1. Nazwa przedmiotu w języku polskim SYLABUS/ OPIS PRZEDMIOTU Psychopatologia aspekt psychologiczny. 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim Psychopathology psychological part 3. Jednostka prowadząca przedmiot Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, ZakładPsychologii Klinicznej i Zdrowia 4. Kod przedmiotu/modułu 5. Rodzaj przedmiotu Obowiązkowy 6. Kierunek studiów Psychologia 7. Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) Jednolite studia magisterskie 8. Rok studiów III 9. Semestr (zimowy lub letni), semestr zimowy 10. Forma zajęć i liczba godzin (dotyczy nazw różnych typów zajęć) Forma zajęć: wykład, 30 godzin 11. Imiona, nazwiska, tytuły/stopnie naukowe osób prowadzących zajęcia Barbara Dolińska, dr 12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu brak wymagań 13. Cele przedmiotu 1
C1 Uwrażliwienie na problemy osób cierpiących z powodu zaburzeń będących przedmiotem zainteresowania psychopatologii C2 Wyposażenie studentów w wiedzę na temat zasad udzielania wsparcia osobom cierpiącym na zaburzenia psychiczne C3 Dostarczenie wiedzy o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych, która znajduje zastosowanie w praktyce klinicznej C4 Rozwinięcie umiejętności wykorzystania wiedzy z zakresu psychopatologii do różnicowania zdrowia od zaburzeń psychicznych C5 Dostarczenie wiedzy o objawach i warunkach koniecznych do rozpoznawania zaburzeń psychicznych w dzieciństwie, adolescencji i dorosłości C6 Kształtowanie umiejętności zastosowania wiedzy z zakresu psychopatologii w różnych dziedzinach psychologii C7 Kształtowanie umiejętności wyjaśniania zjawisk z zakresu psychopatologii przy pomocy wiedzy z różnych dziedzin psychologii C8 Kształtowanie umiejętności krytycznego stosowania koncepcji o różnych rodowodach teoretycznych 14. Zakładane efekty kształcenia (dla przedmiotu) Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K_W01*, K_U05, K_K03 (symbole dla kierunku) EK_W_01 Dysponuje wiedzą pozwalającą odróżnić zaburzenia zdrowia psychicznego od stanu zdrowia; zna rolę czynników socjokulturowych modyfikujących obraz zaburzeń psychicznych EK_W_02 Posiada wiedzę o przedmiocie badań różnych dyscyplin naukowych zajmujących się zdrowiem psychicznym oraz uwarunkowaniach biologicznych, społecznych i kulturowych zaburzeń EK_W_03 Zna podstawowe systemy diagnostyczne ICD-10 i DSM-IV-TR, zna ich konstrukcję, ma podstawową wiedzę o postępowaniu diagnostycznym z uwzględnieniem osi ICD-10 i DSM-IV-TR EK_W_04 Dysponuje wiedzą z zakresu psychopatologii ogólnej i szczegółowej EK_W_05 Dysponuje wiedzą o zaburzeniach okresu dzieciństwa i adolescencji i dorosłości, zna ich rozpowszechnienie i uwarunkowania K_W01, K_W02 2
EK_U_01 Potrafi odróżniać i analizować jakościowe i ilościowe zaburzenia poszczególnych procesów psychicznych EK_U_02 Potrafi posługiwać się kryteriami systemów klasyfikacyjnych ICD-10 i DSM-IV-TR EK_U_03 Potrafi posługiwać się koncepcjami psychologicznymi w interpretacji zjawisk psychopatologicznych K_U02 EK_K_01 Trafnie różnicuje zaburzenia psychiczne EK_K_02 Potrafi wskazać właściwy sposób postępowania terapeutycznego w zależności od obrazu klinicznego zaburzenia EK_K_03 Posiada kompetencje w zakresie rozumienia człowieka cierpiącego na zaburzenia psychiczne. 15. Treści programowe 1. Koncepcje normy i patologii a klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Wskaźniki zaburzeń. Psychologia kliniczna, psychiatria a psychopatologia wzajemne zależności. Epidemiologia zaburzeń. Społeczno kulturowy kontekst kształtowania normy i patologii 2. Przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych paradygmaty psychopatologii 3. Psychopatologia ogólna: zaburzenia prostych i złożonych czynności psychicznych. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych spostrzegania i pamięci. 4. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych zaburzenia myślenia. Jakościowe i ilościowe zaburzenia świadomości. 5. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych. Wprowadzenie pojęć symptom i zespół. 6. Podstawy i kryteria klasyfikacji zaburzeń psychicznych w systemach klasyfikacyjnych ICD-10 i DSM-IV-TR. Klasyfikacje autorskie tradycja i historia psychopatologii. 7. Psychopatologia szczegółowa: zaburzenia nerwicowe/lękowe; zespół 3
stresu pourazowego. 8. Psychopatologia szczegółowa: zaburzenia dysocjacyjne; zaburzenia pod postacią somatyczną. 9. Psychopatologia szczegółowa: zaburzenia afektywne kryteria diagnostyczne, obraz kliniczny. Heterogeniczność zaburzeń afektywnych. Wybrane koncepcje wyjaśniające patogenezę zaburze afektywnych. 10. Psychopatologia szczegółowa: schizofrenia, zaburzenia psychotyczne, zespoły urojeniowe. Teorie spiskowe, paranoja polityczna perspektywa psychopatologiczna. 11. Zaburzenia osobowości klasyfikacja, typologia. Dysfunkcjonalność zachowań w osobowości antyspołecznej. 12. Zachowania prokreacyjne a psychopatologia. Zaburzenia seksualne. 13. Psychopatologia a kreatywność. Psychopatologia twórczości. 14. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych u dzieci. System klasyfikacyjny DC 0-3. 15. Psychopatologia rozwoju. Prawidłowości rozwoju a powstawanie zaburzeń u dzieci. Rola więzi z podstawowym opiekunem. 16. Zalecana literatura Obowiązkowa: 1. Cierpiałkowska, L. (2007). Psychopatologia. Warszawa: Scholar. 2. Kendall, P.C. (2005). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP. 3. Wciórka, J. (2008). Kryteria diagnostyczne według DSM-IV-TR. Wrocław: Elsevier Uzupełniająca: 1. Birchwood, M., Jackson, C. (2004). Schizofrenia: Gdańsk GWP. 2. Bielawska- Batorowicz, E. (2006). Psychologiczne aspekty prokreacji. Katowice: Śląsk Wydawnictwo Naukowe 3. Brzezińska, A.J., Toeplitz, Z. red. (2007). Problemy etyczne w badaniach i interwencji psychologicznej wobec dzieci i młodzieży. 4
Warszawa: ACADEMICA. 4. Chlewiński, Z., Grzywa, A. (1992).Urojeniowa wizja świata. Warszawa: Wiedza Powszechna. 5. Frith, U. (2008) Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. Gdańsk: GWP. 6. Hammen, C. (2004) Depresja. Gdańsk: GWP. 7. Kantorska-Janiec, M., Kiejna, A., Świątkiewicz, G., Zagdańska, M. (2009) Epidemiologia zaburzeń psychicznych dotychczasowe doświadczenia. Psychiatria Polska, XLIII, 375 385. 8. Kępiński, A. (1981). Schizofrenia. Warszawa: PZWL. 9. Korzeniowski, K. (2009). O dwóch psychologicznych przesłankach myślenia spiskowego. Alienacja i autorytaryzm. Psychologia społeczna, 4, 144-154. 10.Leiblum, S.R., Rosen, R.C. (2005). Terapia zaburzeń seksualnych. Gdańsk: GWP. 11.Lilienfeld, S.O., Lynn, S.J., Ruscio, J., Beyerstein, B.L. (2011). 50 wielkich mitów psychologii popularnej. Warszawa-Stare Groszki: Wydawnictwo CIS. 12.Łuria, A.R. (1984) Świat utracony i odzyskany. Warszawa: PWN. 13.Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Gdańsk: GWP. 14.Rachman, S. (2005). Zaburzenia lękowe. Gdańsk: GWP. 15.Reinecke, M.,A., Clark, D.A. red. (2005). Psychoterapia poznawcza w teorii i praktyce. Gdańsk: GWP. 16.Rowan, J., Cooper, M. (2008). Jekyll i Hyde. Wielorakie Ja we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP. 17.Sacks, O. (2008). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Poznań: Zysk i S-ka. 18.Sacks, O. (2008). Antropolog na Marsie. Poznań: Zysk i S-ka. 19.Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 20.Trzebińska, E., Grabińska, A. (2009). Przeżywanie uczuć w zaburzeniach osobowości. W: E. Trzebińska (red.) Szaleństwo bez utraty rozumu (144-171). Z badań nad zaburzeniami osobowości. 5
Warszawa; ACADEMICA. 21.Walsh, K., Darby, D. (2008). Neuropsychologia kliniczna Walsha. Gdańsk: GWP 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia - wykład: egzamin - wykład fakultatywny: - ćwiczenia: - laboratorium: - konwersatorium: - warsztat: - zajęcia fakultatywne: - inne: 18. Język wykładowy polski 19. Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład: 30 godzin - wykład fakultatywny: godzin - ćwiczenia: godzin - laboratorium: godzin - konwersatorium: godzin - warsztat: godzin - zajęcia fakultatywne: godzin - inne: godzin 30 godzin Praca własna studenta np.: - przygotowanie do zajęć:. godzin - opracowanie wyników:. godzin - czytanie wskazanej literatury:. godzin - napisanie raportu z zajęć:. godzin - przygotowanie do egzaminu: 70 godzin - przygotowanie do kolokwium:. godzin 70 godzin Suma godzin 100 godzin Liczba punktów ECTS 4 6