PROGRAM ZAJĘĆ TEATRALNYCH W GIMNAZJUM

Transkrypt

1 PROGRAM ZAJĘĆ TEATRALNYCH W GIMNAZJUM I. WSTĘP Udział z zajęciach teatralnych umożliwia wielokierunkowy rozwój młodego człowieka. Pobudza do aktywności twórczej, rozwija wyobraźnię, zdolność widzenia rozwiązań niekonwencjonalnych. Uczy współdziałania w zespole, stanowi doskonałą okazję do budowania więzi koleżeńskich. Dzięki udziałowi w zajęciach teatralnych gimnazjalista staje się bardziej wrażliwy na poprawną i wyrazistą wymowę. Poznaje specyfikę pracy aktora i proces twórczy nad spektaklem. Uczy się, jak radzić sobie z tremą. Udział w przedstawieniu pozwala doświadczyć uczniowi ogromnej satysfakcji z osiągniętego sukcesu. II. CELE EDUKACYJNE 1.Cele główne Główne cele programu to umożliwienie uczniom rozwijania zainteresowań związanych ze sztuką aktorską, teatrem oraz rozbudzenie potrzeby kontaktu ze sztuką. 2.Cele szczegółowe (kształcenia i wychowania) Kształtowanie umiejętności teatralnych: 1. Wykonywanie zadań aktorskich- wyzwalanie postaw kreatywnych wśród uczniów, wyrabianie umiejętności odgrywania ról z zachowaniem prawidłowej mimiki twarzy, ekspresji i plastyki ciała 2. Dbanie o kulturę żywego słowa- doskonalenie umiejętności poprawnej i wyrazistej wymowy, techniki głośnego czytania oraz recytacji z odpowiednią artykulacją, akcentem, tempem, rytmem i intonacją; odkrywanie piękna języka ojczystego. 3. Poznanie tajników związanych z pracą w teatrze (znaczenie muzyki w przedstawieniu, rola scenografii, czas, przestrzeń, ruch sceniczny, użycie świateł, rekwizytów, obsada ról). 4. Wykorzystanie zdobytych umiejętności w pracy nad spektaklem teatralnym. 1

2 Cele terapeutyczne: 1.Integracja zespołu-tworzenie pozytywnych relacji pomiędzy uczestnikami zajęć przejawiających się w zaufaniu i życzliwości. 2.Poznanie siebie, odkrywanie swoich mocnych stron, nauka otwartości, wiary we własne siły, wzmacnianie poczucia własnej wartości. 3.Przełamywanie onieśmielenia, wyrabianie umiejętności radzenia sobie z tremą i napięciem. 4.Rozpoznawanie uczuć i ćwiczenie umiejętności ich wyrażania w sposób społecznie akceptowany. Komunikacja interpersonalna: 1.Znaczenie słuchania w kontaktach społecznych. 2.Kształtowanie rozumienia mowy niewerbalnej. 3.Kształtowanie poczucia odpowiedzialności,wdrażanie do samodzielności, wytrwałości i rzetelności w pracy. III. TREŚCI PROGRAMU I OSIĄGNIĘCIA SZCZEGÓŁOWE UCZNIA Czas realizacji: jeden rok szkolny Treści programu mają sprawić, by wykonywanie poszczególnych zadań było dla uczestnika zajęć źródłem indywidualnych przeżyć. Należy pamiętać o równoległym i umiarkowanym dawkowaniu wszystkich elementów. Treści nauczania: 1.Gry, ćwiczenia, zabawy służące różnym celom: a) gry integracyjne- służą integracji osób mających ze sobą współpracować, pozwalają się zrelaksować. Cechą charakterystyczną tej grupy ćwiczeń jest ruch. 2

3 b) ćwiczenia doskonalące kojarzenie-mają charakter intelektualnych rozrywek, wyrabiają spostrzegawczość, poprawiają szybkość kojarzenia, zwiększają zasób słów. c) gry usprawniające komunikację- pomagają uczestnikom w uświadomieniu sobie barier komunikacyjnych. d) zabawy budujące poczucie bezpieczeństwa w grupie- służą budowaniu poczucia zaufania, uczą współpracy w zespole. e) ćwiczenia rozwijające myślenie twórcze- służą łamaniu schematów myślowych, rozwijają wyobraźnię, skłaniają do szukania oryginalnych rozwiązań. f) gry uwrażliwiające i doskonalące komunikację niewerbalną- służą wyczuleniu na sygnały niewerbalne. 2.Poprawna wymowa: a) artykulacja, b) dykcja, c) akcent wyrazowy, d) akcent logiczny, e) oddech. 3.Podstawy ekspresji scenicznej: a) zabawy fabularne, etiudy aktorskie, b) zabawy naśladujące zachowania zwierząt, c) zabawy naśladujące zjawiska przyrody, d) zabawy naśladujące mechanizmy i urządzenia, e) zabawy odtwarzające zachowania ludzi, f) zabawy naśladujące sytuacje i postacie ze świata sztuki, g) zabawy motywowane przez przedmioty i istoty, h) zabawy wywoływane przez skojarzenia. 4. Animacja przedmiotu: a) zabawy zmieniające funkcje przedmiotów, b) zabawy z rzeczami w funkcji lalki, 3

4 5. Zabawy służące budowaniu scenografii. 6. Zabawy z elementami kostiumu. 7. Inscenizacja wiersza. 8. Interpretacja tekstów: a) frazowanie, b) pauza w miejscu kropki, c) pauza w różnych miejscach, d) melodia zdania, e) ton wypowiedzi. 9.Praca nad przedstawieniem. Osiągnięcia ucznia Dzięki udziałowi w zajęciach uczeń: a) potrafi interpretować tekst- za pomocą słowa, gestu, mimiki twarzy oddaje różne stany emocjonalne; b) myśli w sposób twórczy i samodzielny; c) odznacza się wrażliwością na sztukę; d) ma rozwiniętą zdolność zapamiętywania; e) mówi starannie, wyraźnie; f) umie skoncentrować się w sytuacjach stresujących; g) łatwiej nawiązuje kontakty z innymi osobami; h) umie współpracować, dobrze funkcjonuje w grupie; i) zna tajniki związane z pracą w teatrze. IV.SPOSOBY OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW Kryteria oceny: a) trafność doboru środków artystycznego wyrazu; b) oryginalność ujęcia tematu; c) poziom wykonania; d) poprawność i wyrazistość wymowy; 4

5 e) współpraca w zespole (w przypadku zadań innych niż indywidualne); f) spójność koncepcji; g) zaangażowanie ucznia; h) dobór kostiumów, rekwizytów i repertuaru; i) ogólny wyraz artystyczny. Sposoby oceniania uczniów: a) praca na zajęciach ( zaangażowanie, pomysłowość, aktywność, współpraca w zespole podczas przygotowywania przez grupę scenek, etiud)- trzy plusy = ocena bdb, trzy minusy = ocena ndst; b) recytacja wiersza; c) czytanie przygotowanego fragmentu prozy indywidualnie lub w zespole (słuchowisko); d) ocena improwizacji na zadany temat; e) ocena występy pantomimicznego; f) przygotowanie do zajęć. Ocena uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi W ocenie uczniów nauczyciel uwzględnia zalecenia poradni psychologicznopedagogicznej. 5