaczenie narracyjności dla przedstawienia rzeczywistości, przeł. Marek Wilczyński [w tegoż:] Poetyka pisarstwa historycznego pod red. E. Domańskiej i M. Wilczyńskiego, Kraków 2000. Baudrillard Jean, Precesja Symulakrów, [w:] Postmodernizm s. 175-189 Horgan John, Koniec nauki czyli o granicach wiedzy u schyłku ery naukowej, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999. Z tego: Koniec filozofii, s. 48-81. Geertz Clifford, O gatunkach zmąconych, [:] Postmodernizm s. 214-235 Fukuyama Francis, Kres człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004 s. 143-172: Prawa człowieka; s. 211-233 : Godność ludzka (fragment) Jacques Derrida, [w:] Krystyna Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, wyd. II, Universitas, Kraków 2000, s. 42-57
Gilles Deleuze, Felix Guattari, [w:] Wilkoszewska, s. 58-71. Kiereś Henryk, Modernizm postmodernizm a kultura klasyczna, [w:] Trzy socjalizmy. Tradycja łacińska wobec modernizmu i postmodernizmu, Lubelska Szkoła Filozofii Chrześcijańskiej, Lublin 2000, s. 79-95. Życiński Józef, Bóg postmodernistów. Wielkie pytania filozofii we współczesnej krytyce moderny, [z tego:] Kulturowa kenoza Boga, Redakcja wydawnictw KUL, Lublin 2001 s. 157-185. Korab Kazimierz, Filozofia i socjologia wirtualnej rzeczywistości, [w:] Wirtual. Czy nowy wspaniały świat, Warszawa 2010. s. 11-40. Gergen Kenneth J., Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu współczesnym, rozdz. 4: Prawda w kłopotach 113-142. Diamski Grzegorz, Prawda w kulturze ponowoczesnej, [w tegoż:] Kulturoznawstwo czyli wprowadzenie kultury ponowoczesnej, Gdańsk 2016, s. 159-196. Peeters Marguerite A., Globalizacja zachodnie rewolucji kulturowej, Warszawa 2010, rozdział 2, s. 40-71. Inne: Jaroszyński Piotr, Nauka [hasło], Powszechna encyklopedia filozofii, t. 7, Lublin 2006. Hajduk Zygmunt, Metodologia nauk [hasło], Powszechna encyklopedia filozofii, t. 7, Lublin 2006. Kamiński Stanisław, Pisma wybrane, t. 4: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, TN KUL, Lublin 1992. II. Literatura uzupełniająca (w tym portale internetowe) Alina Motycka, Postmodernizm a kryzys kulturowy, [w:] Rozum i intuicja w nauce, Eneteia, Warszawa 2005 s. 39-57. Jasińska Maria, Makowska Hanna, Polskie źródła informacji w naukach społecznych i humanistycznych, Warszawa, 1983 Katarzyna Rosner, Narracja, tożsamość, czas, Kraków 2003. Marciszewski Witold, Analiza logiczna jako metoda nauk humanistycznych i społecznych, Administracja Publiczna. 2007, nr 1, s. 304-329. Jonathan Turner, Struktura teorii socjologicznej, PWN, Warszawa 2006. Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln, Metody badań jakościowych, PWN, Warszawa 2009. Benon Miśkiewicz, Metody badań historycznych, PWN, Warszawa 1985. Shaughnessy John J., Metody badawcze w psychologii, Gdańskie Wydaw. Psychologiczne, Gdańsk 2002 Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, PWN Warszawa 2003 i 2004....... podpis prowadzącego daną formę zajęć...... podpis koordynatora przedmiotu
CZEŚĆ B * (opis przedmiotu i programu nauczania) Tab. Opis sposobu sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów kierunku Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W03 W01 K_W02 W02 K Praca pisemna W01, W02, U01 K_U04 U01 K Egzamin W01, W02, U01, K_U09 U02 K U02 K01 K_K08 K01 K
...... podpis prowadzącego daną formę zajęć...... podpis koordynatora przedmiotu