CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU. Kultura nowoczesna i ponowoczesna. Humanistyczny

Transkrypt

1 CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Kultura nowoczesna i ponowoczesna Wydział Instytut/Katedra Kierunek Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia Profil Forma studiów Studia drugiego stopnia Ogólnoakademicki Stacjonarne Rok/semestr I I Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć 30 Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia Egzamin Typ przedmiotu Język wykładowy Polski

2 Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kierunkowe Efekty przedmiotowe WIEDZA Student: -omawia szczegółowo najważniejsze problemy kultury współczesnej, uwzględniając perspektywę filozoficzną i antropologiczną (W01) Efekty kształcenia K_W08 K_W 09 K_U 03 K_U 09 K_K 05 -przedstawia w uporządkowany sposób pogłębiona wiedzę na temat tradycji, dziedzictwa i zróżnicowania kultury europejskiej z uwzględnieniem kultury regionu (W02) UMIEJĘTNOŚCI Student: -charakteryzuje wybrane kultury i ich obszary, uwzględniając perspektywę ciągłości i przemiany (U01) -merytorycznie argumentuje, wykorzystując własne przekonania oraz poglądy innych autorów, formułuje wnioski i tworzy syntetyczne podsumowania (U02) KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student: -ma świadomość roli tradycji w kulturze, wykorzystuje zdobyta wiedzę w identyfikacji, diagnozowaniu i aktywnym utrwalaniu pryncypiów kultury

3 europejskiej, kraju i regionu (K01) data prowadzącego/koordynatora przedmiotu podpis Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu 3. wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot.

4 PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Kultura nowoczesna i ponowoczesna Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Wykład 30 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr hab. Piotr Siemaszko, prof. nadzw. Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Nowoczesność ponowoczesność. Uwagi wstępne. 2. Geneza i rozwój kultury nowoczesnej. 3. Tendencje kultury nowoczesnej. 4. Filozoficzne podstawy modernizmu europejskiego. 5. Od impresjonizmu do konceptualizmu. Polifonia estetyki i sztuki modernistycznej. 6. Filozoficzne podstawy ponowoczesności. 7. Tendencje kultury ponowoczesnej. 8. Estetyki ponowoczesne. 9. Sztuka epoki ponowoczesnej. 10. Nowoczesność - ponowoczesność. Próba porównania. Metody dydaktyczne wykład, prezentacja multimedialna Metody i kryteria oceniania Na ocenę dostateczną student: -dokonuje charakterystyki porównawczej kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając konteksty filozoficzne i realia historyczne.

5 Na ocenę dobrą student: -dokonuje pogłębionej charakterystyki kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając konteksty filozoficzne i realia historyczne, omawia wybrane fakty kulturowe i artystyczne. Na ocenę bardzo dobrą student: - dokonuje pogłębionej charakterystyki kultury nowoczesnej i ponowoczesnej, uwzględniając konteksty filozoficzne i realia historyczne, omawia i interpretuje wskazane fakty kulturowe i artystyczne. Rygor zaliczenia Egzamin Literatura podstawowa Adorno. Między moderną a postmoderną. Red. A. Zeidler- Janiszewska, Warszawa Z. Baumann, Wieloznaczność nowoczesna, nowoczesność wieloznaczna, Warszawa 1995; Ponowoczesność jako źródło cierpień, Warszawa W. Bernacki, Od modernizmu do postmodernizmu, Kraków N. Carroll, Filozofia sztuki masowej. Przeł. M. Przylipiak, Gdańsk J. Claire, De immundo, Gdańsk A.Danto, Po końcu sztuki. Sztuka współczesna i zatarcie się granic, Kraków U. Eco, Sztuka, Kraków F. Jameson, Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu, Kraków A. Jamroziakowa, Obraz i metanarracja, Warszawa Z. Krasnodębski, Postmodernistyczne rozterki kultury, Warszawa D. Kuspit, Koniec sztuki, Gdańsk A. Lewicki, Sztuczne światy. Postmodernizm w filmie fabularnym, Wrocław McHale, Powieść postmodernistyczna, Kraków S. Morawski, Niewdzięczne rysowanie mapy O postmodernizmie i kryzysie kultury, Toruń Postmodernizm kultura wyczerpania? Warszawa Rekonfiguracje modernizmu. Nowoczesność i kultura popularna, red. T. Majewski, Warszawa Odkrywanie modernizmu. Przekłady i komentarze pod red. R. Nycza, Kraków J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej. Przekł. J. Barański, Kraków A. Szahaj, Postmodernizm w kulturze współczesnej, Bydgoszcz

6 2001 S. Toulmin, Kosmopolis, Ukryty projekt nowoczesności, Wrocław W. Włodarczyk, Postmodernistyczna przemiana, [w:] Sztuka świata, t. 10. Warszawa A. Zeidler-Janiszewska, Sztuka i estetyka po awangardzie a filozofia postmodernistyczna J.S. Wojciechowski, Postmodernistyczna kultura sztuk pięknych, Warszawa Literatura uzupełniająca Artyści o sztuce, wybór i oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa T.W. Adorno, Sztuka i sztuki. Przekł. K. Krzemień-Ojak, Warszawa T.W. Adorno, M. Horkheimer, Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszczerstwo, [w:] Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Przekł. M. Łukasiewicz, Warszawa Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne. Przeł. J. Guze, Gdańsk M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Kraków Kulturowa teoria literatury, t.1 i 2. Kraków. M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka. Przeł. N. Szczuka, Warszawa Moderniści o sztuce, wybór, oprac. i wstęp E. Grabska, warszawa A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia. Studium z psychologii kiczu. Przekł. A. Szczepańska, E. Wende, Warszawa Od kontrkultury do popkultury. Red. M. Golka, Poznań J. Ortega y Gasset, Bunt mas. Przekł. P. Niklewicz, Warszawa M. Poprzęcka, O złej sztuce, Warszawa Postmodernizm. Antologia przekładów. Wybór, oprac., przedmowa R. Nycz, Kraków data prowadzącego daną formę zajęć podpis

7 data koordynatora przedmiotu podpis Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.