Koło literackie MALI ARTYŚCI Opracowanie programu: mgr Alicja Zielińska-Kotwica, mgr Elżbieta Kinasz-Stolcman

Transkrypt

1 Koło literackie MALI ARTYŚCI Opracowanie programu: mgr Alicja Zielińska-Kotwica, mgr Elżbieta Kinasz-Stolcman Program obowiązuje od roku przedszkolnego 2011/2012

2 Spis treści WSTĘP... 3 ROLA I ZNACZENIE PRZEDSTAWIEŃ TEATRALNYCH W ŻYCIU MAŁEGO DZIECKA... 3 CELE OGÓLNE:... 4 CELE SZCZEGÓŁOWE:... 4 METODY PRACY Z DZIEĆMI... 5 Metody czynne:... 5 Metody aktywizujące... 5 FORMY PRACY... 6 PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI... 7 EWALUACJA... 7 PLAN PRACY... 8 PAŹDZIERNIK:... 8 LISTOPAD... 8 GRUDZIEŃ... 8 STYCZEŃ... 8 LUTY... 9 MARZEC... 9 KWIECIEŃ... 9 MAJ... 9 CZERWIEC BAZA... 10

3 WSTĘP Zajęcia teatralne to zabawy rozwijające wyobraźnię, wrażliwość i twórcze myślenie. Przedszkolaki uczą się współdziałania w grupie, a także nazywania swoich emocji oraz radzenia sobie z nimi. W ramach kółka teatralnego dzieci ćwiczą koncentrację uwagi, pamięć i koordynację wzrokowo-ruchową. Występując przed publicznością uczą się pokonywania tremy, panowania nad emocjami. Najważniejszym celem zajęć w ramach kółka teatralnego jest świetna zabawa i radośnie spędzony czas. ROLA I ZNACZENIE PRZEDSTAWIEŃ TEATRALNYCH W ŻYCIU MAŁEGO DZIECKA Dzieci w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich uczuć. Od najmłodszych lat dziecko żywo gestykuluje, przekłada z miejsca na miejsce różne przedmioty, bawi się w dom, wciela się w role członków rodziny. Inspiracją tych zabaw jest otaczająca rzeczywistość, scenki z życia rodzinnego, społecznego, role pełnione przez dorosłych. Scenki odgrywane przez dzieci starsze są oczywiście bogatsze, bardziej rozbudowane, uwzględniające relacje między postaciami. W dziecięcych zabawach rzeczywistość przeplata się z fantazją, wyobrażenia dziecka z obrazami, które obserwuje na co dzień. Obcowanie z książkami, filmem, telewizją wzbogaca doświadczenia przedszkolaków, staje się źródłem nowych przeżyć, pobudza dziecięcą wyobraźnię. Dziecko w wieku przedszkolnym cechuje naturalna potrzeba aktywności, ekspresyjnego wyrażania swoich przeżyć. Jedną z nich są spontanicznie organizowane zabawy w role. Aktywność twórcza dziecka wyrażona w formie ruchowej, słownej, plastycznej jest budującą wartością dzieciństwa. Wartością, którą należy pielęgnować i rozbudzać. Dzięki niej małe dziecko zdobywa i doskonali wiele umiejętności, nawiązuje kontakty społeczne

4 z rówieśnikami i dorosłymi. Spontanicznie przez dzieci podejmowane zabawy w role są pierwowzorem bardziej doskonałej formy, ról odtwarzanych przez nie w zabawach inscenizowanych. Potrzeba odtwarzania w zabawie, przedstawieniu czy w pracach plastycznych tego, co dziecko przeżyło i zapamiętało w czasie słuchania, opowiadania lektury różnych utworów, warta jest uwagi i pomocy dorosłych. Dlatego warto organizować zabawy w teatr, które są jedną z bardziej ulubionych form. Często zdarza się, że jej tematem jest utwór literacki, ładnie opowiedziana baśń czy opowiadanie. Można łatwo zaobserwować, jaką wielką radość sprawia dzieciom organizowanie przedstawienia dla kolegów, dla pań albo po prostu dla siebie. CELE OGÓLNE: kształtowanie postawy świadomego twórcy i odtwórcy kultury, rozbudzenie zainteresowania literaturą i teatrem, wydobywanie i ukierunkowanie emocji i uczuć, wyrabianie postawy wrażliwego obserwatora życia codziennego, tworzenie warunków sprzyjających zorganizowanej aktywności dziecka, wspomaganie w poznawaniu różnych postaw bohaterów literackich próby ich oceny. CELE SZCZEGÓŁOWE: - zapoznanie z głównymi formami teatralnymi, słownictwem i wiadomościami dotyczącymi pojęcia Teatr, - kształtowanie umiejętności posługiwania się językiem ojczystym w zakresie mówienia, - kształtowanie umiejętności wyrażania swoich przeżyć, nastrojów i emocji za pomocą gestów, ruchu i mimiki, - doskonalenie pamięci potrzebnej do opanowania tekstów ról w przygotowanych przedstawieniach, - kształtowanie postawy odwagi i pokonywania nieśmiałości w obliczu zetknięcia się z widownią odbierającą prezentowany tekst, - rozwijanie uzdolnień indywidualnych, - wdrażanie do niesienia innym radości z przeżywania żywego słowa, wspólnego kulturalnego spędzania czasu wolnego poprzez

5 prezentowanie przygotowanych przedstawień zaproszonym gościom: dzieciom z innych grup i osobom z zewnątrz przedszkola ( np. z okazji Dnia Matki, zakończenia roku przedszkolnego i in., - kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i kulturalnych kontaktów rówieśniczych. METODY PRACY Z DZIEĆMI metody twórczego rozwiązywania problemów, metody integracyjne, metody poszukujące. Metody czynne: Metoda samodzielnych doświadczeń - stwarzanie dzieciom warunków do zabawy i innych działań, swobodnego wypowiadania się, podejmowania prób, poszukiwania i bezpośredniego przeżywania poprzez zapewnienie kontaktu z literaturą i sztuką. Metoda zadań stawianych do wykonania pobudzenie aktywności artystycznej dzieci, mobilizowanie ich do skupienia uwagi na temacie związanym z teatrem, skłanianie do podejmowania określonych zadań, pełnienia ról. Metoda ćwiczeń utrwalających systematyczne utrwalanie ról, pozytywna motywacja dzieci do samorzutnego utrwalania poznanych czynności i treści Metody aktywizujące Główne korzyści z ich stosowania to: - rozwijanie umiejętności samodzielnego działania i rozwiązywania problemu na miarę indywidualnych możliwości,

6 - aktywizacja dzieci, - pomoc w nabywaniu istotnej i niezbędnej w dorosłym życiu umiejętności współpracy w grupie, - wspomaganie zdobywania wiadomości i umiejętności w różnorodny sposób. 1. Metoda mnemotechniki- polega na zapamiętywaniu informacji, treści, zasad za pomocą logicznego lub absurdalnego ciągu wyrazów. Mogą to być wierszyki, wyliczanki, slogany, jak w reklamie, tekst rapowany. Za jej pomocą można nauczyć dzieci zasad ruchu drogowego lub zachowania się w różnych sytuacjach, a także porządkować ich wiedzę o świecie. 2. Metoda odgrywania ról- to zabawa na niby, w czasie której dzieci wchodzą w zadaną rolę. Pełnienie ról postaci realnych i fikcyjnych pozwala poznawać świat z perspektywy kogoś innego, czyli być na przykład zbyt poważnym, śmiesznym, złym, dziwnym, zakłopotanym itp. Wpływa to na gromadzenie się w osobowości wartościowych odczuć i eliminację z niej stanów niepożądanych. Pozwala zrozumieć innych, ich problemy, zachowania, emocje. 3. Metoda symulacji- jej ideą jest ćwiczenie konkretnych umiejętności życiowych w tzw. scenkach sytuacyjnych. Śledząc scenkę, dzieci zgadzają się bądź nie z tym, co było, zgłaszają swoje przemyślenia i propozycje. FORMY PRACY indywidualna zróżnicowana, grupowa jednolita, zróżnicowana, zbiorowa.

7 PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECI dziecko umie przekazywać swoje myśli i uczucia w formie dramy, aktywnie uczestniczy w inscenizacjach i teatrzykach organizowanych na terenie przedszkola, umie odczytać informację przekazaną gestem, mimiką, układem tanecznym, grą aktorów; nastroju zaakcentowanego dekoracją, strojem, charakteryzacją aktorów; dynamiką i przebiegiem akcji przedstawionej w sztuce teatralnej. Główną formą stosowaną podczas zajęć dodatkowych koła teatralnego będzie praca w zespole. Osiąganiu założonych celów posłużą też inne, bardziej szczegółowe formy, takie jak: improwizacja, inscenizacja, teatr lalkowy, drama, indywidualna praca z tekstem ćwiczenia dykcyjne, mimiczne, ruchowe, śpiew, gra aktorska, prace plastyczne /projektowanie i udział w tworzeniu scenografii, kostiumów, zaproszeń, plakatów, itp./ EWALUACJA Rozmowy z dziećmi ( po zajęciach, przedstawieniach ), podczas których ocenią swoją pracę, wskażą pozytywne elementy oraz błędy i niedociągnięcia a następnie ustalą możliwości poprawy. Zbieranie opinii widzów ( nauczycieli, rodziców, innych dzieci ) - pozytywne opinie umożliwią dzieciom przeżycie sukcesu a negatywne zmobilizują je do pracy.. Wystawki fotograficzne, dzięki którym grupa zaobserwuje dorobek swojej pracy.

8 PLAN PRACY PAŹDZIERNIK: 1. Poznajmy się zabawy integracyjne i ćwiczenia wprowadzające. LISTOPAD 1. Zabawy z Orffem 2. Temat: W krainie uczuć zabawy sprzyjające rozpoznawaniu i nazywaniu stanów emocjonalnych. 3. Teatr na wesoło, czyli jak przedszkolak staje się aktorem. 4. Jasełka improwizacje słowne i ruchowe, przygotowanie do przedszkolnej uroczystości GRUDZIEŃ 1. Zabawa w teatr z wykorzystywaniem pacynek i kukiełek - tworzenie tekstu własnego 2. Scenki dramowe "Rozmowy telefoniczne", "Wywiad ze Św. Mikołajem i jego reniferami" 3. Ewaluacja występy dzieci w konkursie "Dzieci śpiewają kolędy i pastorałki" 4. "Jasełka" odgrywanie ról, recytacja z odpowiednią dykcją i intonacją. STYCZEŃ 1. Tworzenie wesołych wierszyków i bajek, Tworzenie wspólnych opowiadań na podstawie obrazków. -Układanie swobodnych tekstów, rymowanek 2. Wyrażanie nastroju za pomocą rysunków Serduszka i kółka twarze. 3. W krainie bajek- wyrażanie i nazywanie emocji. 4. Inscenizowanie przedstawienia Piekł dziadek babkę.

9 LUTY 1. Wierszyki i wyliczanki zabawy ortofoniczne i artykulacyjne. 2. Wykonujemy pacynki i kukiełki. 3. Nasz teatrzyk odgrywanie scenek z użyciem kukiełek, pacynek i marionetek 4. Zabawy z chustą animacyjną przy muzyce MARZEC 1. Inscenizacje wierszy D. Gellner, J. Brzechwy, J. Tuwima - przedstawione w Pierwszym Dniu Wiosny 2. Zabawy dramowe przedstawianie różnych stanów emocjonalnych za pomocą słów, gestu, mimiki 3. Porozumiewamy się bez słów zabawy pantomimiczne. 4. WIERSZE PANA BRZECHWY - Inscenizowanie utworów literackich KWIECIEŃ 1. Inscenizacja przedstawienia Wielkanocne przygody pisanek. 2. Zamkowe opowieści duszka Bogusia - odgrywanie scenek dramowych. 3. Szczecin moje miasto - przygotowanie do turnieju z wiedzy o Szczecinie. 4. Muzykoterapia przy muzyce relaksacyjnej. MAJ 1. Inscenizacja przedstawienia Dwie mamy Doroty Gellner. 2. Aktorzy i publiczność- zabawa w teatr. 3. Przedszkolna orkiestra- zabawy muzyczne z gazetami i instrumentami perkusyjnymi. 4. Inscenizacja przedstawienia Księżniczka Brudaska.

10 CZERWIEC 1. Rymowane wierszyki- układanie wierszyków związanych z latem. 2. Zagadki mimiczno- ruchowe. Kim jestem? Na czym gram? 3. Jestem dzisiaj zła jak osa. Nazywanie i wyrażanie uczuć. 4. Worek szczęścia burza mózgów. Wyrażanie własnych opinii i sądów. BAZA 1. Utworzenie kącika do zabaw teatralnych 2. Wzbogacenie kącika książki zawierającego literaturę dla dzieci. 3. Zgromadzenie materiałów służących do wykonania rekwizytów. 4. Utworzenie gazetki grupowej. 5. Doposażenie w historyjki obrazkowe, encyklopedie dla dzieci z różnych dziedzin wiedzy.

11 Bibliografia 1. Iwona Broda, Od przedszkolaka do pierwszaka. Program wychowania przedszkolnego, WSIP Warszawa 2010r. 2. Lucyna Bzowska, Z zabawą i bajką w świecie sześciolatka. IMPULS Kraków 2005r. 3. Teresa Fiutowska, Przedstawienia na dzień dobry i na do widzenia. DIDASKO Warszawa 1997r. 4. Dorota Gellner, Deszczowy król. WSIP Warszawa 1994r. 5. Bliżej przedszkola. Wychowanie i edukacja. Magazyn Internet