OPIS PRZEDMIOTU. Humanistyczny. Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa. Filologia polska. Ogólnoakademicki. Studia stacjonarne

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Wiedza o kulturze Kod /o,l,II Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia Studia pierwszego stopnia Profil Ogólnoakademicki Forma studiów Studia stacjonarne Rok/semestr III V Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Liczba godzin dydaktycznych 30 i formy zajęć Liczba punktów ECTS 2 Rygory zaliczenia Egzamin Typ przedmiotu Język wykładowy Polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia Efekty kierunkowe Wiedza -opisuje podstawowe elementy wiedzy i definiuje podstawową terminologię z zakresu historii filozofii i religioznawstwa oraz określa zależności między różnorodnymi ideami a ewolucją nauk humanistycznych (K_W06) -omawia podstawowe zagadnienia Efekty przedmiotowe -opisuje podstawowe elementy wiedzy i definiuje podstawową terminologię z zakresu historii filozofii, religioznawstwa oraz określa zależności pomiędzy różnymi koncepcjami i teoriami kultury a ewolucją nauk humanistycznych (W01) - omawia podstawowe zagadnienia związane z budową i funkcjonowaniem systemu kultury i mediów, charakteryzuje media tradycyjne i elektroniczne, określa ich rolę i wartość społeczno-kulturową (W02)

2 związane z budową i funkcjonowaniem systemu kultury i mediów, charakteryzuje media tradycyjne i elektroniczne, ich znaczenie społeczno-kulturowe (K_W08) Umiejętności -posługuje się podstawową terminologią, dobiera i stosuje odpowiednie metody, narzędzia badawcze oraz opracowuje i prezentuje wyniki pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie literaturoznawstwa (K_U02) -posługuje się podstawową terminologią z zakresu wiedzy o kulturze, dobiera i stosuje odpowiednie metody oraz opracowuje zagadnienia pozwalające na pogłębienie wiedzy literaturoznawczej (U01) Kompetencje społeczne Kompetencje społeczne -rozumie potrzebę uczenia się i uczestnictwa w kulturze przez całe życie (K_K01) -rozumie potrzebę uczenia się i uczestnictwa w kulturze przez całe życie (K01)... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot.

3 PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2017/2018) Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Wiedza o kulturze Wydział Wydział humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Wykład Liczba godzin dydaktycznych 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Wiedza o kulturze uwagi wstępne. 2. Tendencje w kulturze XIX i XX wieku. 3. Geneza i rozwój kultury nowoczesnej. 4. Dwa obiegi kultury nowoczesnej 5. Filozoficzne podstawy modernizmu europejskiego. 6. Ekspresje kultury nowoczesnej Artystyczna polifonia modernizmu. 10. Filozoficzne podstawy ponowoczesności. 11. Tendencje kultury ponowoczesnej. 12. Estetyki ponowoczesne. 13. Sztuka epoki ponowoczesnej. 14. Kultura i polityka. 15. Nowoczesność - ponowoczesność. Próba porównania. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Wykład, prezentacja multimedialna Na ocenę dostateczną student: -przedstawia ogólną charakterystykę kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając realia historyczne i przemiany cywilizacyjne. Na ocenę dobrą student: -przedstawia pogłębioną charakterystykę kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając realia historyczne, przemiany cywilizacyjne i społeczne, przybliża wybrana artystyczną ekspresję kultury nowoczesnej lub ponowoczesnej. Na ocenę bardzo dobrą student: - przedstawia pogłębioną charakterystykę kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając realia historyczne i przemiany cywilizacyjne, wskazuje związek określonej tendencji kulturowej z estetyką i sztuką, dokonuje wnikliwej interpretacji wskazanego przykładu z zakresu dokonań kultury nowoczesnej i ponowoczesnej.

4 Rygor zaliczenia Egzamin Literatura podstawowa Adorno. Między moderną a postmoderną. Red. A. Zeidler- Janiszewska, Warszawa Z. Baumann, Wieloznaczność nowoczesna, nowoczesność wieloznaczna, Warszawa 1995; Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa W. Bernacki, Od modernizmu do postmodernizmu, Kraków N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Przeł. M. Przylipiak, Gdańsk J. Claire, De immundo, Gdańsk A.Danto, Po końcu sztuki. Sztuka współczesna i zatarcie się granic, Kraków U. Eco, Sztuka, Kraków F. Jameson, Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu, Kraków A. Jamroziakowa, Obraz i metanarracja, Warszawa Z. Krasnodębski, Postmodernistyczne rozterki kultury, Warszawa D. Kuspit, Koniec sztuki, Gdańsk A. Lewicki, Sztuczne światy. Postmodernizm w filmie fabularnym, Wrocław McHale, Powieść postmodernistyczna, Kraków S. Morawski, Niewdzięczne rysowanie mapy O postmodernizmie i kryzysie kultury, Toruń Postmodernizm kultura wyczerpania? Warszawa Rekonfiguracje modernizmu. Nowoczesność i kultura popularna, red. T. Majewski, Warszawa Odkrywanie modernizmu. Przekłady i komentarze pod red. R. Nycza, Kraków P. Siemaszko, Architektura mrowiska. Charakterystyka i krytyka kultury masowej w piśmiennictwie polskim i obcym II połowy XIX i początków XX wieku, Temat 2008 nr L. Spitzer, Amerykańska reklama jako sztuka popularna. Przeł. K. Biskupski [w:] Język i społeczeństwo. Wybór M. Głowiński, Warszawa D. Strinati, Wprowadzenie do kultury popularnej. Przekł. W Burszta, Poznań J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Przekł. J. Barański, Kraków A. Szahaj, Postmodernizm w kulturze współczesnej, Bydgoszcz 2001 S. Toulmin, Kosmopolis, Ukryty projekt nowoczesności, Wrocław 2005.

5 W. Włodarczyk, Postmodernistyczna przemiana, [w:] Sztuka świata, t. 10. Warszawa A. Zeidler-Janiszewska, Sztuka i estetyka po awangardzie a filozofia postmodernistyczna J.S. Wojciechowski, Postmodernistyczna kultura sztuk pięknych, Warszawa Literatura uzupełniająca Artyści o sztuce, wybór i oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa T.W. Adorno, Sztuka i sztuki. Przekł. K. Krzemień-Ojak, Warszawa T.W. Adorno, M. Horkheimer, Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszustwo, [w:] Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Przekł. M. Łukasiewicz, Warszawa Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne. Przeł. J. Guze, Gdańsk M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Kraków Kulturowa teoria literatury, t.1 i 2. Kraków. M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Przeł. N. Szczuka, Warszawa Moderniści o sztuce, wybór, oprac. i wstęp E. Grabska, warszawa A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Przekł. A. Szczepańska, E. Wende, Warszawa Od kontrkultury do popkultury. Red. M. Golka, Poznań J. Ortega y Gasset, Bunt mas. Przekł. P. Niklewicz, Warszawa M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa Postmodernizm. Antologia przekładów. Wybór, oprac., przedmowa R. Nycz, Kraków podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.

6 CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania*** K_W06, K_W08 W01,W02 W egzamin W01, W02 K_U02 U01 W U01 K_K01 K01 K01 Efekty kształcenia dla przedmiotu

7 Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** kierunku Przedmiotu Forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Metody oceniania*** K_W06, K_W08 W01,W02 W egzamin W01, W02 Efekty kształcenia dla przedmiotu podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).