W analizie układów ciągłych wykorzystywane jest przekształcenie operatorowe Laplace a które zdefiniowane jest przez następujący wzór całkowy
|
|
- Leszek Markiewicz
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Aadmia Mora w Gdyi Katdra Automatyi Orętow oria trowaia Prtałci Z Miroław omra. WPROWADZENIE Cora cęści w uładach trowaia toowa ą rgulatory cyfrow i tąd oicość orślaia rówań, tór opiuą ygały cyfrow i dyrt. a a rówaia różicow toowa ą do opiu uładów ygałami aalogowymi, ta rówaia różicow toowa ą dla uładów ygałami dyrtymi lub cyfrowymi. Rówaia różicow używa ą rówiż do aproymaci rówań różicowych w clu apiaia ich w programach omputrowych wyorytywaych w różgo rodau ymulacach. Rachu opratorowy Laplac a moż być tooway do rowiąywaia liiowych rówań różicowych wycaych, atomiat traformata Z t mtodą wyorytywaą do rowiąywaia liiowych rówań różicowych i uładów liiowych daymi dyrtymi lub cyfrowymi.. DEFINICJA RANSFORMAY Z W aalii uładów ciągłych wyorytywa t prtałci opratorow Laplac a tór dfiiowa t pr atępuący wór całowy { f ( t)} F () t f ( t) dt tóry w poób bpośrdi prowadi do bardo waż właości ( irowymi rowymi waruami pocątowymi) df ( t) F ( ) f () () dt Zalżość () powala a łatw alii tramitaci dla liiowych uładów ciągłych a podtawi rówaia różicuącgo opiuącgo t ułady. Dla uładów dyrtych t dotępa bardo podoba procdura. raformata Z, tóra dfiiowaa t pr atępuącą umę F() Z { f ( )} () f ( ) () gdi t mią poloą poiadaącą cęść rcywitą i urooą, f() t dyrtą wrą fuci f(t), atomiat,,,..., odpowiada dyrtym chwilom cau t, t, t,... Zalżość () prowadi do aalogic właości a () dla uładów dyrtych. Z { f ( )} F ( ) f () (4) Zalżość ta (4) powala w łatwy poób alźć tramitacę uładu dyrtgo a podtawi rówaia różicowgo opiuącgo t uład. Otatia atualiaca: --6 M. omra
2 oria trowaia Prtałci Z Poiż pryłady ilutruą wyprowadi traformat Z dla ilu protych fuci. Pryład Fuca impulowa dotowa (fuca dlta Diraca) ( ) (.) raformata Z fuci impulow Z { ( )} ( ) (.) Pryład Dyrta fuca oowa ( ) (.) raformata Z fuci oow t wyacaa ao uma atępuącgo rgu Z { ( )}... (.) Korytaąc fatu, ż dla rgu gomtrycgo uma wyacaa t atępuącgo woru wówca Z { ( )} x x /, x (.), (.4) Pryład Dyrta fuca wyładica. Próbowaa fuca wyładica, aiaąca w cai f ( ) ( ) r,,,... (.) gdi t orm próbowaia. raformata Z fuci (.) t atępuąca Z { } (.) Pr dfiiowai prób fuci wyładic ao wówca a podtawi rówaia (.) r (.) Z { } Z r } { (.4) r Otatia atualiaca: --6 M. omra
3 oria trowaia Prtałci Z Pryład 4 Dyrta fuca liiowo arataąca f ( ) (4.) gdi t orm próbowaia. raformata Z fuci liiowo arataąc wyacaa t atępuąco: Z {} Otatci d ( ) d Z {} ( ) d d d (4.) d (4.) Pryład 5 Fuca iuoidala f ( ) (5.) i gdi t orm próbowaia, pulacą. Fuca i moż otać apiaa atępuąco: i ( ) (5.) Stąd Z {i } ( )( ( ) ) i co (5.) W bardo podoby poób wyaca ię traformatę Z fuci Z {i } ( co co ) co t (5.4) Pryład 6 Zadź traformatę Z ygału dyrtgo w cai poaago a ryuu 6.. Rowiąai. raformata Z fuci f() ryuu 6.. wyacaa t ao uma atępuącgo rgu Z { f ( )} 4 (6.) 4 Otatia atualiaca: --6 M. omra
4 oria trowaia Prtałci Z f() 4 Ry. 6.. Wyr fuci dyrt w cai o ońco licbi prób Korytaąc fatu, ż uma rgu potęgowgo wyrażoa t worm wówca 4 x x x 4 5 Z { f ( )} ( ) 5 (6.) (6.). ZALEŻNOŚĆ POMIĘDZY RANSFORMAĄ LAPLACE'A I RANSFORMAĄ Z Dogodi będi roważać fuc y(),,,,... ao ciąg impulów oddiloych od ibi o prdiał cau, dfiioway ao or próbowaia. Impul w t chwili cau, ( t ) proi wartość y(). Sytuaca taa poawia ię cęto w cyfrowych lub próbowaych uładach trowaia w tórych ygał t watoway lub próboway co ud do potaci wci caow tóra rprtu ygał w chwilach próbowaia. Swca ygału próbowago moż być wyrażoa ao * y ( t) y( ) ( t ) (5) Doouąc obutro traformaty Laplac'a rówaia (5) otrymu ię * Y ( ) { y * ( t)} y ( ) (6) Porówuąc otati rówai rówaim (), widać ż traformata Z powiąaa t traformatą Laplac'a alżością (7) raformata Z dfiiowaa rówaim () moż być tratowaa ao pcaly prypad gdy. Dfiica traformaty opiaa worm (7) powala a prtałcai opiu uładów ciągłych a ułady próbowa i wyoywai a ich ymulaci cyfrowych. Moża trścić dfiicę traformaty Z ao lub apiać Y () Z { y ( )} Z { y * ( t)} Z { Y * ( )} Y ( ) * Y () Z { y ( t)} Z { Y ( )} (9) Pamiętaąc o tym, ż fuca y(t) t apirw próbowaa lub watowaa w clu otrymaia * t ygału y ( ) prd wyoaim traformaty Z. (8) Otatia atualiaca: --6 M. omra 4
5 oria trowaia Prtałci Z 4. WAŻNE WIERDZENIA RANSFORMAY Z Podobi a w prypadu traformaty Laplac'a twirdia t ą bardo użytc w wilu prypadach prowado aaliy pry atoowaiu traformaty Z. Ciąg licb rcywitych wyrażoy otał ao f() i śli or próbowaia i t orśloy, wówca prymu ię ż t dotowy. W tabli bra otały twirdia traformaty Z. abla. Podtawow twirdia traformaty Z. Dodawai i odmowai Z { f ( ) f ( )} af ( ) F ( ). Możi pr tałą Z { af ( )} az { f ( )} a F (). Pruięci w didii rcywit Z { f ( ) } F () (opóźii caow) Z { f ( ) } gdi: licba całowita. F( ) f ( ) (wyprdi caow). Pruięci w didii mi polo Z { f ( )} F ( ) 4. wirdi o wartości pocątow lim f ( ) lim F( ) 5. wirdi o wartości ońcow lim f ( ) lim( ) F( ), pod waruim, ż ( ) F( ) i ma żadych biguów a wątr ai a oręgu Pryład 7 (wirdi o wartości ońcow) Maąc daą fucę.79 F ( ) (7.) ( )(.46.8) orśl wartość f() gdy dąży do iońcoości. Rowiąai: Napirw alży prawdić, cy fuca ( ) F( ) i ma biguów a lub a wątr oręgu o promiiu. Miaowi fuci ( ) F( ) ma dwa pirwiati prężo i obydwa aduą ię wwątr oręgu o promiiu,, cyli moż otać atoowa twirdi 5 tabli. lim f ( ).79 lim( ) F( ) lim.46 (7.).8 Otatia atualiaca: --6 M. omra 5
6 oria trowaia Prtałci Z abla. Wybra traformaty Z F() f() F() ( ) 9. ( ).. ( ) o o o ( ) ) ( (! ( )! ( ( ( ) lim! ( ) ) i co ) ( ( ) ) ( i co co co ) ). ( ). ( ) i i t t co co co t t co 4. A A A co( ) A A 4. ODWRONE PRZEKSZAAŁCENIE Z Podobi a w prypadu traformaty Laplac a, wprowadi traformaty Z ma a clu umożliwii wyoywaia matmatycych opraci algbraicych co moż być wyoywa w didii mi polo, otatca odpowidź caowa wyacaa t pr atoowai odwrot traformaty Z. Odwrota traformata Z fuci Y() da iformac tylo Otatia atualiaca: --6 M. omra 6
7 oria trowaia Prtałci Z o y(), a i o y(t). Iymi łowy traformata achowu iformac tylo w chwilach próbowaia. raformata odwrota moż być prprowadoa dą trch poiżych mtod:. pr roład a umę ułamów wyłych;. pr podiał licia pr miaowi;. pr atoowai całi odwrot. 4.. MEODA ROZKŁADU NA UŁAMKI Napirw fuca F() t roładaa a umę ułamów wyłych, a atępi oryta ię tablicy traformat Z w clu orślia fuci f(). Pry roładi a umę ułamów wyłych wytępu iwila różica pomiędy traformatami Z i traformatami Laplac'a. Prglądaąc tablę traformat Z (tabla ), moża auważyć, ż pratyci ażda traformata Z fuci t pomożoa w liciu pr. Dlatgo tż w clu uyaia roładu w potaci K K F ( )... () moża apirw dooać roładu fuci F ( ) a umę ułamów wyłych, a atępi pomożyć pr w clu uyaia ońcowgo wyrażia. Poiż pryłady ilutruą tę mtodę. Pryład 8 Dla traformaty Z fuci ( ) F ( ) (8.) ( )( ) alży alźć odwrotą traformatę Z. Roładaąc uyu ię F( ) Końcow wyrażi dla rołożo fuci F() F ( ) a umę ułamów wyłych (8.) F( ) (8.) Korytaąc tabli awiraąc traformaty Z apopulariych fuci adu ię odwrotą traformatę Z fuci F(). f ( ),,,,... (8.4) Jśli fuca F() i awira żadgo możia w liciu, wówca awyca to oaca, ż wca caowa ma ca opóźiia i roład a umę ułamów i acya ię od podilia pr. Poiży pryład ilutruę tę ytuacę. Pryład 9 Dla traformaty Z fuci F ( ) (9.) ( )( ) Otatia atualiaca: --6 M. omra 7
8 oria trowaia Prtałci Z tóra i awira żadgo możia w liciu. W tym prypadu roład prowadoy t w poób bpośrdi. Otrymu ię F( ) (9.) Chociaż tablica traformat i awira doładi taich lmtów a w rówaiu (8.) to pirwy ładi praw troy moż być apiay ao Z - Z - [( ) ],,,... (9.) W podoby poób moż być roważoy drugi ładi praw troy rówaia (8.) cam opóźiia o ud. Otatci, odwrota traformata Z fuci F() moż być apiaa ao f ( ) ( ( ) ) [( ) ],,,... (9.4) 4.. MEODA POLEGAJĄCA NA DZIELENIU LICZNIKA PRZEZ MIANOWNIK Wartości wci caow f() mogą być w poób bpośrdi wyaca fuci F() pr dili wilomiau licia pr wilomia miaowia. Poiży pryład ilutru tę mtodę. Pryład Dla traformaty Z fuci 4 F ( ) (.).5 W wyiu długigo dilia licia pr miaowi uyu ię 4 F ( ) (.).5 cyli f ( ) 4 ( ) 4 ( ) ( )... (.) 4.. ZASOSOWANIE CAŁKI ODWRONEJ Swca caowa f() moż być wyacoa F() pr atoowai całi odwrot f ( ) F( ) d () gdi t ściżą oturu po tór odbywa ię całowai, t to orąg o promiiu, tórgo środ adu ię w pocątu uładu płacyy, atomiat c t taą wartością wyti biguy fuci F ( ) aduą ię wwątr tgo oręgu. Cała odwrota traformaty Z t podoba do t prtałcia odwrotgo traformaty opratorow Laplac'a. 5. ZASOSOWANIE RANSFORMAY Z DO ROZWIĄZYWANIA LINIOWYCH RÓWNAŃ RÓŻNICOWYCH raformata Z moż być wyorytaa do rowiąywaia liiowych rówań różicowych. Jao pryład roważo otai rówai różicow pirwgo rędu. c Otatia atualiaca: --6 M. omra 8
9 oria trowaia Prtałci Z y ( ) y( ) () Aby rowiąać to rówai wyoaa otai obutroa traformata Z rówaia (7). Oaca to, ż obi troy rówaia pomożo otaą pr i wyoa otai umowai od do. Otrymu ię wówca y ( ) y( ) () Pr atoowai dfiici dla Y() ora pr atoowai twirdia o pruięciu w didii mi rcywit pry wyprdiu caowym, rówai (8) moż otać apia ao Rowiąuąc dla Y() otrymu ię [ Y( ) y()] Y( ) (4) Y ( ) y() (5) Odwrota traformata Z rówaia () moż być uyaa pr roład Y() a rg potęgowy. Otrymu ię Wobc tgo y() moż być apia ao 4 Y ( ) (...) y() (6) y( ) ( ) y(),,,,... (7) Poiży pryład ilutru rowiąai traformaty Z dla rówaia różicowgo uładu drugigo rędu. Pryład Roważ atępuąc rówai różicow uładu II rędu y ( ) y ( ).5y() 5 () (.) gdi () t dotową fucą oową. Warui pocątow ą atępuąc: y (), y (). Doouąc obutrogo prtałcia Z rówaia (.), otrymu ię [ Y ( ) y() y()] [ Y ( ) y()].5y() 5 (.) Podtawiaąc wartości licbow waruów pocątowych do rówaia (.) i wyacaąc Y(), otrymu ię 8 8 Y ( ) (.) ( )(.5) ( )(.5.5)(.5.5) Doouąc roładu rówaia (.) a umę ułamów wyłych otrymu ię Y( ) (.4) Wyrażaąc ridua i biguy polo w potaci wyładic otrymu ię Y ( ) (.5) Otatia atualiaca: --6 M. omra 9
10 oria trowaia Prtałci Z gdi wyładii miych poloych licia i miaowia wyrażo ą w radiaach. Doouąc odwrot traformaty Z fuci Y() otrymu ię y ( ) 5.7 (.77) [.4 (.77) co(.56 (.56.87) (.56.87).87) Stouąc do fuci (.) twirdi o wartości ońcow otrymu ię lim f ( ) ) Y ( ) lim lim( 8.5 ] (.6) (.7) pry cym aby uyać popraw wyii apirw prawda ię cy biguy fuci ( ) Y ( ) aduą ię wwątr oręgu dotowgo. ZAGADNIENIA KONROLNE. Zdfiiu traformatę Z w alżości od opratora Laplac a.. Poda traformatę Z dotow fuci oow (t).. Poda traformatę Z dotow fuci liiowo arataąc t ( t). 4. Wyaśi dlacgo odwrota traformata fuci F() i t fucą f(t). 5. Wymiń wyti mtody ai a, tór powalaą a wyaci odwrot traformaty Z. 6. Jśli fuca F() ma pryami do ro w puci, to ai roi muą być apirw wyoa prd dooaim roładu a umę ułamów wyłych? 7. Jaa t różica pomiędy wcami cau odpowiadaącym dwóm atępuącym fucom? F ( ) F ( ) ĆWICZENIA C. Zadź traformaty Z atępuących fuci a) f ( ) b) f ( ) i c) f ( ) i d) f ( ) ) f ( ) 9( ) f) f ( ),, C. Wyac traformaty Z atępuących fuci a) f ( ) ( ) b) f ( ) i c) f ( ) co,, d) f ( ) i 4, 5, 6, 7, Otatia atualiaca: --6 M. omra
11 oria trowaia Prtałci Z ) f ( ) co C. Wyac traformatę Z ygału poaago a ryuu C. Or próbowaia [c]. f(t) t Ry. C. Wyr fuci C4. Dooa roładu a umę ułamów wyłych atępuących fuci, śli to możliw to atępi adź odpowiadaąc im traformaty Z pry użyciu tablicy traformat. a) F () b) F () c) F () d) F () ( ( ( ( 5) 5 ) 5) ) C5. Zadź odwrot traformaty Z dla, poiżych fuci a) F () b) F () c) F () d) F () C6. Zadź odwrot traformaty Z fuci f() dla poiżych fuci. Zatou roład a umę ułamów wyłych, a atępi oryta tablicy traformat. a) F () b) F () c) F () d) F () ) F () f) F () g) F () h) F () ( ( )( )( ( )( ( ( ( )( 5 )(.).85).5).) ) (.) )(.5)( ( )( ( )(.5) ).8) C7. Widąc, ż Z { f ( )} F(), wyac wartość f() gdy dąży do iońcoości, b roładu a umę ułamów wyłych. Jśli to możliw to atou twirdi o wartości ońcow traformaty Z. a) F () b) F () c) F () d) F () ( ( ( )( )( )( ( )( ).5).5).7) C8. Korytaąc mtod traformaty Z, rowiąż atępuąc rówaia różicow dla uwględiim waruów pocątowych: a) y ( ) y( ).y( ) ( ) y () y () b) y ( ) y( ) y () Otatia atualiaca: --6 M. omra
12 oria trowaia Prtałci Z y () y () 4 c) y ( ).5y( ) C9. Korytaąc mtod traformaty Z, rowiąż atępuąc rówaia różicow dla uwględiim waruów pocątowych: a) y ( ).575y( ).67 y( ).6 ( ) y () y ().98 b) y ( ).464 y( ).8y( ).549 y( ) y () y () y ().48.6 c) y ( ).685y( ).774 y( ).95y( ) y () y () y () d) y ( ).646y( ).67 y( ).5 ( ) y () y ().98 ) y ( ).46y( ).859y( ).5y( ) y () y () y () f) y ( ).58 y( ).64 y( ).74 y( ) y () y () y () g) y ( ).69 y( ).67 y( ).8 ( ) y () y ().47 h) y ( ).464 y( ).8y( ).549 y( ) y () y () y () Otatia atualiaca: --6 M. omra
13 oria trowaia Prtałci Z DPOWIEDZI DO WYBRANYCH ĆWICZEŃ C4. C8. C9. a) f() (.5) b) f() ( ) c) f() ( ) 9 ( 7 ( ) ) 6 ( ) d) f().8( ) co(.89.48) a) y() 8 ( ) (.5) a) Y () y () (.95) (.67) 6 b) Y () y () (.95) (.89) (.74).5.4 c) Y () (.6.) y () d) Y () (.95).684co(. 5.76) y () ) Y () (.95) (.74).87 Y ( ) ( ) Y ( ) y () (.74) 4.47(.89) co(..55) f) Y () Y ( ) Y ( ) Otatia atualiaca: --6 M. omra
14 oria trowaia Prtałci Z y ().64 (.74).8co(.4.785) g) Y () Y ( ) Y ( ) y (). 5.44(.89) co( ) h) Y () Y ( ) y () (.95) (.89).5(.74) 6.8 LIERAURA. Ambori K., oria trowaia. Podręci programoway. PWN, Warawa, Ambori K., A. Marua, oria trowaia w ćwiciach, PWN, Warawa, Dorf R.C., R.H. Bihop, Modr Cotrol Sytm, Addio Wly Logma, Ic., Hotttr G.H., C.J. Savat, R.. Stfai, Dig of Fdbac Cotrol Sytm, Saudr Collg Publihig, Kacor., oria trowaia, PWN, Warawa, 974. Otatia atualiaca: --6 M. omra 4
Algebra liniowa z geometrią analityczną
WYKŁAD. Elmtar fucj mij spoloj: wilomiay, pirwiasti jdości, fucja: pirwiast stopia, fucja wyładica, fucja logarytmica. Podstawow własości wilomiaów: podilość, twirdi Bout, podstawow twirdi algbry, suai
Transformata Z Matlab
Aademia Morsa w Gdyi Katedra Automatyi Orętowej Teoria sterowaia Trasformata Z Matlab Mirosław Tomera. WPROWADZENIE W uładach sterowaia cora cęściej stosowae są regulatory cyfrowe i stąd oiecość oreślaia
Z-TRANSFORMACJA Spis treści
Z-TRANSFORMACJA Spi treści. Deiicja. Pryłady traormat 3. Właości -traormacji 4. Zwiąe -traormacji traormacją Fouriera 5. Z-traormacja ygału dwuwymiarowego Deiicja -traormacji Z-traormata jet eregiem Laureta
Sygnały i systemy dynamiczne Część I
Michał Taduiwic Sygały i ymy dyamic Cęść I Zadai r 3 - Dooowai iruu Auomaya i Roboya do rowadia udiów iacoarych ( wyoryaim -larigu . Oi i właściwości ygałów i ymów.. Oi i właściwości ygałów Sygał cau ciągłgo
MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe
MMF ćwiczia r - Rówaia różicow Rozwiązać rówaia różicow pirwszgo rzędu: y + y = y = y + y =! y = Wsk Podzilić rówai przz! i podstawić z y /( )! Rozwiązać rówaia różicow drugigo rzędu: 5 6 F F F F F (ciąg
PODSTAWY AUTOMATYKI 9. Wskaźniki jakości regulacji
Politchnia Warawa Intytut Automatyi i obotyi Prof. dr hab. inż. Jan Macij Kościlny PDSTAWY AUTMATYKI 9. Waźnii jaości rgulacji Wymagania tawian uładom rgulacji 2 Stabilność Wymagania tatycn Wymagania dynamicn
Przetwarzanie sygnałów biomedycznych
Prtwarai sygałów biomdycyc Wykład VI Wybra układy dyskrt Idaly układ różickuący H Yxp Xxp odpowidź impulsowa układu filtru różickuącgo d d d cos si si Odpowidź st iskońcoa i układ i st prycyowy alży ograicyć
ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera
AALIZA FOURIEROWSKA szybi trasformaty Fourira dowola fuję priodyzą F( w zasi lub przstrzi (tx, ors T) moża przdstawić jao () F( b o + [ a si( + b os( ] gdzi π / T lub ω zauważmy, ż ω, jst ajiższą zęstośią
WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a
WYKŁAD r. Elemey rachuku operaorowego Podawą rachuku operaorowego je zw. przekzałceie Laplace a, mające poać przekzałceia całkowego, przyporządkowujące fukcjom pewe owe fukcje, iego argumeu. Mówi ię, że
3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki
38 3. etody matematyczego opiu właściwości liiowych elemetów i układów automatyki W automatyce ako właściwość elemetu lub układu rozumie ię poób działaia daego elemetu układu, czyli zachowaie ię ego wielkości
Podstawy teorii sygnałów, systemów i informacji. dr inż. Tomasz Marciniak
Podawy orii ygałów, ymów i iformaci dr iż. oma Marciia PodawPodawPodawPodawPodawPodawPodawPodawPodawPodawPod awpodpodawpodawpodawpodawpodawpodawpodawpodawpod yoriiyoriiyoriiyoriiyoriiyoriiyoriiyoriiyo
CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH
CHARAKERYSYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadani Chararyyi czaow uładów. Odpowidź oową wyznacza ię z wzoru: { } Problm: h L G X Wyznaczyć odpowidz oową i impulową całującgo z inrcją G h L G gdzi: Y X
1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej
. Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość
PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA
Automatyka i Robotyka Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita adań nr Tranformata Laplace a. Korytając wprot definicji naleźć tranformatę Laplace a funkcji: y t y t y t y e t. Dana jet odpowiedź
Modelowanie i analiza układów dynamicznych z czasem dyskretnym
Laboratorium nr - Modlowani i analia modli dynamicnych dyrtnym cam Modlowani i analia uładów dynamicnych cam dyrtnym Opracował : dr inż. Sławomir Jaca. Wprowadni tortycn Wprowadni mayny cyfrowj (omputra,
WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO
WOJSKOWA AKADEMIA ECHNICZNA im. Jaroława Dąbrowiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LONICZEGO Przedmiot: PODSAWY AUOMAYKI (tudia tacjoare I topia) ĆWICZENIE RACHUNKOWE Nr 3 CHARAKERYSYKI CZASOWE I CZĘSOLIWOŚCIOWE
Wydział Elektryczny. Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej. Instrukcja do pracowni specjalistycznej
Politchnika Białotocka Wydział Elktryczny Katdra Tlkomunikacji i Aparatury Elktronicznj Intrukcja do pracowni pcjalitycznj Tmat ćwicznia: Dokładność ciągłych i dykrtnych układów rgulacji Numr ćwicznia:
POLITYKA DYWIDENDY. Podstawowy dylemat: ile zysku przeznaczyć na dywidendy, a ile zatrzymać w firmie i przeznaczyć na potrzeby jej dalszego rozwoju?
POLITYKA DYWIDENDY Treść wyładu politya dywidendy jao element trategii formy wypłaty dywidendy teorie polityi politya dywidendowa polich półe Polityę dywidendą oreśla ię jao decyzje roztrzygające o tym,
ODWROTNE PRZEKSZTAŁCENIE ZET
CPS - - 006/007 ODWROTNE PRZEKSZTAŁCENIE ZET Ropatrymy agadieie odtwaraia dysretego sygału casowego x[] jego trasformaty X(. Do wyaceia ciągu x[] w sposób jedoacy musimy ać obsar bieżości (OZ. Odwracaie
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW
95 V. OCHRONA PRZCWPOŻAROWA BUDYNKÓW 34 tapy rozwoju pożaru Ohroa prziwpożarowa uwzględia astępują fazy rozwoju pożaru:. Lokala iijaja pożaru i jgo arastai.. Radiayja i kowkyja wymiaa ipła między źródłm
Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych
Automatya i Rootya Aaliza Wyład dr Adam Ćmil cmil@agh.du.pl SZEREGI POTĘGOWE ( c ciąg licz zspoloych c ( z z - szrg potęgowy, gdzi ( c - ciąg współczyiów szrgu, z C - środ, ctrum (ustalo, z C - zmia. Dla
( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił
3.7.. Reducja dowolego uładu sił do sił i par sił Dowolm uładem sił będiem awać uład sił o liiach diałaia dowolie romiescoch w prestrei. tm pucie ajmiem się sprowadeiem (reducją) taiego uładu sił do ajprostsej
ą ą ż ąż Ę ć ć ż ż ż ć ą ą
ą ą ź ą ą ż ż ź ź ą ą ż ąż Ę ć ć ż ż ż ć ą ą ą ą ż ż ż ż ż ż ć ą ą ą ą ź ż ą ą ż ź Ź ć ż ż ż ź ą ż ż ż ą ż ą ą ż ż ż Ó ż ć ą ż ż ą ż ą ż ą ż ż ż ż ż ż ć ź ć Ł ć ż ć ż ż ż ć ż ż ą ć ą ż ć ź ż ż ć ć ć ź
N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.
3 Metody estymacj N ( µ, σ ) Wyzacz estymatory parametrów µ 3 Populacja geerala ma rozład ormaly mometów wyorzystując perwszy momet zwyły drug momet cetraly z prób σ metodą 3 Zmea losowa ma rozład geometryczy
Algebra liniowa z geometrią analityczną. WYKŁAD 11. PRZEKSZTAŁCENIE LINIOWE WARTOŚCI I WEKTORY WŁASNE Przekształcenie liniowe
lgbr liio gomtrią litcą / WYKŁD. PRZEKSZTŁCENIE LINIOWE WRTOŚCI I WEKTORY WŁSNE Prkstłci liio Diicj Prporądkoi ktorom R ktoró k R, : jst prkstłcim liiom td i tlko td gd: k k k k c c c c c Postć prkstłci
ń
Ę Ę ż Ę ć ń ń Ą Ą Ę ń ć Ą ń ń Ś ń ń ń ż ń ń ż ń ż ż ż ż ż ż ć ć Ą ź Ę ń ż ż ż Ż ż Ą Ł ż Ę ż ż Ę ć ć Ą ż ż ć ć ż ć ż Ę ż ż ń Ż ż ć Ą ż Ęć ń ż ż ń ć ć Ę Ł ż Ę Ę ć ż ń Ł ż Ż ż Ż Ę ż Ź ż Ź ż ź Ę Ź ń ż Ź ż
L.Kowalski Systemy obsługi SMO
SMO Systy asow obsługi zastosowai procsu urodzń i śirci - przyłady: - ctrala tlfoicza, - staca bzyowa, - asa biltowa, - syst iforatyczy. Założia: - liczba staowis obsługi, - liczba isc w poczali. - struiń
Zadanie 0 Obliczyć całki. Wyniki sprawdzić obliczając pochodne otrzymanych funkcji pierwotnych. x 4. x x. x x 1 , 11)
PR DOMOW ŁK NIEOZNZON / Zadanie Oblicć całki Wniki prawdić oblicając pochodne ormanch funkcji pierwonch ) d ) d ) d ) d Zadanie Oblicć całki nieonacone całkując pre cęści ) ln d ) co d ) ln d ) d ) arcg
INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA
Na prawach ręopi do żyt łżbowego INSYU ENERGOELEKRYKI POLIECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORAORIUM EORII SEROWANIA INSRUKCJA LABORAORYJNA ĆWICZENIE Nr 4 Minimalnoczaowe terowanie optymalne
Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów
Przekzałcenie Laplace a Deinicja i właności, ranormay podawowych ygnałów Tranormaą Laplace a unkcji je unkcja S zmiennej zepolonej, kórą oznacza ię naępująco: L[ ] unkcja S nazywana bywa również unkcją
Chorągiew Dolnośląska ZHP 1. Zarządzenia i informacje 1.1. Zarządzenia
C h o r ą g i e w D o l n o l ą s k a Z H P W r o c ł a w, 3 0 l i s t o p a d a2 0 1 4 r. Z w i ą z e k H a r c e r s t w a P o l s k i e g o K o m e n d a n t C h o r ą g w i D o l n o 6 l ą s k i e
Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13
Toria Sygałów II Iżyiria Oblicziowa Wyład 3 Filtr adaptacyjy dostraja się do zmiych waruów pracy. Filtr tai posiadają dwa sygały wjściow. Pirwszym jst sygał poddaway filtracji x(). Drugim ta zway sygał
Metody systemowe i decyzyjne w informatyce
Metody ytemowe i decyzyjne w informatyce Ćwiczenia lita zadań nr 1 Prote zatoowania równań różniczkowych Zad. 1 Liczba potencjalnych użytkowników portalu połecznościowego wynoi 4 miliony oób. Tempo, w
Ł Ą ż ż Ę ż Ó Ł ź ż ż Ś ż Ę Ę Ś Ą ć ż Ź Ś Ę Ś ĄÓ Ę Ź ż Ń ć ć ć ć ż ć ć Ę Ś ż ż ć ć ć Ę ć ż Ć Ś ć ć Ś ć ć ż ż ż Ź Ś ż ć ć ć ć ć ć Ś ć Ę ż Ę ć Ó ć ć ć ć Ę ć ć ć Ę Ś ż ć Ę Ź ć Ę Ć Ź ż ż Ś Ę ź ć Ź ż ć Ą ć
Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 23 dr Adam Ćmiel
Automty i ooty Aliz Wyłd dr Adm Ćmil mil@gh.du.pl SZEEGI POTĘGOWE iąg liz zspoloyh z z - szrg potęgowy, gdzi - iąg współzyiów szrgu, z C - środ, trum ustlo, z C - zmi. Dl dowolgo ustlogo z C szrg potęgowy
Ą ć ć ć ć ć ź
Ą ź ź ź ć ć ć ć ć ć Ą ć ć Ą ć ć ć ć ć ź Ż Ą ć ź Ź Ż ź Ą Ą ć ź ź ź ź Ż Ń Ź Ś ź ź Ź Ź Ź Ą ć Ź Ż ć Ś ź Ą Ń Ś ć Ć Ś ć Ż ź Ż Ą Ż Ą ć ź Ź ź ź ź Ą Ś Ś Ś Ś Ą Ś Ź Ś ź ć ć Ż Ź ć Ż Ś Ś ć ć ć Ś Ż ć ć Ś Ą ć ć Ą Ś
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadanie 1. (Charaterytyi czętotliwościowe) Problem: Wyznaczyć charaterytyi czętotliwościowe (amplitudową i fazową) członu całującego rzeczywitego
Ł Ą Ź Ą Ń Ą Ą ź Ń Ł Ł
Ł Ń Ł Ą Ź Ą Ń Ą Ą ź Ń Ł Ł Ł ź ź ź Ó Ż ź ź Ń Ł Ł Ł ź Ż Ł ź Ą ź ź Ł ź Ą Ć Ł Ń Ż ź Ł Ż Ć ź Ł Ą Ź Ł Ą Ł Ń Ż Ą Ą ź ź Ą Ó ĄÓ ź ź Ą ź Ł ź Ł ź Ł źń Ć ź Ś Ó Ć Ż Ą Ś Ą Ń ź ź ź Ł Ś ź Ą Ó ź Ą Ó ź Ż Ł ź ź Ł Ń Ł
Zmęczenie Materiałów pod Kontrolą
Zmęczi Matriałów pod Kotrolą Wyład Nr 6 ANALIZA SPRĘŻYSTO PLASTYCZNYCH STANÓW NAPRĘŻŃ i ODKSZTAŁCŃ Wydział Iżyirii Mcaiczj i Robotyi Katdra Wytrzymałości, Zmęczia Matriałów i Kostrucji ttp://zwmi.imir.ag.du.pl
tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze
R o z d z i a l III RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE LINIOWE WYŻSZYCH RZE DÓW 12. Rówaie różiczowe liiowe -tego rze du Na pocza te zauważmy, że podobie ja w dziedziie rzeczywistej wprowadzamy dla fucji zespoloych
III. LICZBY ZESPOLONE
Pojęcie ciała 0 III LICZBY ZESPOLONE Defiicja 3 Niech K będie dowolm biorem Diałaiem wewętrm (krótko będiem mówić - diałaiem) w biore K awam każdą fukcję o : K K K Wartość fukcji o dla elemetów K oacam
Przetwarzanie sygnałów biomedycznych
Prtwarani sygnałów biomdycnych Cłowi- nalpsa inwstyca Prot współfinansowany pr Unię Europsą w ramach Europsigo Fundusu Społcngo Wyład VII Systmy minną cęstotliwością próbowania multirat Systmy minną cęstotliwością
PRZYKŁAD 1. RozłóŜ na ułamki proste następującą funkcję operatorową: Rozwiązanie. Przy pomocy rozkładu na ułamki proste otrzymujemy: Czyli + +
Powrd by xo lalik.krzyzo@wp.pl PRZYŁAD RozłóŜ na ułamki pro naępuącą unkcę opraorową: Rozwiązani Przy pomocy rozkładu na ułamki pro orzymumy: Czyli Po przmnoŝniu przz mianownik lw części równania orzymano:
ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE
. Oblicyć: ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH a) ( 7i) ( 9i); b) (5 i)( + i); c) 4+3i ; LICZBY ZESPOLONE d) 3i 3i ; e) pierwiastki kwadratowe 8 + i.. Narysować biór tych licb espolonych, które spełniają warunek:
9. OCENA JAKOŚCI PRACY UKŁADU REGULACJI
9. Ocea jakości acy układu egulacji 9. OENA JAOŚI PRAY UŁADU REULAJI amy edukoway układ egulacji: R() - E() () H() - Z() () Ry. 9. amy ty tyy UAR e wględu a elacje międy R(), () i Z(): a) Układy tabiliujące
APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne
APROKSYMACJA I INTERPOLACJA Przybliżeie fucji f(x) przez ią fucję g(x) fucja f jest zbyt sompliowaa; użycie f w dalszej aalizie problemu jest trude fucja f jest zaa tylo tabelaryczie; wymagaa jest zajomość
Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).
Zadanie Podaj model matematyczny uładu ja na ryunu: a w potaci tranmitancji, b w potaci równań tanu równań różniczowych. a ranmitancja operatorowa LC C b ównania tanu uładu di dt i A B du c u c dt i u
Statyczne charakterystyki czujników
Statyczne charakterytyki czujników Określają działanie czujnika w normalnych warunkach otoczenia przy bardzo powolnych zmianach wielkości wejściowej. Itotne zagadnienia: kalibracji hiterezy powtarzalności
Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011
Dwumia Newtoa Agiesza Dąbrowsa i Maciej Nieszporsi 8 styczia Wstęp Wzory srócoego możeia, tóre pozaliśmy w gimazjum (x + y x + y (x + y x + xy + y (x + y 3 x 3 + 3x y + 3xy + y 3 x 3 + y 3 + 3xy(x + y
PERMUTACJE Permutacją zbioru n-elementowego X nazywamy dowolną wzajemnie jednoznaczną funkcję f : X X X
PERMUTACJE Permutacą zboru -elemetowego X azywamy dowolą wzaeme edozaczą fucę f : X X f : X X Przyład permutac X = { a, b, c, d } f (a) = d, f (b) = a, f (c) = c, f (d) = b a b c d Zaps permutac w postac
1 Przekształcenie Laplace a
Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy
ż ć ż ż Ż ą Ż ą ą ą ą ń ą Ż ą ą ń ą ą ą Ż ą ć ą Ś Ż ą Ę ą ń ż ż ń ą ą ą ą Ż
ń Ś Ę Ś Ś ń Ż ą ż Ż ą ą żą ąż ż Ż Ż Ż ą ą Ż ż ą Żą ą ą ą ż Ś ą ą Ż ż ą ą ą ą Ż Ż ć ż ć ż ż Ż ą Ż ą ą ą ą ń ą Ż ą ą ń ą ą ą Ż ą ć ą Ś Ż ą Ę ą ń ż ż ń ą ą ą ą Ż ą ą ą Ż ń ą ą ń ż ń Ż Ś ą ą ż ą ą Ś Ś ż Ś
Procedura wymiarowania mimośrodowo ściskanego słupa żelbetowego wg PN-EN-1992:2008
Poua wymiaowaia mimośoowo śikago łupa żlbtowgo wg P-E-99:8. Utalamy zy łup jt mukły zy kępy a) wyzazamy ługość obliziową i mukłość łupa (5.8.3.) 3 bh I I i (jżli watość ϕ i jt zaa, moża pzyjąć,7) +,ϕ S
Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.
Rachue rawdoodobieństwa MAP064 Wydział Eletroii, ro aad. 008/09, sem. leti Wyładowca: dr hab. A. Jurlewicz Wyład 8: Zmiee losowe dysrete. Rozłady Beroulliego (dwumiaowy), Pascala, Poissoa. Przybliżeie
Algebra liniowa z geometrią analityczną
WYKŁAD. Własności zbiorów liczbowych. Podzielność liczb całowitych, relacja przystawania modulo, twierdzenie chińsie o resztach. Liczby całowite Liczby 0,±,±,±3,... nazywamy liczbami całowitymi. Zbiór
śą ś ć Ą Ó ó Ę ń ó
ć Ł Ś Ó ó ś ą ś Ł ń Ą Ę ń śą ś ć Ą Ó ó Ę ń ó Ę ń Źą ń ó Ą ś ś ń Ń ó ń ń ń ń ę ś Ę ń ń ś ą ą ą ę śó ń Ó Ś ę Ź ę ść ń ó ę Ę ń ó ą ó ą ą ą ę ą ó ń ń ę ć ń ó ó ń ą ń ę ó ś ą ś Ł ą ń ą ń Źą ń ę ś ń Ź ó ę ń
Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM
Aademia GórniczoHutnicza im. St. Staszica w Kraowie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyi Katedra Automatyzacji Procesów Podstawy Automatyi Zbiór zadań dla studentów II rou AiR oraz MiBM Tomasz Łuomsi
Ł Ś ś
ż ź Ą ą ą ą ą Ł ś ż ś ś ą ż Ż ś ż ż ż ą ż Ł ą ą ą ń ą ś ś ą ą ą ż ś ą ą ż ą ą ą ą ż ń ą ść Ł Ś ś ś ś ą ś ś ą ń ż ą ś ź Ż ą ą ż ś ż ś ść Ź ż ż ś ą ń ą ś ż Ź Ź ż ż ż ą Ó Ż Ź ą Ś ż ść ż ą ź ż ą ą Ź ą Ś Ż
FILTRY ZE SKOŃCZONĄ ODPOWIEDZIĄ IMPULSOWĄ
FILTRY ZE SKOŃCZOĄ ODPOWIEDZIĄ IMPULSOWĄ FIR od ag. Fiite Impule Repoe Spi treści 1. Deiicja iltru FIR. Caraktertki cętotliwościo 3. Filtr FIR liiową caraktertką aową 4. Projektowaie iltrów pr pomoc eregów
Przetwarzanie sygnałów biomedycznych
Prztwarzani sygnałów biomdycznych dr hab. inż. Krzysztof Kałużyński, prof. PW Człowik- najlpsza inwstycja Projkt współfinansowany przz Unię Europjską w ramach Europjskigo Funduszu Społczngo Wykład XI Filtracja
PODSTAWY AUTOMATYKI 2 ĆWICZENIA
Elektrotechnika Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita adań nr Tranformata Z Korytając wrot definicji naleźć tranformatę Z funkcji: f f n) 5n n n) f n) n 4 e t f ) n tt f n f e Korytając
INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA
Na prawach rękopiu do użytku łużbowego INSTYTUT ENEROELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA ĆWICZENIE Nr SPOSOBY
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI
CHARAKERYSYKI CZĘSOLIWOŚCIOWE PODSAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUOMAYKI Do podstawowych form opisu dyamii elemetów automatyi (oprócz rówań różiczowych zaliczamy trasmitację operatorową s oraz trasmitację
4. UKŁADY REGULACJI AUTOMATYCZNEJ
4. UKŁADY REGULACJI AUOMAYCZNEJ Najprozy uład regulacji ałowarościowej łada ię z obieu, człou regulacyjego, człou porówującego oraz oru pomiarowego - pęli przężeia zwroego. Zadaiem aiego uładu regulacji
Teoria i metody optymalizacji
eoria i metody optymalizaci Programowaie liiowe całowitoliczbowe PCL Metodologia podziału i ograiczeń Brach ad Boud (B&B) ma c A Z echique Metodologia podziału i ograiczeń B&B { A b i Z } Podstawą metodologii