6. Parcie i odpór gruntu (zadania uzupełniajce)

Podobne dokumenty
( ) gdzie: σ z naprężenie pionowe w gruncie, σ z = γz, [kpa] K a współczynnik parcia czynnego

PARCIE GRUNTU. Przykłady obliczeniowe. Zadanie 1.

Errata do I i II wydania skryptu Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN

f(g(x))g (x)dx = 6) x 2 1

WYKRESY PARĆ HYDROSTATYCZNYCH

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

Konstrukcje zespolone - przykład nr 2

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1)

Cwiczenia do wykladu FIZYKA IIA 2003/ Seria 4

1. Dane : DANE OGÓLNE PROJEKTU. Poziom odniesienia: 0,00 m.

Zmiany w wydaniu drugim skryptu Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN

( ) MECHANIKA BUDOWLI WZORY

4.6. Gramatyki regularne

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

OPIS TECHNICZNY KONSTRUKCJI 1. Przedmiot opracowania. 2. Rozwi zania konstrukcyjno-materiałowe

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa.

1 Definicja całki oznaczonej

Wektory w przestrzeni

Kolokwium z mechaniki gruntów

Stereochemia. Izomeria konformacyjna obrót wokół wiązania pojedynczego etan projekcja Newmana

ELEMENTY PROSTOKĄTNE Informacje techniczne 1 Kanały 2 Kolana 3 Trójniki 5 Odsadzki Czwórniki 7 Przejścia 8 ELEMENTY DACHOWE Podstawy dachowe 9

Zagadnienie brachistochrony jako przyk lad zastosowania rachunku wariacyjnego

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

q (s, z) = ( ) (λ T) ρc = q

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

Tydzień 1. Linie ugięcia belek cz.1. Zadanie 1. Wyznaczyć linię ugięcia metodą bezpośrednią wykorzystując równanie: EJy = -M g.

Egzamin z MGIF, I termin, 2006 Imię i nazwisko

7.0. Fundament pod słupami od stropu nad piwnicą. Rzut fundamentu. Wymiary:

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Metoda odpowiadających stanów naprężeń

Projekt głębokości wbicia ścianki szczelnej stalowej i doboru profilu stalowego typu U dla uzyskanego maksymalnego momentu zginającego

Mechanika kwantowa. Mechanika kwantowa. dx dy dz. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Równanie Schrödingera. zasada zachowania energii

Rozkład naprężeń w konstrukcji nawierzchni podatnej a trwałość podbudowy recyklowanej z dodatkami

Pręt nr 0 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

z b leżącą na płaszczyźnie xz, otrzymujemy równanie elipsoidy obrotowej, która w myśl równania (3) będzie miała następujące równanie: z b x y z

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

Rozdział 1. Nazwa i adres Zamawiającego Gdyńskie Centrum Sportu jednostka budżetowa w Gdyni Rozdział 2. Informacja o trybie i stosowaniu przepisów

Algebra liniowa z geometrią analityczną. WYKŁAD 11. PRZEKSZTAŁCENIE LINIOWE WARTOŚCI I WEKTORY WŁASNE Przekształcenie liniowe

Zagadnienie statyki kratownicy płaskiej

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych. Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metoda sił z wykorzystaniem symetrii i antysymetrii

1. Obciążenie statyczne

GŁÓWNE PROMIENIE KRZYWIZNY, DŁUGOŚĆ ŁUKU POŁUDNIKA, DŁUGOŚĆ ŁUKU RÓWNOLEŻNIKA, POLE POWIERZCHNI I OBJĘTOŚĆ ELIPSOIDY OBROTOWEJ.

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

4. RACHUNEK WEKTOROWY

10.0. Schody górne, wspornikowe.

Sieci neuronowe - uczenie

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-)

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

9.0. Wspornik podtrzymujący schody górne płytowe

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

ZADANIE PROJEKTOWE NR 3. Projekt muru oporowego


Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

dr inż. Zbigniew Szklarski

Projekt muru oporowego

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

EKSPERTYZA BUDOWLANA BUDYNKU MIESZKALNEGO-Wrocław ul. Szczytnicka 29

Przykład 6.2. Płaski stan naprężenia. Płaski stan odkształcenia.

Obciążenia (wartości charakterystyczne): - pokrycie dachu (wg PN-82/B-02001: ): Garaż 8/K Obliczenia statyczne. garaż Dach, DANE: Szkic wiązara

POMIAR OGNISKOWEJ SOCZEWEK METODĄ BESSELA

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

KONSTRUKCJE METALOWE 1 Przykład 4 Projektowanie prętów ściskanych

Ścinanie betonu wg PN-EN (EC2)

Mechanika i wytrzymałość materiałów

Całki oznaczone. wykład z MATEMATYKI


Ć W I C Z E N I E N R E-14

OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

Profile z falistym œrodnikiem

Numeryczne metody optymalizacji Optymalizacja w kierunku. informacje dodatkowe

Zastosowania całki oznaczonej

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

α 1 35 α 2 65 U dachu [W/(m 2 K)] t i [ C] 20 Rysunek poglądowy:

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

1. ZADANIA Z CECH FIZYCZNYCH GRUNTÓW

Prawo Coulomba i pole elektryczne

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa

δ δ δ 1 ε δ δ δ 1 ε ε δ δ δ ε ε = T T a b c 1 = T = T = T

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

x y x y y 2 1-1

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P.

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

Klasa betonu Klasa stali Otulina [cm] 3.00 Średnica prętów zbrojeniowych ściany φ 1. [mm] 12.0 Średnica prętów zbrojeniowych podstawy φ 2

ZADANIA. PYTANIA I ZADANIA v ZADANIA za 2pkt.

( ) cot( Φ ur_gr) ( )

ω a, ω - prędkości kątowe członów czynnego a i biernego b przy

Podstawy wytrzymałości materiałów

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Modelowanie układów kombinacyjnych w VHDL (cz.1)

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

Grafy hamiltonowskie, problem komiwojażera algorytm optymalny

Transkrypt:

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów 6. Prci i odór gruntu (dni uułnijc) Zdni Oblicy rokłd cynngo rci jdnostkowgo diłjcgo n stywn konstrukcj oorow or jj wrto wydkow w wrunkc rdstwionyc n rysunku. ε8 o q7kp 5m β0 o G, γkn/m 3, Φ0 o, c3kp δ o wyncni wsółcynnik rci cynngo o odstwiniu dnyc dni: ( β) ( β δ ) ( β Φ) sin( Φ δ ) sin( Φ ε) ( β δ ) ( β ε) ( 0 0) sin( 0 ) sin( 0 8) ( 0 ) ( 0 8) 0.596 ( 0) ( 0 ) wyncni wydkowgo obcini niomu or jgo ncylni Z wgldu n wystowni nirowj wrtoci sójnoci gruntu nirjcgo n cin oorow, w obcinic or oddiływnic gruntu nly uwgldni tw. nrni iotroow: o odstwiniu dnyc σ c cot ( Φ) H, ( 0) 35. 7 σ H 3 cot kp Nrni σ H uwgldni si w obciniu niomu q wg nstujcgo scmtu skłdni wktorów:

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów σ H α ε q c δ q Uwg! Zkłdmy njccij sotykny w rktyc rydk kirunku diłni obcini q, tn. kirunk ionowy. tn. wydkowy wktor obcijcy niom q c owstj r sumowni wktor rcywistgo obcini q wktorm nrni iotroowgo σ H, diłjcgo rostodl do niomu. Wydkowy wktor q c jst ncylony w stosunku do normlnj do niomu od ktm δ, wyncnym wg woru (mon go wyrowdi scmtu owyj, rutujc wktory q i σ H n kirunk niomu or rostj normlnj do niomu, nstni dilc r sibi ob ruty wyncjc w tn sosób tngns kt δ ): tm δ ( ε) ( ε) σ q sin rctn, q H sin( 8) ( 8) 7 δ rctn 3.44 7 35.7 Wrto q c wynik skłdni skłdowyc wrtoci q i σ H : o odstwiniu wrtoci q c q c 7 q ( 8) ( 3.44) ( ε) ( δ ) σ H 35.7 6.57 kp wyncni stcj wysokoci gruntu, któr wywołuj kwiwlntn obcini niomu w wrtoci q c, uwgldninim jgo ncylni δ W oblicnic rci i odoru gruntu stosuj si rktyk minini obci równomirni rołoonyc w niomi n kwiwlntn wysoko wirtulngo nsyu gruntu o tkic smyc rmtrc, jk grunt cin oorow. W njcstsyc rydkc, tn. gdy cin jst ionow (β0 ), niom jst oiomy (ε0 ) obcini q dił ionowo (α 0, tm δ 0 ), wysoko stc gruntu wync si woru: ε q γ

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów gdi γ jst cirm objtociowym gruntu cin. W nsym dniu wrunki s jdnk brdij skomlikown (β 0, ε 0, α 0, δ 0 ) i wync si woru: o odstwiniu wrtoci qc γ 6.57 ( δ ) ( β) ( β ε) ( 3.44) ( 0) ( 0 8).93 m tn. wirtulny nsy gruntu o γkn/m 3 i wysokoci.93m wywoł tki obcini niomu, jk q c. wyncni wrtoci jdnostkowgo rci cynngo, b uwgldnini nrni iotroowgo (i std nck rim w ) Jdnostkow rci cynn oblic si wg woru b uwgldnini wływu sójnoci gruntu, tn.: ( ) γ ', wyncmy j w crktrystycnyc unktc rkroju (w nsym rydku w niomi i w oiomi osdowini ciny): w niomi: 0m ' w oiomi osdowini ciny: 5m ' (.93 0) 0. 596 (.93 5) 0. 596 36.67 kp 99.5 kp wyncni wrtoci skłdowyc normlnj n i stycnj t jdnostkowgo rci cynngo Poniw ns cin jst sorstk (δ 0 ), w oddiływniu gruntu ojwi si skłdow normln i stycn (w rydku głdkij ciny, oddiływni miłoby tylko skłdow normln). Od wrtoci skłdowj normlnj n odjmuj si wrto nrni iotroowgo σ H wg scmtu rdstwiongo onij: cin oorow σ H t δ n α β

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów Jk mon uwy, w rydku gruntu nisoistgo (tn. σ H 0 kp) α δ. Skłdow n i t wync si wg worów (obc scmt owyj): n ' t ' sin ( δ ) σh ( δ ) o odstwiniu wrtoci: w niomi: 0m n ( ) 35. 36.67 7 0.5 kp t w oiomi osdowini ciny: 5m n ( ) 36.67 sin ( ) 35. 99.5 7 t ( ) 99.5 sin 7.6 kp 6.36 kp 0.64 kp wyncni wrtoci wydkowj jdnostkowgo rci cynngo Wydkow wrto wync si skłdowyc n i t : o odstwiniu wrtoci w niomi: 0m n t w oiomi osdowini ciny: 5m 0.5 7. 6 7.6 kp 6.36 0. 64 64.74 kp Prci jdnostkow gruntu jst ncylon w stosunku do normlnj do owircni ciny od minnym ktm α (odmirnym od normlnj do ciny rciwni do rucu wskówk gr) w niomi: 0m w oiomi osdowini ciny: 5m α rctn t n 7.6 α rctn 88.87 0.5 0.64 α rctn 8.59 6.36 wyncni wrtoci wydkowj E rci cynngo or unktu jj cini

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów Wrto E jst olm rokłdu wrtoci rci jdnostkowgo. α W rydku rokłdu trowgo (tn. gdy α m stł wrto, n. dl gruntów nisoistyc) mon koryst woru: E W nsym rydku łtwij jst wyncy wydkow wrtoci skłdowyc normlnj i stycnj siły rci E n i E t (bo n i t mj włni rokłdy trow, ju ni): n n t t Et En n t E n E t En Et Po odstwiniu wrtoci: n 0.5 6.36 E n 5 53.78kN / m 7.6 0.64 E t 5 70.65kN / m Wydkowy kt ncylni E mon wyncy woru: α E rctn E t n t

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów o odstwiniu wrtoci: 70.65 α rctn 4.68 53.78 Pros wróci uwg, unkty cini skłdowyc E n i E t l n rónyc wysokocic (w rodkc cikoci figur obrujcyc rokłdy skłdowyc rci jdnostkowgo n i t ): En o odstwiniu wrtoci 3 n n n n Et 3 0.5 6.36 En 5.67m 3 0.5 6.36 7.6 0.64 Et 5.m 3 7.6 0.64 W rktyc, nidbuj si minn ncylni rokłdu, co wykl dj wikson wrtoci rci (stn o bicnj stroni), wydkow, cłkowit wrto E licy si wg formuły: t t 7.6 64.74, tj. E 5 80.90 kn/m E ntomist jj wysoko cini wg woru: 7.6 64.74 E tj. E 5 3 3 7.6 64.74 t t.84 m E E Zdni Oblicy rokłd jdnostkowgo odoru grnicngo gruntu or jgo wrto wydkow nirjc stywn konstrukcj oorow w wrunkc rdstwionyc n rysunku.

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów ε8 o q7kp 5m β0 o G, γkn/m 3, Φ0 o, c3kp δ - o wyncni wsółcynnik odoru grnicngo o odstwiniu wrtoci ( β) ( β δ ) ( 0) ( 0 ) ( β Φ) sin( Φ δ ) sin( Φ ε) ( β δ ) ( β ε) ( 0 0) sin( 0 ) sin( 0 8) ( 0 ) ( 0 8) wyncni wydkowgo obcini niomu or jgo ncylni 3.084 Anlogicni do rci gruntu (obc ordni dni), wystini nirowj wrtoci sójnoci gruntu, który odir nór ciny, w obcinic or oddiływnic gruntu nly uwgldni nrni iotroow σ H. Po odstwiniu dnyc ( 0) 35. 7 σ H 3 cot kp Nrni σ H uwgldni si w obciniu niomu q wg scmtu skłdni wktorów rdstwiongo w ordnim dniu. Ztm kt ncylni wydkowgo obcini q c : wrto q c : sin( 8) ( 8) 7 δ rctn 3.44 7 35.7 q c 7 ( 8) ( 3.44) 35.7 6.57 kp wyncni stcj wysokoci gruntu, któr wywołuj kwiwlntn obcini niomu w wrtoci q c, uwgldninim jgo ncylni δ

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów Wysoko stc gruntu wync si tgo smgo woru, który odno w rydku rci cynngo gruntu: 6.57 ( 3.44) ( 0) ( 0 8).93 m wyncni wrtoci jdnostkowgo odoru grnicngo, b uwgldnini nrni iotroowgo Jdnostkow odór grnicny oblic si wg woru b uwgldnini wływu sójnoci gruntu, tn.: ( ) γ ', wyncmy j w crktrystycnyc unktc rkroju (w nsym rydku w niomi i w oiomi osdowini ciny): w niomi: 0m ' w oiomi osdowini ciny: 5m ' (.93 0) 3. 084 (.93 5) 3. 084 89.76 kp 53.58 kp wyncni wrtoci skłdowyc normlnj n i stycnj t jdnostkowgo odoru grnicngo Poniw ns cin jst sorstk (δ 0 ), w rkcji gruntu ojwi si skłdow normln i stycn (w rydku głdkij ciny, rkcj miłby tylko skłdow normln). Od wrtoci skłdowj normlnj n odjmuj si wrto nrni iotroowgo σ H wg scmtu rdstwiongo onij: σ H n cin oorow β t δ α Skłdow n i t wync si wg worów (obc scmt owyj): o odstwiniu wrtoci: n ' t ' sin ( δ ) σh ( δ )

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów w niomi: 0m n ( ) 35. 89.76 7 49.89 kp t w oiomi osdowini ciny: 5m n ( ) 89.76 sin ( ) 35. 53.58 7 t ( ) 53.58 sin 39.45 kp 466.64 kp 06.78 kp wyncni wrtoci wydkowj jdnostkowgo odoru grnicngo Wydkow wrto wync si skłdowyc n i t :, uwgldnijc wsółcynnik orwkowy η, uwgldnijcy byt otymistycn łoni, owircni odłmu jst łscyn (tki łoni stwi rowini o stroni mnij bicnj i dltgo nibdn jst korkcj): η Wsółcynnik η, ly od ctrc cynników (tb.4, PN-83/B-0300): - od rodju gruntu: soisty - od wrtoci stosunku ε/φ 8/0 0.4 - od wrtoci stosunku δ /Φ -/0-0.6 - od wrtoci kt β 0 W tb.4 mmy odn wrtoci η dl gruntu soistgo i nsgo ε/φ 0.4 lc w innyc rydkc δ /Φ i β: n t δ / Φ 0.5 η 0.6 β 0 δ / Φ 0.5 η 0.6 β 0 δ / Φ.0 η 0.36 β 0 δ / Φ.0 η 0.37 β 0 Aby wyncy η odowidjc dokłdni nsym dnym, nly osłuy si introlcj: - irws introlcj liniow: jko funkcj kt β (wrtoci w ołowi krsu η, bo 0 jst w ołowi krsu 0-0 ) 0.6 0.6 0.36 0.37 η 0.65 η 0. 365 δ / Φ 0.5 η 0.65 β 0 - drug introlcj liniow: jko funkcj roorcji δ /Φ δ / Φ.0 η 0.365 β 0

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów o odstwiniu wrtoci w niomi: 0m 0.65 0.365 η 365 0.5 (.0) ( 0.6 (.0) ) 0. 0.565 w oiomi osdowini ciny: 5m 0.565 49.89 39. 45 0.565 466.64 06. 78 87.57 kp 70.47 kp Odór jdnostkowy gruntu jst ncylony w stosunku do normlnj do owircni ciny od minnym ktm α (odmirnym od normlnj do ciny godni rucm wskówk gr) w niomi: 0m w oiomi osdowini ciny: 5m α rctn t n 39.45 α rctn 4.74 49.89 06.78 α rctn.89 466.64 E E α i nów: w rktyc nidbuj si minno wrtoci α, stosujc wory n wydkow wrto E or jj unkt cini E wg formuł rdstwionyc w dniu ordnim. Ztm E 87.57 70.47, tj. E 5 895.0 kn/m ntomist jj wysoko cini wg woru:

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów 87.57 70.47 E tj. E 5 3 3 87.57 70.47.07 m Uwg! W rydku gruntu uwrstwiongo cł rocdur nly owtóry dl kdj wrstwy gruntu, minijc cir wyj lcyc wrstw gruntowyc n wysoko stc. Ninijs uwg dotycy równo jwisk odoru grnicngo jk i rci cynngo gruntu. Zdni 3 Oblicy rokłd rci n obudow wykou w wrunkc rdstwionyc n rysunku. 5m Ps, γ8kn/m 3, Φ33 o, c0kp δ 0 m G, γ0kn/m 3, Φ6 o, c4kp, I L 0.3 Oblicni wg łcnik nr, kt. 7, PN-83/B-0300. wsółcynniki rci cynngo W nstujcyc, urosconyc wrunkc: β0, ε0, δ 0, wsółcynniki rci i odoru wync si worów: Φ Φ tn 45 tn 45 tm dl Ps: dl G: 33 tn 45 6 tn 45 0.95 0.568 mksymln wrto rci jdnostkowgo licon indywidulni dl kdj wrstwy gruntu:

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów Jdnostkow wrtoci rci i odoru w urosconyc wrunkc: β0, ε0, δ 0, wync si nstujcyc worów ( q γ ) c η ( q γ ) lub stosujc wysokoci stc mist obcini niomu q: ( ) γ c η ( ) [ c ] [ γ c ] W rydku rci gruntu n obudowy wykoów, kd wrstw trktuj si w oblicnic nilni ( w indksi dolnym onc mksymln wrto, któr licy si dl cłj wysokoci obudowy): tm dl Ps (7m): dl G (7m): ( 0 8 7) 0.95 0 0.95 40.09kP ( 0 0 7) 0.568 4 0.568 64.08kP rdfiniown rokłdy rci: Ccc wyncy rokłd rci jdnostkowgo n cłj wysokoci ciny, nly skoryst rdfiniownyc rokłdów misconyc w łcniku nr do PN-83/B-0300, n rysunkc Z-9. W rydku nsgo dni bd to nstujc rokłdy: scmt nr 4 scmt nr 5 0.6 0.5 0.5 0.5 0.85 0.4 grunty nisoist, δ <Φ/3 0.6 grunty soist, lstycn tm dl Ps: 0.6 0.6 40.09 4.06kP

dr in. Piotr Srokos, Mcnik Gruntów dl G: wykrs rci jdnostkowgo: 0.4 0.4 40.09 6.84kP 0.6 0.6 64.08 38.45kP Wykrs wydkowgo rci jdnostkowgo jst obwidni rdfiniownyc rokłdów, tn. n wykrs kocowy skłd si c rokłdu rydjc n wrstw Ps i c rokłdu rydjc n wrstw G_i: 4.06kP 4.06kP.05m.05m Ps G 3.5m Ps G 3.5m lini miny wrstw.5m.89kp.5m m m 38.45kP 38.45kP Aby okrli skok wrtoci jdnostkowgo n grnicy wrstw Pd i G, trb wyintrolow liniowo wrto odcit rokłdu dl Pd r lini rogrnicjc wrstwy:.5 x 5 4.06 6.84.5, 3 4.06.7.89kP 5, x ( 4.06 6.84).7kP Wrtoci wydkow E (tk, jk ordnio) s olmi rokłdów jdnostkowyc rci. ONIEC