OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Filologia polska. Prof. dr hab. Wojciech Tomasik

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Teorie kultury Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia studia drugiego stopnia Profil ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Rok/semestr I Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS Rygory zaliczenia Typ przedmiotu Język wykładowy Prof. dr hab. Wojciech Tomasik 30 W egzamin polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia K_W01 K_W03 K_W11 K_U01 K_U04 K_U10 K_K01 Efekty kierunkowe W01 W02 W03 U01 U02 U03 K01 Efekty przedmiotowe... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia:

2 * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Rok akademicki: 2017/2018 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: Rok studiów: Semestr: Teorie kultury Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa filologia polska wykład 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Prof. dr hab. Wojciech Tomasik Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Nauka i kultura w epoce nowoczesności; 2. Nauka i paradygmaty: Thomas Kuhn; 3. Przesłanki zwrotu lingwistycznego w humanistyce; dekonstrukcjonizm; 4. Język jako działanie: teoria aktów mowy; 5. Język a myślenie: kognitywizm; 6. Założenia zwrotu interpretacyjnego (kultura jako tekst) i zwrotu performatywnego (kultura jako teatr): Clifford Geertz i Victor Turner; 7. Zwrot interpretacyjny w historiografii: Hayden White; 8. Narratywizm w historiografii: Frank Ankersmit; 9. Założenia zwrotu przekładowego (kultura i przekład); 10. Założenia zwrotu literackiego (refleksyjnego ); 11. Założenia zwrot obrazowego (kultura jako obraz);

3 12. Założenia zwrotu cielesnego : gender studies i queer studies; 13. Zwrot przestrzenny i zwrot postkolonialny (walka o przestrzeń): Edward Said; Zwrot jako metafora przestrzennna. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Udział w zajęciach, wykonanie pracy zaliczeniowej. OCENY DOSTATECZNA DOBRY student umie scharakteryzować współczesne teorie kultury; BARDZO DOBRY student umie scharakteryzować współczesne teorie kultury; student umie scharakteryzować i ocenić współczesne teorie kultury. egzamin ustny Antropologia ciała. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowały A. Chałupnik i inne, wstęp i redakcja M. Szpakowska, Warszawa 2008; Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowali G. Godlewski i inni, wstęp i redakcja A. Mencwel, Warszawa 2005; Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów, opracowanie I. Kurz, P. Kwiatkowska, Ł. Zaremba, wstęp I. Kurz, Warszawa Amsterdamski Stefan, Między historią a metodą. Spory o racjonalność nauki, Warszawa 1983 [rozdz. III: Nowożytny ideał nauki; rozdz. V: Źródła kryzysu nowożytnego ideału nauki]; Ankersmit Frank, Narracja, prezentacja, doświadczenie. Studia z teorii historiografii, pod redakcją i ze wstępem E. Domańskiej, Kraków 2004 [E. Domańska, Miejsce Franka Ankersmita w narratywistycznej filozofii historii i dowolny rozdział]; Augé Marc, Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii nowoczesności, tłumaczenie R. Chymkowski, przedmowa W.J. Burszta, Warszawa 2012; Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, wyboru dokonali i przedmową poprzedzili M. Kempny, E. Nowicka, Warszawa 2005 [C. Geertz, Opis gęsty w stronę interpretatywnej teorii kultury; I. Kopytoff, Kulturowa biografia rzeczy utowarowienie jako proces; H.L. Moore, Płeć kulturowa i status wyjaśnienie sytuacji kobiet]; Carr Edward H., Historia. Czym jest, wydanie 2 opracowane przez R.W. Daviesa, przekład P. Kuś, Poznań 1987 [rozdz. 1; Historyk i jego fakty]; Carrithers Michael, Dlaczego ludzie mają kultury. Uzasadnienie antropologii i różnorodności społecznej, przełożyła A. Tanalska-Duleba, Warszawa 1994 [dowolny rozdział]; Ciało i tekst. Feminizm w literaturoznawstwie antologia szkiców, pod redakcją A. Nasiłowskiej, Warszawa 2008 [dowolny szkic]; Culler Jonathan, Teoria literatury. Bardzo krótkie wprowadzenie, przełożyła M. Basaj; Domańska Ewa, Historie niekonwencjonalne. Refleksja o przeszłości w nowej humanistyce, Poznań 2006 [rozdz. 2: Historia akademicka a historia niekonwencjonalna; Ku historii nieantropocentrycznej]; Foucault Michel, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, przełożył i posłowiem opatrzył T. Komendant, Warszawa 1993 [tu: rozdz. Panoptyzm]; Gandhi Leela, Teoria postkolonialna. Wprowadzenie krytyczne, posłowie E. Domańska, przekład J. Serwański, Poznań 2008 [dowolny rozdział]; Geertz Clifford, Wiedza lokalna. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej, przekład D. Wolska, Kraków 2000 [dowolny rozdział]; Geertz Clifford, Zastane światło. Antropologiczne refleksje na tematy filozoficzne, przekład i wstęp Z. Pucek, Kraków 2003 [dowolny rozdział];

4 Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Redakcja E. Tabakowska, Kraków 2001 [rozdz. 6: Język, kultura i znaczenie: semantyka międzykulturowa]; Goffman Erving, Człowiek w teatrze życia codziennego, opracowanie i słowo wstępne J. Szacki, tłumaczenie H. Datner-Śpiewak, P. Śpiewak, Warszawa 2000 [rozdz. Scena i kulisy]; Miasto w sztuce sztuka miasta, Redakcja E. Rewers, Kraków 2010 [E. Rewers, Wprowadzenie; dowolny szkic]; Topolski Jerzy, Jak się pisze i rozumie historię. Tajemnice narracji historycznej, Warszawa 1996 [X: Funkcjonowanie metafor w narracji historycznej; XIII: Wzniosłość (sublime) jako kategoria refleksji filozoficznej nad narracją historyczną. Wzniosłość a mitologizacja narracji]; White Hayden, Poetyka pisarstwa historycznego, pod redakcją E. Domańskiej i M. Wilczyńskiego, Kraków 2000 [E. Domańska, Wokół meta historii i dowolny rozdział] White Hayden, Proza historyczna, pod redakcją E. Domańskiej, Kraków 2009 [dowolny rozdział]; podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów kierunku Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W01 W01 W kolokwium W01, K01 K_W03 W02 W, K dyskusja K_W11 W03 W, K praca z tekstem K_U01 U01 W, K prezentacja ustna K_U04 U02 W, K praca pisemna K_U10 U03 W, K K_K01 K01 W, K W02, W03, UU01, U02 W02, W03, U01,U02, U03 W02, W03, U01, U02, U03, W01,W02, U01,U02, K01 podpis prowadzącego daną formę zajęć

5 podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).